Τα 100 alternative άλμπουμ της δεκαετίας του '80

Ο απόλυτος οδηγός για την alternative μουσική των '80s

24/09/2021 @ 03:27

Πρόλογος

Από τα μέσα της δεκαετίας του '70 και τη δημιουργία αυτού που γενικώς σήμερα ονομάζουμε punk rock ουσιαστικά ξεκινάει η ιστορία του alternative ή indie rock με τους δύο όρους να χρησιμοποιούνται πολλές φορές παράλληλα αλλά τελικά να θέλουν να περιγράψουν το ίδιο πράγμα: Μία διαφορετική προσέγγιση στο rock από αυτήν που δημιούργησε, τελειοποίησε και πρόλαβε να παρακμάσει η πρώτη γενιά των rock μουσικών στα '60s και τα '70s. Κι αν αυτό στα '70s εκφράστηκε στιλιστικά και υφολογικά κυρίως από την punk φιλοσοφία και μουσικά από την «επιστροφή-στα-βασικά-του-rock 'n' roll» προσέγγιση που αυτό πρέσβευε, στη δεκαετία του '80 τα πράγματα άνοιξαν πολύ περισσότερο και σε πολλά επίπεδα.

Police

Νέοι ήχοι από μουσικά όργανα και κονσόλες παραγωγών, επιρροές που δε διστάζουν να αντλήσουν από οποιοδήποτε σημείο της rock παράδοσης αλλά και άλλων μουσικών χώρων, η αντιεμπορικότητα καμμιά φορά να κυματίζει ως σημαία ενώ άλλες φορές τα όρια με την pop αμεσότητα να ξεπερνιούνται εσκεμμένα, είναι όλα στοιχεία που χαρακτήρισαν τα '80s. Ταυτόχρονα πολλές ανεξάρτητες εταιρείες κατάφεραν να δώσουν καταφύγιο σε πρωτοπόρες φωνές και από κοντά οι γνωστές πολυεθνικές αναζητούσαν διαρκώς το επόμενο ρηξικέλευθο άκουσμα. Όλα αυτά δημιουργούν νέες ταμπέλες στην προσπάθεια των δημοσιογράφων να περιγράψουν αυτά που ακούνε. Πιθανόν το post-punk και το new wave, αμφότερα με ονόματα που δείχνουν μία κίνηση προς τα εμπρός, να είναι αυτά που κυριαρχούν στη δεκαετία αυτή σε ό,τι έχει να κάνει με το εναλλακτικό rock, ενώ ταυτόχρονα παρατηρείται μία επαναδιαπραγμάτευση ειδών που υπήρξαν κυρίαρχα στα '60s (όπως η ψυχεδέλεια, το garage ακόμα και η power pop) και ο σπόρος κάποιων ειδών που θα μεγαλουργούσαν στα '90s (πχ grunge, shoegaze).

Ταυτόχρονα ίσως εντοπίζεται στην ανάπτυξη του alternative/indie ήχου η πρώτη φορά που σταδιακά αρχίζει να αποκτά τόσο διαφορετικό χαρακτήρα το προερχόμενο από το Ηνωμένο Βασίλειο rock σε σχέση με αυτό των ΗΠΑ (με σημαντικές crossover εξαιρέσεις φυσικά). Στο «νησί» υπάρχει ένα έντονο φλερτ ανά περίπτωση με τον (σκοτεινό) νεορομαντισμό, την pop, τον χορό, τα synthesizer και μαζί με αυτά τη reggae και το ska να αγκαλιάζεται σχεδόν σαν δική τους παράδοση. Η άλλη όχθη του Ατλαντικού από την άλλη επιμένει στην ηλεκτρική κιθάρα και την επανεφευρίσκει ίσως πιο ωμή και θορυβώδη ενώ κάτω από τον όρο-ομπρέλα «college rock» δημιουργεί μουσική που απευθύνεται σε ένα δυναμικό νεολαιίστικο καταναλωτικό κοινό με εντελώς διαφορετικές ανησυχίες από αυτές της προηγούμενης γενιάς. Ταυτόχρονα αγκαλιάζει και το αναδυόμενο τότε hip hop πριν αυτό πάρει μία εντελώς ξεχωριστή πορεία στις επόμενες δεκαετίες.

The Cure

Μετά την απαραίτητη εισαγωγή ελπίζουμε ότι είναι κάπως πιο κατανοητό το πώς χρησιμοποιούμε στο πλαίσιο αυτού του αφιερώματος τους όρους alternative ή/και indie και ποια υποείδη κατηγοριοποιούμε εδώ. Ας τονιστεί όμως και πάλι πως η τυπολογία της μουσική προσεγγίζεται με υφολογικά κριτήρια και όχι κριτήρια απήχησης, διότι σε αυτή την περίπτωση θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να εξηγήσουμε πως ένα «εναλλακτικό συγκρότημα» παίζει σε αρένες με χιλιάδες κόσμου και ένα «ανεξάρτητο» κυκλοφορεί δίσκους στις μεγαλύτερες των πολυεθνικών.

Roy Division

Η πιο δύσκολη διάκριση σε αυτές τις λίστες είναι ο διαχωρισμός ανάμεσα στο «καλό» και το «σημαντικό». Το πρώτο περιέχει στοιχεία υποκειμενικότητας το δεύτερο όχι. Προτιμήσαμε να ακολουθήσουμε το πρώτο λοιπόν. Γιατί; Μα διότι η δεκαετία αυτή είναι τόσο πολύ-αναλυμένη και τα αφιερώματα εκεί έξω τόσα πολλά που η αντικειμενικότητα είναι πιο εύκολο να επιτευχθεί. Δεν έχει κάποιος παρά να συνθέσει τις δημοσιευμένες γνώμες όλων και, καλά να είναι, υπάρχουν κάμποσα site εκεί έξω που το κάνουν αυτό, ο αναγνώστης του παρόντος που ψάχνει κάτι τέτοιο παροτρύνεται να τα αναζητήσει. Η λίστα που ακολουθεί αντίθετα έχει τη συλλογική υποκειμενικότητα μιας χούφτας νοματαίων που αποτελούν τη συντακτική ομάδα του Rocking.gr. Είναι η δική μας άποψη, αυτά που σε εμάς αρέσουν και μας καλύπτουν ως ομάδα αν και όχι ως άτομα (αφού οι ατομικές λίστες του καθένα μας θα ήταν αρκετά διαφορετικές επίσης). Πέρα λοιπόν από το να λειτουργήσει ως ακτινογραφία για το ποιοι είμαστε, ένα εκούσιο μαζικό ξεγύμνωμα γούστων, ελπίζουμε ότι κυρίως θα αποτελέσει αφορμή για τους αναγνώστες μας να εντοπίσουν δισκάκια που πιθανόν δεν τους έδωσαν την προσοχή που θεωρούμε ότι τους αξίζει και να τα επανεκτιμήσουν. Παράλληλα, η καταγραφή των δίσκων με χρονολογική σειρά αποτυπώνει γλαφυρά και την ανάπτυξη και παρακμή των ειδών μέσα στη δεκαετία, τους αλληλοεπηρεασμούς, εν τέλει το μουσικό ταξίδι που μας προσφέρθηκε από το 1980 έως το 1989.

Siouxsie And The Banshees

Για τους λάτρεις της στατιστικής:

To 1982 είναι η χρονιά με τη μεγαλύτερη εκπροσώπηση (17 άλμπουμ) με το 1980 να ακολουθεί από κοντά με 15. Από την άλλη τα 1984, 1986 και 1988 έχουν τη μικρότερη συμμετοχή με επτά άλμπουμ έκαστο.

• 14 συγκροτήματα συμμετέχουν με δύο άλμπουμ και μόνο ένα με τρία.

• 37 άλμπουμ είναι ντεμπούτο, απόδειξη ίσως του πόσους νέους καλλιτέχνες γέννησε η δεκαετία αυτή και πόσοι πέτυχαν στόχο με την πρώτη κιόλας φορά.

• Η Μεγάλη Βρετανία κυριαρχεί, με τις μισές ακριβώς συμμετοχές να προέρχονται από τη δική της παραγωγή ενώ η Αυστραλία που καταλαμβάνει την τρίτη θέση με μόλις 4 αν είναι για κάτι έκπληξη είναι μάλλον ως προς το ότι υπό-εκπροσωπείται, αφού η δεκαετία αυτή περιλαμβάνει το μεγάλο διεθνές της άνοιγμα και πιθανότατα να της οφείλαμε τουλάχιστον 2-3 συμμετοχές ακόμα.

Spotify Playlist

1
Pretenders - Pretenders
Label: Real Records
Release Date: 7/1/1980
Genre: New Wave
Pretenders - Pretenders
Η Chrissie Hynde έζησε την έκρηξη του punk στην καρδιά των γεγονότων εργαζόμενη στο ΝΜΕ αλλά και στο μαγαζί των αρχιτεκτόνων του ιδιώματος Malcolm McLaren και Vivienne Westwood.Μετά τις πρώτες αποτυχημένες προσπάθειες να βρει τους κατάλληλους συνεργάτες καταλήγει με τους Chambers, Farndon και James Honeyman-Scott να βρίσκει μια φοβερή χημεία κι υποστήριξη για τις συνθέσεις και τους στίχους της.Χρόνια πριν το #metoo η Hynde κάνει τέχνη τον βιασμό της από συμμορία μοτοσικλετιστών φτύνοντας γενναία τους στίχους "I shot my mouth off and he showed me what that hole was for" υποστηριζόμενη από τους υπόλοιπους στις καταπληκτικές εναλλαγές ρυθμών. Γνωρίζοντας τη σημασία του image και του στυλ στήνει την εικόνα του συγκροτήματος με τα κατάλληλα βιντεοκλίπ ενώ όπως «ομολογεί» στο "Brass In Pocket" γνωρίζει τον τρόπο να πετύχει κάνοντας τον κόσμο να την προσέξει. Το αποτέλεσμα: Επιτυχία και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού και ένα από τα σπουδαιότερα ντεμπούτα στην ιστορία της ροκ.
 
Essential Songs: "Brass In Pocket", "Tatttoed Love Boys"
Check Also: "Learning To Crawl" (1983)
 
Αντώνης Μουστάκας
2
Wipers - Is This Real?
Label: Park Avenue
Release Date: 1/1980
Genre: Punk
Wipers - Is This Real?
Αυτή η ωμή punk έκρηξη από το Portland σήκωσε μεγάλα κύματα επιρροής τα οποία έφτασαν μέχρι και την Ελλάδα τη δεκαετία του 1980. Με τον Greg Sage να μιλά για τους απόκληρους και τους «εξωγήινους» της γενιάς του κατάφεραν να μπουν στην καρδιά πολλών ανερχόμενων μουσικών όπως ο Kurt Cobain των Nirvana (οι οποίοι διασκεύασαν αργότερα δύο τραγούδια του συγκεκριμένου άλμπουμ) και να αφήσουν ένα ολόδικό τους στίγμα στη σκηνή. Χωρίς ποτέ να πετύχουν εμπορική επιτυχία εφάμιλλη με την επιρροή τους έχουν μείνει στη συνείδηση των μουσικόφιλων ως ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα της αμερικάνικης ανεξάρτητης σκηνής το οποίο μάλιστα στους επόμενους δίσκους του έδειξε μια αξιοσημείωτη εξέλιξη, ξεφεύγοντας από την απλή φόρμα του punk. Αξέχαστη, τέλος, έχει μείνει για όσους την παρακολούθησαν η ιστορική εμφάνιση τους στην Ελλάδα το 1987. 
 
Essential Songs: "Alien Boy", "Return Of The Rat"
Check Also: "Youth Of America" (1981)
 
Αντώνης Μουστάκας
3
The Feelies - Crazy Rhythms
Label: Stiff Records
Release Date: 01/04/1980
Genre: Alternative Rock
The Feelies - Crazy Rhythms
Τι ήταν το αμερικανικό alternative το 1980; Βασικά, υπήρχε καν; Ήταν το punk η αφετηρία του ή τα πρώτα δείγματα είχαν ήδη φανεί από τους Velvet Underground; Μεγάλη κουβέντα, κι εν προκειμένω, άσχετη. Όμως, πριν μιλήσουμε για το "Crazy Rhythms" θα ήθελα λίγο να φανταστείτε την αμερικανική μουσική σκηνή του 1980: στα charts βασιλεύουν οι Pink Floyd, οι Bee Gees, η Donna Summer και ο Billy Joel, ενώ, το πιο "εναλλακτικό" πράγμα που είχε βρει το δρόμο του προς το mainstream, ήταν οι Blondie. Καθώς λοιπόν, το underground ετοιμάζεται για την έκρηξη του hardcore και στη Georgia ο Peter Buck έχει μόλις γνωρίσει τον Michael Stipe, κάτι πιτσιρικάδες από το New Jersey, ηχογραφούν το ντεμπούτο τους και, χωρίς να σημειώσουν εμπορική επιτυχία, κυκλοφορούν ένα από τα πιο επιδραστικά άλμπουμ της δεκαετίας. Με επιρροές από τους Beatles (δεν είναι τυχαία η διασκευή του "Everybody's Got Something to Hide Except Me and My Monkey") και τον Lou Reed, οι Feelies είχαν ήδη από το 1978 κερδίσει τον τίτλο του "Καλύτερου Underground Συγκροτήματος στη Νέα Υόρκη". Κι εδώ αποδείκνύουν δισκογραφικά το γιατί. Punk χωρίς ηλεκτρισμό, post-punk χωρίς αυτοαναφορικές καλλιτεχνίλες, pop με avant-garde ανησυχίες, παλαβά κρουστά και κρυφές ματιές στους The Byrds, σε συνδυασμό με το αντί-rock star look τους και το απολύτως nerdy εξώφυλλο, καθιστούν σαφές γιατί η Stiff Records μίσησε το άλμπουμ με αποτέλεσμα να κάνει ελάχιστο promotion και γιατί, παρά τις θετικές κριτικές, αυτό δεν κατάφερε να αγγίξει τα πλήθη. Ευτυχώς όμως, άγγιξαν αυτούς που έπρεπε με αποτέλεσμα να πυροδοτήσουν την indie κι εναλλακτική σκηνή των Η.Π.Α.
 
Check Also: "The Good Earth" (1986)
 
Αντώνης Αντωνιάδης
4
X - Los Angeles
Label: Slash Records
Release Date: 26/4/1980
Genre: Punk
X - Los Angeles
Βλέπεις το εξώφυλλο με το φλεγόμενο X. Πατάς 'play' και η εισαγωγή του "Your Phone's Off The Hook, But You're Not" σε σπρώχνει γελώντας προκλητικά. Για το επόμενο μισάωρο το πόδι δεν φεύγει από το γκάζι. Οι ρυθμοί βγάζουν αρκετή τσαχπινιά για να κάνουν και τους πιο στριφνούς να κουνηθούν. Οι γραμμές έχουν μια αμεσότητα που μπορεί πανεύκολα να οδηγήσει σε ανύποπτα sing along. Η ισορροπία ανάμεσα στα χαμόγελα και τον τσαμπουκά είναι αδιανόητα άψογη. Η διασκευή στο "Soul Kitchen" λειτουργεί ως αιώνιο κοινό έδαφος για πάνκηδες και ροκάδες. Το "Nausea" είναι ο ορισμός του κλασικού. Αν στο κλείσιμο του "World's A Mess; It's In My Kiss" το χέρι δεν πάει αυτόματα στο 'repeat', σας έχω άσχημα νέα.
 
Check Also: "Under The Big Black Sun" (1982)
 
Αντώνης Μαρίνης
5
Dead Kennedys - Fresh Fruit For Rotting Vegetables
Label: Cherry Red
Release Date: 5/1980
Genre: Punk
Dead Kennedys - Fresh Fruit For Rotting Vegetables
Δε θα ήταν πρωτάκουστο να πούμε ότι οι Dead Kennedys υπήρξαν οι καλύτεροι κληρονόμοι των Sex Pistols, ίσως να είναι πιο τολμηρό να πούμε ότι, τουλάχιστον με αυτόν εδώ τον δίσκο, τους ξεπέρασαν κιόλας. Ναι, το ντεμπούτο τους που κυκλοφόρησε σχεδόν τρία χρόνια μετά το αντίστοιχο των Άγγλων πρωτοπόρων έχει το ίδιο αυθάδικο attitude, την ίδια ταχύτητα και ένταση στα τραγούδια, την ίδια προκλητικότητα ακόμα και πολύ όμοια φωνητικά αλλά καλύτερο παίξιμο, πιο περίτεχνη και βαθιά στιχουργική και κανένα filler. Εντάξει, ανούσιες συγκρίσεις, αλλά έχουν σκοπό να αναδείξουν το πώς παρότι αυτό που έκαναν οι Dead Kennedys δεν ήταν πλέον καινοτόμο το 1980 το έκαναν τόσο καλά ώστε να ανέβουν μονομιάς στο βάθρο με έναν δίσκο που είναι όχι μόνο κορυφαίος στο είδος του αλλά και ένα από τα μνημεία της rock όχι μόνο για τα '80s αλλά και διαχρονικά.
 
Check Also: "Plastic Surgery Disasters" (1982)
 
Κώστας Σακκαλής
6
Joy Division - Closer
Label: Factory
Release Date: 18/7/1980
Genre: Post-Punk / Gothic Rock
Joy Division - Closer
Όταν κυκλοφόρησε το μνημειώδες "Closer", o Ian Curtis βρισκόταν ήδη στον δρόμο προς τον άλλο κόσμο. To τραγούδι που σε πολλά δημοψηφίσματα (ΝΜΕ κ.α.) ψηφίστηκε ως το σημαντικότερο όλων των εποχών, "Love Will Tear Us Apart", δεν χώρεσε καν στο άλμπουμ. Αλλά δεν ήταν μόνη η αυτοκτονία του Curtis, αυτή που υποδαύλισε τον μύθο του αποχαιρετιστήριου άλμπουμ των Joy Division. Ένα χρόνο μετά το ερεβώδες σύννεφο του "Unknown Pleasures", η μπάντα του Curtis ολοκλήρωσε τον χάρτη του post-punk, άνοιξε τις πόρτες του New Wave και υπογράμμισε ότι το μαύρο είναι το νέο λευκό. Το κληροδότημα των Joy Division είναι βαρύτερο και από την ίδια τη μουσική τους, που κακογέρασε λιγάκι. «Είναι καιρός να μετακομίσετε στο Λος Άντζελες και να πίνετε κοκτέιλ στην πισίνα», προφήτευσε το αφεντικό της Factory, Tony Wilson. «Αυτό είναι το γελοιωδέστερο πράγμα που μου έχουν πει ποτέ στη ζωή μου», απάντησε ο Bernard Sumner. Ο καταθλιπτικός και επιληπτικός Curtis δεν ήθελε κοκτέιλ. Στα 23 του, ονειρευόταν μόνο να αποδράσει. Μία μέρα πριν το ταξίδι που θα τους βοηθούσε να κατακτήσουν την Αμερική, τον βρήκαν κρεμασμένο στην κουζίνα του.
 
Check Also: "Still" (1981)
 
Νίκος Παπαδογιάννης
7
The Police - Zenyatta Mondatta
Label: A&M
Release Date: 03/10/1980
Genre: New Wave
The Police - Zenyatta Mondatta
No 1 στα charts της Βρετανίας, 2 Grammys, ένα σωρό singles που ακούγονται μέχρι τώρα δεν το λες και μικρό κατόρθωμα για το τρίτο άλμπουμ της παρέας του Sting παρά το γεγονός ότι γράφτηκε κάτω από πιεστικότατες συνθήκες και συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας περιοδείας για το "Six Pack" και με το που τελείωσαν την ηχογράφηση, την επόμενη μέρα ακριβώς (!) ξεκίνησαν νέα παγκόσμια περιοδεία. Αποτέλεσμα αυτής της πίεσης είναι τα μέλη του group να μην πολυσυμπαθούν το άλμπουμ αυτό ωστόσο ήταν ένα σημαντικό λιθαράκι στην καθιέρωση τους ως supergroup. Περισσότερο pop με progressive στοιχεία όπως jazz και λιγότερο reggae ήταν μάλλον η έναρξη μιας νέας -πιό πετυχημένης εμπορικά- περιόδου για τους Police. Μέχρι και ο τίτλος του άλμπουμ σημαίνει 'Top Of The World'.
 
Check Also: Sting - "…Nothing Like The Sun", 1987
 
Δημήτρης Μωυσίδης
8
Talking Heads - Remain In Light
Label: Sire Records
Release Date: 08/10/1980
Genre: Post-Punk/Art Rock
Talking Heads - Remain In Light
Κάθε φορά που κάποιος ισχυρίζεται ότι η πρωτοπορία είναι αδύνατο να συνδυαστεί με τον κόσμο της popular μουσικής, τρεις λέξεις αρκούν σαν αντίλογος: Remain In Light. Οι Talking Heads πάντα ήταν ένα πολύ παράξενο φρούτο για το mainstream, το τέταρτο άλμπουμ τους όμως ήταν τόσο ποιοτικό κι απόκοσμο που άνοιξε ένα ολοκαίνουριο μονοπάτι για τους παρίες του πειραματικού rock, μονοπάτι ορθάνοιχτο μέχρι και σήμερα. Με τον Brian Eno να κάνει ξανά τα μαγικά του στην παραγωγή, οι Talking Heads έφτιαξαν ένα αδιαπέραστο κουβάρι από punk, afrobeat, new wave, αφρικανική μουσική και ηλεκτρονικές λούπες, σμιλεύοντας ένα σύμπαν εξωτικό, επικίνδυνο και απροσδιόριστα εθιστικό. Οι λέξεις κι οι ερμηνείες του David Byrne έρχονται απευθείας από τις σκιές του υποσυνείδητου, στημένες αφηρημένα πάνω σε μια μουσική που θα ηχεί νεωτεριστική και αύριο. Κάθε φορά που κάποιος λέει ότι το avant δεν μπορεί να είναι pop, το "Remain In Light" πουλάει μερικές κόπιες ακόμα.
 
Check Also: "Speaking In Tongues" (1983)
 
Αντώνης Καλαμούτσος
9
Killing Joke - Killing Joke
Label: Polydor
Release Date: 05/10/1980
Genre: Post-Punk/Industrial Rock
Killing Joke - Killing Joke
Βλέπεις το ψυχροπολεμικό, Crass - lookalike εξώφυλλο. Αμέσως γίνεται αντιληπτό το περιεχόμενο ενός δίσκου που όρισε, εν αγνοία του, τον ήχο και την αισθητική μιας βεντάλιας σχημάτων και ιδιωμάτων, προεξεχόντος του industrial, οδηγώντας σε μια δημιουργική έκρηξη που βρήκε στο πρόσωπο του Jaz Coleman και των συνοδοιπόρων του την πιο πρέπουσα εκπροσώπηση. Εντασσόμενο στη συνομοταξία του post - punk αλλά αφορώντας πολύ περισσότερο κόσμο εκ των πραγμάτων λόγω στίχων κι εν γένει ατμόσφαιρας, η επιρροή του ντεμπούτου των Killing Joke θα ήταν τέτοια που θα διαφαινόταν ξεκάθαρα στον μετέπειτα σκληρό ήχο που άρχιζε να διαμορφώνεται. Metallica (διασκεύασαν το "The Wait" αρκετά επιτυχημένα) και Dave Grohl (έχει δηλώσει πολλάκις πως τον συμπεριλαμβάνει στα αγαπημένα του άλμπουμ όλων των εποχών) είναι μόνο μερικοί από τους πολλούς και διάφορους φανατικούς ενός δίσκου - σταθμού των μουσικών εξελίξεων, ενός από τους πολλούς που είχαν να προσφέρουν τα ποικιλόμορφα '80s.
 
Essential Songs: "Wardance", "The Wait"
Check Also: "Fire Dances" (1983)
 
Σπύρος Κούκας
10
The Sound - Jeopardy
Label: Korova Records
Release Date: 01/11/1980
Genre: Post-Punk
The Sound - Jeopardy
Σου έτυχε ποτέ να πίνεις μια γουλιά από το ποτό σου σε κάποιο bar ενώ παίζει το "I Can't Escape Myself" και να αναρωτιέσαι πως στο καλό αυτή η μπάντα δεν έγινε τεράστια; Το ντεμπούτο των Λονδρέζων The Sound δεν κατάφερε πολλά σε πωλήσεις, με το σπαθί του όμως έφτασε να συγκαταλέγεται στα κορυφαία post-punk ντεμπούτα ever και - ακόμα σημαντικότερο - να ακούγεται σαράντα χρόνια μετά σαν να μην γέρασε μια μέρα. Οι αιτίες μπορούν να αναζητηθούν στην τρομερά σφιχτοδεμένα τραγουδοποιία, στον εσωστρεφή λυρισμό που τρυπώνει στα τραγούδια, τις intellectual κιθάρες και στις εξαιρετικές ερμηνείες του Adrian Borland, ενός τραγουδιστή που κάπως καταφέρνει να συνδυάσει τις αρετές του punk με τον ποιητικό διονυσιασμό του Jim Morrison. Το "Jeopardy" είναι μια δουλειά ικανή να μαγνητίζει ακόμα και ότι δεν του έδωσε η ιστορία σε δημοτικότητα, του αξίζει σε υστεροφημία.
 
Check Also: "All Fall Down" (1982)
 
Αντώνης Καλαμούτσος
11
Bauhaus - In The Flat Field
Label: 4AD
Release Date: 03/11/1980
Genre: Post-Punk/Gothic Rock
Bauhaus - In The Flat Field
Μια από τις Βίβλους του gothic rock, όπως αυτό εδραιώθηκε σε αυτήν τη δεκαετία, το ντεμπούτο των Bauhaus και το βαθύ σκοτάδι που έκρυβε ήταν αδύνατον να αξιολογηθεί όπως του έπρεπε με την εμφάνιση του. Τέσσερις γεμάτες δεκαετίες αργότερα, είναι αδιανόητος ο αντικειμενικός αντίκτυπος που προκάλεσε το "In The Flat Field" σε μουσικό κι αισθητικό επίπεδο, με τον Peter Murphy να θεωρείται - και να είναι - εμβληματική φιγούρα ενός χώρου που δεν χρειαζόταν ήρωες για να συνεχίσει να υπάρχει. Σκότος κι ενδοσκοπικές σκέψεις, καταχνιά κι απώλεια, ένταση κι απόγνωση˙ το "In The Flat Field" ορίζει μια επανάσταση και οι λιγόψυχοι δύσκολα αντιλαμβάνονται το δημιουργικό του μεγαλείο, σε ένα ταξίδι προς την εσωτερική κάθαρση. 
 
Check Also: "Burning From The Inside" (1983)
 
Σπύρος Κούκας
12
The Damned - The Black Album
Label: I.R.S. Records
Release Date: 3/11/1980
Genre: Punk/Gothic Rock
The Damned - The Black Album
Από τη μία έχεις τον δίσκο με το πρώτο βρετανικό punk single στην ιστορία. Από την άλλη, τη στροφή προς τις goth ατμόσφαιρες του "Phantasmagoria". Ανάμεσά τους, το τέταρτο άλμπουμ της μπάντας μοιάζει με τη χρυσή τομή ανάμεσα σε δύο ακραία διαφορετικούς κόσμους. Το νεύρο, οι ταχύτητες και οι κοφτερές κιθάρες είναι ακόμα εδώ. Οι σκουρόχρωμες πινελιές όμως φαίνονται με γυμνό μάτι. Οι συνθέσεις είναι γεμάτες τσαχπινιές και ιδέες που ποτέ των ποτών δεν θα χωρούσαν σε μία punk κυκλοφορία της εποχής. Η χροιά του Dave Vanian είναι εμβληματική. Η αλλαγή από το γλέντι του "Sick Of This And That" στο σε-παραγωγή-Hans-του-μέγα-Zimmer "The History Of The World, Part 1" λειτουργεί τέλεια ως σύνοψη.
 
Check Also: "Phantasmagoria" (1985)
 
Αντώνης Μαρίνης
13
Blondie - Autoamerican
Label: Chrysalis Records
Release Date: 19/11/1980
Genre: Alternative Rock
Blondie - Autoamerican
Δύο συν δύο λέξεις που (θα έπρεπε να) συνοδεύουν κάθε απόπειρα κατηγοριοποίησης του σχήματος της Debbie Harry είναι οι: «ανούσιο», «αχρείαστο» και «σοβαρά τώρα;». Από τα πρώτα τους βήματα μέχρι την εκτόξευσή που δεν άργησε να έρθει, το στοιχείο που είχε πραγματικά σημασία ήταν ο cool αέρας και η ευκολία με την οποία έβγαζαν τεράστια τραγούδια. Ήταν πολύ pop για τους ροκάδες, αρκετά σκληροί για τους μη μυημένους, αλλά είχαν αυτό το κάτι που στο τέλος της μέρας μπορούσε να μιλήσει σε όλους. Στο πέμπτο άλμπουμ ο ήχος έφυγε τελείως από τα προφανή. Η τσαχπινιά και η φωνή της μπροστάρισσας παρέμειναν ως σημείο αναφοράς. Τα χρώματα στον καμβά έγιναν σχεδόν ψυχεδελικά, ενώ οι funky και jazzy πινελιές έφεραν μία γουστόζικη φρεσκάδα.
 
Essential Songs: "The Tide Is High", "Rapture"
Check Also: "The Hunter" (1982)
 
Αντώνης Μαρίνης
14
The Jam - Sound Affects
Label: Polydor
Release Date: 28/11/1980
Genre: New Wave / Post-Punk
The Jam - Sound Affects
Η αγγλική post-punk σκηνή δεν είχε μόνο τους Sex Pistols και τους Clash ως επιρροή. Ο Paul Weller μετά την εφηβική δύναμη των πρώτων δίσκων των Who και Κinks - την οποία κατέθεσε στα πρώτα άλμπουμ του συγκροτήματος - βάζει στη συνταγή και τους Beatles αλλά και τον Michael Jackson. Με πολιορκητικό κριό την κραυγή για επικοινωνία "Start!" (και τη δανεισμένη μελωδία του "Taxman"), την εμφάνιση καλών (και ωραίων παιδιών) και ένα μπουκέτο εξαιρετικών τραγουδιών να περιγράφει ζοφερά την κατάσταση στο Ηνωμένο Βασίλειο κατάφεραν να φέρουν τα προβλήματα του φτωχού Άγγλου στην κορυφή των charts. Θα διαλυθούν μόλις 2 χρόνια αργότερα προλαβαίνοντας να αφήσουν το στίγμα τους στην αγγλική σκηνή και δίνοντας την ευκαιρία να στον Paul Weller να λάμψει ως σόλο καλλιτέχνης σε διαφορετικές μουσικές διαδρομές. 
 
Essential Songs: "Start!", "That's Entertainment"
Check Also: "The Gift" (1982)
 
Αντώνης Μουστάκας
15
The Clash - Sandinista
Label: Epic
Release Date: 12/12/1980
Genre: Punk
The Clash - Sandinista
Σίγουρα το πρώτο τραγούδι που περίμενε να ακούσει κανείς μετά το συγκλονιστικό "London Calling" δεν ήταν το "Magnificent Seven" με τη τσαχπινιά και το μπρίο του αλλά αν το καλοσκεφτείς αυτοί ήταν οι Clash. Αντιδραστικοί και αντικομφορμιστικοί μέχρι το κόκαλο. Τριπλό άλμπουμ (!), 36 τραγούδια, από rockabilly, punk και reggae μέχρι folk, blues και disco έχει τόσες πολλές τραγουδάρες να διαλέξεις για όλα τα γούστα σε μια παραγωγή που τους ανάγκασε να μειώσουν τα royalties τους σαν μπάντα για να κατεβάσουν το κόστος του άλμπουμ. Επίκαιρο μέχρι τώρα για την post-Brexit Αγγλία ('They say immigrants steal the hubcaps/ [...]/They say it would be wine an' roses/If England were for Englishmen again' στο "Something About England) και αν το 1980 μπορεί να μην άρεσε λόγω μεγέθους, αν έβγαινε τώρα από κάποιο συγκρότημα θα μιλούσαμε για ένα έπος.
 
Check Also: "Combat Rock", 1982
 
Δημήτρης Μωυσίδης
16
Brian Eno/David Byrne - My Life In The Bush Of Ghosts
Label: Sire
Release Date: 2/1981
Genre: Experimental Rock
Brian Eno/David Byrne - My Life In The Bush Of Ghosts
Στις αρχές της δεκαετίας του '80, το "My Life…" έμοιαζε με μουσική από άλλον πλανήτη, δίπλα στα "Bette Davis' Eyes" και στα "Call Me" και στα "Εye Of The Tiger". Ο Βyrne έκανε ένα πρώτο σάλτο μακριά από το καθημερινό γραφείο του για να ξανοιχτεί στις μουσικές της Αφρικής, μαζί με τον οραματιστή παραγωγό που είχε αφήσει τη σφραγίδα του στα άλμπουμ των Talking Heads και ιδίως στο "Remain In Light" (που κυκλοφόρησε νωρίτερα αλλά ηχογραφήθηκε αργότερα). Στα χέρια των δύο ανήσυχων πιονιέρων τo sampling εκτοξεύτηκε στη στρατόσφαιρα, ενώ οι ηλεκτρονικοί ήχοι κεντήθηκαν αρμονικά με στους ρυθμούς από τη Μέση Ανατολή και από τη Μαύρη Ήπειρο. «Το άλμπουμ είναι ένα όραμα της ψυχεδελικής Αφρικής», έλεγε τότε ο Eno. Το τελικό αποτέλεσμα είναι κατακλυσμιαίο και φέρνει ζαλάδα, παρ' όλο που δεν υπάρχουν πουθενά τραγουδιστές και συντεταγμένες φόρμες. Κάποιοι φανατικοί ισλαμιστές στη Βρετανία το απέρριψαν ως βλάσφημο όταν άκουσαν Αλγερινούς μουσουλμάνους να ψάλλουν το Κοράνι, οπότε το σχετικό εδάφιο («από σεβασμό στο θρησκευτικό αίσθημα») αφαιρέθηκε από ύστερες επανεκδόσεις.
 
Check Also: David Byrne - "Rei Momo"(1989)
 
Νίκος Παπαδογιάννης
17
Gang Of Four - Solid Gold
Label: EMI
Release Date: 01/03/1981
Genre: Post-Punk
Gang Of Four - Solid Gold
Μια από τις μεγαλύτερες αδικίες όσον αφορά τους Gang Of Four, είναι πως, συνήθως, όποτε αναφερόμαστε σ' αυτούς, συζητάμε κυρίως για το "Entertainment". Και ναι, προφανώς, το ντεμπούτο τους είναι ένας δίσκαρος από εδώ μέχρι το φεγγάρι, αλλά μήπως είναι καιρός, 40 χρόνια μετά την κυκλοφορία του, να εστιάσουμε περισσότερο και στο "Solid Gold"; Καταρχάς, γιατί αποτελεί το τελευταίο άλμπουμ που ηχογραφήθηκε από το κλασσικό line-up του συγκροτήματος. Κατά δεύτερον, γιατί μουσικά μπορεί να είναι πιο αργό και παράξενο αλλά, επί της ουσίας, δεν υστερεί σε τίποτα από τον πρώτο τους δίσκο. Και κατά τρίτον, γιατί μετά από δύο χρόνια Θατσερικής διακυβέρνησης, οι Gang Of Four καταφέρνουν εδώ να αιχμαλωτίσουν τον ήχο μιας γκρίζας Μεγάλης Βρετανίας, στην οποία κυριαρχεί η αβεβαιότητα και η απογοήτευση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το "Paralysed" που ανοίγει τον δίσκο, ενώ το "Cheeseburger", που ακολουθεί λίγο αργότερα, παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα πιο εύστοχα σχόλια πάνω στην καταναλωτική κουλτούρα. Ειδική μνεία πρέπει βέβαια να γίνει στο "What We All Want" που ξεχωρίζει ως μια από τις κορυφαίες συνθέσεις στην ιστορία του συγκροτήματος, καθώς και στο εμβληματικό "He'd Send in the Army" που αποτέλεσε σημείο αναφοράς στις συναυλίες του συγκροτήματος λόγω του φούρνου μικροκυμάτων που καταστρεφόταν κάθε φορά επί σκηνής. Αντικειμενικά, μετά το "Solid Gold", οι Gang Of Four δεν αγγίξαν ποτέ ξανά τέτοιες κορυφές. Όμως, εδώ ακόμη βρίσκονται σε άψογη φόρμα. Μια ακρόαση θα σας το αποδείξει.
 
Check Also: Shriekback - "Oil and Gold" (1985)
 
Αντώνης Αντωνιάδης
18
Wipers - Youth Of America
Label: Park Avenue
Release Date: 17/5/1981
Genre: Post-Punk
Wipers - Youth Of America
Όπως θα επιβεβαιώσουν οι πολλοί και φανατικοί φίλοι τους, η δεκαετία αυτή τους ανήκει δικαιωματικά, είναι ένα από τα συγκροτήματα που τη στιγμάτισαν μουσικά και καλλιτεχνικά, φυσικά όχι και εμπορικά, συχνά αυτά είναι ασύμβατα μεταξύ τους. Και αν ακούγεται υπερβολικό ως πρόταση, πάντως σίγουρα δεν είναι πολλά τα συγκροτήματα που μέσα στη δεκαετία αυτή παρέδωσαν τόσα αριστουργήματα αφού οι τρεις πρώτοι δίσκοι τους αξίζουν όλοι μία θέση εδώ (κι ας περιοριστήκαμε στους δύο πρώτους) ενώ και οι επόμενοι είναι το λιγότερο αξιόλογοι αν όχι κάτι παραπάνω. Ο δε Greg Sage είναι από τους unsung heroes της δεκαετίας, μία καλλιτεχνική φιγούρα που θα έπρεπε να έχει ένα πολύ υψηλότερο status βάσει της αξίας του. Ίσως status σαν του Thurston Moore για παράδειγμα του οποίου αποτέλεσε επιρροή. Η δυσκολία του να επιλέξεις τον καλύτερο δίσκο των Wipers λύνεται στη δική μου περίπτωση από τα πιο τζαμαριστά και (γιατί όχι;) ψυχεδελικά στοιχεία που εισάγουν με τη δεύτερη αυτή δουλειά τους, ειδικά στο ομώνυμο έπος.
 
Essential Songs: "When It's Over", "No Fair"
Check Also: Greg Sage - "Straight Ahead" (1985)
 
Κώστας Σακκαλής
19
Bauhaus - Mask
Label: Beggars Banquet
Release Date: 16/10/1981
Genre: Post-Punk
Bauhaus - Mask
Θεωρούμε ως δεδομένο ότι όποιος ενδιαφέρεται να ασχοληθεί με την post-punk/gothic rock σκηνή οφείλει να ακούσει και τους τέσσερις δίσκους που οι Βρετανοί κυκλοφόρησαν στις αρχές της δεκαετίας του '80. Μετά από ένα εξαιρετικό ντεμπούτο, οι Bauhaus επέστρεψαν έναν χρόνο αργότερα (κάτι που θα συνεχιζόταν και στους επόμενους δυο δίσκους) με το "Mask" το οποίο ήρθε να αποδείξει ότι η μπάντα ήταν αυτό που η ιστορία μετέπειτα έγραψε δηλαδή ένα ταλαντούχο και επιδραστικό σύνολο και όχι άλλο ένα «πυροτέχνημα». Το "Mask" διεύρυνε τον ήχο της μπάντας με πλήκτρα, ακουστικές κιθάρες, σαξόφωνο και «περίεργους» ρυθμούς. Προσθέστε σε όλα αυτά, τις μοναδικές, θεατρικές ερμηνείες του Peter Murphy και καταλαβαίνετε γιατί τόσο οι Bauhaus όσο και το "Mask" ειδικότερα διαθέτουν ακόμα και σήμερα το status goth ηρώων.
 
Check Also: Peter Murphy - "Deep" (1989)
 
Γιάννης Βόλκας
20
Siouxsie And The Banshees - Juju
Label: Polydor
Release Date: 19/6/1981
Genre: Post-Punk / Gothic Rock
Siouxsie And The Banshees - Juju
Αυτό το άλμπουμ - μνημείο επηρέασε όσο λίγα τη σκηνή του dark wave, του gothic και φυσικά του post-punk και του alternative rock. Με την επιστροφή στον κιθαριστικό ήχο μετά το πείραμα με τα synthesizer στο "Kaleidoscope" η Siouxsie καταθέτει το σπουδαιότερο δείγμα της δουλειάς της. Ταυτόχρονα γεννιέται ένας νέος ήρωας της κιθάρας που με τον ήχο του θα επηρεάσει όλα τα μεγάλα αστέρια της εποχής αλλά και μεταγενέστερους σπουδαίους κιθαρίστες του alternative. Αν και η θητεία του αποδείχτηκε σύντομη, ο John McGeoch άφησε ένα σπουδαίο στίγμα με την αντισυμβατικότητα του, την ποικιλία των παιξιμάτων του και κυρίως την εκφραστικότητα του η οποία ταίριαξε τέλεια με τα φωνητικά της Siouxsie. Θα αποχωρήσει μετά το επόμενο άλμπουμ και την κατάρρευση του κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας. Η συνέχεια θα φέρει τον Robert Smith στο συγκρότημα ο οποίος θα προσφέρει και αυτός το μοναδικό του στυλ σε παίξιμο και σύνθεση αλλά η κληρονομιά των τριών δίσκων με τον McGeoch δεν πρόκειται να ξεπεραστεί.
 
Essential Songs: "Spellbound", "Arabian Knights"
Check Also: "Kaleidoscope" (1980)
 
Αντώνης Μουστάκας
21
Ramones - Pleasant Dreams
Label: Sire Records
Release Date: 20/7/1981
Genre: Punk Rock
Ramones - Pleasant Dreams
Μόνο κάποιος με πολύ ιδιαίτερη παραξενιά θα σκεφτόταν τη δεκαετία στην οποία αναφέρεται τούτο το αφιέρωμα στο άκουσμα του ονόματος των Ramones. Διάολε, δεν θα ήταν καθόλου παράλογο αν το μυαλό του δεν πήγαινε καν σε δίσκους. Ο Joey, ο Johnny, ο Dee Dee και όποιος τους συνόδευε πίσω από τα ντραμς, πάντα έγραφαν περισσότερο τραγούδια παρά άλμπουμ, και δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό σε αυτό. Κι αν στις πρώτες τέσσερις κυκλοφορίες είχαν αρκετό υλικό και το απαραίτητο shock value για να στείλουν αδιάβαστο σεβαστό ποσοστό της pop, αυτό δεν σταμάτησε εκεί. Ανάμεσα στις γραμμές των "The KKK Took My Baby Away", "It's Not My Place" και "She's A Sensation", το "Pleasant Dreams" είναι μια εύκολη απόδειξη.
 
Check Also: "Brain Drain" (1989)
 
Αντώνης Μαρίνης
22
The Gun Club - Fire Of Love
Label: Ruby
Release Date: 31/8/1981
Genre: Punk / Punk Blues
The Gun Club - Fire Of Love
Αυτή η underground βόμβα έπεσε στο Los Angeles όταν ο πρόεδρος του fan club της Blondie και λάτρης των blues βρήκε τον πρόεδρο του fan club των Ramones και αποφάσισαν να φτιάξουν κάτι καινούργιο. Όχι μόνο το κατάφεραν αλλά αυτή η σπουδαία μίξη blues και country με το punk της εποχής (την οποία πολλοί έχουν δοκιμάσει να ονομάσουν με διάφορους πετυχημένους ή μη τρόπους) δεν κατάφερε ξανά να αντιγραφτεί από οποιονδήποτε επίδοξο συνεχιστή. Με μια προσέγγιση άλλοτε οργισμένη, άλλοτε ανεβαστική, σε άλλες στιγμές παιδική και σε άλλες ωριμότερη και μια ευρεία παλέτα θεματικών (από τις αμαρτίες γονέων μέχρι το ελεύθερο σεξ και από τη συμβιβασμένη ζωή που έρχεται μετά τη νεότητα μέχρι μυστηριώδη εγκλήματα σε ατμόσφαιρα Νέας Ορλεάνης), οι Gun Club έμειναν με αυτό το άλμπουμ στην ιστορία ως ένα μοναδικό και πετυχημένο (καλλιτεχνικά) πείραμα.
 
Check Also: "Miami" (1982)
 
Αντώνης Μουστάκας
23
The Stranglers - La Folie
Label: Liberty Records
Release Date: 9/11/1981
Genre: Alternative/New Wave
The Stranglers - La Folie
Με ένα φανταστικό σερί μετά τα μέσα της δεκαετίας του '70, το κουαρτέτο από το μεγάλο νησί άγγιξε κάμποσες μικρές και μεγαλύτερες κορυφές. Η πορεία από εκεί και μετά έμοιαζε καταδικασμένη να οδηγήσει προς τα κάτω, κυρίως από εμπορική σκοπιά. Το υπέρ-παράξενο "The Gospel According To The Meninblack" για κάποιους άλλους θα μπορούσε εύκολα να γίνει ταφόπλακα. Το γεγονός ότι η επιτυχία της επιστροφής του συγκροτήματος σε πιο λογικά μονοπάτια στηρίχθηκε σχεδόν ολοκληρωτικά σε ένα και μόνο τραγούδι μοιάζει με τραγική ειρωνεία. Ακόμα περισσότερο αν ληφθεί υπόψη ότι το αδιαμφισβήτητο hit ακούγεται παράταιρο στη ροή του δίσκου. Υποτιμημένο διαμάντι, κι ας άγγιξε το Top 10 στα βρετανικά charts.
 
Essential Songs: "Golden Brown", "La Folie"
Check Also: "Feline" (1983)
 
Αντώνης Μαρίνης
24
The Sound - From The Lion's Mouth
Label: Warner
Release Date: 11/1981
Genre: Post-Punk
The Sound - From The Lion's Mouth
Κάπως αδικημένη, τουλάχιστον στην εποχή της, post-punk μπάντα, το συγκρότημα του Adrian Borland ίσως θεωρήθηκε υπερβολικά κοντά στους Joy Division για να τους αποδώσουν την αξία που δικαιούνται. Κι όμως στην πραγματικότητα είναι σχεδόν αδύνατο να ξεχωρίσεις το καλύτερο ανάμεσα στα δύο πρώτα και αριστουργηματικά τους άλμπουμ. Ο τρόπος που έπαιρναν τη μελαγχολία και της έδιναν έναν ελαφρώς pop μανδύα (κρυμμένο κάπου στα κυρίαρχα πλήκτρα) χωρίς όμως να κάνουν έκπτωση και στην απαραίτητη σκοτεινή ατμόσφαιρα, αποκρυσταλλώνει απόλυτα μία ολόκληρη πλευρά των '80s. Στο "From The Lion's Mouth" παρότι δεν κατάφεραν διαχρονικό χιτάκι ανάλογο με αυτό που έβγαλε το ντεμπούτο τους, συνολικά μάλλον βρίσκονται στην καλύτερη συνθετικά φάση τους με τραγούδια που έγιναν underground classics και ισορρόπησαν καλύτερα το underground στοιχείο με μία κάποια εμπορικότητα.
 
Essential Songs: "Winning", "Sense Of Purpose"
Check Also: Adrian Borland & The Citizens - "Alexandria" (1989)
 
Κώστας Σακκαλής
25
Black Flag - Damaged
Label: SST Records
Release Date: 05/12/1981
Genre: Punk/HC
Black Flag - Damaged
Σε μια λίστα γεμάτη με classics όπως η παρούσα, λίγα classics είναι τόσο αδιαμφισβήτητα όσο το ντεμπούτο των Black Flag σαράντα χρόνια πριν. Το "Damaged" είναι ένα άλμπουμ στο οποίο κάθε λεπτομέρεια έχει τη σημασία της: τα βραχιόλια του ντράμερ Robo που ενώνονται με τον ήχο του ταμπούρου, οι μεγαλειωδώς θορυβώδεις κιθάρες του mastermind Greg Ginn και τα γεμάτα σαρκασμό και βιτριόλι φωνητικά του μεγάλου Henry Rollins, είναι μερικοί από τους λόγους που το "Damaged" ηχεί τόσο οξύ. Το punk εδώ αγριεύει κι άλλο, δεν μένει απλά στην οργή που το διέπει αλλά κατακλύζεται κι από μια δαιμονική σχεδόν δύναμη, μετατρέπεται σε έναν καταστροφικό hardcore κυκλώνα. Το "Damaged" είναι έκτοτε το άλμπουμ-γροθιά που πάντα θα σπάει τους καθρέφτες, με τη φόρα τραγουδιών-ύμνων που χιλιοδιασκευάστηκαν αλλά που ο χαρακτήρας τους ποτέ δεν νικήθηκε.
 
Check Also: "My War" (1984)
 
Αντώνης Καλαμούτσος
26
Zounds - The Curse Of Zounds
Label: Rough Trade Records
Release Date: 1981
Genre: Anarcho-Punk/Post-Punk
Zounds - The Curse Of Zounds
Ο πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος των Zounds διακατέχεται από μια μοναδικότητα. Εφορμώντας από τα σπλάχνα του βρετανικού anarcho-punk, οι Zounds κυκλοφόρησαν ένα αριστούργημα το οποίο, συνοψίζοντας κάποιες πολύ συγκεκριμένες ιδέες και αρετές, αφουγκράστηκε την πειραματική εποχή του ήχου, δίνοντας σε ολόκληρη τη σκηνή μια ώθηση σε επίπεδα πέραν των προφανών. Οι ίδιοι ομολογούν πως τους «υιοθέτησε το punk» αλλά η πραγματικότητα, ιδωμένη από τις γενεές συγκροτημάτων που δεν απομόνωσαν, την καλλιτεχνική τους ελευθερία από τις επιταγές της ιδεολογίας τους, έχοντας ως βίβλο αυτόν τον δίσκο, διατυπώνει μια απλή παραδοχή. Η κατάρα των Zounds ήταν ευχής έργο για ολόκληρη την post-punk σκηνή, αναλλοίωτη και απαστράπτουσα. Όσα δημιούργησαν εδώ ο Steve Lake και η παρέα του, διαθέτουν εξίσου βάθος όσο και μνημονικότητα, αμεσότητα και μουσικότητα. Μην διανοηθείς να θεωρήσεις έστω και στιγμιαία, πως αυτός ο δίσκος είναι τίποτα λιγότερο από κλασικός. Όχι μόνο για το punk, αλλά για την εξέλιξη της ανεξάρτητης κιθαριστικής μουσικής.
 
Check Also: "Can't Cheat Karma EP" (1980)
 
Αποστόλης Ζαμπάρας
27
Bad Brains - Bad Brains
Label: ROIR
Release Date: 05/02/1982
Genre: Hardcore/Punk
Bad Brains - Bad Brains
To ντεμπούτο των Bad Brains με συνοπτικές διαδικασίες επηρέασε το hardcore, όλες τις punk μπάντες που έβαλαν reggae στοιχεία καθώς και πολλές από τις μεταγενέστερες rock/metal (και όχι μόνο) μπάντες που επιθυμούσαν να τραβήξουν τη μουσική τους στα άκρα. Η Washington δεν τους φέρθηκε με τον ομορφότερο τρόπο ("Banned In D.C") αλλά στη Νέα Υόρκη βρήκαν πρόσφορο έδαφος ώστε να κυκλοφορήσουν αυτό τον γεμάτο ενέργεια και ταυτόχρονα αλλοπρόσαλλο δίσκο που όμοιό του δεν έχει συναντήσει ο πλανήτης. Ξέφρενοι punk ρυθμοί εναλλάσονται με reggae συνθέσεις και μια ολόκληρη σκηνή δημιουργείται. Φυσικά οι Bad Brains, με διάφορες αλλαγές στη συνθέσή τους, συνέχισαν για πολλά χρόνια (στις αρχές του '90 συναντούμε και τον Chuck Mosley, αρχικό τραγουδιστή των Faith No More) αλλά αν πρέπει να διαλέξουμε έναν δίσκο, αυτός δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από το ομώνυμο ντεμπούτο τους.
 
Essential Songs: "Attitude", "Big Take Over"
Check Also: "I Against I" (1986)
 
Γιάννης Βόλκας
28
XTC - English Settlement
Label: Virgin
Release: 12/02/1982
Genre: Pop Rock
XTC - English Settlement
Τι μπορεί να κάνει ένας εθισμένος στο valium μουσικός όταν έχει εξαντληθεί από την πίεση της εταιρίας του για περισσότερες συναυλίες; Αυτό σκεφτόταν ο Andy Partridge όταν ξεκίνησε να γράφει τον πέμπτο δίσκο των Βρετανών. Και η απάντηση που σκαρφίστηκε ήταν να φτιάξει ένα άλμπουμ που θα ήταν όσο το δυνατόν λιγότερο κατάλληλο για live εμφανίσεις. Αφού έπεισε λοιπόν τον Colin Moulding να ακολουθήσουν μια πιο ακουστική προσέγγιση κάνοντας, παράλληλα, τις ενορχηστρώσεις πιο σύνθετες και πολύπλοκες, και τα τραγούδια μεγαλύτερα, το συγκρότημα μπήκε στο στούντιο για να ηχογραφήσει έναν από τους καλύτερους δίσκους της καριέρας του. Το αποτέλεσμα ήταν ένα διπλό άλμπουμ διάρκειας 73 λεπτών που κοιτάει στα ίσια τους Beatles, τους Beach Boys και την avant-pop των '60s. Μπλέκοντας pop, punk, rock, ska, synth, dub και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε, οι XTC δημιούργησαν το απόλυτο αστικό soundtrack μιας Μεγάλης Βρετανίας σε κρίση, εν μέσω της Θατσερικής διακυβέρνησης που είχε δημιουργήσει 3.000.000 ανέργους, βίαιων συγκρούσεων νεοναζιστών με αντιφασίστες, κοινωνικής αποξένωσης και τεχνολογικών αλμάτων. Λίγο μετά την κυκλοφορία του "English Settlement", εν μέσω μιας περιοδείας στις Η.Π.Α., οι XTC έδωσαν την τελευταία κανονική συναυλία της καριέρας τους καθώς ο Partridge πλέον αδυνατούσε να ανταπεξέλθει. Από εδώ και πέρα, οι XTC θα αποτελούσαν ένα αμιγώς στουντιακό σχήμα που, ευτυχώς, δεν μας απογοήτευσε ποτέ.
 
Check Also: "Skylarking" (1986)
 
Αντώνης Αντωνιάδης
29
The Fall - Hex Enduction Hour
Label: Kamera
Release Date: 8/3/1982
Genre: Post-Punk
The Fall - Hex Enduction Hour
Εμπνευσμένος από ένα ταξίδι στην Ισλανδία, ο τέταρτος στούντιο δίσκος των ασταμάτητων The Fall, προοριζόταν αρχικά να είναι ο τελευταίος τους. Με D.I.Y. παραγωγή και επιτηδευμένα ειρωνικό εξώφυλλο, το "Hex Enduction Hour", συνοψίζει όλα όσα αντιπροσώπευε ο Mark E. Smith και η παρέα του, αποτελώντας την ιδανική ευκαιρία να μυηθεί κανείς/καμιά στον κόσμο τους. Ισορροπώντας μεταξύ art rock, kraut, και πάσης φύσεως ενδιάμεσου πειραματισμού, υπό μια post-punk κριτική ματιά, το άλμπουμ ξεδιπλώνει δίχως αναστολές την ιδιοφυία μιας μπάντας η οποία, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, θα μπορούσε να κατακλύζει το παρόν αφιέρωμα. Η κορυφαία τους κυκλοφορία, για σήμερα, βρίσκει τον Smith ερμηνευτικά και στιχουργικά να βάλλει με το ανεπανάληπτο ύφος του κατά πάντων, ενώ οι μελωδίες των εγχόρδων και κυρίως τα κρουστά επιδίδονται σε ένα μινιμαλιστικό κρεσέντο. Μονολιθικό αλλά πολυσχιδές, ξερό μα δραματικό, το "Hex Enduction Hour" δεν διαθέτει περιττή νότα. Και αυτό λέει πολλά περισσότερα από όσα νομίζεις.
 
Check Also: "Grotesque (After the Gramme)" (1980)
 
Αποστόλης Ζαμπάρας
30
Christian Death - Only Theater Of Pain
Label: Frontier
Release Date: 24/3/1982
Genre: Death Rock
Christian Death - Only Theater Of Pain
To ντεμπούτο των Christian Death ήρθε σε μια εποχή όπου το post-punk και δη το gothic rock παρακλάδι του, ξεδίπλωναν τα μαύρα φτερά τους. Σε αντίθεση όμως με άλλους, σαφώς πιο προβεβλημένους, δίσκους που θα συναντήσετε στο αφιέρωμα, οι οποίοι οριοθέτησαν τον εν λόγω ήχο, το "Only Theater Of Pain" αποτέλεσε τον μοχθηρό και άβολο ακρογωνιαίο λίθο του λεγόμενου death rock, επιτυγχάνοντας μια εκ των έσω διαφοροποίηση. Η πιο επιδραστική κυκλοφορία του ιδιώματος, διαθέτει ασυναγώνιστη νοσηρότητα και υποβόσκουσα επιθετικότητα, που οι «συνοδοιπόροι» της δεν τόλμησαν να αγγίξουν ποτέ. Τα φωνητικά του Rozz Williams ηχούν τοξικά, δημιουργώντας μια αποκρουστική ατμόσφαιρα. Οι κιθαριστικές τεχνοτροπίες του Rick Agnew θα μείνουν στην ιστορία, αποτελώντας διαχρονικό φάρο για όσες μπάντες επιχείρησαν στο μέλλον να ενδώσουν στον γοτθικό τρόμο του ήχου αυτού, και όχι μόνο. Το "Only Theater Of Pain" είναι δύστροπο και αφιλόξενο, εκτός αν ασπαστείς, κριτικά πάντα, το καταραμένο του μήνυμα.
 
Check Also: "Catastrophe Ballet" (1984)
 
Αποστόλης Ζαμπάρας
31
Misfits - Walk Among Us
Label: Ruby
Release Date: 03/1982
Genre: Punk Rock
Misfits - Walk Among Us
Η διαφορά των Misfits από τις λοιπές punk μπάντες ήταν εμφανής. Οι ίδιοι όρισαν με την εικόνα και τη στιχουργική τους προσέγγιση μια ολόκληρη νέα σκηνή, εκείνη του horror punk, παίρνοντας αποστάσεις από τον ομόηχο περίγυρο τους, την ίδια στιγμή που δεν είχαν μια, αλλά τουλάχιστον δύο ηγετικές προσωπικότητες εντός των τάξεων τους. Ο Glenn Danzig και ο Jerry Only υπήρξαν ένα εκρηξιγενές δίπολο, το οποίο αντλούσε επιρροή τόσο από το Βρετανικό punk κίνημα, όσο και από τους Kiss και επιδίωκε μια αναδόμηση του παλιακού rockabilly, προσαρμοσμένου στη σύγχρονη τάξη πραγμάτων. Το πείραμα πέτυχε, μα ο ασθενής απεβίωσε, απλά και μόνο για να επιστρέψει ως ένα από τα horror πλάσματα των διαφόρων ανάλογων b-movies των '60s και '70s, το soundtrack των οποίων εύκολα θα μπορούσε να είναι το "Walk Among Us", ως μια προσαρμογή στο αμερικανικό όνειρο που σύντομα μετατράπηκε σε εφιάλτη.
 
Check Also: "Earth A.D./Wolf's Blood" (1983)
 
Σπύρος Κούκας
32
The Cure - Pornography
Label: Fiction Records
Release Date: 04/05/1982
Genre: Alternative Rock
The Cure - Pornography
To 1982 ο Robert Smith ήταν κουρασμένος, σε κατάθλιψη, έτοιμος να τα παρατήσει όλα. Αλλά ο καλλιτέχνης μέσα του ήθελε να φύγει με το δικό του τρόπο. Με ένα μαυρισμένο, οργισμένο αντίο όπως αυτός το φανταζόταν. Το αποτέλεσμα ήταν ένα από τους σημαντικότερους δίσκους στην ιστορία των Cure, ενα goth αριστούργημα βγαλμένο από ένα συνονθύλευμα κατάθλιψης, ναρκωτικών και αλκοόλ. Τραγούδια που σε υπνωτίζουν, σε στεναχωρούν αλλά ταυτόχρονα απαλύνουν το πόνο στην ψυχή σου. Πρωτοποριακές συνθέσεις που αν δεν υπήρχαν ίσως οι goth και emo που ακολούθησαν να ακούγονταν πολύ πιο διαφορετικοί. Η ιστορία λέει ότι στο τέλος της ηχογράφησης είχαν δημιουργήσει ένα τεράστιο 'γλυπτό' από άδεια άπειρα κουτάκια μπύρας που είχαν καταναλώσει. Πιάσε μια μπύρα τώρα και βάλε το "Cold" να παίζει στο background.
 
Check Also: "Seventeen Seconds" (1980)
 
Δημήτρης Μωυσίδης
33
The Birthday Party - Junkyard
Label: 4AD
Release Date: 10/5/1982
Genre: Post-Punk
The Birthday Party - Junkyard
Ποιος να το έλεγε τότε ότι ο αλητάμπουρας τραγουδιστής του Αυστραλιανού τούτου συγκροτήματος κάποτε θα γέμιζε αρένες και θα μοσχοπουλούσε μπαλάντες. Κι όμως, ο Nick Cave μέχρι πολύ αργά στην καριέρα του κουβάλησε κάτι από αυτόν τον νεαρό εαυτό του και το πρώτο του συγκρότημα, έναν περήφανο αντιεμπορικό πυρήνα στο radio friendly φρούτο που σταδιακά μεγάλωσε. Φυσικά οι Birthday Party ήταν τόσο συγκρότημά του όσο ήταν και του Mick Harvey και του Rowland S. Howard ενώ στον συγκεκριμένο δίσκο μπορούμε να βρούμε τον πυρήνα των μελλοντικών Bad Seeds με την Anita Lane και τον Barry Adamson επίσης να βάζουν το χεράκι τους. Αφού λοιπόν οι Bad Seeds ήρθαν ως η φυσική συνέχεια αυτής της κυκλοφορίας (και του EP "The Bad Seed" τον επόμενο χρόνο), δεν μπορεί παρά να ισχυριστούμε ότι το "Junkyard" είναι και ένα βήμα πιο νωρίς στην εξέλιξη του ήχου του Cave με το american gothic στοιχείο να ξεπηδάει σε αρκετά τραγούδια, ο θόρυβος να είναι το δομικό συστατικό των συνθέσεων και τα ουρλιαχτά του Cave ελκυστικά αδιαμόρφωτα ακόμα.
 
Essential Songs: "Release The Bats", "Kewpie Doll"
Check Also: Crime & The City Solution - "Room Of Lights" (1986)
 
Κώστας Σακκαλής
34
Duran Duran - Rio
Label: EMI
Release Date: 10/05/1982
Genre: New Wave
Duran Duran - Rio
Το Birmingham δεν έχει βγάλει Sabbath και Priest, αλλά και τους Duranies. Στον δεύτερο δίσκο τους συνεχίζουν ακάθεκτοι την ανοδική τους πορεία και πιάνουν την καλλιτεχνική τους κορυφή, μιας και πραγματικά όλα τα τραγούδια μπορούσαν να βγούνε ως singles. Πέρα από το πασιφανώς εμπνευσμένο songwriting που αντιλαμβάνεται κανείς με την πρώτη ακρόαση, αυτό που θα ήθελα ιδιαιτέρως να εξάρω είναι το καταπληκτικό εκτελεστικά ταλέντο που ξεδιπλώνουν και οι πέντε μουσικοί. Ειδικά οι απίστευτες μπασογραμμές του Johnny Taylor σε κάνουν να μη μπορείς να σταθείς ακίνητος, ενώ η κιθαριστική δουλειά του Andy και το drumming του Roger Taylor (όχι των Queen) εκπέμπουν αγνή φινέτσα. Το ομώνυμο και το "Hungry Like The Wolf" είναι pop ύμνοι, το "Save A Prayer" μια κλασσική μπαλάντα, ενώ ακόμα και τα τραγούδια που τελικά δεν έγιναν τόσο γνωστά όπως το φανταστικό "Last Chance On The Stairway" είναι κολλητικά. Το "The Chauffeur" κλείνει σκοτεινά και επιβλητικά έναν από τους καλύτερους pop δίσκους της δεκαετίας.
 
Essential Tracks: "Rio", "Save A Prayer"
Check Also: "Duran Duran" (1981)
 
Παντελής Κουρέλης
35
Discharge - Hear Nothing See Nothing Say Nothing
Label: Clay
Release Date: 21/5/1982
Genre: D-Beat
Discharge - Hear Nothing See Nothing Say Nothing
Κοσμογονία. "Realities Of War", "Fight Back", "Decontrol", "Why?" και "Never Again". Αυτά τα ιστορικά πέντε EPs προετοίμαζαν μεν τον δρόμο, αλλά το ολοκληρωμένο ντεμπούτο των Discharge αποτελεί σημείο καμπής για τον σκληρό ήχο. Το punk άλλαξε εξαιτίας αυτών των 27 λεπτών και 27 δευτερολέπτων. Ο ακραίος κιθαριστικός ήχος εξελίχθηκε. Υπο-ιδιώματα γεννήθηκαν από τα τύμπανα και τα, γεμάτα distortion, riffs. Αμέτρητοι μιμητές επεδίωξαν να αναπαράγουν την ακρότητα του "Hear Nothing See Nothing Say Nothing", αλλά ουδείς έφτασε ελάχιστα κοντά. Η πολιτισμική του σφραγίδα, από την εκφορά ως mantra των εμβληματικών στίχων από τον Cal Morris, μέχρι το εξώφυλλο, στέκει στον θρόνο της, ακλόνητη. Η σκιά του πρώτου full length των Discharge επεκτείνεται σε κάθε ανήλιαγη γωνία οποιουδήποτε χώρου φιλοξένησε μουσικούς, που θέλησαν έκτοτε, να παίξουν άγρια, επιθετικά, πολιτικοποιημένα. Άκου το ξανά. Θα σε συνεπάρει. Θα σε συνθλίψει. Θα αντιληφθείς πως ακούς έναν από τους πιο συγκλονιστικούς και ανεπανάληπτους δίσκους στην ιστορία της μουσικής. Για τον γράφοντα, πιθανώς τον κορυφαίο.
 
Check Also: "Why?" EP (1981)
 
Αποστόλης Ζαμπάρας
36
Elvis Costello & The Attractions - Imperial Bedroom
Label: Columbia
Release Date: 2/7/1982
Genre: New Wave / Pop
Elvis Costello & The Attractions - Imperial Bedroom
Συνηθίζεται να χαρακτηρίζεται ως κορυφαίο το άλμπουμ του καλλιτέχνη που καταφέρνει να συνδυάζει τη φτασμένη μαστοριά σε τεχνική και παραγωγή (η οποία συνήθως αργεί) με τη συνθετική έμπνευση (η οποία συνήθως φθίνει μετά από κάποια χρόνια καριέρας). Για τον Elvis Costello η είσοδος στη δεκαετία του '80 είχε ήδη πραγματοποιηθεί με χάρη αφού ο μόνιμος συνεργάτης του Nick Lowe είχε καταφέρει από το "Armed Forces" του 1979 να συνδυάσει την πλούσια και λεπτομερή παραγωγή που του προσέφερε η νέα τεχνολογία με το ύφος του πολυσχιδούς Βρετανού. Στο Imperial Bedroom o Costello αλλάζει πίστα (και παραγωγό). Προσπαθεί και τελικά καταφέρνει να φτιάξει το δικό του "Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band". Με «τείχη» ήχων, μεγάλες ορχήστρες και μια πιο αισιόδοξη οπτική στο στίχο κατασκευάζει έναν σπουδαίο pop δίσκο με την καλύτερη έννοια του όρου - όπως την όρισαν τα αξεπέραστα Σκαθάρια.
 
Essential Songs: "Almost Blue", "You Little Fool"
Check Also: "Trust" (1981)
 
Αντώνης Μουστάκας
37
Descendents - Milo Goes To College
Label: New Alliance
Release Date: 04/09/1982
Genre: Punk
Descendents - Milo Goes To College
Οι Descendents από νωρίς δημιούργησαν θόρυβο γύρω από το ονομά τους στην hardcore/punk σκηνή της Καλιφόρνια. Η απόφαση του τραγουδιστή Milo Aukerman να αφήσει την μπάντα για να πάει στο κολλέγιο είχε ως αποτέλεσμα τόσο τον τίτλο όσο και το εξώφυλλο του ντεμπούτου τους που έμελε να μείνει στην ιστορία ως ένα από τα πιο επιδραστικά άλμπουμ της μελωδικής punk σκηνής. Η δήλωση του Dave Grohl ότι αν οι Descendents κυκλοφορούσαν το "Milo Goes To College" το 1999 θα ζούσαν σε επαύλεις, τα λέει όλα. Φυσικά αυτή δεν είναι η μοναδική αναφορά που έχει γίνει στον δίσκο αφού όλες οι μεταγενέστερες punk (ή pop punk αν θελετε) μπάντες πίνουν νερό στο όνομα της μπάντας λόγω του "Milo Goes To College". Αν δεν έχετε ακούσει τον δίσκο, μην αφήσετε τον χαρακτηρισμό "pop" να σας αποπροσανατολίσει. Μην ξεχνάτε ότι μιλάμε για το 1982...
 
Essential Songs: "Myage", "Suburban Home"
Check Also: "I Don't Want To Grow Up" (1985)
 
Γιάννης Βόλκας
38
Simple Minds - New Gold Dream (81-82-83-84)
Label: Virgin
Release Date: 13/09/1982
Genre: New Wave
Simple Minds - New Gold Dream (81-82-83-84)
Έχοντας ξεκινήσει ουσιαστικά από το underground, οι Simple Minds στις αρχές των '80ς άρχισαν να μεταλλάσσονται σε ένα πιο εμπορικό σχήμα. Ο συγκεκριμένος ήχος που ήθελαν να πετύχουν ξεκίνησε από αυτόν τον δίσκο και η δημοτικότητά τους κορυφώθηκε μερικά χρόνια αργότερα με την ταινία "The Breakfast Club", όπου όμως πλέον θύμιζαν αρκετά τους U2. Στο "New Gold Dream (81/82/83/84)" οι ιδέες του βασικού συνθετικού διδύμου Jim Kerr και Charlie Burchill περάσανε από το πρίσμα του νεότατου παραγωγού Peter Walsh και κατέληξαν σε ουσιαστικά και όμορφα τραγούδια pop λιτότητας και απλότητας: "Someone Somewhere in Summertime", το ομώνυμο, "Colours Fly and Catherine Wheel", "Big Sleep", "Hunter and the Hunted" (με συμμετοχή Herbie Hancock, παρακαλώ). Οι μελωδίες αφήνονται να αναπνεύσουν χωρίς να πιέζονται από τα ενίοτε πομπώδη πλήκτρα. Ας σημειωθεί ότι αυτός είναι ο δίσκος που σήμανε την προσθήκη στη σύνθεσή τους του τρομερού drummer Mel Gaynor, που έμελλε να παίξει σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις.
 
Check Also: "Once Upon A Time" (1985)
 
Παντελής Κουρέλης
39
The Dream Syndicate - The Days Of Wine And Roses
Label: Ruby Records/Slash
Release Date: 28/10/1982
Genre: Post-Punk
The Dream Syndicate - The Days Of Wine And Roses
Είναι ευχή να ξεκινάς την καριέρα σου με έναν εμβληματικό δίσκο και οι Dream Syndicate δυσκολα θα μπορούσαν να έχουν ξεκινήσει με κάποιον καλύτερο. Οι θορυβώδεις, φαζαριστές κιθάρες είναι στο προσκήνιο, όπως τις πρωτοάκουσαν και διδάχθηκαν από τον Neil Young της περιόδου Crazy Horse, από τους Creedence Clearwater Revival και από τους Velvet Underground. Συνδυάζοντάς τες με τις punk καταβολές τους και μέσα από τη μοναδική τους έμπνευση, ουσιαστικά έδειξαν τον δρόμο για ένα νέο παρακλάδι του alternative (βαφτίστηκε Paisley Underground). Ο παραγωγός Chris D. κατάφερε μέσα σε μόλις 3 μέρες ηχογραφήσεων να συμπυκνώσει την ενέργεια των τραγουδιών του Steve Wynn και να την αποτυπώσει στα αυλάκια του βνυλίου, με αποτέλεσμα ένα, ευτυχώς ακόμα επίκαιρο, αριστούργημα. Διαχρονικές τραγουδάρες όπως το ταξιδιάρικο "Halloween", το λιτό "When You Smile", τα δυναμικά "Tell Me When It's Over"και "That's What You Always Say" δύσκολα μπορούν να μην αγγίξουν κάποιον ροκά μουσικόφιλο.
 
Check Also: "Medicine Show" (1984)
 
Παντελής Κουρέλης
40
Mission Of Burma - Vs.
Label: Ace Of Hearts
Release Date: 11/10/1982
Genre: Post-Punk
Mission Of Burma - Vs.
Οι Mission Of Burma στα '80s, και μέχρι το 2004, είχαν κυκλοφορήσει όλα κι όλα ένα EP και αυτό εδώ το full length. Παρόλα αυτά όμως, δεν υποχώρησαν στις σκιές και τις υποσημειώσεις της μουσικής ιστορίας, αλλά το άστρο τους παρέμεινε εκθαμβωτικό παρά την τόσο μικρή δισκογραφική προσφορά. Ο λόγος, πραγματικά πολύ απλός. Αυτές οι κυκλοφορίες δεν είχαν τίποτα μέτριο. Το "Vs." δε, τους βρίσκει εντυπωσιακά ώριμους δεδομένων των συνθηκών, και με μια άκρως συνειδητοποιημένη διάθεση για πειραματισμό, με τις λούπες από ταινίες να δίνουν ένα αινιγματικό βάθος στα θορυβώδη κομμάτια. Ο μουσικός πλούτος των δώδεκα συνθέσεων συνθέτει μια από τις πιο επιβλητικές αμερικανικές post-punk κυκλοφορίες, ορίζοντας σε μεγάλο βαθμό το αποτύπωμα της σκηνής στα επόμενα χρόνια. Οι Mission Of Burma, προεξαρχούσης της ιδιοφυίας του Roger Miller, δεν ήταν απλά η απάντηση των Η.Π.Α. στους Wire, αλλά μια από τις σημαντικότερες και πιο θαρραλέες μπάντες ενός ολόκληρου ήχου.
 
Check Also: "Signals, Calls And Marches" EP (1981)
 
Αποστόλης Ζαμπάρας
41
Madness- The Rise & Fall
Label: Stiff Records
Release Date: 05/11/1982
Genre: New Wave
Madness- The Rise & Fall
Πάντα με εντυπωσιάζει ο ρυθμός με τον οποίο κάποια συγκροτήματα κυκλοφορούσαν δίσκους τη δεκαετία του 1980. Μόλις τρία χρόνια μετά το ντεμπούτο τους λοιπόν, κι έχοντας ήδη βγάλει ένα greatest hits, οι Madness ηχογράφησαν και κυκλοφόρησαν το "The Rise & Fall", το οποίο αποτελεί και το τέταρτο άλμπουμ της καριέρας τους. Σε αυτό, το συγκρότημα απομακρύνθηκε περισσότερο από το 2-Tone και ska παρελθόν του, πρόσθεσε στον ήχο του pop, new wave, oriental και jazz στοιχεία κι εμπλούτισε το τελικό αποτέλεσμα με γενναίες δόσεις χιούμορ και θεατρινισμού ενώ, παράλληλα, πάτησε πολύ πάνω στην παράδοση του βρετανικού music hall,. Και παρόλο που ξεκίνησε ως concept άλμπουμ με θέμα τη νοσταλγία για τα παιδικά χρόνια, τελικά κατέληξε να αντικατοπτρίζει τέλεια τη βρετανική κοινωνία της εποχής, με τα καλά της και τα κακά της. Το "The Rise & Fall" είναι ένα πραγματικά σπουδαίο άλμπουμ, που αδικήθηκε τότε καθώς δεν βρήκε διανομή στις Η.Π.Α., και, κατά τη γνώμη μου, το κορυφαίο που κυκλοφόρησε ποτέ το συγκρότημα από το Camden.
 
Check Also: "Absolutely" (1980)
 
Αντώνης Αντωνιάδης
42
Crass - Christ, The Album
Label: Crass Records
Release Date: 1982
Genre: Anarcho-Punk
Crass - Christ, The Album
Πρώτη φορά στην έως τότε πορεία τους, οι Crass αφιέρωσαν περισσότερο από ένα χρόνο για να ολοκληρώσουν δίσκο. Στο ενδιάμεσο, από την κυκλοφορία του απολύτως επιδραστικού, ανατρεπτικού και φεμινιστικού μανιφέστου που ήταν το "Penis Envy" , είχε ξεσπάσει ο πόλεμος στα Φώκλαντ. Οι Crass, για μοναδική φορά στη θρυλική τους ιστορία, ένιωσαν πως ακολουθούν τις εξελίξεις και δεν παρεμβαίνουν σε αυτές. Πριν όμως επιχειρήσουν, στα δύο χρόνια ζωής μέχρι το προδιαγεγραμμένο τέλος του 1984, να ανασυσταθούν καλλιτεχνικά, παρέδωσαν ένα διπλό άλμπουμ το οποίο έμελλε να αποτελέσει την πιο μεγαλοπρεπή τους στιγμή. Το "Christ, The Album", συνδυάζει την ωμή επίθεση με τον οργιαστικό πειραματισμό που αποτελούν το δίπολο της ηχητικής ταυτότητας των Crass. Το μήνυμα τους παραμένει ανυποχώρητο, επίκαιρο, αξεπέραστο. Ο τέταρτος δίσκος των Crass βάζει υποψηφιότητα για το κρισιμότερο πολιτικοποιημένο άλμπουμ που έβγαλε ο κιθαριστικός ήχος, ξεπερνώντας την εποχή του, αφού πρώτα την είχε αποδομήσει με ελευθεριακή άνεση.
 
Check Also: "Penis Envy" (1981)
 
Αποστόλης Ζαμπάρας
43
U2 - War
Label: Island
Release Date: 28/02/1983
Genre: Alternative Rock
U2 - War
Με το "War" είναι που οι U2 μπήκαν για τα καλά στον στίβο του πολιτικοποιημένου τραγουδιού και μάλιστα από επικίνδυνη σκοπιά, μιας και καταπιάστηκαν με αρκετά δύσκολα και ευαίσθητα θέματα στιχουργικά. Φεύγοντας από τον νεορομαντισμό του "October" (που φαίνεται μέχρι και στο εξώφυλλο), εδώ παρουσιάζουν ύμνους από αυτούς που ακόμα και σήμερα δε λείπουν σχεδόν ποτέ από τις συναυλίες τους: το "Sunday Bloody Sunday" είναι το τρίτο και το "New Year's Day" το έκτο στη λίστα με τα πιο πολυπαιγμένα τους. Αυτό τους βοήθησε να μπούνε και στον στίβο της εμπορικής επιτυχίας. Πέρα από τον προφανή Bono, που και να θες δε σε αφήνει αυτός να μην τον προσέξεις, το άστρο του The Edge λάμπει τουλάχιστον με ίδια ένταση, δείχνοντας από τότε ότι είναι από τους ελάχιστους κιθαρίστες που καταλαβαίνει κανείς από την πρώτη νότα. Οι U2 κατέκτησαν τον κόσμο με τους ακόμα εμπορικότερους αλλά και καλλιτεχνικά άρτιους δίσκους που ακολούθησαν, αλλά η αρχή έγινε εδώ.
 
Check Also: "The Unforgettable Fire" (1984)
 
Παντελής Κουρέλης
44
R.E.M. - Murmur
Label: I.R.S.
Release Date: 12/04/1983
Genre: Alternative Rock
R.E.M. - Murmur
Εκπληρώνοντας με το παραπάνω τις προσδοκίες που οι ίδιοι δημιούργησαν με το υπέροχο ντεμπούτο EP τους "Chronic Town", οι κατ' όνομα συντοπίτες μας βάζουν στις ράγες τη μεγάλη τους καριέρα με το πρώτο τους αριστούργημα. Τα ονειρεμένα φωνητικά και οι νεανικές, ουράνιες, νεοψυχεδελικές μελωδίες που σφύζουν από ζωή είναι η ραχοκοκαλιά του δίσκου. Οι ενορχηστρώσεις είναι πανέμορφες - είτε λιτές, είτε πλούσιες, ανάλογα με το τι ταιριάζει σε κάθε κομμάτι. Το νευρώδες "Radio Free Europe", έγινε δικαίως η πρώτη τους επιτυχία, τα μελαγχολικά "Talk About The Passion" και "Perfect Circle" στοιχειώνουν ακόμα και σήμερα, το ενεργητικό "Catapult" σου ανεβάζει τη διάθεση και γενικώς ολόκληρος ο δίσκος είναι ένα highlight. Παρ' όλη την εκπληκτική μετέπειτα δισκογραφία των R.E.M., καταλαβαίνω αυτούς που υποστηρίζουν ότι το "Murmur" είναι ο καλύτερός τους δίσκος. Μπορώ να πω ότι ενίοτε περνάει κι από το δικό μου μυαλό. Η αρχή ενός μοναδικού ταξιδιού ενός συγκροτήματος που, χωρίς ίχνος μεγαλοστομίας, σημάδεψε την εποχή του.
 
Check Also: "Life's Rich Pageant" (1986)
 
Παντελής Κουρέλης
45
Violent Femmes - Violent Femmes
Label: Slash
Release Date: 13/04/1983
Genre: Alternative Rock
Violent Femmes - Violent Femmes
To ντεμπούτο των Violent Femmes περιείχε όλα τα απαραίτητα συστατικά ώστε οι Αμερικανοί να ξεχωρίσουν και να πραγματοποιήσουν τεράστια επιτυχία από τα πρώτα τους βήματα. Τα περισσότερα κομμάτια είχαν ήδη γραφτεί από την εποχή που ο frontman Gordon Gano ήταν ακόμα στο σχολείο και κερδίζουν τον ακροατή με την απλότητά τους. Ο καθαρός και ανεβαστικός ήχος των ακουστικών εγχόρδων (κιθάρα,μπάσο αλλά και βιολί), ο χαρακτηριστικός ήχος των τυμπάνων αλλά και τα αναγνωρίσιμα φωνητικά του Gano δημιούργησαν ένα οικείο σύνολο το οποίο πούλησε από την πρώτη μέρα ενώ ταυτόχρονα καθιέρωσε το "Violent Femmes" ως έναν από τους σημαντικότερους δίσκους της εναλλακτικής σκηνής τόσο κατά τη δεκαετία του '80 όσο και γενικότερα. Η χώρα μας δεν αποτελεί εξαίρεση αφού πολλά από τα κομμάτια του δίσκου είναι ακόμα και σήμερα ιδιαίτερα αγαπημένα και στην Ελλάδα.
 
Check Also: "Hallowed Ground" (1984)
 
Γιάννης Βόλκας
46
Minor Threat - Out Of Step
Label: Dischord
Release Date: 4/1983
Genre: Hardcore
Minor Threat - Out Of Step
Στο μοναδικό ολοκληρωμένο άλμπουμ της βραχύβιας πορείας των Minor Threat, κάθε τραγούδι του έμελλε να εντυπωθεί βαθιά στη συνείδηση όσων το βίωσαν. Οι ωριμότερες συνθέσεις ενός αυθάδους, μα ιδιαίτερα σκεπτόμενου σχήματος, συνθέτουν έναν δίσκο ευαγγέλιο για ολάκερο το hardcore. Οι στίχοι και οι ερμηνείες του Ian MacKaye, αν και κλέβουν την παράσταση, δεν επισκιάζουν τον ποικιλόμορφο κιθαριστικό χείμαρρο των Preslar και Baker. Η σκηνή της Ουάσινγκτον, το straight edge, η youth crew κουλτούρα, και η αισθητική του εναλλακτικού rock ήχου, δεν θα ήταν αυτά που αντιλαμβανόμαστε σήμερα δίχως το "Out Of Step". Μαζί με το προ διετίας, ομώνυμο EP, οι Minor Threat άφησαν μια δυσθεώρητη κληρονομιά, της οποίας η πραγματική αξία, σε μια εποχή που τόσο ο ήχος όσο και η περιρρέουσα στάση και άποψή του σχήματος, εμπνέουν ακόμη εκατοντάδες απογόνους ετησίως, είναι ανυπολόγιστη. Που να αναφερθώ στους Fugazi και τα μετέπειτα πεπραγμένα του MacKaye, ε.
 
Essential Songs: "Think Again", "Sob Story"
Check Also: "Minor Threat" EP (1981)
 
Αποστόλης Ζαμπάρας
47
New Order - Power, Corruption & Lies
Label: Factory Records / Qwest Records 
Release Date: 02/05/1983 
Genre: New Wave / Post-Punk
New Order - Power, Corruption & Lies
Ο δίσκος με το καλάθι με τα λουλούδια αν και μελαγχολικός είναι ιδιαίτερα έντονος και ενεργητικός. Αυτό το χορευτικό, synth και εναλλακτικό rock αφήνει μια εντελώς δική του αίσθηση και ανάμνηση. Τα κομμάτια του έπαιξαν πάρα πολύ σε σκοτεινά υπόγεια bar την επόμενη δεκαετία, τουλάχιστον στη χώρα μας. Με αυτό τον δίσκο η νέα τάξη απέβαλε ότι Joy Division-ικό είχε ακόμα μέσα της. Σίγουρα έχεις χορέψει κομμάτια αυτής της κυκλοφορίας χωρίς να έχεις ιδέα τι είναι. Σίγουρα έχεις ερωτευτεί μερικές ένοχες ας πούμε απολαύσεις πιάνοντας τον ρυθμό και το beat των συνθέσεων σε ένα πάρτυ ή ένα club της εποχής. Ναι ταίριαξε περισσότερο στη δεκαετία του '90 απλά γιατί στη χώρα μας δεχθήκαμε περισσότερο τις ηλεκτρονικές μουσικές τότε. Προσοχή το "Blue Monday" δεν υπάρχει στις αυθεντικές πρώτες εκδόσεις του βινυλίου. Αφού κυκλοφόρησε μόνο του ως single την ίδια χρονιά (είναι ακόμα το πιο εμπορικό 12" single σε πωλήσεις παγκοσμίως), απλά συμπεριλήφθηκε σε κάποιες κυκλοφορίες κασέτας και σε αργότερες κόπιες του δίσκου.
 
Essential Songs: "Age Of Consent" , "Leave Me Alone"
Check Also: "Technique" (1989)
 
Θεοδόσης Γενιτσαρίδης
48
The Police - Synchronicity
Label: A&M
Release Date: 17/06/1983
Genre: New Wave
The Police - Synchronicity
Το κύκνειο άσμα τους που έμελλε να είναι και το πιό επιτυχημένο. 3 Grammys, "Every Breath You Take" και σύμφωνα με το BBC -τότε- η πιό μεγάλη μπάντα στο κόσμο. Και ήταν τότε και η απόφαση να διαλύσουν το group στο απόλυτο peak της καριέρας τους ήταν μάλλον η σωστή για να διατηρήσει το θρύλο των Police μέχρι και τώρα. Ο τίτλος αναφέρεται στο ομότιτλο βιβλίο του Carl Jung που μιλάει για το νόημα των συμπτώσεων μια θεματολογία που υπάρχει στο άλμπουμ και μόνο σύμπτωση δεν είναι η επιτυχία του αφού οι Police δώσανε τα πάντα τόσο λυρικά και μουσικά όσο και από θέμα παραγωγής. Μινιμαλιστικό, ουσιαστικό και με κομμάτια που θα ακούγονται για...πάντα! Αδιαμφισβήτητα ένας από τους σημαντικότερους δίσκους και το magnus opus μιας ιστορικής μπάντας.
 
Check Also: Sting - "Dream Of The Blue Turtles", 1985
 
Δημήτρης Μωυσίδης
49
The Chameleons - Script Of The Bridge
Label: Statik
Release: 08/08/1983
Genre: Post-Punk
The Chameleons - Script Of The Bridge
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως το 1983, η post-punk σκηνή πάνω-κάτω είχε οριοθετηθεί. Και αυτό το λέω γιατί θέλω να κάνω σαφές πως οι The Chameleon δεν ανακάλυψαν τον τροχό, παρόλο που, σίγουρα, τον πήγαν αρκετά μέτρα πιο μπροστά. Αυτό που, χωρίς αμφιβολία, πάντως κατάφεραν, ήταν να μας παραδώσουν έναν εκπληκτικό δίσκο που αποτελεί μια από τις καλύτερες απαντήσεις που μπορείτε να δώσετε σε κάποιον αν σας ρωτήσει "τι είναι post-punk;". Κλειστοφοβικό rhythm section όπου κάθε χτύπημα των drums αντηχεί σαν μπουνιά στο κεφάλι και κάθε μπασογραμμή σαν σφίξιμο στο στομάχι, κιθάρες που διαλύουν το σκοτάδι και κόβουν σαν σπασμένα γυαλιά καθρέφτη που σκορπίζονται στο πάτωμα, και η φωνή του Mark Burgess να τραγουδάει δραματικούς στίχους γεμάτους νεανική ανησυχία και δυσφορία. Οι The Chameleons κυκλοφόρησαν άλλους δύο δίσκους πριν διαλυθούν τελικά το 1986. Όμως το "Script of the Bridge" παραμένει η κορυφαία στιγμή της καριέρας τους κι ένας από τους πιο επιδραστικούς δίσκους της δεκαετίας. Και αν δεν πιστεύετε εμένα, ρωτήστε τον Noel Gallagher, τον Billy Corgan, τους Editors, τους National, τους Killers, κτλ.
 
Essential Songs: "Don't Fall", "Monkeyland"
Check Also: "Strange Times" (1986)
 
Αντώνης Αντωνιάδης
50
Social Distortion - Mommy's Little Monster
Label: 13th Floor Records
Release Date: 11/02/1983
Genre: Punk
Social Distortion - Mommy's Little Monster
Ένα βίντεο που κυκλοφορεί από πρόβα εκείνης της εποχής με σχεδόν όλα τα κομμάτια να αποδίδονται ζωντανά μπορεί να αναδείξει το γιατί ο συγκεκριμένος δίσκος έχει τέτοια δυναμική ακόμα και σήμερα. Μια παρέα παιδιών που ουσιαστικά ήταν outsiders - τον Mike Ness, ας πούμε, τον είχε διώξει ο πατέρας του από το σπίτι - δημιούργησε έναν δίσκο που ισορροπώντας ανάμεσα στο hardcore και στο μελωδικό σκέλος του punk κατέληξε ορόσημο για τη σκηνή του Orange County. Από τις πρώτες νότες του οργισμένου "The Creeps" ακούγεται ότι έχουμε κάτι σπουδαίο εδώ, με τα ίδια συναισθήματα να εξωτερικεύονται και στο "Telling Them". Η δεύτερη πλευρά είναι ίσως ακόμα καλύτερη από την πρώτη, μιας και το ομότιτλο είναι θεμελιώδες μελωδικό punk με εκπληκτικές ρυθμικές αλλά και lead κιθάρες, ενώ το κλείσιμο με το "Moral Threat" βάζει σοβαρή υποψηφιότητα για την κορυφαία στιγμή του δίσκου. Μου φαίνεται πως κάτι Rancid και κάτι Offspring κοιμόντουσαν με το "Mommy's Little Monster" προσκέφαλό τους.
 
Check Also: "Prison Bound" (1988)
 
Παντελής Κουρέλης
51
The Exploited - Let's Start A War
Label: Pax
Release Date: 1983
Genre: Hardcore Punk
The Exploited - Let's Start A War
Χάος κι επανάσταση. Το μήνυμα που ήθελαν να εκφράσουν οι Exploited με τον τρίτο δίσκο τους ήταν σαφές και προερχόταν από τα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα που συντελούνταν εκείνη την περίοδο στη Βρετανία και τον κόσμο. Ο πόλεμος για τα νησία Falkland που κύρηξε εν μια νυκτί η περίφημη Margaret Thatcher υπήρξε μονάχα η αφορμή, αφού οι λόγοι για μαζική αντίδραση βρίσκονταν έτσι κι αλλιώς «στη γειτονιά» των Σκοτσέζων punk rockers. Με την αστυνόμευση ασφυκτική, τα μέτρα αντιλαϊκά και την αγανάκτιση να χτυπάει κόκκινο, η μουσική και οι στίχοι δεν θα μπορούσαν να μην είναι οργισμένοι, ως μια αντίδραση στην αβεβαιότητα και την απελπισία που βίωνε η εργατική τάξη. Ο τίτλος και το περιεχόμενο του "Let's Start A War" μπορεί να ειρωνεύεται άμεσα την απόφαση της τότε πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά έχει διττή φύση, καλώντας και ξεκινώντας τον πόλεμο ενάντια στην άρχουσα τάξη και την κάθε μορφή εξουσιαστικής βίας.
 
Check Also: "Punks Not Dead" (1981)
 
Σπύρος Κούκας
52
The Smiths - The Smiths
Label: Rough Trade
Release Date: 20/2/1984
Genre: Indie Rock
The Smiths - The Smiths
Οι Smiths έμοιαζαν φτιαγμένοι από το ανάποδο καλούπι της μουσικής που κατάπινε τον πλανήτη στα μέσα της δεκαετίας του '80. Ήταν εσωστρεφείς, μελαγχολικοί, ασεξουαλικοί, μονόχνωτοι, καμία λάμψη, κανένα λούστρο, κανένα χαμόγελο. Τα κομμωτήρια του Νέου Κύματος θα απέρριπταν μετά βδελυγμίας την ασουλούπωτη φράντζα τους, ενώ τα ρούχα τους ήταν από παλιατζίδικο. Και όμως, το δίδυμο που απάρτιζαν ένας μονήρης ανέραστος ψευτοπάνκ και ένας βιορτουόζος κιθαρίστας ικανός να ενσωματώνει όλες τις επιρροές κατά τρόπο τέτοιο ώστε να τις κάνει αδιόρατες ενώθηκαν κάτω από τα γκρίζα σύννεφα του Μάντσεστερ και χτύπησαν κάποια υποδόρια φλέβα, που η Βρετανία δεν γνώριζε καν ότι υπήρχε. Το παρθενικό άλμπουμ των Smiths μιλούσε για την παιδική κακοποίηση και χόρευε στο δικό του ντέφι. Ο Morrissey και ο Johnny Marr ατένιζαν περισσότερο τα παπούτσια τους, παρά το μέλλον. Ήταν οι δανδήδες που οι δανδήδες σιχαίνονταν. Η κιθαριστική ροκ ξαναγεννήθηκε στα χέρια του Marr και η Britrock γεννήθηκε μέσα σε δύο υπνοδωμάτια όπου έβρεχε ασταμάτητα. Σε μία δεκαετία μάλλον άγονη για την Αλβιώνα, οι Smiths ήταν η μοναδική φωνή που απέπνεε ζωτικότητα. Κι ας έπαιζαν το θλιμμένο ροκ των αποσυνάγωγων και των απόκληρων.
 
Check Also: "Strangeways, Here We Come" (1987)
 
Νίκος Παπαδογιάννης
53
Black Flag - My War
Label: SST
Release Date: 03/1984
Genre: Hardcore Punk/Post-Hardcore
Black Flag - My War
Αφήνοντας πίσω τους τα διάφορα προβλήματα νομικής φύσεως, οι Black Flag έμοιαζαν αποφασισμένοι να επιστρέψουν δισκογραφικά με ένα δίσκο που θα έσπαγε τα στεγανά πάσης φύσεως, είτε μιλάμε για τυχόν νόρμες και στιχουργικές συμβατότητες, είτε ακόμη και για τα όρια του ορθόδοξου punk ήχου. Έτσι, η τριπλέτα των Henry Rollins - Greg Ginn - Bill Stevenson θα μάκραινε το μαλλί (ερχόμενοι σε μερική ρίξη με την εκ διαμέτρου αντίθετη πλειοψηφία του τότε κοινού τους) και θα έγραφε ένα άλμπουμ δύο κατευθύνσεων, το οποίο θα προκαλούσε ποικίλες αντιδράσεις με την κυκλοφορία του. Με μια πρώτη πλευρά που έδινε τα hardcore punk προσδοκώμενα και μια δεύτερη που έκανε την έκπληξη, έχοντας σαφείς Sabbath-ικές/heavy rock προεκτάσεις και τρία άνω των έξι λεπτών(!) τραγούδια, το αποτύπωμα του "My War" θα ήταν τεράστιο. Οι σκηνές του sludge και του grunge του χρωστούν αιώνιο φόρο τιμής, ενώ μπάντες σαν τους Melvins δεν θα ηχούσαν το ίδιο χωρίς την ύπαρξη του, με την επανάσταση που επέφερε και τη σύζευξη ήχων που έμοιαζαν αταίριαστοι να είναι κομβικής σημασίας.
 
Essential songs: "My War", "Nothing Left Inside"
Check also: "Damaged" (1981)
 
Σπύρος Κούκας
54
Echo & The Bunnymen - Ocean Rain
Label: Korova
Release Date: 01/05/1984
Genre: Post-Punk
Echo & The Bunnymen - Ocean Rain
Ηχογραφημένο στο Παρίσι με ορχήστρα, σχεδόν μπορείς να το ακούσεις αυτό, παρά τη 'βρετανίλα' που βγάζει η μπάντα του Ian McCulloch και της παρέας του σε ένα άλμπουμ τόσο καλλιτεχνικά όμορφο όσο και το ωραίο εξώφυλλο φωτογραφημένο σε μια σπηλιά στην Κορνουάλη. Οι fans της cult ταινίας "Donnie Darko" θα θυμούνται το "The Killing Moon" από το soundtrack της ταινίας ενώ σε μια πιό σύγχρονη αναφορά και οι Ghost διασκεύασαν το "Nocturnal Me" στο EP "Popestar". Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο άλμπουμ που ίσως βρήκε την αναγνώριση που του άξιζε αργότερα από την έκδοση του. Περιέχει όμορφες και ρομαντικές δημιουργίες στην καλύτερη και, όπως φάνηκε, τελευταία σημαντική στιγμή ενός συγκροτήματος που μπορούσε αλλά ποτέ δεν ξέφυγε από τα Βρετανικά σύνορα αναγνώρισης.
 
Check Also: "Crocodiles" 1980
 
Δημήτρης Μωυσίδης
55
Hüsker Dü - Zen Arcade
Label: SST Records
Release Date: 1/07/1984 
Genre: Post-Hardcore / Hardcore Punk / Alternative Rock
Hüsker Dü - Zen Arcade
Πρωτεργάτες του post-hardcore ήχου αν και το μουσικό τους στυλ κράταγε από πιο punk φόρμες και κατά βάθος ήταν ότι πιο indie και alternative υπήρχε εκείνη την εποχή. To "Zen Arcade" αφηγείται την ιστορία ενός νεαρού αγοριού που τρέχει μακριά από μια ανεκπλήρωτη (προστατευμένη) ζωή, για να καταλάβει, καταλήξει ή/και βρει τον κόσμο εκεί έξω ακόμα χειρότερο. Ο δίσκος είναι πραγματικά μοναδικός. Η μπάντα έχει ένα πολύ δικό της στυλ, χωρίς να έχει τίποτα δυσπρόσιτο ή πολύ δύσκολο. Το θεωρώ έναν από τους καλύτερους alternative δίσκους όλων των εποχών και είναι σίγουρα στις καλύτερες rock δουλειές γενικότερα που θα ακούσετε ποτέ. Είναι συγκινητικά όμορφο και πραγματικά δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τεράστιους δίσκους του είδους. Μάλλον έχει, τη φήμη. Δεν έγιναν ποτέ όσο γνωστοί θα τους άξιζε. Αν ακούσετε αυτό το αριστούργημα αλλά και όλους τους τους δίσκους θα απορήσετε γιατί αυτή η μπάντα δεν είναι όσο ψηλά οι Dead Kennedys ή οι Pixies ή οι Nirvana (;) !
 
Check Also: "Candy Apple Grey" (1986)
 
Θεοδόσης Γενιτσαρίδης
56
Minutemen - Double Nickels On The Dime
Label: SST Records
Release Date: 03/07/1984 
Genre: Post-Punk / Art Punk / Post-Hardcore
Minutemen - Double Nickels On The Dime
Πιθανά η πιο σημαντική μπάντα στη γέννηση του post-hardcore και σε ότι άλλο γεννήθηκε εκείνη τη δεκαετία. Έχω ξαναγράψει ότι ήταν αυτή που με post-punk ύφος και punk υπόβαθρο έκανε την αρχή του είδους. Σίγουρα ο καλύτερος δίσκος που έβγαλαν ποτέ. Κυκλοφόρησε σε τετραπλό βινύλιο και περιείχε 45 κομμάτια! Μνημείο του εναλλακτικού ήχου με πάρα μα πάρα πολλά απίθανα τραγούδια. Αν σε αυτό το μνημείο ακούσεις από punk rock, funk, country, spoken word, alternative, blues, hardcore, indie, math μέχρι και jazz δεν χρειάζεται να απορήσεις. Αν υπήρχε κορυφή στον πειραματισμό και τον πλουραλισμό χωρίς όρια εδώ έχουμε τον νικητή. Το πολύ απολαυστικό είναι ότι τα παίζουν όλα καλά, με στυλ και εξαιρετικές μουσικές ικανότητες. Ειλικρινά είναι από τους λίγους δίσκους στην ιστορία της μουσικής που μπλέκει τόσα πολλά και τα κάνει να μοιάζουν ένα. Όταν το άκουσα, χρόνια μετά την κυκλοφορία του, χαλάστηκα που δεν το είχα βρει νωρίτερα και άλλαξα αρκετά την άποψη μου για τη δισκογραφία και τη δημιουργία αυτής της τέχνης. Ευτυχώς που υπήρξαν τέτοιοι δίσκοι στην ιστορία της μουσικής τελικά!
 
Check Also: "What Makes a Man Start Fires?" (1983)
 
Θεοδόσης Γενιτσαρίδης
57
This Mortal Coil - It'll End In Tears
Label: 4AD
Release: 01/10/1984
Genre: Dream Pop
This Mortal Coil - It'll End In Tears
Μπορεί η 4AD να παραμένει μέχρι σήμερα ένα όνομα, ικανό να τραβήξει την προσοχή του μέσου ακροατή, όμως, τη δεκαετία του 1980, ήταν κάτι πολύ παραπάνω. Ήταν η δισκογραφική που όχι απλά έβγαζε τον ένα σπουδαίο δίσκο μετά τον άλλο αλλά διαμόρφωνε τάσεις και σκηνές ενώ, συγχρόνως έπλαθε, μέσα από τις κυκλοφορίες της, μια ολόκληρη γενιά ακροατών. Ανάμεσα λοιπόν στους Bauhaus, στους Modern English, στους Cocteau Twins, στους Dead Can Dance και τόσους άλλους, η εταιρία κυκλοφόρησε και τους τρεις δίσκους της ηχητικής κολεκτίβας των This Mortal Coil ή αλλιώς των "μάθετε μπαλίτσα από τον Πρόεδρο" αφού το συγκρότημα αποτελεί το προσωπικό σχήμα του Ivo Watts-Russell, συνιδρυτή της εταιρίας. Μαζεύοντας γύρω του μερικούς σπουδαίους μουσικούς, μεταξύ των οποίων και ο τεράστιος Howard Devoto, ο Watts-Russell μας χάρισε έναν δίσκο στον οποίο κυριαρχεί ένα γλυκό σκοτάδι που ξεχειλίζει συναισθήματα και ονειρικές μελωδίες. Πειραματικό και, παράλληλα, αιθέριο, το άλμπουμ αποτέλεσε έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της dream-pop ενώ σήμερα, παρά τις δεκαετίες που έχουν περάσει, ακούγεται σαν να μην έχει γεράσει ούτε μία μέρα.
 
Essential Songs: "Kangaroo", "Holocaust"
Check Also: "Filigree & Shadow" (1986)
 
Αντώνης Αντωνιάδης
58
The Replacements - Let It Be
Label: Twin/Tone
Release Date: 2/10/1984
Genre: Alternative Rock/ Post-Punk
The Replacements - Let It Be
Μπορεί πιθανώς το "Tim" που κυκλοφόρησε ένα χρόνο αργότερα να συγκεντρώνει τους προβολείς όσον αφορά αυτό το ιδιαίτερο σχήμα, είναι όμως το μεγαλείο ωρίμανσης του "Let It Be" που αποτυπώνει την πεμπτουσία των Replacements. Πριν από πάσης φύσεως μελλοντικούς εναλλακτικούς rock ήρωες, ήταν αυτό εδώ το συγκρότημα, που εγκαταλείποντας τις πρώιμες, νεανικές και θορυβώδεις ημέρες του, αποφάσισε να δώσει βάθος στη σύνθεση. Το "Let It Be" με την ειλικρίνεια και την ευθύτητά του μίλησε στο είναι όσων το βίωσαν, ενώ αν ταυτιζόσουν με τα σκηνικά των στίχων, θα ήταν αδύνατο να μην σε στιγματίσει. Εδώ έγκειται εν μέρει η διαχρονικότητα του "Let It Be", με τις συνθέσεις καθαυτές να διατηρούν τον τελικό λόγο. Διότι, ο πολυπράγμων Paul Westerberg και οι αδερφοί Stinson, ηχογράφησαν ένα ποικιλόμορφο μα εκπληκτικά συμπαγές άλμπουμ που αιχμαλωτίζει εντός του την άγνοια κινδύνου που αποτελεί το χτυποκάρδι του rock.
 
Essential Songs: "Black Diamond", "Sixteen Blue"
Check Also: "Tim" (1985)
 
Αποστόλης Ζαμπάρας
59
Cocteau Twins - Treasure
Label: 4AD
Release Date: 01/11/1984
Genre: New Wave
Cocteau Twins - Treasure
Οι ίδιοι μπορεί να διαφωνούσαν (ο κιθαρίστας Robin Guthrie, συγκεκριμένα, το αποκάλεσε «έκτρωμα» τότε) αλλά οι οπαδοί των Cocteau Twins έκριναν δικαιολογημένα ότι το "Treasure" αποτελεί την κορυφή της πανέμορφης δισκογραφίας των Σκωτσέζων. Σημαντικότερο ρόλο σε αυτό έπαιξαν φυσικά τα αιθέρια φωνητικά της Elisabeth Fraser. Οι ερμηνείες της, σε συνδυασμό με τις μεθυστικές μελωδίες άνοιξαν τον δρόμο για μπάντες όπως οι Sigur Ros αλλά και όλη τη μετέπειτα dreampop σκηνή. Μυθικές μορφές δίνουν το όνομά τους στους τίτλους των τραγουδιών ενώ ο δίσκος ξεκινά με το "Ivo", σύνθεση αφιερωμένη στο «αφεντικό» της 4AD, Ivo Watts-Russell. Μαγευτική ατμόσφαιρα και μερικά από τα πιο ανατριχιαστικά γυναικεία φωνητικά όλων των εποχών, συνθέτουν το "Treasure", έναν από τους σημαντικότερους εναλλακτικούς δίσκους της δεκαετίας του '80.
 
Essential Songs: "Ivo", "Persephone"
Check Also: "Head Over Heels" (1983)
 
Γιάννης Βόλκας
60
Husker Du - New Day Rising
Label: SST
Release Date: 1/1985
Genre: Post-Hardcore
Husker Du - New Day Rising
Μπορούμε συνολικά να πούμε ότι οι Husker Du δε λάθεψαν ποτέ. Οι περισσότεροι δικαίως προκρίνουν το πρωτοπόρο hardcore τους, αλλά είμαστε κι εμείς που εκτιμάμε περισσότερο τις πιο μελωδικές δουλειές τους που τους έφεραν εγγύτερα στο υπό διαμόρφωση alternative rock των 80s. Η αφετηρία αυτού του ταξιδιού και ταυτόχρονα η μαγική μίξη των παλιών με τους νέους Husker Du βρίσκεται στο υπέροχο "New Day Rising". Ρίχνοντας λίγο τις ταχύτητες και εστιάζοντας σε κουπλέ και ρεφρέν που μπορείς να τραγουδήσεις (ή μερικές φορές δεν μπορείς να μην τραγουδήσεις) δεν έχασαν τίποτα από την ένταση, το θόρυβο και το όραμά τους αλλά κέρδισαν σε μουσικότητα και τεχνική. Βασικό συστατικό επιτυχίας η αρμονική (μόνο μουσικά) συνύπαρξη δύο τραγουδιστών και συνθετών στο δίδυμο Mould/Hart. Ας σημειωθεί επίσης ότι αν το "Zen Arcade" γέννησε τους Nirvana και τους Therapy? του κόσμου τούτου, πιθανότατα το "New Day Rising" δημιούργησε τους Pixies, τους Dinosaur Jr. τους Foo Fighters και το alternative και college rock που ακολούθησε. Προκαλώ όποιον ακούσει το δίσκο να καταφέρει να μην κάνει air drumming ούτε μία φορά κατά τη διάρκειά του.
 
Check Also: "Warehouse: Songs And Stories" (1987)
 
Κώστας Σακκαλής
61
Tears For Fears - Songs From The Big Chair
Label: Mercury
Release Date: 25/02/1985
Genre: New Wave
Tears For Fears - Songs From The Big Chair
Στο αξέχαστο Rock In Athens του 1985, το συναρμολογούμενο μάτριξ στο Καλλιμάρμαρο έπαιζε χιτάκια της εποχής και τα πανκιά, που είχαν μαζευτεί για Clash, Stranglers και Cure, αποδοκίμαζαν όποτε έβλεπαν στην οθόνη «φλώρο». Οι Tears For Fears ήταν οι μοναδικοί εκπρόσωποι του Νέου Κύματος που χειροκροτήθηκαν. Αυτό λέει σχεδόν τα πάντα για την απήχηση και για το κρυμμένο υπόστρωμα της μουσικής τους. Το δίδυμο από το Μπαθ δεν έπαιζε μόνο συνθετητές, αλλά και κιθάρες. Δεν έγραφε μουσική για τα πόδια, αλλά και για τον εγκέφαλο και για την καρδιά. Δεν άκουγε μόνο Duran Duran, αλλά και Springsteen. Το άλμπουμ, άλλωστε, τιτλοφορήθηκε -επί της ουσίας- «Τραγούδια Από την Καρέκλα του Ψυχαναλυτή». Το "Shout" έγινε παγκόσμιο σουξέ (όπως τα πρότερα "Mad World" και "Change"), και ας μη χορευόταν. Ο δίσκος πούλησε απογειώθηκε από τα ράφια, όχι μόνο στην Αγγλία αλλά και στη δύστροπη Αμερική. Όλοι ήθελαν να κουμαντάρουν τον κόσμο, αλλά οι Tears For Fears είχαν τον τρόπο για να το πετύχουν.
 
Check Also: "The Seeds Of Love" (1989)
 
Νίκος Παπαδογιάννης
62
Killing Joke - Night Time
Label: E.G. 
Release Date: 2/1985
Genre: Post-Punk
Killing Joke - Night Time
Είναι μάλλον τετριμμένο να πούμε ότι οι Killing Joke ήταν το χορευτικότερο από τα post-punk συγκροτήματα, όμως ειδικά στην περίπτωση του "Night Time" είναι μάλλον και αδύνατο να το αποφύγουμε. Ο τρόπος που συγκεντρώνουν σε αυτόν τον δίσκο τα pop, new wave και funk στοιχεία του ήχου τους, διατηρώντας από την άλλη την post-punk με ολίγη από goth προσέγγισή τους, ήταν σίγουρη συνταγή επιτυχίας, όπως αποδείχτηκε εξάλλου. Βρέθηκαν όχι μόνο στην υψηλότερή τους θέση στα Βρετανικά charts αλλά και με τα δύο δημοφιλέστερα τραγούδια τους, το goth funk "Love Like Blood" και το punk funk "Eighties" (με το εμβληματικό riff που ξεκάθαρα χρησιμοποίησαν οι Nirvana για το δικό τους "Come As You Are"). Λίγο πιο κάτω σε αξία αλλά επίσης εθιστικά τα άλλα singles: "Kings And Queens" και "A New Day" (δεν περιλαμβανόταν στην αρχική έκδοση του δίσκου). Το "Night Time" ακούγεται σήμερα όχι τόσο ως διαχρονικό αλλά ως μία άψογη αντανάκλαση της εποχής του.
 
Essential songs: "Eighties", "Love Like Blood"
Check also: "Pandemonium" (1994)
 
Κώστας Σακκαλής
63
The Pogues - Rum, Sodomy And The Lash
Label: Stiff Records/MCA
Release Date: 05/08/1985
Genre: Celtic Punk
The Pogues - Rum, Sodomy And The Lash
Ας προσπαθήσω να διορθώσω δύο ιστορικές ανακρίβειες. Πρώτον, για τους Ιρλανδούς η δική τους μεγάλη rock μπάντα είναι οι The Pogues κι όχι οι U2. Δεύτερον, αν ο Tom Waits θεωρείται ο απόλυτος καλλιτέχνης για τους πότες, οι The Pogues πρέπει να θεωρηθούν τουλάχιστον ισάξιοι. Το δεύτερο άλμπουμ αυτής της παρέας Ιρλανδών μεταναστών στο Λονδίνο αποτελεί τη βίβλο και την επιτομή αυτού που μάθαμε να λέμε celtic punk. Τι κι αν ο τεράστιος Shane McGowan είχε ήδη αρχίσει να χάνει τα δόντια του από το αλκοόλ και την πρέζα; Ο άτιμος σκαρώνει ιστορίες επανάστασης, ύμνους στο αλκοόλ, εκτοξεύει κατάρες στους χαμένους έρωτες και σπαρακτικές αντιπολεμικές μπαλάντες, κάτω από ορμητικά κιθαριστικά punk jigs, tin whistles και banjos. Κάποιοι κακοήθεις είπαν ότι οι The Pogues είναι οι Dubliners με κιθάρες. Εμείς λέμε ότι το "Rum, Sodomy And The Lash" δουλεύει ψιλό γαζί τον Churchill και τον Delacroix σε τίτλο κι εξώφυλλο. Αυτό κι αν είναι party!
 
Check Also: "If I Should Fall From Grace With God" (1988)
 
Αντώνης Καλαμούτσος
64
The Cure - The Head On The Door
Label: Polydor Records
Release Date: 26/8/1985
Genre: Post-Punk
The Cure - The Head On The Door
Στα πρώτα πέντε άλμπουμ τους, οι Robert Smith & Co. είχαν καταφέρει περίπου τα πάντα. Από υποσχόμενοι πρωτάρηδες έγιναν οι μεγάλες ελπίδες ενός χώρου που ακόμα απείχε χιλιόμετρα από τον κορεσμό. Έφτασαν στα όρια της διάλυσης. Επέστρεψαν δριμύτεροι. Έδωσαν τον ακρογωνιαίο λίθο για ένα ολόκληρο ύφος. Γκρέμισαν κάθε λογική πρόβλεψη κάνοντας του κεφαλιού τους, αδιαφορώντας για κάθε εμπορικό «πρέπει». Έδωσαν ένα από τα μεγαλύτερα εν Ελλάδι συναυλιακά μαθήματα στο Καλλιμάρμαρο. Στο έκτο βήμα τους, αντί να επιστρέψουν στην ασφάλεια του παρελθόντος συνέχισαν να κοιτούν μπροστά, σαν σωστοί ηγέτες. Το αποτέλεσμα ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Δέκα τραγούδια-ύμνοι-ικανή απόδειξη του ότι μπορείς να φλερτάρεις με μεγάλα ακροατήρια χωρίς χάσεις την ταυτότητά σου.
 
Essential Songs: "Inbetween Days", "Push"
Check Also: "The Top" (1984)
 
Αντώνης Μαρίνης
65
Amebix - Arise!
Label: Alternative Tentacles
Release Date: 14/09/1985
Genre: Crust Punk
Amebix - Arise!
Η έννοια του πιονέρου έρχεται να κουμπώσει άψογα με την περίπτωση των Amebix και του κοσμοϊστορικού τους ντεμπούτου, καθώς οι Βρετανοί και το crust punk τους καθόρισαν τις εξελίξεις του σκληρού ήχου των αμέσως επόμενων χρόνων. Παίρνοντας τη Sabbath-ική heavy rock βάση και μπολιάζοντας τη με τη Motorhead-ική βρωμιά και την ευφευρετική άποψη των Crass, οι Amebix δεν θα αποτελούσαν ένα ηχητικό κι αισθητικό πρότυπο για ετερόκλητα μεταξύ τους σχήματα, συμπεριλαμβανομένων των Darkthrone, των Hellhammer, των Neurosis και των Sepultura. Όντας το ουσιαστικό μεταίχμιο που συνέδεε το punk με το metal, το "Arise!" υποστηρίζει απόλυτα το τίτλο του επιδραστικού άλμπουμ, ένα γεγονός που δεν μπορεί να μειωθεί ούτε από την περαιτέρω εξέλιξη της σκηνής (και την ταυτόχρονη σιωπή δεκαετιών της ίδιας της μπάντας), μήτε από ορισμένες πρόσφατες επιλήψιμες απόψεις του Rob "The Baron" Miller που οδήγησαν και στην παύση των Tau Cross.
 
Essential Songs: "Largactyl", "Axeman"
Check Also: "Monolith" (1987)
 
Σπύρος Κούκας
66
The Waterboys - This Is The Sea
Label: Island
Release Date: 16/9/1985
Genre: Indie folk
The Waterboys - This Is The Sea
Είναι από αυτά τα άλμπουμ που λατρεύουμε να λατρεύουμε στην Ελλάδα και καθόλου έκπληξη δεν προκαλεί το επίπεδο επιτυχίας τόσο του συγκεκριμένου δίσκου όσο και του συγκροτήματος συνολικά. Ελαφρώς σκοτεινό και μελαγχολικό, με μία μυστηριακή παγανιστική διάθεση, αρκετές folk πινελιές και soul καταβολές, με μία ασυνήθιστη ποικιλία οργάνων για rock συγκρότημα (σαξόφωνο και βιολί συχνά πρωταγωνιστούν) και κυρίως με υπέροχους ποιητικούς στίχους που θα συγκινούσαν ακόμα και χωρίς τη συνοδεία μουσικής, δύσκολα θα αμφισβητήσει κάποιος ότι αποτελεί την κορυφαία στιγμή του Mike Scott κι ας το ακολούθησε με άλλο ένα αριστούργημα. Τι να ειπωθεί για το χιλιοπαιγμένο από το ραδιόφωνο "The Whole Of The Moon" πέρα από το ότι, όπως συχνά συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, όσο υπέροχο κι αν είναι, είναι ίσως το χειρότερο του συνόλου; Ακόμα και η σαφέστατα 80s παραγωγή δεν μπορεί να αφαιρέσει τη διαχρονικότητα αυτού του έργου.
 
Essential Songs: "The Pan Within", "Be My Enemy"
Check Also: "Fisherman's Blues" (1988)
 
Κώστας Σακκαλής
67
The Fall - This Nation's Saving Grace
Label: Beggars Banquet
Release: 23/09/1985
Genre: Post-Punk
The Fall - This Nation's Saving Grace
Το όγδοο από τα 31 άλμπουμ που κυκλοφόρησε το εμβληματικό συγκρότημα από το Manchester παραμένει σήμερα μια από τις κορυφαίες στιγμές της, ομολογουμένως πλούσιας, δισκογραφίας τους. Έχοντας προσθέσει στο line-up τους τον Simon Rogers και με τον Karl Burns να αποτελεί πλέον τον μοναδικό ντράμερ του συγκροτήματος, οι The Fall ηχογράφησαν το δεύτερο -και καλύτερο, αν θέλετε τη γνώμη μου- άλμπουμ της περιόδου που είχαν βρει στέγη στην Beggars Banquet. Φυσικά, το συνθετικό βάρος εδώ πέφτει κυρίως στον Mark E. Smith όμως, όλα τα μέλη του συγκροτήματος έχουν βάλει το λιθαράκι τους στον δίσκο, που άνετα θα μπορούσαμε να πούμε πως αποτελεί την πιο "mainstream" απόπειρα τους, μέχρι τότε. Όσο mainstream τέλος πάντων μπορούμε να χαρακτηρίσουμε έναν δίσκο που μπλέκει krautrock αναφορές, industrial ατμόσφαιρες, θορυβώδη post-punk ξεσπάσματα και αποδομημένα ροκαμπίλια με ψυχεδελικούς πειραματισμούς και ηλεκτρονικά στοιχεία, και όπου ένα ατύχημα όπως το να σβήσει κάποιος ένα μέρος ενός τραγουδιού ("Paintwork") μπορεί τελικά να ενορχηστρωθεί μέσα στο τραγούδι. Απλά και όμορφα. Οι The Fall είναι ένα πραγματικά υπέροχο συγκρότημα. Αν δεν ξέρετε από που να τους πιάσετε, το "This Nation's Saving Grace" αποτελεί την ιδανική αφετηρία για να ξεκινήσετε τη σπουδή σας σε ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα που ξεπήδησαν ποτέ από το Ηνωμένο Βασίλειο.
 
Essential Songs: "Barmy", "L.A."
Check Also: "Perverted By Language" (1983)
 
Αντώνης Αντωνιάδης
68
The Cult - Love
Label: Beggars Banquet Records
Release Date: 18/10/1985
Genre: Gothic Rock
The Cult - Love
Το ντεμπούτο του σχήματος από Bradford ήταν αρκετό για να τραβήξει αρκετά βλέμματα στον σκληρό μικρόκοσμο. Ο δεύτερος δίσκος έσκασε σαν χτύπημα από το πουθενά. Σαν ανοιχτή δήλωση προς κάθε κατεύθυνση. Από τα απλά αλλά ολόσωστα ρυθμικά, στις υποδειγματικές κιθάρες του Billy Duffy κι από εκεί στη φωνάρα του Ian Astbury, τα επιμέρους συστατικά δεν άλλαξαν. Η πίστη στην goth/post-punk συνταγή, ωστόσο, αυτή τη φορά έκανε στην άκρη για μια πιο ανοιχτή προσέγγιση. Οι συνθέσεις ακούγονταν μεγαλύτερες. Η παραγωγή καθάρισε. Θαμπά χρώματα άρχισαν να φαίνονται πίσω από το βροχερό γκρίζο του βρετανικού φθινόπωρου. Ο δρόμος για τα όσα θα ακολουθούσαν είχε ανοίξει, αλλά το παρελθόν κρατούσε ακόμα δυνατά. Το αποτέλεσμα παραμένει ακόμα και σήμερα αξεπέραστο.
 
Essential Tracks: "Rain", "She Sells Sanctuary"
Check Also: "Dreamtime" (1984)
 
Αντώνης Μαρίνης
69
The Jesus And Mary Chain - Psychocandy
Label: Blanco Y Negro
Release Date: 18/11/1985
Genre: Shoegaze
The Jesus And Mary Chain - Psychocandy
Εδώ έχουμε ένα από τα σπουδαιότερα ντεμπούτα της δεκαετίας, με έναν δίσκο που έμεινε ιστορικός για όλους τους σωστούς λόγους. Από τη μία ένα προς ένα όλα τα τραγούδια είναι υπέροχα κι ας είναι απαραίτητο να ξεχωρίσουμε το γλυκόπικρο "Just Like Honey" ως το αριστούργημά τους που απέκτησε και νέα ζωή, σε νέο κοινό, με την ταιριαστή χρήση του στην ταινία "Lost In Translation". Κι ας μην είναι το πιο αντιπροσωπευτικό του ύφους τους. Από την άλλη βρίσκουμε μία σημαντική εξέλιξη του κιθαριστικού ήχου που πατώντας πάνω στο garage, την ψυχεδέλεια, τους Velvet Underground και τους Television ανάγει την παραμόρφωση, το fuzz, τα πεταλάκια ως δομικό στοιχείο της μουσικής και τον πυκνό μανδύα που ντύνει τις κατά τα άλλα απλές και ελκυστικές μελωδίες. Αν πρέπει να ορίσουμε στα '80s την αρχή του shoegaze τότε είναι αυτή εδώ.
 
Essential Songs: "Just Like Honey", "Never Understand"
Check Also: "Darklands"(1987)
 
Κώστας Σακκαλής
70
Big Black - Atomizer
Label: Homestead
Release: 01/01/1986
Genre: Noise Rock
Big Black - Atomizer
Ο νεαρός Albini είχε ήδη γίνει γνωστός στην τοπική σκηνή του Chicago χάρη στα προβοκατόρικα κείμενα του και τα dj sets του ενώ, ήδη από το 1982, είχε ηχογραφήσει μόνος του ως Big Black το EP "Lungs". Όμως έπρεπε να αρχίσει να τζαμάρει με τον Jeff Pezzati και τον Santiago Durango των Naked Raygun για να αρχίσει να παίρνει ξεκάθαρη μορφή το ηχητικό χάος που είχε στο κεφάλι του. Μετά από μερικά ακόμη EP και μικρές αλλαγές στο line-up, οι Big Black κυκλοφόρησαν τελικά το 1986 το ντεμπούτο τους με ηχολήπτη τον Iain Burgess, τον άνθρωπο δηλαδή που έχτισε τον ήχο της σκηνής του Chicago. Μπλέκοντας στοιχεία από το hardcore, το industrial και το post-punk και βασίζοντας τον ήχο τους σε θορυβώδεις κιθάρες, groovy μπασογραμμές, απόκοσμα ουρλιαχτά και στον Roland, το πιστό τους drum machine, το συγκρότημα μας παρέδωσε έναn δίσκο ωμής παραφροσύνης που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της noise rock σκηνής. Με στίχους που ξεχειλίζουν κατάμαυρο χιούμορ, αρρώστια και γνήσια τρέλα, το ντεμπούτο των Big Black, 35 χρόνια μετά την κυκλοφορία του παραμένει εξίσου απειλητικό, πρωτόγονο κι απολύτως ικανό να προκαλέσει ρίγη στον ανυποψίαστο ακροατή.
 
Check Also: Songs About Fucking (1987)
 
Αντώνης Αντωνιάδης
71
Sonic Youth - Evol
Label: SST Records
Release Date: 03/05/1986 
Genre: Alternative Rock / No Wave / Post-Punk
Sonic Youth - Evol
Ο πρώτος μεγάλος δίσκος της μπάντας. O πρώτος δίσκος του νέου τότε drummer, Steve Shelley. Τώρα πια μιλάμε για Thurston Moore, Kim Gordon, Lee Ranaldo και Steve Shelley μαζί. Σε αυτόν τέθηκαν τα θεμέλια για τα καλύτερα άλμπουμ της μπάντας που ακολούθησαν και γενικότερα οι βάσεις ενός απίθανου δισκογραφικού σερί που όρισε την άπιαστη καριέρα της μπάντας. Εδώ οι Sonic Youth έδειξαν πόσο μεγάλοι μπορούσαν να γίνουν ή τελικά πόσο μεγάλοι ήταν ήδη (χωρίς κανείς τότε να το νιώθει). Δεν αναγνωρίστηκε εκείνη την εποχή όσο άξιζε, αλλά με την ασφάλεια που έχουμε τώρα πανεύκολα διακρίνεις την έξαρση και την εξέλιξη. Οι πειραματισμοί, ο θόρυβος, οι punk ιδέες και η μετάβαση της άγουρης noise-rock μπάντας σε ένα πιο μοντέρνο και περισσότερο δομημένο εναλλακτικό rock γεμάτο παρανοϊκά κρεσέντο, σχήμα ήταν το ευτυχές αποτέλεσμα. Αυτή ήταν η αρχή! Η συνέχεια ήταν μαγική.
 
Essential Songs: "Shadow Of Doubt" ,"Star Power"
Check Also: "Sister" (1987)
 
Θεοδόσης Γενιτσαρίδης
72
The Smiths - The Queen Is Dead
Label: Rough Trade
Release Date: 23/06/1986
Genre: Alternative Rock
The Smiths - The Queen Is Dead
Ο Alain Delon στο εξώφυλλο, ο τίτλος από το προκλητικό βιβλίο του Hubert Selby "Last Exit To Brooklyn" που προκάλεσε με την ωμότητα του την εποχή ίσως ήταν επιτηδευμένες τεχνικές αποφυγής περισσότερων προκλήσεων στη συντηρητική Βρετανία του 1986 που έπρεπε να υποδεχτεί τον τρίτο δίσκο των Smiths με αυτόν τον τίτλο. "Bigmouth Strikes Again" όντως αφού η larger than life persona του Morrissey με το κυνισμό και το χιούμορ του και η ικανότητα του Johnny Marr στην κιθάρα να παράγει αυτές τις χαρακτηριστικές μελωδίες εκτόξευσαν το άλμπουμ και τη δημοτικότητα των Smiths στη στρατόσφαιρα στην αδιαμφισβήτητα μεγαλύτερη στιγμή τους. Τα media τους έβαλαν στην άκρη αλλά ο Morrissey ξεκίνησε πόλεμο, το έπαιξε αντιδραστικός και με τη παράνοια και επιμονή του έδωσε ακόμα έναν ιδιαίτερο στίγμα σε αυτόν το ιδιαίτερο άλμπουμ. Και ο Morrissey από τότε μέχρι και τώρα είναι η persona που όλοι λατρεύουν να μισούν.
 
Check Also: "The Smiths" 1984
 
Δημήτρης Μωυσίδης
73
Cro -Mags - The Age Of Quarrel
Label: Profile Records
Release Date: 09/1986
Genre: Hardcore Punk
Cro -Mags - The Age Of Quarrel
Δεκαπέντε κατακλυσμικές συνθέσεις, ένα εξώφυλλο πραγματική έκρηξη (pun intended), ένα ιδίωμα που βρήκε το σημείο αναφοράς του. Το "The Age Of Quarrel" δεν υπήρξε μονάχα το επιστέγασμα του Νεοϋορκέζικου punk, δεν εκφράζει απλώς τον ήχο μιας κοινωνίας που βρίσκονταν ήδη σε κάμψη, δεν χρειάζεται καν τον όρο «κλασικό» για να επιβεβαιώσε την αναντίρρητη αξία του. Η λαίλαπα της αντίδρασης ενάντια στο κατεστημένο, το ηχητικό της απόγνωσης του περιθωριοποιημένου, η έννοια του breakdown σε κυριολεκτική βάση˙ το ντεμπούτο των Cro-Mags εξέφραζε αυτά και ακόμη περισσότερα, σε έναν βαθμό σχεδόν υπερθετικό. Κι αν ο Harley Flanagan ήταν παρόντας εξ αρχής, έχοντας γαλόνια (και μια χούφτα ηχογραφήσεις) με τους Stimulators και βρισκόμενος ως συμμετέχοντας ή παρατηρητής στις μέχρι τότε διεργασίες, το "The Age Of Quarrel" τον όρισε μεμιάς οδηγητή των ιστορικών εξελίξεων του χώρου, μια αναγνωρίσιμη και σεβάσμια φιγούρα που υπήρξε περισσότερο επιδραστική απ' ότι ίσως της πιστώνεται έτσι κι αλλιώς.
 
Essential songs: "We Gotta Know", "Seekers Of The Truth"
Check also: "Best Wishes" (1989)
 
Σπύρος Κούκας
74
Beastie Boys - Licensed To Ill
Label: Def Jam
Release Date: 15/11/1986
Genre: Rap Rock
Beastie Boys - Licensed To Ill
Για όσους ευτύχησαν να ζήσουν την εφηβεία τους στα μέσα της δεκαετίας του '80, η πρώτη αίσθηση που άφησαν οι Bestie Boys ήταν: ροκ των κακομαθημένων. Το είπε, με τα δικά του λόγια, ο παραγωγός της νιότης τους, φοιτητής ο ίδιος, Rick Rubin: «Ο Μike D ήταν ένας καυχησιάρης κωλοπαιδαράς. Όταν τους γνώρισα όλους καλύτερα, κατάλαβα ότι είχαν πλάκα, αν και αλαζόνες». Το πηγαίο ταλέντο των Beastie Boys ήταν αδύνατο να περιοριστεί σε κωμικά σκετσάκια και σε φάρσες. Το "Licensed To Ill", το πρώτο άλμπουμ της μπάντας και μοναδικό της για τη νεόκοπη Def Jam, άλλαξε το τοπίο. Το χιπ-χοπ και το ραπ ξέφυγαν από τα γκέτο, το καλαμπούρι απενοχοποιήθηκε και οι πλατείες με τα σκέιτ γέμισαν με πιτσιρικάδες κάθε ηλικίας, Το χαμόγελο έκρυβε κοφτερούς κυνόδοντες, οι κιθάρες πρόσθεσαν μέταλλο και αφιόνι, τα charts κατακτήθηκαν, οι Run DMC βρήκαν ταιριαστό παρτενέρ για την παγκόσμια περιοδεία του θριάμβου τους, η υφήλιος προσηλυτίστηκε, η Νέα Υόρκη ξανάγινε ομφαλός του μουσικού σύμπαντος. «Αυτό το άλμπουμ άλλαξε τη χιπ-χοπ», υποκλίθηκε ο πολύς Eminem. Τη γέννησε, έπρεπε να πει.
 
Check Also: "Paul's Boutique" (1989)
 
Νίκος Παπαδογιάννης
75
The Mission - God's Own Medicine
Label: Mercury Records
Release Date: 11/1986
Genre: Gothic Rock
The Mission - God's Own Medicine
Ο κόσμος του rock πρέπει να ευχαριστεί τον Andrew Eldritch για τον χαρακτήρα του: εξαιτίας του, οι Wayne Hussey και Craig Adams έφυγαν από τους The Sisters Of Mercy και το gothic rock κέρδισε άλλη μια σπουδαία για το ιδίωμα μπάντα. Οι The Mission στο ντεμπούτο τους - αλλά και στη συνέχεια - είχαν όλα τα χαρακτηριστικά του είδους, τα βαθιά φωνητικά, το «ίσιο» rhythm section με πρωταγωνιστικό μπάσσο, τις ονειρικές κιθάρες. Είχαν όμως και μία πολύ μετρημένη αισθητική, χωρίς φτηνά συναισθηματικά δράματα κι άνευ όρων παράδοση στο σκοτάδι. Είχαν επίσης μια εύγλωττη ποιητικότητα και μια σχεδόν ευγενική ατμόσφαιρα, κάνοντας τους ακαταμάχητους. Το "God's Own Medicine" φαντάζει σήμερα ως ένα άλμπουμ-θεμέλιος λίθος για το βρετανικό gothic και μια ντουζίνα κομματάρες το πιστοποιούν διαχρονικά. Για τυχόν αμφιβολίες, ένα "Severina" μπορεί να πείσει και τον πλέον δύσπιστο.
 
Essential Songs: "Wastelands", "Severina"
Check Also: "Children" (1988)
 
Αντώνης Καλαμούτσος
76
Coil - Horse Rotorvator
Label: Force & Form
Release: 1986
Genre: Industrial
Coil - Horse Rotorvator
Το τέλος των Throbbing Gristle σήμανε και την αρχή των Psychic TV στους οποίους, πέραν των Genesis P-Orridge και Peter Christopherson, συμμετείχε και ο John Balance, σύντροφος του Christopherson. Σύντομα όμως οι δυο τους θα αποχωρούσαν για να επικεντρωθούν στους Coil. Δύο χρόνια μετά το "Scatology", που κυκλοφόρησε το 1984, το ντουέτο θα επέστρεφε με έναν διαφορετικό και πιο "ώριμο" (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) δίσκο που, δικαίως, σήμερα θεωρείται το magnum opus τους. Με τη Some Bizzare να χρηματοδοτεί το project χωρίς να ρωτάει πολλές ερωτήσεις, οι Coil αφέθηκαν ελεύθεροι να εξερευνήσουν τα όρια του industrial, χτίζοντας μια γέφυρα που, χωρίς αμφιβολία, οδήγησε στη έκρηξη των '90s και τη διεύρυνση της σκηνής στο mainstream κοινό. Έχοντας χάσει αρκετούς φίλους από το AIDS, το ζευγάρι έφτιαξε ένα άλμπουμ με βασικές θεματικές το πρωκτικό σεξ και τον θάνατο. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που το "Horse Rotorvator" καταλήγει να είναι ένα πανέμορφο, προβοκατόρικο και απολύτως καταθλιπτικό έπος που απέχει αρκετά από αυτό που θα λέγαμε "εύκολο" άκουσμα. Αν του αφιερώσετε όμως τον χρόνο σας, σας εγγυώμαι πως θα σας ανοίξει τα αυτιά και το μυαλό με τρόπους που ελάχιστες άλλες μουσικές μπορούν να το κάνουν.
 
Check Also: "Scatology" (1984)
 
Αντώνης Αντωνιάδης
77
U2 - The Joshua Tree
Label: Island
Release Date: 9/3/1987
Genre: Alternative Rock
U2 - The Joshua Tree
To "Joshua Tree" είναι το κατ' εξοχήν άλμπουμ που μπορεί να θεωρηθεί υπεράνω κριτικής. Οι U2, ήδη κομμάτι του συλλογικού υποσυνείδητου με τους παιάνες του "Unforgettable Fire" και ιδίως του "War", έπιασαν τον ακροατή από τα μούτρα με ένα τριπλό ντιρέκτ που όμοιό της δεν είχε ξαναζήσει το ανυποψίαστο αυτί: "Where The Streets Have No Name", "I Still Haven't Found…", "With Or Without you". Πολλοί θα κρεμούσαν τα παπούτσια και θα ζούσαν δέκα ζωές από αυτό το δεκαπεντάλεπτο. Άλλοι, πάλι, θα έκαναν κορνίζα όσα ακολουθούν: τη λαχανιασμένη οργή του "Bullet The Blue Sky", τη απειλητική νηνεμία του "Running To Stand Still". Και αυτή δεν είναι παρά μόνο η πρώτη πλευρά του δίσκου. Οι U2 έγιναν, από απλοί ήρωες, σούπερ σταρ, με ένα άλμπουμ που ισορροπεί με θράσος χιλίων καρδιναλίων ανάμεσα στην ποιότητα και την εμπορικότητα, το μυαλό και την καρδιά, τα πόδια και την ψυχή. Η Αμερική του Bono είναι ένας μυθικός τόπος που γεννάει μυστικισμό, ενώ το πολιτικό του αισθητήριο παγκοσμιοποιήθηκε μόλις πάτησε στην απέναντι ακτή του Ατλαντικού. Πομπώδεις και επιτηδευμένοι, ναι, αλλά οι U2 γεννήθηκαν για να γίνουν μεγαλύτεροι από τη ζωή. Ο δίσκος πούλησε πάνω από 25 εκατομμύρια αντίτυπα.
 
Check Also: "Rattle And Hum" (1988)
 
Νίκος Παπαδογιάννης
78
Dead Can Dance - Within The Realm Of A Dying Sun
Label: 4AD
Release Date: 27/07/1987
Genre: Dark Wave/Ethnic
Dead Can Dance - Within The Realm Of A Dying Sun
Είναι μάλλον ασφαλές να δηλώσουμε ότι το τρίτο άλμπουμ του ονειρικού ντουέτου των Brendan Perry/Lisa Gerrard είναι το απώτατο σημείο μιας υπέροχης καριέρας. Το "Within The Realm Of A Dying Sun" είναι το άλμπουμ που έκανε τη μουσική των Dead Can Dance να ακούγεται παγκόσμια και να αντηχεί πέρα από τον χώρο και τον χρόνο. Αριστοτεχνικά στημένες συνθέσεις με εύγλωττη θεατρικότητα, μουσικές και πνευματικές αναφορές σε διάφορους πολιτισμούς αλλά και μια συμπαγής καλλιτεχνική κριτική προς τον κόσμο του μοντερνισμού, είναι τα στοιχεία που συγκροτούν ένα concept που έχουμε αναλύσει διεξοδικά και άλλοτε. Κυρίως όμως, ένας δίσκος από τις συνθέσεις του οποίου ξεπηδούν μια σειρά από ανατριχιαστικά συναισθήματα και ηχοχρώματα, ικανά να σπρώξουν το άλμπουμ πέρα από τα όρια του θρύλου. Εδώ σμιλεύτηκε ο κλασικός ήχος της 4AD, εδώ βρήκε το Δισκοπότηρο κάθε εραστής του μουσικού μυστικισμού. Ένα άχρονο, μοναχικό αριστούργημα.
 
Essential songs: "Cantara", "Xavier"
Check also: "Spleen And Ideal" (1985)
 
Αντώνης Καλαμούτσος
79
Midnight Oil - Diesel And Dust
Label: SPRINT/Columbia
Release Date: 21/08/1987
Genre: Alternative Rock
Midnight Oil - Diesel And Dust
Έχοντας περάσει το αμέσως προηγούμενο διάστημα περιοδεύοντας αλλά και ουσιαστικά ζώντας στις αραιοκατοικημένες περιοχές των Αβορίγινων της πατρίδας τους, η θεματολογία των τραγουδιών των Midnight Oil παρέμεινε κι εδώ πολιτικοποιημένη όπως ήταν από την αρχή της καριέρας τους. Τα ενδιαφέροντα θέματα της περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης και των διαχρονικών αδικιών απέναντι στους ιθαγενείς συνδυαζόμενα με το εξαιρετικό αμάλγαμα pop, rock, new wave και post-punk που πετύχανε μαλακώνοντας λίγο τον ήχο τους βοήθησαν στο να σπάσουν τα σύνορα της Αυστραλίας. Το άμεσα κολλητικό "The Dead Heart" ανταγωνίζεται στα ίσα το πασίγνωστο "Beds Are Burning". Από κοντά έρχονται το πιασάρικο "Dreamworld", το "Bullroarer", το δυναμικό "Sometimes", το αιχμηρό "Gunbarrel Highway". Η παθιασμένη ερμηνεία του Peter Garrett είναι το κερασάκι σε μια τούρτα που έχει ακόμα και σήμερα φρέσκια γεύση. Ο Garrett έφτασε να γίνει μέχρι και Υπουργός Περιβάλλοντος πολλά χρόνια αργότερα και, εντελώς αναμενόμενα, να μην πράξει ακριβώς αυτά που πρέσβευε παλιότερα. Πάντως, δεν έγινε και Bono...
 
Check Also: "10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1" (1982)
 
Παντελής Κουρέλης
80
R.E.M. - Document
Label: I.R.S.
Release Date: 31/8/1987
Genre: Alternative Rock
R.E.M. - Document
To "Document" σήμανε, για τους R.E.M., το τέλος της εσωστρέφειας. Το ταλέντο τους παραήταν πηγαίο για να περιοριστεί μέσα σε τέσσερις τοίχους και το μήνυμά τους παραήταν ηχηρό για να εξαντληθεί σε ακαταλαβίστικες lo-fi ακροβασίες. Τους έγραψε ο θρυλικός Robert Christgau στο Village Voice, ο δίσκος αρχειοθέτησε την κοσμοθεωρία της απόδρασης ("escapism"). Με υλικό το πληθωρικό "The One I Love" και ύμνους σαν το "It's The End Of The World As We Know It (And I Feel Fine)", ήταν πια άτοπο να κυνηγάνε οι R.E.M. την ουρά τους. Η πολιτικοποίηση πέρασε σε πρώτο πλάνο και οι στίχοι βυθίζονταν στην απελπισία της κατασκότεινης εποχής Ρίγκαν. «Ξεθάβουμε τον Μακάρθι», κατήγγελλε ένα από τα κομβικά τραγούδια του άλμπουμ, με το περίφημο ντοκουμέντο της εποχής: «Κύριε, δεν έχετε καμία αξιοπρέπεια;» Ο παραγωγός Scott Litt ραφινάρισε τον ήχο και τον έκανε αντάξιο της αρένας, οπότε το επόμενο βήμα για το -ακόμη- κουαρτέτο ήταν τα στάδια. Η αρχή της επόμενης δεκαετίας, με το "Out Of Time", βρήκε τους R.E.M. να διεκδικούν τον τίτλο της μεγαλύτερης μπάντας στον πλανήτη.
 
Essential Songs: "The One I Love", "Finest Worksong"
Check Also: "Green" (1988)
 
Νίκος Παπαδογιάννης
81
Depeche Mode - Music For The Masses
Label: Rough Trade
Release Date: 28/09/1987
Genre: New Wave
Depeche Mode - Music For The Masses
Όντως. Μουσική για τις μάζες. Για τις μάζες που θα κατέκλυαν την παγκόσμια περιοδεία που ακολούθησε και που με την εισαγωγή του "Pimpf" θα υποδεχόντουσαν κατά χιλιάδες στις αρένες του κόσμου τη μπάντα από το Basildon που στο έκτο της άλμπουμ πλέον έχει αλλάξει τόσο τον πρώιμο new wave ήχο της ("Speak & Spell") που σχεδόν ακούγονται σαν κάποιοι άλλοι. Απλά όμως υπάρχει μεγαλύτερη ωριμότητα, περισσότερα ναρκωτικά και αλκοόλ και -ακόμα- μεγαλύτερες φιλοδοξίες για το κουαρτέτο Gahan, Gore, Fletcher και Wilder. Από το πρώτο κομμάτι, το uber hit "Never Let Me Down Again" γίνεται κατανοητό για το πόσο δυνατό άλμπουμ δημιουργήσανε, άλλοτε ερωτικό και σκοτεινό και άλλοτε χορευτικό και χαριτωμένο. Μπορεί οχι το καλύτερο άλμπουμ των DM -αφού το 1990 ακολούθησε το φανταστικό "Violator"- αλλά μάλλον το καλύτερο τους στη δεκαετία.
 
Check Also: "Black Celebration" 1986
 
Δημήτρης Μωυσίδης
82
Swans - Children Of God
Label: Caroline Records / Product Inc
Release Date: 19/10/1987 
Genre: Noise-Rock / Post-Punk / Gothic Rock / Industrial
Swans - Children Of God
Ένας από τους δίσκους του Michael Gira που πραγματικά όρισαν την καλλιτεχνική του υπόσταση. Ένα αριστούργημα που απέδειξε ότι οι Swans είναι μια από τις μεγαλύτερες και πιο επιδραστικές μπάντες στην ιστορία της εναλλακτικής και πειραματικής μουσικής. Πιο σκοτεινό, πιο πειραματικό και πιο δραματικό από τις προηγούμενες δουλειές. Είναι στα όρια. Είναι η πρώτη του απόπειρα να σπρώξει τη μουσική σε εντελώς άγνωστες περιοχές. Η δημιουργία που ορίζει την καινοτομία, το προοδευτικό και τη μουσική αντίληψη ως ταλέντο. Ο λόγος που αυτός ο άνθρωπος και αυτές οι μουσικές ακόμα και σήμερα χαρακτηρίζονται ως μοναδικές και πολυδιάστατες και σίγουρα αδύνατο να συγκριθούν με οτιδήποτε άλλο (ακόμα) στον πλανήτη. Η φωνή της Jarboe δίνει αλλη ατμόσφαιρα, αυτή του Gira κυρίαρχη. Ο πατέρας κάθε πειραματικής rock προσπάθειας έφτιαξε εκείνη τη δεκαετία το όχημά του που τον ταξιδεύει ακόμα. Αν δεν υπήρχαν τέτοιοι δίσκοι δεν θα υπήρχαν οι μισές μπάντες του αφιερώματος.
 
Essential Songs: "New Mind", "Beautiful Child"
Check Also: "Cop" (1984)
 
Θεοδόσης Γενιτσαρίδης
83
The Sisters Of Mercy - Floodland
Label: Elektra Records
Release Date: 16/11/1987 
Genre: Gothic Rock / Darkwave
The Sisters Of Mercy - Floodland
Αυτή η ιστορική μπάντα γεννήθηκε το ογδόντα και μόλις με τρεις δίσκους άφησε τεράστιο στίγμα στη μουσική. Θεωρητικά δεν διαλύθηκαν ποτέ, αλλά στις αρχές του '90 σταμάτησαν τις δουλειές. Αυτό το μονότονο, επαναλαμβανόμενο και βαρετό τέμπο (να είναι καλά το Akai S900 sampler, που έφτιαξε τα drums) που συνεχίζει αδιάκοπο για κάποιους είναι ανυπόφορο, αλλά πραγματικά αποτελεί μια καινοτομία που στο μέλος εξελίχθηκε εξαιρετικά, είναι μια σχολή ολόκληρη και μια σκοτεινή μουσική δομή που πόνεσε (στην ψυχή) πολλούς. Ο Andrew Eldritch έγραψε τα τραγούδια στο Αμβούργο. Ουσιαστικά έγραψε και προγραμμάτισε τα πάντα. Θα μπορούσες να το πεις και solo άλμπουμ. Η μεγάλη ποσότητα νερού της πόλης επηρέασε τον τίτλο (φυσικά), καθώς και το επαναλαμβανόμενο λυρικό θέμα του νερού. Γκοθίλα και νταρκίλα όπως ακριβώς τη φανταζόμασταν εκείνη την εποχή (και λίγα χρόνια πιο μετά). Ένα ιστορικό βιβλίο ιδιόμορφης τέχνης.
 
Check Also: "First Αnd Last Αnd Always"
 
Θεοδόσης Γενιτσαρίδης
84
Dinosaur Jr - You're Living All Over Me
Label: SST Records
Release Date: 14/12/1987 
Genre: Alternative Rock / Indie Rock / Noise-Rock / Lo-Fi
Dinosaur Jr - You're Living All Over Me
Ελκυστικά για την εποχή φωνητικά που ένωναν το grunge στυλ με κάτι πιο αλήτικο και βρόμικο, σε συνδυασμό με δυνατές κιθάρες και εξαιρετικούς ρυθμούς. Αν πρέπει να έχεις ελάχιστα άλμπουμ ως βασικά για να ορίσεις το πολύ ευρύ φάσμα της alternative rock μουσικής τότε σε αυτό θα βρεις τα πάντα. Επηρέασε το punk, το grunge, το post-punk, το experimental, το indie, το lo-fi, το post-rock, μεχρι και το shoegaze. Η διάθεση του J Mascis είναι επική. Ο τρόπος που επεξεργάζεται τον θόρυβο της κιθάρας του μνημειώδης. Οι Dinosaur Jr είναι γελοία καλοί. Μπορεί να μην είχαν καμία μα καμία αυτοεκτίμηση αλλά ο δίσκος αυτός είναι υπέρλαμπρος. Είχαν απίθανο ταλέντο και τεράστια ικανότητα ώστε να παράγουν αυτό το ήχο και τέτοιες ιδέες εκείνη την εποχή. Αν δεν είναι αυτοί μάστορες του noise-rock τότε ποιοι είναι. Σε σημεία οι Sonic Youth υστερούσαν πολύ μπροστά τους. Όχι δεν θα έριχναν ποτέ από την κορυφή (του είδους τους) τους Pixies ή τους Nirvana, αλλά βάσει έμπνευσης, ταλέντου, καινοτομίας και προοδευτικότητας ήταν σε άλλη διάσταση. Αυτά που παίζουν σε αυτό τον δίσκο τα ακούγαμε το 2000 από άλλους και λέγαμε τι μπαντάρες είναι αυτές και πόσο πειραματικές. Αυτός ο δίσκος όποτε τον πρωτοακούσεις (ακόμα και τώρα) έχει τη δυνατότητα να ξεκλειδώσει σελίδες με απίστευτες μουσικές φωτογραφίες που δεν το πίστευεις ότι οι Δεινόσαυροι πρωτοτράβηξαν.
 
Essential Songs: "Little Fury Things", "Sludgefeast"
Check Also: "Bug" (1988)
 
Θεοδόσης Γενιτσαρίδης
85
Pixies - Surfer Rosa
Label: 4AD Records
Release Date: 21/3/1988
Genre: Alternative Rock
Pixies - Surfer Rosa
Η αισθητική. Ο ήχος. Η προσέγγιση. Τα τραγούδια. Το άλμπουμ που έβαλε τους Pixies στον δισκογραφικό χάρτη είναι χωρίς καμία υπερβολή σημείο αναφοράς. Οι άμεσες δομές. Το στήσιμο του "Bone Machine". Τα παιχνίδια με τις εντάσεις. Τα ξεσπάσματα του "Break My Body". Οι τσαχπινιές στην παραγωγή. Το τουίστ του "Gigantic". Η σχεδόν εφηβική ορμή. Το προαιώνιο ερώτημα του διαγαλαξιακού hit. Οι εναλλαγές στις διαθέσεις. Το όνομα και πράγμα "Vamos". Τα περάσματα με τους διαλόγους. Η σφραγίδα του Steve Albini υπάρχει από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Τριάντα τρία λεπτά ωμής έμπνευσης. Χωρίς το "Surfer Rosa", η μουσική θα ήταν πολύ διαφορετική. Όχι η σκληρή ή η εναλλακτική. Η μουσική, γενικά.
 
Check Also: -
 
Αντώνης Μαρίνης
86
Bad Religion - Suffer
Label: Epitaph
Release Date: 08/09/1988
Genre: Punk
Bad Religion - Suffer
Ο Brett Gurewitz, καθαρός πλέον, επανενώθηκε με το συνθετικό του alter ego Greg Graffin και με το κάτι σαν δεύτερο ντεμπούτο για τους Καλιφορνέζους punks γεννήσανε αυτό που λέμε μελωδικό hardcore punk. Ασυγκράτητο και χειμαρρώδες μουσικά, αιχμηρό και οργισμένο στιχουργικά, το "Suffer" καταφέρνει να συμπυκνώσει μέσα σε 26 λεπτά τη δυστοπία που ζούσε εκείνη την εποχή μεγάλο μέρος της κοινωνίας της πατρίδας τους ως απότοκο του εκπνέοντος ριγκανισμού. Παρ' όλη τη μικρή (ή και ιδανική, κατά το Ζαμπάρα Ευαγγέλιον) διάρκεια, μόλις τελειώνει ο δίσκος έχεις την αίσθηση ότι πρέπει να αλλάξεις μπαταρίες στον σίγουρα εξουθενωμένο drummer Pete Finestone, ο οποίος χτυπάει ακατάπαυστα, ρυθμικά και χωρίς αύριο. Αν και ακούγεται μονορούφι, θα ξεχώριζα το έπος "What Can You Do?", το καλπάζον "Forbidden Beat", το άκρως πολιτικό "You Are (The Government)" το ομώνυμο "Suffer", το "When", το μελωδικό "Pessimistic Lines". Δίσκος ορόσημο για το καλιφορνέζικο punk.
 
Check Also: "How Could Hell Be Any Worse?" (1982)
 
Παντελής Κουρέλης
87
Jane's Addiction - Nothing's Shocking
Label: Warner
Release Date: 23/08/1988
Genre: Alternative Rock
Jane's Addiction - Nothing's Shocking
Ο τίτλος του ντεμπούτου των Jane's Addiction δεν λέει όλη την αλήθεια. Βλέπεις, το ίδιο το άλμπουμ είναι κατά κάποιο τρόπο σοκαριστικό, αν εξετάσει κανείς το πόσο φρέσκο ακούγεται ακόμα και σήμερα, και το πόσο καθοριστικό μοιάζει για αυτό που λέμε αμερικανικό 90s alternative rock. Αν και στην Ευρώπη δεν έγιναν τόσο μεγάλοι, στις ΗΠΑ η μπάντα τρέλανε κόσμο με ένα rock τόσο βαθιά αλήτικο, που έκανε τον κόσμο του glam rock να ακούγεται σχεδόν κωμικός. Η εντελώς ανορίοτη φωνή του Perry Farell, οι punk αναθυμιάσεις και τα ψυχεδελικά κιθαριστικά περάσματα του Dave Navarro έκαναν το άλμπουμ να ακούγεται σαν να εισάγει το alternative rock σε μια νέα εποχή, επαναπροσδιορίζοντας τις αισθητικές του αξίες. Παρά τα απανωτά on/off τους, οι Jane's Addiction συνέχισαν να χαράζουν μια σημαντική πορεία, αποδεικνύοντας ότι το "Nothing's Shocking" δεν ήταν ποτέ κάποιο τυχαίο πυροτέχνημα. Ένα play αρκεί να πείσει για του λόγου το αληθές.
 
Essential Songs: "Ocean Size", "Jane Says"
Check Also: -
 
Αντώνης Καλαμούτσος
88
Nick Cave And The Bad Seeds - Tender Prey
Label: Mute
Release Date: 19/09/1988
Genre: Post-Punk
Nick Cave And The Bad Seeds - Tender Prey
H μακρόχρονη πορεία του Nick Cave διαθέτει πολλές κορυφές, από την αφετηρία με τους Birthday Party μέχρι και σήμερα. Την περίοδο των ηχογραφήσεων του "Tender Prey" ο Cave τραβούσε στα άκρα τόσο την καλλιτεχνική του έκφραση όσο και την εξάρτησή του από την ηρωϊνη. Μέσα σε αυτό το χάος, δημιουργήθηκε ένας από τους καλύτερους δίσκους του Cave το οποίο ξεκινά με το κομμάτι-σήμα κατατεθέν "The Mercy Seat", το οποίο δεν λείπει σχεδόν από καμία ζωντανή του εμφάνιση. Ο μουσικός πλούτος των Bad Seeds διευρύνει τους ορίζοντες της μπάντας ακόμα περισσότερο και ουσιαστικά καθορίζει τον ήχο που θα ακολουθήσει στο μέλλον. Ανάμεσα τους, στέκει μεγαλοπρεπώς ο Nick Cave με απίστευτη ποικιλία φωνητικών και σπαρακτικών ερμηνειών. Η θέση του στο πάνθεον είχε καταχωρηθεί και μέχρι και σήμερα δεν τόλμησε κανείς να τη διεκδικήσει.
 
Essential Songs: "The Mercy Seat", "Deanna"
Check Also: "From Here To Eternity" (1984)
 
Γιάννης Βόλκας
89
Sonic Youth - Daydream Nation
Label: Enigma/Blast First
Release Date: 18/10/1988
Genre: Alternative Rock
Sonic Youth - Daydream Nation
Οι Sonic Youth ξεπήδηξαν από την εναλλακτική σκηνή της Νέας Υόρκης στις αρχές της δεκαετίας του '80 με σκοπό να δείξουν στον κόσμο ότι η ηλεκτρική κιθάρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και με άλλους τρόπους. Όλα έδειχναν ότι η μπάντα αυτή θα παίξει σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις της alternative μουσικής αλλά χρειάστηκε ο πέμπτος δίσκος ώστε να γίνουν αποδεκτοί από ένα ευρύτερο κοινό. Η επιρροή τόσο των Sonic Youth όσο του "Daydream Nation" ειδικότερα φάνηκε άμεσα στην underground σκηνή αλλά και σε όλες τις post-rock μπάντες που ακολούθησαν. Πέρα από αυτό όμως, ο δίσκος περιέχει το καλύτερο song-writing της μπάντας μέχρι την ημέρα που κυκλοφόρησε ενώ ταυτόχρονα καταφέρνει, τρεις δεκαετίες αργότερα, να ακούγεται ολόφρεσκος ακόμα και σήμερα. Χωρίς δίσκους σαν το "Daydream Nation" η εναλλακτική μουσική θα ήταν πολύ διαφορετική και σίγουρα πολύ πιο φτωχή.
 
Essential Songs: "Teen Age Riot", "Silver Rocket"
Check Also: "Bad Moon Rising" (1985)
 
Γιάννης Βόλκας
90
Happy Mondays - Bummed
Label: Factory Records
Release: 05/11/1988 
Genre: Alternative Rock
Happy Mondays - Bummed
Μετά το "Squirrel and G-Man Twenty Four Hour Party People Plastic Face Carnt Smile (White Out)", οι Happy Mondays επέστρεψαν με έναν πιο λιτό τίτλο δίσκου. Στη βρετανική slang, "Bummed" μεταφράζεται περίπου ως "έκανα sex", και το δεύτερο άλμπουμ του συγκροτήματος αποτελεί μια πραγματικά, οργασμική, εμπειρία. Με τον γίγαντα Martin Hannett, σε μια από τις τελευταίες του δουλειές, να αντικαθιστά τον John Cale πίσω από την κονσόλα, και το συγκρότημα να τον ταΐζει ασταμάτητα ecstasy (οι κακές γλώσσες θέλουν το συγκρότημα να κατανάλωσε περισσότερα από 200 χάπια στις έξι εβδομάδες των ηχογραφήσεων), προκειμένου να τον αποτρέψει από το να καταναλώνει τεράστιες ποσότητες αλκοόλ, το "Bummed" είναι ένα γνήσιο τέκνο του MDMA, της ψυχεδέλειας και όλων αυτών των χαρακτηριστικών που έθεσαν τις βάσεις για το "Δεύτερο Καλοκαίρι της Αγάπης". Μετά από μια δεκαετία Θατσερικής υπεροχής, απανωτών ηττών για την εργατική τάξη και γενικότερης μαυρίλας, οι νέοι της εποχής ήθελαν απλώς να διασκεδάσουν, να χορέψουν και να ζήσουν ανέμελα, χωρίς το άγχος της επόμενης μέρας. Και οι Happy Mondays -παρέα με τους Stone Roses λίγο αργότερα- ανέλαβαν να τους χαρίσουν το soundtrack της αιώνιας νιότης. Κιθάρες που παραπέμπουν στη Motown, σκόρπιες επιρροές από τους The Fall, υπέροχα επαναλαμβανόμενο groove, τριπαριστές μελωδίες και σπουδαίοι στίχοι, που περιγράφουν παρίες κι αλήτες, έθεσαν τις βάσεις ώστε μέχρι και ο τελευταίος ανυποψίαστος ακροατής να γυρίσει το κεφάλι του προς τα βορειοδυτικά της Γηραιάς Αλβιόνας και ν' αναρωτηθεί: "Πως λέγεται αυτή η πόλη που βγάζει τέτοιες μουσικάρες;". Όχι πια Manchester, μόνο Madchester.
 
Essential Songs: "Mad Cyril", "Wrote For Luck"
Check Also: "Squirrel And G-Man Twenty Four Hour Party People Plastic Face Carnt Smile (White Out)" (1987)
 
Αντώνης Αντωνιάδης
91
My Bloody Valentine - Isn't Anything
Label: Creation Records
Release Date: 21/11/1988
Genre: Shoegaze / Post-Punk
My Bloody Valentine - Isn't Anything
Στο μυαλό και στην ανάμνηση όλων έχει μείνει η δισκάρα "Loveless" από αυτή την μπάντα. Όχι άδικα μιας και όρισε και παίρνοντας εφόδια από τους προπομπούς του, έφτιαξε το shoegaze. O ήχος τους αφηρημένος, θορυβώδης και ονειρικός. H Bilinda Butcher έχει πει ότι στην Ουαλία, που ηχογραφούσαν τον δίσκο, κάποιες μέρες τύχαινε να κοιμηθούν ελάχιστα. Το πρωί που συνήθως έγραφαν τα φωνητικά, θυμάται αρκετές φορές όντας άυπνη να χρειάζεται να τη σηκώσουν από κάποιο καναπέ για να ηχογραφήσει. Ίσως είναι και ο βασικός λόγος που τελικά οι φωνές της ακούγονται κάπως άγουρα γοητευτικές και πολύ ονειρικές, αφού και η ίδια αναρωτιέται τι άραγε να ονειρευόταν όσο τα έγραφε! Ο θόρυβος τους και ταυτόχρονα η γλυκάδα που έχει αυτό το υπέροχο δημιούργημα είναι αξιοθαύμαστα.
 
Check Also: -
 
Θεοδόσης Γενιτσαρίδης
92
New Model Army - Thunder And Consolation
Label: EMI
Release Date: 15/3/1989
Genre: Post-Punk
New Model Army - Thunder And Consolation
Μπορεί το "Ghost Of Cain" να είναι πιο προφανής επιλογή αφού περιέχει και το υπερχιτάκι "51st State Of America" όμως υπάρχει κάτι στο "Thunder And Consolation" που το κάνει πιο ελκυστικό. Ίσως να είναι η προσθήκη του αγαπημένου Ed Alleyne-Johnson στο ηλεκτρικό βιολί (ψάξτε το δικό του "Purple Electric Violin Concerto") για τρία κομμάτια, το ένα εκ των οποίων είναι το μεγαλειώδες "Vagabonds", δεύτερο το υποβλητικό "Green And Grey". Ίσως τα τραγούδια απλά να είναι πιο ολοκληρωμένα συνθετικά ενώ ταυτόχρονα, χωρίς να χάνουν το χαρακτήρα τους, έχουν ανοίξει την παλέτα τους και σε άλλα είδη, όπως φυσικά το folk rock (λόγω βιολιού) αλλά ακόμα και το classic rock (υπάρχουν στιγμές που κουβαλάνε κάτι από Dylan ή Springsteen). Κατά τα άλλα, το σχεδόν trademark χαρακτηριστικό τους με την ακουστική κιθάρα να δίνει το βάθος πάνω στο οποίο η ηλεκτρική δίνει την ένταση είναι κι εδώ ουσιαστικό στοιχείο ποιότητας ενώ οι στίχοι συνεχίζουν να ισορροπούν θαυμάσια ανάμεσα στον πολιτικό χαρακτήρα και την ενδοσκόπηση. Μοναδικό μειονέκτημα (συνηθισμένο στους New Model Army), ότι το στούντιο δεν αποδίδει στο σωστό βαθμό το πόσο δυναμικά ακούγονται τα τραγούδια στη σκηνή.
 
Essential Songs: "Vagabonds", "Stupid Questions"
Check Also: "The Ghost Of Cain" (1986)
 
Κώστας Σακκαλής
93
Pixies - Doolittle
Label: 4AD
Release Date: 17/04/1989
Genre: Alternative Rock
Pixies - Doolittle
H έννοια «alternative» ξεκινάει κάπου εδώ. Στο δεύτερο άλμπουμ των Pixies, ένα χρόνο μετά το εξίσου σημαντικό "Surfer Rosa", ο ήχος και η θεματολογία που γέννησαν ολόκληρο κίνημα έχουν οφθαλμοφανές ίχνος. Εύκολα φαντάζεται κανείς μπάντες όπως οι Nirvana ή και η PJ Harvey να κρατούν σημειώσεις εκστασιασμένοι, καθώς η εναλλαγή γρήγορο-αργό, δυναμικό-ήρεμο γίνεται modus operandi. Στα 38 λεπτά του άλμπουμ, που αρχικά είχε βαπτιστεί "Whore", oι οργισμένοι Pixies πραγματεύονται ανάλαφρα καθημερινά θεματάκια: τη βία, τα βασανιστήρια, τον θάνατο. Η αμερικανική περιοδεία ονομάστηκε "Fuck Or Fight". Παραδόξως, για τόσο απαιτητικό πακέτο, το άλμπουμ έκανε θραύση στην Αμερική, άνοιξε για πρώτη φορά την πόρτα της Βρετανίας και συνέχισε να πουλάει καλά και τις ερχόμενες δεκαετίες, όταν κέρδισε χρυσάφια και πλατίνες. Για τη βαθυστόχαστη κριτική, ουδέποτε υπήρξε αμφιβολία. Οι συντάκτες του ΝΜΕ το ψήφισαν το 2003 ως δεύτερο κορυφαίο άλμπουμ όλων των εποχών (πίσω από το ντεμπούτο των Stones Roses), ενώ για το Pitchfork το "Doolittle" είναι το τέταρτο καλύτερο των '80s.
 
Essential Songs: "Debaser", "Monkey Gone To Heaven"
Check Also: -
 
Νίκος Παπαδογιάννης
94
The Cure - Disintegration
Label: Fiction
Release Date: 02/05/1989
Genre: Post-Punk
The Cure - Disintegration
Στα τέλη της δεκαετίας του '80 οι Cure φτάνουν αισίως στον όγδοο δίσκο τους. Το "Disintegration" καταφέρνει να πραγματοποιήσει τεράστια εμπορική επιτυχία ενώ ταυτόχρονα περιέχει μια πανέμορφη "gothic" ατμόσφαιρα και εξαιρετικές, ποιοτικές συνθέσεις. Ο Smith δηλώνει ότι προσπάθησε η μπάντα να μην γίνει stadium rock band αλλά απέτυχε. Το "Disintegration" σκαρφάλωσε στα charts πολλών χωρών ενώ οι Βρετανοί γίνονται δυο φορές πλατινένιοι στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τίποτα από αυτά όμως δεν έχει σημασία αφού ο δίσκος περιέχει μερικά (πολλά) από τα καλύτερα κομμάτια που κυκλοφόρησαν οι Cure. Αν σήμερα, τρεις δεκαετίες αργότερα, θεωρούμε ότι τα "Lovesong" και "Lullaby" μοιάζουν γεννημένα για να γίνουν singles, δεν θα μπορούσαμε να πούμε το ίδιο για τα "Fascination Street" και "Pictures Of You". Ένας δίσκος μαγευτικός, ένας δίσκος κλασικός, αναμφίβολα ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών.
 
Essential Songs: "Pictures Of You", "Lullaby"
Check Also: "Faith" (1981)
 
Γιάννης Βόλκας
95
The Stone Roses - The Stone Roses
Label: Silvertone
Release Date: 02/05/1989
Genre: Alternative Rock
The Stone Roses - The Stone Roses
Η αρχή της Britpop; Μπορεί αν και υπήρχαν και οι Smiths αλλά σίγουρα το ντεμπούτο των Stone Roses ήταν τόσο επιδραστικό που η επιρροή του ξεπερνά την ίδια του τη μουσική αξία. Ένας ολόκληρος ήχος γεννήθηκε το 1989 στο Manchester, μια νέα σκηνή ('Madchester') σε ένα ίσως από τα καλύτερα ντεμπούτα ever στην indie -και όχι μόνο- σκηνή. Ο Ian Brown ποτέ δεν ήταν και ο καλύτερος τραγουδιστής αλλά υπάρχουν συνθέσεις που δένουν υπέροχα σε όλα και οι αδυναμίες γίνονται χαρακτηριστικά μιας νέας μουσικής πλατφόρμας πάνω στην οποία πάτησαν μετά από τους Oasis και τους Primal Scream μέχρι τους Blur και τους James. Παραδόξως το psychedelic διαμαντάκι "Fools Gold" δεν ήταν στην original έκδοση αλλά αποτελεί ένα ακόμα μεγάλο παράγοντα που γιγαντώνει το άλμπουμ αυτό ως προς την επιρροή του στη μουσική γενικότερα.
 
Check Also: -
 
Δημήτρης Μωυσίδης
96
Nirvana - Bleach
Label: Sub Pop
Release Date: 15/06/1989
Genre: Alternative Rock / Grunge
Nirvana - Bleach
Όλοι γίναμε «μετά Χριστόν προφήτες» 2-3 χρόνια αργότερα με την κυκλοφορία του "Nevermind", τη σταδιακή μετατροπή των Nirvana σε κοινωνικό φαινόμενο και του Kurt Cobain στο νέο rock είδωλο του μάταιου κόσμου τούτου. Πιο πριν, ελάχιστοι είχαν εκτιμήσει δεόντως τη νέα μπάντα που είχε υπογράψει η Sub Pop και κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει την εξέλιξή της, με βάση το ντεμπούτο άλμπουμ τους "Bleach". Ένα άλμπουμ που για να ηχογραφηθεί χρειάστηκαν 600 δολάρια τα οποία δάνεισε στην μπάντα ο Jason Everman και ως αντάλλαγμα αναφέρεται ως δεύτερος κιθαρίστας της (και «εμφανίζεται» στο εξώφυλλο). Σήμερα, δεν είναι μόνο σημειολογική ή ιστορική η αξία του, καθότι στην πιο ωμή και σκληρή τους δουλειά, ο Cobain (παρέα με τον Krist Novoselic και τον Chad Canning) δημιούργησαν ένα άλμπουμ γεμάτο οργισμένη και εμπνευσμένη rock μουσική. Μουσική που φτιάχνεται με αγνά και τόνους ιδρώτα, σε αυτοσχέδια προβάδικα, στα μέρη δηλαδή που διατηρείται ως και σήμερα ζωντανό ένα μέρος της ψυχής και του πνεύματος αυτής της μουσικής.
 
Essential Songs: "Blew", "Negative Creep"
Check Also: -
 
Χρήστος Καραδημήτρης
97
Einsturzende Neubauten - Haus Der Luege
Label: Rough Trade
Release Date: 04/09/1989
Genre: Industrial
Einsturzende Neubauten - Haus Der Luege
Όπως είχε αναφερθεί και στο αντίστοιχο industrial αφιέρωμα, η καριέρα των Einsturzende Neubauten είναι γεμάτα από κρίσιμα άλμπουμ-σταθμούς. Το "Haus Der Luege" (μαζί με το "Tabula Rasa" του 1993) είναι ίσως το άλμπουμ που επιχειρεί κι επιτυγχάνει τη χρυσή τομή ανάμεσα στους βιομηχανικούς θορύβους και τις ποιητικές μελωδίες, της πρώιμης και της ύστερης τους περιόδου αντίστοιχα. Είναι το άλμπουμ που οι πειραματισμοί υποστηρίζουν τους τιθασευμένους ρυθμούς - και τούμπαλιν - και στο οποίο ο Blixa Bargeld συνεχίζει να διευρύνει τις ερμηνευτικές του ορμές. Οι ήχοι και οι ενορχηστρώσεις εμπλουτίστηκαν, το songwriting επέμεινε στον ήπιο του καλλωπισμό και, γενικώς, στον δίσκο αυτό μπορεί κάποιος να βρει τα περισσότερα από τα χαρακτηριστικά στοιχεία των αγαπημένων μας Βερολινέζων, πάντα προς όφελος της ουσίας του τί σημαίνει εναλλακτικό rock - πέραν των ειδών και των στυλ. Κοινώς, μια ακραιφνής, ατόφια και αναιδέστατη δισκάρα.
 
Essential Songs: "Feurio!", "Haus Der Luege"
Check Also: "Halber Mensch" (1985)
 
Αντώνης Καλαμούτσος
98
NoMeansNo - Wrong
Label: Alternative Tentacles
Release Date: 21/09/1989
Genre: Post-Hardcore / Art Punk / Punk Rock / Math Rock
NoMeansNo - Wrong
Μπορεί να μην υπάρχουν πια εδώ και μερικά χρόνια αλλά οι Καναδοί είναι δικαίως από τους πρωτεργάτες της post-hardcore μουσικής έκρηξης. Δεν χάρηκαν ποτέ καμία εμπορική επιτυχία, αλλά κέρδισαν πιστούς φίλους από διάφορες εναλλακτικές μουσικές κοινότητες. Το παίξιμο τους αρκετά γουστόζικο και μερικές φορές έντονο, δυναμικό και πολύ (για την εποχή) τεχνικό. Είχαν άλλη μυρωδιά, άλλη αίσθηση και μια διαφορετική τέχνη και τεχνική που δεν ταίριαζε στα καλούπια του παλιού punk, ούτε καν στο μελωδικό hardcore που είχε περισσότερους φίλους τότε. Όταν ακούσεις πρώτη φορά αυτό τον δίσκο αναρωτιέσαι πως εκείνη την εποχή είχαν τέτοια έμπνευσή και έβγαζαν αυτό τον ήχο. Από που άραγε είχαν επηρεαστεί αυτοί; Μάλλον από πουθενά. Ήταν όσο αυθεντικοί έπρεπε. Όσο αγνοί μπορούσαν και όσο ωμοί γινόταν τότε!
 
Essential Songs: "It's Catching Up", "The Tower"
Check Also: "Sex Mad" (1986)
 
Θεοδόσης Γενιτσαρίδης
99
Nine Inch Nails - Pretty Hate Machine
Label: TVT Records
Release Date: 20/10/1989
Genre: Industrial
Nine Inch Nails - Pretty Hate Machine
Πριν το Χόλυγουντ. Πριν τον διασκευάσει ο Johnny Cash. Πριν το ευρύ κοινό τον γνωρίσει με κάποια από τις τεράστιες, αλλά πάντα ιδιότροπες, συνθέσεις του. Πριν ο genre κόσμος τον αποδεχθεί ως μία από τις πιο ξεχωριστές προσωπικότητες των τελευταίων δεκαετιών. Το "Pretty Hate Machine" είναι η απεικόνιση σε ήχους του Trent Reznor όπως ήταν τότε. Τότε που βρισκόταν ακόμα στην αρχή. Τότε που δεν έκανε την παραμικρή απόπειρα να καμουφλάρει τις σκέψεις του. Τότε που το industrial διένυε ακόμα τις χρυσές μέρες του. Η οργή και η απόγνωση σερβίρονται χωρίς γαρνιτούρες. Τα beats χτυπάνε όλο στυλ. Η χρήση των samples είναι πανέξυπνη. Ο ήχος, παρά τη στάμπα της εποχής του, ξεχειλίζει προσωπικότητα.
 
Check also: -
 
Αντώνης Μαρίνης
100
Bad Religion - No Control
Label: Epitaph
Release Date: 2/11/1989
Genre: Punk Rock
Bad Religion - No Control
Ένα περίπου χρόνο έπειτα από τη σεισμική δόνηση του "Suffer", οι Bad Religion επέστρεψαν κυκλοφορώντας τον κορυφαίο δίσκο της καριέρας τους. Επαναλαμβάνω, το "No Control" αποτελεί την κορωνίδα της αδιανόητης δισκογραφίας ενός εκ των σπουδαιότερων και σταθερότερων punk rock σχημάτων στην ιστορία. Από το μεγαλείο του εναρκτήριου "Change Of Ideas" μέχρι το απολύτως ταιριαστό κλείσιμο του "The World Won't Stop", για 26 λεπτά και σε δεκαπέντε συνθέσεις, οι Bad Religion χάραξαν με το μελωδικό τους hardcore, το αποτύπωμα όλων όσων διαδραματίστηκαν στον χώρο από τα '90s και μετά. Δεν υπάρχει punk rock μπάντα που να επιχείρησε έκτοτε με μελωδίες να απαθανατίσει από οργή μέχρι μελαγχολία και να μην επηρεάστηκε αυτόν τον δίσκο. Η ιδιοφυία των Bad Religion, όπως είναι πλέον αποδεκτή, ξεδιπλώνεται στους στίχους του Graffin εξίσου με τα όργια των Gurewitz και Hetson. Δηλαδή, θες να μου πεις πως άκουσες, κάπου, τυχαία, το "I Want To Conquer The World" και δεν ορκίστηκες αιώνια πίστη;
 
Check Also: "Back To The Known EP" (1985)
 
Αποστόλης Ζαμπάρας

ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ

Ποια είναι τα δικά σας αγαπημένα alternative άλμπουμ της δεκαετίας του '80;
Joy Division - Closer
5.51%
The Cure - Disintegration
4.09%
The Cure - Pornography
3.46%
The Sisters Of Mercy - Floodland
3.15%
U2 - The Joshua Tree
2.83%
Depeche Mode - Music For The Masses
2.68%
The Smiths - The Queen Is Dead
2.6%
Dead Kennedys - Fresh Fruit for Rotting Vegetables
2.52%
Sonic Youth - Daydream Nation
2.28%
The Stone Roses - The Stone Roses
2.2%
Dead Can Dance - Within The Realm Of A Dying Sun
2.2%
Violent Femmes - Violent Femmes
2.2%
Nirvana - Bleach
2.12%
Pixies - Doolittle
1.81%
The Waterboys - This Is The Sea
1.81%
The Clash - Sandinista
1.73%
U2 - War
1.65%
The Cult - Love
1.65%
The Jesus And Mary Chain - Psychocandy
1.65%
The Sound - From The Lion's Mouth
1.65%
Bauhaus - In the Flat Field
1.49%
Nick Cave & The Bad Seeds - Tender Prey
1.49%
Ramones - Pleasant Dreams
1.42%
R.E.M. - Document
1.34%
The Sound - Jeopardy
1.34%
Talking Heads - Remain In Light
1.26%
Pixies - Surfer Rosa
1.26%
Bad Religion - No Control
1.26%
Beastie Boys - Licenced To Ill
1.18%
Duran Duran - Rio
1.1%
New Order - Power, Corruption & Lies
1.1%
Wipers - Is This Real?
1.1%
Brian Eno/David Byrne - My Life In The Bush Of Ghosts
1.02%
Black Flag - Damaged
1.02%
Bad Religion - Suffer
1.02%
The Stranglers - La Folie
1.02%
The Gun Club - Fire Of Love
1.02%
Echo & The Bunnymen - Ocean Rain
0.94%
Wipers - Youth of America
0.94%
R.E.M. - Murmur
0.94%
Killing Joke - Killing Joke
0.94%
Misfits - Walk Among Us
0.87%
The Smiths - The Smiths
0.87%
Simple Minds - New Gold Dream (81-82-83-84)
0.87%
Discharge - Hear Nothing See Nothing Say Nothing
0.79%
Zounds - The Curse Of Zounds
0.79%
The Police - Synchronicity
0.79%
Siouxsie And The Banshees - Juju
0.79%
The Dream Syndicate - The Days Of Wine And Roses
0.79%
Nine Inch Nails - Pretty Hate Machine
0.79%
Bauhaus - Mask
0.71%
Husker Du - Zen Arcade
0.71%
The Cure - The Head On The Door
0.71%
Cocteau Twins - Treasure
0.63%
Sonic Youth - Evol
0.63%
The Chameleons - Script Of The Bridge
0.63%
Social Distortion - Mommy's Little Monster
0.63%
My Bloody Valentine - Isn't Anything
0.63%
Tears For Fears - Songs From The Big Chair
0.63%
Killing Joke - Night Time
0.63%
Christian Death - Only Theatre Of Pain
0.55%
Birthday Party - Junkyard
0.55%
Cro-Mags - The Age Of Quarrel
0.55%
New Model Army - Thunder And Consolation
0.47%
Big Black - Atomizer
0.47%
Black Flag - My War
0.47%
Bad Brains - Bad Brains
0.39%
Minor Threat - Out Of Step
0.39%
Happy Mondays - Bummed
0.39%
The Mission - God's Own Medicine
0.39%
This Mortal Coil - It'll End In Tears
0.39%
Swans - Children Of God
0.39%
Pretenders - Pretenders
0.39%
NoMeansNo - Wrong
0.39%
The Feelies - Crazy Rhythms
0.39%
Jane's Addiction - Nothing's Shocking
0.31%
X - Los Angeles
0.31%
Dinosaur Jr - You're Living All Over Me
0.31%
The Police - Zenyatta Mondatta
0.31%
Blondie - Autoamerican
0.31%
The Exploited - Let's Start A War...
0.31%
Minutemen - Double Nickels On The Dime
0.31%
The Jam - Sound Affects
0.31%
Crass - Christ, The Album
0.24%
The Pogues - Rum, Sodomy and the Lash
0.24%
Midnight Oil - Diesel And Dust
0.24%
Amebix - Arise!
0.24%
The Damned - The Black Album
0.24%
Husker Du - New Day Rising
0.24%
Coil - Horse Rotorvator
0.24%
Descendents - Milo Goes To College
0.24%
The Fall - This Nation’s Saving Grace
0.16%
Madness - The Rise & Fall
0.16%
Elvis Costello - Imperial Bedroom
0.16%
The Fall - Hex Enduction Hour
0.16%
The Replacements - Let It Be
0.16%
Gang Of Four - Solid Gold
0.08%
Einsturzende Neubauten - Haus Der Luege
0.08%
XTC - English Settlement
0.08%
Mission Of Burma - Vs.
0.08%
  • SHARE
  • TWEET