Up The Hammers Festival 2011: Jaguar, Solstice, Sacred Steel, Sorcerer, Power Crue @ AN Club, 11/03/11

Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 17/03/2011 @ 11:03
Το Up The Hammers είναι ένα φεστιβάλ που έχει γίνει πια θεσμός. Μαζί με το Keep It True στη Γερμανία είναι τα δυο αμιγώς φεστιβαλικά δρώμενα που απευθύνονται σε όλους εκείνους που αγαπούν το true heavy metal, παλιομοδίτικο σε ήχο κυρίως, από groups που κάποτε ήταν αυτά που είχαν χαρακτηρίσει γενιές ανθρώπων. Εκτός αυτού, το φεστιβάλ φιλοξενεί και μπάντες που δρουν και υπάρχουν τα τελευταία χρόνια, οι οποίες όμως κι αυτές λοξοκοιτάνε πίσω, δηλώνοντας ευθαρσώς την αγάπη τους για την αγνή πλευρά του heavy metal. Όπως κάθε χρονιά έτσι και φέτος τα ονόματα ήταν ηχηρά. Μόνο η ύπαρξη των Jaguar στο billing, ενός από τα αντιπροσωπευτικότερα groups του New Wave Of British Heavy Metal κινήματος, έφτανε, χωρίς βεβαίως να ξεχνάμε και τους άλλους που συμμετείχαν. Δυστυχώς, λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων δεν κατάφερα να παρακολουθήσω τους Wishdom και τους Skullfist. Παρ' όλα αυτά, ενημερώθηκα από τους παρευρισκομένους ότι και οι δυο απέδωσαν όπως μπορούσαν καλύτερα, έτσι ώστε να παρουσιάσουν με τον καλύτερο τρόπο το μουσικό τους εαυτό στον κόσμο.

Τρίτοι στη σειρά ήταν οι Power Crue, ένα από τα παλαιότερα συγκροτήματα της χώρας μας. Εκείνη τη βραδιά δεν ήθελαν και πολύ για να αποδείξουν για ακόμα μια φορά το λόγο που ανήκουν στην ελίτ του εγχώριου metal ήχου. Χωρίς φανφαρονισμούς και με λίγα λόγια έκαναν αυτό που ξέρουν να κάνουν καλά, δηλαδή να παίζουν heavy metal τραγούδια καλής ποιότητας που διασκεδάζουν τον κόσμο. Ερμήνευσαν κομμάτια από τα προηγούμενα άλμπουμ τους αλλά και από τη νέα, επερχόμενη δουλειά τους, που αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον. Δυστυχώς, ίσως και λόγω της θέσης που είχαν στο billing, ο ήχος που συνόδευε την εμφάνιση τους δεν ήταν και ο καλύτερος δυνατός, υποσκελίζοντας έτσι λίγο την όλη παρουσία τούς. Το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου ήταν η τρανή απόδειξη ότι ο σεβασμός στο όνομα τους είναι μεγάλος. Αναμένονουμε μια headline εμφάνιση τους σύντομα αλλού...    
Μερικά λεπτά αργότερα στη σκηνή ανεβήκαν οι Sorcerer, μια μπάντα που παρότι δεν έχει πολύ μουσικό υλικό, έχει καταφέρει να κάνει το όνομα της αρεστό στους απανταχού metal fans, αφού το ηχητικό επίπεδο είναι υψηλό. Το βράδυ εκείνο φανήκαν αντάξιοι της φήμης που τους ακολουθεί. Αν και δεν πραγματοποιούν συναυλίες, η εμφάνιση τους ήταν κάτι παραπάνω από πολύ καλή, τηρουμένων των αναλογιών. Τα "Northern Seas", "Queen In Black" αλλά και το "Sorcerer" είχαν την τιμητική τους από τον κόσμο. Εκτός των άλλων, ακούστηκε και το "The Gates Of Hell", κομμάτι που θα είναι στην επερχομένη δουλειά τους. Ευτυχώς αυτοί είχαν καλό ήχο, βοηθώντας τους αρκετά. Η εμφάνιση τους ικανοποίησε σίγουρα όλους όσους ήταν παρόντες, αν και τουλάχιστον εγώ τους περίμενα λίγο πιο επαγγελματίες. Ας ελπίσουμε ότι με την καινούργια δουλειά τους θα ξανακάνουν ένα νέο ξεκίνημα που θα τους φέρει για τα καλά στο προσκήνιο. Εισέπραξαν και αυτοί το ζεστό χειροκρότημα του κοινού εγκαταλείποντας τη σκηνή.

Οι επόμενοι, Sacred Steel, δε χρειάζονται πολλές συστάσεις στο ελληνικό κοινό, αφού αποτελούν μια από τις αγαπημένες μπάντες του, κάτι που αποδείχτηκε περίτρανα από την εμφάνιση τους. Τα "Wardogs Of Metal", "Dethrone The Tyrant King", "By Steel We Rule", "Crusaders Of The Metal Blade", "Empires Of Steel", "Heavy Metal To The End", "Open Wide The Gate" και φυσικά η διασκευή στο "Battle Cry" των Omen ήταν μερικά από τα κομμάτια που παίχτηκαν και πραγματικά «δυναμίτισαν» την ατμόσφαιρα. Έχοντας πολύ καλό ήχο, απέδωσαν τα τραγούδια τους με μοναδικό τρόπο, χαρίζοντας μας μια ωραία ατμόσφαιρα στο χώρο. Όσοι ήταν από κάτω συμμετείχαν όπως μπορούσαν στην όλη εμφάνιση, δημιουργώντας μια πολύ καλή εικόνα, δείγμα του δεσίματος που υπάρχει μεταξύ του group και του κοινού. Οι Sacred Steel είναι ένα από τα καλύτερα «προϊόντα» που έχει να δείξει το heavy metal τα τελευταία χρόνια, κάτι που φάνηκε από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, αφού ο επαγγελματισμός τους φαίνεται στο έπακρο. Ήταν μακράν η μέχρι εκείνη τη χρονική στιγμή καλύτερη μπάντα επί σκηνής. Ίσως το γεγονός ότι έχουν πιο μεγάλη εμπειρία στις πλάτες τους τούς έδωσε το ερέθισμα και την ώθηση να κάνουν ένα πολύ καλό show, που ικανοποίησε στο έπακρο όλους. «Δυστυχώς» ήταν στο σανίδι μόνο μια ώρα και κάτι. Τέτοια group χαίρεσαι να τα βλέπεις και δε θέλεις επουδενή να σταματάνε!

Προτελευταίοι στη σειρά ήταν οι Solstice, ένα συγκρότημα που και αυτό έχει συμβάλει τα μέγιστα στο σύγχρονο heavy/doom ήχο. Ερχόμενοι από την Αγγλία, έχουν πάρει όλα τα στοιχεία των Black Sabbath και τα έχουν φιλτράρει από τη δική τους οπτική, χαρίζοντας μας ωραία άλμπουμ. Δυστυχώς η σειρά που επιλεχτήκαν να εμφανιστούν ήταν λίγο ατυχής. Θέλετε γιατί η ώρα ήταν ήδη δώδεκα παρά και κάποιοι ήταν όρθιοι πάνω από 6 ώρες; Θέλετε γιατί οι Sacred Steel έκαναν μια ισοπεδωτική εμφάνιση; Θέλετε γιατί οι Solstice έχουν μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια και ο κόσμος κάπως κουράστηκε; Το group απέδιδε μεν τις αμιγώς heavy/doom συνθέσεις του με πολύ καλό τρόπο, αλλά η μεγάλη διάρκεια των τραγουδιών ήταν κάτι αρνητικό. Φανταστείτε ότι σε περίπου μια ώρα έπαιξαν 7 τραγούδια. Την τιμητική του, όπως αναμενόταν, είχε το "New Dark Age", αλλά τι να το κάνεις; Ίσως αν εμφανίζονταν νωρίτερα να είχαν πιο θερμή ανταπόκριση. Έφυγαν από τη σκηνή και αυτοί με το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου, αφήνοντας μεν πολύ καλές εντυπώσεις, αλλά όχι κάτι το πολύ ιδιαίτερο.        

Ελάχιστα λεπτά μετά τις δώδεκα οι Jaguar, ένα από τα σημαντικότερα group του New Wave Of British Heavy Metal, ήταν μπροστά μας. Αυτό που θα ακολουθούσε, αν και έχει επαληθευτεί σε πολλές εμφανίσεις, ήταν κάτι που μόνο όσοι το έζησαν μπορούν να καταλάβουν. Στα πρώτα 5 λεπτά ήταν κάπως μουδιασμένοι όλοι, κοινό και μπάντα, παρόλο που ξεκίνησαν πολύ δυναμικά από το "Out Of Luck". Με πρωτεργάτη τον τραγουδιστή του group, ο οποίος ήταν σε μια συνεχή, ακατάπαυστη εγρήγορση, δόθηκε το έναυσμα να παρακολουθήσουμε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις που έχει δώσει συγκρότημα στη χώρα μας. Στην υπόλοιπη ώρα που βρίσκονταν επί σκηνής πραγματικά τίναξαν το μαγαζί στον αέρα! Ο γνώριμος τραχύς και βρώμικος αγγλικός ήχος που είχαν ακούσει οι οπαδοί στα άλμπουμ των Jaguar ήταν «παρών» στα αυτιά μας, εννοείται χαροποιώντας όλους τους παρευρισκομένους. Δυστυχώς ο κόσμος δεν είχε γεμίσει το χώρο για να τους απολαύσει. Ήταν όμως εκεί ο Jamie Manton, ένας «παρανοϊκός» τραγουδιστής, που όσο μπόι του λείπει, τόσο τσαγανό frontman έχει, και έκανε ό,τι μπορούσε για να ξεσηκώσει τον κόσμο: κινούταν συνεχώς στη σκηνή, τραγουδούσε με τον κόσμο, κυλιόταν στο «σανίδι». Έτσι, όλοι οι παρευρισκόμενοι, και ειδικά όσοι ήταν ακριβώς από κάτω, συμμετείχαν όπως μπορούσαν στην εμφάνιση τους, κυρίως τραγουδώντας τα κομμάτια. Παρόλο που τα χρόνια έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και τα μέλη της μπάντας είναι κάποιας ηλικίας, έκαναν τα πάντα για να υπάρχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, δείχνοντας ότι όταν ένα group είναι σε φόρμα και νιώθει σαν έφηβος πραγματικά μεγαλουργεί. Τα "The Fox", "Prisoner", "War Machine", "Axe Crazy", "Back Street Woman", με ψήγματα από τα "We Will Rock You" και "Black Betty" αλλά και το "Dutch Connection", ήταν μερικά από τα κομμάτια που ακουστήκαν εκείνο το βράδυ, διατηρώντας ψηλά τη φήμη που έχουν οι Jaguar όλα τα χρόνια. Πολύ σημαντικό ήταν το όλο feeling που υπήρχε μεταξύ group και οπαδών. Χαρακτηριστικό είναι ότι καθ' όλη τη διάρκεια του "Axe Crazy" η σκηνή γέμισε από κόσμο που, όντας ένα κουβάρι με τα μέλη, τραγουδούσε σαν παρέα το κομμάτι και όταν τελείωσε ξανακατεβήκε ήσυχα κάτω. Ωραίες σκηνές, τις οποίες μακάρι να βλέπουμε συχνά, γιατί ναι μεν καλός ο επαγγελματισμός, αλλά και οι οπαδοί χρειάζονται την αμεσότητα με το εκάστοτε group.

Το "Run For Your Life" έκλεισε μια πολύ καλή εμφάνιση ενός θρύλου. Τα φώτα άναψαν και κάπως έτσι έκλεισε η πρώτη μέρα ενός πολύ σημαντικού φεστιβάλ που λαμβάνει χώρα για έκτη φορά. Μακάρι να συνεχιστεί και να βλέπουμε συγκροτήματα για πολλά χρόνια. Η χωρά μας -κυρίως- χρειάζεται μια τέτοια κίνηση, που ξεφεύγει από τα τετριμμένα και χαρίζει χαμογελά στους απανταχού παλιούς ηλικιακά μεταλλάδες, δίνοντας παράλληλα και την ευκαιρία στους νεότερους να ανακαλύψουν αλλά και να εξερευνήσουν το παρελθόν της heavy metal μουσικής. Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους.

Θοδωρής Μηνιάτης
  • SHARE
  • TWEET