Gang Of Four @ Fuzz Club, 03/04/16

Οι «πατέρες» του post-punk παραμένουν τα καλύτερα παιδιά!

Από τον Γιάννη Λυμπέρη, 04/04/2016 @ 11:11

H δεύτερη επίσκεψη των Gang Of Four στη χώρα μας, μετά την πρώτη το καλοκαίρι του 2013, μάζεψε όσους έχουν αποδεχτεί τη δεύτερη (ή τρίτη ή τέταρτη αν θέλετε) φάση της ζωής τους. O Andy Gill έχει μείνει το μοναδικό σταθερό μέλος από την μπάντα που μεγαλούργησε στις αρχές των '80s κι έχει μαζί του, τρεις ακόμα νέους μουσικούς.

Gang Of Four

Όσοι, όμως, ήταν εκεί το βράδυ της Κυριακής, ήταν φανερό πως πήγαν να δουν μια ενεργή μπάντα, με μια νέα μηχανή που λειτουργεί στο... κόκκινο. Χωρίς ακρότητες, που ίσως μερικοί να περίμεναν από το νεαρό της ηλικίας της μπάντας, ούτε φτηνούς εντυπωσιασμούς, οι GOF κέρδισαν το κοινό με το όπλο τους όλα αυτά τα χρόνια. Τον ήχο.

Από το δεύτερο τραγούδι, το "Not Great Men" που συνοδεύτηκε με τις πρώτες κραυγές ενθουσιασμού, καταλάβαμε πως μια πολύ δυνατή βραδιά ήταν μπροστά μας. Το μπάσο του Thomas McNiece με τα ντραμς του Jonny Finnegan, ήταν πολύ ανεβασμένα, δημιουργώντας ένα πελώριο και συνεχές groove, δίνοντας όσο χώρο ήθελε ο Andy Gill να κάνει τα δικά του. Με το ίδιο απλανές βλέμμα, σοβαρός, με πλήρη εμπιστοσύνη στην μπάντα, μας μίλησε τουλάχιστον τέσσερεις φορές, με ένα "you’ re Athenians, and you' re fucking cool" στο τέλος.

Gang Of Four

Ο τραγουδιστής John "Gaoler" Sterry δεν έχει κανένα πρόβλημα, ήταν πιο ήρεμος στις κινήσεις του σε σχέση με το 2013 (αυτό ήταν καλό) κι έδειχνε να έχει την προσοχή του στην απόδοσή του παρά στην επικοινωνία με το κοινό. Μια μπάντα σαν τους Gang Of Four δεν έχει ιδιαίτερη ανάγκη από αυτά.

Το "I Parade Myself" από το μάλλον ξεχασμένο "Shrinkwrapped" του 1995 ήταν έκπληξη για πολλούς. Οχι όμως και το κλασικό "What We All Want" με τον εμμονικό ρυθμό του να σε προστάζει να... μην μένεις ακίνητος. Το "Anthrax", όπως φάνηκε, το περίμεναν πολλοί. H μία ώρα και τα δεκαπέντε λεπτά της εμφάνισής τους, περιελάμβανε δεκαπέντε τραγούδια, τα δέκα από τους τρεις πρώτους δίσκους τους, με το "Entertainment!" να τιμάται, όπως ήταν αναμενόμενο, με τα περισσότερα (πέντε).

Gang Of Four

Από το περσινό "What Happens Next" ακούσαμε τρία. Ιδιαίτερα το "Stranded" ακούστηκε απελευθερωμένο από την εκτέλεση του δίσκου, πολύ πιο δυνατό και ρυθμικό. Για το συγκεκριμένο τραγούδι, η μπάντα είχε ειδοποιήσει τους θεατές, μέσω ενός σημειώματος που μοιράστηκε πριν την έναρξη, να το τραβήξουν με τα κινητά τους και να το στείλουν σε αυτούς για να χρησιμοποηθεί σε μελλοντική κυκλοφορία τους.

Λίγο πριν το τέλος του βασικού set ήρθε μια φοβερή πραγματικά εκτέλεση του "Damaged Goods" να οδηγεί ακόμα και τους... πορτιέρηδες να μπουν να δουν και το φινάλε να έρχεται με τα standards, "At Home He's a Tourist" και "To Hell With Poverty".

Στο encore έπαιξαν ακόμα τρία κομμάτια, με το ολοκληρωτικό "Return the Gift" να κλείνει μια βραδιά που δεν άφησε, νομίζω, κανέναν ανικανοποίητο. H παρέα του Andy Gill τιμά το παρελθόν, πατώντας στο παρόν και παίζοντας όσο πιο δυνατά μπορούν, μπας και τους ακούσουν και μερικοί παραπάνω...

SETLIST


Where the Nightingale Sings
Not Great Men
I Parade Myself
Paralysed
What We All Want
Anthrax
Do As I Say
Stranded
Damaged Goods
Isle of Dogs
At Home He's a Tourist
To Hell With Poverty

Encore:
Why Theory?
I Love a Man in a Uniform
Return the Gift

  • SHARE
  • TWEET