Νίκος Λώρης: «Δεν είναι δίκαιος ο κόσμος με το Terra Vibe, χωρίς να λέω πως όλα είναι τέλεια»

Ο διευθυντής της Xlalala μιλά στον αρχισυντάκτη μας για όλα και για όλους σε μια συνέντευξη ποταμό

Από τον Αντώνη Μουστάκα, 22/07/2020 @ 15:51

Ο Νίκος Λώρης, λίγες μέρες πριν το Long Beach Festival, μας μίλησε για το καινούργιο μεγάλο φεστιβάλ της Βόρειας Ελλάδας, τη νέα πραγματικότητα του Covid-19 αλλά και όλα τα θέματα που σχετίζονται με τις συναυλίες στην Ελλάδα.

Διαβάστε παρακάτω:

• Όλες τις λεπτομέρειες για το Long Beach Festival (εγκαταστάσεις, πάρκινγκ, πρόσβαση, παροχές)
• Τι ποσό χρειάζεται να πληρώσουμε για να δούμε τα κορυφαία ονόματα της μουσικής στην Ελλάδα
• Για τους «αχυρανθρώπους», την ανηθικότητα και τις δημοπρασίες των εταιριών συναυλιών
• Γιατί δεν θεωρεί δίκαια τα παράπονα για το Terra Vibe
• Τον λόγο της ματαίωσης των εμφανίσεων των Killers & Motley Crue to 2009
• To ποσό που έκανε τους Red Hot Chilli Peppers να ακυρώσουν την εμφάνισή τους στο Rockwave
• Αν θα πάρουμε τα λεφτά μας πίσω σε περίπτωση ακύρωσης μεγάλης συναυλίας
• Τι συνέβη με τους 8.000 ανθρώπους που εγκλωβίστηκαν στη Μαλακάσα μετά τη συναυλία των Black Sabbath το 2005
• Για το φαινόμενο του «ντου» και ποιος κερδίζει από αυτό
• Για τα έσοδα των συναυλιών από τις χορηγίες
• Γιατί δεν είναι βιώσιμες οι συναυλίες χωρίς πληρότητα
• Ιστορίες για τις συναυλίες του Rory Gallagher και των Police τη δεκαετία του '80.

και πολλά άλλα.

Νίκος Λώρης

Καλωσήρθατε και σας ευχαριστώ για τη συνέντευξη. Θα θέλαμε να μιλήσουμε πρώτον για το Long Beach, που είναι κάτι καινούργιο. Ο κόσμος της Βόρειας Ελλάδας κι όχι μόνο...

Αφορά νομίζω όλη την Ελλάδα κι όλα τα Βαλκάνια, δεν αφορά μόνο τη Βόρεια Ελλάδα.

Σωστά. Και δεύτερον να μάθει ο κόσμος για τη νέα κατάσταση στο συναυλιακό τοπίο στη μετά-Covid εποχή.

Δεν είναι ακόμα μετά-Covid, είμαστε in-Covid.

Ναι, είμαστε μετά την έκρηξη, μετά το πρώτο κύμα, αλλά ακόμα μέσα στην εξέλιξη του φαινομένου. Θα ήθελα να συζητήσουμε πώς μια εταιρεία μπορεί πλέον να λειτουργήσει, πόσο βοηθάει το κράτος, τι έχει αλλάξει, όλα αυτά τα πράγματα. Ο κόσμος είναι πελάτης, θα μπει μέσα και βγαίνοντας θα πει «πέρασα ωραία» ή «δεν πέρασα ωραία», «ταλαιπωρήθηκα» ή «δεν ταλαιπωρήθηκα», «ήταν ωραία η συναυλία» ή «δεν ήταν ωραία η συναυλία». Με το υπόλοιπο όμως κομμάτι, που δεν το ξέρει, τι συμβαίνει;

Η πρώτη ερώτηση λοιπόν έχει να κάνει με το Long Beach Festival. Τι έχει στηθεί εκεί; Έχω δει τις φωτογραφίες και το video που έχετε δημοσιεύσει, είδα μεγάλα χωράφια στα οποία δουλεύουν άνθρωποι για να τα κάνουν συναυλιακό χώρο. Στο video φαίνεται ότι δεν είναι έτοιμο ακόμα, αλλά φαντάζομαι ότι έχει προχωρήσει από τότε που έγινε η λήψη.

Έχει προχωρήσει, ναι. Το video είναι πριν περίπου έναν μήνα.

Να σας ρωτήσω, λοιπόν, πού βρισκόμαστε;

Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία. Έχουν σηκωθεί οι ιστοί, έχουν ανοίξει οι πόρτες, έχει μπει ο φωτισμός, υπάρχει νερό, υπάρχει stage, υπάρχει front of house, υπάρχουν καμαρίνια, υπάρχει περίφραξη - τα έχεις δει στο video. Υπάρχουν πάρκινγκ έτοιμα. Δεν είναι ακόμα όλα έτοιμα στον βαθμό που θέλουμε γιατί τον Μάρτιο με το lockdown σταματήσαμε τις εργασίες γιατί πρώτον, δεν επιτρεπόταν να γίνονται εργασίες και δεύτερον γιατί απαγορεύτηκαν όλες οι εκδηλώσεις. Αποφασίσαμε τον Ιούνιο, αφού υπήρξαν κάποιες ενδείξεις ότι μπορεί τελικά να πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις - οι οποίες ενδείξεις στην πορεία έγιναν πιο ενθαρρυντικές - να κάνουμε το φεστιβάλ με ελληνικά ονόματα.

Επειδή η μουσική βιομηχανία ελέγχεται από το αγγλοσαξωνικό λόμπι, θα πρέπει να αναπτυχθεί η ευρωπαϊκή και κατ' επέκταση και η τοπική μουσική σε κάθε χώρα

Σωστά. Θα πάμε κι εκεί.

Είναι ενδιαφέροντα ελληνικά ονόματα. Εγώ έχω μία άποψη για όλο αυτό που συμβαίνει. Επειδή η μουσική βιομηχανία ελέγχεται από το αγγλοσαξωνικό λόμπι που είναι αγγλικής και αμερικανικής προέλευσης, θα πρέπει να αναπτυχθεί η ευρωπαϊκή και κατ' επέκταση και η τοπική μουσική σε κάθε χώρα. Για να μπορέσει να δημιουργηθεί μια σκηνή ευρωπαϊκή, η οποία θα έχει τη δυνατότητα να συντηρεί με αξιοπρέπεια όλες τις εργασίες που κάνουμε οι promoters στην Ευρώπη.

Και ο λόγος είναι ότι οι τιμές έχουν εκτοξευθεί σε ακραία ύψη. Δηλαδή, πολλές φορές η δουλειά μας δεν έχει νόημα να γίνει, δεν είναι εφικτό να γίνει κιόλας, με πραγματικά νούμερα. Υπάρχει κόσμος που ξεκινάει να κάνει μια δουλειά και είναι δεδομένο από πριν ότι πάει να χάσει λεφτά. Τώρα θα μου πεις, γιατί την κάνεις τη δουλειά εφόσον ο σκοπός σου είναι να βγάλεις κάποια χρήματα; Δεν ξεκινάς για να γίνεις πλούσιος, αλλά συχνά καταλήγεις να χάνεις λεφτά.

Τα τελευταία χρόνια έχουν ξεπηδήσει αρκετές εταιρείες διοργάνωσης συναυλιών. Είναι μια ερώτηση που θα σας έκανα αργότερα. Φαντάζομαι ότι υπάρχει ανταγωνισμός και... «ανταγωνισμός», όπως πάντα. Υπάρχει η ήρα και το στάρι, που λέμε. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι διάττοντες αστέρες και υπάρχουν άνθρωποι που μπήκαν όχι όπως είπατε, για να κάνουν κάτι από το οποίο να χάνουν. Υπάρχουν και σοβαροί ανταγωνιστές.

Θα πάμε ξανά και στο Long Beach. Επειδή το έφερε η κουβέντα τώρα όμως, μπορώ να πάω σαράντα χρόνια πίσω, που ήμουνα και πιτσιρικάς. Τώρα υπάρχει ανταγωνισμός, τότε δεν υπήρχε ανταγωνισμός, γιατί δεν υπήρχαν συναυλίες - γινότανε μία συναυλία τον χρόνο ή στα τρία χρόνια.

Η Didi το '84 ήρθε να παρουσιάσει στην Ελλάδα αυτό που συνέβαινε σ’ όλον τον κόσμο. Την έκρηξη της παγκόσμιας ανεξάρτητης μουσικής

Κι έρχεται η Didi να ξεκινήσει τι ακριβώς;

Η Didi - Δικαίωμα Διάβασης - το '84, τι ήρθε να κάνει; Ήρθε να παρουσιάσει στην Ελλάδα αυτό που συνέβαινε σ’ όλον τον κόσμο. Την έκρηξη της παγκόσμιας ανεξάρτητης μουσικής, που είχε μια αισθητική κιόλας.

Αυτό το punk, το νέο-punk...

Όλο αυτό το θορυβώδες κλίμα.

Όπου υπάρχουν λεφτά, τελειώνει η περιπέτεια

Πριν αυτό καταλήξει στις μεγάλες πολυεθνικές βέβαια.

Το οποίο ήταν και αναπόφευκτο αυτό να συμβεί, γιατί όπου υπάρχουν λεφτά τελειώνει η περιπέτεια. Ήρθε να καλύψει αυτό. Και βασικά εκείνη την εποχή όλοι οι άνθρωποι που είχαν ενασχόληση με τη μουσική - όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε παγκόσμια κλίμακα - είχαν και σχέση με τη μουσική. Δηλαδή, δεν φοράγανε ένα κοστούμι και μια γραβάτα και το παίζανε «έχω λεφτά και είμαι promoter» - αυτό που συμβαίνει τώρα.

Ήταν άνθρωποι οι οποίοι είχανε σχέση με τη μουσική και ήταν σε μία παγκόσμια κοινότητα. Εγώ άνηκα σε αυτήν την παγκόσμια κοινότητα και δεν σου κρύβω ότι νιώθω πολύ μεγάλη ικανοποίηση και ευχαρίστηση που παρουσίασα με αξιοπρέπεια σε μεγάλο μέγεθος τους μεγαλύτερους ανεξάρτητους καλλιτέχνες εκείνης της εποχής. Όλη τη σκηνή. Αλλά και άλλα παιδιά που υπήρχαν, από Αθήνα ή Θεσσαλονίκη και μπήκανε σε αυτόν τον χώρο στη συνέχεια, είχανε σχέση με τη μουσική, δεν ήταν άσχετοι.

Ήτανε ας πούμε ο μουσικόφιλος που κάνει επάγγελμα την αγάπη του.

Ακριβώς. Εκείνη την εποχή παρουσιάσαμε πολύ μεγάλους καλλιτέχνες.

Ήταν να παίξουνε δύο φορές οι Nirvana στη χώρα μας

Όπως τον Nick Cave, για παράδειγμα.

Ο Nick Cave, οι Sonic Youth - τεράστιο συγκρότημα - κάποια στιγμή ήταν να παίξουνε δύο φορές οι Nirvana, που δεν κατάφεραν να φτάσουνε...

Rockwave 1998 - Nick Cave and the Bad Seeds

Για ποια χρονιά μιλάμε; Έτσι ιστορικά να το πούμε…

Η μια φορά ήτανε στα τέλη της δεκαετίας του '80. Στο Κύτταρο θα παίζανε, όμως έσπασε το van τους στη Σλοβενία και γύρισαν πίσω. Και η δεύτερη φορά ήταν το ’92, όταν έγινε το «μπαμ». Έγινε το «μπαμ» όμως και γι’ αυτόν τον λόγο δεν ήρθανε στην Ελλάδα, πάλι.

Είναι το γνωστό θέμα με την αμοιβή που ξαφνικά γίνεται π.χ. από δέκα χιλιάδες, ένα εκατομμύριο;

Από τέσσερις χιλιάδες δολάρια έγινε τετρακόσιες χιλιάδες δολάρια.

Αυτό είναι μια ερώτηση που ήθελα να σας κάνω για τον Covid. Μου είπατε ότι εκτοξεύτηκαν οι αμοιβές. Εγώ περίμενα ότι λόγω Covid ίσως τα συγκροτήματα, οι μεγάλοι καλλιτέχνες να βλέπανε την κατάσταση και να ρίχνανε τις τιμές. Έχει γίνει έτσι ή έχει γίνει το αντίστροφο;

Όχι, δεν έχει γίνει έτσι. Αυτήν τη στιγμή είναι δύο οι ταχύτητες. Θα ξεκινήσω ανάποδα για να γίνω κατανοητός. Είχαμε μια συζήτηση στην Ένωση Ευρωπαϊκών Φεστιβάλ, για το ότι θα πρέπει να βάλουμε ταβάνια στις αμοιβές που προσφέρουμε, από τα οποία δε θα ξεφεύγουμε. Δηλαδή, θα πρέπει όλα να κινούνται μέσα σε μία λογική. Δεν μπορεί να λες θα δώσω επτά εκατομμύρια ευρώ αμοιβή κάπου, δεν υπάρχουν τα νούμερα αυτά.

Υπάρχουν τέτοιες απαιτήσεις;

Σαφέστατα υπάρχουν. Εκατομμύρια. Δε μιλάμε πλέον για πενήντα χιλιάδες ή πέντε χιλιάδες.

Η αμοιβή της Ariana Grande στο Coachella ήταν πάνω από δέκα εκατομμύρια δολάρια

Γνωρίζω ότι υπάρχουν καλλιτέχνες του ενός και των δύο εκατομμυρίων. Για τέτοιο ποσό δεν έχω ακούσει, γι’ αυτό σας ρωτάω.

Βεβαίως υπάρχουν. Για παράδειγμα, η Ariana Grande στο Coachella πήρε ένα κουφό νούμερο, πάνω από δέκα εκατομμύρια δολάρια ήταν η αμοιβή της. Τα νούμερα ξεφεύγουν σε δυσθεώρητα ύψη.

Κανείς καλλιτέχνης δεν έρχεται για να προωθήσει τη δουλειά του τώρα πια

Ο καλλιτέχνης δεν πηγαίνει ανάλογα και ανά την αγορά και ανά το φεστιβάλ και ζητάει αυτά τα λεφτά;

Βασικά, τα ζητάει παντού. Ανεξάρτητα αγοράς. Δε νομίζω ότι κανείς έρχεται για να προωθήσει τη δουλειά του τώρα πια.

Υπάρχει πάντα ο ηλίθιος, ο οποίος τινάζει τα πράγματα στον αέρα. Πάντα θα βρεθεί κάποιος ο οποίος θα υπογράψει τα πάντα. Κάτι που στην Ελλάδα συμβαίνει από δύο promoters

Εντάξει, το καταλαβαίνω, π.χ. το επτά και πέντε να γίνει δεν θα κάνει μεγάλη διαφορά, είναι λογικό.

Υπάρχει πάντα ο ηλίθιος, ο οποίος τινάζει τα πράγματα στον αέρα. Πάντα θα βρεθεί κάποιος ο οποίος θα υπογράψει τα πάντα, που θα δώσει τα πάντα, κάτι που στην Ελλάδα συμβαίνει από δύο promoters, εντός ή εκτός εισαγωγικών ο όρος. Δεν τοποθετούμαι ως ανταγωνιστής.

Αυτήν τη στιγμή έχει συμβεί το εξής: Αυτήν τη στιγμή, στην Ελλάδα, φεστιβάλ έχουν υπογράψει ένα συμβόλαιο το οποίο δεν υπογράφεται.

Τι εννοείτε, εξηγήστε το μου αυτό.

Εννοώ ότι το Rockwave είναι μέλος της Ένωσης Ευρωπαϊκών Φεστιβάλ. Δεν υπογράφει οτιδήποτε. Υπάρχουν συμβόλαια, στα οποία είναι σε δεσπόζουσα θέση σαφέστατα ο καλλιτέχνης, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα υπογράψεις τη θανατική σου καταδίκη. Και αν τα πράγματα πάνε καλά, δεν τρέχει τίποτα. Αν όμως στραβώσουν όπως τώρα, τι γίνεται, τρώμε τα λεφτά του κόσμου; Για να τα πούμε και όπως είναι.

Άρα μιλάτε και για ύψος συμβολαίων που υπογράφονται.

Και για διαδικασίες.

Η γραμμή των καλλιτεχνών/ατζέντηδων - γιατί δεν διαχωρίζεται ο μάνατζερ πλέον, ο καλλιτέχνης είναι από πίσω, όλοι για τον καλλιτέχνη δουλεύουν - είναι πως δεν επιστρέφονται τα χρήματα. Έχουν υπογράψει ένα συμβόλαιο στο οποίο δεν υπάρχει καμία παρατήρηση, καμία κριτική, καμία άρνηση. Να πεις δηλαδή πως αυτό δεν υπογράφεται, δεν το υπογράφω. Υπάρχουν όμως πάντα άνθρωποι, όπως εδώ, που τα υπέγραψαν.

Νίκος Λώρης

Αυτό πού οδηγεί;

Αυτό οδηγεί στον κόσμο, όπου, βλέπει πολλές δουλειές να ακυρώνονται. Υπάρχουν δύο κατηγορίες για όσες συναυλίες ακυρώνονται, όπως τώρα με την πανδημία. Η μία κατηγορία, είναι ο επαναπροσδιορισμός της συναυλίας, οπότε τότε δεν επιστρέφονται τα χρήματα, γιατί εν τέλει γίνεται η δουλειά, και δεν είναι νομικό μόνο ζήτημα αλλά και ουσιαστικό. Τότε, τα χρήματα δεν επιστρέφονται από τον καλλιτέχνη.

Η προκαταβολή πολλές φορές έχει φτάσει και το 100%. Δεν επιστρέφονται τα χρήματα από τις αεροπορικές εταιρείες, ούτε από τα ξενοδοχεία. Όσο υγιής και να είναι κάποιος δεν διαθέτει ένα τέτοιο ταμείο για να ολοκληρώσει αυτήν την ενέργεια, της επιστροφής.

Φαντάζομαι δεν υπάρχει κανείς με κάβα δέκα και δεκαπέντε εκατομμύρια για να τα επιστρέψει.

Οπότε, ήρθε σαν επιστέγασμα το voucher, στο οποίο όμως γίνεται κατάχρηση. Δίνεται όμως voucher και για δουλειές που δεν θα γίνουν. Μια δουλειά αν δεν γίνει, παίρνεις τα χρήματα πίσω. Άρα αφού τα παίρνεις πίσω, δεν τα παίρνεις όλα, δεν παίρνεις από ξενοδοχεία και μεταφορικά.

Υπάρχει ένα μπέρδεμα, όμως ο δικός μου χειρισμός ήταν να επιστρέψω τα χρήματα στον κόσμο για όσες συναυλίες δεν επαναπροσδιορίστηκαν και ακυρώθηκαν. Για τις συναυλίες που επαναπροσδιορίστηκαν, δηλαδή η Celine Dion, οι Deep Purple, το Rockwave βασικά, και άρα θα γίνουν, δεν υπάρχει πρακτικά η δυνατότητα να το κάνεις αυτό.

Υπάρχουν κάποιοι διοργανωτές που έχουν φάει λεφτά και το αποτέλεσμα είναι να λειτουργούν με «αχυρανθρώπους»

Να δώσεις ένα voucher δηλαδή για άλλη συναυλία.

Στην πράξη δίνουμε δύο δυνατότητες. Που πάλι μας διαφοροποιεί από αυτό που συμβαίνει. Εμείς λέμε πως θα πάρεις τα χρήματα, μπορείς να παρακολουθήσεις τη συναυλία στην καινούργια ημερομηνία ή, στην περίπτωση που δεν θέλεις, μπορείς να πάρεις voucher να παρακολουθήσεις μια άλλη συναυλία από αυτές που διοργανώνουμε, γιατί ευτυχώς κάνουμε πολλές εμείς.

Υπάρχουν άλλοι συνάδελφοι, όμως, που δεν κάνουν πολλές συναυλίες. Οπότε από εκεί, να πάρεις το voucher να το κάνεις τι. Οπότε πολλές φορές, αυτό που μπορεί να προκύψει ως δυσλειτουργία για το μέλλον, είναι κάποιοι να μην επιστρέψουν λεφτά.

Υπάρχουν κάποιοι που τους ξέρετε, μην τους αναφέρω τώρα, που έχουν φάει λεφτά, για να το πούμε χύμα στον κόσμο, δεν τα επέστρεψαν ποτέ πίσω. Το αποτέλεσμα είναι, πως, για να μιλάμε και έξω από τα δόντια, λειτουργούν με «αχυρανθρώπους». Όπου τι είναι ο αχυράνθρωπος; Είναι ένας τύπος ο οποίος είναι υπεύθυνος σύμφωνα με τον νόμο, ο οποίος δεν έχει μία, παίρνει ένα μισθό και αυτή είναι η δουλειά του. Δεν πάει καλά μια δουλειά, τον καταργούν αυτόν και βάζουν άλλον.

Αυτό στην πράξη είναι πως δεν μπορείς να τον πετύχεις πουθενά, τον συγκεκριμένο "promoter", που μπορεί να αλλάζει διαρκώς την έδρα του. Χρησιμοποιεί κανονικά το όνομά του, το όνομα του φεστιβάλ, αλλά αλλάζει κάθε φορά τα φορολογικά του στοιχεία. Οπότε, κανείς δεν μπορεί να τον βρει. Ούτε οι αγοραστές, ούτε κανείς.

Όταν στην πορεία αυτό γίνει μία δύο τρεις φορές, ο κόσμος δεν μπορεί να θυμάται ονόματα και να λέει «α ο Λώρης είναι καλός πάμε στη συναυλία του, και δεν πάμε στον Αντώνη που είναι κακός».

Μπορεί να μην θυμάται καν ο κόσμος ποιος έχει διοργανώσει την εκάστοτε συναυλία, ή να μπερδεύει τους διοργανωτές.

Ακριβώς! Εδώ λοιπόν, έχουμε ένα εκφυλισμό του ανταγωνισμού, όπου κάποια στιγμή η πολιτεία, θα πρέπει να πάρει μέτρα. Σε μια οργανωμένη και προηγμένη κοινωνία, παίρνει μέτρα θεσμικά και τηρεί τους κανόνες σε κάθε δουλειά. Εδώ δεν τηρούνται οι κανόνες.

Αυτό ήθελα να ρωτήσω. Είχα διαβάσει, παλιότερα, πως τα εδώ θεσμικά πλαίσια είναι πολύ θολά, για εμποροπανηγύρεις, για αναχρονιστικούς νόμους. Υπάρχει κάποια βελτίωση, ξεκινώντας από αυτό το κομμάτι;

Η βελτίωση σε αυτόν τον τομέα έχει ξεκινήσει από την εποχή της κρίσης. Σαφέστατα, η σκληρή γραφειοκρατία μπορεί και αντιστέκεται, γιατί θα πρέπει να επιβεβαιώνει τον λόγο ύπαρξής της, τον ρόλο της. Αντιστέκεται μέχρι θανάτου.

Εδώ λοιπόν, για να πάμε και στο Terra Republic, όπου ο τρόπος δουλειάς και η αδειοδότηση έγιναν με την καινούργια νομοθεσία. Έτσι, δεν έρχεσαι σε επαφή με τη γραφειοκρατία. Υπάρχει μια διαδικασία, μια νομοθεσία, η οποία δεν είναι εύκολη, παραμένει, πρέπει να κάνεις απλώς ό,τι λέει ο νόμος.

Νίκος Λώρης

Θέλετε να μας πείτε μερικά βασικά κομμάτια που πρέπει να παρουσιάσετε για την αδειοδότηση ενός χώρου;

Κάνεις ένα ηλεκτρονικό ή δια παρουσίας αίτημα, αν μπορείς να ασκήσεις το εν λόγω επάγγελμα σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Έναν χώρο συγκέντρωσης κοινού εν γένει, είτε για κάποια πολιτιστική εκδήλωση, είτε για οποιαδήποτε άλλη ενέργεια. Σου απαντάει η αρχή εντός δεκαπέντε ημερών, και σε ενημερώνει αν μπορείς να το κάνεις. Αν σου πει ότι δεν μπορείς, δεν ξεκινάς να κάνεις δουλειά εκεί, καθώς δεν πρόκειται να αδειοδοτηθείς.

Αν σου πει πως μπορείς, ξεκινάς και σε πέντε μήνες πρέπει να παρουσιάσεις όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά. Πυρασφάλεια, πόρτες, υγειονομικά, μηχανικούς, πολλά δικαιολογητικά, που πρέπει να υλοποιήσουν το κατεβατό που ορίζει η νομοθεσία. Από εκείνη τη στιγμή, αφού τα γνωστοποιήσεις, όλα σε ένα φάκελο, λαμβάνεις την άδεια λειτουργίας, που είναι έκτοτε στη διάθεση κάθε δημόσιας αργής ώστε να σε ελέγξει.

Αυτό θα ρωτούσα τώρα, πώς γίνεται ο έλεγχος.

Παίρνουν τα δικαιολογητικά και έρχονται και κοιτάνε αν έχεις πράξει όσα ζητάει το καθένα. Έχεις βάλει για παράδειγμα, ένα τραπέζι και τρείς καρέκλες όπως ορίζει ο νόμος. Αν είσαι εντάξει φεύγουν.

Η χώρα μας, θεωρητικά, έχει πάρα πολλά πλεονεκτήματα που ποτέ δεν εκμεταλλευτήκαμε

Οπότε το Long Beach έχει περάσει αυτήν τη διαδικασία σίγουρα, άρα σε τι φάση είναι τώρα;

Είμαστε στη διαδικασία, πως ο χώρος είναι αδειοδοτημένος και είναι ένας χώρος που απευθύνεται σε όλα τα Βαλκάνια. Δεν είναι ένας χώρος που απευθύνεται μόνο στο ελληνικό κοινό. Η χώρα μας, θεωρητικά, έχει πάρα πολλά πλεονεκτήματα που ποτέ δεν εκμεταλλευτήκαμε.

Επειδή σαν χώρα είμαστε μικρή, με όλα τα προβλήματα που έχουμε, δέκα χρόνια κρίσης και με όλες της ιδιαιτερότητές της, για να δημιουργηθούν μεγάλα μαζικά event, αντίστοιχα των βορείων Ευρωπαίων, δεν φτάνει ο κόσμος

Πολιτιστικό τουρισμό για παράδειγμα δεν έχουμε.

Έχουν γίνει μεγάλης κλίμακας συναυλίες όπως η Madonna, οι U2, οι AC/DC, οι Red Hot Chili Peppers στο παρελθόν, όπου στο γιγαντιαίο εύρος της δουλειάς, αν και πολύ σημαντικά, δεν είναι τίποτα, δεν είναι το κυρίαρχο. Το κυρίαρχο είναι να ξεκινάει ένας θεσμός, ο οποίος συγκεντρώνει και κατά βάση μεγαλώνει, την αγορά.

Επειδή σαν χώρα είμαστε μικρή, δέκα εκατομμύρια, με όλα τα προβλήματα που έχουμε, δέκα χρόνια κρίσης και με όλες της ιδιαιτερότητές της, για να δημιουργηθούν μεγάλα μαζικά event, αντίστοιχα των βορείων Ευρωπαίων, δεν φτάνει ο κόσμος. Μια μέθοδος είναι αυτή, που όπως κάνανε για παράδειγμα οι Ολλανδοί, που μετέφεραν το Pinkpop στα σύνορα με τη Γερμανία.

Κι είναι λογικό...

Είναι λογικό. Έχουμε πάει σε ένα μέρος το οποίο είναι πάνω στους οδικούς άξονες, γιατί δεν μπορεί να πας σε ένα χωριό, π.χ. στα Πιέρια Όρη ή σε οποιοδήποτε μέρος. Πρέπει να πας πάνω στους οδικούς άξονες και κοντά σε μία μεγάλη πόλη όπως είναι η Θεσσαλονίκη.

Η κύρια αγορά για το Long Beach είναι η Θεσσαλονίκη

Και η Κατερίνη που είναι πολύ μικρότερη, αλλά είναι ακριβώς στο ενδιάμεσο.

Βασικά, η πόλη αναφοράς είναι στο Νομό Πιερίας, αλλά η κύρια αγορά είναι η Θεσσαλονίκη.

Καθώς δεν θα χρειαστεί να ταξιδέψουν πλέον το πεντάωρο για το Rockwave ή τα άλλα Φεστιβάλ.

Είναι άλλο το Rockwave, άλλο αυτό.

Ναι, λέω γενικά για το Terra Vibe π.χ. έπρεπε να ταξιδέψει 500 χιλιόμετρα. Ένα Φεστιβάλ έρχεται πλέον στην πόρτα του.

Έρχεται στην πόρτα του και αυτό δεν ισχύει μόνο για την Ελλάδα. Από εδώ για να πάμε σε μια γειτονική χώρα είναι 400χλμ.

Δεν άλλαξε όμως ο Covid αυτήν τη στόχευση; Γιατί φαντάζομαι θα φέρνατε και ξένους καλλιτέχνες λογικά.

Σωστά. Ο Covid άλλαξε όλους τους στόχους. Άλλαξε τη ζωή μας και την καθημερινότητά μας.

Άρα το Long Beach Festival έχει γυρίσει τη στόχευση περισσότερο στον Έλληνα καλλιτέχνη και μουσικόφιλο;

Γυρνάμε πάλι πίσω και λέμε πως πρέπει να στηριχθούμε στους Έλληνες καλλιτέχνες. Και πάμε στην προηγούμενη τοποθέτηση που λέει ότι πρέπει να αναδείξουμε και να μεγαλώσουμε την εθνική σκηνή. Υπάρχει ένα δίκτυο, που πάλι εκεί είμαι μέλος, στο οποίο συζητάμε να προάγουμε την ευρωπαϊκή μουσική που δεν είναι μόνο rock κατ' ανάγκη. Είναι η ποιοτική ευρωπαϊκή μουσική.

Αυτό έχει πολλά κέρδη και για τον διοργανωτή και για τον οπαδό...

Και για τον καλλιτέχνη.

The Long Beach Festival 25 July

Και, για να πούμε και πρακτικά πράγματα, είναι και φτηνότερα και τα εισιτήρια αφού οι VIC δεν θα ζητήσουν τα ίδια με τους Black Keys. Κι αυτό είναι λογικό.

Σωστά. Κι ο κόσμος ζει μια εμπειρία χωρίς να πληρώνει ένα ακριβό εισιτήριο.

Εδώ τώρα, πάμε λίγο στις δυσκολίες. Σίγουρα αυτό που γίνεται στα σύνορα πχ. με τη Σερβία που δεν μπορούν να περάσουν οι άνθρωποι σίγουρα δεν βοηθάει.

Και με τη Βόρεια Μακεδονία το ίδιο. Και με τη Βουλγαρία και με την Τουρκία. Σε συναυλίες που έχουμε κάνει στη Θεσσαλονίκη, σε επίπεδο club show ή στο λιμάνι ή στη Μονή Λαζαριστών και στο Θέατρο Γης, στοχεύουμε στο κοινό το βαλκανικό. Δηλαδή, είναι ακριβώς το επιπλέον που κάνει μια συναυλία βιώσιμη. Και αυτό ισχύει και για τους Έλληνες καλλιτέχνες γιατί έχουνε κοινό σε αυτές τις χώρες. Και οι VIC και οι Rotting Christ παίζουνε σε όλες τις βαλκανικές χώρες. Και από τη στιγμή που δεν γίνονται άλλα events που να είναι rock, γιατί το Exit Festival δεν θα γίνει, αλλά και να γινόταν η κατεύθυνση του ήταν τελείως ηλεκτρονική, περιμέναμε κόσμο που θα έρθει με αφορμή ένα event, όπως είναι το Long Beach ή το Rockwave στην Αθήνα, τα οποία είναι events που θα μπορούσαν να προσελκύσουν τουριστικό κοινό. Δηλαδή, έρχεται ο άλλος, θα πάει να κάνει μπάνιο, θα κάνει δέκα μέρες διακοπές, και θα έρθει να δει κι ένα πολύ ωραίο Φεστιβάλ για δύο ή τρεις ή πέντε μέρες.

Δεν πρέπει να πάμε σε αστυνομικού περιεχομένου ενέργειες αλλά πρέπει να κατανοήσουμε πως πρέπει να φροντίσουμε τον εαυτό μας, τους φίλους μας και τους ανθρώπους της κοινότητας που είμαστε όλοι μαζί

Αυτό το Φεστιβάλ είναι καθαρά μουσικό; Έχει κάποια άλλα πράγματα τα οποία μπορεί να δει κάποιος άνθρωπος που θα πάει εκεί; Και να μου πείτε και για τον Covid. Τι θα χρειαστεί. Θα υπάρχουν αποστάσεις, κτλ.;

Υπάρχουν οι οδηγίες σαφέστατα. Δεν είμαστε γενικά υπέρ των κατασταλτικών μέτρων με βίαιο τρόπο. Πιστεύω πως οι άνθρωποι, και ειδικά οι νέοι άνθρωποι, θα πρέπει να κατανοήσουν την ουσία. Δηλαδή, οι οδηγίες έχουν να κάνουν με το ότι πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν πρέπει να κολλήσουμε εμείς για παράδειγμα και δεν πρέπει να κολλήσουμε και τους ανθρώπους που είμαστε στην ίδια κοινότητα. Άρα θα πρέπει να γίνει συνείδηση, κι εδώ καλούμαστε κι εγώ κι εσύ να κάνουμε κατανοητό ότι είναι σημαντικό να είμαστε υγιείς κι είναι σημαντικό να είναι και οι φίλοι μας υγιείς. Που σημαίνει πως όσον αφορά τα μέτρα που παίρνονται, χάνεται το νόημα όταν λέμε πως «θα σου βάλω πρόστιμο» γιατί η ουσία δεν είναι να πάρει το δημόσιο 500€. Η ουσία είναι να κατανοήσει ο κάθε άνθρωπος, και ειδικά η δικιά μας κοινότητα, ότι πρέπει να παραμείνουμε υγιείς και τα πράγματα δεν είναι για πλάκα. Είναι αρκετά δύσκολα και σοβαρά και βλέπουμε αυτά που συμβαίνουν τώρα πως είναι ακόμη πιο σοβαρά απ’ ό,τι πιστεύαμε πριν 4-5 μήνες. Εκεί είναι το πρώτο βήμα. Πρέπει δηλαδή να κατανοήσουμε τις προφυλάξεις που δίνουν οι ειδικοί - οι οποίοι ειδικοί τι είναι; Είναι γιατροί.

Απλά, πολλές φορές μπορούμε να κάνουμε κριτική στο σύστημα το οποίο δεν είναι ειλικρινές. Εγώ πιστεύω, σε οποιοδήποτε τομέα, αν πούμε την αλήθεια στον κόσμο δεν θα υπάρχει πρόβλημα. Όταν την κρύβουμε την αλήθεια, εκεί βγάζουμε τους επιστήμονες αναξιόπιστους. Εγώ πιστεύω πως πρέπει να ακολουθήσουμε τις οδηγίες, να πλένουμε τα χέρια μας, να έχουμε τη σωστή συμπεριφορά που λένε οι ειδικοί. Και είναι ένα poster που θα υπάρχει και στην Αθήνα, στο Urban Festival και στο Long Beach, που θα υπάρχουν οι οδηγίες με μεγάλη σαφήνεια. Αλλά το κεντρικό μήνυμα που πρέπει να περάσουμε είναι η ατομική ευθύνη. Δεν πρέπει να πάμε σε αστυνομικού περιεχομένου ενέργειες αλλά πρέπει να κατανοήσουμε πως πρέπει να φροντίσουμε τον εαυτό μας, τους φίλους μας και τους ανθρώπους της κοινότητας που είμαστε όλοι μαζί. Αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα κατά την άποψη τη δικιά μου. Και το ουσιαστικότατο.

The Long Beach Festival 24 July

Κατά τα άλλα, μου είπατε πως έχετε φτιάξει parking..

Τα parking είναι γιγαντιαία. Απλά, έχοντας μια εμπειρία πολύ μεγάλη από το Terra Vibe, φροντίζουμε να γίνονται όλα στο εφικτό. Δηλαδή, αυτήν τη στιγμή παρόλο που υπήρχαν σχεδιασμοί για camping, σταματήσαν οι εργασίες για τέσσερις μήνες. Πάλι δεν θα ήταν τέλειο, αλλά είναι πολύ μεγάλες εκτάσεις...

Άρα το camping δεν θα γίνει φαντάζομαι;

Όποιος θέλει μπορεί να χρησιμοποιήσει μια έκταση στην περιοχή που έχει νερό για να στήσει τη σκηνή του, αλλά δεν είναι οργανωμένο camping. Θα γίνει στο μέλλον. Φαντάζομαι του χρόνου, όχι φαντάζομαι, σίγουρα θα είναι έτοιμο του χρόνου. Υπάρχει ένα σχέδιο που έχουμε ώστε να φυτευτούν ωφέλιμα δέντρα που είναι για σκιά. Δηλαδή ωφέλιμα δέντρα τι σημαίνει; Δέντρα που παράγουν καρπούς, οι οποίοι με τη σειρά τους θα διατεθούν και θα καλύπτουν τα έξοδα συντήρησης και λειτουργίας του χώρου. Περίπου 15.000 δέντρα θα φυτέψουμε σε πρώτη φάση σύμφωνα με το πρόγραμμα που έχουμε.

Τι είδους δέντρα;

Από οπωροφόρα μέχρι καρυδιές, αμυγδαλιές, ελιές.

Το επόμενο σχέδιο είναι η σύνδεση του Long Beach ώστε να έχει οργανωμένη πρόσβαση και στη θάλασσα

Και αυτά είναι για να τροφοδοτήσουν με έσοδα το Φεστιβάλ;

Και για να δημιουργήσουν καλύτερες συνθήκες. Αλλά είναι κι αισθητικοί οι λόγοι. Είναι ένας πανέμορφος χώρος επί της ουσίας. Είναι αμφιθέατρο και η θέα που έχει ο κόσμος το βράδυ, γιατί είναι άλλη η εικόνα της ημέρας στον ήλιο, μόλις νυχτώνει κι ανάβουν τα φώτα της πόλης και βλέπουμε τη Θεσσαλονίκη, τη Μηχανιώνα, την Περαία, τη Χαλκιδική, τον Θερμαϊκό Κόλπο, τον Όλυμπο. Έχουμε μια πάρα πολύ ωραία εικόνα. Το έργο που βλέπουμε, μαζί με το stage και τους καλλιτέχνες, δίνουν μία ξεχωριστή εμπειρία. Και το επόμενο σχέδιο είναι η σύνδεση του Long Beach ώστε να έχει οργανωμένη πρόσβαση και στη θάλασσα. Είναι πολύ κοντά στην ευθεία της θάλασσας.

Εννοείτε με τα πόδια; Μπορεί να περάσει από την Εθνική;

Με τα πόδια. Από κάτω από την Εθνική. Δηλαδή ο χώρος συνορεύει με την Εθνική. Η φάτσα του είναι στην καινούργια Εθνική και η πλάτη του είναι στην παλιά Εθνική. Δηλαδή τα parking, camping, κτλ. που σχεδιάζουμε είναι προς την παλιά Εθνική.

Ποια είναι η χωρητικότητα από άποψη κόσμου αλλά και όσον αφορά τα parking; Πώς το υπολογίζετε; Καταλαβαίνετε γιατί ρωτάω.

Βεβαίως. Είναι γιγαντιαίο. Όπως και τα parking είναι γιγαντιαία. Δεν γεμίζουν ποτέ.

Και όσον αφορά την είσοδο και την έξοδο από την Εθνική ποιος είναι ο σχεδιασμός;

Δεν μπαίνουμε από καμία Εθνική γιατί δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε προβλήματα. Υπάρχει ένα μεγάλο κτήμα που είναι μέσα στο χώρο το οποίο είναι 200 μέτρα μήκος και 75 πλάτος κι αυτή είναι η είσοδος του Φεστιβάλ. Δεν υπάρχει περίπτωση να στριμωχτούμε. Και μετά βγαίνεις σε έναν δρόμο που υπάρχει ένα σχέδιο ροής προς τις κατευθύνσεις που παίρνει αυτός που κατεβαίνει προς Αθήνα ή προς Κατερίνη. Φροντίζουμε, δηλαδή, οι διαδρομές που πάνε προς Βόρεια και Νότια να μη συμπίπτουν.

Με λίγα λόγια μου περιγράφετε το TerraVibe 2.0, ένα εξελιγμένο TerraVibe.

Είναι πολύ πιο εξελιγμένο, πιο πολλές δυνατότητες. Πρώτον, είναι πολύ πιο μεγάλη έκταση. Θα είναι πράσινο και θα πλησιάζει τα επίπεδα του TerraVibe σε τρία-τέσσερα χρόνια μετά τη δενδροφύτευση του Δεκεμβρίου.

Η χωρητικότητα του κάμπινγκ είναι από τα μεγαλύτερα που θα υπάρχουν πανευρωπαϊκά. Ο καιρός βοηθάει και σε σύγκριση με άλλες - πιο βόρειες χώρες - δεν έχουμε την ανελέητη λάσπη και βροχή. 

Εγώ νομίζω πως δεν είναι δίκαιος ο κόσμος με το Terra Vibe. Δεν θέλω να πω πως όλα είναι τέλεια, αλλά...

Οι ερωτήσεις τώρα αυτές είναι περισσότερο χρηστικές, βγαίνουν και από παράπονα που έχει κάνει ο κόσμος κατά καιρούς για το TerraVibe - για παράδειγμα καθυστέρηση στο να βγουν στην Εθνική…

Εγώ νομίζω - για να είμαστε δίκαιοι - δεν είναι δίκαιος ο κόσμος. Δε θέλω να πω πως όλα είναι τέλεια, αλλά όταν έχουμε πολύ κόσμο... και έχω πάει σε άλλα φεστιβάλ...

Εδώ ξαφνικά βγαίνουμε όλοι, και θέλουμε όλοι να βγούμε έξω. Δεν γίνεται να βγούμε όλοι έξω με τη μία και να πάμε στο αυτοκίνητό μας τρέχοντας με μανία

Ταλαιπωρία υπάρχει και σε άλλα φεστιβάλ, προφανώς...

Δεν είναι ταλαιπωρία, είναι ένα κομμάτι που το γνωρίζουμε. Αλλά θα πρέπει να γνωρίζουμε να συμπεριφερόμαστε ανάλογα. Κάθε καλοκαίρι μαζευόμαστε όλοι οι διοργανωτές που είμαστε μέλη της Ένωση Ευρωπαϊκών Φεστιβάλ και πάμε και βλέπουμε ένα φεστιβάλ, πάμε και κάνουμε εκεί τις συνεδριάσεις μας. Με την ιδιότητα του συναδέλφου και με όλα τα κοινά που έχουμε με το μέσο κοινό που παρακολουθεί, δεν έχει παραπονεθεί κανείς. Έχω φύγει και μετά από εννιά ώρες από φεστιβάλ...

Για ποιους λόγους;

Για λόγους του ότι υπάρχει τάξη και πειθαρχία. Τάξη τι σημαίνει; Αποχωρεί ο κόσμος τμηματικά για να μη γίνεται το χάος. Εδώ ξαφνικά βγαίνουμε όλοι, και θέλουμε όλοι να βγούμε έξω. Δεν γίνεται να βγούμε όλοι έξω με τη μία και να πάμε στο αυτοκίνητό μας τρέχοντας με μανία.

Αυτό είναι ένα μείον που δε συναντάμε στο εξωτερικό αλλά εδώ έτσι λειτουργούμε. Στο Pinkpop για παράδειγμα, που ο δρόμος για να μπεις είναι σαν αυτόν εδώ μπροστά (σ.σ.: δείχνει έναν χωματόδρομο), δεν έχει πρόσβαση σε εθνική, σαράντα χιλιόμετρα θέλει. Εδώ η εθνική είναι δίπλα και πάλι δεν μπορεί ο κόσμος.

Έχει δίκιο ο κόσμος γιατί οι Αρχές δε φροντίζουν να έχει φώτα ο δρόμος. Σαφέστατα πρέπει να έχουν φώτα. Δεν είμαι εγώ ο αρμόδιος να πάω να ανάψω την κολώνα γιατί έχει χαλάσει η λάμπα. Δε μου επιτρέπεται να το κάνω αυτό. 

Αυτό είναι με βάση τις διαμαρτυρίες που έγιναν το 2018. Σαφέστατα ο κόσμος έχει δίκιο όταν δεν υπάρχουν στοιχειώδη πράγματα. Στον χώρο μέσα ο φωτισμός ήταν μέρα. Και τώρα μέρα είναι, και το 2018 μέρα ήταν μέσα στον χώρο. Έξω είναι σκοτάδια. Και όταν κάποιες αρχές δεν τηρούν τις διαδικασίες... Να, εδώ, τι γίνεται; Είμαστε σε εθνικό δρόμο και η είσοδός η δυτική είναι η παλιά εθνική.

Έχουμε προβλήματα γιατί ακόμα και να λέμε στον κόσμο «μη βγεις, περίμενε, πιες μια μπύρα». Εμείς πιο πολλές μπύρες ήπιαμε αφού τελείωσε το φεστιβάλ περιμένοντας να φύγουμε, και δεν νοείται σε κανέναν να πει «εγώ είμαι πονηρός και θα πάω…»

Rockwave Festival 2018 Iron Maiden

Εδώ παίζει έναν ρόλο και η απόσταση. Υπάρχουν άνθρωποι που βιάζονται και θέλουν να φύγουν για την Αθήνα ή για την πόλη τους για να προλάβουν τις υποχρεώσεις τους. Δεν είναι για παράδειγμα σαν την Τεχνόπολη, που θα κάτσεις μισή ώρα και ξέρεις ότι με το που θα βγεις έξω θα είσαι σπίτι σου. Είναι και τα 35 χιλιόμετρα που πρέπει να διανύσω...

Σαφέστατα, παρ' όλα αυτά, είμαστε κέντρο. Τα 35 χιλιόμετρα σε μία πόλη, στα όρια της πόλης είμαστε. Δεν είμαστε σε άλλο Νομό. 

Αυτό έρχεται σε συνάρτηση με το έξοδο, που είναι πάντα μεγαλύτερο, που το ξέρετε κι εσείς. Κάνατε και στην Τεχνόπολη πέρυσι φεστιβάλ. Είναι πιο εύκολο για τον μουσικόφιλο να πει «θα δω τους Villagers στην Τεχνόπολη».

Είναι άλλη εμπειρία όμως, να είμαστε τίμιοι και δίκαιοι.

Σωστό, υπάρχουν άνθρωποι και καλλιτέχνες που ταιριάζουν περισσότερο είτε στην Τεχνόπολη είτε στο TerraVibe, και από άποψη κουλτούρας και αισθητικής. Σχήματα που θέλουν ατμόσφαιρα και νύχτα - σίγουρα είναι διαφορετική εμπειρία, το λέω για να φτάσω στο φεστιβάλ αυτό τώρα, έχει πολύ δυνατά ονόματα ελληνικά...

Τα πιο δυνατά νομίζω...

Είναι ένα φεστιβάλ με καλλιτέχνες που δε θα τους δει ο κόσμος ούτε τον χειμώνα

Αλλά θυμάμαι ότι προηγούμενα Rockwave - είτε αυτά που έπρεπε να καλύψω για το Rocking είτε αυτά που παρακολούθησα ως μουσικόφιλος - δεν είχαν καταφέρει να τραβήξουν κόσμο στη Μαλακάσα με ελληνικά ονόματα. Τους Villagers τους αγαπάει ο κόσμος και είναι πολύ πετυχημένο συγκρότημα - όπως προφανώς οι Πυξ Λαξ κι ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου - αλλά τους βλέπει συχνά, τους έχει στην πόρτα του.

Είναι ένα άλλο event όμως, και στην παρούσα κατάσταση δεν υπάρχει η δυνατότητα ο θεατής να δει τους Villagers και τους Rotting Christ. Οπότε μιλάμε για μια διαφορετική κατάσταση... Ειδικά φέτος, είναι το μοναδικό event που γίνεται - σαφέστατα με συνθήκες και περιορισμούς - αλλά είναι ένα φεστιβάλ με καλλιτέχνες που δε θα τους δει ο κόσμος ούτε τον χειμώνα. Κι είναι δύο και τρεις οι μπάντες...

Σωστά, το πακέτο είναι πολύ καλό, απλά σκέφτομαι γενικά - παλιότερα, προ-Covid - όταν ακόμα και τον Eric Burdon τον είχες δει σε μικρό μαγαζί το χειμώνα, παίζει ρόλο κι αυτό. Για το Long Beach την πρώτη μέρα εμφανίζονται Πυξ Λαξ και Στέλιος Διονυσίου, μια ελληνική μέρα που απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό. 

Είναι μια ιστορία πίσω από την εμφάνιση των Πυξ Λαξ. Ο Μάνος είχε γράψει το ’90 το τραγούδι “Άστην να λέει” για τον Στράτο Διονυσίου, το οποίο δεν πρόλαβε να το τραγουδήσει και το ’93 το τραγούδησε ο Καρράς. Μετά από τριάντα χρόνια είναι επετειακή η φάση και ο Στέλιος Διονυσίου θα έχει συμμετοχή στο πρόγραμμα στα τραγούδια “Άστην να λέει” και σε τρία ακόμη που τραγουδούσε ο Μάνος και ήταν του Στράτου Διονυσίου. Θα προσθέσουμε κι άλλους καλλιτέχνες στην ημέρα αυτή. Η όγδοη μέρα του Αυγούστου είναι γεμάτη, αλλά η έβδομη που είναι η αντίστοιχη της 24ης του Long Beach Festival, νομίζω είναι μια πιο πολύ έθνικ μέρα. Οι Θρανκς Πανκς με τους Baildisa δένουν πολύ ωραία, οπότε κάτι αντίστοιχο θα γίνει και στο Urban Athens Festival εδώ.

Urban Athens Festival 7 August

Α, μάλιστα, οπότε έχει και μία συναισθηματική πινελιά.

Θα προσθέσουμε και άλλους καλλιτέχνες στην ημέρα αυτή. 8 Αυγούστου στην Αθήνα είναι φουλ, 7 Αυγούστου θα προστεθούν και άλλα. Και αυτή η μέρα, μαζί με αυτή στις 24 στο Long Beach, είναι περισσότερο έθνικ θα έλεγα.

Έχετε ακούσει και σεις πολλά παράπονα για μέρες σε φεστιβάλ που έχετε διοργανώσει που τα είδη της μουσικής απείχαν αρκετά... Εγώ είμαι υπέρ των διαφορετικών ειδών, αλλά οφείλω να μεταφέρω και αυτήν την άποψη. Όπως άλλωστε έχουν ακουστεί τέτοια παράπονα και για τα συγκεκριμένα φεστιβάλ.

Το εντυπωσιακό πάντως είναι ότι έχουν αγοραστεί πολλά εισιτήρια διημέρου για το Long Beach Festival.

Urban Athens Festival 8 August

Έχετε δηλώσει ότι δεν υπάρχει φεστιβαλική κουλτούρα στην Ελλάδα. Όχι ότι δεν μας αρέσουν, αλλά ο κόσμος δεν έχει δείξει τη θέληση να έρθει από το μεσημέρι στο φεστιβάλ. Οι περισσότεροι έρχονται εννέα και θέλουν να φύγουν έντεκα. Έχει βελτιωθεί με τα χρόνια αυτή η κατάσταση; Επίσης, το Long Beach Festival μόλις ανοίξουν και τα σύνορα και λόγω Βόρειας Ελλάδας και Βαλκανίων θα πετύχει να καθιερωθεί ως θεσμός;

Αυτό θα κατακτηθεί με το πέρασμα του χρόνου. Το τελευταίο Rockwave που έγινε το 2018 ήταν από τα πιο επιτυχημένα στην ιστορία του φεστιβάλ. Ο κόσμος προφανώς δεν έχει εμπειρίες. Δηλαδή, κάναμε ένα δοκιμαστικό για αυτό που συμβαίνει στα ευρωπαϊκά φεστιβάλ, 1.000 άτομα κάμπινγκ στο Vibe Stage το 2018 ήταν resort κατάσταση με βάση τις υποδομές και τις συνθήκες.

Τις γκρίνιες των ανθρώπων στο κάμπινγκ δεν τις κατάλαβα ποτέ. Τις θεωρώ άδικες. Δηλαδή ούτε σε κάμπινγκ οργανωμένο που πληρώνεις είκοσι ευρώ είσοδο δεν έχεις τέτοιες συνθήκες. Σε κάμπινγκ πηγαίνεις. Αν θες να έχεις συνθήκες δωματίου πέντε αστέρων, πας σε ξενοδοχείο πέντε αστέρων, δεν πας να στήσεις τη σκηνή σου. Μια παρατήρηση για παράδειγμα που είχε γίνει ότι δεν καλύπτονταν οι διαφορετικές διατροφικές συνήθειες όλου του κόσμου (π.χ. δεν τρώω μπριζόλα, είμαι vegan), σαφέστατα είναι κάτι που το κρατάμε.

Επειδή έχω πάει και ως πιτσιρικάς σε φεστιβάλ όπως το Lowland της Ολλανδίας ο κόσμος και οι μπάντες μένουν σε σκηνές και χώρους πολύ κατώτερων προδιαγραφών από τις δικές μας και πολλές φορές λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών βουλιάζουν μέσα στη λάσπη.

Το Τerra Vibe θεωρείται - όχι μόνο από έμενα - ο μοναδικός χώρος που υπάρχει στον πλανήτη αυτή τη στιγμή ο οποίος είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει ακραία καιρικά φαινόμενα

Πιστεύτε ότι τα φεστιβάλ τα δικά μας είναι προετοιμασμένα για δυσμενείς καιρικές συνθήκες;

Το Τerra Vibe είναι ένας εξελιγμένος χώρος και θεωρείται όχι μόνο από έμενα, ότι είναι ο μοναδικός χώρος που υπάρχει στον πλανήτη αυτήν τη στιγμή ο οποίος είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει ακραία καιρικά φαινόμενα. Είναι stage τα οποία δεν πέφτουν με τίποτα. Μετά το 2009 έχει αντικεραυνική προστασία.

Το 2009 εμείς μπορούσαμε να το υποστηρίξουμε αλλά οι καλλιτέχνες δεν ήθελαν να το ρισκάρουν. Είχε πέσει κεραυνός μέσα στην εγκατάσταση και είχε πάρει φωτιά και ένα πεύκο, χωρίς φυσικά κόσμο μέσα

Μόνο μια περίπτωση υπάρχει που έχετε ακυρώσει συναυλία λόγω καταιγίδας. Killers και Mötley Crüe.

Ναι, το 2009. Δεν ήταν καταιγίδα, ήταν εκτός ελέγχου η κατάσταση. Βέβαια, εμείς μπορούσαμε να το υποστηρίξουμε, αλλά οι καλλιτέχνες δεν ήθελαν να το ρισκάρουν. Μετά από αυτό το συμβάν βάλαμε αντικεραυνικά. Είχε πέσει κεραυνός μέσα στην εγκατάσταση και είχε πάρει φωτιά και ένα πεύκο, χωρίς φυσικά κόσμο μέσα. Το Terra Vibe, λοιπόν, είναι ένας χώρος που σαν εγκατάσταση δεν έχει κανένα πρόβλημα στην ασφάλεια σε σχέση με τους καλλιτέχνες και το κοινό και τη δυνατότητα να γίνει. Είναι μοντέλο παγκόσμιο σαν κατασκευή. Οι ίδιες κατασκευές, καθώς έχουν γίνει ήδη οι βάσεις των υποδομών, θα γίνουν την επόμενη χρονιά. Το roof (στέγη) που θα ενσωματωθεί θα είναι ειδική παραγγελία φτιαγμένο αποκλειστικά για αυτόν τον χώρο.

Νίκος Λώρης

Είναι custom δηλαδή αυτές οι κατασκευές;

Είναι custom με σχέδια συγκεκριμένα, που κάθε φορά ανταποκρίνονται στο μέγεθος της δουλειάς που έχεις να κάνεις. Πρόκειται για ένα σχέδιο για τις συναυλίες που θα γίνουν στο μέλλον. Είναι αρκετά ενδιαφέρον και δημιουργικό. Οι μεγάλοι που έχουν περάσει απ’ αυτόν τον χώρο π.χ. Metallica, Maiden, Roger Waters. Ειδικά η τελευταία είναι μια από τις πιο φοβερές συναυλίες που έχουν γίνει στο Terra Vibe.

Το Terra Vibe είναι ένας χώρος αναφοράς που μπορεί να στηρίξει συναυλίες επιπέδου Metallica, Maiden και Roger Waters

Προσυπογράφω για τον Waters.

Το Terra Vibe είναι ένας χώρος αναφοράς που μπορεί να στηρίξει τέτοιες συναυλίες. Ακόμη και οι Rammstein που δεν είχε τόσο κόσμο, ήταν η πιο μεγάλη παραγωγή σε βάρος. Και όταν λέω βάρος εννοώ τόνους από εξοπλισμό. Το Long Beach Festival θα είναι ακόμα πιο υψηλών προδιαγραφών. Το stage είναι πάνω σε ένα χαλύβδινο σε συνδυασμό με τσιμέντο κτήριο και πάνω σε αυτό θα τοποθετηθεί του χρόνου ένα roof ελληνικής κατασκευής. Θα μπει από πάνω για να καλύψει όλη την κατασκευή.

Είδαν Arctic Monkeys πριν λίγα χρόνια, αλλά οι Iron Maiden θα είναι πάντα Iron Maiden

Ξέρω ότι εσείς έχετε κρατήσει το προφίλ του μουσικόφιλου, φέρνετε δηλαδή πράγματα που αρέσουν σε εσάς και την ομάδα σας. Αυτήν τη στιγμή υπάρχει μια αίσθηση στον κόσμο ότι ειδικά μετά την κρίση οι διοργανωτές θα προτιμήσουν σίγουρα ονόματα που αγαπιούνται από το κοινό και δεν θα προτιμήσουν μεγάλα καινούργια συγκροτήματα. Τι πιστεύετε γι' αυτό;

Δεν είναι σωστό αυτό. Το 2018 έπαιξαν οι Volbeat, οι οποίοι είναι μεγάλο αλλά καινούργιο όνομα. Σαφέστατα κυριαρχούν τα κλασσικά ονόματα σαν επιλογή. Αυτή κατάσταση δεν είναι ελληνική, αλλά παγκόσμια. Είδαν Arctic Monkeys πριν λίγα χρόνια, αλλά οι Iron Maiden θα είναι πάντα Iron Maiden. Οι Iron Maiden, οι Saxon είναι κλασικοί και δεν θα πάψει αυτό να ισχύει.

Αυτό ήθελα να πω. Οι Volbeat π.χ είναι σε κάποια φεστιβάλ headliners, δεν είναι όμως στα μεγάλα. Εσείς πώς το ζυγίζετε αυτό;

Εμείς δεν καθορίζουμε. Βλέπουμε τι είναι διαθέσιμο στην Ευρώπη. Με βάση τη διαθεσιμότητα των καλλιτεχνών πράττουμε κι αυτό είναι το καθοριστικό.

Υπάρχει μια μελέτη, μια έρευνα του τι θα φέρει το συγκρότημα;

Αίσθηση υπάρχει. Μια εκτίμηση. Τις δεκαετίες του '80 και του '90 δεν έφερνα μπάντες με κριτήριο τους χρυσούς δίσκους. Ήταν alternative καλλιτέχνες σε όλα τα μουσικά είδη. Όταν έκαναν sold out οι Kreator το 1989 σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, δεν είχαν δισκογραφία.

Άρα λοιπόν είναι η αίσθηση ποια;

Είναι η αίσθηση ότι θα έχει κόσμο. Δεν υπήρχε π.χ η αίσθηση πως οι Sonic Youth θα κάνουν δυο μέρες sold out στο Ρόδον. Ούτε οι Residents είχαν τη δισκογραφία που έλεγε ότι θα κάνουν κάτι αντίστοιχο, ούτε οι Dead Can Dance πως θα κάνανε τα sold out που εν τέλει έγιναν. Απλώς πιστέψαμε πως οι καλλιτέχνες αυτοί έχουν τη δυναμική για κάτι τέτοιο. Ακόμα και για τον Nick Cave δεν υπήρχε η πανευρωπαϊκή αίσθηση πως θα το κατάφερνε στο Λυκαβηττό. 

Έχουμε και με μια ελληνική ιδιαιτερότητα, η οποία έχει να κάνει με μια παρακμή και ιδιαίτερα πολιτισμικής φύσης. Για παράδειγμα δεν υπάρχει ραδιόφωνο σήμερα

Μιλάμε δηλαδή για τη δεκαετία του '90 και για ρίσκα που πήρατε βάσει των γούστων σας.

Ήταν ρίσκα που πήραμε πάνω σε μια αισθητική. Πλέον έχουμε σοβαρά θέματα και με μια ελληνική ιδιαιτερότητα. Η οποία νομίζω πως έχει να κάνει με μια παρακμή και ιδιαίτερα πολιτισμικής φύσης. Δεν μπορώ να μιλήσω για παρακμή σε άλλους χώρους. Για παράδειγμα δεν υπάρχει ραδιόφωνο σήμερα.

Επίσης, υπάρχουν «συνάδελφοι» που δεν τους θεωρώ τέτοιους, να δίνουν κουφά νούμερα σε καλλιτέχνες που σε κάνουν να απορείς.

Οι RHCP είχαν κλείσει να παίξουν φέτος στο Rockwave και έδωσαν μισό εκατομμύριο περισσότερο από την τιμή που είχε ζητήσει η μπάντα

Υπάρχει δημοπρασία στον χώρο σας;

Κανονική δημοπρασία. Ακραία. Για να καταλάβεις τι γίνεται θα μιλήσω όπως πάντα με απόλυτη ειλικρίνεια και καθαρότητα: Οι RHCP είχαν κλείσει να παίξουν φέτος στο Rockwave κι αυτή η πληροφορία έβγαινε και από το διοργανωτή. Ότι δηλαδή έδωσαν μισό εκατομμύριο περισσότερο από την τιμή που είχε ζητήσει η μπάντα.

Εννοείτε ως αμοιβή ατζέντη το ποσό αυτό ή για την μπάντα;

Μιλάω για το συνολικό ποσό. Αυτό δεν είναι δημοπρασία και ούτε πρόκειται να βγουν τα νούμερα αυτά.

Αυτό το προκαλεί η ανηθικότητα του διοργανωτή που έχει στο μυαλό του πως δεν θα πληρώσει κάποιους. Με πρώτους τους εργαζόμενους...

Αυτό το προκαλεί ο ατζέντης;

Όχι. Αυτό το προκαλεί η ανηθικότητα κι έχοντας στο μυαλό πως δεν θα πληρώσεις κάποιους. Και ποιος είναι αυτός ο κάποιος; Πρώτα είναι οι εργαζόμενοι, πιθανόν οι χώροι διεξαγωγής, σίγουρα το ελληνικό δημόσιο.

Και για να μιλήσουμε με νούμερα, το τέλος του 2018 η DiDi Music απέδωσε στο δημόσιο 980 χιλιάδες ευρώ σε φόρους. Θα μπορούσαμε να μην τα δώσουμε και να φέρναμε ένα άλλο γκρουπ, προτιμήσαμε όμως, επιλέξαμε αν θες να τηρήσουμε τη διαδικασία. Ο καθένας έχει δικαιώματα. Είναι δικαίωμά μας να έχουμε φως, που δεν είχαμε φως στο δρόμο και γκρινιάζανε οι fan πως φταίγαμε εμείς. Υπάρχει το νομικό πλαίσιο κι εμείς το ακολουθήσαμε και μάλιστα στην ώρα του.

Αν μια μεγάλη συναυλία ακυρωθεί, λόγω Covid για παράδειγμα, ο κόσμος θα πάρει τα λεφτά του πίσω;

Αν την έκανα εγώ, ναι. Θα έπαιρνε τα λεφτά του πίσω. Αλλά στηριζόμενος στην παρατήρηση και στην προσωπική μου προσέγγιση, θεωρώ πως από κάποιους δεν θα τα πάρει. Κι αυτό είναι μια παρενέργεια που θα διαμορφωθεί σε μελλοντική κατάσταση. Δεν προδικάζω κάτι, πιστεύω όμως πως θα δούμε στο μέλλον το φαινόμενο αυτό. Είναι αυτό που λέγαμε πριν. Ο κόσμος δεν ξέρει για σένα και μένα τι είμαστε. Θεωρεί πως κάνουμε συναυλίες. Θα την πληρώσουν επομένως οι συναυλίες κι όχι εγώ ή εσύ. Μπορεί να είμαι κακός κι εσύ καλός. Δεν θα την πληρώσουμε εμείς. Αυτή που θα πληγεί όμως είναι η αξιοπιστία. Και δεν εξαρτάται από μένα, μιας και είμαι ένα κομμάτι της αγοράς.

Κάποιοι που γενικά πάνε σε συναυλίες, δεν τους ενδιαφέρει ποιος είναι ο διοργανωτής, κάποιοι άλλοι έχουν εμπιστοσύνη και θα αγοράσουν εισιτήριο. Σαφέστατα υπάρχει θέμα εμπιστοσύνης, αξιοπιστίας και στο τέλος θα φανούν οι συμπεριφορές. Η τάδε εταιρεία δηλαδή τι παρουσιάζει; Τους Deep Purple του χρόνου κι έχεις δύο δυνατότητες. Η μία είναι τίμια, καθαρή και ειλικρινής: Αν ακυρωθεί έρχεσαι και τη βλέπεις σε καινούργια ημερομηνία το 2021 και η άλλη είναι να πάρεις τα χρήματά σου πίσω μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου σε περίπτωση που δεν επιθυμείς ή δεν μπορείς να την παρακολουθήσεις. Κι αυτό είναι τίμιο και καθαρό. Δεν υπάρχει ένα ταμείο με τα χρήματα όλων, δεκαπέντε εκατομμύρια ευρώ π.χ. Σε όσες συναυλίες, όμως, που δεν έχουν γίνει, έχουμε επιστρέψει στον κόσμο τα χρήματα. Και μιλάμε για πάρα πολλές συναυλίες. Έτσι και κάτσουμε και τις μετρήσουμε... είναι τουλάχιστον δέκα.

Το 2002 ήταν προγραμματισμένο να γίνει ένα από τα καλύτερα, μεγαλύτερα και ποιοτικότερα φεστιβάλ, στο Ελληνικό

Η απόφαση να πάτε στο Terra Vibe, εκτός πόλης, ήταν δικιά σας απόφαση ή αναγκαστήκατε; Γνωρίζω πως είχατε δυσκολίες ή ήταν τελικά συνδυασμός αυτών;

Σε όλες τις καταστάσεις κρύβονται από πίσω πολύ ωραίες ιστορίες. Στην αρχή πηγαίναμε σε διαφορετικό χώρο κι αυτό γιατί δεν βρίσκαμε αυτό που θέλαμε πραγματικά. Το 2002 ήταν προγραμματισμένο να γίνει ένα από τα καλύτερα, μεγαλύτερα και ποιοτικότερα φεστιβάλ. Ήταν στο Ελληνικό. Στο ένα stage ήταν headliners οι Cure, στο άλλο οι Motorhead και στο τρίτο stage Sasha Digweed & Man to Man μαζί. Το οποίο ήταν το πιο εμπορικό dj set που κυκλοφορούσε στον πλανήτη, όχι στην Ευρώπη.

Εκεί, παρόλο που είχαμε μία σύμβαση με το Ελληνικό, νομίζω ο Βερελής ήταν τότε υπουργός και ο ίδιος υπέγραφε την παραχώρηση, όχι δωρεάν αλλά έναντι αμοιβής, απαγορεύτηκε. Σκοτεινό σημείο, δεν θέλω να αναφερθούμε τώρα. Όταν περάσουν πενήντα χρόνια, κάνοντας πλάκα, έχω ζητήσει μία άδεια για άλλα 120 χρόνια για να ολοκληρώσω τα σχέδιά μου, θα τα πούμε. Να περάσουν όμως αρκετά χρόνια.

Υπάρχει η ιστορία που ξέρω με ένα αεροπλάνο, καύσιμα κτλ;

Ναι, το πρόσχημα ήταν αυτό, το αεροπλάνο νομίζω ακόμα εκεί είναι

Αυτό γνωρίζουμε, ότι δε θα κάνετε συναυλία γιατί υπάρχει αυτό το θέμα.

Αν θες να την κάνεις, πας και του βγάζεις τα καύσιμα, δεν είναι κάτι φοβερό αυτό. Δεν είναι βυθισμένο στο πιο βαθύ σημείο του ωκεανού. Το αεροπλάνο είναι ακόμα εκεί πάντως.

Αυτό δεν το ξέρω, δεν είχα περάσει από εκεί.

Είχα περάσει τον χειμώνα και ήταν ακόμα εκεί.

Στους REM είχαμε 30.000 εισιτήρια και είχαν τελειώσει. Μπορεί να είχαν έρθει και 50.000 άτομα, που πήδαγαν από παντού και δεν μπορούσε να τα σταματήσει κανείς. Δεν ήρθαν να πηδήξουν, αλλά για να βγάλουν εισιτήριο. Και δεν βρήκαν...

Μάλιστα...

Έγινε μία συζήτηση, οι σκέψεις ήταν πολύ έντονες, οι διάλογοι, με τον τότε αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ, νομίζω η καταγωγή του ήταν από τη Μάνη. Το θυμάμαι γιατί πηγαίνω εκεί, είναι από τα αγαπημένα μου μέρη. Η συζήτηση είχε ως εξής: ότι δεν είναι δυνατόν να κάνετε εντός του αστικού ιστού συναυλίες και να παραλύει η πόλη. Πολύ σωστή παρατήρηση. Τότε κάναμε συναυλίες στη Λ. Αλεξάνδρας, με το αντικαρκινικό δίπλα, κάναμε στον Άγιο Κοσμά. Είχε χιλιάδες κόσμου, τότε οι REM πρέπει να είχαν ένα απίστευτο νούμερο. Εμείς είχαμε βγάλει έναν αριθμό εισιτηρίων, νομίζω 30.000 αν θυμάμαι καλά, και είχαν τελειώσει. Ήταν ασύλληπτο πόσος κόσμος είχε έρθει, μπορεί να είχαν έρθει και 50.000 άτομα, που πήδαγαν από παντού και δεν μπορούσε να τα σταματήσει κανείς. Δεν ήρθαν να πηδήξουν, αλλά για να βγάλουν εισιτήριο. Δε βρήκαν και... Η απόσταση από τη μια πλευρά στην άλλη ήταν χιλιόμετρα. Είχαμε φράξει ένα μέρος.

Η περιοχή δεν μπορεί να περιφραχτεί ολόκληρη, προφανώς.

Ήταν τέσσερα χλμ. από την πλευρά της παραλίας του Αγ. Κοσμά. Ήταν μια εμπειρία μόνιμη, ότι εμείς για να φύγουμε από την παραγωγή και να πάμε στην DIDI MUSIC ή στο σπίτι μας, πρώτα πηγαίναμε από την DIDI MUSIC και μετά στο σπίτι μας, έπρεπε να πάει 7-8 το πρωί. Η παρατήρηση ήταν δεδομένη. Η αποκατάσταση της κυκλοφορίας κράταγε πάνω από δώδεκα ώρες και όταν είναι κεντρική η Ποσειδώνος ή η Λ. Αλεξάνδρας είναι λογικό. Εδώ γίνεται μια πορεία και βαράει μπιέλα το σύμπαν.

Το 2005 στους Black Sabbath ο ΟΣΕ πούλησε 8.000 εισιτήρια με επιστροφή στο κοινό, χωρίς να έχει τρένα να τους πάρει πίσω

Άρα εκεί ήταν το μεγάλο πρόβλημα.

Και υπήρξε η πρόταση λοιπόν «πηγαίνετε εκεί». Κι όντως εδώ τα πρώτα χρόνια οι αρχές - όχι οι τοπικές, η πολιτεία εν γένει, η αστυνομία - βοήθησαν. Δηλαδή δεν δημιούργησαν κανένα πρόβλημα. Προσπαθούσαν να λύσουν ζητήματα με τη μεγάλη παρουσία κόσμου. Πχ στους Black Sabbath. Δεν λειτουργούσαν, όμως ,όλοι οι εμπλεκόμενοι. Μπορεί να λειτουργούσε η τροχαία, αλλά όχι το τρένο (2005 - Black Sabbath). Πούλησε τότε ο ΟΣΕ 8.000 εισιτήρια με επιστροφή στο κοινό που ήρθε, χωρίς να έχει τρένα να τους πάρει πίσω.

Rockwave 2005 Black Sabbath

Τί συνέβη δηλαδή;

Σκασίλα του. Ο γραφειοκράτης πούλησε τα εισιτήρια και δεν τον ένοιαζε αν ο κόσμος δεν έφευγε. Έγινε της κακομοίρας, ο κόσμος έμεινε εδώ. Πετάγανε πέτρες στο τρένο, γιατί δεν σταμάταγε. Τραγελαφικές, ακραίες καταστάσεις, που όμως δε φταίει ο κόσμος. Είχε βγάλει εισιτήριο με επιστροφή και περίμενε να γυρίσει. Έβαλαν ένα τρένο με δυο βαγόνια που δε σταμάτησε. Δεν ήθελε κανείς να ασχοληθεί. Ενώ η πολιτεία είχε υποσχεθεί ότι το τρένο θα δουλεύει… ακόμα και τώρα δεν δουλεύει

Μιλάμε για τον προαστιακό σταθμό, σωστά;

Ναι, αυτός που υπήρχε τότε. Νομίζω και τώρα ο ίδιος είναι. Έχουν κάνει κάποια έργα, αλλά σαν γενική εικόνα παραμένει το ίδιο.

Άρα αυτά ήταν τα πιο σημαντικά θέματα

Ήρθαμε λοιπόν στη Μαλακάσα με παρότρυνση, είναι κουφό αυτό, ότι αφού πρέπει να πάτε κάπου, πηγαίντε προς την Εθνική μετά τον Άγιο Στέφανο, υπάρχουν εκεί χώροι, κι εμείς θα συνδράμουμε να γίνονται τα events. Πολύ προχωρημένη πρόταση για αστυνομικό.

Αυτό πήγα να πω. Γιατί ο αστυνομικός με τη ροκ συναυλία είχε ιστορικά ένα πρόβλημα. Θεωρούσε τους ανθρώπους που πήγαιναν σε αυτήν, πρόβλημαq

Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Μπορεί να μην είναι ακριβώς έτσι.

Σε κάποιες πολύ ιστορικές περιπτώσεις, υπήρξαν πολύ άσχημα περιστατικά, με πολύ ξύλο

Ακραία, όχι άσχημα.

Η δεκαετία του '80 είχε πολύ ξύλο...

Ήμουνα σε όλες τις συναυλίες...

Γι' αυτό το λέω. Ιστορικά η αστυνομία με τη ροκ συναυλία είχε μία σχέση σαν να ελέγχει μια διαδήλωση.

Ήταν το '80 που έπαιξαν οι Police στην Ελλάδα.

Πάνε να παίξουνε οι Police στο Σπόρτιγκ που χωράει 2.000 άτομα. Και ο κόσμος είναι πάνω από 20.000. Την επόμενη μέρα η Ελευθεροτυπία είχε στο πρωτοσέλιδο τον τίτλο «Police εναντίον Police»

Το '80 στο Σπόρτιγκ...

Τότε οι Police θα έπαιζαν στο Ισραήλ και ήταν στα καλύτερά τους. Και πάνε να παίξουνε στο Σπόρτιγκ που χωράει 2.000 άτομα. Και ο κόσμος είναι πάνω από 20.000. Τότε δεν υπήρχε προπώληση, υπήρχε το Happening αν το ξέρεις, αν το έχεις προλάβει.

Βεβαίως...

Ένα πολύ μικρό δισκοπωλείο στη Χαρ. Τρικούπη...

Δεν είχα πάει φυσικά στους Police, ήμουν πολύ μικρός για να πάω σε συναυλία το '80.

Ήταν ο συνονόματος Έλληνας φωτιστής και για αναβοσβήνει τα φώτα, βραχυκύκλωνε το καλώδιο. Υπήρξε ακραία σύρραξη και δεν μπορούσε να μπει ο κόσμος. Την επόμενη μέρα η Ελευθεροτυπία είχε στο πρωτοσέλιδο τον τίτλο Police εναντίον Police. Είχε γίνει της κακομοίρας. Και μετά οι Motorhead τριήμερο στο Σπόρτιγκ.

Είναι πολλές οι ιστορίες. Iggy Pop, Gallagher. Στον Gallagher ήταν κλασική περίπτωση που η αστυνομία δεν ξέρει πώς να αντιμετωπίσει κάτι τέτοιο και φοβάται.

Λοιπόν, θα πούμε άλλη μία ιστορία, γιατί όλο ιστορίες λέμε τώρα. Στον Gallagher δεν ξεκινούσε η συναυλία λόγω διαρροής ρεύματος. Sold out στη Ν. Φιλαδέλφεια με 35.000 κόσμο...

Δεν πρέπει να είχε δει ο Gallagher τέτοιο κοινό στη ζωή του λογικά, γιατί έπαιζε σε μικρά venue.

Και τα χρήματα που έβγαλε τότε ο Δημήτρης πρέπει να ήτανε κουφά, έκανε τότε το εισιτήριο 500δρχ. Έρχεται λοιπόν ένας τύπος με μία χάλκινη βέργα έξι μέτρων, που πρέπει να είναι ακόμα στη Ν.Φιλαδέλφεια, για γείωση και την κάρφωνε με μία βαριά. Βάζει τη γείωση, ξεκινάει η συναυλία.

Τέλος πάντων, ξεκινάει η συναυλία με το "Moonchild" και τότε δεν υπήρχαν security και τον ρόλο τους είχε αναλάβει η αστυνομία. Καμία σχέση με την εικόνα που έχουμε τώρα με κράνη και ασπίδες. Με καπέλα ήταν και ξαφνικά στο riff του τραγουδιού αρχίζει ο κόσμος να τρέχει. Κάποιοι πετάξανε κάτι και οι αστυνομικοί νόμιζαν πως έγινε επίθεση και μετά έγινε της κακομοίρας.

Εσείς από το 1996 είχατε κανονικά security;

Ναι, security ή τύπου security, φίλοι μας κτλ. 

Και το φαινόμενο του «ντου» πώς το αντιμετωπίσατε; Είναι μεγάλος πονοκέφαλος για τον διοργανωτή;

Ναι, ήταν μεγάλος πονοκέφαλος. Είναι μια πονεμένη ιστορία με πολλούς εμπλεκόμενους, όπου πίσω από το φαινόμενο αυτό, όλοι βγάζουν χρήματα. Πήγαινες εσύ π.χ. και ρώταγες τον υπάλληλο ή τον security πόσο κάνει το εισιτήριο, του έδινες τα μισά και σε άφηνε να μπεις. Δημιουργούνταν έτσι μια αναστάτωση και μπαίναν όλοι.

Βοηθούσε αυτό και στο να γεμίσει ο συναυλιακός χώρος με κόσμο ή ήταν καθαρά οικονομικά τα κίνητρα;

Νομίζω ήταν το δεύτερο. Υπήρχε ένα γενικό κλίμα που μέσα στον γενικό χαμό διευκόλυνε να συμβούν όλα αυτά.

Από τη στιγμή που στην Ελλάδα δεν υπάρχουν χορηγοί, δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος να ανακοινωθούν τα εισιτήρια μιας συναυλίας, μιας και δε θα τους προσελκύσει στο μέλλον

Άλλη μια απορία είναι, για ποιον λόγο στην Ελλάδα δεν κρατούνται επίσημα στοιχεία για την προσέλευση του κόσμου σε μια συναυλία; Π.χ. στον Roger Waters δεν ξέρουμε πόσοι παρακολούθησαν το live, σε αντίθεση με το εξωτερικό που ανακοινώνονται τα νούμερα.

Τα έσοδα του διοργανωτή προέρχονται από τα εισιτήρια, την τροφοδοσία του κοινού και κυρίως τους σπόνσορες. Από τη στιγμή που στην Ελλάδα δεν υπάρχουν χορηγοί, δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος να ανακοινωθεί κάτι τέτοιο, μιας και δε θα τους προσελκύσει στο μέλλον. Ακούς μια μπάντα στο εξωτερικό να λέει πως έκοψε 30 χιλιάδες ενώ ήταν λιγότεροι στην πραγματικότητα. Αυτό το κάνει προκειμένου να προσελκύσει χορηγούς. Δεν ισχύει κάτι αντίστοιχο εδώ, άσε που είναι και ψιλικατζήδες.

Rockwave 2006 Guns N Roses

Στους Guns 'N' Roses φαντάσου χορηγός ήταν η Milko. Ε, μη νομίσεις πως έδωσε κάνα τρελό νούμερο. Και όσους έχουμε εμείς ο κόσμος φαντάζεται πως μας δίνουν μεγάλα ποσά κι όχι τα επτά ή δέκα χιλιάδες που παίρνουμε τελικά. Γιγαντιαίο νούμερο θεωρείται το πενήντα χιλιάδες. Το εκατό είναι θρίαμβος. Έχουμε φτάσει στο σημείο μερικές φορές να μην ασχολούμαστε καν με χορηγούς. Και ιστορικά να το δεις, στο μακρινό παρελθόν δεν είχαμε χορηγούς. Ένας σταθερός και σοβαρός χορηγός μας ήταν η Cuervo, σαφέστατα. Μετά η Cosmote και με τα υπόλοιπα δεν αξίζει καν να ασχοληθούμε. Κι επειδή είμαι καλός στην αριθμητική, είναι προτιμότερο μερικές φορές να τα παίρνεις σε προϊόν, όπως τα νερά για την τροφοδοσία του κοινού.

Υπάρχουν συγκροτήματα αυτήν τη στιγμή που διαπραγματευόμαστε για το μέλλον, αλλά πρέπει να υπολογίσουμε πως θα πρέπει να βάλουμε το εισιτήριο στα 120 ευρώ μέση τιμή

Αυτό που θέλω να καταλάβει ο κόσμος μέσα από τις ερωτήσεις αυτές, είναι τι σημαίνει διοργάνωση συναυλίας. Έσοδα & έξοδα. Τι πληρώνει κάποιος διοργανωτής μπροστά.

Πλέον πληρώνεις το 100% μπροστά. Αυτό λόγω Covid θα αλλάξει, που σημαίνει πως το συγκρότημα θα πληρωθεί την ίδια ή την επόμενη μέρα της συναυλίας. Πιστεύω θα αλλάξουν τα νούμερα και θα αναγκαστούμε όλοι να προσγειωθούμε στην πραγματικότητα της σημαντικότερης παρενέργειας που θα δημιουργηθεί. Την ανεργία, που θα εκτιναχθεί στα ύψη. Δυστυχώς, οι πελάτες μας είναι οι πρώτοι που πλήττονται οικονομικά από την ανεργία, οι νέοι που παρακολουθούν τις συναυλίες κι αυτό θα πυροδοτήσει έναν φαύλο κύκλο φτώχιας. Από τη μία δεν θα υπάρχουν χρήματα κι από την άλλη δε θα υπάρχουν υποδομές.

Κι αυτό προσπαθούμε να δημιουργήσουμε με το Long Beach Festival: Χώρους με υποδομές, ούτως ώστε οι υπηρεσίες που θα παρέχουμε να είναι με λίγα χρήματα. Το εισιτήριο για παράδειγμα θα κοστίζει 14 ευρώ. Αυτό όμως που θα πάρει πίσω ο κόσμος θα είναι πολύ μεγάλο. Η παραγωγή π.χ. δεν κοστίζει 14 ευρώ. Θα έπρεπε να κάνει 40 ευρώ. Αλλά με τα χρήματα αυτά δεν πληρώνεις ούτε τις διεθνείς μπάντες. Οι απαιτήσεις τους είναι στον Θεό. Υπάρχουν συγκροτήματα αυτήν τη στιγμή που εντός ή εκτός εισαγωγικών διαπραγματευόμαστε για το μέλλον, αλλά πρέπει να υπολογίσουμε πως θα πρέπει να βάλουμε το εισιτήριο στα 120 ευρώ μέση τιμή.

Για ποιο επίπεδο ονομάτων μιλάμε ότι θα χρειαζόταν 120 ευρώ εισιτήριο για να βγείτε ως διοργανωτής;

Αυτά που φαντάζεσαι...

Τους τοπ φαντάζομαι... τους headliners στα πολύ μεγάλα φεστιβάλ. Επιπέδου Springsteen, Metallica...

Ακριβώς!

Με 120 ευρώ εισιτήριο...

Η μέση τιμή...

Ναι, το κατάλαβα. Νομίζω πως είναι πολλά... Είναι περίπου όπως η αρένα στην Αγγλία, που είναι περίπου 80-90 λίρες, το φτηνό εισιτήριο.

Άρα λοιπόν είναι δύσκολο για μια χώρα σαν τη δική μας. Αλλά, θα είναι δύσκολο σε όλη την Ευρώπη, δεν θα είναι μόνο για την Ελλάδα

Εσείς, λοιπόν, συνεχίζετε να κάνετε αυτό που κάνετε επειδή έχετε χτίσει τις υποδομές; Επειδή έχετε τον χώρο κλπ;

Το κάνει πιο εύκολο...

Αυτήν τη στιγμή αν ξεκινούσατε...

Είναι δύσκολο! Για κάποιον που θα ξεκινήσει τώρα θα είναι πολύ δύσκολο. Υπολογίζουμε τη δυσκολία θεωρώντας πως το θεσμικό πλαίσιο είναι αυτό που υπάρχει, έτσι; Δεν μπορεί να ελπίζει ότι «εμένα δεν με νοιάζει ποιο είναι το θεσμικό πλαίσιο, θα πάω να κάνω ό,τι γουστάρω». Τηρώντας τους κανόνες που υπάρχουν...

Η φορολογία συνεχίζει να είναι στο 24%;

Είναι, ναι. Άμα υπάρχουν κέρδη. Δεν νομίζω ότι θα υπάρχουν κέρδη πάντως για να υπάρξει φορολογία. Σε κανέναν...

Να σας κάνω μια ειλικρινή ερώτηση... Πώς θα βγείτε με 14€ εισιτήριο;

Δεν θα βγούμε!

Κάποιοι συνάδελφοί σου έχουν συνδράμει στο μέγιστο για την αρνητική εικόνα που έχει δημιουργηθεί για το Terra Vibe. Και δεν ήταν τυχαίο που το κάνανε. Το κάνανε με δόλο και με αμοιβή

Και τι κάνουμε; Χτίζουμε κάτι για το μέλλον;

Χτίζουμε κάτι για το μέλλον. Ήταν κάτι το οποίο ξεκινήσαμε και είναι το πρώτο κομμάτι ολοκλήρωσης ενός έργου που έπρεπε να γίνει. Με τον προσδιορισμό μιας ημερομηνίας, λέμε «24 ή 25 Ιουλίου θα γίνει το Long Beach Festival» και πρέπει ο χώρος να είναι έτοιμος στις βασικές γραμμές του, στην πρακτική του λειτουργία. Δεν ξέρω αν έξω συμβαίνουν τα ίδια, αλλά εδώ, στη χώρα μας είναι πολύ έντονη η νοοτροπία των εργαζόμενων του στυλ «Έλα μωρέ, δεν θα γίνει τώρα. Πάμε μετά να το κάνουμε».

Τώρα πιεζόμαστε και λέμε όλοι «πάμε να το κάνουμε». Το έργο θα πρέπει να ολοκληρωθεί. Τι σημαίνει αυτό; Ότι θα πρέπει να υπάρχει φωτισμός, θα πρέπει να υπάρχει stage, θα πρέπει να υπάρχει νερό, θα πρέπει να υπάρχει ρεύμα, θα πρέπει να υπάρχουν υποδομές, σε σύνολο για να μπορέσει να γίνει. Πρέπει ο χώρος να έχει bar, να έχει τουαλέτες, πρέπει να έχουμε όλα τα πολύ βασικά πράγματα για να γίνει μια εκδήλωση. Και ειδικά στην περίοδο που μιλάμε τώρα, δεν μπορείς να τους βάλεις χημική τουαλέτα. Και χωρίς κορωνοϊό ήταν δύσκολο.

Αν πάμε στο Terra Vibe το οποίο έχει 132 σταθερές τουαλέτες, κανονικές, αυτό δεν υπάρχει σε κανένα φεστιβάλ. Το να κατηγορούμε και να δημιουργούμε συνεχώς αρνητική εικόνα δεν είναι δίκαιο... Σαφέστατα κάποιοι συνάδελφοί σου έχουν συνδράμει στο μέγιστο. Και δεν ήταν τυχαίο που το κάνανε. Για κάποιους μιλάω. Κάποιοι το κάνανε με δόλο και με αμοιβή κιόλας...

Κοιτάξτε. Σε ένα περσινό φεστιβάλ ένας φίλος μου περίμενε μια ώρα για να πάει στην τουαλέτα. Αν συνέβαινε σε εμένα, ναι θα το μετέφερα στον αναγνώστη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θέλω να χτυπήσω τον διοργανωτή. Αλλά θέλει και μια μικρή εμπειρία στον βαθμό που είναι εφικτό. Δηλαδή να μην περιμένεις να πας τουαλέτα ή να πας για μπύρα όταν τελειώνει το δεύτερο όνομα πριν το τελευταίο που θα πάνε όλοι. Από την άλλη, αν υπάρχει μια ταλαιπωρία πρέπει να το γράψεις.

Έχουμε έναν χώρο που έχει κανονικές τουαλέτες. Παραδείγματος χάριν, το 2018 οι πιο πολλές χημικές τουαλέτες δεν χρησιμοποιήθηκαν. Ο κόσμος - και καλά κάνει, όπως κάνω κι εγώ - πηγαίνει στις κανονικές τουαλέτες, δεν πηγαίνει στις χημικές. Υπήρχαν χημικές τουαλέτες που ήταν μέσα στον χώρο που δεν ανοίχτηκαν ποτέ, που δεν πήγε κανείς να τις χρησιμοποιήσει. Γιατί δεν ήθελε να πάει...

Λογικό είναι να μην θέλει να πάει...

Κι εγώ δεν πηγαίνω. Λογικό και σεβαστό είναι. Όμως υπήρχαν εκεί...

Δεν υπάρχει συγκέντρωση κοινού μεγάλη χωρίς όλα αυτά που συζητάμε. Δεν πάμε στο πανηγύρι του χωριού μας που έχει 200 άτομα ή 120. Το 2010 έπαιξαν στο Ολυμπιακό Στάδιο οι U2 και είχε 105.000 κόσμο...

Δεν υπάρχει φεστιβάλ χωρίς ουρές. Αυτό το ξέρουμε.

Δεν υπάρχει συγκέντρωση κοινού μεγάλη χωρίς όλα αυτά που συζητάμε. Δεν πάμε στο πανηγύρι του χωριού μας που έχει 200 άτομα ή 120. Το 2010 έπαιξαν στο Ολυμπιακό Στάδιο οι U2 και είχε 105.000 κόσμο...

...είχε τόσο κόσμο;

Ήταν η 360 tour. Και ήταν στο κέντρο της πόλης, ήταν στο Ολυμπιακό Στάδιο. Κάποια στιγμή ήταν 4:30 - 4:45 το πρωί και βγήκα με ένα μηχανάκι να δω τι γίνεται και γινόταν της κακομοίρας με κόσμο που έψαχνε να βρει κάποιον τρόπο να φύγει. Δεν γίνεται να μετακινηθούν σε ένα σημείο 100.000 άνθρωποι και να μην υπάρξει κάποιο θέμα. Δεν μπορούν να φύγουν. Σαφέστατα το ξέραμε και δεν μπορώ να γνωρίζω αν γινόταν στη Γερμανία το αντίστοιχο event αν θα αφήναν τον κόσμο έτσι. Εγώ πιστεύω θα δούλευε το τρένο με υπερωρίες και θα έβγαζε και λεφτά κιόλας...

Από εμπειρία που έχω βάζουν πολλά τρένα, ενώ υπάρχουν και λεωφορεία.

Και θα έβγαζαν όλοι και χρήματα...

Γιατί λοιπόν δεν γίνεται αυτό;

Γιατί εδώ είναι η γραφειοκρατία που λέγαμε πριν. Σου λέει «σκασίλα μας. Θα με βάλουν να δουλέψω και τη νύχτα; Δεν παίρνω τα λεφτά μου; Δεν δουλεύω!». Είναι η γραφειοκρατία που δεν ξέρω αν σε αυτή τη χώρα θα τελειώσει ποτέ. Κάποια στιγμή θα τελειώσει...

Σαφέστατα μέσα στον κορωνοϊό - για να μην λέμε μόνο τα αρνητικά - έχουν γίνει και κάποια καλά. Το πιο σπουδαίο που έχει γίνει στη χώρα μας - ένα είναι το σπουδαίο γιατί στον πολιτισμό δεν είδαμε τίποτα σπουδαία πράγματα - είναι ότι έγινε ψηφιακή επανάσταση.

Και το κράτος αναγκάστηκε κι ο κόσμος...

Το κράτος βασικά... Σταματήσαμε να πηγαίνουμε και στα ΚΕΠ που ήταν η πρώτη μεγάλη επανάσταση. Οι δηλώσεις του Ν.105 που έχω υπογράψει είναι χιλιάδες ή δεκάδες χιλιάδες. Και πάλι ήταν επανάσταση σε σχέση με την προηγούμενη κατάσταση που πήγαινες στο Α.Τ. να κάνεις εξουσιοδότηση ή δήλωση του Ν.105. Τώρα μπαίνεις στο gov.gr και κάνεις μια δήλωση σε δευτερόλεπτα. Αυτό είναι μια εξέλιξη...

Μέχρι τον Σεπτέμβριο δείχνει η κατάσταση ότι θα μπορούν να γίνουν συναυλίες, όπως γίνονται. Μετά πιστεύω ότι δεν υπάρχει περίπτωση οι χώροι να είναι βιώσιμοι

Μεγάλη, όχι απλή εξέλιξη...

Για να μην τα λέμε όλα αρνητικά, υπάρχουν και άνθρωποι οι οποίοι δουλεύουν. Τώρα στον τομέα του πολιτισμού, δεν μπορεί να συγκριθεί η κατάσταση. Εμείς ήμασταν σε αναστολή, τώρα είμαστε οι μόνοι που δουλεύουμε και από πιστεύω πως μέχρι τον Σεπτέμβριο δείχνει η κατάσταση ότι θα μπορούν να γίνουν συναυλίες, όπως γίνονται. Μετά πιστεύω ότι δεν υπάρχει περίπτωση οι χώροι να είναι βιώσιμοι.

Μιλάμε για τον κλειστό, χειμωνιάτικο χώρο, σωστά;

Τι σημαίνει ότι δεν θα είναι βιώσιμοι; Ότι τον χειμώνα δεν θα μπορεί να γίνει τίποτα!

Ήθελα να το ρωτήσω αυτό. Μπορεί να βγει μια συναυλία σε χώρο 1.000 ατόμων με 250 άτομα;

Μπορεί να βγει με 900 άτομα. Ούτε με 800 βγαίνει. Με 250 με τίποτα.

Άρα, θα έχουμε τα ελληνικά ονόματα περισσότερο;

Ούτε τα ελληνικά μπορούν...

Δεν θα στηρίξουν; Δεν υπάρχει μια τέτοια σχέση ότι θα σε στηρίξω να με στηρίξεις;

Δεν μπορούν ούτε τα ελληνικά...

Μιλάω για αξιόλογους καλλιτέχνες με τους οποίους έχετε σχέση χρόνια...

Δεν μπορεί να γίνει μια δουλειά με 250 άτομα. Με 12 ή 14 ευρώ εισιτήριο; Κάνε τον πολλαπλασιασμό. Με τζίρο τρία χιλιάρικα; Βγάλε τους φόρους και τα πνευματικά δικαιώματα μένουν δυόμιση. Να πληρώσεις ποιον με δυόμιση;

Και τι θα κάνουμε; Μόνο live streaming;

Δεν θα κάνουμε τίποτα πιθανόν. Προσωπικά δεν είμαι οπαδός αυτού...

Του απομακρυσμένου;

Η ζωντανή μουσική είναι άλλο πράγμα.

Δεν μπορεί να είναι βιώσιμες οι συναυλίες με 250 άτομα ή 150 άτομα σε μεγάλους χώρους

Μήπως θα γυρίσουμε σε δίσκους; Δηλαδή περισσότερο στο στούντιο και σε κυκλοφορίες;

Είναι μια καλή - το καλή το λέω καυστικά - ευκαιρία να γυρίσουμε σε δημιουργία. Κι ας ελπίσουμε ότι σύντομα η όλη κατάσταση θα ξεπεραστεί.

Δεν μπορεί να είναι βιώσιμες οι συναυλίες με 250 άτομα ή 150 άτομα σε μεγάλους χώρους. Τώρα αν έχεις έναν χώρο που χωράει 300 άτομα και βάλεις 250, είναι οκ. Αλλά, οι μεγάλοι χώροι έχουν άλλες απαιτήσεις. Λες, τι έχεις; Έχεις πόρτες. Τρεις πόρτες για παράδειγμα. Θα πρέπει να έχεις έναν άνθρωπο να την ανοίγει και να την κλείνει για παράδειγμα. Δεν μπορείς να έχεις έναν.

Όλα τα βασικά πρέπει να υπάρχουν. Η παραγωγή θα πρέπει επίσης να είναι του ανάλογου επιπέδου. Έλεγα μόνο μήπως υπήρχε κάποια έκπτωση στην αμοιβή του καλλιτέχνη...

Δύσκολο. Όποιος θέλει το κάνει, όποιος δεν θέλει δεν το κάνει. Κάθεται σπίτι του.

Δεν υπάρχει σχέδιο για τον χειμώνα, γιατί περιμένουμε να δούμε πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση. Η οποία είναι γκρίζα

Άρα το χειμώνα τι θα κάνετε; Υπάρχει κάποιο σχέδιο ή περιμένετε;

Νομίζω περιμένουμε. Δεν υπάρχει κάποιο σχέδιο, όχι. Δεν υπάρχει σχέδιο γιατί περιμένουμε να δούμε πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση. Η οποία είναι γκρίζα.

Οπότε αυτήν τη στιγμή η στόχευση πάει στο επόμενο καλοκαίρι;

Αυτήν τη στιγμή στοχεύουμε στο επόμενο καλοκαίρι. Στοχεύουμε στο Rockwave και στο Long Beach. Αυτή θα είναι η κύρια στόχευση.

Υπάρχει ένα μούδιασμα. Η πρώτη συναυλία που έγινε ήταν Πυξ Λαξ στην Τεχνόπολη, προχθές, στις 16 του μήνα. Εντάξει, γεμάτο ήταν. Γεμάτο στα πλαίσια του τι είναι γεμάτο πια. Ακούω πολλούς που λένε πως ήταν sold out. Νομίζω πως δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε λέξεις όπως sold out...

Ας είμαστε λίγο πιο μετριόφρονες, λίγο πιο ταπεινοί. Γιατί sold out στην Τεχνόπολη είναι με 6.000 εισιτήρια, όχι με 1.000

Το θέμα είναι πόσα κόψατε. Αν έκοψες χίλια εισιτήρια...

Αν λες «έκανα sold out την Τεχνόπολη» είναι πολύ βαρύ να το πεις στις υπάρχουσες συνθήκες. Ας είμαστε λίγο πιο μετριόφρονες, λίγο πιο ταπεινοί. Γιατί sold out στην Τεχνόπολη είναι με 6.000 εισιτήρια, όχι με 1.000. Με 900 δηλαδή. Γιατί 1.000 είμαστε μαζί κι εγώ κι εσύ, οι πάντες, που μπαίνουμε μέσα. Οπότε με 900 εισιτήρια είναι πολύ βαριά λέξη να πεις «sold out» γιατί δεν είναι sold out. Είναι 900, δεν είναι 6.000. Άρα είναι καλό να είμαστε πιο μαζεμένοι στις εκφράσεις μας.

Είναι μια εμπορική έκφραση που χρησιμοποιείται για να δείξει ότι πήγε καλά μια συναυλία...

Είναι καλό στις μέρες μας να μην χρησιμοποιείται αυτή η έκφραση.

Κε Λώρη σας ευχαριστώ. Νομίζω πως καλύψαμε τα περισσότερα θέματα.

Εγώ σας ευχαριστώ

*Ευχαριστούμε τους ευγενικούς ανθρώπους του καφενείου ΚωστΑνΝίτσα για τη φιλοξενία.

  • SHARE
  • TWEET