Morrissey @ Tae Kwon Do, 15/12/14

O Morrissey είναι καλά, η συναυλία ακόμα καλύτερη. Σταματήστε το μοιρολόι και ξεκινήστε να βρίζετε τη Βασιλική οικογένεια

Από τον Γιάννη Λυμπέρη, 16/12/2014 @ 20:23
Σιγά μην είναι άρρωστος. Είχε μια περιπέτεια, τη μοιράστηκε, αλλά αυτό το μοιρολόι που επικρατεί, δεν έχει προηγούμενο. Ναι, ό,τι σκέφτεται το λέει, αλλά καμιά φορά οι στίχοι είναι απλώς στίχοι, και μερικοί από αυτούς γράφτηκαν 25 με 30 χρόνια πριν...

Ο Morrissey περνάει μια χαρά, και για αυτό και πάντα οι συναυλίες του είναι εξαιρετικές. Αν ήταν άρρωστος, έτσι θα έπαιζε; Τέτοια φωνάρα θα είχε στα 55 του; Είναι οργισμένος για όσα συμβαίνουν, παίρνει θέση, αλλά στη συναυλία δεν πας να ακούσεις τα προβλήματά του, πας να τα ξεχάσεις.

Morrissey

Τα πάντα ήταν καλύτερα σε σχέση με την τελευταία φορά που τον είδαμε, το καλοκαίρι του 2012. Δεν υπήρχε στριμωξίδι, αν και το κλειστό του Φαλήρου γέμισε - υπολογίζουμε 6-6.500, μια μικρή ταλαιπωρία στην αργή είσοδο στο χώρο, η οποία οδήγησε στην έναρξη του live στις 22:00 -αντί για 21:30 που είχε ανακοινωθεί- και λήξη στις 00:10.

Στις 22:00 ακριβώς, μια τεράστια οθόνη κατέβηκε, και ξεκίνησε να παίζει τραγούδια «ηρώων» του Moz. Aρχή με Ramones και Brian Eno, συνέχεια με Chris Andrews, Nico, Mott The Hoople, Charles Aznavour, New York Dolls, η Lypsinka, ο θάνατος της Θάτσερ, θάνατοι ταυρομάχων, ενώ ακουγόταν το δικό του "The Bullfighter Dies", θάνατοι ζώων. Πολλοί δυσανασχέτησαν με τη διάρκεια, ίσως είχαν δίκιο...

Morrissey

Ξεκίνησε ιδανικά, ο ήχος γυαλί. Το "The Queen Is Dead" δεν μπορούσε να ακουστεί καλύτερα, το "Suedehead" ενθουσίασε τους πάντες, και οι μη ενημερωμένοι, ίσως περίμεναν μια βραδιά best of αναμνήσεων. Και βέβαια κάτι τέτοιο δεν συνέβη. O Morrissey δεν είναι νοσταλγικός, δημιουργεί στο τώρα και ο φετινός δίσκος του "World Peace Is None Of Your Business" κατείχε το 50% του setlist.

Morrissey

Το "Staircase At The University" ήταν εντυπωσιακό με την φλαμένκο κιθάρα στο φινάλε, το ομότιτλο ονομάστηκε στο τέλος "World, Greece Is None Of Your Business", το "Scandinavia" επιβλητικό. Στις πιο ήρεμες στιγμές του ("Smiler With Knife", "I'm Not A Man") πολλοί θα ήθελαν στη θέση τους ένα, δύο «χιτς» ακόμα, αλλά σε κάθε συναυλία που πάμε, έχουμε τη δική μας dream-list στο κεφάλι μας.

Morrissey

Στα "The Bullfighter Dies" και "Meat Is Murder" σκληρές εικόνες έπαιζαν στην οθόνη και κεφάλια έσκυψαν, το "Everyday Is Like Sunday" ανήκει σε -και- σε αυτούς που δεν έχουν αγοράσει ένα CD του. Να μου επιτρέψετε, να κάνω γνωστό σε δύο τύπους πίσω μου, αν βέβαια διαβάζουν Rocking, που έβριζαν λέγοντας τι είναι αυτά τα άγνωστα που παίζει (στη διάρκεια των "Asleep" και "Meat Is Murder") πως ο Midge Ure ΔΕΝ ΗΤΑΝ κιθαρίστας των Smiths.

Morrissey

Έχω δει τον Morrissey όσες φορές ήρθε στην Αθήνα, και κάθε φορά μοιάζει καλύτερος. Από τους ελάχιστους καλλιτέχνες που στέκουν στη σκηνή larger than life και ταυτόχρονα είναι κοντά σε όλους. Στο τέλος είπε καληνύχτα με ένα «remember me, but forget my fate» και τη δική μας απορία γιατί ούτε ένας δεν πήδηξε στη σκηνή. Κάποιος του φώναξε «I love you», εκείνος απάντησε «Γιατί; Βρες ένα χόμπι...».

Morrissey

Kαλύτερες στιγμές: Το "Speedway" είναι ένα από τα πέντε καλύτερα τραγούδια του, στο "Asleep" δεν ακουγόταν κιχ, θυμήθηκα πόσο πολύ γουστάρω το "Certain People I Know" και βέβαια το "How Soon Is Now?", παρά τα προβλήματα στην κιθάρα, έκλεισε όπως έπρεπε μια βραδιά που δεν έμοιαζε με καμία άλλη. Γιατί ο Morrissey δεν μοιάζει με κανέναν άλλο.
SETLIST

The Queen Is Dead
Suedehead
Speedway
Kiss Me A Lot
Staircase At The University
I'm Throwing My Arms Around Paris
World Peace Is None Of Your Business
Neal Cassady Drops Dead
One Of Our Own
The Bullfighter Dies
Scandinavia
Yes, I Am Blind
Everyday Is Like Sunday
Smiler With Knife
Asleep
I'm Not A Man
Certain People I Know
Trouble Loves Me
Meat Is Murder

Encore:
How Soon Is Now?

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν / www.livephotographs.com
  • SHARE
  • TWEET