Nightstalker, The Vulcan Itch @ Gagarin 205, 11/04/25

Ως συνήθεια που έγινε λατρεία κι επαναλαμβάνεται με κάθε διαθέσιμη ευκαιρία, η συναυλιακή επιστροφή των Nightstalker, αυτή τη φορά για τη live παρουσίαση του εξαιρετικού νέου τους δίσκου, μας βρήκε και πάλι παρόντες. Μαζί τους, οι Vulcan Itch σχημάτιζαν ένα δυνατό δίδυμο heavy rock αποχρώσεων, το οποίο όριζε μια καυτή βραδιά Παρασκευής, την οποία ο κόσμος τίμησε δεόντως, γεμίζοντας ασφυκτικά το γνωστό μαγαζί της Λιοσίων.

Παίρνοντας τα πράγματα με τη σειρά τους, οι Vulcan Itch είχαν την τύχη να παίξουν σε έναν ήδη κατάμεστο χώρο, με το αθηναϊκό power trio να προσπαθεί να δώσει τον καλύτερο του εαυτό σε αυτήν την μοναδική ευκαιρία προβολής. Το αν τα κατάφεραν, το επιβεβαιώνει το θερμό χειροκρότημα του κοινού στο τέλος του set τους, με τους ίδιους να αποδίδουν το stoner δυναμικών υλικό τους με περίσσεια ένταση και την αναμενόμενη συναυλιακή «βρωμιά» που άρμοζε στην περίσταση.

Γενικότερα, οι ίδιοι αποτελούν μια μπάντα που «ψάχνει» το άνοιγμα σε μεγαλύτερο κοινό και την αναγνώριση, μέσω των συναυλιών σε Ελλάδα κι εξωτερικό, ενώ κάθε νέο της βήμα μοιάζει και πιο σίγουρο. Υπό αυτό το πρίσμα, το περσινό τους άλμπουμ υπήρξε και το καλύτερο τους μέχρι σήμερα, με όσα κομμάτια παρουσιάστηκαν από αυτό να δείχνουν τις προοπτικές του groove rock trio με τρόπο εμφατικό.

Γεγονός υπήρξε, όμως, πως η μεγαλύτερη μερίδα του κοινού είχε έρθει για τους αγαπημένους Nightstalker, οι οποίοι διανύουν μια ιδιαίτερη περίοδο φόρμας, έχοντας κυκλοφορήσει το απολαυστικό "Return From The Point Of No Return" κι επιστρέφοντας από μια άκρως επιτυχημένη συναυλιακή περιήγηση σε επιλεγμένους ευρωπαϊκούς σταθμούς. Άλλωστε, οι βετεράνοι της ελληνικής σκηνής στέκουν μια κορυφαία σε απόδοση μπάντα, είτε παίζουν μπροστά σε μια χούφτα ανθρώπους, είτε μπροστά σε χιλιάδες ακροατές τους, κάτι που αναγνωρίζεται από όποιον είχε την τύχη να τους δει ζωντανά κάποια στιγμή.

Εκκινώντας την εμφάνιση τους με το "Dust" και συνεχίζοντας αναμενόμενα και με τα δύο επόμενα σε σειρά τραγούδια του νέου δίσκου - λογικό, αφού μιλάμε για live presentation - δεν χρειάστηκαν παρά μερικά λεπτά ώστε ο ήχος να τελειοποιηθεί, η μπάντα να ρολάρει κι εμείς να παρασυρθούμε στους ρυθμούς της. Τα κολλητά "Forever Stoned" και "Just A Burn" ξεκίνησαν κι επίσημα το πανηγύρι των sing along, το οποίο με το πέρασμα της ώρας μετατρεπόταν σε χείμαρρο αντιδράσεων, από mosh pits έως crowd surfing.

Απόλυτο σέβας, δε, για το γεγονός πως η μπάντα δεν έκανε μια «λειψή» παρουσίαση του νέου υλικού, αλλά παρουσίασε το δίσκο στην ολότητα του, δίχως να «κόψει» τραγούδια που πρέπει να παρουσιαστούν ζωντανά σε κάθε εμφάνιση της. Αντιθέτως, 21 στιγμές αργότερα, με τον Αργύρη τον πιο άνετο κι αβίαστα επικοινωνιακό frontman ασυζητητί για όσο παίζουν, την τριπλέτα των υπόλοιπων μουσικών αρχοντική σε αυτό που κάνει και το κοινό άψογα ανταποκρίσιμο στα όσα συνέβαιναν επί σκηνής, τα πράγματα είχαν μπει στη σωστή τους θέση.

Είτε στις Νιτσε-ικές αναζητήσεις του "Baby, God Is Dead", είτε στα all time classic σαν το "Trigger Happy" και τα πιο σύγχρονα hit όπως το (παραστατικότατο) "Zombie Hour", οι Nightstalker είχαν μόνιμα το πόδι πατημένο στο γκάζι, συνεπικουρούμενοι από τα πλέον εντυπωσιακά και καλλίγραμμα backing vocals που θα μπορούσαν να διαθέτουν. Έτσι, με το encore να έρχεται σαν φυσικό επακόλουθο, το κλείσιμο με τα πασίγνωστα "Dead Rock Commandos" και "Children Of The Sun" είχε την κορύφωση που αναμενόταν, καθώς το κάθε ηλικίας κοινό πήρε την ερμηνευτική σκυτάλη με το έτσι θέλω.

Παιδάκια, ευχαριστούμε. Η κλασική φράση του Αργύρη που τόσο απέριττα δείχνει το ανεπιτήδευτο state of mind αυτής της μπάντας, 30 και βάλε χρόνια τώρα, ουσιαστικά ανανέωσε το συναυλιακό ραντεβού μας, μέχρι την επόμενη φορά. Ως τότε, τα όσα ζήσαμε, παρέα με το υλικό του νέου άλμπουμ, φαντάζουν ιδανική συντροφιά για κάθε περίσταση.

Φωτογραφίες: Γιώργος Κρίκος