«Α Βuyer's Guide»: Candlemass

Ένας πλήρης οδηγός για την δισκογραφία του σπουδαίου doom metal συγκροτήματος

Από τους Θοδωρή Μηνιάτη, Γιάννη Βόλκα, Θοδωρή Ξουρίδα, 05/11/2013 @ 13:52
Το γεγονός ότι οι Black Sabbath έχουν επηρεάσει καταλυτικά την διαμόρφωση της σκληρής μουσικής σε ένα εύρος που χρονικά ξεκινά από την δεκαετία του 1970 και φτάνει μέχρι το... μέλλον είναι αδιαμφισβήτητο. Η επιρροή τους αυτή είναι τέτοια που δεν μετριέται με τα συγκροτήματα που έχουν επηρεάσει, αλλά με τα ιδιώματα της rock και metal μουσικής που έχουν (συν-)διαμορφώσει. Δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι η ληξιαρχική πράξη γέννησης ενός από αυτά τα ιδιώματα είναι το ομώνυμο τραγούδι από των ομώνυμο δίσκο των Black Sabbath. Μιλάμε φυσικά για το doom metal, το παρακλάδι δηλαδή του heavy metal που βασίζεται στον αργό κατά κύριο λόγο ρυθμό, τα heavy όσο δεν πάει riff και μια στιχουργική που καταπιάνεται με την απαισιόδοξη και σκοτεινή πλευρά των πραγμάτων. Αργά αλλά σταθερά το doom metal θα αρχίσει να διαμορφώνεται γύρω στις αρχές των 80s στις Η.Π.Α., με κύριους εκφραστές τους Pentagram, Saint Vitus και Trouble αλλά και στην Μεγάλη Βρετανία, εντός των πλαισίων του NWOBHM κινήματος.

Candlemass

Την ίδια περίπου περίοδο, ο νεαρός Σουηδός Leif Edling θα κάνει -λίγα χρόνια πριν γράψει το όνομά του με χρυσά γράμματα στο εξώφυλλο της doom metal Βίβλου με τους Candlemass- τα πρώτα του βήματα στη μουσική, βαθιά επηρεασμένος από τους Black Sabbath αλλά και το αναδυόμενο μεταλλικό κίνημα της εποχής. Εκτός από μία σειρά demo, θα κυκλοφορεί το 1984 με τους Nemesis το EP "Day Of Retribution" και στη συνέχεια θα κυνηγήσει μέσα από τους Candlemass το όραμά του για τη μουσική. Ως ηγέτης, μπασίστας, συνθέτης και στιχουργός θα συνθέσει μαζί με τον ρυθμικό κιθαρίστα Mats Bjorkman ένα ανυπέρβλητο δίδυμο, αρχής γενομένης από το ιστορικό "Epicus Doomicus Metalicus". H προσθήκη του Janne Lindh στα τύμπανα, του εξαιρετικού lead κιθαρίστα Lars Johansson και κυρίως του «καλόγερου» Messiah Marcolin στα φωνητικά θα βρει τους Candlemass να κυκλοφορούν κορυφαίους δίσκους, προσφέροντας την ονομασία και μια επικομεταλλική διάσταση στο doom metal.

Candlemass

Την πρώτη φυγή του Messiah θα ακολουθήσει το εξαιρετικό "Chapter IV" και δυστυχώς λίγο αργότερα η διάλυση του σχήματος. Κατόπιν ο Edling θα δημιουργεί το project των Abstract Algebra, με τους οποίους κυκλοφόρησε το ομώνυμο άλμπουμ το 1995. Αρκετά σύντομα δημιουργεί ξανά τους Candlemass, χωρίς όμως την παρουσία κανενός μέλους από το παρελθόν και κυκλοφορεί δύο άλμπουμ στα τέλη των 90s. Το πολυπόθητο reunion της κλασικής σύνθεσης των Candlemass γίνεται πραγματικότητα για μία σειρά συναυλιών το 2002 και τελικά, το 2005 αυτή η σύνθεση κυκλοφορεί το εξαιρετικό "Candlemass".

Candlemass

O Messiah θα φύγει για δεύτερη φορά, οι υπόλοιποι όμως θα μείνουν, θα βρουν τον άξιο αντικαταστάτη του στο πρόσωπο του Robert Lowe των Solitude Aeturnus και θα κυκλοφορήσουν τρία ακόμη πολύ δυνατά άλμπουμ. Ταυτόχρονα με την δεύτερη φάση των Candlemass, ο Edling θα κυκλοφορήσει την τελευταία δεκαετία τρία άλμπουμ με τους Krux και ένα προσωπικό το 2008.

Candlemass

Η προηγούμενη χρονιά βρήκε τους Candlemass να λύνουν την συνεργασία τους με τον Lowe, αντικαθιστώντας τον με τον Mats Leven και αφήνοντας να εννοηθεί πως θα συνεχίσουν να υφίστανται σαν συγκρότημα, πιθανότατα όμως χωρίς να δισκογραφούν. Η πιο πρόσφατη εξέλιξη στην οικογένεια των Candlemass αφορά την κυκλοφορία το ομώνυμου ντεμπούτου των Avatarium, ενός ακόμη side project του Edling. Με αυτήν την αφορμή, το Rocking.gr πιάνει το νήμα από την άκρη του και παρουσιάζει έναν οδηγό αγοράς/ακρόασης της δισκογραφίας ενός από τα πλέον σημαντικά συγκροτήματα στο doom metal ιδίωμα.

Masterpieces
Candlemass - Nightfall Nightfall
(Axis - 1987)

Αν παρατηρήσει κανείς, όλα τα μεγάλα συγκροτήματα έχουν στην σύνθεσή τους τουλάχιστον δύο «μεγάλες» προσωπικότητες. Ο Messiah Marcolin  ανέλαβε «με το έτσι θέλω» τα φωνητικά στους Candlemass, αποδείχτηκε ιδανικός ερμηνευτής αλλά και ηγετική φυσιογνωμία ο οποίος, αν και νέο μέλος, ανέλαβε επίσης σημαντικές πρωτοβουλίες για το μέλλον των Candlemass. Απέρριψε το όνομα "Gothic Stone", αντιπρότεινε το "Nightfall" και υιοθέτησε το χριστιανικό image. Αποτέλεσμα αυτών (σε συνδυασμό με τον κύριο συνθέτη Leif Edling), ένας από τους πιο σημαντικούς metal δίσκους της δεκαετίας του '80 με μεγαλειώδεις συνθέσεις από μια σφιχτοδεμένη, ώριμη πλέον μπάντα, αντάξια παραγωγή και με ένα απόλυτα ταιριαστό εξώφυλλο (Thomas Cole, The Voyage Of Life, Old Age). Οι Candlemass  χρόνια αργότερα θα αποδείξουν την αξία τους και χωρίς τον Messiah Marcolin, μόνο με τον «ιερέα» όμως έχουν την δυνατότητα να αγγίξουν την κορυφή.

Γ.Β.
Candlemass - Ancient Dreams Αncient Dreams
(Active - 1988)

Το 1988 βρήκε τους Candlemass να κυκλοφορούν αισίως την τρίτη δουλειά τους. Το "Ancient Dreams" έρχεται έναν χρόνο μετά το "Nightfall" και είναι η φυσική ηχητική συνέχεια του σχήματος. Ώριμοι πια οι Σουηδοί συνθέτουν και κυκλοφορούν έναν από τους καλύτερους δίσκους στην ιστορία του doom metal. Ένα άλμπουμ αψεγάδιαστο, με τραγούδια που υμνούν το είδος και αποτελούν ωδή στην παγκόσμια metal σκηνή. Για άλλη μια φορά ακούγονται riff που θυμίζουν τον θρήνο της Μεγάλης Εβδομάδας βουτηγμένα σε μια ανυπέρβλητη μυστικιστική ατμόσφαιρα. Το "Ancient Dreams" είναι ένας δίσκος που πρέπει να ακούγεται από την αρχή μέχρι το τέλος, καθώς καμία από τις οκτώ συνθέσεις που περιλαμβάνει δεν υστερεί, και οριοθετεί την ταυτότητα ενός group που θα βρίσκεται για πάντα πολύ ψηλά στην κατάταξη των κορυφαίων σχημάτων του metal.

Θ.Μ.
 
Cornerstones
Candlemass - Tales Of Creation Tales Of Creation
(Music For Nations - 1989)

Μετά από το σπουδαίο ντεμπούτο τους και τα δύο αριστουργήματα που ακολούθησαν, οι Candlemass συνεχίζουν με κεκτημένη ταχύτητα κυκλοφορώντας μέσα σε τέσσερα χρόνια το τέταρτο κατά σειρά άλμπουμ τους. Το "Tales Of Creation" συνδυάστηκε, ως η πρώτη δουλειά για την μητρική Music for Nations, με την καθιέρωση της μπάντας στο υψηλό επίπεδο και αποτέλεσε έναν ακόμη δίσκο που λατρεύτηκε από τους οπαδούς. Έχοντας παλαιότερα demo ως πρώτη ύλη και διαθέτοντας πλέον την δική τους μουσική ταυτότητα, ο Edling και η παρέα του δημιουργούν το ξεχωριστό soundtrack μιας  εμπνευσμένης από την Βίβλο επικής περιπέτειας. Μία ακόμη σειρά από θαυμάσιες συνθέσεις ( "Dark Reflections", "A Tale Of Creation") και το καταπληκτικό instrumental "Into The Unfathomed Tower" συντελούν σε ένα ακόμη εξαιρετικό τελικό αποτέλεσμα και ένα άλμπουμ-κόσμημα για κάθε ενημερωμένη metal δισκοθήκη.

Θ.Ξ.
Candlemass - Epicus Doomicus Metallicus Epicus Doomicus Metallicus
(Black Dragon - 1986)

Οι Saint Vitus και οι Trouble προϋπήρχαν, το ίδιο και οι Witchfinder General αλλά το "Death Penalty" μας πάει αλλού. Οι Sabbath και ο Iommi από την άλλη μας πάνε ...πάντου. Όλα αυτά όμως δεν έχουν καμία σημασία αφού το 1986, ο Leif Edling με τρεις λέξεις όρισε το επικό doom. Η ιστορία έχει γράψει ότι ο Mark Shelton (Manilla Road) έβαλε το χεράκι του ώστε οι νεαροί Candlemass να υπογράψουν στην Black Dragon με αποτέλεσμα να κυκλοφορήσουν το "Epicus Doomicus Metallicus". Με ήχο βαρύ σαν ταφόπλακα το ντεμπούτο των Candlemass δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την μετέπεια «Αγία Τριάδα». Αν και με μέτρια παραγωγή και με το παντοτινό ερώτημα «πώς θα ήταν ο δίσκος με τον Messiah στα φωνητικά;» να πλανάται, το "Epicus Doomicus Metallicus" θα στέκει πάντα ως ακρογωνιαίος λίθος τόσο της δισκογραφίας των Candlemass όσο και ολόκληρης της doom σκηνής.

Γ.Β.
 
Worth Exploring
Candlemass - Chapter VI Chapter VI
(Music For Nations - 1992)

Candlemass χωρίς Marcolin γίνεται; Από ότι φάνηκε ναι. Μετά από τέσσερα ιστορικά άλμπουμ, οι Σουηδοί ηχογραφούν το πρώτο χωρίς την φωνή που τους ανέδειξε. Οι όποιες ανησυχίες υπήρχαν σβήστηκαν στο άκουσμα μιας δουλειάς με τραγούδια που έχουν γράψει την δική τους ιστορία στο metal. Ο Leif Edling με τις συνθέσεις που έφτιαξε και ο Thomas Vikstrom με τον τρόπο που τις τραγούδησε χάρισαν στο κοινό ένα δίσκο που αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι της μουσικής κληρονομιάς της μπάντας, καθώς το "Chapter VI" αποτελεί συν τοις άλλοις το ιδανικό άτυπο κλείσιμο της πρώτης, κλασικής περιόδου των Candlemass. Ο αναγνωρίσιμος πένθιμος ήχος είναι παρών και κάπως έτσι τραγούδια όπως τα "The Dying Illusion" και "Where The Runes Still Speak" θα παραμείνουν για πάντα στο πάνθεον.

Θ.Μ.
Candlemass - Candlemass Candlemass
(Nuclear Blast - 2005)

Την κυκλοφορία του εξαιρετικού "Chapter IV" ακολούθησαν η προσωρινή διάλυση και η πρώτη ανάσταση (έστω και με δύο αμφιλεγόμενα άλμπουμ) στα τέλη των 90s. Τελικά το πολυπόθητο reunion της κλασικής σύνθεσης γίνεται πραγματικότητα για μια σειρά συναυλιών το 2002 και το 2005 οι Candlemass προσφέρουν τον δίσκο που χρωστούσαν στους οπαδούς τους και τους εαυτούς τους. Το λευκό εξώφυλλο με το λογότυπο και το σταυρό υποδεικνύει πως η μπάντα θέλει να μιλήσει μόνο μέσα από την μουσική της και το εξαιρετικό από όλες τις απόψεις (ήχος, ατμόσφαιρα, απόδοση και συνθέσεις) αποτέλεσμα  την δικαιώνει απόλυτα. Με ένα σαρωτικό "Black Dwarf" στη έναρξη και κομματάρες όπως το "Witches", αποδεικνύεται πόσο οι αυθεντικοί Candlemass είχαν λείψει από τη σκηνή και πως πράγματι έχουν, με ή χωρίς τον Messiah, πολλά ακόμη να προσφέρουν.

Θ.Ξ.
Candlemass - Psalms For The Dead Psalms For The Dead
(Napalm  - 2012)

Το τελευταίο μέχρι στιγμής κεφάλαιο στη studio δισκογραφία των Candlemass γράφτηκε πέρυσι. Της κυκλοφορίας του προηγήθηκαν κουτσομπολίστικες δηλώσεις από τα μέλη του group και η αποχώρηση του frontman, Robert Lowe. Αντί όμως να γράψουν απλώς καλά τραγούδια για να «γέμισουν» ένα δίσκο που ίσως θα έβαζε ίσως τους τίτλους τέλους, οι Candlemass προσέφεραν τελικά άλλο ένα έργο τέχνης. Συνεχίζοντας την παράδοση που θέλει τα άλμπουμ τους να απέχουν πολύ από την μετριότητα, οριοθετoύν ηχητικά την δεύτερη καριέρα που έκαναν από το 2005 και μετά. Όλα τα αγαπημένα στοιχεία του σχήματος είναι και πάλι εδώ χαροποιώντας και τον τελευταίο οπαδό, με σημαία το single "Dancing In The Temple (Of The Mad Queen Bee)", ένα από τα καλύτερά τους τραγούδια. Κάθε μεγάλο σχήμα πρέπει να έχει δίσκους όπου ο πήχης βρίσκεται ψηλά. Οι Candlemass το έκαναν για άλλη μια φορά, γι' αυτό και ανήκουν στην ελίτ.

Θ.Μ.
 
Nerd Alert
Candlemass - Daktylis Glomerata Daktylis Glomerata
(Music For Nations - 1998)

Έξι χρόνια μετά το "Chapter VI", ο Edling επαναδραστηριοποιεί τους Candlemass και το group πραγματοποιεί το επόμενο δισκογραφικό του βήμα. Με ολοκληρωτικό -εξαιρουμένου φυσικά του Edling- λίφτινγκ στο line-up, αλλά και την έλευση του Michael Amott (Arch Enemy, Spiritual Beggars, Carcass) το "Daktylis Glomerata", ένα άλμπουμ που κανονικά θα ήταν η δεύτερη studio δουλειά των Abstract Algebra, βλέπει το φως της δημοσιότητας. Δυστυχώς ούτε ο τεράστιος Amott απέτρεψε το πρώτο καμπανάκι για τους Candlemass. Ο doom ήχος τους υπήρχε μεν, σε αυτόν όμως προστέθηκαν και αλλά πιο ambient, goth και νέο rock / alternative στοιχεία που αφενός δεν τιμούσαν το όνομα και την ιστορία του σχήματος και αφετέρου δεν άρεσαν στον κόσμο. Η πρώτη τους δουλειά που δεν διαθέτει περισσότερες από τρεις αξιομνημόνευτες συνθέσεις.

Θ.Μ.
 
Keep Away
Candlemass - From The 13th Sun From The 13th Sun
(Music For Nations - 1999)

Το "From The 13th Sun" είναι ένας δίσκος ο οποίος αν είχε κυκλοφορήσει από οποιοδήποτε άλλο συγκρότημα, δεν θα βρισκόταν στην συγκεκριμένη θέση του άρθρου. Σε σύγκριση όμως με την υπόλοιπη δισκογραφία των Candlemass αλλά και αναλογίζοντας την θέση που κατέχει (ή καλύτερα, δεν κατέχει) στην καρδιά της πλειοψηφίας των οπαδών των Σουηδών,η πρόταση «Keep Away» μοιάζει ως η πιο ταιριαστή. Βρώμικος, βαρύς ήχος με Sabbath-ικές επιρροές, σκοτεινή ψυχεδέλεια και στρυφνά φωνητικά από τον Bjorn Flodkvist. To "From The 13th Sun" τότε έμοιαζε αταίριαστο, παράξενο. Ίσως να ήταν απλά μπροστά από την  εποχή του. Σίγουρα θα είχε μεγαλύτερη απήχηση αν είχε κυκλφορήσει ως solo project του Leif. Σε έναν δίκαιο κόσμο θα ήταν πιο ταιριαστό από το "Epicus..." σε ένα Roadburn. Μήπως το "From The 13th Sun" είναι τελικά απλά ο προπομπός των Krux; Ή απλά η φυσική συνέχεια των Black Sabbath;

Γ.Β.
 
Live
Candlemass - Live Live
(Metal Blade - 1990)

Λίγο πριν από την αποχώρηση του Messiah, οι Candlemass κυκλοφορούν το διπλό, ζωντανά ηχογραφημένο "Live". Θα ακολουθήσουν κι άλλες «ζωντανές» κυκλοφορίες, η συγκεκριμένη όμως υπερέχει καθώς συλλαμβάνει την μπάντα στο απώγειο της καριέρας της και περιλαμβάνει σχεδόν αποκλειστικά επιτυχίες σε φοβερές εκτελέσεις. Στο set κυριαρχούν τα πιο γρήγορα και συναυλιακά κομμάτια (χωρίς να λείπουν βεβαίως οι doom ύμνοι όπως το "Solitude" και το "Samarithan") και η πεντάδα δίνει τον καλύτερό της εαυτό. Ο Messiah αποδεικνύει πως εκτός από φωνάρα είναι και χαρισματικός frontman, o Lindh θέτει τα θεμέλια με το στιβαρό του παίξιμο στα τύμπανα, οι Edling / Bjorkman χτίζουν το ηχητικό τείχος και ο Johansson καταθέτει τα χαρακτηριστικά του solo. Τυχεροί όσοι είδαμε αυτούς τους Candlemass την τελευταία δεκαετία και ακόμα πιο τυχεροί φαντάζομαι όσοι τους είχαν δει το '89.

Θ.Ξ.


A Compilation
Είναι σχεδόν αυτονόητο πως, για κάθε μεγάλο συγκρότημα που έχει να επιδείξει μια σειρά από σπουδαία άλμπουμ και σχεδόν κανένα μέτριο, η επιλογή των καλύτερων τραγουδιών του υπό τον περιορισμό των 80 λεπτών δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η συγκεκριμένη δυσκολία ισχύει φυσικά και στην περίπτωση των Candlemass. Με γνώμονα όχι μόνο την ανάδειξη των καλύτερων τραγουδιών αλλά και την αντιπροσώπευση όλων των περιόδων του σχήματος, καταλήξαμε σε δεκαπέντε συνθέσεις, αρχίζοντας από το ντεμπούτο τους και φτάνοντας μέχρι και το τελευταίο τελευταίο τους άλμπουμ.

1. Solitude (Εpicus Doomicus Metallicus)
2. Crystal Ball (Εpicus Doomicus Metallicus)
3. At The Gallows End (Nightfall)
4. Samarithan (Nightfall)
5. Bewitched (Nightfall)
6. Mirror Mirror (Ancient Dreams)
7. Darkness In Paradise (Ancient Dreams)
8. Dark Reflections (Tales Of Creation)
9. A Tale Of Creation (Tales Of Creation)
10. The Dying Illusion (Chapter VI)
11. Wiz (Dactylis Glomerata)
12. Elaphant Star (From The 13th Sun)
13. Black Dwarf (Candlemass)
14. If I Ever Die (Death Magic Doom)
15. Dancing In The Temple (Of The Mad Queen Bee) (Psalms For The Dead)
  • SHARE
  • TWEET