Χρήστος Καραδημήτρης: Τα καλύτερα άλμπουμ του 2022

Οι συντάκτες του Rocking.gr καταθέτουν τις προσωπικές τους λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 16/12/2022 @ 19:01

Μετά την παρουσίαση της συγκεντρωτικής λίστας του Rocking.gr με τις 30 καλύτερες κυκλοφορίες του 2022, σειρά έχουν οι προσωπικές επιλογές του κάθε συντάκτη.

(click στο εξώφυλλο κάθε κυκλοφορίας για να διαβάσετε την κριτική του Rocking.gr)

1
Alter Bridge - Pawns & Kings
"Stand up and hold your ground, don't let the bastards grind you down, It's time to show the devil what we are"
Οι Alter Bridge με την ταπεινότητα, σταθερότητα και συνέπεια παραμένουν εκ των καλύτερων πρεσβευτών του heavy rock που συνδέει το χθες με το σήμερα. Το έβδομο στούντιο άλμπουμ τους είναι φτιαγμένο για να τους φέρει σε νέες κορυφές."
2
Ghost - Impera
"Remember always that love is all you need. Tell me who you wanna be and I will set you free"
O Tobias Forge αποδεικνύει πως ξέρει τον τρόπο να κάνει τους Ghost τη μεγαλύτερη rock μπάντα της εποχής μας. Με μεγάλα τραγούδια, με οξύνοια, με χαρακτήρα, ακόμα και με χιούμορ για όποιον θέλει να διαβάσει ανάμεσα στις γραμμές. Το “Impera” είναι ένα ακόμα θεμέλιο νίκης για τον Tobias και τους Ghost."
3
Marillion - An Hour Before It's Dark
"The heroes in this world are not in the hall of fame"
Οι Marillion συνεχίζουν να είναι μια κατηγορία από μόνοι τους. Διατηρούνται φρέσκοι, επίκαιροι και ξεχωριστοί, γράφοντας τις δικές τους υπέροχες σελίδες στη rock ιστορία. To “An Hour Before It’s Dark” αποτελεί μια από τις καλύτερες δουλειές τους, κι αυτό είναι απίστευτο επίτευγμα από μόνο του.
4
Porcupine Tree - Closure/Continuation
"You grasp but you never hold, you ask but you're never told. 'Cause the truth hurts, this is the modern world"
Σε μια επιστροφή που συζητήθηκε αρκετά, ο Steven Wilson ενεργοποίησε τους Porcupine Tree όχι μόνο για να δρέψει τους καρπούς που δικαιούταν, αλλά και για να καταθέσει παρέα με τον Gavin Harrison και τον Richard Barberi μια ακόμα υπέροχη δουλειά, η οποία φέρει άξια το όνομα της μπάντας.
5
The Butterfly Effect - IV
"To those that gave me hell, I wish you well"
Η μεγάλη alt/prog σκηνή της Αυστραλίας επιστρέφει με ένα σπουδαίο άλμπουμ μετά από αρκετό καιρό. Το “IV” των The Butterfly Effect μας θυμίζει γιατί μας συνεπήραν κάποτε τόσο οι ίδιοι και η σκηνή της οποίας υπήρξαν στυλοβάτες.
6
Oak - The Quiet Rebellion Of Compromise
"I can’t remember what page I’m on. No clue where this ends when I am done"
Το εμπνευσμένο art/progressive rock των Oak, με τις πολλαπλές επιρροές και εκφάνσεις, σφύζει από ποιότητα και σε συνδυασμό με το ευαίσθητο θέμα με το οποίο καταπιάνονται οι στίχοι, παρασέρνει τον ακρατή σε ένα απολαυστικά μη επιφανειακό άκουσμα.
7
Machine Head - Of Kingdom And Crown
"I feel no one will ever listen the remnants of an empty soul"
Η δέκατη ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά των Machine Head μπορεί να λογιστεί ως μια από τις μεγαλύτερες προσωπικές νίκες του Robb Flynn, καθώς τους επαναφέρει σε κορυφαίο επίπεδο. Πυρακτωμένο, σύγχρονο metal, γεμάτο ένταση, οργή και 100% Machine Head.
8
Audrey Horne - Devil's Bell
"There's tiny cracks in everything, that's how they let the darkness into us"
Μια από τις πιο υποτιμημένες hard rock μπάντες, αφήνει τη φυσική ροπή της να την πάει προς πιο μεταλλικά και πρώιμα Maidenικά μονοπάτια, προσφέροντας ένα άλμπουμ γεμάτο ύμνους, το οποίο έχει να επιδείξει έναν καταπληκτικό frontman κι ένα από τα καλύτερα κιθαριστικά δίδυμα εκεί έξω.
9
Disillusion - Ayam
"I′d like to believe I am braver than this, but I still have no trust in you"
Μια γερμανική μηχανή που αν σε πιάσει στα γρανάζια της θα σε κυριεύσει. Μια καταιγίδα που δεν μπορείς να καταλάβεις αν μόλις πέρασε ή αν έρχεται κατά πάνω σου. Metal προοδευτικό, ουσιώδες, επιβλητικό. Που ακόμα κι αν αρχικά σε δυσκολέψει δεν υπάρχει περίπτωση να μη σε ανταμείψει στο τέλος.
10
Slipknot - The End, So Far
"Does the room seem smaller these days? Does the road seem long to you?"
Μεγάλος Corey Taylor παίρνει από το χέρι και οδηγεί τους Slipknot στην καλύτερη από το "All Hope Is Gone" δισκογραφική στιγμή τους. Πολυποίκιλο συνθετικά και φορτισμένο συναισθηματικά το "The End, So Far" περιλαμβάνει συμπυκνωμένη οργή, παράνοια κι απόγνωση. Όπως ακριβώς θέλαμε και περιμέναμε.
11
Sumerlands - Dreamkiller
"There are no answers, there is no relief from the pain that is all our unknowing"
Ο μάστροας Arthur στο δεύτερο άλμπουμ των Sumerlands μας υπενθυμίζει πόσο συγκινητικό και πορωτικό μπορεί να ακούγεται ακόμα το παλιακό, κλασσικό metal όταν είναι «ζεστό» κι όχι «ξαναζεσταμένο».
12
Devin Townsend - Lightwork
"Cause when you see the world’s insane reaction, to follow your heart, the worst reaction is to freak out"
Για πολλούς από εμάς η μουσική είναι ένας φάρος στα σκοτάδια που συχνά καλούμαστε να περιπλανηθούμε. Ευτυχώς είναι και για τον Devin Townsend, ο οποίος με τις ιδιοφυείς μουσικές του έρχεται να ρίξει λίγο φως που όλοι έχουμε ανάγκη.
13
Zeal & Ardor - Zeal & Ardor
"First order of business: We sin, don't pray for forgiveness"
Χωρίς να χρειαστεί να διαφοροποιηθεί από την ιδιαίτερα την επιτυχημένη συνθετική και υφολογική φόρμουλα που τους έχει καθιερώσει, το τρίτο και ομότιτλο άλμπουμ των Zeal & Ardor είναι το πιο well-produced της μπάντας, αποτυπώνοντας με τον καλύτερο τρόπο το όραμα του Manuel Gagneux και καταφέρνοντας έτσι να φέρει το άτυπο κήρυγμά του σου περισσότερο κόσμο.
14
The Hellacopters - Eyes Of Oblivion
"I'm sorry, but I won't apologize. I just want you to know that I'm sorry, so sorry I could die"
Πιστοί στη rock 'n' roll αλητεία άλλων εποχών, οι The Hellacopters επέστρεψαν για να μας θυμίσουν πως οι κάθε είδους νεωτερισμοί είναι πάντα καλοδεχούμενοι, αλλά το αγνό rock σαν αυτό του “Eyes Of Oblivion” δεν χάνει ποτέ την αξία και τη θέλξη του.
15
Arena - The Theory Of Molecular Inheritance
"The world has moved on. Yet fate has turned around and interfered. You know something brought you here"
Εκτός από τη διαφορετική οπτική γωνία εκκίνησης του ακροατή, είναι μικρές λεπτομέρειες που μετατρέπουν το «χθεσινό» σε «κλασσικό» ή το «συνηθισμένο» σε «εξέχον». Η προσθήκη του Damian Wilson στους Arena δεν λογίζεται ακριβώς ως λεπτομέρεια, αλλά συνεισέφερε τα μέγιστα ώστε το νέο άλμπουμ των Arena να ξεχωρίσει ως μια από τις αρτιότερες progressive rock κυκλοφορίες της χρονιάς. Και θα υπάρχει πάντα ένα soft spot για ένα καλοφτιαγμένο, παραδοσιακό, progressive rock, concept άλμπουμ.
  • SHARE
  • TWEET