Τάκης Μπαρμπαγάλας: «Δημιούργησα συνθέσεις μέσα στις συνθέσεις»

Ο νέος δίσκος του Τάκη Μπαρμπαγάλα θυμίζει ηχητικά τους αγαπημένους Will-o-the Wisp αλλά, μας εξηγεί, η συνθετική προσέγγιση απέχει και του δίνει μοναδικότητα

Από τον Κώστα Σακκαλή, 17/12/2018 @ 14:01

Ίσως να μην αφορά κάποια πλατιά μάζα του ροκ κοινού στην Ελλάδα, αλλά σίγουρα δεν είναι και λίγοι αυτοί που ανυπομονούν για τη σταθερή δισκογραφική παρουσία του Τάκη Μπαρμπαγάλα που εδώ και δεκαετίες έρχονται σταθερά ανά δύο με τρία χρόνια. Είτε με τους Will-o-the Wisp, που αγαπήθηκαν όσο λίγα συγκροτήματα και μάλιστα σε δύσκολες εποχές για την ελληνική αγγλόφωνη δισκογραφία, είτε με την εξέλιξή τους σε Manticore's Breath, είτε πλέον με τις προσωπικές του δουλειές, ο Μπαρμπαγάλας παράγει έργα όχι μόνο ποιοτικά αλλά και με διαφορετική φιλοσοφία πίσω από το καθένα. Οπότε μία ευκαιρία για να αναλύσουμε το τελευταίο από αυτά, το υπέροχο "Nocturne" είναι πάντα καλοδεχούμενη.

Takis Barbagalas

Από την κυκλοφορία του προηγούμενου ακόμα δίσκου σου "Phosphorus - Hesperus" είχες ήδη δύο συνθέσεις έτοιμες. Τι έγινε τελικά και πήρε περίπου τρία χρόνια μέχρι την κυκλοφορία του "Nocturne";

Υπήρχαν δύο συνθέσεις έτοιμες αλλά άλλαξαν σε αυτές κάποια σημεία και διαφοροποιήθηκαν αρκετά ως προς την ατμόσφαιρα τους, προστέθηκαν κάποιες κιθάρες και μετά έκανα ξανά καινούργιο Mix, η διαδικασία στο studio κύλησε αργά μέχρι να ολοκληρωθεί το άλμπουμ. Αλλά αυτό που πραγματικά με καθυστέρησε  ήταν ένα πρόβλημα που δημιουργήθηκε στην εταιρία κοπής βινυλίου στην Γερμανία από κάποιο λάθος. Εδώ πρέπει να πούμε ότι η άνοδος του βινυλίου με τα λίγα εργοστάσια που έχουν μείνει ενεργά αυξάνει κατά πολύ τον χρόνο παραλαβής. Ευτυχώς δεν έχω κάποια εταιρία από πάνω μου και έτσι μπορώ να πάρω όσο χρόνο χρειάζομαι χωρίς να πιέζομαι, έτσι κι αλλιώς αυτό που μετράει είναι ένα καλό αποτέλεσμα.

Είναι με διαφορά η δουλειά σου που προσεγγίζει (αν όχι επαναλαμβάνει) περισσότερο τον ήχο των Will-o-The Wisp. Πώς και δεν κυκλοφόρησε με το όνομά τους τελικά από τη στιγμή μάλιστα που και οι μουσικοί που συμμετέχουν είναι οι ίδιοι, συν και τον Άγγελο Γερακίτη αυτήν τη φορά;

Ίσως ηχητικά  κατά κάποιο τρόπο προσεγγίζει τους Will-o επειδή οι κιθάρες ή τα φωνητικά έχουν μια ιδιαιτερότητα που επικρατεί και στους δίσκους των Will-o, όμως εκείνο που πραγματικά διαφοροποιεί το "Nocturne" από τους δίσκους των Will-o είναι μια συγκεκριμένη ιδέα (concept) που επικρατεί σε όλη την διάρκεια και διαμορφώνει κατάλληλα την ατμόσφαιρα που κινείται ο δίσκος όπως επίσης διαμορφώνεται η σύνθεση αλλά και η ενορχήστρωση. Αφενός λοιπόν αλλάζει η λογική σε σχέση με τους Will-o, παρ’ όλο που συμμετέχουν αρκετοί μουσικοί από αυτούς, αφετέρου ήταν μία ιδέα που γυρνούσε αρκετό καιρό μέσα στο κεφάλι μου, ήταν προσωπικό και πήρα ολοκληρωτικά την ευθύνη για το άλμπουμ.

Αν δεν βγήκε ούτε αυτή η δουλειά με το όνομα των Will-o-The Wisp θα πρέπει να υποθέσουμε ότι έχει κλείσει αυτό το κεφάλαιο;

Ανέφερα στην παραπάνω ερώτηση τους λόγους που ο δίσκος αυτός διαφέρει από την λογική των Will-o. Οι Will-o διέκοψαν γιατί αισθάνθηκα ότι είχαν κλείσει ένα κύκλο και υπήρχε κίνδυνος μιας κάποιας  επανάληψης. Όταν έχει να ειπωθεί κάτι διαφορετικό ίσως να επανέλθουν.

Takis Barbagalas

Αυτήν τη φορά ακόμα και οι instrumental συνθέσεις είναι πιο δομημένες, πιο «τραγούδια», σε σχέση με την προηγούμενη δουλειά σου. Το ένιωσες αυτό κατά τη σύνθεση; Ήταν σκόπιμο;

Ο προηγούμενος δίσκος είχε όντως έναν πιο αυτοσχεδιαστικό χαρακτήρα σε αρκετά σημεία, στο "Nocturne" οι συνθέσεις έχουν μια συνθετική ιδιαιτερότητα, προσπάθησα να δημιουργήσω συνθέσεις που μέσα σε αυτές να περιέχουν και άλλες, δηλαδή σύνθεση μέσα στη σύνθεση και δεν έχουν καμία σχέση με την τραγουδιστική δομή (κουπλέ, ρεφρέν, κουπλέ). Κάποια μέρη λοιπόν έγιναν πιο συγκεκριμένα, γραμμένα νότα προς νότα εξυπηρετώντας την ιδιαίτερη αυτή συνθετική λογική, μπορείς όντως ακόμη και να τραγουδήσεις κάποια μουσικά μέρη. Αυτό δεν ήταν σκόπιμο απλά προέκυψε κατ’ αυτή την διαδικασία.

Είχες πει στην τελευταία μας συνέντευξη ότι ο επόμενος προσωπικός σου δίσκος θα ήταν μάλλον κι αυτός instrumental. Προέκυψε κάτι και ένιωσες ότι δύο τραγούδια «ζήτησαν» φωνή (το ένα με στίχους, το άλλο χωρίς); Ομολογώ ότι ακόμα και στο "Morpheus" σχεδόν ακούω τη φωνή του Άγγελου ακόμα κι αν δεν είναι εκεί.

Στο "Hesperus Phosphorus" υπήρχαν επίσης φωνητικά και μια αφήγηση στο τέλος του δίσκου. Στο "Nocturne" υπάρχουν επίσης φωνητικά και σε ένα κομμάτι τραγούδι-στίχος γιατί ένιωσα πως αυτό προσθέτει στο να αισθανθούμε και να εμβαθύνουμε στην ιδέα του concept. Οι φωνές και οι στίχοι είναι ακόμα ένα μέρος της σύνθεσης λειτουργώντας ως κάποιο μουσικό όργανο. Νομίζω λοιπόν ότι ακούγοντας όπως λες κάποιο όργανο στο "Morpheus" αυτό έρχεται στα  αυτιά σου σαν φωνή ενώ δεν είναι αυτό  σημαίνει ότι έχω πετύχει αυτό που είχα στο μυαλό μου.

Τόσο στον προηγούμενο δίσκο σου όσο και σε αυτόν φαίνεται να σε εμπνέει η νύχτα και μάλιστα και με τη μυθολογική της διάσταση. Υπάρχει κάτι που σε συναρπάζει;

Η νύχτα με εμπνέει όχι τόσο πολύ με την μυθολογική της διάσταση αλλά περισσότερο με την μυστικιστική της διάσταση. Η νύχτα είναι σαν να ανοίγει αμέτρητα μάτια εντός μας σαν να απουσίαζες τις προηγούμενες ώρες της μέρας και ξαφνικά επέστρεψες σαν αγγελιοφόρος μεγάλων μυστικών, σαν να αναιρεί κάθε χωροχρονική σύμβαση. Ακόμα και η μουσική την νύχτα προσλαμβάνει μιαν ιδιαίτερη διάσταση. Η μουσική έκσταση συναντά μια μυστικιστική έκσταση νιώθοντας ότι φτάνουμε στα άκρα  σε μια υπερβατικότητα σαν να μας ποντίζει σε ένα σύμπαν όπου εξαφανίζονται τα σύνορα . Η νύχτα προσφέρει ένα πνευματικό πεδίο όπου η ουσία και το βάθος των συναισθημάτων μεγεθύνονται.

Το LP συνοδεύεται και από ένα single-άκι με ένα ακόμα τραγούδι και μία διαφορετική εκτέλεση του "Morpheus". Είναι μία πρακτική που έχεις κάνει και στο παρελθόν. Υπάρχει κάτι που σου αρέσει στο μέσο αυτό, ένας τρόπος να αφήνεις ένα ηχητικό υστερόγραφο στη δουλειά σου ή απλά είναι ένας τρόπος να αυξήσεις τη χωρητικότητα του βινυλίου;

Οφείλω να ομολογήσω ότι υπάρχει μια αγάπη και για τα single, στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως επειδή το άλμπουμ είναι concept και το κομμάτι αυτό ήταν εκτός ύφους  και διαφορετικού χαρακτήρα προτίμησα να το βάλω ξεχωριστά σε ένα single μαζί με μια διαφορετική εκτέλεση του "Morpheus". Στο CD δεν υπάρχουν τα δύο αυτά κομμάτια.

Takis Barbagalas

Για άλλη μία φορά η συσκευασία του βινυλίου είναι εξαιρετική. Επιμελείσαι προσωπικά τα πάντα γύρω από το αισθητικό κομμάτι;

Από τον πρώτο δίσκο των Will-o μέχρι και σήμερα επιμελούμαι προσωπικά τα εξώφυλλα των δίσκων έχοντας δοκιμάσει πολλά υλικά ( υφάσματα, δέρμα, βελούδο) αλλά έχοντας κάνει κοπτικά, βαθυτυπίες κλπ, και πολλές φορές χειροποίητα εξώφυλλα . Νομίζω πως ένα καλαίσθητο και ιδιαίτερο ως προς την κατασκευή του εξώφυλλο μαζί με ένα θέμα κοντά στο μουσικό ύφος του δίσκου κάνει την έκδοση μοναδική δίνοντας στον ακροατή μία προέκταση στο άκουσμα του άλμπουμ.

Θα επαναλάβω μία ερώτηση που σε είχα ξαναρωτήσει. Επιμένεις να μην ενδιαφέρεσαι ιδιαίτερα για μία live παρουσίαση του δίσκου;

Το ενδιαφέρον μου έχει μετατοπιστεί από τα live στην σύνθεση όπου πραγματικά ένα καινούργιο κομμάτι μου πρόσφερε την ένταση και την ενέργεια που παίρνει κανείς από μια ζωντανή εμφάνιση. Έχοντας κάνει πολλά live στο παρελθόν δεν αισθάνομαι την ανάγκη να εκφραστώ απαραίτητα και μέσα από αυτό. Όμως πιθανώς να υπάρχουν κάποια live στο μέλλον.

Μία που αναφέραμε τα live, ένα πρώην σου συγκρότημα, η Λευκή Συμφωνία, θα επανενωθούν. Εσύ, ως ιδρυτικό μέλος μάλιστα, θα συμμετέχεις καθόλου στη συναυλία; Θα είσαι παρών με κάποιο τρόπο;

Όχι δεν υπάρχει καμία συμμετοχή. Η Λευκή Συμφωνία έχει δημιουργηθεί πριν από 35 χρόνια και πολλά πράγματα έχουν αλλάξει και το παρελθόν δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Εξάλλου έχω να τρέξω το καινούργιο LP και σε λίγο καιρό να προετοιμαστώ για τον επόμενο δίσκο.

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "Nocturne" από τον Κώστα Σακκαλή.

  • SHARE
  • TWEET