«A Buyer's Guide»: Pet Shop Boys

Οδηγός δισκογραφίας για τους ήρωες της ηλεκτρονικής σκηνής

Από τον Αντώνη Αντωνιάδη, 24/06/2022 @ 17:15

Οι Pet Shop Boys δημιουργήθηκαν το 1981 στο Λονδίνο από τους Neil Tennant και Chris Lowe. Με επιρροές από τους OMD, τους Soft Cell, τους Kraftwerk και όλους τους πρωτοπόρους της ηλεκτρονικής μουσικής, το ντουέτο, στην πρώτη του φάση, συνεργάστηκε με τον σπουδαίο παραγωγό Bobby Orlando, ενώ στη συνέχεια κυκλοφόρησε το ντεμπούτο του το 1986.

Pet Shop Boys

Και κάπως έτσι, για τα επόμενα χρόνια, οι Pet Shop Boys υπήρξαν ένα από τα πιο «καυτά» ονόματα του πλανήτη, κυρίως χάρη στην επιτυχία των singles "West End Girls", "Heart" και "It's A Sin". Ακολούθησαν άκρως πετυχημένοι δίσκοι, με αέρα κλασσικού, οι οποίοι καθιέρωσαν ευρέως το ντουέτο και το έφεραν στο σημείο να θεωρείται σήμερα το τέταρτο πιο πετυχημένο dance συγκρότημα στις Η.Π.Α. μετά τους Madonna, Michael Jackson και Donna Summer.

Αυτό όμως που ίσως και να έχει ακόμη μεγαλύτερη αξία από την παγκόσμια αποδοχή, είναι το ότι, σε καλλιτεχνικό επίπεδο, οι Pet Shop Boys, δεν σταμάτησαν ποτέ να πειραματίζονται και να κυκλοφορούν αξιόλογα άλμπουμ που, άσχετα με το πώς πήγαν εμπορικά, σήμερα καθιστούν το συγκρότημα ένα από τα κορυφαία - αν όχι το κορυφαίο - της παγκόσμιας synth pop σκηνής.

Pet Shop Boys

Εξάλλου, πέραν της τεράστιας επιτυχίας τους σε mainstream επίπεδο, το ντουέτο, μετά από σαράντα χρόνια παρουσίας στα μουσικά δρώμενα, συνεχίζει να «ψάχνεται», να βγάζει άλμπουμ όπως το "Hotspot" του 2020, και να δίνει τον καλύτερο του εαυτό πάνω στη σκηνή.

Εννιά χρόνια λοιπόν από την τελευταία φορά που τους είδαμε στην Αθήνα, οι Pet Shop Boys επιστρέφουν στη χώρα μας. Εν όψει της πολυαναμενόμενης εμφάνισής τους στα πλαίσια του φετινού Release Athens Festival, βουτήξαμε στην πλούσια δισκογραφία τους και δημιουργήσαμε έναν οδηγό με στόχο να σας προετοιμάσουμε για όλα όσα θα ζήσουμε στις 30 Ιουνίου ενώ, ως συνήθως, δημιουργήσαμε και μια λίστα στο Spotify που ελπίζουμε να σας κάνει να χορέψετε χωρίς αύριο. Λικνιστείτε λοιπόν λιγάκι. Δεν είναι ντροπή. Και, σίγουρα, δεν είναι αμαρτία!

Spotify Playlist

Pet Shop Boys

 
Pet Shop Boys - Actually

Actually
(Parlophone, 1987)

Το απόλυτο synth-pop άλμπουμ και, γενικότερα, ένα από τα κορυφαία pop άλμπουμ της δεκαετίας του 1980. Ξεπερνώντας όλα τα σύνδρομα του "δύσκολου δεύτερου δίσκου", οι Pet Shop Boys ξεπέρασαν τους εαυτούς τους σε όλα τα επίπεδα με μια κυκλοφορία γεμάτη τραγούδια με αέρα κλασσικού. Στις ενορχηστρώσεις συναντάμε ονόματα όπως ο Ennio Morricone και ο Angelo Badalamenti ενώ στο "What Have I Done to Deserve This?" συμμετέχει η θρυλική Dusty Springfield. Με στίχους που απέχουν αρκετά από την κυρίαρχη pop θεματολογία (πάρτε για παράδειγμα τα "Shopping" και "It's a Sin"), το συγκρότημα έβγαλε τον δίσκο με τον οποίο, καλώς ή κακώς, θα συγκρίνονταν κάθε επόμενη δουλειά του.

Pet Shop Boys - Behaviour

Behaviour
(Parlophone, 1990)

Ο Neil Tennant έχει δηλώσει πως ο αρχικός στόχος όταν έφτιαχναν το "Behaviour" ήταν να δημιουργήσουν 10 πολύ εμπορικά τραγούδια στο στυλ της Kylie Minogue. Όταν όμως έσκασε το "Violator" των Depeche Mode, το ντουέτο ζήλεψε την έμπνευση τους, θεωρώντας πως αυτό ανέβασε τον πήχη για όλους τους υπόλοιπους δημιουργούς. Έτσι λοιπόν επιστράτευσαν τον Harold Faltermeyer, στενό συνεργάτη του Giorgio Moroder και δημιούργησαν έναν δίσκο που, εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον, κράτησε το συγκρότημα μακριά από την αναδυόμενη rave κουλτούρα της εποχής. Ίσως όχι ο πιο αντιπροσωπευτικός, αλλά με βεβαιότητα ο πιο ουσιαστικός δίσκος που έφτιαξε το συγκρότημα, το "Behaviour" μπορεί να μην πήγε πολύ καλά εμπορικά όμως έκλεισε για πάντα τα στόματα όσων θεωρούσαν πως οι Pet Shop Boys είναι ένα ανάλαφρο πυροτέχνημα, αποδεικνύοντας τη γιγάντια καλλιτεχνική τους αξία.

 
Pet Shop Boys - Introspective

Introspective
(Parlophone, 1988)

Και για πείτε. Πόσο pop σε κάνει, όταν όλος ο κόσμος έχει στραμμένο το βλέμμα του πάνω σου, να κυκλοφορήσεις έναν δίσκο διάρκειας 48 λεπτών που αποτελείται από μόλις έξι τραγούδια; Η Parlophone πάντως δεν ήταν καθόλου χαρούμενη με αυτή την πρόταση των Pet Shop Boys και δέχθηκε να κυκλοφορήσει το άλμπουμ κατόπιν πίεσης από το συγκρότημα το οποίο επικαλούνταν το "Station To Station" του David Bowie, ως παράδειγμα για το πώς αυτό μπορεί να αποδειχθεί μία πετυχημένη, εμπορικά, κίνηση. Και η ιστορία τους δικαίωσε απόλυτα. Το "Introspective" είναι ένα άλμπουμ που συνδυάζει εσωστρεφείς στίχους με δυναμικές ηλεκτρονικές μελωδίες σαφέστατα επηρεασμένες από την dance κουλτούρα της εποχής και, για πολλούς, αποτελεί την κορυφαία κυκλοφορία τους. Μπορεί να μην συμφωνώ, όμως, σαφέστατα, με αυτό τον δίσκο τελειοποίησαν τον ήχο με τον οποίο συστήθηκαν στον πλανήτη προτού βάλουν πλώρη για άλλους ανεξερεύνητους ηχητικούς ωκεανούς.

Pet Shop Boys - Very

Very
(Parlophone, 1993)

Πέραν της τεράστιας εμπορικής του επιτυχίας, το "Very" αποτελεί, χωρίς αμφιβολία, έναν από τους καλύτερους δίσκους που έχει κυκλοφορήσει ποτέ το συγκρότημα. Σαφέστατα πιο up-beat από τον προκάτοχό του, το πέμπτο άλμπουμ των Pet Shop Boys αποτέλεσε έναν συνδυασμό τον κορυφαίων τους ηλεκτρονικών στιγμών με τους πειραματισμούς που εγκαινίασαν στο "Behaviour". Παράλληλα όμως, το "Very" αποτελεί την πιο ειλικρινή, πιο απελευθερωμένη και, πιθανά, και την κορυφαία στιγμή του Tennant σε στιχουργικό επίπεδο. Ακούστε π.χ. το "Can You Forgive Her?" ή το συγκλονιστικό "Dreaming Of The Queen" και στη συνέχεια τον τρόπο που περιγράφει την ασφυξία που μπορεί να προκαλέσει μια περιοριστική straight κοινωνία στο "To Speak Is a Sin". Μόνο τυχαίο δεν είναι που ο Tennant λίγο αργότερα θα έκανε και το επίσημο "coming-out" του. Χωρίς εκπτώσεις σε κανένα επίπεδο, το "Very" είναι για μένα το πιο πλήρες άλμπουμ που κυκλοφόρησαν ποτέ.

 
Pet Shop Boys - Please

Please
(Parlophone, 1986)

Τι να πούμε για το ντεμπούτο τους που δεν έχει γραφτεί; Το άλμπουμ πήρε τον τίτλο του από το γεγονός πως το ντουέτο θεώρησε αστείο να το ζητάνε πιτσιρικάδες στα δισκοπωλεία λέγοντας "Can I have the Pet Shop Boys "Please"? ", ενώ εγκαινίασε την παράδοση των μονολεκτικών τίτλων που θα ακολουθούσε το συγκρότημα σε όλη την πορεία του. Το "Please" εκτίναξε την καριέρα των Pet Shop Boys, τους έκανε παγκοσμίως γνωστούς, και τους μετέτρεψε σε επίδοξους διεκδικητές του θρόνου της pop σκηνής. Σε ηχητικό επίπεδο εμπεριέχει μερικά από τα καλύτερα τραγούδια που έγραψαν ποτέ οι Tennant και Lowe, και ο μόνος λόγος που δεν βρίσκεται ψηλότερα σε αυτή τη λίστα είναι γιατί συνολικά θεωρώ πως σαν κυκλοφορία είναι ελαφρώς άνιση. Όμως, όλα όσα αγάπησε ποτέ κανείς σε αυτό το συγκρότημα βρίσκονται εδώ σε μια πρωτόλεια μορφή, κάτι που, με έναν τρόπο, τα κάνει ακόμη πιο γοητευτικά.

Pet Shop Boys - Yes

Yes
(Parlophone, 2009)

Κάνουμε ένα - κάπως μεγάλο- άλμα και από τον πρώτο τους δίσκο πάμε στον δέκατο. Δυσκολεύτηκα αρκετά για το ποιο άλμπουμ θα μπει εδώ όμως τελικά το "Yes" κέρδισε καθώς πρόκειται για τον δίσκο που νομίζω ότι επανασύστησε τους Pet Shop Boys σε μια ολόκληρη γενιά, κάτι που γίνεται σαφές και από την τεράστια εμπορική του απήχηση. Και αυτό το χρωστάει σε μεγάλο βαθμό στο "Love Etc." που αποτελεί ένα από τα καλύτερα τους τραγούδια γενικά, ενώ, συνολικά, το άλμπουμ έχει μια έντονα θετική electropop ατμόσφαιρα που σε παρασύρει. Και για να μην λέτε πως δεν σας μαθαίνουμε και τίποτα, σε περίπτωση που δεν το ξέρατε ήδη, το "Legacy" στην Κίνα κυκλοφόρησε ως instrumental μιας και οι στίχοι του θεωρήθηκαν ανατρεπτικοί. Υποθέτουμε πως στην Κίνα δεν έχουν ακούσει ποτέ Crass…

Pet Shop Boys - Electric

Electric
(x2, 2013)

Παρόλο που μου άρεσαν και τα δύο άλμπουμ που κυκλοφόρησαν από τότε, το "Electric" νομίζω ότι αποτελεί τον καλύτερο δίσκο που έχει κυκλοφορήσει το συγκρότημα τα τελευταία -πάρα- πολλά χρόνια. Με έντονες επιρροές από τον Giorgio Moroder, με σκόρπιες Daft Punk αναφορές, αλλά διατηρώντας κι επενδύοντας στα χαρακτηριστικά που τους κάνουν τόσο μοναδικούς, οι Pet Shop Boys δημιούργησαν έναν από τους καλύτερους χορευτικούς δίσκους της δεκαετίας και απέδειξαν πως μετά από 30 χρόνια καριέρας παραμένουν κορυφαίοι σε αυτό που κάνουν. Όλα όσα έδωσε το "Introspective" στη γενιά που μεγάλωνε στα τέλη της δεκαετίας του 1980, κατάφερε να δώσει και το "Electric" στη γενιά των ‘10s, αλλά και στους λίγο μεγαλύτερους οπαδούς τους, τους οποίους ανάγκασε να ξαναβγούν στις πίστες και να χορέψουν χωρίς αύριο στον ανελέητο ρυθμό του.

 
Pet Shop Boys - Release

Release
(Parlophone, 2002)

Προσωπικά, αγαπώ πολύ το "Release" και το θεωρώ έναν από τους καλύτερους δίσκους των Pet Shop Boys. Αυτό όμως μάλλον δεν ισχύει για την πλειοψηφία των οπαδών τους, οι οποίοι κάπως απογοητεύτηκαν όταν πριν 20 χρόνια το συγκρότημα κυκλοφόρησε τον όγδοο δίσκο της καριέρας του. Το ντουέτο, μετά την κυκλοφορία του εξαιρετικού "Nightlife" είχε σκοπό να κυκλοφορήσει ένα greatest hits με δύο νέα τραγούδια, αλλά τελικά κατέληξε να γράψει έναν νέο δίσκο που, με διαφορά, αποτελεί τη λιγότερο synth-pop κυκλοφορία τους. Ο ήχος του "Release" εστιάζει στο πιάνο και τις κιθάρες αφήνοντας στην άκρη τις χορευτικές ρίζες του συγκροτήματος, κάτι που μάλλον ξένισε πολλούς από τους ακροατές τους. Σε επίπεδο όμως συνθέσεων κι ενορχηστρώσεων γίνεται σαφές πως οι Pet Shop Boys παραμένουν ένα συγκρότημα γεμάτο έμπνευση και "φρέσκιες" ιδέες. Με έναν τρόπο, αυτός μάλλον είναι και ο δίσκος που θα εκτιμήσουν περισσότερο ακροατές από άλλα genres. Όπως και να έχει, το ντουέτο γρήγορα επέστρεψε σε πιο ηλεκτρονικές φόρμες, αφήνοντας το "Release" να στέκει ως ένα παράταιρο διαμαντάκι της δισκογραφίας τους.

 
Pet Shop Boys - Elysium

Elysium
(Parlophone, 2012)

Ο μύθος λέει πως πριν το "Elysium", οι Pet Shop Boys δεν είχαν κυκλοφορήσει ούτε έναν κακό δίσκο. Και θα συμφωνήσω με μια σημαντική διαφοροποίηση: δεν θεωρώ ούτε το "Elysium" κακό δίσκο. Απλώς αρκετά διαφορετικό και, πιθανά, τον πιο πειραματικό τους από την εποχή του "Behaviour", αφού από εδώ απουσιάζουν απολύτως τα μεγάλα hits, τα ξέφρενα ξεσπάσματα, και τα δυναμικά beats που τους χαρακτηρίζουν. Αργό, σκοτεινό, εσωστρεφές κι έντονα συναισθηματικό, το "Elysium" δεν είναι ένας δίσκος για να ακουστεί σε μεγάλα clubs αλλά για τον βάλεις στα ακουστικά σου και να σε ταξιδέψει σε γλυκόπικρα μονοπάτια. Για να είμαστε δίκαιοι βέβαια, πρέπει να παραδεχτούμε πως περιλαμβάνει και κάποια οριακά απάλευτα κομμάτια που, τελικά, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να το θεωρείται, δικαίως, σήμερα "ο πιο αδύναμος κρίκος" της δισκογραφίας τους.

 
Pet Shop Boys - Pandemonium

Pandemonium
(Parlophone, 2010)

Ως γνωστόν, όποιος πάει σε μια συναυλία των Pet Shop Boys δεν θα ακούσει απλά ζωντανές εκτελέσεις των τραγουδιών τους αλλά θα βρεθεί μπροστά σε πανάκριβες, εντυπωσιακές παραγωγές με light show, χορευτές, κτλ. Το "Pandemonium" είναι το δεύτερο live άλμπουμ που κυκλοφόρησε το συγκρότημα, και σε αυτό μπορείτε να παρακολουθήσετε ολόκληρη τη συναυλία που έδωσαν στην O2 Arena, τον Δεκέμβριο του 2009. Πέραν όμως του οπτικού υλικού που εμπεριέχεται στο DVD, εδώ θα βρείτε κι ένα CD με 17 από τα καλύτερα κομμάτια που έγραψε ποτέ το ντουέτο, σε εκπληκτικές, και τέλεια μιξαρισμένες, ζωντανές εκτελέσεις. Και ναι, ok, κάποια μεγάλα hits λείπουν, αλλά, από την άλλη, είναι αδύνατο να χωρέσεις όλες τις επιτυχίες που έχουν γράψει οι Pet Shop Boys σε μιάμιση ώρα. Σε γενικές γραμμές, και με δεδομένο πως σύντομα τους περιμένουμε και στην Αθήνα, αν θέλετε να πάρετε μια γεύση από τη μαγεία των live εμφανίσεων του συγκροτήματος, τσεκάρετε οπωσδήποτε το "Pandemonium".

Spotify Playlist

  • SHARE
  • TWEET