«10»: Ξεχωριστά τραγούδια με τη συμμετοχή του Corey Τaylor

Τι να πρωτοπεί κανείς για τον Corey Taylor, αυτή την πολυτάλαντη μουσική προσωπικότητα που έχει πιάσει από τα μαλλιά τον 21^ο αιώνα στον σκληρό ήχο. Μάλλον θα ήταν υπερανάλυση να σταθούμε στην μεγάλη μας αγάπη τόσο στους nu metal μασκοφόρους Slipknot που άνοιξαν τους ορίζοντες του metal στο ξεκίνημα της χιλιετίας. Είτε μιλάμε για το ένδοξο παρελθόν της τριάδα από την κόλαση "Slipknot", "Iowa" και "Vol. 3: The Subliminal Verses", είτε για την αποδοχή του "All Hope Is Gone", είτε για την τελική τριάδα των ".5: The Gray Chapter", "We Are Not Your Kind" και "The End, So Far". Το ίδιο μπορεί να ίσχυε και για το δεύτερο συγκρότημα του Corey Taylor που έγραψε κι αυτό τη δική του ιστορία σε ηπιότερους rock ήχους, Stone Sour. Μπορεί το "Through Glass" να είναι μια από τις πιο χιλιοτραγουδισμένες σύγχρονες μπαλάντες, οι Stone Sour όμως κατέχουν στο ενεργητικό τους δεκάδες κομμάτια κολοσσούς, αλλά και κυκλοφορίες σαν τα "Come What(ever) May", "House Of Gold And Bones - Part 1" μα και το πιο πρόσφατο "Hydrograd".

Όλα αυτά, αξίζουν μια ξεχωριστή αναφορά από μόνα τους. Η προσωπική καλλιτεχνική αξία του Corey Taylor όμως δεν περιορίζεται στα συγκροτήματα που έχει αναλάβει ρόλο φωνητικών, αναγνωρισμένος πλέον ως μία από τις σημαντικότερες metal φωνές που διαθέτει ο ήχος. Ο ίδιος έχει ανοίξει τα φτερά του με ποικίλα αποτελέσματα και τις δύο προσωπικές του κυκλοφορίες, "CMFT" και "CMF2". Φυσικά δεν του έφτανε αυτό. Ο Corey Taylor, έχει συνεργαστεί με δεκάδες μουσικούς εκεί έξω, άλλοτε μεγαθήρια, άλλοτε λιγότερο γνωστούς, προσφέροντας τα φωνητικά του σε μερικά κομμάτια που άλλοτε άφησαν ιστορία, άλλοτε βοήθησαν τα συγκροτήματα με τα οποία συνεργάστηκε να βγουν στην επιφάνεια, κι άλλοτε έγιναν κρυφά αγαπημένα μυστικά των πολύ σκληροπυρηνικών οπαδών του. Άλλες φορές πάλι, μας άφησε έκπληκτους με τα μουσικά ταιριάσματα που αποφάσισε να επιδοθεί και πραγματικά κανένα από αυτά δεν απέτυχε.

Μερικά από αυτά τα κομμάτια λοιπόν θα θυμηθούμε σήμερα, ενόψει της προσωπικής συναυλίας του Corey Taylor στην Αθήνα, με την κρυφή ελπίδα να χωρέσει κάποια από αυτά στις ζωντανές επιλογές του. Δεν ξεχνάμε φυσικά τις δύο τιτάνιες διασκευές του τόσο στο "Rainbow In The Dark" του απόλυτου Ronnie James Dio (ο οποίος του είχε και μεγάλη αδυναμία) αλλά και το theme song της σειράς "Spongebob Squarepants" που ξεκίνησε από ένα αστείο και έγινε συναυλιακή σταθερά, ωστόσο δεν θα τα συμπεριλάβουμε στις παρακάτω επιλογές. Ακόμη κι έτσι, η λίστα κομματιών άλλων καλλιτεχνών στα οποία έχει συμμετάσχει ο Corey Taylor δεν περιορίζεται σε ό,τι ακολουθήσει, έτσι λοιπόν σίγουρα σας καλούμε να χαθείτε και περαιτέρω στα άδυτα της μακροσκελέστατης δισκογραφίας του.

1

"I’m not Jesus" (Apocalyptica)

Υπήρξε εκείνη η εμβληματική περίοδος της μικρής συμφωνικής ορχήστρας των Apocalyptica με την κυκλοφορία του "Worlds Collide", όπου τον γέμισαν με συνεργασίες διαμάντια με επίκαιρους metal καλλιτέχνες της τρέχουσας εποχής. Φυσικά, σε ένα από τα πιο αναγνωρισμένα κομμάτια αυτής της λίστας θα βρούμε τον Corey Taylor να χαρίζει τη μοναδική του φωνή στο "I’m Not Jesus", σε ένα χρονικό σημείο μάλιστα που ο κόσμος είχε αρχίσει να συνηθίζει αυτή την alternative πλευρά του λόγω της ανόδου της δημοτικότητας των Stone Sour.

2

"The Hunt" (Code Orange)

Ε δεν θα ήταν και πολύ λογικό ένας άνθρωπος που έχει αποτελέσει αρωγό της ανόδου της δημοτικότητας του nu metal, να μη στηρίζει και το ηχηρό παρόν του. Μπορεί οι πειραματισμοί των Code Orange να έχουν υπάρξει αμφιλεγόμενοι, στο ύψος ή το βάθος, ένα είναι όμως σίγουρο - τα χρόνια λίγο πριν και η κυκλοφορία των "Forever" και "Underneath" τους δικαίωσαν. Στο ίδιο πλαίσιο, το κομμάτι που κυκλοφόρησαν με τον Corey Taylor να συμμετέχει στα φωνητικά, "The Hunt", μας έκανε να νοσταλγούμε ορθόδοξες Slipknot εποχές. Όχι, μπράβο.

3

"Repentance" (Dream Theater)

Μια ιδιοφυής σύνθεση, αλλά τι πιο σύνηθες σε ένα κομμάτι των Dream Theater, μας φέρνει στη μέση περίπου του "Systematic Chaos" και το κομμάτι "Repentance". Εκεί, εκκινώντας μια επιβλητική σειρά από μουσικούς (Steve Vai, Chris Jericho, Joe Satriani, David Ellefson, Steve Hogarth, Mikael Åkerfeldt, Steven Wilson, Neal Morse, Jon Anderson, Daniel Gildenlow), ο Corey Taylor απαγγέλει τις δικές του συγγνώμες, στο πνεύμα των στίχων που προηγούνται και ακολουθούν. Παράξενο ζευγάρωμα, με ένα αποτέλεσμα όμως που συγκινεί.

4

"Jumpdafuckup" (Soulfly)

Μιλώντας προηγουμένως για εμβληματικές μουσικές καταστάσεις, φυσικά δεν μπορούμε να εξαιρέσουμε τη συμμετοχή του Corey Taylor σε ένα από τα σημαντικότερα ίσως κομμάτια των Soulfly του Max Cavalera. Εντός της νέας χιλιετίας, τα σημάδια για το ποιος θα κυβερνούσε τον ήχο του metal τα επόμενα χρόνια άρχιζαν να γίνονται εμφανή, πόσο μάλλον ενώ απείχαμε ανάσες μόνο από τη σοκαριστική κυκλοφορία του πρώτου, ομώνυμου δίσκου των Slipknot.

5

"Fuck You" (Damageplan)

Μπορεί το άστρο του να μην έλαμψε για πολύ, ήταν όμως φωτεινό σε σημείο να σε τυφλώσει. Ο λόγος για τους Damageplan, το supergroup των αδερφών Dimebag Darrell και Vinnie Paul Abbott, που φυσικά μετά τη διάλυση των Pantera ήξεραν πολύ καλά πως να δημιουργήσουν τον τέλειο groove metal δίσκο. Φυσικά και αυτό το πέτυχαν στο "New Found Power", με μία από τις κορυφαίες στιγμές του να αποτελεί το κομμάτι "Fuck You" όπου στα φωνητικά θα βρούμε – ποιόν άλλον; Τον αγαπημένο μας Corey Taylor.

6

"Requiem" (Snot)

Σε άλλα, λίγο λιγότερο γνωστά λημέρια αυτής της χαμένης Ατλαντίδας που ονομάζεται nu metal, υπάρχει ένα αρκετά υποτιμημένο συγκρότημα που ακούει στο όνομα Snot. Η δεύτερη κυκλοφορία των Snot με τίτλο "Straight Up", φιλοξένησε έναν μεγάλο αριθμό τραγουδιστών από όλες τις άκρες του nu ορίζοντα και όχι μόνο. Στο κομμάτι "Requiem" θα συναντήσουμε τον Corey Taylor να κάνει αυτό που γνωρίζει καλύτερα, η συγκεκριμένη κυκλοφορία όμως αξίζει μια ματιά στο σύνολό της για τους οπαδούς του είδους.

7

"Sleeping Dogs" (Zakk Wylde)

Φυσικά η αγάπη του Corey Taylor για την πιο παραδοσιακή πλευρά της αμερικάνικης σκληρής μουσικής έγινε πρόδηλη στους προσωπικούς του δίσκους. Λίγο περισσότερο όμως, θα βρούμε αυτή την αδυναμία να εκδηλώνεται σε μία από τις πρόσφατες νοσταλγικές μπαλάντες του μεγαλοπρεπούς Zakk Wylde. Στο κομμάτι "Sleeping Dogs", οι φωνές των δύο μεγάλων αυτών προσωπικοτήτων του metal εναρμονίζονται πλήρως και γαργαλάνε εκεί, στην εσωτερική πλευρά του ματιού.

8

"Wasted So Much Time" (Steel Panther)

Αυτή τη φορά, μαζί με όλη την παρέα των Stone Sour, ο Corey Taylor συνεργάζεται με ένα συγκρότημα που απ’ ότι ίσως να μάντευε κανείς από το video clip του "Song #3", είχε άχτι. Μιλάμε φυσικά για τους Steel Panther, αυτές τις μορφάρες που κανείς ποτέ δεν ξέρει αν πρέπει να τους αντιμετωπίσει σοβαρά ή ως παρωδία, για το ultimate party anthem "Wasted So Much Time". Κάτι που καλά φαίνεται να πήγε καθώς έκτοτε, οι Πάνθηρες τον έχουν καλέσει να συμμετάσχει μαζί τους ζωντανά σε πάρα πολλές εμφανίσεις τους.

9

"On My Own" (Travis Barker)

Νομίζω ότι θα μας έπαιρνε πολλές σειρές και μερόνυχτα να μαζέψουμε κάπου το πόσα πράγματα έχει κάνει ο Travis Barker για την εναλλακτική μουσική. Εδώ θα πιάσουμε ένα πολύ μικρό από αυτά, που αφορά τον μοναδικό προσωπικό του δίσκο, "Give The Drummer Some". Φυσικά, ως μη ειδήμων στα φωνητικά, φώναξε και τους φίλους του μαζί, με συνθετικά αξιομνημόνευτα αποτελέσματα. Στην περίπτωση του Corey Taylor, συνθέτουν μαζί το "On My Own" το οποίο ας μη γελιόμαστε, είναι κολλητικό.

10

"Murder Ballad II" (The Dead Deads)

Το εκρηκτικό rock ‘n’ roll, all female τρίο των The Dead Deads είναι ένα πολύ ιδιαίτερο κεφάλαιο στην πρόσφατη αμερικάνικη μουσική παραγωγή. Τα κορίτσια φαίνεται ότι αγαπούν πολύ το rock ‘n’ roll και το δείχνουν χωρίς ντροπές από μόνες τους. Σε αυτή τους τη συνεργασία με τον Corey Taylor ωστόσο η ευαίσθητη, death rock πλευρά τους βγαίνει στην επιφάνεια. Το κομμάτι "Murder Ballad II" μπορεί να ξεκινά ήσυχα, κορυφώνεται όμως σταδιακά σε ένα απόλυτο χιτ.