 |
|
| 10 |
|
The White Stripes - "Little Acorns" |
| «The problems in hand are lighter than at heart» |
O Jack White μπορεί να σας δώσει συμβουλές επιβίωσης. Θα σας πει πώς να απεμπλακείτε από τα ψυχολογικά σας βάρη, τεμαχίζοντάς τα και αντιμετωπίζοντας ένα μέρος τους κάθε φορά. Μπορεί να σας το δώσει να το καταλάβετε και πιο εύκολα, μέσω του παραδείγματος της Janet, που κι αυτή παραδειγματίστηκε από έναν ...σκίουρο. Κατά πόσο μπορεί ο παράφρων Jack να βρεθεί σε θέση συμβουλάτορα ή ψυχολόγου είναι ένα θέμα βαθιάς αμφισβήτησης, ιδιαίτερα όταν ολόκληρο το "Elephant" το διακρίνει η κυκλοθυμία και η κατήφεια. Ταυτόχρονα, όμως, μπορεί να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα. Να είναι cool. Κι αυτό γιατί επιτυγχάνει με τρεις νότες να φτιάξει ακόμα ένα riff με μυστικές συγκολλητικές ικανότητες ειδικά επεξεργασμένες για το μικρό σου μυαλό και γιατί είναι ικανός να κάνει έξυπνες ρίμες ακόμα και με λέξεις σαν το ...«squirrel». |
| |
|
|
 |
|
| 9 |
|
Jack White / Alicia Keys - "Another Way To Die" |
| «A phone on the table / a man on your side / Someone that you think / that you can trust is just / another way to die» |
Το 2008 ο White ήταν ήδη τεράστιος εμπορικά και καλλιτεχνικά για να μπορεί να ντύσει την νέα Bond movie, και η πρόσκληση από την diva της r'n'b / neosoul Alicia Keys δεν άργησε να έρθει. Οι δύο τους τραγουδούν και συνθέτουν το "Another Way To Die", ένα r'n'b / rock κομμάτι, το οποίο φιλοδοξεί να ενώσει τους χαρακτήρες δύο έντονων προσωπικοτήτων σε ένα ενιαίο ύφος και τα ψιλοκαταφέρνει, καθώς το -χαλαρά επηρεασμένο από το θέμα του Bond- riff του White εμπλέκεται με το ραπάρισμά του και το r'n'b ύφος της Keys, σε ένα κομμάτι που δεν χώρισε μεν την Γη στα δύο, αλλά απέδειξε τόσο το status του Jack όσο και την τόλμη του να εκτεθεί σε όλο τον κόσμο και να δοκιμάσει άλλο ένα πράγμα στην καριέρα του. Το κομμάτι που προέκυψε τελικά, έντυσε το "Quantum Of Solace" και είχε τη δική του διαδρομή αλλά και μια αξιοσημείωτη πρωτιά: ήταν το πρώτο ντουέτο σε soundtrack για μια Bond movie. |
| |
|
|
 |
|
| 8 |
|
The Dead Weather - "Treat Me Like Your Mother" |
| «Play straight, try to manipulate» |
Άλλο ένα super group, με μέλη των The Raconteurs, με την προσθήκη όμως της φωνής των The Kills πίσω από το μικρόφωνο και τον Dean Fertita στην κιθάρα. Ή, αλλιώς, τι κάνει ο Jack White όταν βαριέται. Η απάντηση είναι ότι φτιάχνει ένα side project κι επειδή θέλει να χαλαρώσει λίγο, δεν συνθέτει όλα τα κομμάτια, δεν παίζει όλα τα όργανα και δεν τραγουδάει σε όλα τα κομμάτια. Κάθεται και λίγο να ξαποστάσει στα αγαπημένα του drums και κάπως έτσι δημιουργούνται οι Dead Weather. Επειδή βαριέται όμως, δεν σημαίνει ότι σταματά η παρορμητικότητα και ο τσαμπουκάς, κύρια χαρακτηριστικά του χαρακτήρα του. Τελικά βρίσκει και σύμμαχο στο πρόσωπο της Alison Mosshart σε μια οργισμένη ψυχεδελική πρόκληση, συνδυάζοντας παράλληλα πολλά και διαφορετικά είδη, rock ή μη. |
| |
|
|
 |
|
| 7 |
|
Jack White - "Sixteen Saltines" |
«You can't defeat her, when you meet her you'll be what I said
/ And Lord knows there's a method to her madness / Bustin' those jokes as I float in a sea of sadness» |
Ναι έχει δείξει να το χάνει, ναι έχει μπλεχτεί με τις τόσες του αναφορές και τα πολλαπλά του project, αλλά παραδεχθείτε το: ο Jack White είναι ο τελευταίος riffομάστορας. Τι; Όχι; Ε πάρτε στο κεφάλι το riff του "Sixteen Saltines" από τον πρώτο του solo δίσκο να έχετε να πορεύεστε. Στο φετινό "Blunderbuss", ο White ξαναδείχνει γιατί με τα πιο απλά συστατικά φτιάχνεις τραγουδάρες, καθώς μιλά για την αγάπη στην εφηβεία, οπού είναι εκεί έξω, την κοιτάς, την ποθείς, αλλά δεν μπορείς να την αγγίξεις. Κλασικός White δηλαδή, με retro ήχο στην κιθάρα, απλό κολλητικό riff, και μπαχαλοπαλιακό video, στην πρώτη του προσπάθεια με το όνομά του και μόνο στην μαρκίζα τα πάει περίφημα, καθώς με τέτοια συστατικά επιτυχίας, μπορείς να γράφεις μόνο τραγουδάρες. |
| |
|
|
 |
|
| 6 |
|
Danger Mouse & Daniele Luppi - "Two Against One" |
| «Ah I'm already fighting me so what's another one?» |
Η μουσική της δεκαετίας του '60 και των spaghetti western ήταν η κεντρική ιδέα για το "Rome", το soundtrack μίας ταινίας που δεν γυρίστηκε ακόμα. Οι συντελεστές του Danger Mouse και ο Daniele Luppi και μοναδικοί πρωταγωνιστές στα φωνητικά η Norah Jones και υποφαινόμενος, γνωστός για την εμπλοκή του σε διάφορα παράδοξα, καλλιτεχνικά ή μη. Εκτός του ότι «δανείστηκε» το όνομα της πρώην γυναίκας του, Meg, την έβαλε να παίξει (όσο μπορούσε) drums στους White Stripes και μετά έπεισε τους πάντες οτι είναι αδερφή του και την παράτησε, καταφέρνει να ελίσσεται ΚΑΙ καλλιτεχνικά σε διάφορα επίπεδα. Σειρά λοιπόν είχε ακόμα ένα soundtrack. Ανέλαβε έναν ακόμα macho ρόλο και ερμήνευσε το "Two Against One", όπου ο εχθρός είναι και πάλι ο εαυτός του. Εξάλλου αυτόν προσπαθεί και στην πραγματική ζωή να υπερνικήσει, εκδηλώνοντας αυτή την εμμονή του με την μορφή συνθετικής εργασιομανίας και πέρα του φυσιολογικού παραγωγής μουσικής. Παραφράζοντας τον στίχο «the mirror is the trigger and his riffs is a gun». Ποτέ μην το ξεχνάτε. |
| |
|
|
 |
|
| 5 |
|
The White Stripes - "Blue Orchid" |
| «How dare you? How old are you now anyway?» |
«Ύπαγε οπίσω μου» λέει ο Jack, καθώς όταν σε έχει «ποδοπατήσει ελέφαντας», πώς συνεχίζεις να ηχογραφείς; Μάλλον εμφατικά, καθώς όταν ανοίγεις τον επόμενό σου δίσκο με ένα κολλητικό riff από το retro σου ανθολόγιο, τα λόγια περισσεύουν. «Μπλε ορχιδέες» λοιπόν, δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν, με τον Jack να τιγκάρει την κιθάρα του με ένα polyphonic octave generator και αργότερα να δηλώνει πως το κομμάτι έσωσε εν πολλοίς και το άλμπουμ, που ζόρισε κοινό και κριτικούς με το πιάνο του και τις ακουστικές του κιθάρες. Ο Jack όμως δεν μασάει, παραδίδει άλλο ένα riff για τον rock βιογράφο του μέλλοντος, γυρνάει και ένα videoclip στο οποίο γνωρίζει και παντρεύεται τελικά και την αναγεννησιακής ομορφιάς κουκλάρα Karen Elson. Δεν τον χάλασε... |
| |
|
|
 |
|
| 4 |
|
Page / White / Edge - "It Might Get Loud" |
| «Who said you needed to buy a guitar?» |
Ή αλλιώς «Το tech freak, o παλιομοδίτης και ο Θεός». Είναι ύβρις να βάζεις μέσα στο ίδιο ντοκιμαντέρ τον White και τον Page; Πολλοί από τους true οπαδούς θα συμφωνήσουν. Εμείς πάλι επιλέξαμε για ακόμα μία φορά να κυλιστούμε στην αμαρτία. Ειδικά όταν είδαμε το πάθος του στο αιματοβαμμένο σόλο του "Blue Veins" και αυτά που χρειάζεται για δώσει ζωή στα riff που μηχανεύεται: μία σανίδα, ένα γυάλινο μπουκάλι, λίγα καρφιά και τον μαγνήτη μίας κιθάρας, εκεί που οι άλλοι χρειάζονται έναν σπόνσορα μουσικών οργάνων, έναν υπεύθυνο παραγωγής, δύο κομμωτές, μία μασατζού και πέντε τόνους bubble wrap για να «ντύσουν» τις παραγωγές τους. Τρεις γενιές μουσικών και ανάμεσα τους αυτός που επέλεξε να ξεριζώνει τα blues από την λήθη, να τους φυσάει ζωή και να τα φέρνει ξανά μπροστά στο μουσικό προσκήνιο. Priceless... |
| |
|
|
 |
|
| 3 |
|
The White Stripes - "Jolene" |
| «...He talks about you in his sleep/ and there is nothing I can do to keep/ from crying when he calls your name, Jolene» |
Το b-side του "Hello Operator" μαζί με το "One More Cup Of Coffee" αποτελούν τις κορυφαίες διασκευές που έκαναν ποτέ οι White Stripes. Επιλέξαμε αυτό που διαφοροποιείται περισσότερο του πρωτοτύπου, απόδειξη για τις ικανότητές του και σε αυτό τον τομέα. Ουσιαστικά πήρε την απόγνωση της μέσης country νοικοκυράς και κατάφερε να την μετατρέψει με την ερμηνεία του σε ακραία μελοδραματική ιστορία. Αν και όπως κατέληξε το κομμάτι, ουσιαστικά ο Jack εκλειπαρεί την Jolene να μην του κλέψει τον άντρα. Πριν εννοηθεί ότι αφήνουμε υπονοούμενα για τυχον ομοφιλοφιλία του, υπενθυμίζουμε ότι η αρχική ιδέα ήταν να το τραγουδίσει η Meg, κάτι που δεν κατάφερε ποτέ, αφού όποτε προσπάθούσε, κατέρρεε και ξέσπαγε σε λυγμούς. |
| |
|
|
 |
|
| 2 |
|
The Raconteurs - "Steady As She Goes" |
| «Your friends have shown a kink in the single life / You've had too much to think, now you need a wife / Steady as she goes (steady as she goes)» |
Opening track δίσκου/νέου project, με τον White να συμπράττει με τον Brendan Benson και ήδη από τις πρώτες μεμονωμένες νότες που στριγγλίζουν, ε μυρίζεσαι επιτυχία. Το σχήμα των Raconteurs ξεκίνησε και αυτό μέσα στην πολυπραγμοσύνη του White και κατάφερε να είναι και το πιο επιτυχημένο του: όχι τυχαία, το "Steady As She Goes" του ντεμπούτου των Raconteurs, "Broken Boy Soldiers", είναι το δεύτερο πιο αναγνωρίσιμο κομμάτι που έχει γράψει ο White, αν και πολλοί το χρεώνουν στους Stripes. Με στίχους γραμμένους θαρρείς από την Ελληνίδα μάνα, και σκηνοθέτη του videoclip τον τεράστιο Jarmusch, το κομμάτι (και το videoclip) βγάζουν ακριβώς όση «τυρίλα» θα θέλαμε και, ενώ έχει υπνωτιστικό couple, (σε) βαράει στο refrain και κερδίζει εύκολα μια θέση σε κάθε dj set των ύστερων 00s. |
| |
|
|
 |
|
| 1 |
|
The White Stripes - "Seven Nation Army" |
| «Don't want to hear about it / Every single one's got a story to tell / Everyone knows about it / From the Queen of England to the hounds of hell» |
Το ΕΝΑ. Το κομμάτι για το οποίο τον έχει γράψει ήδη η ιστορία. Ο τελευταίος μεγάλος rock ύμνος, που έσπασε τα στεγανά του ιδιώματος και ακούγεται από τα club μέχρι τα γήπεδα. Το RIFF. Ο ήχος. Τα πάντα. Αν θέλει κάποιος να εξηγήσει τι είναι o Jack White, ίσως θα έπρεπε να ξεκινήσει από εδώ, γιατί η κιθάρα του που είναι κουρδισμένη η μισή (!) για να ακούγεται σαν μπάσο, σε κάθε της νότα μετράει τους σπονδύλους σου έναν-έναν και όταν ξεσπά στο refrain σού διαλύει όλη την σπονδυλική στήλη και σε σωριάζει κάτω, αφού πρώτα σου έχει σπάσει τον σβέρκο. Ανθεμικό, μεγαλειώδες, αξεπέραστο, το "Seven Nation Army" είναι ένα κομμάτι που και μόνο αυτό να είχε γράψει, πάλι θα τον ξεχωρίζαμε. Ένα κομμάτι στο οποίο άλλοι θα στήριζαν καριέρες, και άλλοι θα είχαν πετάξει κάποιες από τις 1000 νότες που παλεύουν να χωρέσουν σε ένα λεπτό, μόνο και μόνο για να είχαν την μεγαλειώδη απλότητά του. Ζοριστήκαμε πολύ να ξεχωρίσουμε μόνο δέκα στιγμές του Jack, αλλά το απόλυτο, το Νο.1, το ΕΠΟΣ, είχε καπαρώσει τον red 'n' white θρόνο από την αρχή. A seven nation army couldn't hold him back... |
| |
|
