King Garcia: «Το jamming είναι η ψυχή του "Hamelin"»

Με το "Hamelin" να κερδίσει τις εντυπώσεις με την κινηματογραφική, ορχηστρική του παρουσία, και την επερχόμενη παρουσίασή του στο Piraeus Club Academy, μιλήσαμε με τον Κώστα Κωνσταντινίδη για να μάθουμε περισσότερα για τη δημιουργική διαδικασία και τον καλλιτεχνικό προσανατολισμό της μπάντας.

Σας καλωσορίζουμε στις διαδικτυακές σελίδες του Rocking.gr! Ας ξεκινήσουμε λέγοντας ότι το "Hamelin" βρήκε τη θέση του στα δέκα καλύτερα rock άλμπουμ για το πρώτο μισό του 2025 στο Rocking. Αλήθεια, πως νιώθετε με την αποδοχή που έχει μέχρι τώρα το άλμπουμ;

Καλώς σας βρίσκουμε κι ευχαριστούμε πολύ! Μέχρι στιγμής αισθανόμαστε πως ο κόσμος στον οποίο έχει φτάσει το άλμπουμ το έχει αγκαλιάσει. Ο κεντρικός άξονας της δημιουργίας του δίσκου βρίσκεται στη χημεία μεταξύ μας και στην ανάγκη μας το αποτέλεσμα να είναι αυθεντικό, όχι απαραίτητα με την έννοια της αγωνίας για πρωτοτυπία, αλλά με μια φροντίδα να αποτυπωθεί η αρχική μαγιά ιδεών με τον καλύτερο τρόπο. Επειδή λοιπόν το Hamelin είναι σε έναν βαθμό εμείς οι ίδιοι, είμαστε ιδιαίτερα ευγνώμονες για την αποδοχή.

Η μπάντα πήρε το όνομά της μέσα από ένα διαδικτυακό poll μεταξύ άλλων ιδεών που είχατε. Πόσο σημαντικό είναι για μια μπάντα του σήμερα να κάνει αισθητή την παρουσία της με τέτοιο τρόπο και άμεση αλληλεπίδραση με το κοινό;

Ήταν κι αυτή η ιδέα κάπως αυθόρμητη γιατί έπρεπε να καταλήξουμε σε ένα όνομα κι βρεθήκαμε να αποφασίζουμε μεταξύ 2. Η βοήθεια του κοινού τελικά ενίσχυσε την πόλωση, γιατί κατέληξε σε 50-50, οπότε το King Garcia είναι τελικά ο συγκερασμός των 2 αρχικών ιδεών. Οι περισσότεροι θα συμφωνήσουν πως σήμερα είναι σημαντική η άμεση αλληλεπίδραση, αλλά επειδή υπάρχει ένας ορυμαγδός πληροφοριών και περιεχομένου εκεί έξω, νομίζω πως χρειάζεται ένα φίλτρο ειλικρίνειας. Αν είναι να πει κανείς μια ιστορία, ας είναι η δική του.

Instrumental prog rock με τρομπέτα και κλαρίνο. Απλουστευτική περιγραφή για ένα πολυσύνθετο ήχο. Πως προέκυψε η γένεση της μπάντας, και ποια ήταν η αφορμή και το κίνητρο να κινηθείτε σε αυτό τον ήχο;

Η αλήθεια είναι πως δεν ξεκινήσαμε με πλάνο να γίνουμε συγκρότημα. Ο Κάμιλ είχε μια περιέργεια να τζαμάρει με τους υπόλοιπους και απλά μας πήρε τηλέφωνο και κανόνισε μια πρόβα. Η πρώτη αυτή συνάντηση ήταν καθοριστική, γιατί το jam γέννησε ιδέες για ολόκληρο δίσκο, η χημεία ήταν εκεί από την αρχή κι είπαμε να το συνεχίσουμε να δούμε πως πάει. Ξεκινήσαμε με μια πιο αγνή προσέγγιση, παίζαμε γιατί απλά περνάγαμε καλά. Στην πορεία άρχισε να παίρνει μια πιο ολοκληρωμένη μορφή αυτό που κάναμε και πήραμε την απόφαση να γράψουμε το άλμπουμ.

Ποια ήταν η διαδικασία σύνθεσης του "Hamelin"; Είναι αποτέλεσμα jamming, ατομικών ιδεών / συνθέσεων, κάτι ανάμεσα σε αυτά;

Το jamming είναι η ψυχή του Hamelin. Υπήρχαν θέματα που έρχονταν στο στούντιο, αλλά η εξέλιξή τους σε κομμάτια γίνονταν πάντα στη δράση. Όλοι μας το κάναμε κάπως διαφορετικά σε άλλες μπάντες και περιόδους, αλλά οι Garcia μας αναγκάζουν κάπως να δημιουργούμε επι τόπου, πιθανόν λόγω και μιας δικής μας ανάγκης να επιστρέψουμε στα βασικά.

Μιας και μιλάμε για μια αμιγώς instrumental μπάντα, πόσο διαφορετικό γίνεται το songwriting σε ένα πλαίσιο που η φωνή βγαίνει έξω από την εξίσωση;

Ο τρόπος που γράφουμε τα κομμάτια είχε από την αρχή μια δική του ροή, οπότε δεν είμαι καθόλου σίγουρος τι θα συνέβαινε αν είχαμε τραγουδιστή. Τα πνευστά του Αλέξανδρου έχουν παρόλαυτα μια τέτοια θέση στο σχήμα, με μελωδικές γραμμές που θα μπορούσαν να τραγουδιούνται, ή που υποκαθιστούν την ανάγκη για τραγούδι.

Ο ήχος σας έχει μια καλά "κρυμμένη" πολυπλοκότητα - πόσο εύκολο είναι να μπορέσετε να τον αναπαράγετε σε ένα live πλαίσιο;

Μέχρι στιγμής δεν μας έχει προβληματίσει, ούτως ή άλλως πάντα τα live έχουν κάτι διαφορετικό. Όταν υπάρχει κοινό, υπάρχει και άμεσο feedback το οποίο μεταβολίζουμε και γίνεται μέρος του performance, για να το επιστρέψουμε ξανά στον κόσμο. Αυτή η ανταλλαγή ενέργειας πολύ δύσκολα μπορεί να αποτυπωθεί στο στούντιο. Στο επερχόμενο live για το Hamelin, θα έχουμε αρκετούς καλεσμένους που θα μας βοηθήσουν να παρουσιάσουμε τη μουσική του δίσκου και κάπως διανθισμένη.

Ο καθένας ξεχωριστά έχει μια εμπειρία από τις μπάντες στις οποίες έχετε συμμετάσχει. Πως αυτή η εμπειρία σχηματίζει τους King Garcia και τους οδηγεί στα βήματα που παίρνετε μέχρι εδώ και στο μέλλον;

Το σίγουρο είναι πως η εμπειρία ξεκλειδώνει βήματα που μπορεί να έπαιρναν καιρό να κατακτηθούν στα πράγματα γύρω από τη μουσική. Το πολύ ενδιαφέρον είναι το πως αυτή η εμπειρία, που έχει με τα χρόνια κατασκευάσει συνθετικές μανιέρες στον καθένα μας, έρχεται να δημιουργήσει ένα νέο πεδίο στο οποίο συναντιούνται πράγματα φαινομενικά ετερόκλητα. Είναι αυτή η μαγεία των ομάδων, το αποτέλεσμα της δουλειάς των οποίων δεν είναι ποτέ ένα απλό άθροισμα δυνατοτήτων, αλλά κάτι πολύ μεγαλύτερο.

Τα τελευταία χρόνια φαίνεται μια αξιόλογη στροφή στον ευρύτερο rock και metal ήχο που ενσωματώνει έμπνευση και επιρροές είτε από την παράδοση, είτε και από ετερόκλητα είδη. Ποια είναι η δική σας προσέγγιση στο να ενσωματώσετε αυτά τα στοιχεία, προσπαθώντας ίσως να κρατήσετε μια ξεχωριστή ταυτότητα;

Η σύνθεση μας είναι αρκετά συνειρμική, οπότε αναπόφευκτα θα ακουστούν πράγματα με τα οποία έχουμε μια οικειότητα, αλλά δεν είμαι πολύ σίγουρος για την λέξη παράδοση, χωρίς απαραίτητα να διαφωνώ. Σίγουρα υπάρχουν κάποιες υφές που ακούγονται ας πούμε πιο ανατολικές, αλλά ο κύριος όγκος είναι δυτικότροπος. Δεν υπήρξε δηλαδή η πρόθεση ενσωμάτωσης της παράδοσης στη μουσική μας. Το πάντρεμα ήχων και υφών που δίνει μια διαφορετική διάσταση είναι νομίζω τα πνευστά στον σκληρό ήχο και συγκεκριμένα στο post/prog φάσμα του.

Ποιοι καλλιτέχνες και ποια άλμπουμ έχουν επιτύχει κατά τη γνώμη σας τον βέλτιστο συνδυασμό μεταξύ rock/metal και παραδοσιακών στοιχείων;

Ξεκινάει από πολύ παλιά στη χώρα μας και θα πρέπει να αναφερθούν οι Socrates και οι Aphrodite’s Child ως τέτοια αφετηρία, όχι μόνο του blend της παράδοσης, αλλά και της ίδιας της ιστορίας του ροκ στην Ελλάδα. Αντίστοιχα οι Jethro Tull ή ακόμα και οι Zeppelin στην Αγγλία, ή και η αίσθηση world music που διαπνέει δουλειές των Can. Είναι πολλά τα παραδείγματα κι αν ασχοληθέι κανείς σοβαρά με μορφολογικά στοιχεία στην ευρύτερη "σκληρή" μουσική νομίζω πως θα ανακαλύψει παντού, έστω και σε μικρές δόσεις, στοιχεία της καταγωγής των συνθετών. Στο εδώ και τωρα, μας αρέσει πολύ ο τρόπος που το κάνουν οι Vic και οι Khirki, αλλά και διαφορετικά blends εκτός Ελλάδας, όπως ο Tigran Hamasyan ή ο Ibrahim Maalouf.

Θα παρουσιάσετε σύντομα το δίσκο σας στο Piraeus Club Academy, παρέα με τους Urstaat που επίσης από μεριάς τους θα παρουσιάσουν το ντεμπούτο τους. Πως ετοιμάζεστε για αυτό το live και ποια είναι τα συναισθήματα γι’ αυτή τη σύμπραξη;

Μας αρέσουν γενικά οι συμπράξεις, γινόμαστε κομμάτι κάτι μεγαλύτερου κι αυτό είναι πάντα γοητευτικό. Ήταν πολύ καλή η συγκυρία του release των Urstaat, που είναι αυτοί instrumental, σε μια άλλη γωνιά του σκληρού ήχου, οπότε στο Piraeus Academy θα γίνει μια 3ωρη γιορτή της instrumental μουσικής. Όπως προείπα, εμείς θα έχουμε και guest μουσικούς για να παρουσιάσουμε το Hamelin ολοκληρωμένα και όπως το έχουμε φανταστεί live. Ανυπομονούμε για το Σάββατο!

Έστω ότι κάποιος θέλει να προετοιμαστεί την ημέρα του live για την εμφάνισή του. Ποιους 3 δίσκους θα του προτείνατε να ακούσει πριν έρθει να σας δει; (πέραν του "Hamelin")

Θα πω το soundtrack του The Good, The Bad & The Ugly του Ennio Morricone, το Illusions του Ibrahim Maalouf και το Blood Year των Russian Circles.

Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τους King Garcia; Ποια είναι τα πλάνα σας για το επόμενο διάστημα;

Περισσότερα live και περισσότερη μουσική ήδη στα σκαριά!

Photos: Christina Alossi