«10»: Συγκροτήματα και καλλιτέχνες που ανυπομονούμε να δούμε στο Plisskën Festival 2024
Εν όψει της μεγάλης επιστροφής του Φεστιβάλ στις 13 & 14 Σεπτεμβρίου
Μπορεί να έχουμε αφήσει πίσω μας το καλοκαίρι (τουλάχιστον ημερολογιακά μιας και η ζέστη παραμένει), όμως τα Φεστιβάλ συνεχίζονται δυναμικά και τον Σεπτέμβρη. Έτσι, μια από τις κορυφαίες εγχώριες διοργανώσεις και τόπο σταθερής συνάντησης του μουσικόφιλου κοινού, το Plisskën Festival, θα διεξαχθεί φέτος στις 13 & 14 Σεπτεμβρίου 2024.
Με ένα πλούσιο πρόγραμμα, το Φεστιβάλ επιστρέφει μετά από εννιά χρόνια στην Πειραιώς κι εμείς δεν θα μπορούσαμε να είμαστε πιο χαρούμενοι για αυτό καθώς, για άλλη μία χρονιά, θα μπορέσουμε να δούμε από κοντά σημαντικούς καλλιτέχνες, κάποιους από τους οποίους επισκέπτονται για πρώτη φορά την Ελλάδα.
Σε αυτό το πλαίσιο, η ακούραστη ομάδα του rocking.gr διάλεξε 10 από τα περισσότερα από 30 ονόματα που θα εμφανιστούν στο Plisskën Festival 2024 και σας τα παρουσιάζει, με στόχο να σας προετοιμάσει για αυτό. Όπως θα διαπιστώσετε κι εσείς, όλα δείχνουν πως η φετινή διοργάνωση θα είναι μία από αυτές που θα θυμόμαστε για καιρό.
1
Viagra Boys
Τους Σουηδούς τους έχουμε αποθεώσει από αυτές εδώ τις σελίδες αρκετά και αρκετές φορές. Έχοντας ήδη δει συναυλίες τους στη χώρα μας τόσο πέρσι όσο και πρόπερσι, νιώθουμε πλέον πολύ καλά προετοιμασμένοι για φέτος. Η δισκάρα με τον τίτλο "Cave World" είναι ακόμα πολύ φρέσκια και πρόσφατη και σίγουρα έχει να μας δώσει ορισμένα highlights. Η ακραία ενέργεια και η όρεξη των Viagra Boys είμαστε βέβαιοι ότι θα βρούνε τη διέξοδό τους και στο Plisskën, όπως άλλωστε έχουν κάνει και σε κάθε άλλη τους εμφάνιση. Όμως, με μπροστάρη τον μόνο μη Σουηδό (είναι Αμερικανός) Sebastian Murphy, η έκπληξη είναι ένα ακόμα χαρακτηριστικό στοιχείο των Viagra Boys. Μήπως τελικά δεν είμαστε προετοιμασμένοι αλλά απλώς νομίζουμε ότι είμαστε; (Π.Κ.)
2
Yung Lean
Εδώ και μία δεκαετία, ο Σουηδός Yung Lean, κατά κόσμον Jonatan Aron Leandoer Håstad, δισκογραφεί, αποκτώντας μία καλή φήμη στον ιντερνετικό underground rap κόσμο του Soundcloud, κι έπειτα κατακτώντας και την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Απ’ τις άγουρες ημέρες του "Ginseng Strip 2002" μέχρι σήμερα, ο Yung Lean έχει εξερευνήσει εκτενώς τον μελαγχολικό κόσμο του emo rap, έχει μεταπηδήσει στο indie rock σε sideprojects του, ενώ εξερευνά πειραματικούς rap ήχους σε συνεργασίες που φτάνουν μέχρι και την FKA Twigs. Στο πιο πρόσφατο άλμπουμ του, "Psykos" , που συνδημιούργησε με τον Bladee της underground rap Σουηδικής κολεκτίβας Drain Gang, βλέπουμε μία ολοκληρωμένη εκδοχή του οράματός του, που δεν χωρά σε αυστηρά ειδολογικά όρια, αφού αντλεί απ’ το indie rock και το alternative. Έχοντας ιστορίες να αφηγηθεί γύρω απ’ την απώλεια, την ψυχική υγεία, την κατάχρηση, και την απώλεια της παιδικότητας, ο Yung Lean αποτελεί ένα sui generis δημιουργικό αστέρι, που μοιάζει να κινείται άτακτα, αλλά δεν παύει να σε μαγνητίζει στην τροχιά του. (Μ.Κ.Ο)
3
Billy Nomates
Μια νέα καλλιτέχνης που έχει απασχολήσει πολύ το κοινό και τα Μέσα, η Billy Nomates έχει ήδη ξεχωρίσει για τα καλά στην εναλλακτική βρετανική σκηνή. Με δύο άλμπουμ στο βιογραφικό της που έχουν κυκλοφορήσει από την Invada Records του μεγάλου Geoff Barrow (Portishead, BEAK>, Ex Machina), η δημιουργός έχει καταφέρει να είμαστε πολλοί αυτοί που παρακολουθούμε στενά την πορεία της και ανυπομονούμε για κάθε επόμενο βήμα της. Και αυτό γιατί, από τη μία, με το ντεμπούτο της κατάφερε να πείσει σχεδόν τους πάντες να την προσέξουν και, από την άλλη, με το "Cacti" έκανε σαφές πως δεν φοβάται να πειραματιστεί. Σαφέστατα μία από τις εμφανίσεις που περιμένουμε περισσότερο στο φετινό Φεστιβάλ. (A.A)
4
Slift
Ίσως να έχουμε ήδη εκθειάσει αρκετά για φέτος τους Γάλλους Slift, όμως η ιστορία δείχνει ότι γουστάρουμε να το κάνουμε με κάθε ευκαιρία. Μιας και η τριάδα απ’ την Τουλούζη θα επισκεφθεί για πρώτη φορά τη χώρα μας, ας πούμε ότι το ογκώδες psychedelic rock τους είναι χωνευτήρι ιδεών και αναφορών σε δεκαετίες, είδη, και παιξίματα, αλλά η σημασία τους δεν περιορίζεται στο ότι λειτουργούν ως ηχητική εγκυκλοπαίδεια, αλλά στην ίδια την μουσική τους πρόταση. Είναι κομματάκι δύσκολο να μην σε συγκινήσουν οι επικές μελωδίες ενός "Nimh", ή να μην σε παρασύρουν στη fuzzy θολούρα τους κομμάτια όπως το "Lions, Tigers and Bears". Με μακροσκελείς συνθέσεις που αρέσκονται να ξεδιπλώνουν τα jam πλοκάμια τους προς κάθε κατεύθυνση, το δυνατό χαρτί των Slift είναι το κοσμικό τους άνοιγμα σε κάτι που ακούγεται μεγαλύτερο του εδώ και του τώρα, και το οποίο βιωμένο ζωντανά μπορεί να θυμίσει αστρικό σεργιάνι με συντροφιά ένα σπαθί πολλών μεγατόνων – ή όσο ζυγίζουν μερικά απ’ τα grooves που θα βρεις στη μουσική τους. (Μ.Κ.Ο)
5
2Manydjs
Τα αδέρφια David και Stephen Dewaele είναι γνωστοί ως μέλη των Βέλγων χορευτικών Soulwax, στους οποίους παίζουν πλέον μεταξύ άλλων και με τον γνωστό μας τυμπανιστή Igor Cavalera. Κάποιες από τις πολλές χορευτικές τους ανησυχίες, τα αδέρφια τις έχουν μοιραστεί ως ντουέτο υπό το όνομα των 2Manydjs. Το "As Heard on Radio Soulwax Pt. 2" μπορεί να είναι η μοναδική επίσημη κυκλοφορία που έχουν βγάλει με αυτό το όνομα μέχρι σήμερα (και μάλιστα πριν πάνω από εικοσαετία), όμως σε συνδυασμό με τhν υπόλοιπη δισκογραφία τους, τους έχει κάνει ένα επιδραστικό ντουέτο στον χώρο της χορευτικής μουσικής, του οποίου τα DJ sets είναι περιζήτητα. Ένα τέτοιο μεταμεσονύκτιο δίωρο είναι αυτό που θα πάρουμε στην κεντρική σκηνή τη δεύτερη μέρα, και όποιος αντέξει! (Π.Κ.)
6
Bar Italia
Για αρχή, μόλις 5 χρόνια από τη δημιουργία του, το συγκρότημα έχει κυκλοφορήσει ήδη τέσσερις δίσκους. Φυσικά, η ποσότητα από μόνη της δεν λέει και τίποτα. Το σημαντικότερο είναι πως το σχήμα από το Λονδίνο έχει πετύχει και οι τέσσερις δουλειές τους να είναι καλές. Ειδικά δε το "Tracey Denim" του 2023 κατάφερε να τους εδραιώσει ως μία από τις πιο ενδιαφέρουσες φωνές της βρετανικής σκηνής. Το ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι πως, σε μια εποχή που τα πιο πετυχημένη νέα σχήματα του Ηνωμένου Βασιλείου δοκιμάζουν τα όρια του post-punk και διατυμπανίζουν την οργή τους, οι Bar Italia μας θυμίζουν την αβάσταχτη ελαφρότητα του brit-pop και την μυσταγωγική γοητεία του καλού shoegaze. Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ είμαι πραγματικά χαρούμενος που θα καταφέρουμε να τους δούμε από κοντά τη σωστή στιγμή. (Α.Α)
7
Los Bitchos
Όποια εποχή κι αν έρθουν οι Los Bitchos να παίξουν, το ημερολόγιο θα γράφει κατακαλόκαιρο. Τις μάθαμε πριν μία διετία με το "Let the Festivites Begin!", και τις θυμηθήκαμε φέτος τον Αύγουστο με το δεύτερο δίσκο τους, το "Talkie Talkie", που πήρε τις αρετές του ντεμπούτου και τις επιτόνισε. Το surf-rock τους μπορεί να εμπνέεται από την λατιναμερικάνικη Cumbia, δεν θα δυσκολευόμουν, όμως, να τις φανταστώ να εμπνέονται απ’ τους Ιάπωνες Kikagaku Moyo, να μπλέκονται με την ασιατική λυρικότητα των Yin Yin, να συμπράττουν με τους Altin Gün πάνω στις διδαχές του Anatolian Rock, ή να τζαμάρουν σε παραλίες όπως οι Kruanghbin κι οι Super Sport. Σε κάθε περίπτωση, θέλουμε να έρθουν να μας συστηθούν από κοντά μ’ ένα απλό "Hi!", να μας βυθίσουν στη ραστώνη τους, και να φέρουν τον αφρό των κυμάτων στο κέντρο της Αθήνας. (Μ.Κ.Ο)
8
Casisdead
Αναρωτιέμαι, ασχέτως αν τους αρέσει ή όχι, πόσοι είναι αυτοί που έχουν καταλάβει πόσο σημαντικό όνομα είναι ο Casisdead και πόσο τυχεροί είμαστε που θα τον δούμε ζωντανά από κοντά. Και αυτό δεν το λέμε γιατί τον τελευταίο χρόνο έχει σαρώσει όλα τα βραβεία αλλά επειδή η επιτυχία του "Famous Last Words" του 2023, αποτέλεσε απλώς την φυσική συνέχεια μιας πορείας που ξεκίνησε πριν περίπου 10 χρόνια και που συνεχώς επιβεβαιώνει αυτό που έχουν διαπιστώσει, μεταξύ άλλων, οι Dizzee Rascal, ASAP Rocky, και Tricky. O Casisdead αποτελεί ένα από τα κορυφαία ονόματα της βρετανικής rap και grime σκηνής και η παρουσία του στη φετινή διοργάνωση του Plisskën Festival 2024 είναι σίγουρα ένα από τα highlights του διημέρου. (Α.Α.)
9
Lambrini Girls
"Lambrini Girls Just Wanna Have Fun" λέει το σλόγκαν ενός φτηνού περιπτερόκρασου απ’ την Αγγλία, και μάλλον πλάκα θέλει να σπάσει και το queer punk ντουέτο απ’ την ίδια πλευρά της υδρογείου. Το πιο πιθανό είναι να μην τις έχεις ξανακούσει, καθώς για την ώρα έχουν κυκλοφορήσει μόνο μία σειρά από singles κι ένα EP, όμως αυτό δεν έχει καμία σημασία, αφού η ποιότητα δεν είναι ανάλογη της ποσότητας. Ο ήχος τους είναι νευρωτικός, πικρόχολος, με το βαρύ groove των IDLES, και riot grrrl βιτριόλι, εξαπολύοντας μύδρους προς κάθε συντήρηση, μισαλλοδοξία, και προνόμιο. Αναδυμένες απ’ την Αγγλία του Brexit, του Boris Johnson, των terfs, και της ξεπεσμένης βασιλικής / ιμπεριαλιστικής αίγλης, οι Lambrini Girls κάνουν σαματά, ξεχειλίζουν οργή, και δίνουν ηλεκτρισμένες εμφανίσεις, με την Phoebe Lunny να αποτελεί υπόδειγμα frontwoman. Ενδεχομένως ένα συγκρότημα που θα μας απασχολήσει σοβαρά, και σύντομα μάλιστα. (ΜΚΟ)
10
Νεκροτσουλήθρα
Όποιος τους ξέρει και τους έχει παρακολουθήσει ζωντανά, καταλαβαίνει περίπου περί τίνος πρόκειται. Οι Νεκροτσουλήθρα είναι λιγότερο μια μπάντα και μάλλον πολύ περισσότερο ένα φαινόμενο. Ένα φαινόμενο που έχει παντρέψει τα synthesizers, την punk μουσική, την cult θεματολογία, τα έχει ντύσει με ελληνικό (εννοείται, δε θα μπορούσε να ήταν κάτι άλλο) στίχο και έχει καταφέρει να παίζει μπροστά σε εκστασιασμένο κοινό που τραγουδάει με μανία "θανάτω θάνατο Πατήσια". Τα παιδιά έχουν χτυπήσει φλέβα με τους πετυχημένους, έως και αριστοτεχνικούς συνδυασμούς που έχουν κάνει και έχουν τη δυνατότητα ακόμα και να κλέψουν την παράσταση στο φεστιβάλ. Βλέποντας ότι πρόκειται να κλείσουνε το πρόγραμμα στην Aquarium Stage στις 13 Σεπτεμβρίου, εμείς έχουμε πιθανότατα βρει τον τρόπο με τον οποίο θα "σβήσουμε" γλυκά στην πρώτη μέρα του φετινού Plissken Festival. Ή μάλλον, την πρώτη νύχτα. (Π.Κ.)
ΣΧΕΤΙΚΑ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
ROCKING FEATURED
