Ανασκόπηση 2015: Modern Hard N' Heavy

Όσα θα θυμόμαστε (ή θα θέλουμε να ξεχάσουμε) από το 2015 στον μοντέρνο hard n' heavy μουσικό κόσμο

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 05/01/2016 @ 16:22

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, στην εν λόγω κατηγορία τσουβαλιάζονται διάφορες εκφάνσεις του σκληρού ήχου (rock ή metal) που είτε δεν κολλάνε απόλυτα σε κάποια άλλη κατηγορία (π.χ. prog, hardcore, metalcore κλπ), είτε διαφοροποιούνται από τον παραδοσιακό ορισμό του hard rock και του heavy metal.

Εδώ βρίσκουμε αμφιλεγόμενα και πολυσυζητημένα είδη όπως το nu metal, το grunge (και post-grunge) ή το alternative metal, μεταξύ πολλών άλλων που μπαίνουν σε έναν συνολικό «κουβά».

Η χρονιά υπήρξε μάλλον φτωχή στο σύνολό της σε σύγκριση με άλλες χρονιές, καθώς ήταν περισσότερες οι πολύ-αναμενόμενες κυκλοφορίες που απογοήτευσαν σε σχέση με αυτές που πραγματικά εντυπωσίασαν.

Κυρίως, εντύπωση προκαλεί το ότι υπήρξαν ελάχιστες αξιόλογες νέες προτάσεις, ενώ (φυσικά) η χώρα μας παραμένει σταθερά απούσα από ό,τι συμβαίνει παγκοσμίως σε αυτό το κομμάτι της rock / metal μουσικής... Για αυτό άλλωστε δεν θα βρείτε καν κάποιες κατηγορίες για πρωτοεμφανιζόμενες μπάντες ή συναυλίες επί ελληνικού εδάφους...

Παρ' όλα αυτά είναι τόσο ευρύ και τόσο σημαντικό το κομμάτι που καλύπτει αυτή η ανασκόπηση, που μερικές από τις καλύτερες κυκλοφορίες του 2016 βρίσκονται εντός αυτού του χώρου. Όπως κάθε χρόνο δηλαδή...

♦ Τα σημαντικότερα γεγονότα ♦

Η τρομοκρατική επίθεση στο Bataclan

1. Η τρομοκρατική επίθεση στο Bataclan. Είναι ένα «μαύρο» βράδυ στην ιστορία της μουσικής αυτό της 13ης Νοεμβρίου. Κατά την διάρκεια της συναυλίας των Eagles Of Death Metal στο ιστορικό venue του Bataclan, στο Παρίσι, εξτρεμιστές σκόρπισαν τον θάνατο και βύθισαν στη θλίψη όλο τον κόσμο. Ας είναι το τελευταίο ανάλογο περιστατικό που θα αναφερθεί ποτέ σε μια ανασκόπηση.
2. Η τραγωδία στη Ρουμανία. Άλλη μια ανείπωτη τραγωδία έλαβε χώρα στην γειτονική μας Ρουμανία. Η εγχώρια μπάντα Goodbye To Gravity έδινε ένα εορταστικό σόου στο Collectiv Club του Βουκουρεστίου, όταν από τα βεγγαλικά που χρησιμοποιήθηκαν έπιασε φωτιά, με τραγικό απολογισμό σε νεκρούς και τραυματίες. Ούτε τέτοιο νέο θέλουμε να ξαναγράψουμε. Ποτέ.
3. Ο θάνατος του Scott Weiland: Ο εμβληματικός frontman των Stone Temple Pilots με τα εκατομμύρια πωλήσεις στις ΗΠΑ, ο άνθρωπος που επιλέχτηκε από τους Slash, Duff και Matt για την θέση του τραγουδιστή των Velvet Revolver. Με τεράστιο ταλέντο, ιδιαίτερο χαρακτήρα, αλλά αδυναμία στα ναρκωτικά, τελικά έγραψε πρόωρα το όνομά του στη λίστα των rock star που δεν άντεξαν την μάχη με τους δαίμονές τους. Πέθανε από υπερβολική δόση ουσιών και αλκοόλ στις 3 Δεκεμβρίου, κατά την διάρκεια περιοδείας.
4. Rockin' 1000: Ένα από τα πιο όμορφα πράγματα που είδαν τα μάτια μας φέτος ήταν αυτό το βίντεο των χιλίων Ιταλών που μαζεύτηκαν στην μικρή πόλη της Τσεζένα και έπαιξαν όλοι μαζί το "Learn To Fly" των Foo Fighters, με σκοπό να προσκαλέσουν τον Dave Grohl και την παρέα του να παίξουν εκεί. Το καταπληκτικό αποτέλεσμα έγινε viral, συγκίνησε τον Dave και φυσικά η συναυλία πραγματοποιήθηκε, αλλά όλη η ουσία βρίσκεται στο ίδιο το video, στη δύναμη της θέλησης και απόδειξη του τι μπορεί να καταφέρει κανείς μέσω του διαδυκτίου.
5. Η δισκογραφική επιστροφή των Faith No More: Συναυλιακά είχαν επιστρέψει εδώ και χρόνια, αλλά όλοι περίμεναν με ανυπομονησία την επισφράγιση αυτής της επιστροφής με νέα μουσική. Τελικά αυτό συνέβη στις 19 Μαΐου, με το "Sol Invictus" να ικανοποιεί μερικούς, να ενθουσιάζει κάποιους άλλους και γενικά να μην απογοητεύει, κάτι που δεν θα ήταν καθόλου δύσκολο δεδομένης της ποιότητας της προηγούμενης δουλειάς τους. Δέκα Οχτώ χρόνια ήταν αυτά...

♦ Οι σημαντικότερες (σε μέγεθος) κυκλοφορίες του 2015 ♦

Faith No More

1. Faith No More"Sol Invictus": Η επιστροφή των Faith No More που αναφέρθηκε και παραπάνω αποτέλεσε μια από τις πιο σημαντικές σε μέγεθος κυκλοφορία. Το "Sol Invictus" μπορεί να έφτασε μόλις (βάσει αναμονής) στο ν.15 του Billboard, αλλά σε κάθε περίπτωση έκανε αρκετό  κόσμο να ασχοληθεί ξανά μαζί τους, κι όχι μόνο από νοσταλγία.
2. Disturbed"Immortalized": Πήγε με χαρακτηριστική άνεση στο ν.1 του Billboard σαν να μην πέρασαν όχι πέντε χρόνια, αλλά μια ημέρα από την τελευταία δισκογραφική δουλειά. Το γεγονός αυτό από μόνο του αποδεικνύει το πόσο σπουδαίοι εμπορικά παραμένουν οι modern metallers από το Σικάγο.
3. Bring Me The Horizon"That's The Spirit": Τούτοι εδώ οι Βρετανοί ψήλωσαν απότομα με το νέο τους άλμπουμ που τους βρήκε να αναρριχούνται στην δεύτερη θέση των δικών τους, αλλά και των Αμερικάνικων charts. Ήδη στα μεγάλα φεστιβάλ του καλοκαιριού για το 2016, η θέση τους βρίσκεται πολύ ψηλά στους διάφορους πίνακες.
4. Five Finger Death Punch"Got Your Six": Το νέο άλμπουμ των Five Finger Death Punch βγήκε την ίδια εβδομάδα με το "Book Of Souls" των Iron Maiden στην Αμερική και  βρέθηκε δυο θέσεις πιο ψηλά (2-4), γεγονός που όσο κι αν δεν αρέσει λέει πολλά. Βέβαια στην Αγγλία το σκορ ήταν 6-1 αλλά εκεί δεν μετράει και τόσο...
5. Shinedown"Threat To Survival": Στις ΗΠΑ οι Shinedown είναι τεράστιο εμπορικό όνομα και κάθε άλμπουμ τους είναι ιδιαίτερα αναμενόμενο. Το νούμερο έξι στα Αμερικάνικα charts αποδεικνύει τόσο ότι είναι τόσο μεγάλη εμπορικά μπάντα που και μια «πατάτα» να κυκλοφορήσει στη δεκάδα θα μπει.

Επίσης σημαντικές κυκλοφορίες: Foo Fighters"Saint Cecilia" EP, Marilyn Mansion - "The Pale Emperor", Bullet For My Valentine - "Venom", Trivium - "Silence In The Snow", Coheed And Cambria - "The Color Before The Sun", Halestorm - "Into The Wildlife".

♦ Οι καλύτερες κυκλοφορίες στον σύγχρονο ήχο του hard rock ♦

Danko Jones

1. Danko Jones"Fire Music": Ο φοβερός και τρομερός Καναδός μιγάς κυκλοφόρησε τον καλύτερο δίσκο της καριέρας του, με το εντυπωσιακό "Fire Music". Άλλοτε νιώθεις ότι έχεις έναν μικρό James Hetfield μπροστά σου ("The Twisting Knife"), άλλοτε ότι ακούς τα καλύτερα Maidenικά συνθήματα κι άλλοτε το groove σε παρασέρνει ("Do You Wanna Rock?").
2. Art Of Anarchy"Art Of Anarchy": Αποδείχτηκε το κύκνειο άσμα του Scott Weiland και η πραγματικότητα είναι πως πρόκειται για την καλύτερη δουλειά στην οποία έβαλε την υπογραφή του από το πρώτο άλμπουμ των Velvet Revolver. Με τον Bumblefoot στις κιθάρες και τον John Moyer στο μπάσο, είναι αμφίβολο αν θα υπάρξει συνέχεια για τους Art Of Anarchy, αλλά αυτό το άλμπουμ άξιζε της προσοχής.
3. Von Hertzen Brothers"New Day Rising": Οι πολυτάλαντοι αδερφοί Von Hertzen επέστρεψαν με ένα εξαιρετικό άλμπουμ, μετά το μέτριο "Nine Lives". Στο "New Day Rising" ξαναβρίσκουν την φρεσκάδα τους και μέσα από διαφορετικές εκφάνσεις καταφέρνουν να δημιουργήσουν ένα ομοιογενές και πολύ δυνατό άλμπουμ, με τραγούδια σαν το "Trouble" και το ομώνυμο να ξεχωρίζουν.
4. The Winery Dogs"Hot Streak": Μπορεί να είναι ένα κλικ πιο κάτω από το ντεμπούτο τους, αλλά και το "Hot Streak" αποδεικνύει την απαράμιλλη hard rock χημεία των Portnoy / Sheehan / Kotzen. Οι τρομακτικές τους ικανότητες εξυπηρετούν τις συνθέσεις και μόνο και, παρ' όλο που δεν είναι όλο το σύνολο σε κορυφαίο επίπεδο, έχει τις μεγάλες στιγμές του.
5. Blurred Vision"Organized Insanity": Ιρανοί στην καταγωγή, μεγαλωμένοι στον Καναδά και πλέον κάτοικοι Λονδίνου. Με την υποστήριξη του Roger Waters, της Yoko Ono αλλά και του «άτυπου» μέλους τους, του σπουδαίου Terry Brown οι Blurred Vision με το πρώτο τους άλμπουμ κατάφεραν να γράψουν ένα μεστό άλμπουμ, με τραγούδια που πατάνε στο κλασικό rock, έχουν μοντέρνα στοιχεία και λοξοκοιτάνε και προς prog μεριά. Ωραιότατοι...

Επίσης ικανοποίησαν: Ugly Kid Joe - "Uglier Than They Used Ta Be".

♦ Οι καλύτερες κυκλοφορίες στον σύγχρονο metal ήχο ♦

Disturbed

1. Disturbed - "Immortalized": Οι Disturbed δεν επέστρεψαν απλά, αλλά έβγαλαν τον δίσκο που έπρεπε να βγάλουν για να τους τοποθετήσει ξανά ψηλά στις συνειδήσεις των οπαδών τους. Με τραγούδια σαν το "The Light", το "Open Your Eyes" ή ακόμα και την υπέροχη διασκευή στο "The Sound Of Silence" έδειξαν ότι δεν είναι εγκλωβισμένοι σε ένα καλούπι, αλλά μπορούν ακόμα να προσφέρουν πολλά και ωραία σε αυτή τη μουσική.
2. Tremonti - "Cauterize": Ο τύπος είναι ο σύγχρονος James Hetfield στο να γράφει heavy τραγούδια με απίστευτα riff. Πάντα ήταν μεγάλος συνθέτης, έχει γίνει ακόμα μεγαλύτερος παικταράς και πλέον έχει ωριμάσει και στα φωνητικά, με αποτέλεσμα το δεύτερο σόλο έργο του να είναι από τις καλύτερες δουλειές που έχει παρουσιάσει. Υποδειγματικό σύγχρονο heavy metal θα το χαρακτήριζα.
3. Ghost"Meliora": Όταν έλεγα ότι δεν αντιλαμβάνομαι γιατί ο κόσμος ψαρώνει με το marketing γύρω από τους Ghost, την στιγμή που δεν υποστηρίζεται από αντίστοιχα καλή μουσική, δεν το έλεγα από αντίδραση ή άρνηση. Ε, τώρα για το "Meliora" δεν καταλάβω πως γίνεται να μην αρέσει σε κάποιον. Ασύλληπτα εμπνευσμένες μελωδίες, κλάσεις ανώτερος ήχος και συνθέσεις που θα μείνουν, σε ένα απολαυστικό άλμπουμ από την αρχή μέχρι το τέλος.
4. Bring Me The Horizon"That's The Spirit": Ηχογραφημένο στα διάσημα (πλέον) Black Rock στούντιο, στην Σαντορίνη, το "That's The Spirit" είναι το πιο «πιασάρικο» μοντέρνο άκουσμα της χρονιάς, με ό,τι καλύτερο συνεπάγεται αυτό. Έχει μόνο κολλητικά τραγούδια, αλλά κάποια εξ αυτών -όπως τα "True Friends", "Throne", "Doomed", "Drown"- απλά ξεχωρίζουν ακόμα περισσότερο. Παρεμπιπτόντως, το άλμπουμ έγινε χρυσό ήδη στη χώρα τους...
5. Baroness - "Purple": Μια από τις αγαπημένες μπάντες του James Hetfield (κι όχι μόνο), επιστρέφει με αλλαγμένη σύνθεση, μετά από ένα σφοδρό (και μοιραίο για κάποιους) αυτοκινητιστικό ατύχημα. Μέσα από τις δυσκολίες, οι Baroness καταφέρνουν να ξεπεράσουν  τον εαυτό τους και με το "Purple" πιάνουν κορυφές τόσο σε ποιοτικό, όσο και σε εμπορικό επίπεδο, με ένα άλμπουμ που φαίνεται ικανό να τους πάει στο επόμενο επίπεδο ως μπάντα.

Επίσης ικανοποίησαν: Bullet For My Valentine - "Venom", Furyon - "Lost Salvation".

♦ Οι καλύτερες κυκλοφορίες στον σύγχρονο ήχο του alt-prog ♦

The Getaway Plan

1. The Getaway Plan"Dark Horses": Οι The Getaway Plan είναι από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά της Αυστραλίας και μετά από την αλλαγή του rhythm section επέστρεψαν με ένα ακόμα εξαιρετικό alt-prog άλμπουμ. Με αρκετές αλλαγές σε σχέση με το, επίσης εξαιρετικό, "Requiem", το "Dark Horses" μοιάζει να έχει έντεκα διαφορετικά μεταξύ τους τραγούδια, που σαν σύνολο όμως ταιριάζουν απόλυτα, καθιστώντας το άλμπουμ ενδιαφέρον σε όλη την διάρκειά του.
2. Rishloo"Living As Ghosts With Buildings As Teeth": Κυκλοφορώντας το άλμπουμ τους κάπου μεταξύ του 2014 και του 2015 οι Rishloo κατάφεραν να χάσουν παρουσία και στις δυο λίστες. Αυτό δεν αναιρεί πως το νέο τους άλμπουμ, με έντονη επιρροή από The Mars Volta, δεν είναι εξαιρετικό δείγμα ανάμιξης του progressive με το alternative που ξεχωρίζει χωρίς δυσκολία από τον σωρό.
3. Dead Letter Circus - "Aesthesis": Άλλη μια μπάντα από την Αυστραλία που θεωρείται ξεχωριστή και όντως είναι. Με το τρίτο τους άλμπουμ, οι Dead Letter Circus δεν θα εντυπωσιάσουν στον βαθμό που το έκαναν με το ντεμπούτο, αλλά ακούγονται πιο κατασταλαγμένοι και ώριμοι από ποτέ, με συνθέσεις σαν τα "While You Wait", "In Plain Sight" και "Silence" να δείχνουν έναν νέο δρόμο για την μπάντα.
4. Agent Fresco - "Destrier": Να μια ιδιαίτερη περίπτωση που κλέβω για τις ανάγκες αυτής της ανασκόπησης από τον Νίκο Καταπίδη που μου τους συνέστησε και τον Μάνο Πατεράκη που θα σας μιλήσει για αυτό το άλμπουμ αναλυτικότερα... σύντομα. Με όχημα τα ιδιαίτερα φωνητικά του Arnór Dan Arnarson αυτοί εδώ οι Ισλανδοί προσφέρουν κάτι το ιδιαίτερο, κάτι το ξεχωριστό αναμιγνύοντας όμορφα τις μελωδίες τους με τους περίεργους ρυθμούς και τις εναλλακτικές δομές τους.
5. Charlie Barnes"More Stately Mansions": Ο Βρετανός Charlie Barnes, μπαρουτοκαπνισμένος από την συνεργασία του με τους progressive rockers Amplifier, βρήκε στέγη στην Superball και κυκλοφόρησε τον δεύτερο προσωπικό του δίσκο. Παρ' όλο που κυριαρχεί το indie / alternative στοιχείο, οι δουλεμένες ενορχηστρώσεις και το ανήσυχο συνθετικό πνεύμα του Barnes δίνουν την απαραίτητη πινελιά για να χωρέσει το "More Stately Mansions" σε τούτη εδώ την κατηγορία, αφήνοντας σαφείς ενδείξεις ότι το μέλλον μπορεί να κρύβει πολλά ωραία πράγματα.

♦ Απογοητεύσεις: Οι κυκλοφορίες από τις οποίες περιμέναμε περισσότερα ♦

Shinedown

1. Shinedown"Threat To Survival": Τέτοια «παντόφλα» δεν περίμενα ποτέ να φάω από τους Shinedown. Δεν με πείραξε ποτέ η διαρκής μεταστροφή τους προς πιο εμπορικά μονοπάτια, αλλά τούτο εδώ το πράγμα που έφτιαξαν ακούγεται ως μια νερόβραστη αηδία και μισή στα αυτιά μου. Επιτηδευμένο, ανούσιο και κακόγουστο το νέο άλμπουμ των Shinedown προσπαθεί να τους κάνει κάτι που δεν είναι και με απογοήτευσε όσο κανένα άλλο άλμπουμ την τρέχουσα χρονιά.
2. Halestorm"Into The Wildlife": Το ότι η Lzzy Hale έχει ένα σπάνιο άστρο, που δύσκολα θα κρατούσε μακριά της τους pop προβολείς το είχαμε καταλάβει. Αλλά για κάποιο λόγο δεν περίμενα αυτή η πίεση του συστήματος να τους κάνει pop stars να δράσει τόσο γρήγορα. Αν με το "Strange Case..." κατάφεραν να πάρουν grammy, με το "Into The Wildlife" θα καταφέρουν να πάρουν βραχύβιο airplay στο αμερικάνικο ραδιόφωνο, που στο τέλος θα αφήσει δυο-τρεις συμπαθητικές στιγμές και τίποτα παραπάνω.
3. Coheed And Cambria"The Color Before The Sun": Παρακολουθώντας τους Coheed And Cambria από τα πρώτα τους βήματα, ουδέποτε είχα βρει το παραμικρό ατόπημα στην δισκογραφία τους. Με το "The Color Before The Sun" έρχεται το πρώτο στραβοπάτημα, όχι γιατί είναι τόσο κακό άλμπουμ, αλλά γιατί είναι απολύτως πεζό και αδιάφορο για τα στάνταρ που οι ίδιοι έχουν θέσει.
4. Trivium"Silence In The Snow": Ίσως να αδικούνται λίγο οι Trivium μπαίνοντας σε αυτή την κατηγορία, αλλά τα πάντα έχουν να κάνουν με τις προσδοκίες και από αυτούς είχαμε μεγαλύτερες από όσα κατάφεραν με αυτό το άλμπουμ. Σωστά γυρνάνε προς πιο καθαρά φωνητικά και άμεσες συνθέσεις, αλλά με εξαίρεση δυο-τρεις κομματάρες, όλο το υπόλοιπο άλμπουμ είναι μάλλον αδιάφορο συνθετικά. Πρώτη φορά αριστερά και για αυτούς...
5. Atreyu - "Long Live": Μετά από δυο πολύ καλές δουλειές κι ένα διάλειμμα μερικών ετών, περίμενα σίγουρα κάτι πιο καλό από τους Atreyu, οι οποίοι επέλεξαν να επιστρέψουν με ένα άλμπουμ που θυμίζει τα πρώτα τους βήματα. Μετά από μερικούς μήνες τολμώ να πω ότι μου έχουν μείνει μόνο δυο συνθέσεις ("Do You Know Who Your Are?", "Moments Before Dawn") και σίγουρα περίμενα κάτι πολύ καλύτερο από αυτούς.

Επίσης απογοήτευσαν: Five Finger Death Punch - "Got Your Six", Smash Into Pieces - "The Apocalypse DJ", The Darkness - "Last Of Our Kind".

  • SHARE
  • TWEET