Underground Express #42: Γυρίζοντας τον Γαλαξία με Ωτοστόπ

 "All the world's a stage". Ο μεσαιωνικός στίχος του Shakespeare γίνεται όλο και πιο επίκαιρος σε κάθε περαστικό αιώνα, πάντα όμως πέρα από τα λαμπερά φώτα και τις μεγάλες σκηνές, σε κακοφωτισμένα προβάδικα, σε μικρά υπόγεια και γκαράζ, σε κάθε γωνιά αυτής της τρελής σφαίρας, η μουσικη του αύριο παίζεται ήδη σήμερα.

Το τρένο της φαντασίας μας που βαφτίσαμε Underground Express θα κάνει ένα ταξίδι κάθε δύο μήνες προς κάθε πιθανό και απίθανο προορισμό με μόνο σκοπό να ανακαλύψει μουσικές χωρίς σύνορα και συμβάσεις, ρίχνοντας φευγαλέες ματιές στον πολιτισμό των πόλεων που επισκέπτεται.

Ταξίδι #42 - Φεβρουάριος 2024: Για όσα άτομα δεν έχει τύχει να διαβάσουν ακόμη την επική τριλογία (πέντε τόμων), με τον εμβληματικό για την ποπ κουλτούρα τίτλο «Γυρίστε το Γαλαξία με Ωτοστόπ», μία συμβουλή: σπεύσατε άμεσα. Όλα τα υπόλοιπα, τα μυημένα, γνωρίζουν ήδη πως ο αριθμός 42 αποτελεί την απάντηση στην "απόλυτη ερώτηση για την ζωή, το σύμπαν, και τα πάντα". Σε μία εποχή που αναζητά διαρκώς απαντήσεις, με απόλυτη βαρύτητα και καθολικό εύρος, η τέχνη επιμένει να αποτελεί μία εξαιρετική γλώσσα για να θέτουμε ερωτήματα ενώ προσποιούμαστε ότι τα απαντάμε - κι αυτή η διγλωσσία είναι ίσως που μας κάνει «μερικώς» ακίνδυνους.

Για αυτό το ταξίδι, θα χρειαστείτε μόνο την πετσέτα σας, καλή παρέα, και ένα Βαβελόψαρο, καθώς ετοιμαζόμαστε να τριγυρίσουμε τον Γαλαξία με το αθέατο τρένο, κι ένας θεός ξέρει τι γλώσσες, μουσικές, και θεματολογίες θα μας βρουν κι αυτή τη φορά. Να εύχεστε μόνο να μην πέσουμε σε βραδιά Βογκονικής ποίησης... [Μ.Κ.Ο.]

Στάση 1^η: Oregon, USA
Καλλιτέχνης: The Mercury Tree
Άλμπουμ: Self-Similar
Είδος: Experimental Progressive Rock
Εταιρεία: Self-Released
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 07-09-2023
Bandcamp

Παραλίγο να χαθεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα άλμπουμ της prog από την προηγούμενη χρονιά. Οι Αμερικάνοι The Mercury Tree έχουν πια φτάσει τα επτά άλμπουμ, κι ωστόσο δεν έχουν καταφέρει να γίνουν ευρέως γνωστοί. Δεν τους λείπει τίποτα, καθώς το prog rock τους είναι μπολιασμένο με αρκετές δόσεις alternative, χωρίς να μοιάζουν όμως σε καμία από τις γνωστές σου μπάντες. Ταγμένοι στους μικροτονισμούς χωρίς ίχνος «ανατολίτικου flair» για την ευκολία, είναι απορίας άξιο πώς καταφέρνουν και γράφουν μουσική που φλερτάρει διαρκώς με τα ηχητικά μας στερεότυπα για το «παράφωνο», κι ωστόσο ακούγονται τόσο μεστοί, δουλεμένοι, και κολλητικοί! Ήδη με το εναρκτήριο "Grown Apart" θα διαπιστώσεις πόσο μεγαλειώδης μπορεί να ακουστεί μία μικροτονική σύνθεση, στο "Stay the Corpse" θα γίνουν πιο ροκάδικοι, ενώ το εννιάλεπτο "Dark Triad" έρχεται λίγο πριν το τέλος για να εκφράσει την πιο Tool πλευρά του ήχου τους. Προοδευτικό φύσει-θέση. [Μ.Κ.Ο.]

• To Όρεγκον αποτελεί μία από τις πέντε πολιτείες των ΗΠΑ που βλέπει στον Ειρηνικό, με τις άλλες να είναι η California, η Washington, D.C., η Alaska, και η Hawaii. Εξαιρώντας τις δύο τελευταίες, οι υπόλοιπες 48 Πολιτείες ονομάζονται "Contiguous States", ή αλλιώς «συνεχιζόμενες», καθώς είναι όλες κολλητά μεταξύ τους.

• Γι’ αυτούς που γουστάρουν να ρωτάνε το είχατε και στο χωριό σου το τάδε, να ξέρουν ότι το Όρεγκον παράγει - μεταξύ άλλων - φουντούκια, μύρτιλα, κράνμπερι, και κρασί με ποιότητα και ποσότητα πρωταθλητών. Οπότε προσοχή…

• Πρωτεύουσα της πολιτείας είναι το Salem, αν και όχι αυτό με τις περίφημες δίκες μαγισσών (που βρίσκεται στην Μασαχουσέτη). Η ονομασία του έχει αλλάξει μέσα στα χρόνια. Ξεκίνησε ως Chim-i-ki-ti (τόπος ανάπαυσης, στην τοπική γλώσσα των Kalapuya), μετονομάστηκε σε Chemeketa, έπειτα Mill λόγω της εγγύτητάς του στο Mill Creek, και τέλος Salem. Οι απόψεις διίστανται, παραδόξως, για την ακριβή προέλευση του πιο πρόσφατου.

• Μουσικά, το Oregon έχει γεννήσει ορισμένα από τα μεγαλύτερα ονόματα σε εναλλακτικά ακούσματα, μεταξύ των οποίων η jazz μουσικός Esperanza Spalding, οι Dandy Warhols, ο Elliot Smith, o Danger Mouse, οι Pink Martini, οι Decemberist, κι η λίστα δεν έχει τελειωμό…

Στάση 2^η: Mexico City, Mexico
Καλλιτέχνης: Nostalghia
Άλμπουμ: Echoes From the Moon River
Είδος: Atmospheric Black Metal / Post-Black Metal
Εταιρεία: Self-Released
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 03-11-2023
Bandcamp

Κίνημα ρομαντισμού, black metal, και progressive τάσεις, με μπασογραμμές που παραπέμπουν στους NeO, από μία one-man band από το Μεξικό που κατά τ’ άλλα παίζει αποπνικτικό blackgaze. Πώς θα γινόταν να πω όχι; Πρόκειται για τους Nostalghia, το καλλιτεχνικό παιδί του Alex Becerra, που με το "Echoes From the Moon River" ντύνει μουσικά τέσσερα ποιήματα (τρία διάσημων ποιητών και ένα άσημο) γύρω από την υπαρξιακή μιζέρια, την απώλεια, το θάνατο, και φυσικά τον έρωτα. Στα μακροσκελή έπη, που αγγίζουν μέχρι και τα 17 λεπτά, παρελαύνουν πολλά μουσικά θέματα, είδη, και διαθέσεις, όχι πάντα πετυχημένα, ομολογουμένως, αλλά με πρόδηλη την όρεξη πίσω από τον συνδυασμό τους. Παρά τα ψεγάδια σε κάποιες εκτελεστικές και ενορχηστρωτικές επιλογές, όμως, δεν μπορείς να αποτραβήξεις το βλέμμα, διότι τίποτα δεν δηλώνει την γλυκιά απελπισία της ύπαρξης όπως ένας αυτοσχέδιος black metal δίσκος που σφύζει από συναίσθημα και πόνο. [Μ.Κ.Ο.]

• Πολλά τα ρεκόρ που σπάει η Πόλη του Μεξικό. Μία από τις μεγαλύτερε πόλεις στη Λατινική Αμερική, με πληθυσμό που αγγίζει τα δέκα εκατομμύρια, ενώ είναι η πολυπληθέστερη ισπανόφωνη πόλη παγκοσμίως. Ωστόσο, είναι και μία από τις αρχαιότερες, επονομαζόμενη ως Tenochtitlan όταν ιδρύθηκε το 1325 από τους Αζτέκους.

• Στις διακρίσεις που έχουν μία σημασία, η Πόλη του Μεξικό διαπρέπει και στην προοδευτική πολιτική του, καθώς προβλέπει αμβλώσεις, υποβοηθούμενη αυτοκτονία, εγχείρηση φυλομετάβασης, και γάμο ομόφυλων ζευγαριών. Και στα δικά μας.

• Άλλη μία μπάντα από την Πόλη του Μεξικό που κυκλοφόρησε δίσκο το 2023, οι indie/alt pop Hello Seahorse!, με το πιο ηλεκτρονικό "Hiper". Δεν τους λες και underground, αλλά παρ’ όλα αυτά άγνωστοι στα μέρη μας.

• Πολιτισμός, προοδευτικές πολιτικές, και μεγάλο ιστορικό ενδιαφέρον. Όλα τα καλά η Πόλη του Μεξικό, έτσι; Ωραία θα ήταν να μέναμε κι εμείς εκεί, ας πούμε… Ή και όχι, καθώς φαίνεται ότι μία σειρά νεοφιλελεύθερων πολιτικών έχει οδηγήσει σε έναν αδηφάγο εξευγενισμό της πόλης, με βαρύτατες συνέπειες στους κατοίκους, οι οποίοι εκδιώχνονται από τις περιοχές τους κατά χιλιάδες.

Στάση 3^η: Rome, Ιταλία
Καλλιτέχνης: Mai Mai Mai
Άλμπουμ: Πέτρα (Petra)
Είδος: Avant-Garde / Drone / Ambient / Folk / Mediterranean Gothic
Εταιρεία: WV Sorcerer Productions
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 31/12/2023
Bandcamp

Γιατί κλέβεις Αποστόλη και βάζεις εδώ μια επανέκδοση; Γιατί έτσι το "Πέτρα" είναι μια τρόπον τινά συλλογή που συστάθηκε όχι για να αποτελέσει επανακυκλοφορία ενός άλμπουμ των Ιταλών πειραματιστών, αλλά για να νοηματοδοτήσει την προσωπική σχέση του επικεφαλής του label με τη μουσική υπό την οποία τους ανακάλυψε, αναπροσαρμόζοντάς την σε ένα αισθητικό καλούπι. Και αν αυτό δεν είναι αγάπη για την underground τέχνη, δεν ξέρω τι είναι. Επίσης, πρέπει να ξαναμιλήσουμε για τους Mai Mai Mai. Έτσι, 1μιση χρόνο μετά το εκπληκτικό "Rimorso" που είχαμε «εντοπίσει» στις υπόγειες κυκλοφορίες της χρονιάς του, επανερχόμαστε σε άλλη μια άσκηση drone/ambient/avant μουσικής. Χαοτικό, ψυχεδελικό, ασύνδετο, υπεράνω συμβάσεων και δεσμεύσεων, αλλά και σίγουρα πιο πρώιμο/τραχύ από τις μετέπειτα δουλειές του σχήματος, το "Πέτρα" είναι ένα μονολιθικό έργο που σε καλεί να ανακαλύψεις μια από τις πλέον σημαντικές πειραματικές κολλεκτίβες (και ας έχει στο επίκεντρο ένα ιθύνοντα νου) στο underground, και ας πέφτουν οι προβολείς αλλού. {Α.Ζ.}

• Όχι, δεν επισκεπτόμαστε την Ιταλία πρακτικά σε κάθε «τεύχος», ιδέα σου είναι…

• Αν εμβαθύνουμε στο πειραματικό / synth / gothic underground με έδρα τη Ρώμη, αναπόφευκτα θα πέσουμε στο ντουέτο των Holiday Inn. Με την Maple Death Records να αποτελεί συνδετικό κρίκο με τους Mai Mai Mai όταν όριζαν μια δύστροπη φουρνιά διαφορετικής αισθητικής πριν μερικά χρόνια, ρίχνουμε και μια ματιά στον κατάλογο της ρωμαϊκής Yerevan Tapes, όχι;

• Όπως φαίνεται η WV Sorcerer Productions εξελίσσεται σε ένα σπουδαίο label όσον αφορά τον δύστροπο avant-garde ήχο οποιασδήποτε υφολογικής γενεαλογίας. Έτσι, από την γεμάτη εκπλήξεις Μεσόγειο αναμένουμε να ανοίξει η δισκογραφική τον Μάρτιο τις ηχητικές της πύλες για να ξεχυθεί ένα χάος με ιστορικότητα από την Κίνα. Τα δείγματα μόνο αμελητέα δεν τα λες.

• Διαδηλώνουν οι αγρότες αυτές τις ημέρες και στη Ρώμη βλέπω. Όχι, δεν είναι αποτέλεσμα κάποιου ταπεραμέντου ή αυτοεκπληρούμενη επιβεβαίωση κάποιας λαϊκής ρήσης. Θα πρότεινα να κοιτάξουμε στις κοινές οικονομικές παραμέτρους που οδηγούν μέλη της ίδιας κοινωνικής και οικονομικής τάξης να συναθροίζονται και να διεκδικούν.

Στάση 4^η: Lowell, Massachusetts, Η.Π.Α.
Καλλιτέχνης: Big Mess
Άλμπουμ: Heroic Captains Of Industry
Είδος: Noise rock, blues
Εταιρεία: Self-released
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 01-01-2024
Bandcamp

Δέκα χρόνια πέρασαν από το προηγούμενο full length των Big Mess κι είναι σίγουρο πως οι λιγοστοί τους φίλοι θα τους είχαν ξεχάσει, το "Heroic Captains Of Industry" όμως - ηχογραφημένο ήδη από το 2018 - είναι εδώ για να ανάψει νέες φωτιές. Πρόκειται για ένα instrumental σχήμα που, γενικά, αρέσκεται σε οικεία noise rock μονοπάτια, όμως ο κιθαρίστας Nick Wiedeman είναι ιδιοφυία. Αφενός, ξεκουρδίζει μόνο την παχιά E χορδή, γεννώντας έναν παράξενο, ξεχαρβαλωμένο ήχο. Αφετέρου, διαστρεβλώνει ένα σωρό από blues κλίμακες, φτάνοντας στα όρια του american primitivism. Το αποτέλεσμα είναι ένα κακόφωνο, πορωτικό, βρώμικο μα και κάπως traditional χαρμάνι που αναδύει κάτι πολύ παράξενο και γοητευτικό συνάμα. Ένα πραγματικά διαφορετικό rock trio που έχει κατακτήσει ένα στυλ με δική του προσωπικότητα. (Α.Κ)

• Δεν είχα καν ακουστά την πόλη Lowell, να όμως που έχει τον πολύ σεβαστό πληθυσμό των 120.000 ανθρώπων. Είναι η πέμπτη μεγαλύτερη πόλη στην πολιτεία Massachusetts.

• Χτισμένη πάνω στον ποταμό Merrimack, η πόλη αποτελεί ένα καλό παράδειγμα του πως πολλές αμερικανικές πόλεις πέρασαν από το γεωργικό στο βιομηχανικό μοντέλο, κοντά δυο αιώνες πριν.

• Είναι διάσημη για τα πανεπιστήμια της αλλά και για το ομώνυμο folk festival.

• Το αμερικανικό noise rock έχει ξεκινήσει με πολύ άγριες διαθέσεις το 2024. Να πω δυο μαγικές λέξεις; Bronson Arm….

Στάση 5^η: Μελβούρνη, Αυστραλία
Καλλιτέχνης: Encierro
Άλμπουμ: Doomsday Still Bleeds Red
Είδος: Neo-crust
Εταιρεία: Bad Habits Records, So Dense Were The Flies, Subsistencia Distro
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 09/01/2024
Bandcamp

Ελπίζω να μην έμεινες στον τιτάνιο άθλο των Svdestada. Βασικά, ευελπιστώ πως όταν ακούσεις τη μελωδία του "The End" θα καταλάβεις γιατί εδώ έχουμε κάτι άξιο μνείας. Το crust punk σχήμα από τη Μελβούρνη στο ολοκληρωμένο του ντεμπούτο εφορμά στην εποχή που οι Remains Of The Day, οι Ekkaia, οι Tragedy και τα άλλα τα παιδιά μπολιάζανε το D.I.Y. με την emo-crust πσυχούλα και οργή τους. Τα φωνητικά ηχούν παθιασμένα και οριακά, οι εξάρσεις των εγχόρδων είναι οργιαστικές, το d-beat βαράει μια στην καρδιά και μια στο μυαλό, και εν τέλει οι Encierro δίνουν άλλη μια αφορμή να ασχοληθούμε με την νέα φουρνιά του neo-crust η οποία σαρώνει ξανά το underground, πολιτικοποιημένο punk. Σε μόλις 26 λεπτά, που είναι τόσο συμπαγή και επαρκή, οι Encierro μαγεύουν, κάνουν τις γροθιές να σφίγγουν, παρέχουν κιθαριστικά leads και κοψίματα που μαζί με την κοινωνικοπολιτική τους ισοπέδωση θερίζουν. Μέχρι να βάλουμε μυαλό. Δίσκος του μήνα. {Α.Ζ.}

• Τα φωνητικά με αναγκάζουν να αναφέρω (ξανά και ξανά) τους Habak, και η μουσική με στρέφει επίσης προς Καλιφόρνια μεριά για τους Asmonumentsfall. Έχει άλλη χάρη αυτή η μουσική όταν βγάζει ένα πόνο και μια μαυρίλα στις ατμόσφαιρες της πιο προσωπικά.

• "Encierro" σημαίνει περιορισμός. Διόλου τυχαίο που η μπάντα εμφανίστηκε μες την πανδημία, αν και σαν όνομα έχει χρησιμοποιηθεί πολλάκις σε extreme μπάντες. Αισθητικά πάντως, το εξώφυλλο και το logo με έστειλαν κατευθείαν στους «γείτονες» Rogernomix που έχουν και μια παράδοση.

• Crust punk και Μελβούρνη έχουν προϊστορία και έτσι αρπάζουμε την ευκαιρία για να μιλήσουμε για τους τρομερούς Enzyme που πέρσυ διέλυσαν τα ηχεία μας με το "Golden Dystopian Age" και εμείς δεν αξιωθήκαμε όλη τη χρονιά να πούμε κουβέντα. Από κοντά και οι Katorga με προ διετίας demo - φωτιά που το 2023 έκαναν και πέρασμα από διάφορους αυτοοργανωμένους χώρους της επικράτειας.

• Περίμενες να πούμε κάτι για το πολιτιστικό «ελληνικό σταυροδρόμι» της Μελβούρνης στην οδό Lonsdale; Σχεδόν ατύχησες. Οι προσφυγικές / μεταναστευτικές σχέσεις που συνδέουν τη χώρα μας με την μεγαλύτερη της Ηπείρου της Ωκεανίας είναι καταγεγραμμένες και ισχυρές, αλλά μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει θαρρώ το πώς η δεύτερη σε πληθυσμό πόλη της χώρας έχει ενσωματώσει συστημικά τον πολυπολιτισμικό της χαρακτήρα χωρίς να διαταράσσει εμφανώς το κοινοτικό οικοσύστημά της.

Στάση 6^η : Copenhagen, Δανία
Καλλιτέχνης: Antistatic
Άλμπουμ: Relics
Είδος: Experimental rock, minimalism
Εταιρεία: Cuneiform
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 26-01-2024
Bandcamp

Εδώ το πράγμα είναι λίγο περίπλοκο. Πάρε τις πολυρρυθμίες που παίζει συχνά ο Danny Carey. Ωραία. Τώρα σκέψου ότι αυτούς τους ρυθμούς - και πολύ πιο σύνθετους - τους παίζουν οι κιθάρες, ενώ το μπάσο και τα τύμπανα αλλάζουν συνεχώς ρόλους, κινούμενα από ρυθμικά σε μελωδικά όργανα. Αυτό είναι το μηχανικό σύμπαν των Antistatic, σχήμα που στο ντεμπούτο του παίζει με την σιγουριά και την αυτοπεποίθηση που συναντάμε σε πολύ φτασμένους πειραματιστές. Το "Relics" αντλεί από το rock λιγότερα πράγματα από όσα αντλεί από τον μινιμαλισμό, ο δε κρουστός του χαρακτήρας δεν μπορεί παρά να φέρει λίγο στο νου το αντίστοιχο θρυλικό έργο του Steve Reich. Οι ρυθμοί καθώς περιπλέκονται συγκροτούν τελικά ένα νέο, τρισδιάστατο τοπίο και οι Antistatic, ακαδημαικοί αλλά και θρασείς, μοιάζουν να το απολαμβάνουν. Προφανώς, ένα πολύ ειδικό άλμπουμ αλλά, hey, ποτέ δεν ξέρεις. Άχαστο αν ακολουθείς μπάντες όπως οι Sonar. (A.K)

• Επιστροφή στην πατρίδα του ευρωπαϊκού σοσιαλισμού και στην πρωτεύουσα της! Για όσους δεν το γνωρίζουν, η λέξη Copenhagen πιθανότατα σημαίνει το λιμάνι των εμπόρων.

• Έχουμε γράψει πολλά για την Κοπεγχάγη στο παρελθόν οπότε ας μενουμε στην μουσική: οι Vaegtlos κυκλοφορούν αυτές τις μέρες ένα πολύ ιδιαίτερο post/black άλμπουμ ενώ και άλλα γκρουπ από την Δανία - συγκεκριμένα οι Baest και οι Siamese - ταρακουνάνε πολύ τα νερά…

• Κάμερα στην Cuneiform records: το υπέρ-τιτάνιο αυτό label, υπεύθυνο για μερικές από τις πιο περιπετειώδεις μουσικές που ακούσαμε ποτέ, συμπληρώνει φέτος 40 χρόνια πορείας. Έχουν υποσχεθεί πολλά για φέτος, εμείς όμως ανυπομονούμε για τη νεα δουλεια της Tomeka Reid που φτάνει τον Απρίλη.

Το τραγούδι του μήνα

CUIR - Bloqué
Lorient, Γαλλία

Ναι, τον Cuir τον αγαπάμε πολύ εδώ στο Rocking. Τώρα που περιμένουμε το νέο LP λοιπόν, γουστάρουμε με τη λίγο μεγαλύτερη διάρκεια του τελευταίου του single, γονατίζουμε με το αθώα πορωτικό lead και απολαμβάνουμε την αισθητική αλητεία των synths, χορεύουμε και κάνουμε πως τραγουδάμε στα γαλλικά. Το "Bloque" είναι ένα τραγούδι που μας ανεβάζει τις προσδοκίες κατακόρυφα για ένα πολυαναμενόμενο punk άλμπουμ, από έναν καλλιτέχνη που μαζί με τη live μπάντα του θέλουμε διακαώς να δούμε ζωντανά και να αφεθούμε στο πάρτυ που στήνει. {Α.Ζ.}

Ο εξωτικός προορισμός του μήνα

Karachi, Pakistan

Με πληθυσμό 15 εκατομμυρίων κατοίκων, το Karachi είναι η δωδέκατη μεγαλύτερη πόλη στον κόσμο. Πρωτεύουσα της επαρχίας Sindh, βρίσκεται στο νότιο Pakistan και βρέχεται από την Αραβική θάλασσα. Φυσικά η περιοχή κατοικείται εδώ και χιλιάδες χρόνια, η επίσημη ίδρυση της πόλης όμως συνέβη μόλις το 1729. Υπήρξε για λίγο πρωτεύουσα της χώρας ενώ είχε, προφανώς, διάφορες πολεμικές περιπέτειες με τους φίλους τους τους Άγγλους… Είναι μία από τις πιο πολυπολιτισμικές περιοχές του Πακιστάν και παρατηρείται πανσπερμία εθνοτήτων και γλωσσών. Μας κουβάλησε εδώ το εξαιρετικά όμορφο εναλλακτικό rock των Zarf, μπάντα που ξέρει να συνδυάζει το δυτικό στυλ στα όργανα και το ανατολικό στυλ στην φωνή, με τρόπο πειστικό και άμεσο. Άξιοι! (A.K.)

Pure Underground Love

Humour - A Small Crowd Gathered to Watch Me
Ηνωμένο Βασίλειο

Οι Humour είναι ένα νεανικό συγκρότημα οργισμένου post-punk με hardcore απολήξεις από τη Γλασκόβη, που πίνουν νερό στο όνομα του David Byrne. Στο δεύτερο ΕΡ τους, επιμένουν με περισσότερη ορμή και τρέλα από το προηγούμενό τους, με τα φωνητικά να κινούνται μεταξύ τσατισμένης απαγγελίας, μανιακού λογύδριου, και emo συναισθηματισμού. Στα πέντε κομμάτια, συνολικής διάρκειας ενός τετάρτου φανερώνουν ένα συγκρότημα με απόλυτη αυτοπεποίθηση, που αν καταφέρει και ικανοποιήσει τις προσδοκίες που δημιουργεί με κομμάτια όπως το "Big Money", θα μιλάμε για ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα που καβάλησαν το κύμα του hype. [Μ.Κ.Ο.]

Ο ετήσιος απολογισμός του Underground Express

Μπορεί το Underground Express να διένυσε μόλις πέντε παγκόσμια ταξίδια εντός του έτους 2023, αλλά πιθανώς να ήταν και από τα πιο απαιτητικά του έως τώρα. Στην πορεία, οι χειριστές του τραίνου πολλαπλασιάστηκαν και πλέον ο Αντώνης έχει τη συντροφιά εμού και του Μάνου, που όμως είχαμε εμφανιστεί και πέρσυ ως καλεσμένοι του πριν τη μονιμοποίησή μας! Τα ιδιώματα ξέφυγαν ακόμη περισσότερο, όπως και οι προορισμοί τους οποίους επισκεφθήκαμε, «εξωτικοί» ή μη! Με το πνεύμα ακέραιο και τη διάθεση να αναζητούμε όλα όσα μας κάνουν να υποκλινόμαστε σεβαστικά στο διεθνές underground (ποιοτικά και όχι μόνο ποσοτικά), το 2023 αναδείξαμε ως δίσκους του μήνα τις εξής αλμπουμάρες:

1. Shaam Larein - Sticka En Kniv I Varlden (Post-Punk/Doom/Gothic)
2. numün - Book Of Beyond (Ambient/Folk/Psychedelic) /Iσοψηφία με Bruxa Maria - Build Yourself A Shrine And Pray
3. Altai - Sayan - S ä ngke - Turem Najt Mut - Mor ä h (Atmospheric Black Metal)
4. A Culture Of Killing - Dissipation Of Clouds . The Barrier. (Post-Punk/Dub)
5. Rosa Faenskap - Jeg Blir Til Deg (Patricidal Black Metal)

Ο «απόλυτος» (sic) νικητής; Μα φυσικά οι καλειδοσκοπικοί anarcho/post-punks της καρδιάς μας. Μας αδικείτε; Αρχής γενομένης από την παρούσα εκδοχή του Underground Express, εισερχόμαστε στην πέμπτη του χρονιά, αποδεχόμαστε τις αλλαγές και δεν αφήνουμε τις εξελίξεις να μας επιβληθούν. Κυρίως όμως, θα συνεχίσουμε να επανερχόμαστε τακτικά σε αυτή την ηλεκτρονική γωνιά γιατί θα έχουμε (ναι, είμαστε βέβαιοι), μουσικές που θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας. {Α.Ζ.}

Black Orpheus: Jacob Lawrence and the Mbari Club