Havok

Γυροφέρνουν οι Havok την υφήλιο με περιοδείες, φέρνοντας στα αυτιά των ακροατηρίων το thrash τους, άλλοτε με αξιώσεις άλλοτε όχι. Είναι σχεδόν σίγουρο, όμως, ότι μετά από ένα τόσο καλό άλμπουμ σαν το "Conformicide" θα προκαλέσουν πολύ περισσότερο ντόρο γύρω τους. Ξεπερνούν το παρελθόν τους και τα τρία προηγούμενα δισκάκια, ανεβαίνουν πολλά επίπεδα και πλέον με άλλη εταιρία στο πλευρό τους προμηνύεται πεδίον δόξης λαμπρό.

Προς τι, όμως, τόση χαρά για το "Conformicide";

1. Έχουν γράψει πολύ καλά τραγούδια, που μένουν στη μνήμη. Κάποια δε, έχουν τα φόντα να στροβιλίζουν στο κεφάλι για καιρό. Οι συνθέσεις τους έχουν αρχή, μέση τέλος, είναι ουσιαστικές, δεν φλυαρούν αλλά έχουν και βάθος. 

2. Εκτελεστικά σκίζουν. Εκ πρώτης όψεως το μπάσο μοιάζει να κλέβει τη παράσταση, ο νεοεισελθών Nick Schendzielos είναι μεταγραφάρα, αλλά είναι η συνολική τους απόδοση που αφήνει άριστες εντυπώσεις. Καλή δουλειά έχει κάνει και ο Sanchez με τα φωνητικά, κάπου θα πηγαίνει προς Mustaine, κάπου θα βγάζει οργή, αλλού μελωδία κτλ. Πάντως θα μπορούσε σε τραγούδια όπως το "Claiming Certainty", το οποίο περιπίπτοντος είναι απίστευτη thrashιά, να μη βγάζει τόση σκληράδα. Το πάει προς ένα χαλασμένο Souza το οποίο προσωπικά με χαλάει λίγο, αν και πιο νέοι οπαδοί αρέσκονται σε τέτοια φωνητικά.

3. Στιχουργικά κεντάνε. Λογοπαίγνια όπως ο τίτλος του δίσκου ίσως φαίνονται παρωχημένα ή χωρίς ιδιαίτερο νόημα, αλλά πιστεύω ότι δίνουν άμεσα το στίγμα του πού κινούνται σαν group. Οι προϋποθέσεις για δυνατότητα σκέψεων και κρίσεων από το άτομο συγκαταλέγονται στα θέματά τους μαζί με τη σαπίλα των πολιτικών και την καθεστωτική αντίληψη πολλών συμπολιτών μας. Βγάζουν μια αφέλεια στους στίχους τους, θα έπαιρναν ακόμη δουλειά σε επιλογή λέξεων αλλά τη δουλειά τους τη κάνουν. Αν μη τι άλλο το "Hang 'Em High" θα σας πείσει.

Πέρα από αυτούς τους βασικούς άξονες που θαρρώ ότι στρέφεται το "Conformicide" και χρήζει προσοχής, είναι και η πολυσυλλέκτικότητα του που το φέρνει στον αφρό. Τι εννοώ; Άνετα φίλοι των Megadeth, Exodus, Death Angel θα βρουν ενδιαφέροντα στοιχεία, αλλά παράλληλα και death μεταλλάδες που αρέσκονται σε Atheist, Death και παραπλήσια group θα λατρέψουν πολλά σημεία στους Havok. Οι Αμερικάνοι γυροβολούν από το thrash παλαιάς κοπής προς τα πρόσφατα διαμάντια του ήχου αλλά ταυτόχρονα το ιδιαίτερο παίξιμό τους δίνει ένα έξτρα πιπέρι στη συνταγή. Για παράδειγμα κάποια solo είναι φουλ επίθεση, άλλα πάνε προς Friedman και άλλα προς Pestilence!

Συνολικά έχουμε να κάνουμε με ένα άλμπουμ που θα ακουστεί αρκετά το 2017, πιθανότατα να το δείτε και σε αρκετές λίστες στο τέλος του χρόνου. Σίγουρα δεν το λες κλασσικό, έχει τα φάουλ του, πχ τον ήχο θα τον προτιμούσα πιο φυσικό, αλλά άνετα απευθύνεται σε μεγάλη μάζα headbangers με μεγάλες πιθανότητες να κάτσει για καιρό στα στερεοφωνικά τους.