Blind Guardian, Ashes Of Ares @ Μονή Λαζαριστών, 29/09/25

Υπήρξε μια (αν όχι περισσότερες) γενιά heavy metal οπαδών που ονειρεύονταν για μια ζωή μια κοινή εμφάνιση των Blind Guardian και των Iced Earth στην χώρα μας. Τα δυο συγκροτήματα που μεσουρανούσαν στην δεκαετία του '90 αποτελούσαν ανέκαθεν local heroes αν και στην συνέχεια της ιστορίας οι δρόμοι τους πήραν διαφορετικές κατευθύνσεις. Η εμφάνιση των Blind Guardian συνήθως είναι αρκετή για να δημιουργήσει «θόρυβο» στην πόλη, όσα χρόνια και όσες επισκέψεις τους και αν περάσουν. Η προσθήκη των Ashes Of Ares και η υπόσχεση ότι θα ακούσουμε ζωντανά το "The Dark Saga" στην ολότητά του γιγάντωσαν το συγκεκριμένο event και προσέλκυσαν ακόμα περισσότερο κόσμο, εγχώριο αλλά και από χώρες του εξωτερικού.

Το φετινό Sonic Bait Festival, το οποίο ουσιαστικά περιέλαβε τις συγκεκριμένες μπάντες ήταν θέμα συζήτησης για μεγάλο χρονικό διάστημα και όταν φτάσαμε στην Μονή Λαζαριστών, την ώρα που οι πόρτες άνοιγαν, η ούρα στην είσοδο ήταν τρομακτικά μεγάλη. Ευτυχώς όμως, όλα κύλησαν όπως έπρεπε και με γοργούς ρυθμούς, όλος ο κόσμος βρέθηκε στην θέση του για το ξεκίνημα των Ashes Of Ares.

H μπάντα του Matt Barlow και του Freddie Vidales επέστρεψε φέτος με τον τέταρτο δίσκο της που κυκλοφόρησε και αυτός από την «δική μας» Rock Of Angels Records. Τα δύο κομμάτια από το "New Messiahs" λειτούργησαν κυρίως για «ζέσταμα» αφού ήταν γνωστό και ξεκάθαρο τι περίμενε ο κόσμος. Τόσο μεγάλη η επιθυμία και η ανυπομονησία που από αρκετές πλευρές άκουγες την ατάκα ότι πολλοί ήρθαν κυρίως για αυτό τον λόγο και όχι για τους headliners. Αχρείαστη πληροφορία αφού τόσο οι παλιότεροι δίσκοι των Iced Earth όσο και οι Blind Guardian στο σύνολο της καριέρας τους έχουν γραφτεί με χρυσά γράμματα στην heavy metal ιστορία.

Iced Earth με Barlow και ΠΑΟΚ με Barlow έχουν παίξει «μεγάλη μπάλα» (συγχωρέστε με αλλά το είχα τάξει) και έτσι από τις πρώτες νότες του ομώνυμου "Dark Saga" ο χρόνος έδειξε να γυρνά πίσω στα μέσα της δεκαετίας του '90 και να παραμένει σταματημένος εκεί. Ο συγκεκριμένος δίσκος ούτως ή άλλως δεν περιέχει ούτε μία κακή στιγμή και ο ενθουσιασμός του κοινού ήρθε να το αποδείξει για ακόμα μια φορά. Από το αγαπημένο "I Died For You" που ήρθε αναγκαστικά νωρίς νωρίς στο πιο δυναμικό "Violate" και την άκρως απολαυστική τριλογία που κλείνει τον δίσκο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και το, πάντα εντυπωσιακό, "Question Of Heaven" όλα κύλησαν κατ'ευχήν. Η προσοχή του κόσμου, φυσικά, ήταν στραμμένη στις φωνητικές αποδόσεις του Barlow ο οποίος απέδειξε έχει ακόμα την δυνατότητα να παρουσιάσει αρκετά άνετα το συγκεκριμένο υλικό. Δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον κύριο υπέυθυνο των συνθέσεων των Iced Earth αποφεύγοντας όμως να αναφέρει το ονομά του.

To κλείσιμο της εμφάνισης των Ashes Of Ares ήρθε με το δικό τους "This Is My Hell" (με μια μικρή προσθήκη από το "Dante's Inferno" και την διασκευή στο "Breaking The Law" με την συνοδεία του Gus G (αν και πολλοί είχαν την ελπίδα ότι ο Hansi Kursch θα έκανε μια guest εμφάνιση δίπλα στον Matt Barlow). Όπως και να'χει ο κόσμος έμεινε απόλυτα ευχαριστημένος από την εκπλήρωση ενός μικρού ονείρου.

Θα έλεγε κανείς ότι οι Blind Guardian θα είχαν δύσκολο έργο για την συνέχεια. Τόσο οι συνεχόμενες εμφανίσεις τους, τόσο η αγάπη του ελληνικού κοινού για το "The Dark Saga" που προηγήθηκε θα μπορούσαν να επιφέρουν μια χλιαρή αντιμετώπιση από το κοινό. Κάθε άλλο όμως. Οι Γερμανοί βάρδοι δεν θα χάσουν ποτέ στην χώρα μας και ένας βασικός λόγος (πέρα από την λατρεία προς το συγκρότημα) είναι οι εξαιρετικές ζωντανές εμφανίσεις τους, ο επαγγελματισμός αλλά και ο σεμνός χαρακτήρας τους.

Τα "The Ninth Wave" και "Blood Of The Elves" δεν αποτελούσαν και το ιδανικό ξεκίνημα αν και δεν μπορεί να αδικήσει κανείς ένα συγκρότημα για τις επιλογές του, ειδικά όταν αυτό περιλαμβάνει κομμάτια ακόμα και από τους πρώτους δίσκους του. Επίσης, θα υπάρχουν οπαδοί που έχουν συναισθηματικό δέσιμο με το νεότερο υλικό, όπως εμείς με το παλιότερο. Φτάνει όμως ένα "Nightfall", ένα "Time Stands Still (At The Iron Hill)" και άλλα τόσες συνθέσεις πάνω στις οποίες χτίστηκε η μεγάλη καριέρα των Γερμανών εδώ και τέσσερις δεκαετίες για να ενθουσιάσει τους πάντες.

Ο, σχεδόν εξηντάχρονος, Hansi Kursch συνεχίζει ακόμα και σήμερα να αποδίδει τα μέγιστα στα φωνητικά του κάνοντας μας να αναρωτιόμαστε πότε πέρασαν τόσα χρόνια. Οι υπόλοιποι, παλιοί, Andre Olbrich και Marcus Siepen ανέκαθεν αποτελούσαν εξαιρετικές παρουσίες επί σκηνής αλλά και τα υπόλοιπα μέλη, αν και πιο πίσω οπτικά, δεν υστερούσαν σε κανένα χρονικό σημείο. Ειδική μνεία αξίζει ο ντράμερ Frederik Ehmke, ο οποίος σταθερός και ακούραστος «κοπανούσε» τα τύμπανα σαν να μην υπάρχει αύριο.

Με επιλογές από ολόκληρη την πλούσια δισκογραφία των Γερμανών, φτάσαμε κάποια στιγμή στο σαρωτικό "Majesty" αλλά και το μακροσκελές "And Then There Was Silence". Δύο τόσο διαφορετικά πρόσωπα της ίδιας μπάντας. Η βροχή (που φοβόμασταν για μέρες) είχε ήδη ξεκινήσει και έδωσε μια επιπλέον πινελιά στο πάντα μαγευτικό "The Bard's Song - In The Forest". Ο φόβος για επιδείνωση του καιρού και ορισμένα πιθανά τεχνικά προβλήματα έφεραν πρόωρα τα "must" "Valhalla" και "Mirror Mirror" τα οποία θα αρκούσαν για μεγάλη μερίδα του κοινού. Οι Γερμανοί δεν είχαν σκοπό να τα βάλουν κάτω όμως. Το προγραμματισμένο "Sacred Worlds" έμεινε μεν απ' έξω αλλά το αγαπημένο "Lord Of The Rings" έγινε αποδεκτό με περίσσιο ενθουσιασμό.

Το "And The Story Ends" έκλεισε πανηγυρικά την βραδιά αφήνοντας άπαντες ικανοποιημένους και τους Blind Guardian νικητές για ακόμα μια φορά. Ένα ιστορικό, για την πόλη της Θεσσαλονίκης, live με 3000 περίπου παρευρισκόμενους είχε φτάσει στο τέλος του και εμείς ελπίζουμε ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα για την μουσική αυτή στην πόλη μας. Ούτως ή άλλως, τα πράγματα δεν σταματάνε εδώ αφού σε μερικές μέρες έχουμε και Mammothfest.

Φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας