«A Buyer's Guide»: Voivod

Ένας οδηγός για τη δισκογραφία των Καναδών, στην πραγματικότητα όμως εξωγήινων metallers

Από τους Γιάννη Δούκα, Αποστόλη Ζαμπάρα, 03/07/2019 @ 12:58

Μερικά συγκροτήματα είναι γεννημένα για να ξεχωρίσουν. Αν μάλιστα υπήρχε και κάποιος δείκτης που συσχετίζει έμπνευση, φαντασία, και συνέπεια έναντι δημοτικότητας και καθιέρωσης, σίγουρα θα είχε το όνομα Voivod, ή Korgüll. Οι Καναδοί Voivod, θα είναι ανέκαθεν, αυτή η περίεργη και ιδιάζουσα χρυσή τομή στην οποία οι οπαδοί του thrash, του progressive, και με περίσσιο θάρρος δηλώνω και του extreme, θα καταλήγουν σε κάθε τους ατέρμονη μουσική συζήτηση. Η δισκογραφική εξέλιξη των Voivod, από το μακρινό 1984 μέχρι το περσινό "The Wake", πέρα από την πληθώρα διαφορετικών φάσεων που έχει περάσει, όπως και ο Voivod στα εξώφυλλα των δίσκων δια χειρός του Michael "Away" Langevin, είναι ενδεικτική ενός συγκροτήματος που είχε πάντα μέσα του ένα ιδιαίτερο δαιμόνιο.

Voivod

Η απαρχή της διαδρομής τους, με το κυκλοφορήσαν δια της Metal Blade "War And Pain", βρήκε το νεαρό, τότε κουαρτέτο να παράγει ένα άτσαλο μείγμα των επιρροών του, το οποίο όμως για όσους του έδωσαν μια ευκαιρία, φανέρωνε κάτω από την τραχύτητά του, ένα ακατέργαστο ταλέντο. Το λάξευμα των ικανοτήτων της μπάντας προχώρησε με το speed/thrash "Rrröööaaarrr", και το κλασικό "Noise" run της μπάντας αποτελεί πλέον γεγονός. Ήδη ξεχωρίζοντας από τους συνομοταξίες τους, ως ο περίεργος και βαρεμένος Καναδός ξάδερφος, οι Voivod συνδυάζουν τη διαχρονική σχέση αγάπης του Καναδά με το speed metal, με επιρροές εκτός του κουτιού. Από το 1986 και για τα επόμενα τρία χρόνια, κάθε χρονιά θα προσφέρει μια κυκλοφορία μνημείο του heavy metal. Επίσης, η πάροδος του χρόνου λειτουργεί ευεργετικά για τις progressive πτυχές που αναδύονται σταδιακά, με αποτέλεσμα στα τέλη της δεκαετίας του '80, οι Voivod να είναι ένα από τα συγκροτήματα που σημάδεψε τη σπουδαιότερη heavy metal δεκαετία, με βουλοκέρι πρωτοτυπίας, αφού κανένας δίσκος τους δεν ήταν ίδιος με τους υπόλοιπους.

Voivod

Τα επόμενα χρόνια, βρήκαν το συγκρότημα να πειραματίζεται στα όρια του metal, συχνά διαβαίνοντας τα, και η επόμενη δεκαετία είναι η πιο ιδιαίτερη του συγκροτήματος. Η προοδευτική τριλογία (με αποκορύφωμα τις περιοδείες με Rush) υπό τη σκέπη της MCA Records φτάνει στο τέλος της με το "The Outer Limits" (1993) και οι επόμενοι δίσκοι, βρίσκουν το συγκρότημα να ταλαντεύεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, με τον Denis "Snake" Bélanger να αποχωρεί και να αντικαθίσταται από τον Eric Forrest, χωρίς όμως ποτέ να έχει κυκλοφορήσει πραγματικά κακό δίσκο. Η αρχή της προηγούμενης δεκαετίας βλέπει τον επαναπατρισμό του Snake και την προσθήκη του Jason Newsted (όλοι ξέρουμε που ήταν πριν) ως μπασίστα, και ο ομότιτλος δίσκος επιστροφή, είναι γεγονός. Η υπάρχουσα δυναμική, δεν κορυφώθηκε ποτέ, αφού κατά τις προ-ηχογραφήσεις του "Katorz", ο κιθαρίστας - συνθέτης Denis "Piggy" D’Amour ηττάται στη μάχη με τον καρκίνο του παχέος εντέρου, και αναμενόμενα το μέλλον της μπάντας φαντάζει πιο δυσοίωνο από ποτέ.

Voivod

Μετά και τις τελευταίες ηχογραφήσεις του Piggy, οι Voivod διαλύονται και η κατάσταση μένει ως έχει για μερικά χρόνια. Τελικά, ο Dan "Chewie" Mongrain, που είχε αναλάβει τον ρόλο του εκλιπόντα στις τελευταίες τους περιοδείες παραμένει ως μόνιμο μέλος, ο Blackie έχει επιστρέψει, και η νέα εκδοχή του κουαρτέτου θα κυκλοφορήσει το ποιοτικότατο "Target Earth". Η επιστροφή στα κλασικά στάνταρ του συγκροτήματος είναι γεγονός, με το περσινό "The Wake" να είναι μια περίτρανη δήλωση πως οι Καναδοί παραμένουν μια από τις πιο ξεχωριστές περιπτώσεις συγκροτημάτων που έχει προσφέρει ο σκληρός ήχος. Αυτόν λοιπόν, τον ανίερο συνδυασμό punk, thrash, speed, progressive, δυσαρμονιών, πυρηνικής ενέργειας και αλλοπρόσαλλου drumming και γενικότερα ρυθμών, θα έχουμε την ευκαιρία να βιώσουμε, καθώς περί εμπειρίας πρόκειται, στις 21 Αυγούστου στην Αθήνα και την προηγουμένη στη Θεσσαλονίκη.

Ένα από τα ειλικρινέστερα συγκροτήματα του ακραίου ήχου, που αποδεικνύει πως δεν χρειάζεται το αναμάσημα κλασικών έργων και την επίδειξη ενσήμων για να είναι μουσικά παρόν, επιστρέφει στην Ελλάδα μετά από οκτώ χρόνια, και η προσμονή, μας ωθεί να μελετήσουμε ξανά την πληθώρα από δισκάρες που φέρουν το όνομα ενός εκ των κορυφαίων και πιο cult συγκροτημάτων που έχουν ξεπηδήσει από ολάκερο το φάσμα του heavy metal. [Α.Ζ.]

 
Voivod - Killing Technology​

Killing Technology​
(Noise, 1987)

Μόλις ένα χρόνο μετά το "Rrröööaaarrr" έχοντας και τη Noise στο πλευρό τους οι Voivod κάνουν το μεγάλο βήμα. Καταρχήν φεύγουν προς Βερολίνο και τα Musiclab studio. Εκεί με τη βοήθεια του τεράστιου Harris Johns δημιουργούν το αριστούργημα "Killing Technology". Πλέον ο ήχος έχει την υπογραφή του, τους τοποθετεί στο πυρήνα της thrash σκηνής και βοηθάει τους Καναδούς να απογειωθούν. Οι φίλοι μας εδώ δείχνουν ότι δεν είναι μια απλή μπάντα με καλές ιδέες αλλά κάτι πραγματικά σπουδαίο, καινοτόμο και εντελώς διαφορετικό απ’ ότι προσέφερε η σκηνή του τότε. Η έμπνευση τρέχει παντού. Πλέον ο Piggy είναι σε άλλες διαστάσεις, ο Away ξεδιπλώνει το ταλέντο του στα drums με τον Blacky βοηθό και τέλος ο Snake βάζει κι άλλη θεατρικότητα ή ειρωνεία στη φωνή του. Αυτά που συμβαίνουν για παράδειγμα στο "Forgotten In Space" (εκεί για πρώτη φορά ακούμε επιρροές από Pink Floyd) από πλευράς κιθάρας και σύνθεσης είναι για σεμινάρια. Τα riff είναι τέλεια, είναι πλεγμένα με αρμονία και ρέουν τόσο μα τόσο τέλεια που τρελαίνεσαι. Στιχουργικά επίσης η ωριμότητα είναι προφανής. Οι πιθανές μελλοντικές συνέπειες της μη συμβατότητας τεχνολογίας και ανθρωπότητας δίνουν τροφή για σκέψη. Ρεφρέν σαν του "Tornado" εθίζουν ακόμα παλαιούς και νέους φίλους του group. Το "Killing Technology" είναι μνημείο για το thrash, δίσκος σταθμός. [Γ.Δ.]

Voivod - Dimension Hatröss

Dimension Hatröss
(Noise Records, 1988)

Έναν χρόνο μετά το "Killing Technology", έπειτα από περιπετειώδεις ηχογραφήσεις στο Βερολίνο, θα κυκλοφορούσαν ένα δίσκο που έμελλε να στιγματίσει την πορεία τους και να αποτελεί έκτοτε, διαχρονικό σημείο αναφοράς. Ενώ εκείνη την εποχή όλοι προσπαθούσαν να βρουν τρόπους να ξεχωρίσουν από τις κυρίαρχες μπάντες του thrash metal, οι Voivod, με πίστη στις ικανότητές τους και περίσσιο θράσος, έπραξαν το προφανές, για αυτούς, επόμενο, λογικό βήμα. Ο "Korgüll", θα μεταφερθεί σε μια άλλη διάσταση, εκεί που η πραγματικότητα μόνο δυστοπική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Φανερά επηρεασμένοι από το πολιτικό γίγνεσθαι της εποχής, οι Καναδοί κυκλοφορούν την, ίσως, πιο περίπλοκη και πολιτικοποιημένη δουλειά τους. Η τρομακτική διάσταση με κάθε νέα ακρόαση, θα κρύβει διαρκώς εκπλήξεις. Από τις όξινες κιθάρες, πανταχού παρούσες, και τους ανεξέλεγκτους ρυθμούς στα μπάσα, ο Snake καθαρίζει τη φωνή του και ακολουθεί κατά πόδας τα χτυπήματα του Away. Το παρανοϊκό κλίμα, θα χαρίσει το εφιαλτικό "Tribal Convictions", τον συνθετικό οργασμό του "Chaosmongers", το μεγαλειώδες φινάλε του “Technocratic Manipulators” με το "I would rather think!" και συνολικά, ένα συμπαγή δίσκο που δεν παλαιώνει ποτέ. Πώς να γίνει αυτό, όταν με κάθε ακρόαση, το "Brain Scan" θα εκπλήσσει σαν την πρώτη φορά. Με ή χωρίς το θέμα του Batman. [A.Z.]

 

Voivod - Nothingface

Nothingface
(MCA Records, 1989)

Οι πιο progressive τάσεις είχαν ήδη αρχίσει να επιβάλλονται ένα χρόνο πριν. Το "Nothingface" όμως, μπορεί πολύ άνετα να χαρακτηριστεί ο πιο προοδευτικός δίσκος του συγκροτήματος. Μάλιστα, μπορεί εξίσου άνετα να μπει στη συζήτηση για τους καλύτερους progressive metal δίσκους που έχουν ποτέ κυκλοφορήσει. Τόσο καλό είναι το "Nothingface". Είναι ο δίσκος που καθιερώνονται οι mid tempo φόρμες στα τραγούδια των Καναδών, ενώ ταυτόχρονα, είναι και αυτός που περιέχει τα μουσικά χωρία με τη μέγιστη συγκέντρωση ραδιενέργειας, που συσπειρώνεται σταδιακά με κάθε συνθετική εξέλιξη κάθε τραγουδιού του δίσκου. Οι κιθάρες του Piggy, καταφέρνουν να ηχούν τόσο οξείς και καταστροφικές, παίζοντας διαρκώς σε μια ενοχλητική συχνότητα που όμως δαμάζεται από το τρομακτικό rhythm section των Away και Blacky, καθιστώντας τους μεγάλους πρωταγωνιστές του δίσκου. Ξεπερνώντας την κλασική Pink Floyd διασκευή στο "Astronomy Domine", που ειρωνικά είναι ίσως η πιο απλοϊκή στιγμή του "Nothingface", θα βρει κανείς το εναρκτήριο, προοδευτικά πάνκικο "The Unknown Knows", το δαιδαλώδες ομότιτλο, το "X-Ray Mirror", του οποίου η εισαγωγή δεν γνωρίζω και εγώ πόσες φορές έχει αντιγραφεί, το Stravinsky - ικό "Pre-Ignition" και την «μπαλάντα» "Into My Supercube", η οποία είναι μια από τις πιο παθιασμένες συνθέσεις της μπάντας ever. Το "Nothingface" είναι μια αψεγάδιαστη κυκλοφορία, ένα all time classic, ίσως ο δίσκος τους με την περισσότερη πληροφορία και δεν είναι καν η κορυφαία τους στιγμή. [Α.Ζ.]

Voivod - The Outer Limits

The Outer Limits
(MCA Records, 1993)

Τούτο το αριστούργημα είναι η τρίτη και δυστυχώς η φαρμακερή δουλειά των Voivod με τη MCA Records. Αναμφίβολα τους βοήθησε, προσπάθησε να απλώσει το όνομά τους παντού αλλά θες λόγω της ιδιαιτερότητας της μουσικής τους είτε λόγω του μεταλλικού παρελθόντος τους δε μπορέσανε να κάνουνε το βήμα παραπέρα, εμπορικά μιλώντας. Διότι από θέμα ποιότητας ειλικρινά το "The Outer Limits" είναι συγκλονιστικό. Είναι πολύ κοντά με το αδερφάκι του "Angel Rat", δηλαδή έχοντας πιο μελωδικές πλευρές με απλά και κολλητικά τραγούδια. Επιλέγουμε το συγκεκριμένο άλμπουμ διότι έχει δύο από τα καλύτερα τραγούδια του group. Πρώτο το ονειρικό "Le Point Noir", με την ιστορία που εξελίσσετε σε μια γέφυρα και τον διάβολο να καραδοκεί να πάρει τις ψυχές όσων τη διαβαίνουν. Ατμοσφαιρικό και απλά τέλειο. Δεύτερο το 17 λεπτών έπος, "Jack Luminous" όπου η δυστοπία και οι συνομωσίες συνεπαίρνουν. Παράλληλα θα ακούσετε μια τρομερή διασκευή στο "The Nile Song" ενώ το catchiness τραγουδιών όπως τα "Fix My Heart", "Wrong - Way Street" θα σας κάνουν να αναρωτηθείτε πώς στον κόρακα το άλμπουμ αυτό δεν πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα. Το "The Outer Limits" κλείνει ένα κύκλο επτά συνεχόμενων, καταπληκτικών LP των Voivod και εμπεριέχει όλες τους τις ηχητικές εκφάνσεις. Ο ήχος του είναι κυριλέ αλλά πραγματικά φανταστικός και ο Belanger μάλλον κάνει τα καλύτερα φωνητικά του ever. [Γ.Δ.]

 
Voivod - Rrröööaaarrr

Rrröööaaarrr
(Combat, Banzai, Noise, 1986)

Δίχως δισκογραφικό συμβόλαιο αφού η συμφωνία με τη Metal Blade έλαβε τέλος και με μπόλικα τραγούδια στις επισκευές τους μιας που η πλειοψηφία τους χρονολογείται προ του "War And Pain" οι Voivod το 1986 χτυπούν ξανά. Θα ηχογραφήσουν στο Montreal, σίγουρα πιο επαγγελματικά εν σχέση με το ντεμπούτο αλλά δε θα καταφέρουν να μεταδώσουν τη δύναμη που είχε αυτό. Στις συνεντεύξεις τις εποχής ο Blacky ήταν στεναχωρημένος για την απώλεια του ενισχυτή μπάσου με αποτέλεσμα να μην είχε τον ήχο που επιθυμούσε. Εκτός αυτής της λεπτομέρειας όμως, το εκπληκτικά ονομαζόμενο "Rrröööaaarrr", θερίζει και σπέρνει. Οι Venom αυξάνουν την επίδρασή τους στο δίσκο και έχουμε ένα αποτέλεσμα γεμάτο μεταλλική αδρεναλίνη. Με τις συνθέσεις, ειδικά κάποιες, αρκετά πιο πολύπλοκες σε σύγκριση με του ντεμπούτου και με μια διάθεση να τα κάνεις μπάχαλο όλα. Στιχουργικά οι posers έχουν μπει στο στόχαστρο, η εκρηκτικότητα της μουσικής τους και των ζωντανών εμφανίσεων εξυμνείτε ενώ ο φίλος μας ο Voivod μετατρέπεται σε Korgüll και είναι ετοιμοπόλεμος όπως φαίνεται και στο εξώφυλλο. Ο δίσκος έχει κόσμο άρρωστο μαζί του, παρόλη τη χύμα αισθητική του. Ακούστε τον προσεχτικά και αναφωνήστε μαζί μας ‘to the death!’. [Γ.Δ.]

Voivod - The Wake

The Wake
(Century Media Records, 2018)

Η παρούσα δεκαετία, θα μπορούσε να θεωρηθεί κατά τον γράφοντα ως η δεύτερη πιο ποιοτική του συγκροτήματος. Η επιστροφή της μπάντας με το "Target Earth" ήταν πανηγυρική, ενώ τρομερά αξιόλογο ήταν και το "Post Society" EP που ακολούθησε. Πέρυσι όμως, οι Καναδοί κυκλοφόρησαν έναν από τους καλύτερους δίσκους της καριέρας τους, κάτι που αναμενόμενα σημαίνει πως ήταν και από τους καλύτερους της χρονιάς. Όσο και να έχει λιώσει κάποιος τη δισκογραφία τους, είναι αδύνατο να μην χαμογελάει κάθε φορά που ξεκινάει ο δίσκος με το "Obsolete Beings". Είναι αυτή η τρομερή ικανότητα των Voivod να ακούγονται τόσο punk πάνω σε progressive συνθετικά όργια που θα μαγεύει τον ακροατή ανέκαθεν. Το βασικό riff του "The End Of Dormancy" δε, θα τον ταξιδεύει διαρκώς στο υπερπέραν, ενώ η εξέλιξη του "Orb Confusion" θα τον κάνει να κοιτά απορημένος το κενό όσο προσπαθεί να το αναλύσει στο κεφάλι του. Και μπορεί μέχρι το ανεπανάληπτο και τόσο ύπουλα μεγαλοπρεπές κλείσιμο του "Sonic Mycelium", να ζορίζει ο δίσκος, δεν θα είναι όμως παρά με το "Spherical Perspective" που θα συνειδητοποιήσει κανείς πως έχει ξεχάσει όσα έχει ήδη ακούσει. Και ο λόγος, πολύ απλός. Είναι αυτές οι ραδιενεργές κιθάρες που ξεπροβάλλουν τυλίγοντας σταδιακά με μια διαρκώς επανερχόμενη μελωδία το ακατάσχετο ρυθμικό τέμπο. [Α.Ζ]

Voivod - War And Pain

War And Pain
(Metal Blade, 1984)

Ο πρώτος δίσκος αυτού του παράξενου σχήματος από το Jonquiere του Quebec που κυκλοφόρησε μέσω της Metal Blade το 1984 σε καθηλώνει εξαρχής από το εξώφυλλο και το λογότυπο. Φανταστείτε ότι βρισκόμαστε στη Γη έπειτα από μια πυρηνική καταστροφή και δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο. Ραδιενέργεια, τοξικότητα και ερείπια συναντούν το βλέμμα. Και ξάφνου, αυτό το παράξενο πλάσμα, ο Voivod θα μας συστηθεί και θα μας εξιστορήσει τις περιπέτειές του. Το "War And Pain" αν και ηχογραφήθηκε από ανθρώπους με ουδεμία γνώση του metal κα με λιγοστά χρήματα, δανεισμένα από τη μητέρα του Snake, έχει έναν ήχο που σου μεταδίδει ακριβώς αυτό το σκηνικό. Motörhead, Venom, punk, και κάτι απροσδιόριστο που βγάζει το εφέ της κιθάρας του Piggy κάνουν έναν εξαιρετικό δίσκο. Το "Voivod" εξακολουθεί να είναι classic στα live, το Black Sabbath - ικό ομότιτλο έχει ένα τέλειο ρεφρέν, το "Iron Gang" θα ονομάσει το fan club τους ενώ το κλείσιμο με το "Nuclear War" σε βουτάει σ’ένα κατεστραμμένο εφιαλτικό κόσμο. Το κερασάκι όμως, για τους μερακλήδες, είναι το "Live For Violence". Θεϊκά riff, αρμονικά δεμένα και ένα κόψιμο έπος. Απλά απίστευτο άλμπουμ, αυτό μόνο. [Γ.Δ.]

 
Voivod - Katorz

Katorz
(Nuclear Blast, 2006)

Προσωπικά μιλώντας, η σχέση μου με τους Voivod ξεκίνησε με το τραγούδι που διαδέχθηκε αυτόν τον δίσκο, το "Global Warning" του "Infini". Αποσβολωμένος από τα όσα άκουσα, πριν κάνω μακροβούτι στο back catalogue της μπάντας, άκουσα τον αμέσως προηγούμενο, συνεπώς, το "Katorz" είναι ο πρώτος Voivod δίσκος που άκουσα. Μπορεί ο «διόσκουρός» του "Infini" να είναι πιο δεμένος και ίσως συνολικά ανώτερος, η εν λόγω κυκλοφορία όμως, μέσα σε όλη της την ιδιαιτερότητα, με τις demo συνθέσεις του Piggy να δίνουν μια συναισθηματική φόρτιση, κατέχει μια ξεχωριστή θέση στη συνολική δισκογραφία της μπάντας. Χωρίς να είναι η απόλυτη επιστροφή σε φόρμα, αλλά μέρος μιας διαρκούς ανοδικής πορείας, το "Katorz", είναι τραχύ, επιθετικό, και απλουστευτικά παλαβό συνθετικά. Οι κιθάρες του "Mr Clean" είναι ένα κρυφό μυστικό όπλο της μπάντας, ενώ η διαρκής hard rock αισθητική κορυφώνεται σε τραγούδια όπως το εναρκτήριο "The Getaway", το "After All", που είναι τόσο γηπεδικό και 80s, και φυσικά το "The X-Stream". H γνωστή ενέργεια του κουαρτέτου, είναι ιδιόμορφα παρούσα, και η αφοπλιστική αμεσότητα του "Katorz", το ανάγει σε μια ενοχικά απολαυστική εμπειρία. Δεν θα μπει ποτέ σε μια συζήτηση για τις πέντε καλύτερες στιγμές τους, αλλά σίγουρα παραμένει ένας συναισθηματικά φορτισμένος παλαιομοδίτικος δίσκος από μια τόσο προοδευτική μπάντα. [A.Z.]

 
Voivod - Negatron

Negatron
(Hypnotic, Mausoleum, 1995)

Η φόρμα που υπάρχει για τους οδηγούς δισκογραφίας και συγκεκριμένα η κατηγορία αυτή αδικεί πολύ group σαν τους Voivod. Σίγουρα το "Negatron" είναι η λιγότερη ελκυστική δουλειά τους αλλά αυτό μόνο εν συγκρίσει με τα υπόλοιπα αριστουργήματα. Διότι αν το δεις απομονωμένα ο δίσκος δεν έχει κάτι ιδιαίτερα μεμπτό ή κακόγουστο. Προερχόμενο από μια εποχή που όποιος ασχολούταν με Voivod θεωρούταν τυμβωρύχος το "Negatron" ήταν παραπάνω από αξιοπρεπές. Οκ, ο Snake μπορεί να λείπει αλλά ο αντικαταστάτης του, Eric Forrest, παρόλη τη πιο άγρια φωνή του δένει με τον εφιαλτικό κόσμο που βγάζει η κιθάρα του Piggy. Ίσως κάπου να φέρνουν σε πιο industrial σχήματα, σαν τους Ministry, οι Καναδοί όμως εξακολουθούν να πορεύονται μοναχικά μεν αλλά με αναλλοίωτη την ιδιαίτερη προσωπικότητά τους. Αξίζει να ακούσετε το ρυθμικό "Nanoman", το "Insect", το εφιαλτικό "Planet Hell" ή την κομματάρα "Cosmic Conspiracy". Το τελευταίο φέρνει κάτι από το παρελθόν και τα riff του σκοτώνουν. Το "Negatron" δεν το βοηθάει η παραγωγή, η οποία έχει αδυναμίες και ότι τα δέκα τραγούδια δεν είναι ισάξια αλλά ειλικρινά μας δείχνει ένα άλλο πρόσωπο του group που έχει και αυτό πλούσιο ενδιαφέρον. [Γ.Δ.]

 
Voivod - Voivod Lives

Voivod Lives
(Century Media, Metal Blade, 2000)

Αν εξαιρέσουμε τα αρχαία demo τους το "Voivod Lives" του 2000 είναι η πρώτη ζωντανή κυκλοφορία των Καναδών. Μετά τον θάνατο του Piggy έχουν βεβαίως βγάλει κι άλλα όμως αυτό το κόκκινο δισκάκι έχει κάμποσα ωραία πραγματάκια μέσα. Αποτελείται από εμφανίσεις της περιόδου με τον Eric Forrest στο Dynamo και το CBGB της Νέας Υόρκης. Παρόλο που όλα αυτά έγιναν το 1996 έπρεπε να περάσουν 4 χρόνια μέχρι να βγει ο δίσκος κυρίως σαν μια ένδειξη ότι υπάρχει ακόμα ζωή στο πλανήτη Voivod. Ίσως γι’ αυτό να υπάρχει κάποια εκτίμηση στο live αυτό μιας και δείχνει το πείσμα του συγκροτήματος. Έναν χρόνο μετά την κυκλοφορία του ο πολύς Jason Newsted θα αναλάβει το μπάσο και θα δώσει νέα πνοή και δημοσιότητα. Όσον αφορά το δίσκο μπορεί για τότε να μην πολύ - ικανοποίησε τους οπαδούς αλλά ακούγοντας το πάλι ταξιδεύουμε στους πολυδιάστατους κόσμους του Piggy και της παρέας του. Περιέχει έξι τραγούδια από το "Negatron" (είχε ξινίσει αρκετός κόσμος για αυτό τότε) αλλά ειδικά το ομότιτλο είναι χάσιμο. Μπορεί το "Nuclear War" να είναι κουτσουρεμένο αλλά η εκτέλεση είναι καλή όπως και των "Ravenous Medicine" και "Voivod". Αγαπάμε τη διασκευή στο καλύτερο τραγούδι από καταβολής ανθρώπου, δηλαδή το "In League With Satan" ενώ στην έκδοση της Metal Blade το "The Prow" δείχνει το ταλέντο του Forrest. [Γ.Δ.]

A Compilation

H καλλιτεχνική αξία των Voivod, είναι ανυπολόγιστη, με αποτέλεσμα ακόμη και αυτός ο οδηγός, να λειτουργεί σαν μια απλή εισαγωγή στον μουσικό κόσμο των Καναδών. Ενώ λοιπόν ο βαθμός δυσκολίας να αποτυπωθεί το στίγμα και η μουσική συνεισφορά της μπάντας είναι ήδη υψηλός, φτάνουμε στο σημείο που πρέπει να επιλέξουμε τραγούδια για μια συλλογή. Η ιδιομορφία των Voivod να μην διαθέτουν τρανταχτά hits αλλά και ο αυτοπεριορισμός μας να τοποθετήσουμε σαν βασικό άκουσμα ολόκληρους δίσκους, μας ωθεί στην εξής διαλογή:

Spotify Playlist

1. "Voivod" (War And Pain)
2. "Live For Violence" (War And Pain)
3. "Korgüll The Exterminator" (Rrröööaaarrr)
4. "Tornado" (Killing Technology)
5. "Forgotten In Space" (Killing Technology)
6. "Tribal Convictions" (Dimension Hatröss)
7. "Chaosmongers" (Dimension Hatröss)
8. "The Unknown Knows" (Nothingface)
9. "X-Ray Mirror" (Nothingface)
10. "The Prow" (Angel Rat)
11. "Le Point Noir" (The Outer Limits)
12. "Jack Luminous" (The Outer Limits)
13. "We Carry On" (Voivod)
14. "Mr. Clean" (Katorz)
15. "Global Warning" (Infini)
16. "Empathy For The Enemy" (Target Earth)
17. "The End Of Dormancy" (The Wake)
  • SHARE
  • TWEET