«A Buyer's Guide»: Entombed

Από τον Φίλιππο Αλέκου, 07/12/2012 @ 13:55
Στυλοβάτες της σουηδικής death metal σκηνής, με μία καριέρα που διανύει την τρίτη της δεκαετία. Εννιά full length δίσκοι και άπειρα EP, single, split και διασκευές. Οι Entombed από την αρχή της καριέρας τους επηρέασαν και συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να εμπνέουν δεκάδες συγκροτήματα.

Entombed

Ουσιαστικά πρωτοστάτησαν στο στήσιμο δύο διαφορετικών σκηνών και μπορεί πλέον να απέχουν αρκετά από το καλλιτεχνικό τους peak, μας προσφέρουν δε ακόμα σε τακτά χρονικά διαστήματα δίσκους αυθεντικούς και live γεμάτα πώρωση. Ο οδηγός που ακολουθεί απευθύνεται κυρίως στον νέο ακροατή που επιθυμεί να μυηθεί στη δισκογραφία του συγκροτήματος ξεκινώντας από τους must have δίσκους του και να προχωρήσει προοδευτικά.

Masterpieces
Entombed - Left Hand Path Left Hand Path
Earache (4/6/1990)

To 1990 ήταν η χρονιά που το σουηδικό death metal πήρε και επίσημα το βάπτισμα του πυρός. Ο πρώτος δίσκος των Entombed αποτελεί πραγματικότητα και ορίζει την σκηνή, με το γκρουπ να ανακηρύσσεται αξιωματικά βασιλιάς της. Αποτελεί μέχρι και σήμερα το magnum opus των Σουηδών, και παράλληλα Βίβλο του κάθε συγκροτήματος που, από την μέρα που κυκλοφόρησε και έπειτα, θέλησε να βαδίσει στα χνάρια τους. Η μοναδική, για σεμινάριο παραγωγή του, δε, αποτέλεσε αντικείμενο πόθου για πολλές γνωστές μπάντες που προσπάθησαν, άλλοτε με περισσότερη και άλλοτε με λιγότερη επιτυχία, να την επαναλάβουν. Τα δέκα τραγούδια του album αποτελούν ένα brutal death ολοκαύτωμα που φέρνει σε σύντηξη την ταχύτητα και τραχύτητα του grind με την σαπίλα και την λασπώδη αισθητική των Autopsy. Αν κάποιος αποφασίσει να ασχοληθεί με την σκηνή και θέλει να ακούσει μόνο ένα δίσκο από τους πρωτεργάτες της, αυτός ο ένας οφείλει να είναι το "Left Hand Path".
Entombed - Clandestine Clandestine
Earache (12/11/1991)

Η δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά των Entombed έρχεται εν μέσω αλλαγών. Ο Lars-Göran Petrov παρατάει το μικρόφωνο για ένα διάστημα και εγκαταλείπει την μπάντα, ενώ μετά από καιρό βρίσκουν κανονικό μπασίστα στο πρόσωπο του Lars Rosenberg από τους Carbonized. Χρέη φωνητικών αναλαμβάνει ο ιθύνων νους και drummer της μπάντας Nicke Andersson και όπερ και εγένετο το "Clandestine". Δεύτερο σερί αριστούργημα για την μπάντα, με κάποιες σταθερές, όπως ακόμα ένα εκπληκτικό εξώφυλλο από τον Dan Seagrave και τον Tomas Skogsberg στην καρέκλα του παραγωγού, αλλά και πολλές διαφορές. Η παραγωγή αυτή τη φορά είναι πιο ραφιναρισμένη, παρά το ότι διατηρεί τον χαρακτηριστικό ήχο «μπετονιέρας» που εισήγαγε στο ντεμπούτο. Στα τραγούδια πάλι, το προσεκτικό αυτί θα παρατηρήσει το διακριτικό μπόλιασμα τον punk/rock 'n' roll επιρροών των μελών μέσα στο ανελέητο brutal death, αν και εκείνη την εποχή δεν νομίζω να μπορούσε να προβλέψει κανείς την συνέχεια.
 
Cornerstones
Entombed - Wolverine Blues Wolverine Blues
Earache (4/10/1993)

Δύο χρόνια μετά το "Clandestine" οι Entombed κυκλοφορούν νέα δουλειά και δεν επαναπαύονται στο όνομα που έχουν φτιάξει. Σπρώχνοντας τα όρια της καλλιτεχνικής τους ελευθερίας και διευρύνοντας τα όρια του ιδιώματος, κυκλοφορούν το "Wolverine Blues" το οποίο δεν αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο μόνο για το ίδιο το συγκρότημα, αλλά και για μία νέα ολόκληρη σκηνή. Η αλλαγή πλεύσης των Entombed σηματοδοτεί και την δημιουργία ενός νέου subgenre, ονόματι death 'n' roll. Στο "Wolverine Blues" οι ταχύτητες και η ακρότητα των πρώτων δίσκων δίνουν χώρο στο άκρατο groove και οι ποίκιλλες επιρροές του συγκροτήματος γίνονται εμφανέστερες. Με τον LG πάλι στο μικρόφωνο, προσαρμόζοντας τις ερμηνείες του από την βοθρίλα των πρώτων ημερών, σε ένα πιο μαγκιόρικο growl στυλ, τον Andersson στα drum να παρατάει την δίκαση για χάρη πιο rock ρυθμικών και το σήμα κατατεθέν ήχο «μπετονιέρας» στις κιθάρες, γράφουν δέκα αξεπέραστα μέχρι και σήμερα τραγούδια που επηρέασαν (ξανά) ένα σκασμό μπάντες.
Entombed - Nihilist (1987-1989) Nihilist (1987-1989)
Threeman Recordings (25/4/2005)

Κατά σύμβαση, σαν δεύτερο cornerstone της μπάντας θα αναφέρω αυτή την συλλογή του 2005. Οι Nihilist διήρκησαν λίγο παραπάνω από δύο χρόνια και το μόνο που πρόλαβαν να κυκλοφορήσουν ήταν μερικά demo, πριν αλλάξουν το όνομα τους σε Entombed που όλοι γνωρίζουμε. Τα demo αυτά είναι απαραίτητα για όποιον θέλει να κατανοήσει γιατί οι  Entombed είναι η σημαντικότερη μπάντα της σουηδικής death metal σκηνής, μία σκηνή που κατά βάση χτίστηκε πάνω στα κομμάτια αυτά -κάποια ακούμε και στα δύο πρώτα Entombed- ακατέργαστα, παιγμένα με τραχύτητα, παράλληλα όμως ιδιοφυή στην σύλληψη τους, ειδικά αν αναλογιστούμε την ηλικία των μελών που κυμαινόταν στα δεκατέσσερα με δεκαέξι. Must have τόσο για τους φίλους των Entombed όσο και αυτών του old school death γενικά που θέλουν να πάρουν μια γεύση (ειδικά συνοδευόμενη από demo των Morbid, Carnage, Nirvana 2002, Treblinka και άλλων) του πως ακουγόταν η μουσική αυτή όταν ακόμα βρισκόταν στα σπάργανά της.
 
Worth Exploring
Entombed - Morning Star Morning Star
Music For Nations (3/9/2001)

Ίσως ο καλύτερος και πιο επιτυχημένος δίσκος των Entombed στα zeros. Η μπάντα δείχνει να έχει βρει τα πατήματα της για τα καλά μέσα στην νέα χιλιετία και κυκλοφορεί έναν πολύ δυνατό δίσκο. Το "Morning Star" δεν είναι death metal δίσκος όπως οι ίδιοι το προσδιόρισαν με τις πρώτες τους κυκλοφορίες, αλλά δεν ανήκει και στο τότε ακμάζων death n roll κίνημα που οι ίδιοι δημιούργησαν με το "Wolverine Blues". Το groove παραμένει, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν ήχο που θα μπορούσε να πει κανείς ότι συνδυάζει πολλά στοιχεία και είδη, από thrashy ρυθμούς μέχρι doom κομμάτια. Το "Morning Star" μπορεί να μην είναι αριστούργημα, αλλά δεν παύει να είναι ένα εξαιρετικός δίσκος που είχε το στίγμα της μπάντας και έδειξε σε όλους ότι οι Entombed είναι ακόμα ικανοί να γράφουν δυνατά τραγούδια.
Entombed - Uprising Uprising
Music For Nations (6/3/2000)

Το "Uprising" κυκλοφόρησε ένα χρόνο πριν το "Morning Star", το 2000, και βρίσκει την μπάντα δυνατή και πάλι, αφού πρώτα είχε προφανώς μαζέψει τα συντρίμμια που άφησε πίσω του το ανεκδιήγητο "Same Difference" το '98. Οι Entombed ποτέ δεν έκρυψαν τις πανκ και ροκ επιρροές τους και αυτές ήταν που ανέκαθεν τους έκαναν τόσο ξεχωριστούς μέσα στην death metal σκηνή. Μία ακρόαση του φοβερού "Sons Οf Satan Praise Τhe Lord" θα πείσει για του λόγου το αληθές. Αυτό όμως που ποτέ δεν άλλαζε, ήταν ωμές death παραγωγές των δίσκων τους, που έβαζαν φωτιά στο υλικό τους και δημιουργούσαν αριστουργήματα. Ο Nico Elgstrand που αργότερα έγινε και κανονικό μέλος της μπάντας, αναλαμβάνει εδώ χρέη παραγωγού και βάζει τους  Entombed πίσω στο σωστό μονοπάτι που την δεκαετία που πέρασε τους έκανε τεράστιους.
Entombed - Inferno Inferno
Music For Nations (4/8/2003)

Ίσως ο τελευταίος πραγματικά καλός δίσκος των Σουηδών, το "Inferno" κυκλοφόρησε το 2003 και παρότι είναι φτιαγμένος από τα ίδια υλικά που δομήσαν και τα "Uprising" και "Morning Star", είναι ταυτόχρονα και αρκετά διαφορετικός από τους προκατόχους του. Ίσως ο πιο mid tempo δίσκος των Entombed (δεν μετράω το "Same Difference") και παράλληλα ο πιο punk τους. Πιο μουντός και σκοτεινός από τον προκάτοχο του, δεν μοιάζει σχεδόν σε τίποτα με την υπόλοιπη δισκογραφία τους, ενώ η έντονη «βρωμιά» στον ήχο που διακρίνει το "Inferno"μοιάζει αρκετά με αυτή που χαρακτηρίζει τους Motörhead και έρχεται σε αντίθεση με τις πιο καθαρές παραγωγές των δύο προηγούμενων κυκλοφοριών του συγκροτήματος. Συνολικά μπορεί να στέκεται ένα σκαλί κάτω από αυτές, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι ένας δίσκος που αξίζει να ασχοληθεί κάποιος μαζί του για να γνωρίσει και μία, λίγο, διαφορετική πτυχή των Entombed.
 
Nerd Alert
Entombed - To Ride, Shoot Straight And Speak The Truth To Ride, Shoot Straight And Speak The Truth
Music For Nations (28/10/1997)

Το "To Ride, Shoot Straight Αnd Speak Τhe Truth" αποτελεί μέχρι και σήμερα, με διαφορά, τον πιο υποτιμημένο δίσκο των Σουηδών. Με όποιον και να πιάσεις κουβέντα για τους Entombed είτε θέλει να αποθεώσει για τους τρεις πρώτους δίσκους, είτε θυμηθεί το "Same Difference" και τους κράξει, είτε τους έμαθε μετά το 2000 και αναφερθεί στο πόσο "γαμάει το "Morning Star"", σε κάθε περίπτωση κανένας δεν θα μιλήσει για αυτό εδώ το διαμάντι. Το "Το Ride..." δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το αδελφάκι του το "Wolverine Blues" το οποίο και διαδέχτηκε το 1997. Ίσα ίσα που αν κάτι το κάνει να ξεχωρίζει, αυτό είναι ότι το black humor που πάντα χαρακτηρίζει τους στίχους της μπάντας, εδώ λαμβάνει επικές διαστάσεις καθιστώντας απαραίτητη μία τουλάχιστον ανάγνωση του booklet. Κατά τ' άλλα αυτός είναι και ο τελευταίος δίσκος του Nicke Andersson πριν εγκαταλείψει για να ασχοληθεί αποκλειστικά με τους Hellacopters.
 
Keep Away
Entombed - Same Difference Same Difference
Music For Nations (16/11/1998)

Ένα χρόνο μετά το "To Ride, Shoot Straight Αnd Speak Τhe Truth" οι Σουηδοί κυκλοφορούν το απερίγραπτο "Same Difference". Και χρησιμοποιώ τον χαρακτηρισμό αυτό κυριολεκτικά γιατί πραγματικά δεν έχω λόγια για να περιγράψω τον συγκεκριμένο δίσκο. Ο drummer και ψυχή της μπάντας μέχρι τότε Nicke Andersson φεύγει και τον αντικαθιστά ο εξαιρετικός κατά τ' άλλα Jörgen Sandström. Φεύγει όμως και ο Tomas Skogsberg από την καρέκλα του παραγωγού. Το αποτέλεσμα είναι δεκατρία τραγούδια που αν δεν είχαν τα χαρακτηριστικά φωνητικά του LG δεν θα καταλάβαινε κανένας ότι είναι γραμμένα από τους Entombed. Εντελώς hard rock oriented, χωρίς να προκαλούν το παραμικρό ενδιαφέρον όμως οι συνθέσεις ακούγονται παντελώς αδύναμες, με την παραγωγή να κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα, με τους Entombed αποπροσανατολισμένους και εγκλωβισμένους σε μια νερόβραστη, gay friendly εκδοχή του εαυτού τους, που ευτυχώς δεν κράτησε πολύ.
 
Live
Entombed - Monkey Puss: Live In London Monkey Puss: Live In London
Earache (17/11/1999)

Αν και κυκλοφόρησε το 1999, το εν λόγω live ντοκουμέντο αφορά την Gods Of Grind tour των Entombed, μαζί με τους Carcass, Cathedral και Confessor. Ο LG έχει επιστρέψει και η περιοδεία για την προώθηση του "Clandestine" κάνει στάση στο London Astoria στις 18 Μαρτίου του 1992. To clue της συγκεκριμένης κυκλοφορίας; Πρόκειται για bootleg ηχογράφηση που ποτέ δεν αναγνωρίστηκε επίσημα από την μπάντα. Οι Σουηδοί πολύ απλά χρώσταγαν έναν ακόμα δίσκο στην Earache και δεδομένου ότι είχαν από το '97 φύγει από το roster της εταιρίας και κυκλοφορούσαν τους δίσκους τους μέσω της δικής τους Threeman Recordings σε συνεργασία με την Music For Nations, το κενό καλύφθηκε με το "Monkey Puss". Παρότι bootleg ο ήχος και η εικόνα (κυκλοφόρησε σε CD, VHS και DVD) είναι παραδόξως πολύ καλά και η απόδοση της μπάντας κρίνεται ικανοποιητική αν και η σημαντικότητα της εν λόγω κυκλοφορίας έγκειται κυρίως στην ιστορικότητα της περιοδείας.


A Compilation

Είμαι της λογικής ότι όταν θέλεις να εντρυφήσεις σε ένα συγκρότημα είναι προτιμότερο να ακούσεις ολόκληρους τους δίσκους τους για να «νιώσεις» καλύτερα. Ξεκινάς από τους καλύτερους και άμα σε τραβήξουν συνεχίζεις και στην υπόλοιπη δισκογραφία. Επομένως αποφεύγω να στηρίζω / δημιουργώ συλλογές. Επιπλέον οι Entombed είναι μία μπάντα που δύσκολα χαρακτηρίζεις κάποιο τραγούδι τους filler. Παρόλα αυτά, αν έπρεπε οπωσδήποτε να μαζέψω 80 λεπτά μόνο από την εικοσιπεντάχρονη καριέρα τους θα ήταν τα κάτωθι.

01. Left Hand Path (Left Hand Path)
02. When Life Has Ceased (Left Hand Path)
03. Bitter Loss (Left Hand Path)
04. Blessed Be (Clandestine)
05. Sinners Bleed (Clandestine)
06. Evilyn (Clandestine)
07. Rotten Soil (Wolverine Blues)
08. Out Of Hand (Wolverine Blues)
09. Like This With The Devil (To Ride, Shoot Straight And Speak The Truth)
10. Damn Deal Done (To Ride, Shoot Straight And Speak The Truth)
11. Seeing Red (Uprising)
12. Returning To Madness (Uprising)
13. Chief Rebel Angel (Morning Star)
14. Mental Twin (Morning Star)
15. The Fix Is In (Inferno)
16. That's When I Became A Satanist (Inferno)
17. Masters Of Death (Serpent Saints - The Ten Amendments)
18. When In Sodom (Serpent Saints - The Ten Amendments)
19. Supposed To Rot (Nihilist (1987-1989))
20. Revel In Flesh (Nihilist (1987-1989))
  • SHARE
  • TWEET