«10»: τραγούδια του Sivert Høyem που θέλουμε να ακούσουμε ζωντανά

Με αφορμή τις επερχόμενες εμφανίσεις του σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

Από τον Παντελή Κουρέλη, 25/04/2024 @ 22:23

Το να περιγράψουμε την ιδιαίτερη σχέση που έχουν οι Madrugada και, εξ' επαγωγής, ο τραγουδιστής τους Sivert Høyem με τη χώρα μας είναι λίγο εκ του περισσού. Από τις πρώτες τους μέρες ως συγκρότημα τους αγκαλιάσαμε κι αυτοί μας έχουν ανταμείψει με πολλές και καλές ζωντανές εμφανίσεις στα εδάφη μας. Ο Sivert έχει ζωή (και δισκογραφία) και εκτός Madrugada και στο πλαίσιο αυτής μας επισκέπτεται για δύο συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Η πορεία του εκτός των Madrugada περιλαμβάνει αρκετούς προσωπικούς δίσκους, αλλά και συνεργασίες όπως οι Paradise και το single που έβγαλε με την Ane Brun. Διαλέξαμε κάτι απ' όλα για τη wishlist μας, αλλά είπαμε να μη συμπεριλάβουμε σε αυτήν το κομμάτι με τους Satyricon. Μπορεί τα όνειρα να μην έχουν φραγμούς, αλλά προτιμήσαμε να διατηρήσουμε τις ελπίδες μας σε πιο πραγματιστικά επίπεδα!

"Moon Landing"

Φτιαγμένο για να γίνει hit όπως γίνεται αντιληπτό από το πρώτο του κιόλας riffάκι, το "Moon Landing" επιτελεί τέλεια αυτόν τον σκοπό. Ραδιοφωνικό τραγούδι που δε βαριέσαι να ακούς ακόμα και τόσα χρόνια μετά και που σίγουρα θέλουμε να ακούσουμε στο Floyd. Το θεωρώ ψιλοσιγουράκι, αλλά μια ευχούλα κι ένα σταύρωμα δαχτύλων για καλή τύχη, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν!

"Head Wound"

Ωραία τα απογυμνωμένα κομμάτια, ωραία τα αιθέρια φωνητικά, αλλά με τους βραχύβιους Paradise (με τους οποίους πρόλαβε να εμφανιστεί κι εδώ) ο Hoyem είχε και μερικές στιγμές από τα παλιά. Το "Head Wound" είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική από αυτές, με μια κιθάρα να έρπει απειλητική και τα τύμπανα να ηχούν αγωνιώδη. Μακάρι να ξεθάψει τίποτα από αυτούς και να το ακούσουμε.

"Prisoner Of The Road"

Αποτέλεσμα μιας συνεργασίας του Sivert με την συμπατριώτισσά του Ane Brun, αυτό το single χρησιμοποιήθηκε για λογαριασμό του Νορβηγικού Συμβουλίου Προσφύγων (Flyktninghjelpen). Μια από τις πολιτικοποιημένες στιγμές του Sivert, μου ακούγεται ταμάμ για μια στιγμή ηρεμίας. Ή και για μια στιγμή ενδοσκόπησης, που κάνει καλό σε όλους μας.

"Far From Here"

Από την παρθενική solo προσπάθεια του αγαπημένου Νορβηγού επιλέγουμε ένα κομμάτι με πολύ πιάνο και αρκετό συναίσθημα – το τελευταίο είναι πάντοτε παρόν, άλλωστε. Ερχόμενο από την εποχή που ο Sivert διοχέτευσε για πρώτη φορά τη δημιουργικότητά του στους Madrugada, το "Far From Here" έδειξε έναν πιο προσωπικό δρόμο τον οποίο θα περπατήσουμε και πάλι με χαρά, αν μας δοθεί η ευκαιρία.

"The Riviera Of Hades"

Ένα βαρύ συναισθηματικά κομμάτι που έχει να κάνει με τους θανάτους μεταναστών στη Μεσόγειο. Ο τίτλος προέρχεται από μια παρομοίωση του Churchill για τα θέρετρα της Σοβιετικής Ένωσης στη Μαύρη Θάλασσα. Δυστυχώς παραμένει επίκαιρο και σήμερα. Δυνητικά το φαντάζομαι ως μια από τις πιο πεσιμιστικές στιγμές μιας συναυλίας, αλλά και αυτές οι στιγμές είναι πολύ ξεχωριστές.

"Lioness"

Ο Sivert έχει ερωτική φωνή, αναμφίβολα. Τι πιο ωραία λοιπόν για τη σύντροφό του από το να ακούει ένα τραγούδι αφιερωμένο σ' αυτήν, το οποίο μάλιστα να τη χαρακτηρίζει και ως λέαινα; Εμείς θα βολευτούμε με το να τον ακούσουμε να το αποδίδει επί σκηνής. Μπορεί να ζηλέψουμε και λίγο, αλλά στο τέλος της ημέρας, θα μας μείνει η μουσική και η φωνή.

"Animal Child"

Ανέφερα πριν τις ευχές και το σταύρωμα δαχτύλων, τα οποία μάλιστα δεν κοστίζουν και τίποτα. Κανείς δεν μπορεί να μας απαγορεύσει λοιπόν να ονειρευόμαστε να ακούσουμε ένα από τα πιο ιδιαίτερα κομμάτια της προσωπικής δισκογραφίας του Sivert, το οποίο μέχρι τη μέση πάει στροβιλιζόμενο και απαισιόδοξο και στο τέλος καταλήγει απλό και ηλιόλουστο.

"Inner Vision"

Σε έναν δίσκο που μας δημιούργησε μάλλον λίγο αμήχανα συναισθήματα, το συγκεκριμένο κομμάτι ξεχωρίζει για την ένταση της ερμηνείας του Høyem. Έχοντας δει πολλές ζωντανές εμφανίσεις του, η μεταφορά αυτής της έντασης στο σανίδι δεν πρόκειται να είναι πρόβλημα γι' αυτόν στην περίπτωση που επιλέξει το "Inner Vision".

"Love, Leave Me Alone"

Ποιος ξέρει πόσο βασανισμένος είναι κάποιος που εύχεται αυτό το φρικτό πράγμα που αναφέρεται στον τίτλο του κομματιού! Το εναρκτήριο τραγούδι του "Exiles" μας έρχεται από κοντά είκοσι χρόνια πίσω με μια αύρα από Springsteen. Πολύ θα μας άρεσε να δούμε επί σκηνής τον Sivert να δίνει τον ηλεκτρισμό και την ένταση του συγκεκριμένου κομματιού σε κάποιο σημείο που να θέλει να «ανεβάσει» τη συναυλία.

"The Rust"

Πάμε κι ένα φρέσκο, φετινό. Το "The Rust" είναι ένα κομμάτι με ατμόσφαιρα. Αργόσυρτο, με τα ξεσπάσματά του, μπορεί άνετα να χωρέσει ως μια ήρεμη, αλλά συναισθηματική στιγμή στο setlist μιας συναυλίας. Σημειώστε στα μπλοκάκια σας ότι έχει και πολύ ωραίο βίντεο και τσεκάρετέ το, αν δεν το έχετε κάνει ήδη.