Underground Express #36 - Δέκα μουσικά διαμάντια για ένα ηλεκτρικό καλοκαίρι

   "All the world's a stage". Ο μεσαιωνικός στίχος του Shakespeare γίνεται όλο και πιο επίκαιρος σε κάθε περαστικό αιώνα, πάντα όμως πέρα από τα λαμπερά φώτα και τις μεγάλες σκηνές, σε κακοφωτισμένα προβάδικα, σε μικρά υπόγεια και γκαράζ, σε κάθε γωνιά αυτής της τρελής σφαίρας, η μουσικη του αύριο παίζεται ήδη σήμερα.

Το τρένο της φαντασίας μας που βαφτίσαμε Underground Express θα κάνει ένα ταξίδι κάθε μήνα προς κάθε πιθανό και απίθανο προορισμό με μόνο σκοπό να ανακαλύψει μουσικές χωρίς σύνορα και συμβάσεις, ρίχνοντας φευγαλέες ματιές στον πολιτισμό των πόλεων που επισκέπτεται.

Ταξίδι #36 - Ιούλιος 2022: Βλέπω με χαρά ότι οι περισσότεροι ξεσαλώσατε επιτέλους με τόσες συναυλίες. Μπράβο σας! Εμείς οι της διασποράς είμαστε σε μέρη που ακόμα τρώμε βροχή και δυνατούς ανέμους, κι όσοι ζούμε σε μικρές πόλεις ακόμα βλέπουμε συναυλίες περισσότερο στο YouTube. Ας είναι! Τουλάχιστον έχουμε την τύχη να κάνουμε διακοπές και να προσποιηθούμε ότι μπαίνουμε σε μια παρένθεση, για λίγο. Η φρίκη του κόσμου μπορεί να περιμένει για λίγο. Το δέος που γεννάει το σύμπαν, έτσι όμως μας το αποκαλύπτει το τηλεσκόπιο Webb αδιαφορεί για τα πάντα.

Σε αυτό το ταξίδι, αλλάζουμε λίγο την δομή για να δώσουμε μια midyear best underground νότα. Διαλέγω λοιπόν δέκα εξαιρετικά «υπόγεια» άλμπουμ που κυκλοφόρησαν από 1/1 ως 30/06, προσπαθώντας βέβαια να διατηρήσω την ειδολογικά υβριδική αντίληψη που έχει το παλαβό μας τρενάκι. Κάποιοι από αυτούς τους δίσκους είναι ιερά μυστικά, κάποιοι μπορούν να αποτελέσουν ιδανικό καλοκαιρινό soundtrack, όλοι είναι διαμάντια. Καλές διακοπές στους τυχερούς, καλή δύναμη σε όλους, ας απολαύσουμε τις ηλεκτρισμένες νύχτες του καλοκαιριού.

Στάση 1η: East Sussex, Ηνωμένο Βασίλειο
Καλλιτέχνης: The Order Of The 12
Άλμπουμ: Lore Of The Land
Είδος: Psych-Folk
Εταιρεία: Group Mind
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 04-02-2022
Bandcamp

Κάποιες φορές όταν βλέπεις με τα μάτια του outsider, είσαι ικανός για θαύματα. Ο Richard Norris, ο άνθρωπος πίσω από αυτό εδώ το project, έχει ασχοληθεί περισσότερο με την ηλεκτρονική μουσική, συνεπώς δεν είναι ο μουσικός που θα περίμενες να βγάλει έναν τόσο εξαιρετικό folk rock δίσκο. Το "Lore Of The Land" είναι άμεσο και σαγηνευτικό. Σέβεται απολύτως την βρετανική folk rock παράδοση των late 60s - τις νεραϊδίσιες μελωδίες, τις περίτεχνες ακουστικές που εμπνέονται από τα αγγλικά βοσκοτόπια, την ελαφρώς μαστουρωμένη ατμόσφαιρα - χωρίς όμως να δίνει την εντύπωση ότι απλώς μιμείται το ύφος. Σε αυτό βοηθάει η έξυπνα σύγχρονη παραγωγή και ιδιαίτερα η εκπληκτική φωνή της Rachel Thomas, μια φωνή μαγευτική κι ευγενική, σαν το θρόισμα του ανέμου σε κάποιο ξέφωτο. Μακριά από κάθε υπερβολή, χωρίς καλλιτεχνικές φανφάρες και σύμπαντα μακριά από κάθε trend, το "Lore Of The Land" στέκεται μόνο του, με την δύναμη των δέκα πανέμορφων τραγουδιών του - με τα "Against The Tide" και "Down To The Ring" να προκαλούν ανατριχίλες.

• Αν και ο Richard Norris ζει και δραστηριοποιείται στο Λονδίνο, για τις ανάγκες αυτού του project κινήθηκε λίγο νότιο-ανατολικά, στο East Sussex. Μάλιστα δηλώνει πως στράφηκε προς την τοπική folk παράδοση για έμπνευση.

• Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε κάτω από το Lewes Castle στην ομώνυμη πόλη. Εδώ έλαβε χώρα μία από τις δύο μεγάλες μάχες του δεύτερου πολέμου των Βαρόνων, το 1264.

• Μια που βρισκόμαστε κοντά στο Λονδίνο, μία εξαίρετα εκκεντρική πρόταση είναι το σαλεμένο noise-rock που μας χαρίζουν οι Why Patterns στο ντεμπούτο τους. Εντελώς φρικαλέα περίπτωση.

Στάση 2η: Oslo, Νορβηγία
Καλλιτέχνης: Yawn
Άλμπουμ: Materialism
Είδος: Experimental metal
Εταιρεία: Mindsweeper Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 18-02-2022
Bandcamp

Ντεμπούτο instrumental άλμπουμ για αυτό το νορβηγικό κουιντέτο που αυτοπροσδιορίζεται αφηρημένα ως experimental metal, καλό είναι λοιπόν να το αναλύσουμε λίγο: όταν οι Yawn παίζουν σκληρά έχουν αυτή την κλασική Meshuggah αίσθηση, τα παλαβά μετρήματα, τα τσιμεντένια riffs, και το industrial groove σαν αυτοσκοπό. Όταν οι δυναμικές πέφτουν, αφιερώνονται σε εκτεταμένα ambient περάσματα, γεμάτα από παράξενους ηλεκτροακουστικούς - πάντα αστικούς στις χροιές τους- θορύβους. Και στο ενδιάμεσο, πετάνε διάφορα αυτοσχεδιαστικά μέρη και solo που δείχνουν ότι τα μέλη της μπάντας γνωρίζουν καλά την jazz γλώσσα. Εντύπωση προκαλεί επίσης η πανέξυπνη δομή του άλμπουμ - τραγούδια από 1 ως 2,5 λεπτά - που κάνει το υλικό και τις ιδιαίτερες διακυμάνσεις του να διατηρούν το ενδιαφέρον αμείωτο. Άσχετα λοιπόν με τον αυτοπροσδιορισμό τους, εγώ θα έλεγα ότι οι Yawn έβγαλαν έναν progressive metal δίσκο από το μέλλον. Άκουσε τον πριν πεις ότι υπερβάλλω.

• Έζησα να το δω κι αυτό: «ταξίδι» στο Oslo και δεν έχω κάτι να προτείνω. Μήπως γερνάω;

• Στάσου, κάτι μου ήρθε! Οι εξαίρετοι progsters Major Parkinson κυκλοφορούν τον Οκτώβρη το νέο τους άλμπουμ, με τίτλο ‘'Valesa - Chapter I: Velvet Prison''. Ορίστε και crowdfunding βιντεάκι.

• Πολύ καλός φίλος και συνάδελφος σε αυτό το site, μου έμαθε πρόσφατα το Oya Festival στην όμορφη αυτή πόλη. Πολύ καλό. Όταν θα πήζουμε το δεκαπενταύγουστο στα ελληνικά νησιά, εκείνος θα κάνει ζωάρα στις δροσιές.

Στάση 3η: Brighton, Ηνωμένο Βασίλειο
Καλλιτέχνης: Ditz
Άλμπουμ: The Great Regression
Είδος: Noise rock/Post-punk
Εταιρεία: Alcopop!
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 04-03-2022
Bandcamp

Παραμένουμε σε (πρώην) ευρωπαϊκό έδαφος για να συναντήσουμε άλλη μία - τί έκπληξη - post-punk μπάντα απο την Αγγλία, αν και υποστηρίζω με όλη μου την ψυχή όσα μας είπε ο Cameron των black midi περί "post-punk". Το ντεμπούτο των Ditz περιέχει καταρχάς όσα περιμένεις από έναν αντίστοιχο δίσκο, τον αντικαπιταλιστικό αλλά και παραιτημένο στίχο, τα νευρωτικά riffs, τα ενίοτε χορευτικά beats, τις, ωω!, τόσο καλοφορεμένες Talking Heads αναφορές. Περιέχει όμως και κάποια πράγματα που ίσως δεν περιμένεις, ειδικά όταν οι κιθάρες βαραίνουν και σκοτεινιάζουν επικίνδυνα, ή όταν το γκρουπ αρχίζει να περιδιαβαίνει σε ιδιαίτερα θορυβώδη μονοπάτια. Θα έλεγα ότι οι Ditz είναι μια πιο δυσοίωνη και απειλητική εκδοχή των (αγαπημένων μου) Shame και στα κομμάτια τους βρίσκω πολύ χαρακτήρα και ταλέντο. Ένα "Three" ή ένα "Summer Of The Shark" μπορουν να σε πείσουν, δύσπιστε.

• Στην πρώτη στάση πήγαμε στο East Sussex, ας μεταφερθούμε τώρα στον διπλανό «νομό» του West Sussex και στην πρωτεύουσα του το ηλιόλουστο Brighton. Το West Sussex μου αρέσει περισσότερο γιατί έχω πάει. Ήταν 2002. Ακόμα καπνίζαμε μέσα στις pub.

• To Brighton είναι μάλλον το πιο bohemian και χαλαρό μέρος της Αγγλίας. Σίγουρα είναι το πιο δημοφιλές τουριστικό θέρετρο. Η παραλία της πόλης είναι πολύ μεγάλη κι εκεί θα βρεις το πασίγνωστο Pier, με καφέ, εστιατόρια και γενικώς dolce vita.

• Κι αφού πριν μιλήσαμε για κάστρα, στο West Sussex θα βρεις ένα από τα πιο εντυπωσιακά και καλά διατηρημένα κάστρα της χώρας: το κάστρο του Arundel.

Στάση 4η: Kortrijk, Βέλγιο
Καλλιτέχνης: Divided
Άλμπουμ: Riser
Είδος: Post-metal
Εταιρεία: Dunk!
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 08-04-2022
Bandcamp

Τους ανέφερα βιαστικά μόλις στο προηγούμενο ταξίδι μας, δεν είναι όμως αρκετό… Να πω την αλήθεια, οι Divided είναι τόσο καλοί που θα περιμένω έναν σχετικό χαμό όταν βγάλουν το πρώτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ. Ως τότε, το δεύτερο τους EP με τίτλο "Riser" αποτελεί ένα έξοχο post-metal δείγμα που λοξοκοιτάει αρκετά προς Σουηδία μεριά, με τις Cult Of Luna επιρροές και τις Burst (ΘΕΟΙ) πινελιές τους. Δεν φέρνουν κάτι καινούριο στο ύφος, είναι όμως από τις λίγες σχετικές μπάντες που είναι τόσο λειτουργικές στον τρόπο που γράφουν τραγούδια. Οι ρυθμοί και τα riffs τους καταφέρνουν να είναι περιγραφικά, παίρνοντας ακριβώς τον χώρο, τον χρόνο και τις νότες που πρέπει. Δεν πλατειάζουν, ούτε περνάνε γρήγορα. Το songwriting τους λοιπόν καταφέρνει να είναι απόλυτα λειτουργικό και αποτελεσματικό, προσδίδοντας ζωντάνια στο όλο αποτέλεσμα. Όταν θα βγάλουμε δίσκο, ίσως χρειαστούμε κάτι λίιιγο παραπάνω στις ενορχηστρώσεις αλλά αυτά θα τα δούμε τότε!

• Ερχόμαστε για πρώτη φορά στην πόλη Kortrijk στην δυτική Φλαμανδία. Από εδώ, απέχουμε γύρω στα 30 χλμ από την Γαλλία και την Lille.

• Αν δεν κάνω φριχτό λάθος, αυτή είναι η πατρίδα των Amenra. Ζηλεύω αυτούς τους λίγους από εσάς που τους θαυμάσατε πρόσφατα.

• Την πόλη διαπερνάει ο ποταμός Leie ή Lys στα γαλλικά, ο οποίος ξεκινάει από γαλλικό έδαφος και καταλήγει στην πόλη Ghent. Για πολλές δεκαετίες τα νερά του ήταν μολυσμένα, τα τελευταία χρόνια όμως η κατάσταση του έχει βελτιωθεί.

Στάση 5η: Slovenia
Καλλιτέχνης: Širom
Άλμπουμ: The Liquified Throne Of Simplicity
Είδος: Experimental folk
Εταιρεία: Glitterbeat
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 08-04-2022
Bandcamp
YouTube

Κάνουμε ένα διάλειμμα από το γνωστό σύμπαν της κιθαριστικής μουσικής για να ακούσουμε κάτι τόσο ιδιαίτερο και παλαβό που καταντάει απαραίτητο. Οι Širom είναι ένα ακουστικό trio από την Σλοβενία, με το κάθε μέλος να παίζει καμιά πενηνταριά διαφορετικά χειροποίητα όργανα από όλο τον κόσμο. Οι τέσσερις από τις πέντε συνθέσεις του τέταρτου άλμπουμ τους προσεγγίζουν 20λεπτες διάρκειες, αποτελώντας τεράστιους, γραμμικούς αυτοσχεδιασμούς. Χωρίς την παραμικρή παύση σε όλο αυτό τον χρόνο, τα τρία μέλη εναλλάσσουν όργανα και ρόλους με τρόπο ιδιοφυή, καταφέρνοντας έτσι να μετατρέψουν κάθε track σε ένα αυτοτελές έπος. Η μουσική ρέει σαν το ήρεμο ποτάμι και δημιουργεί μια πανδαισία εικόνων. Λίγα πράγματα άκουσα φέτος που να έχουν τόση δύναμη στο να εξάπτουν την φαντασία και τις αισθήσεις και οι Širom καταφέρνουν το εξής ακατόρθωτο: χαρίζουν έναν σχεδόν ψυχεδελικό δίσκο όντας folk, ξεπερνώντας τους ηλεκτρονικούς ή rock συναγωνιστές τους.

• Τα τρία μέλη της μπάντας έρχονται από τρεις εντελώς διαφορετικές περιοχές, τις Prekmurje, Tolmin και Karst Plateau. Τρεις περιοχές με εντελώς διαφορετικά γεωγραφικά και εθνοτικά χαρακτηριστικά.

• Κάντε έναν κόπο να διαβάσετε το κατεβατό της μπάντας στο Bandcamp. Αξίζει, Ανάμεσα σε άλλα, θα διαπιστώσετε και τις πολιτικές πεποιθήσεις της μπάντας, ή ακόμα καλύτερα ποιους θεωρούν εχθρούς. Δικά μας παιδιά είναι!

• Η λέξη Širom πιθανόν αναφέρεται σε μια περιοχή του Ιράν.

• Πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ, έπαιξαν έξι ακουστικά σετ σε διάφορες περιοχές της χώρας - ένα live ήταν σε έναν στάβλο. Αργότερα μες στην χρονιά, θα κυκλοφορήσουν ένα μίνι ντοκιμαντέρ με τον τίτλο ‘'Rural Underground''. Τους αγαπώ.

Στάση 6η: La Chaux De Fonds, Ελβετία
Καλλιτέχνης: Icare
Άλμπουμ: Charogne
Είδος: Black metal
Εταιρεία: Hummus
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 06-05-2022
Bandcamp

Το ότι το black metal ζει χρυσές μέρες είναι γνωστό. Πατάς play σε οποιοδήποτε πανάγνωστο άλμπουμ κι είναι τουλάχιστον καλό. Κάπου είναι δύσκολο - ειδικά αν είσαι μη-ειδήμονας όπως η αφεντιά μου - να καταλάβεις τί αξίζει πραγματικά να αναδειχθεί, οι Icare όμως δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για δεύτερες σκέψεις. Ένα ορμητικό, καταιγιστικό τραγούδι 43λεπτών (μόνο εγώ τσιμπάω με αυτά;), βασισμένο πάνω στο ομώνυμο ποίημα του Baudelaire (μεταφράζεται ως Το κουφάρι) που χτίζει ένα πέτρινο συναισθηματικό τείχος. Για 43 λεπτά θα χωρίσεις με τον κόσμο… Υπάρχουν ταχύτατα μέρη, υπάρχουν μέρη μελαγχολικά, μέρη μοντέρνα και μέρη σχεδόν επικά, παρόλα αυτά δεν μπορώ ή δεν θέλω να τοποθετήσω το "Charogne" κάπου. Επίσης, last but not least, είναι αυτό ένα από τα πιο πορωτικά black metal μπάσα ever; Πιθανόν. Δεν ξέρω τί συμβαίνει με την Hummus Records, όπως είπαμε ξανά στους YRRE, κάτι κάνουν πάρα πολύ καλά εκεί…

• Δεν είμαι σίγουρος αλλά νομίζω πως η τοποθεσία της μπάντας συμπίπτει με του label: La Chaux De Fonds.

• Η πόλη αυτή είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1000 μέτρων στα βουνά Jura. Εδώ και λίγα χρόνια συγκαταλέγεται στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco.

• Είναι μία από τις σημαντικότερες ελβετικές πόλεις σε ότι αφορά την ωρολογοποιία - βιομηχανία για την οποία, έτσι κι αλλιώς, η Ελβετία είναι διάσημη.

• Η πόλη δεν ξεπερνάει τους 40.000 κατοίκους.

Στάση 7η: Milan, Ιταλία
Καλλιτέχνης: Goodbye, Kings
Άλμπουμ: The Cliché Of Falling Leaves
Είδος: Post-rock
Εταιρεία: Overdrive
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 26-05-2022
Bandcamp
YouTube

Στο κλισέ των φύλλων που πέφτουν η ιταλική κολεκτίβα των Goodbye, Kings βρίσκει την ουσία όλης της ποιητικής τέχνης και, ομολογουμένως, αυτό είναι ένα σεβαστό επιχείρημα. Οι ίδιοι αντίστοιχα υποστηρίζουν εμπράκτως με την μουσική τους τα κλισέ του κινηματογραφικού post-rock και όχι, δεν έχουμε πρόβλημα με αυτό. Δεκαέξι μουσικοί συνολικά χρωματίζουν με ένα σωρό ηχοχρώματα τους κύκλους της φύσης και, δίπλα στα παραδοσιακά rock όργανα, μία μικρή ορχήστρα πνευστών κάνει όλη την βρώμικη δουλειά, προσθέτοντας θαυμάσια contemporary classical στοιχεία. Η όμορφη μουσική τους δεν βασίζεται τόσο στο ρυθμό όσο στην ambient εικονοπλασία και την αλληλουχία των χροιών, με το τελικό αποτέλεσμα να ηχεί σαν ένα αληθινό soundtrack. Τα συναισθήματα που γεννάει είναι πυκνά, κι ενώ κάπου τα έχουμε ξανακούσει όλα αυτά, δεν μας κουράζουν όταν είναι τόσο καλοδουλεμένα.

• Έχουμε φυσικά επισκεφτεί ξανά το Μιλάνο και αναφέραμε την βιομηχανική δυναμική της πόλης. Σε αυτά που μας ενδιαφέρουν περισσότερο, είναι επίσης γνωστό ότι το Μιλάνο είναι μία από τις σημαντικότερες ευρωπαϊκές πόλεις για όλες τις τέχνες, τα τελευταία χίλια χρόνια.

• Στην πόλη υπάρχει Μουσείο Μουσικών Οργάνων. Στην συλλογή του υπάρχουν περίπου 700 (!) όργανα από τον 15^ο ως το 19^ο αιώνα.

• Έντεκα άνθρωποι έχουν ανακηρυχτεί επίτιμοι δημότες του Μιλάνου. Τον χορό άνοιξε ο Charlie Chaplin το 1970!

Στάση 8η: Α Coruña, Ισπανία
Καλλιτέχνης: Moura
Άλμπουμ: Axexan, espreitan
Είδος: Psych/Prog/World
Εταιρεία: Spinda
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 27-05-2022
Bandcamp

Το εξώφυλλο σε υποδέχεται σε έναν κόσμο αλλοτινό, άγνωστο αλλά και οικείο. Είναι οι ξεχασμένες ρίζες μας. Οι Moura ίσως και να γνωρίζουν ότι το αληθινά τοπικό είναι και βαθιά παγκόσμιο. Ίσως γνωρίζουν ότι το να μπλέκουν τις τοπικές μουσικές τους παραδόσεις με το rock είναι κάτι που μας αφορά όλους. Ακόμα κι έτσι όμως, απαιτείται ένα συγκεκριμένο είδος καλαισθησίας, αν επιθυμείς να φτιάξεις ένα κουβάρι που αποτελείται από ισπανική folk, prog, space, psych και kraut υλικά. Οι Moura εμφανώς την διαθέτουν! Αν με ρωτάς όμως, η μαγεία αυτού του υπέροχου άλμπουμ κρύβεται στην ροή του και στον τρόπο που κάθε σύνθεση αλλάζει ολοκληρωτικά το τοπίο από την προηγούμενη, σχεδόν σαν να αποτελεί μια αυτόνομη περιοχή ενός μεγάλου ψηφιδωτού. Το δεύτερο άλμπουμ των Moura είναι απλά σπουδαίο και παρά τους Exquirla συνειρμούς που αναπόφευκτα φέρνει, καταφέρνει τελικά να τρυπώσει στην καρδιά με τις δικές του δυνάμεις!

• Εμείς οι Ολυμπιακοί - όπως κι οι φίλοι Παναθηναϊκοί - μάθαμε αυτή την πόλη από την ομώνυμη ομαδάρα της δεκαετίας του 90. Ok boomer.

• Πρόκειται για την πρωτεύουσα της Γαλικίας, αυτόνομα διοικητικά περιοχής στην δυτική Ισπανία - η πόλη βρέχεται από τον λεβέντη και αδάμαστο Ατλαντικό. Ο πληθυσμός της Γαλικίας ανέρχεται στα τρία εκατομμύρια.

• Περίπου το 10% των κατοίκων της πόλης μιλούν αποκλειστικά στην τοπική γαλικιανή διάλεκτο, μια διάλεκτο της ισπανικής γλώσσας που είναι πιο κοντά στα πορτογαλικά.

Στάση 9η: Port Sudan, Σουδάν
Καλλιτέχνης: Noori & His Dorpa Band
Άλμπουμ: Beja Power! Electric Soul & Brass From Sudan's Red Sea Coast
Είδος: World/Blues
Εταιρεία: Ostinato
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 03-06-2022
Bandcamp
YouTube

Στην Αφρική, αδέρφια! Εκεί που όλα ξεκίνησαν κι εκεί που όλα θα διατηρηθούν όταν τα πάντα τελειώσουν… Άκου τον πρώτο διεθνή δίσκο του Noori & his Dorpa Band και, σοβαρά, πες μου: ακούς desert blues μέσα; Ακούς πολυρυθμίες; Ακούς soul; Ethiopiques ατμόσφαιρες; Μην το κουράζουμε, αυτός ο δίσκος έχει μέσα τα πάντα. Αυτό είναι δείγμα του αποκαλούμενου ήχου των Beja κι είναι ένα από τα πιο σαγηνευτικά, ονειρικά πράγματα που θα ακούσεις φέτος, αν σε ενδιαφέρει η μουσική σε παγκόσμια κλίμακα. Αν ήταν στο χέρι μου, θα του έδινα αυτομάτως όλα τα σχετικά Grammy, κι αυτό όμως έχει τελικά ελάχιστη σημασία: Το μόνο που μένει είναι ο ήχος του σαξόφωνου ενώ ανοίγει διαλόγους με την κιθάρα, η μυρωδιά των περαστικών καλοκαιριών, τα κορμιά που ιδρώνουν όταν χορεύουμε, οι άγνωστοι ουρανοί σε μακρινές πατρίδες. Απλά, φανταστικό.

• Η ιστορία ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 90 όταν ο αρχηγός του σχήματος Noureddine Jaber βρήκε μια κιθάρα στα σκουπίδια. Στην συνέχεια κατασκεύασε το όργανο που φαίνεται και στο εξώφυλλο, ένα υβρίδιο με στοιχεία κιθάρας και ταμπουρά.

• Η φυλή Beja στο ανατολικό Σουδάν αποτελεί περίπου το 10% του συνολικού πληθυσμού της χώρας, παρόλα αυτά βρίσκεται ποικιλοτρόπως στο περιθώριο. Πρόκειται για νομαδική φυλή της ερήμου και συναντάται επίσης στην Αίγυπτο.

• Το Port Sudan είναι παραθαλάσσια πόλη και λιμάνι στα ανατολικά, πάνω στην Ερυθρά Θάλασσα. Η πόλη κατασκευάστηκε στις αρχές του 20^ου αιώνα κι ευθύνεται για το 90% του διεθνούς εμπορίου της χώρας.

Στάση 10η: Denver, ΗΠΑ
Καλλιτέχνης: High Castle Teleorkestra
Άλμπουμ: The Egg That Never Opened
Είδος: Experimental rock
Εταιρεία: Art As Catharsis
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 17-06-2022
Bandcamp

Ας τραβήξουμε μια γραμμή που ξεκινάει από τους Mr Bungle και καταλήγει στους Igorrr. Οι High Castle Teleorkestra βρίσκονται ακριβώς σε αυτή την ηχητική κατηγορία και μάλιστα πολύ ψηλά ποιοτικά. Τα μέλη που απαρτίζουν αυτό το project έχουν σημαντικά βιογραφικά (Estradasphere, Mr Bungle, Farmers Market, Umlaut) και η όλη παραγωγή είναι πολύ σοβαρή. Κλασικά λοιπόν, αν σου αρέσει στην μουσική σου να ακούς βαρύ metal, καρτουνίστικα θέματα, ανατολικοευρωπαϊκή folk, βιεννέζικα βαλς και jazz ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, αν θες κάθε μουσικό θέμα να κρατάει περίπου 20 δευτερόλεπτα κι αν πιστεύεις ότι το μόνο όριο που υπάρχει θα έπρεπε να είναι η φαντασία, τότε το "The Egg That Never Opened" είναι το άλμπουμ για σένα. Θα συμβουλέψω βέβαια να μην το παίρνει κανείς για αστείο: υπάρχει τρομερή μουσικότητα και ταλέντο εδώ μέσα, καθώς και η πάντα απαραίτητη μουσική αναρχία που βρίσκεται σε ανοιχτό πόλεμο με κάθε λογής κανόνες.

• Ήρθαμε ξανά στο Denver μόλις στο προηγούμενο ταξίδι μας, οπότε ας πάρουμε τον χώρο για μερικές ακόμα κυκλοφορίες.

• Φαρμακερό death-doom (με αυτή την σειρά) με έντονο native Mesoamerican στοιχείο από τους Tzompantli και το εξαιρετικό ‘'Tlazcaltiliztli''.

• Τέρμα trendy αλλά κι εξαιρετικά καλοφτιαγμένο υβρίδιο ανάμεσα σε μελωδικό black και gothic rock από τους Sunrise Patriot Motion στο ολοκαίνουριο ‘'Black Fellflower Stream''.

Ο εξωτικός προορισμός του μήνα

ΤΑ ΠΑΤΗΣΙΑ!

Ίσως τα πούμε εκεί.