Ανασκόπηση 2012: Thrash Metal

Κρατώντας το σερί της παραγωγικότητάς του σε καλό επίπεδο κατά τα τελευταία χρόνια, το thrash metal διατήρησε αυτή του τη συνέπεια και τη χρονιά που μας πέρασε μέσω μιας πλειάδας κυκλοφοριών, παρότι η κίνηση παρουσιάστηκε ελαφρώς μειωμένη σε σύγκριση με το πρόσφατο παρελθόν.



Φωτογραφία εξωφύλλου: Dirk Behlau / Dirk-Behlau.de

Τηρώντας την παράδοση των προηγούμενων ετών, το παρόν άρθρο αποτελεί μία απόπειρα ανακεφαλαίωσης του είδους κατά το 2012 και συγχρόνως μία ενδεικτική ταξινόμηση των γεγονότων, των δίσκων και της συναυλιακής δραστηριότητας που έπαιξαν τον δικό τους ρόλο στη διαμόρφωσή της.

Συμπληρώσεις, παρατηρήσεις, αντιγνωμίες και πάσης φύσεως παρεμβατικά σχόλια για οτιδήποτε ενδέχεται να έχει παραλειφθεί είναι προφανώς κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενα, προς επιδίωξη της πληρέστερης δυνατής κάλυψης.

Macrocosm

Σε αποχωρήσεις μελών περιορίστηκαν οι σημαντικότερες εξελίξεις για τη χρονιά που μας πέρασε, με τους Σουηδούς The Haunted να ζημιώνονται περισσότερο, χάνοντας τα τρία πέμπτα του δυναμικού τους. Την αρχή έκανε ο Peter Dolving, ο οποίος τον Φεβρουάριο αποφάσισε να χωρίσει τους δρόμους του με την μπάντα για δεύτερη φορά μετά το 1998, ενώ λίγους μήνες αργότερα το κατώφλι της εξόδου πέρασαν και οι Anders Björler και Per Möller Jensen, καθιστώντας το μέλλον των Σουηδών αβέβαιο. Ανάλογη ήταν και η πορεία του Rob Caggiano των Anthrax, με τη θέση του στην μπάντα να καλύπτεται προσωρινά από τον Jon Donais των Shadows Fall, ενώ και οι Adam Carroll (Warbringer) και Πάνος Σπανός (Suicidal Angels) εγκατέλειψαν επίσης τα πόστα τους, με τους Andrew Bennett και Χρήστο Τσίτση, αντίστοιχα, να τους αντικαθιστούν. Πιο οριστικά μέτρα έλαβαν οι Mortal Sin, εγκαταλείποντας την ενεργό δράση για τέταρτη φορά στην καριέρα τους.

Στον αντίποδα, οι πρώην Stormtroopers Of Death, Billy Milano και Danny Linker, ανακοίνωσαν την εκ νέου ένωση των δυνάμεων τους, αυτή τη φορά υπό το όνομα United Forces, με τους Anton Reisenegger (Criminal) και Nick Barker (πρώην Cradle Of Filth, πρώην Dimmu Borgir) να συμπληρώνουν το lineup.

Από τις 23 Δεκεμβρίου, η thrash κοινότητα θρηνεί τον χαμό ενός ακόμα μέλους της, του κιθαρίστα Mike Scaccia, ο οποίος κατέρρευσε επί σκηνής κατά τη διάρκεια επετειακής συναυλίας των Rigor Mortis και εξέπνευσε λίγες ώρες αργότερα σε τοπικό νοσοκομείο της πόλης Fort Worth του Τέξας. Ο ιατροδικαστής που εξέτασε τον 47-χρονο Scaccia φέρεται να επεσήμανε ως αιτία θανάτου την «ξαφνική καρδιακή προσβολή που επήλθε εξαιτίας καρδιακών νοσημάτων». Αντιμέτωπος με την δική του υγεία βρέθηκε πρόσφατα και ο Charly Steinhauer των Paradox, ο οποίος υπεβλήθη σε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς, με τις πληροφορίες να κάνουν λόγο για επιτυχή επέμβαση. Επίσης, σε κατάσταση ανάρρωσης παρέμεινε για μία ακόμη χρονιά ο Jeff Hanneman των Slayer λόγω του γνωστού προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει εδώ και περίπου δύο χρόνια, με τον Gary Holt των Exodus να έχει εξελιχθεί σε μόνιμο αντικαταστάτη του στις συναυλιακές υποχρεώσεις της μπάντας.

Τέλος, να μην ξεχάσουμε να αναφερθούμε στους Anthrax, a.k.a. το πρώτο thrash συγκρότημα του οποίου τραγούδι ακούγεται στον πλανήτη Άρη, με την εκδοχή τους στο "Got The Time" του Joe Jackson να αναλαμβάνει χρέη ξυπνητηριού για χάρη του ρομπότ Curiosity...



Old Wounds, New Scars

Όπως και τις περασμένες χρονιές, το 2012 φιλοξένησε αρκετά σημαντικά ονόματα στον κατάλογο των κυκλοφοριών του, με τρία από αυτά να απολαμβάνουν την πρωτοκαθεδρία λόγω ειδικού βάρους.

Οι Kreator εμπλουτίζουν τον καλό τους εαυτό με μερικές έξτρα δόσεις μελωδίας στο "Phantom Antichrist", οι Testament με το "Dark Roots Of Earth" εξηγούν γιατί κάθε νέα τους δουλειά οφείλει να αντιμετωπίζεται ως ξεχωριστό γεγονός από την thrash κοινότητα, ενώ οι Overkill με το "The Electric Age" εξακολουθούν να απολαμβάνουν την τρίτη νιότη τους. Συνολικά, οι τρεις αυτοί δίσκοι μονοπώλησαν το ενδιαφέρον τόσο των οπαδών όσο και του παγκόσμιου μουσικού Τύπου, ικανοποιώντας τη μεγαλύτερη μερίδα αυτών και εκπροσωπώντας επάξια το γερμανικό και το αμερικάνικο τμήμα της παλιάς φρουράς του thrash metal.

Σε ανάλογης ιστορικότητας ονόματα, οι Destruction παραδίδουν ένα ακόμα -μάλλον τυπικό- άλμπουμ με το "Spiritual Genocide", ενώ οι Tankard συνεχίζουν ακάθεκτοι τις μπυροϊστορίες τους στο "A Girl Called Cerveza". Από εκεί και πέρα, πανάξια είναι η επάνοδος των Paradox με το ποιοτικότατο "Tales Of The Weird" και απλά αξιοπρεπής αυτή των Municipal Waste με το "The Fatal Feast", τη στιγμή που οι δικοί μας Suicidal Angels κρατούν για μια ακόμη χρονιά ψηλά τη σημαία της νεότερης γενιάς συγκροτημάτων μέσω του πολύ καλού "Bloodbath".



Throne Of Thorns

Όπως προαναφέραμε, η τριάδα Kreator - Testament - Overkill ήταν αυτή που κέρδισε με ευκολία τις περισσότερες εντυπώσεις, ωστόσο υπήρξαν κι άλλες εξίσου εντυπωσιακές κυκλοφορίες που απασχόλησαν το thrash ακροατήριο μέσα στη χρονιά.

Οι Αμερικανοί Hexen εξελίσσουν τον ήχο τους στη δεύτερη τους δουλειά, "Being And Nothingness", αφήνοντας την προοδευτική τους πλευρά να βγει στην επιφάνεια, ενώ οι συμπατριώτες τους, Lich King, αποτυπώνουν ατόφια την ουσία του thrash στο "Born Of The Bomb", συνεχίζοντας την εξαιρετική τους συνέπεια.

Δύο ασύμφωνες προς την παράδοση του Bay Area χώρες γίνονται πηγές ισάριθμων υποδειγματικών άλμπουμ στο είδος. Ο λόγος για τους Ισπανούς Angelus Apatrida, οι οποίοι πραγματοποιούν ένα ακόμη σημαντικό βήμα προς την αναγνώριση με το τέταρτό τους "The Call", αλλά και για τους Νορβηγούς Tantara, που με το εξαιρετικό ντεμπούτο τους, "Based On Evil", θέτουν εαυτούς ανάμεσα στα πιο ελπιδοφόρα νέα συγκροτήματα.

Από την κατηγορία των παλαιμάχων διακρίνονται επίσης οι δισκογραφικοί επάνοδοι δύο ιστορικών ονομάτων της γερμανικής σκηνής. Paradox και Exumer κυκλοφορούν δύο άρτιους δίσκους, με τους μεν να διδάσκουν speed/thrash στο "Tales Of The Weird" και τους δε να καλύπτουν κενό 25 χρόνων στο τιμιότατο "Fire And Damnation".



To Dust You Will Decay

Μπορεί να μην είδαμε μεγάλο αριθμό ποιοτικά ανεπαρκών κυκλοφοριών κατά την περασμένη χρονιά, όμως στον ορισμό της έννοιας μιας απογοητευτικής δουλειάς χωράνε τόσο ο βαθμός τυπικότητάς της όσο και η μη εκπλήρωση των όποιων προσδοκιών έχει δημιουργήσει. Έτσι, το επετειακού χαρακτήρα άλμπουμ των Destruction, "Spiritual Genocide", θα μπορούσε κάλλιστα να παρεξηγηθεί ως άτυπο best-of, διατηρώντας το στοιχείο της έκπληξης στο ελάχιστο, ενώ σίγουρα δεν ήταν αντάξιο του ονόματος και των δυνατοτήτων της μπάντας. Κοντά τους στα ρηχά, έπλευσαν και οι Flotsam And Jetsam, με το "Ugly Noise" να περνάει μάλλον απαρατήρητο, απομακρύνοντας την μπάντα όλο και περισσότερο από τα ιστορικά πρώτα της βήματα.

Από την άλλη, συνεργασίες διακεκριμένων μουσικών όπως αυτή των Chuck Billy / Zetro Souza / Willy Lange στο "Death Sentence" των Dublin Death Patrol δεν φάνηκε να έχει εκ των πραγμάτων ιδιαίτερες αξιώσεις, ενώ και η all-star μάζωξη των Memorain δεν είχε τη δυναμική ώστε να μετατρέψει αυτόματα το "Evolution" σε μια αξιομνημόνευτη δουλειά.

Για ορισμένους, κάτι ανάλογο μπορεί να ίσχυσε ακόμα και σε δίσκους όπως το "Phantom Antichrist" ή το "Dark Roots Of Earth", με την υπερβολική μελωδικότητα του πρώτου και την μερική έλλειψη ομοιογένειας του δεύτερου να τους κόβουν πόντους, ωστόσο ακόμα κι αν συνέβη αυτό έγινε σε μικρό βαθμό, με τους Kreator και τους Testament να κερδίζουν κατά κράτος τη μάχη των εντυπώσεων.



Among The Vultures

Μεταξύ των παραπάνω κατηγοριών, υπήρξαν και κάποιες που για τον ένα ή τον άλλο λόγο δεν έκλεψαν την παράσταση στις εξελίξεις της περσινής χρονιάς. Πιστοί στο ραντεβού τους και σταθεροί στις αξίες τους, οι Dew-Scented συνέχισαν το σερί τους στα όρια του ικανοποιητικού με το "Icarus", ενώ στο μελωδικό / παραδοσιακό άκρο του thrash κινήθηκαν οι Ινδοί Kryptos με το πολύ αξιόλογο τρίτο τους άλμπουμ, "The Coils Of Apollyon".

Ιδιαίτερη αίσθηση με τις καινούργιες τους δουλειές προκάλεσαν δύο από τις πιο ραγδαία ανερχόμενες μπάντες του χώρου. Οι Νορβηγοί Nekromantheon και οι Βρετανοί Sylosis, με το πρωτόλεια δαιμονισμένο "Rise, Vulcan Spectre" και το έξυπνα νεωτεριστικό "Monolith", αντίστοιχα, κατάφεραν να γιγαντώσουν τις προσδοκίες για τη συνέχεια, ενώ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού οι Bonded By Blood παρουσίασαν ένα αρκετά αλλαγμένο πρόσωπο με τον τρίτο τους δίσκο, "The Aftermath".

Τέλος, ανάμεσα στις μικρότερου βεληνεκούς κυκλοφορίες διακρίθηκαν τα νέα EP των Αμερικανών Havok ("Point Of No Return") και Revocation ("Teratogenesis") και των Βολιωτών Faithreat ("Thrashing With The Stars"), καθώς και το split "Toxic Waste" των Municipal Waste και Toxic Holocaust.



We Came To Conquer

Η πιο αξιόλογη νέα είσοδος κατά το 2012 ήρθε από τη Νορβηγία, παρόλο που η χώρα των φιόρδ απέχει πολύ από αυτό που λέμε παραδοσιακή δύναμη στον χώρο. Οι περί ων ο λόγος Tantara, λοιπόν, μας συστήθηκαν φέτος με την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά, ονόματι "Based On Evil", παραδίδοντας έναν άψογο δίσκο σε Bay Area πρότυπα και μπαίνοντας αυτόματα στην πρώτη κατηγορία των σύγχρονων thrash συγκροτημάτων.

Ακόμα, χωρίς να δημιουργούν ιδιαίτερο θόρυβο, τα παρθενικά τους άλμπουμ κυκλοφόρησαν οι Βρετανοί Redmist Destruction ("Nobility In Death"), οι Γερμανοί Dust Bolt ("Violent Demolition"), οι Ιταλοί Mad Maze ("Frames Of Alienation"), αλλά και οι M-Pire Of Evil των -πρώην Venom- Mantas και Demolition Man, με το μέτριο "Hell To The Holy".

Παράλληλα, στην εγχώρια σκηνή ξεχώρισαν οι Αθηναίοι Bio-Cancer με το καταιγιστικό "Ear Piercing Thrash", ακολουθούμενοι από τους Πτολεμαΐτες Abstract Violence και το "Crossoverized", ενώ και οι νεοσύστατοι Καστοριανοί Generator έδωσαν άκρως ενθαρρυντικά πρώτα δείγματα γραφής με το demo τους, "Warlust".



Faster Than You'll Ever Live To Be

Αρκετά μεγάλη δραστηριότητα μας επεφύλασσε το 2012 και στον συναυλιακό τομέα, με πολλά μεγάλα ονόματα να επιστρέφουν στη χώρα μας και κάποια να μας τιμούν με την παρουσία τους για πρώτη φορά στην ιστορία τους. Η αρχή συνέπεσε με την έλευση του καλοκαιριού που έφερε μαζί του τους πάντα αξιοπρεπείς Sepultura, οι οποίοι μάλιστα πραγματοποίησαν έξι στάσεις σε ισάριθμες ελληνικές πόλεις, ενώ λίγες μέρες μετά ήταν η σειρά των Exodus / Heathen, με τους μεν να μην «ιδρώνουν τη φανέλα» ελλείψει και Gary Holt, και τους δε να αποζημιώνουν τους φίλους τους στην παρθενική τους επίσκεψη στην Αθήνα.

Το ίδιο έκαναν και οι Sacred Reich στα πλαίσια της επετειακής περιοδείας για τα 25 χρόνια της μπάντας, με τους Overkill να ακολουθούν επίσης επί αθηναϊκού εδάφους σε ένα live αντάξιο των προσδοκιών που δημιούργησε ο φετινός τους δίσκος. Η ικανοποιητική εμφάνιση των Megadeth (στην Αθήνα και αυτή) ολοκλήρωσε τον thrashύτερο συναυλιακό μήνα των τελευταίων ετών, συμβάλλοντας στον «ευχάριστο πονοκέφαλο» των οπαδών.

Τον αμέσως επόμενο μήνα υποδεχθήκαμε ακόμα δύο μπάντες στην πρωτεύουσα, με τους -νονούς του crossover- D.R.I. να δικαιολογούν την άμεση επιστροφή τους μετά από διάστημα μόλις δεκαέξι μηνών και τους -πνευματικούς γιους τους- Municipal Waste να ικανοποιούν με την εμφάνισή τους -παρά την κουτσουρεμένη της διάρκεια- τρία χρόνια μετά το επεισοδιακό live στο ΑΝ. Το υπόλοιπο της συναυλιακής περιόδου δεν έκρυβε πολλές ακόμη συγκινήσεις, με εξαίρεση την διπλή εμφάνιση των θρυλικών Onslaught σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αλλά και αυτή των Kreator / Fueled By Fire, σε μια συναυλία που χαρακτηρίστηκε αρνητικά από τη μεγάλη της καθυστέρηση, αν και διασώθηκε από τις αποδόσεις των πρωταγωνιστών της.

Παρά το γεγονός ότι πάνω από τις μισές συναυλίες βρέθηκαν στριμωγμένες στις είκοσι πρώτες μέρες του Ιουνίου, με τους οπαδούς να κάνουν το ραφτό τους παξιμάδι προκειμένου να ανταπεξέλθουν, το 2012 υπήρξε εν τέλει μία ικανοποιητικότατη χρονιά στον τομέα των ζωντανών εμφανίσεων. Τα μοναδικά παράπονα είχαν να κάνουν για άλλη μια φορά με την ακαταλληλότητα κάποιων χώρων, αλλά και με τον ελλιπή χειρισμό της εκτεταμένης χρονικής καθυστέρησης στο live των Kreator. Τέλος, ας μην παραλείψουμε τις συμμετοχές των μονίμως ανταγωνιστικών εγχώριων support σχημάτων, με τους Suicidal Angels, Flames, Verdict Denied, Mentally Defiled, Released Anger, Faithreat, Bio-Cancer και Exarsis να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, έχοντας τη δική τους σημαντική συμβολή στην ομαλή διεξαγωγή της κάθε βραδιάς.



Until Our Paths Cross Again

Ο συνολικός απολογισμός μίας ακόμη γεμάτης χρονιάς είχε αναμφίβολα θετικό πρόσημο, καθώς το 2012 παρείχε στους ακροατές του thrash metal πλούτο κυκλοφοριών που σε γενικές γραμμές συνέπεσε με έναν ποιοτικά ικανοποιητικό μέσο όρο. Οι παραδοσιακά μεγάλες δυνάμεις δικαιολόγησαν την επιρροή τους στον χώρο, ενώ κάποιες νεότερες μπάντες αναρριχήθηκαν στις συνειδήσεις του κόσμου με την σκόνη του trend να έχει αρχίσει -επιτέλους- να κατακάθεται. Κάποιοι επέστρεψαν στη δισκογραφία μετά από μεγάλες αποχές, ενώ άλλοι συνέχισαν να πορεύονται στις δικές τους κατευθύνσεις.

Στα πλαίσια της επικοινωνίας του Rocking.gr με τους μουσικούς, απολαύσαμε το εκρηκτικό ταμπεραμέντο του Bobby 'Blitz' των Overkill, υποβάλαμε τα σέβη μας στον θηριώδη Chuck Billy των Testament, ακούσαμε την άποψη του Leif Jensen των Dew-Scented περί προοδευτικότητας και κάναμε μία κουβέντα εφ' όλης της ύλης με τον John Laux των Warbringer. Στο τμήμα της αρθρογραφίας, επιχειρήσαμε μία ανάλυση/κατηγοριοποίηση της δισκογραφίας των Testament στα πλαίσια της στήλης «A Buyer's Guide» και παρουσιάσαμε δέκα μνημειώδεις δίσκους του σύγχρονου thrash, αποκλειστικά από μπάντες που έδρασαν κατά την περασμένη δεκαετία.

Κλείνοντας αυτή την ανασκόπηση, δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε το 2013 να είναι κι αυτό με τη σειρά του εξίσου γρήγορο, πωρωτικό και κυρίως προσοδοφόρο, προσφέροντάς μας πολλές ακόμα ποιοτικές κυκλοφορίες και άλλες τόσες συναυλίες.