Exodus, Obituary, Heathen, Morgoth @ Fuzz Club, 09/06/12

Από τους Βαγγέλη Ευαγγελάτο, Θοδωρή Μηνιάτη, 12/06/2012 @ 11:59
Thrash Ιούνιος, μέρος τρίτο.  Μετά τους Sepultura και τους Sacred Reich, οι οποίοι την προηγουμένη εβδομάδα μονοπώλησαν το ενδιαφέρον των οπαδών, οι Exodus, μαζί με τους ανάλογους ηχητικά Heathen, αλλά και τους deathsters Obituary και Morgoth, αποτέλεσαν ένα ιδανικό 50/50 μουσικό billing για όποιον ήθελε να περάσει μια πολλή όμορφη βραδιά απολαμβάνοντας ονόματα που έχουν γράψει την δική τους ιστορία στο εκάστοτε μουσικό ιδίωμα και σίγουρα λόγω προσιτού εισιτηρίου άξιζε να δει. Δυστυχώς ο κόσμος δεν τίμησε όσο τουλάχιστον θα περίμενα αυτές τις μπάντες, ίσως λόγω κρίσης ή πληθώρας συναυλιών αυτόν τον μήνα. Όσοι όμως τελικά παρευρέθηκαν, έφυγαν με πολύ καλές εικόνες και συναισθήματα.

Morgoth

Πρώτοι στην σκηνή, με πολύ μικρή καθυστέρηση βάσει της προγραμματισμένης ώρας έναρξης, ανέβηκαν οι Morgoth, μία μπάντα που όταν κυκλοφόρησε τις δυο πρώτες δουλειές της, είκοσι ένα και δεκαεννιά χρόνια πριν, αντίστοιχα, είχε δημιουργήσει έναν κάποιο ντόρο γύρω από το όνομα της, απασχολώντας τους οπαδούς του death metal. Η όποια εμπειρία είχαν τα μέλη της από τότε φάνηκε από το πρώτο λεπτό στο σανίδι. Παρόλο που ο δεύτερος κιθαρίστας του group έμεινε πίσω στην πατρίδα τους λόγω ασθένειας και τα κομμάτια τους ίσως παρουσιάστηκαν πιο «άδεια», αλλά και με ήχο που χωρίς να είναι ενοχλητικός δεν ήταν και ο καλύτερος δυνατός, έκαναν ό,τι ήταν δυνατόν για να «ζεστάνουν» τον κόσμο.

Morgoth

Δυναμικές death metal συνθέσεις με όλα τα μουσικά στοιχεία του είδους απέδειξαν περίτρανα γιατί οι δουλειές τους έχουν ακουστεί τόσο πολύ και έκαναν τον κόσμο που ήταν κυρίως στις πρώτες σειρές να συμμετέχει όσο πιο ενεργά γινόταν στην εμφάνισή τους. Πολλά εύσημα πρέπει να δοθούν και στον τραγουδιστή της μπάντας που σαν καλός frontman την ωθούσε να έχει μια αξιοπρεπέστατη παρουσία επί σκηνής, αλλά και στον ευτραφή συμπατριώτη μας μπασίστα που έδωσε έναν άλλο τόνο στην όλη βραδιά. Μετά από περίπου μία ώρα εγκατέλειψαν τη σκηνή καταχειροκροτούμενοι, δίνοντας την εικόνα ότι θα μας απασχολήσουν αρκετά στο μέλλον, εφόσον κυκλοφορήσουν νέο υλικό.
Morgoth
Morgoth setlist:

Body Count
Exit To Temptation
Unreal Imagination
Opportunity Is Gone
Resistance
Suffer Life
Lies Of Distrust
Under The Surface
Sold Baptism
White Gallery
Burnt Identity
Pits Of Utumno
Isolated

Επόμενοι στην σειρά ήταν οι επίσης αγαπητοί και γνωστοί στο thrash κοινό, Heathen, οι οποίοι με μικρή δισκογραφία για τα χρόνια που υφίστανται σαν συγκρότημα με μόλις τρία άλμπουμ σε 25 χρόνια, αλλά και με μια εξαιρετική τελευταία δουλειά προ τριετίας που τους επανέφερε άμεσα στο προσκήνιο, ήρθαν για πρώτη φορά στη χώρα μας για να τους απολαύσει ο κόσμος.

Heathen

Ξεκίνησαν με αρκετά μπουκωμένο ήχο στα πρώτα δυο κομμάτια που ευτυχώς αργότερα καλυτέρεψε κάπως, όχι όμως όσο χρειαζόταν για να υπάρξει πολύ καλό αποτέλεσμα. Ανά στιγμές μόλις που άκουγες τον τραγουδιστή από μικροφώνου. Εξαιρώντας αυτό, η απόδοσή τους ήταν κάτι παραπάνω από καλή, δείχνοντας ένα group δεμένο που ξέρει τι θέλει το κοινό και πώς να του το δίνει απλόχερα. Παίζοντας υλικό και από τις τρεις δουλειές τους, με κομμάτια όπως τα "Dying Season", "Goblin’s Blade", "Open The Grave", "Heathen’s Song", "Hypnotized", "Opiate Of The Masses", "No Stone Unturned" και "Death By Hanging", χαροποίησαν και τους παλιότερους αλλά και τους νεότερους οπαδούς.

Heathen

Βάσει των λεγομένων τους, η συγκεκριμένη εμφάνιση ηχογραφούταν για να κυκλοφορήσει μελλοντικά σαν διπλό live άλμπουμ. Αυτό που δεν διευκρινίστηκε ευθαρσώς ήταν αν η ηχογράφηση θα περιείχε εξολοκλήρου υλικό μόνο από την εν λόγω βραδιά, κάτι που μάλλον δεν θα συμβεί αναλογιζόμενος τον μέτριο ήχο που εξέπεμπαν τα κομμάτια τους προς το κοινό αλλά και τα μικρολαθάκια των μελών σε πολύ λίγες στιγμές. Ηχητικά, αν δεν γίνουν -κακώς βεβαίως- διορθώσεις στο studio, δεν θα μπορέσει να σταθεί μια άξια ακουστική προσπάθεια.

Heathen

Εντύπωση μου προκάλεσε το γεγονός ότι το κοινό που μαζευόταν όλο και περισσότερο ήταν κάπως μουδιασμένο σχετικά με τις αντιδράσεις του στους Morgoth. Ίσως επειδή ήταν στην πλειοψηφία του αρκετά νεανικό να μην τους είχε γνωρίσει δισκογραφικά, κάτι πολύ κρίμα γιατί κυρίως το ντεμπούτο τους αποτελεί μια πολύ καλή thrash δουλειά που έχει αντέξει στον χρόνο. Παρ’ όλα αυτά, μετά το τέλος του set τους που διήρκησε μιάμιση ώρα καταχειροκροτήθηκαν, κάτι που σίγουρα άξιζαν. Άντε και σε νέα δισκογραφική προσπάθεια που θα τους φέρει ξανά σύντομα επί ελληνικού εδάφους.
Heathen
Heathen setlist:

Intro / Dying Season
Control By Chaos
Goblin's Blade
Open The Grave
Fade Away
Heathen’s Song
Arrows Of Agony
Hypnotized
Opiate Of The Masses
No Stone Unturned
Silent Nothingness
Mercy Is No Virtue
Death By Hanging

Θοδωρής Μηνιάτης

Περίπου 40 λεπτά αργότερα και ενώ η προσέλευση του κόσμου είχε σταθερά ανοδική πορεία, είχε έρθει η σειρά για μία από τις σημαντικότερες death metal μπάντες να ανέβει στη σκηνή του Fuzz. Ήταν η τρίτη φορά που οι θρυλικοί Obituary -ή, μάλλον, τα 4/5 αυτών, αφού ο Ralph Santolla ήταν ο δεύτερος απών κιθαρίστας της βραδιάς- επισκέπτονταν τη χώρα μας και από την έναρξη του set τους με το "Redneck Stomp" ήταν εμφανές ότι είχαν κατάφεραν μόνοι τους να προσελκύσουν ένα αρκετά μεγάλο μέρος του κοινού.

Obituary

Η δυναμική των Αμερικανών δεν άφηνε περιθώρια αμφισβήτησης, με τα αδέρφια Tardy, τον Trevor Perez και τον Terry Butler να παραδίδουν μία σεμιναριακή, βάρβαρη και to-the-point ζωντανή εμφάνιση. Οι συστάσεις έγιναν με τα "On The Floor" και "Internal Bleeding", ενώ το "List Of Dead" περιείχε το πρώτο (και τελευταίο, ευτυχώς) πρόβλημα στον ήχο τους, που έγινε αφορμή για την ...επανεκκίνηση του κομματιού.

Obituary

Χωρίς πολλές κουβέντες, φανφάρες, ποζεριλίκια και λοιπές αχρείαστες χρονοτριβές, οι Obituary ασέλγησαν πάνω μας για 65 λεπτά και 17 κομμάτια, έχοντας τον πιο καθαρό και δυνατό ήχο από τις υπόλοιπες μπάντες. Η απουσία της lead κιθάρας μπορεί να έβγαζε μάτια, αφού σε κανένα από τα κομμάτια δεν υπήρχε solo, ωστόσο ακόμα κι αυτό είναι κάτι που μπορεί να παραβλεφθεί όταν ακούς συνεχόμενα, στεγνά κι ασάλιωτα κομματάρες όπως τα "Chopped In Half", "Turned Inside Out", "Dying", "Threatening Skies", "By The Light", "Find The Arise", "Dethroned Emperor" και "The End Complete"...

Obituary

Κλείνοντας την εμφάνισή του με το απόλυτα εμβληματικό "Slowly We Rot", το συγκρότημα από την Tampa κέρδισε τις εντυπώσεις από τη μεγαλύτερη μερίδα του κοινού, ακόμη κι αν συνυπολογιστούν οι περικοπές που αναπόφευκτα έγιναν ελλείψει δεύτερης κιθάρας. Απλά, λιτά κι απέριττα, οι Obituary έδειξαν για άλλη μια φορά τον λόγο για τον οποίο παραμένουν ένα απ’ τα ηγετικά συγκροτήματα του old-school death metal, ενώ ο τεράστιος John Tardy εντυπωσίασε με την απύθμενη σαπίλα που έβγαινε από το λαρύγγι του.

ObituaryObituary setlist:

Redneck Stomp
On The Floor
Internal Bleeding
List Of Dead
Blood To Give
Chopped In Half
Turned Inside Out
Dying
Threatening Skies
By The Light
Find The Arise
Dethroned Emperor (Celtic Frost cover)
The End Complete
Slow Death
'Til Death
Evil Ways
Slowly We Rot

Ήταν περασμένες 24:00 όταν, μετά από ακόμη ένα κοπιαστικό 40λεπτο κενό, οι πρωτοπόροι του Bay Area, Exodus, θα έπαιρναν θέσεις πάνω στη σκηνή και το thrash / death ολοκαύτωμα θα έμπαινε στην τελευταία του πράξη. Το ξεκίνημα με το "The Last Act Of Defiance" ήταν κάπως νωθρό, αφού στην κούραση του κόσμου συνέβαλε καθοριστικά και ο αδικαιολόγητα κακός ήχος. Τα drums του Tom Hunting κάλυπταν κυριολεκτικά τα πάντα, ενώ ήθελε πολλή φαντασία για να καταλάβεις τι έπαιζαν οι κιθάρες, κι αυτό δυστυχώς συνεχίστηκε για αρκετή ώρα. Εξ’ ου και η απορία «Why are you so quiet, Athens?» του Rob Dukes...

Exodus

Αμέσως μετά, το "Iconoclasm" ανέλαβε μόνο του να εκπροσωπήσει τα πρόσφατα "Atrocities", κι έτσι η αναμενόμενη βουτιά στο "Bonded By Blood" ήρθε νωρίς με το "Piranha". Από εκεί και πέρα, οι εκδηλώσεις του κόσμου γίνονταν όλο και εντονότερες και ο Dukes δεν παρέλειπε να δίνει κάθε τρεις και λίγο το σύνθημα για το circle pit με τη γνωστή χειρονομία σε κάθε κομμάτι ανεξαιρέτως, καθώς οι ύμνοι των τριών πρώτων -και καλύτερων- άλμπουμ έδιναν κι έπαιρναν, ενώ ανάμεσά τους βεβαρημένο ρόλο είχε το "Tempo Of The Damned", μέσα απ’ το οποίο ακούστηκαν τέσσερα κομμάτια.

Exodus

Πάνω στη σκηνή, ο αγνώριστος Rick Hunolt φαινόταν να καταδιασκεδάζει την επάνοδό του στις ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας, τη στιγμή που ο «βιονικός» Lee Altus έβγαζε αναίμακτα το δεύτερο προσωπικό του 90λεπτο, μετά από το full set της κανονικής του μπάντας. Ωστόσο, η απουσία του φυσικού ηγέτη της μπάντας, Gary Holt, ήταν ιδιαίτερα χτυπητή, αλλά ας όψεται ο Jeff Hanneman και η αράχνη που τον δάγκωσε... Πάντως, το κιθαριστικό δίδυμο των Exodus ανταποκρίθηκε επαρκώς στα καθήκοντά του - απ’ όσο ο μέτριος ήχος άφηνε να εννοηθεί, ενώ σε σαφώς καλύτερη μοίρα βρέθηκε το rhythm section των Hunting / Gibson.

Exodus

Ο Dukes, από την άλλη, που δεν είναι και ο πιο συμπαθής τραγουδιστής που έχει περάσει από τις τάξεις της μπάντας (για να το θέσουμε κόσμια), έκανε αξιόλογες προσπάθειες να ξεσηκώσει το κοινό, όμως οι επιδόσεις του στο υλικό των προκατόχων του ήταν και πάλι κάμποσα σκαλιά κάτω από τις προσδοκώμενες. Το ευτυχές είναι ότι, όταν μιλάμε για μια συναυλία ονόματος τέτοιου βεληνεκούς, τα πάντα υποσκελίζονται -καλώς ή κακώς- από τη βαριά ιστορία της μπάντας και ο πρωταγωνιστής καταλήγει να είναι το setlist, στην ανάγνωση και μόνο του οποίου μπορείς άνετα να αρχίσεις να χτυπιέσαι... Τουτέστιν, όσα ολισθήματα και να υπάρξουν σ’ ένα live των Exodus, θα είναι πάντα ένα live των Exodus.

ExodusExodus setlist:

The Last Act Of Defiance
Iconoclasm
Piranha
Shroud Of Urine
Brain Dead
Metal Command
And Then There Were None
Pleasures Of The Flesh
A Lesson In Violence
Scar Spangled Banner
Blacklist
Impaler
Bonded By Blood
War Is My Shepherd
The Toxic Waltz
Strike Of The Beast

Συνολικά, όσοι βρέθηκαν το βράδυ του Σαββάτου στο Fuzz είχαν την ευκαιρία να ζήσουν μία απολαυστική -και κυρίως χορταστική- συναυλία από τέσσερα σπουδαία συγκροτήματα του thrash και του death χώρου, που ξεπέρασε σε διάρκεια τις εφτάμιση ώρες. Ανάμεσά τους, ξεχώρισε η λυσσαλέα εμφάνιση των Obituary και οι -σε σημεία συγκινητικοί- Heathen και ακολούθησε η «φυσική σταθερά» των Exodus και η μανία των επανασυνδεδεμένων Morgoth, ενώ μεγάλος αρνητικός πρωταγωνιστής για μία ακόμη φορά στον συγκεκριμένο χώρο ήταν ο ήχος. Σε γενικές γραμμές, ωστόσο, αυτό το ωραίο μίνι φεστιβάλ δεν μπορεί παρά να κριθεί επιτυχημένο. Ας ευχηθούμε να δούμε και στο μέλλον κι άλλα τέτοια αξιόλογα πακέτα με αναλόγως προσιτό εισιτήριο.

Βαγγέλης Ευαγγελάτος

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν

  • SHARE
  • TWEET