Memorain

Evolution

Maple Metal (2012)
Από τον Βαγγέλη Ευαγγελάτο, 07/12/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Η περίπτωση των Memorain δεν είναι η συνηθισμένη μιας ελληνικής metal μπάντας. Δημιουργημένοι το '99 στην Αθήνα από τον κιθαρίστα Ηλία Παπαδάκη και διατηρώντας το υπόλοιπο lineup ρευστό, αποτελούν περισσότερο studio project παρά κανονικό συγκρότημα. Στη φετινή τέταρτη δουλειά τους έχουν το προνόμιο να φιλοξενούν μια πλειάδα εξεχόντων μουσικών, η προϋπηρεσία των οποίων θεωρώ ότι είναι περιττό να αναφερθεί, καθώς πρόκειται για τους -κρατηθείτε- Gene Hoglan, Steve DiGiorgio, Ralph Santolla και Chris Valagao οι οποίοι πλαισιώνουν τον Έλληνα ιθύνοντα νου.

Στο "Evolution" θα ακούσουμε grooveάτο επιθετικό speed / thrash αποκλειστικά υψηλών ταχυτήτων, με βάσεις κλασικού heavy αλλά και μοντέρνα προσέγγιση στην παραγωγή. Το δίδυμο Hoglan / Valagao σε drums και φωνητικά, αντίστοιχα, φέρνει συνειρμικά στον νου τη συνύπαρξή τους στους ανισόρροπους Zimmers Hole, χωρίς ωστόσο να αγγίζεται το πλούσιο σε εκφράσεις ύφος των Καναδών.

Αντιθέτως, η προσωπικότητα των Memorain, όπως αποτυπώνεται στο άλμπουμ, είναι αρκετά μονοδιάστατη. Με ελάχιστες αλλαγές από κομμάτι σε κομμάτι, το "Evolution" παρουσιάζει φαινόμενα μεγάλης ομοιογένειας, με αποτέλεσμα μετά τα δύο-τρία πρώτα τραγούδια να έχεις την αίσθηση ότι δεν ακούς κάτι καινούριο. Μερίδιο ευθύνης για αυτό φέρει παραδόξως ο Valagao, ο οποίος μπορεί να έχει συμβάλει με τα εντυπωσιακά προσόντα της φωνής του, φαίνεται όμως ότι ξέχασε να χρησιμοποιήσει και τη φαντασία του. Οι ερμηνείες του ακούγονται επίπεδες και απελπιστικά παρόμοιες μεταξύ τους, με συνέπεια το instrumental "A New Era" να αποτελεί όαση ανάμεσά τους, κάτι στο οποίο συντελούν και οι συμμετοχές των Dave Ellefson και Jeff Waters.

Κατά την ίδια λογική, ανάμεσα στα κομμάτια που διακρίνονται ανήκει και το "Rules Of Engagement", με τη συμβολή του Tim Owens να θυμίζει τις δουλειές του με τους Charred Walls Of The Damned, αλλά και το "Destiny Found" με το μπάσο του DiGiorgio να ξεχωρίζει από μακριά. Ωστόσο, οι περισσότερες από τις υπόλοιπες συνθέσεις βαδίζουν σε ρηχά νερά, μετριάζοντας κάπως τις εντυπώσεις στο συνολικό αποτέλεσμα.

Με το πλούσιο ρόστερ του να δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες και το εκτελεστικό επίπεδο των συμμετεχόντων να τις επαληθεύει, το "Evolution" εντυπωσιάζει στον «τεχνοκρατικό» τομέα, με τον συνθετικό να περνάει αναπόφευκτα σε δεύτερη μοίρα. Παρόλα αυτά, η επαγγελματική αντίληψη των Memorain και μόνο αποδεικνύεται αρκετή για να κρατήσει την τέταρτη δουλειά τους πάνω από τα όρια του αξιοπρεπούς.
  • SHARE
  • TWEET