Wu-Tang Clan & Mathematics

Η φετινή Record Store Day είχε μια ιδιαιτερότητα, ανάμεσα στην πληθώρα κυκλοφοριών που φιλοξένησε. Ο Ronald Maurice Bean, ή αλλιώς (Allah) Mathematics, παραγωγός και DJ των Wu-Tang Clan εδώ και δεκαετίες, αλλά και δημιουργός του θρυλικού τους logo, θα κυκλοφορούσε ένα νέο δίσκο, σε σύμπραξη με όλα τα μέλη του συγκροτήματος. Η συνεργασία, ονόματι "Black Samson, The Bastard Swordsman", αποτελεί την δεύτερη κυκλοφορία του Mathematics με τους Wu-Tang, μετά το ποιοτικό "The Saga Continues" του 2017. Για την ακρίβεια, ο δίσκος, που εδώ και λίγες ημέρες είναι διαθέσιμος και στις ψηφιακές πλατφόρμες, θα αποτελούσε το πρώτο άλμπουμ που μαζεύεται όλο το clan εδώ και μια δεκαετία.

Η ξεχωριστή αυτή περίσταση, έρχεται σε μια μεγάλη συγκυρία για το εμβληματικό σχήμα. Οι Wu-Tang Clan εκκινούν φέτος, με πλήρη σύνθεση στην τελευταία τους παγκόσμια περιοδεία, έχοντας τους Run The Jewels στο πλευρό τους, ενώ ο ιθύνων νους RZA, ανακοίνωσε πως σκοπεύουν να κυκλοφορήσουν και ένα νέο δίσκο, ο οποίος βέβαια δεν είναι η παρούσα συλλογή/σύμπραξη. Για την ακρίβεια, το "Black Samson, The Bastard Swordsman", που κυκλοφόρησε σε διπλό βινύλιο με ξεχωριστό artwork σε κάθε αντίτυπο, έχει τις ρίζες του στον προαναφερθέντα προκάτοχό του, με το "Claudine", ένα εξαιρετικό συναισθηματικό δείγμα neo-soul/r ‘n b, με τους Method Man, Ghostface Killah (στη μοναδική του συνεισφορά στο άλμπουμ) και την καλεσμένη Nicole Bus να κλέβουν την παράσταση, να έχει κυκλοφορήσει ήδη από το 2023.

Συνεπώς, το "Black Samson, The Bastard Swordsman", δεν είναι ακριβώς ένας νέος δίσκος Wu-Tang Clan. Ο RZA δεν βρίσκεται πίσω από τα beats, αν και επιβλέπει την παραγωγή και τη στιχουργία, η οποία ομολογουμένως αποτελείται από μερικά ανακυκλωμένα verses των MCs από παλαιότερα κομμάτια τους, και ο DJ Mathematics, καθοδηγεί τους συμμετέχοντες, ανάλογα με το όραμά του. Στο άλμπουμ, συμμετέχουν επίσης σπουδαία ονόματα όπως οι Kool G Rap, Benny The Butcher, RJ Payne κλπ, αλλά ο συνδετικός κρίκος είναι η προσέγγιση του Mathematics. Ο δίσκος είναι παλαιομοδίτικο, boom-bap hip hop, που δεν θυμίζει τόσο το εμβληματικό "Enter The Wu-Tang (36 Chambers)", όσο τα full-length του γκρουπ στον 21^ο αιώνα. Κοινώς, αρκετά μελωδικά r’n’b samples, πιο αισθαντική προσέγγιση στις ατμόσφαιρες, αλλά με ένα διαρκές grit και μια ένταση χαρακτηριστική του εντελώς μοναδικού τους ύφους, όπως φανερώνεται και από το "Executioners From Shaolin", ή το τρομερό single "Mandingo", ένα certified Wu-banger.

Όσον αφορά την παραγωγή του Mathematics, αυτή είναι και ο μεγάλος πρωταγωνιστής του δίσκου. Ο παραγωγός, χρησιμοποιεί έξυπνα τους ρυθμούς και τα πολλά soulful samples για να χτίσει μια φορτισμένη ατμόσφαιρα, περιπλέκοντας αισθητικές και φαντασιακά από τα ‘60s και ‘70s με ωμές ιστορίες δρόμου από τα ‘90s. Έτσι, με την ολοκλήρωσή του, το 40λεπτο "Black Samson, The Bastard Swordsman", φαίνεται σαν ένα καλά δομημένο puzzle, που εκμεταλλεύεται κρυφές επαναλήψεις ρυθμών, εναλλαγές εντάσεων και υφολογικών προσεγγίσεων και κυρίως, την χροιά και την προσέγγιση κάθε μέλους των Wu-Tang ως μουσικά όργανα, που διανθίζουν τη συλλογή, δίνοντας της πολλαπλές διαστάσεις ανάγνωσης και εξερεύνησης.

Αν υπάρχει ένα ακόμη αρνητικό στο άλμπουμ, αυτό είναι η έντονη χρήση Α.Ι. στα video clip των singles αλλά και τα εξώφυλλα του άλμπουμ, καθώς και το γεγονός πως παλιές καραβάνες όπως ο RZA, ο Raekwon ή ο GZA δεν δίνουν και τον καλύτερο εαυτό τους, δυστυχώς. Αντιθέτως, οι Cappadona, που εμφανίζεται πιο συχνά από όλους, Inspectah Deck και κυρίως Method Man, βγάζουν αυτή την πεινασμένη φλόγα που τους χαρακτηρίζει, αρπάζοντας την παραμικρή ευκαιρία. Έτσι, το "Warriors Two, Cooley High", είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα του άλμπουμ και μια από τις κορυφές του, όπως και το "Dolemite", που μάλλον είναι και μια από τις καλύτερες δουλειές που έχει γεννήσει η σύμπραξη του DJ με το γκρουπ ανά τα χρόνια.

Ο δίσκος, κλείνει με bonus track το "Charleston Blue, Legend Of A Fighter", όπου επανέρχεται η Nicole Bus με άλλη μια παθιασμένη φωνητική γραμμή, ρίχνοντας την αυλαία με μελαγχολία, νοσταλγία, αλλά και ελπίδα. Ο Mathematics πειραματίζεται αρκετά με την τεχνολογία, δεν βασίζεται στην κλασική νοσταλγία των kung-fu/samurai flicks και της ‘90s θρυλικής δισκογραφίας των εμπλεκομένων, αλλά όπως και στο προ οκταετίας "The Saga Continues", μας δίνει ίσως την καλύτερη εκδοχή των Wu-Tang Clan εδώ και 20 χρόνια.

Μέχρι ο RZA να αναλάβει εκ νέου δημιουργική δράση για ένα επικό φινάλε στην πορεία των θρύλων, αλλά και να ακούσουμε αυτό το ρημάδι "Once Upon A Time In Shaolin", πιθανώς την πιο αινιγματική, ακριβή και πολύκροτη μουσική κυκλοφορία του αιώνα, δίσκοι όπως το άνισο μεν, εξαιρετικά απολαυστικό δε, "Black Samson, The Bastard Swordsman" θα λειτουργούν ως πηγή ανανέωσης της πίστης (και του κοινού) προς τους θρυλικούς Wu-Tang Clan. Και ας θέλαμε και μια θύμηση από Ol’ Dirty Bastard κάπου εκεί μέσα, ή λιγότερα ανακυκλωμένα verses από μερικούς MCs, παρμένα από obscure κομμάτια του μακρινού παρελθόντος τους. Το "Black Samson, The Bastard Swordsman" δεν θα βρεθεί στην εμπροσθοφυλακή του σύγχρονου hip-hop ήχου, αλλά αποτελεί ένα  ικανοποιητικό δείγμα μιας παλαιομοδίτικης προσέγγισης, έχοντας θέση στις ακροάσεις του παρόντος, με όλους τους προαναφερθέντες αστερίσκους.

Wu-Tang forever, βλέπετε.

Spotify