Treat

Η αλήθεια είναι ότι το περίμενα αυτό το άλμπουμ των TREAT. Το περίμενα με μεγάλη προσμονή. Από τα πρώτα single του καλοκαιριού, το "Adam & Evil" αρχικά και δειλά - δειλά μετά με τη σούπερ συναυλιακή κομματάρα "1985" φάνηκε ότι θα έχουμε να κάνουμε με ένα σπουδαίο άλμπουμ. Έμπειροι και με επιτυχημένο παρελθόν στη δεκαετία του 80, μέρος της χρυσής εποχής του σκανδιναβικού Pop Metal ήχου, κυκλοφορούν το πέμπτο στη σειρά άλμπουμ μετά την επανένωση τους το 2010 ξανά από τη Frontiers φυσικά.

Με τα αυθεντικά μέλη Robert Ernlund στα φωνητικά και Anders Wikström στις κιθάρες και τους εδώ και χρόνια μαζί τους, Jamie Borger στα drums, Patrick Appelgren στα πλήκτρα και Nalle Pahlsson στο μπάσο και την παραγωγή για ακόμα μια φορά από τον πολύπειρο Peter Mansson. Το "The Wild Card" περιλαμβάνει 13 τραγούδια με συνολική διάρκεια τα 52 λεπτά. Είναι πολυδιάστατο, με δυνατές κιθάρες, μεγάλα ρυθμικά συναυλιακά ρεφρέν και μελωδίες που σου αποτυπώνονται αμέσως.

Έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα συναντούσες σε ένα κλασσικό άλμπουμ της δεκαετία του 80, όπως ήταν το "Out Of This World" των Europe ή το 7800° των Bon Jovi, όμως με σύγχρονο ήχο στις κιθάρες και στα πλήκτρα αλλά χωρίς νεωτερισμούς που διαστρεβλώνουν τον ήχο του ιδιώματος. Κλισέ στους στίχους υπάρχουν, μα αυτό είναι το ζητούμενο γιατί αν δεν υπήρχε μια υποκριτική σοβαροφάνεια το αποτέλεσμα δε θα ήταν αυθεντικό.

Μπαλάντα μετά βίας υπάρχει μια, το "Your Majesty," με ωραία χορωδιακά φωνητικά που θυμίζει τους Queen, ειδικά στην ηλεκτρική κιθάρα. Όπως υπάρχει και δυνατό hard rock των "Rodeo", και "One Minute To Breathe" που κλείνει το άλμπουμ. Τα υπόλοιπα τραγούδια κινούνται σε mid-tempo ρυθμούς με τις κιθάρες να ισορροπούν με τα πλήκτρα. Ξεχωρίσαμε τα "Heaven’s Waiting" "Mad Honey" και το A.O.R-αδικο "In The Blink Of An Eye" από τα υπόλοιπα.

Το 2025 είναι μια καταπληκτική χρονιά για το χώρο του A.O.R/Melodic Rock με καλές δουλείες από όλα τα σημαντικά συγκροτήματα του χώρου και το "The Wild Card" είναι μια ακόμα σπουδαία κυκλοφορία που προστίθεται σε αυτές.