Billy Woods

Το "Golliwog" είναι το πρώτο σόλο άλμπουμ του Billy Woods έπειτα από το συγκλονιστικό "Aethiopes" του 2022. Στο ενδιάμεσο, έχει μεσολαβήσει η σύμπραξή του με τον Kenny Segal στο πειραματικό και ομιχλώδες "Maps", το εκπληκτικό "We Buy Diabetic Test Strips" ως Armand Hammer, το ντουέτο του δηλαδή με τον κολλητό και labelmate Elucid. Από το 2019 όμως και το "Terror Management", είχε ο Αμερικανός ράπερ και συγγραφέας, γιος μιας Τζαμαϊκανής καθηγήτριας Αγγλικών και ενός Μαρξιστή εξόριστου από τη Ζιμπάμπουε, κάτοικος Μπρούκλυν, να κυκλοφορήσει κάτι που να στρέφεται τόσο έντονα στον λαογραφικό τρόμο και το horrorcore. Κοινώς, αν ένιωσες με το "Sinners" στα σινεμά, συνέχισε την ανάγνωση, θα καταλάβεις.

Το "Golliwog", παίρνει το ονομά του από την ρατσιστική πάνινη κούκλα-καρικατούρα που στοίχειωνε παιδικά παραμύθια του δυτικού κόσμου τον 190 αιώνα. O Woods, την κράτησε στα δώματα της συνείδησής του επί χρόνια ως σύμβολο συλλογικού τραύματος, και σμίλεψε μια ιστορία τρόμου και φαντασίας γύρω από αυτή, που αγγίζει θέματα κρατικής βίας, αποικιοκρατίας, φυλετισμού, καπιταλισμού. Αποφάσισε, να καταφύγει σε μια κυνική, σουρρεαλιστική, οριακά μοναστική προσέγγιση, μέσω της οποίας θα εμπότιζε, με διπλές και τριπλές αναγνώσεις, την χαρακτηριστική του, αφροπεσσιμιστική μα βαθιά ελευθεριακή, κριτική στην πραγματικότητα.

Ηχητικά, το "Golliwog" για ακόμη μια φορά μπλέκει καπνούς και χαρμάνια από την jazz, την ανατολίτικη folk και τη soul, που κυριαρχούν, μέχρι την παρακαταθήκη του σκληρού lo-fi νεοϋορκέζικου underground hip-hop των τελευταίων 20 ετών. Επιπρόσθετα, αποτελεί τον πιο ευθύ φόρο τιμής του μουσικού στον MF DOOM. Σε αυτό, θα επανέλθουμε όμως αργότερα.

Το "Golliwog" λοιπόν, υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια του που απευθύνεται. Στην τελική, όπως διαπιστώσαμε και στην, ιστορική πλέον, εμφάνιση του Αμερικανού ράπερ στη χώρα μας, ακόμη και σε αυτή τη γωνιά γης, το ηχητικό κολλάζ πραγματικοτήτων και νοημάτων του Woods, απευθύνεται σε κάθε λάτρη του πειραματικού. Διότι, το "Golliwog", πιθανώς ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα στην πολυσχιδή καριέρα του MC, είναι στον πυρήνα του ένα βαθιά πειραματικό άλμπουμ. Στα 52 λεπτά και τα 18 κομμάτια στα οποία παίρνει σάρκα και οστά, το τραυματικό στοιχειό της νιότης του Woods, χαρτογραφεί ένα οικείο, όσο και ασφυκτικά άγνωστο ηχοτοπίο.

Ο Woods, διατηρεί τον απόλυτο έλεγχο, και καταφέρνει με την στιβαρή και σταθερή αφηγηματικότητά του να μην περνά ποτέ δεύτερη φορά από το ίδιο σταυροδρόμι. Το εύρος του "Golliwog" αποκαλύπτεται σταδιακά, και παρά τον υπνωτικά υποτονικό χαρακτήρα των φωνητικών, διατηρεί μια άβολη, υποβόσκουσα ένταση. Ψίθυροι, samples, αυθόρμητες και σουρρεαλιστικές αναφορές στα πάντα, από τον Kendrick Lamar και τη Γάζα μέχρι το Dune και το It, μακάβρια μουσικότητα, όλα γίνονται τμήματα ενός συμπαγούς μουσικού έργου.

Σε μια πιο τεχνική ανάγνωση, η προαναφερθείσα ομοιομορφία που επιτυγχάνεται στο "Golliwog", καθίσταται ακόμα πιο εντυπωσιακή, αμα αναλογιστεί κανένα τους συμμετέχοντες. Οι The Alchemist, Kenny Segal, EL-P (Run The Jewels), Conductor Williams, Preservation, Messiah Musik, Sadhugold, Ant (Atmosphere), Shabaka Hutchings, Steel Tipped Dove, DJ Haram, Willie Green, Jeff Markey, Saint Abdullah, και το τζαζ τριο Human Error Club συμμετέχουν στην παραγωγή. Δέος. Οι ELUCID, Cavalier, Bruiser Wolf, Despot, Al.Divino, και η φοβερή Yolanda Watson που με την λυτρωτική φωνή της να απογειώνει το "A Doll Fulla Pins", συμμετέχουν στα φωνητικά. Όλοι, ανεξαιρέτως, και αυτό είναι το τρομακτικό, δεν παραδίδουν απλά μερικά από τα καλύτερα κομμάτια γραφής τους, αλλά επιτυγχάνου να εναρμονιστούν άψογα με την κεντρική αισθητική ιδέα.

Ο Billy Woods ταξιδεύει ως ένας ονειροναύτης ανάμεσα σε σύμπαντα και εποχές, συνδιαλέγεται μέσα από διαφορετικά πρόσωπα, τερατώδη ή ανθρώπινα, θυμίζοντας έντονα την περσόνα Viktor Vaughn, του MF DOOM. Ο επιδραστικός ράπερ, ρίχνει πολύτροπα τη σκιά του στο άλμπουμ. Από αναφορές και samples μέσα από την εκτενή του δισκογραφία, μέχρι την ίδια τη δόμηση του άλμπουμ καθώς και διάφορα flows του Woods, το φάντασμα (και η μάσκα) του DOOM είναι παρόντα διαρκώς, στοιχειώνοντας ένα ήδη στοιχειωτικό άλμπουμ. Από τη σκληρή δυάδα των "Misery" και "BLCK XMAS", μέχρι το παρανοϊκό sci-fi του "Corinthians", και από το παραλληρηματικό "Maquilladoras" που ασκεί κριτική σε τέχνη και κουλτούρα, έως τα δυομιση λεπτά του "Cold Sweat" που συνθέτουν έναν πυρετώδη εφιάλτη απουσίας βούλησης, το "Golliwog" δεν αφήνει πουθενά καμία χαραμάδα φωτός.

Όταν τα αφρικανικά ζόμπι επιτεθούν στο αδιανόητο "BLK ZMBY", "make no mistake". Ο Woods δεν διολισθαίνει σε κάποια, δήθεν αντικειμενική, κριτική ίσων αποστάσεων. Τα μυστικά που φέρει και αποκαλύπτει, οι πληγές που ανασύρει και οι φρίκες που ζει εκ νέου, προσωπικές ή συλλογικές, λειτουργούν ως φαντάσματα μνήμης. Το "Golliwog" είναι μια καλλιτεχνική, εξουθενωτική κατάθεση ενός μουσικού που εδώ και δεκαετίες κοιτάει το σκοτάδι κατάματα και γελά σαρδόνια. Η τέχνη του Woods δεν προσφέρει εύκολες απαντήσεις, ούτε ανακουφίζει. Το "Golliwog" επιστρέφει διαρκώς για να δώσει την επιλογή της διαφυγής από το συλλογικό και κοινωνικό αδιέξοδο, με το να τρυπήσει τους τοίχους που το φυλάκισαν ως μια ανάμνηση ενός κόσμου πραγματικού, που κάνει τη δυστοπία να κρύβεται από ντροπή.

Bandcamp
Spotify