Kiasmos

Κοιτώντας πέρα από είδη, οι συνεργασίες ανάμεσα σε φτασμένους καλλιτέχνες μοιάζουν διαχρονικά σα δίκοπο μαχαίρι. Όχι τόσο για τους ίδιους, αφού μακριά από την ασφάλεια του πλαισίου στο οποίο καθιερώθηκαν τα στραβοπατήματα παραγράφονται σχετικά εύκολα, όσο για το ίδιο το αποτέλεσμα. Κι αν έχουν μείνει supergroups στο χοντροντούλαπο της ιστορίας, κι αν έχουν σβήσει από τη συλλογική μνήμη βαρυσήμαντες δηλώσεις από εμπλεκόμενους σε σχετικά εγχειρήματα. Κόντρα σε κάθε απαισιόδοξο προγνωστικό, οι Kiasmos αποφεύγουν την παγίδα για δεύτερη φορά και συνεχίζουν να παίζουν σαν την εξαίρεση στον κανόνα.

Πριν έστω σου περάσει από το μυαλό να σχολιάσεις «σιγά τους φτασμένους», πάρε βαθιά ανάσα και κατάπιε το όσο είναι νωρίς. Γιατί, σίγουρα, το όνομα του Janus Rasmussen δεν είναι αυτό που θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει ως κράχτη, όταν όμως ακριβώς δίπλα του βρίσκεται ο Ólafur Arnalds το πράγμα γυρίζει ανάποδα πριν προλάβεις να πεις saman. Ίσως έχει να κάνει με τη στόχευση του ντουέτου. Ίσως με τα μυαλά που κουβαλάνε εκεί στον βορρά. Αν ρωτάς εμένα, ωστόσο, η επιτυχία της σύμπραξης έχει τη ρίζα της ακριβώς στο ταίριασμα των χαρακτήρων των δύο δημιουργών και τη μουσική αρμονία που υπάρχει ανάμεσά τους.

Παρότι ο ήχος κουβαλάει τόσο τις synthpop καταβολές του πρώτου, όσο και κάτι από το σύγχρονο κλασικό στυλ που έχει βάλει τον δεύτερο σε κάποιες από τις μεγαλύτερες αίθουσες ανά τον κόσμο, το σύνολο στην πράξη δεν γέρνει προς καμία από τις δύο. Τουλάχιστον όχι σε βαθμό ή έκταση που να χτυπάει. Οι μπασαριστές λούπες ισορροπούν με γλυκές μελωδίες. Οι μινιμαλιστικές φόρμες με καλαίσθητα εκμοντερνισμένη παραγωγή. Παρά το πόσο μελετημένες δείχνουν μέχρι και οι μικρότερες λεπτομέρειες, η ζεστασιά δεν χάνεται στιγμή. Για όλη την εμπορική γεύση που μπορεί να αφήσει σε πρώτη ανάγνωση, δεν υπάρχει ούτε ίχνος φθήνιας.

Η δεκαετία ανάμεσα στις δύο ολοκληρωμένες κυκλοφορίες, με τη μικρού μήκους σφήνα του "Blurred", λέει κάμποσα πράγματα. Μη μπεις περιμένοντας φανταχτερές συνεργασίες ή εύκολα ανοίγματα σε κυριολεκτικά pop ακροατήρια. Μην πάρεις τοις μετρητοίς την techno ταμπέλα που κάποιοι τους κολλάνε, κι ας υπάρχει βάση. Προτίμησε να το ακούσεις με ένα ζευγάρι δυνατά ακουστικά ή με όσο το δυνατόν λιγότερο εξωτερικό θόρυβο. Αν είσαι περισσότερο του οπτικοακουστικού, ή αν οτιδήποτε από την παραπάνω απόπειρα σχολιασμού σου κίνησε το ενδιαφέρον, δες την εμφάνιση από το Citadelle de Sisteron στη Γαλλία χωρίς δεύτερη σκέψη.