Release Athens (Sabaton, Blind Guardian, Epica, Enemy Of Reality, The Silent Rage) @ Πλατεία Νερού, 21/07/22

Μια metal γιορτή επικών διαστάσεων

Προτελευταία στροφή και καμπανάκι πριν το συγκλονιστικό φινάλε του Σαββάτου για το φετινό Release Athens Festival, μιας και βρισκόμαστε, λέμε τώρα, σε mood παγκοσμίου πρωταθλήματος στίβου, πριν μπούμε για τα καλά σε mood προκριματικών ευρωπαϊκών κυπέλλων, πρωταθλημάτων και διακοπών. Οι κορυφαίοι στο είδος τους Epica, οι λατρεμένοι εδώ και δεκαετίες για το ελληνικό κοινό Blind Guardian και οι εντυπωσιακοί Sabaton συνετέλεσαν σε μια metal γιορτή επικών διαστάσεων που θα θυμόμαστε για την πολύ όμορφη ατμόσφαιρα στο σύνολό της.

Το εξαιρετικό πακέτο θα συμπλήρωναν όπως και την Τρίτη δύο εγχώρια σχήματα, με πρώτους τους Silent Rage. Διαθέτοντας έναν ολοκληρωμένο δίσκο από το 2016 εν αναμονή του επόμενου, οι Αθηναίοι αποδείχθηκαν ιδανική επιλογή για το άνοιγμα του φεστιβάλ. Η ζέστη ήταν αρκετή, αρκετός ήταν και ο κόσμος που βρέθηκε εξαρχής στο κάγκελο, στηρίζοντας την εξαιρετική προσπάθεια και διάθεση της πεντάδας, φωνάζοντας μάλιστα δις το όνομα της μπάντας, ένα σπάνιο πράγματι στιγμυότυπο για opening act.

Silent Rage

Χωρίς να έχει κάποια χτυπητή αδυναμία ο ήχος δεν ήταν τέλειος, πιθανότατα ούτε οι Silent Rage ήταν ακριβώς τέλειοι στην προσπάθειά τους, απέδωσαν όμως το heavy metal τους ακριβώς όπως έπρεπε, με θάρρος, πίστη και τσαμπουκά. Έχοντας βάσεις στους Priest, τους Maiden και τους Accept χωρίς ξεκάθαρο σημείο αναφοράς, καλά παιξίματα, έναν πειστικό frontman και πατήματα στην σύγχρονη σκηνή, στο μισάωρο που τους αναλογούσε κέρδισαν το στοίχημα και έλαβαν ώθηση για τα επόμενα βήματά τους. Για να παραμείνουμε εντός κλίματος, θα τους ξαναέβλεπα ευχαρίστως σε οποιαδήποτε φεστιβαλική μέρα. [Θ.Ξ.]

Με αρκετό κόσμο να έχει ήδη συγκεντρωθεί μπροστά στην σκηνή, παρά τον έντονο ήλιο, οι Enemy Of Reality εμφανίστηκαν εν μέσω χειροκροτημάτων. Για την επόμενη μισή ώρα, το, ιδιαίτερα επικοινωνιακό, σχήμα θα παρουσίαζε με ορμή το υλικό του, με τρόπο όπου το αρχετυπικό τους συμφωνικό metal θα παρουσίαζε μια πιο άγρια τροπή. Πράγματι, οι κιθάρες ηχούσαν ογκώδεις, ενώ η Ηλιάνα Τσακιράκη με τις φωνητικές της ερμηνείες προσέδιδε τόσο μια δυναμική όσο και μια πιο θεατρική νότα όπου αυτό ήταν αναγκαίο.

Enemy Of Reality

Με τα κομμάτια του, προ εξαετίας πλέον, "Arakhne" , να στέκονται άκρως ικανοποιητικά ζωντανά, οι Enemy Of Reality παρουσίασαν επίσης συνθέσεις από το επερχόμενο άλμπουμ τους, οι οποίες ταίριαξαν στο κλίμα του σετ τους. Η επιλογή δε, λίγο πριν παραδώσουν τα ηνία της σκηνής στους Epica, αποτελώντας μια ταιριαστή πρόγευση, να κλείσουν την εμφάνισή τους, με την χαρακτηριστική τους διασκευή στο "Την Πατρίδα μ’ Έχασα" τους δικαίωσε πλήρως, όπως αποδείχθηκε και από τις αντιδράσεις του κοινού. [Α.Ζ.]

Enemy Of Reality

Για κάποιο λόγο οι Epica έχουν την ατυχία να παίζουν με ντάλα ήλιο. Ακόμη θυμάμαι το ψήσιμο στο Rockwave 2017 που όμως δεν πτόησε τους Oλλανδούς. Με τον κόσμο να είναι ήδη μπόλικος και ένθερμος, η μπάντα μας καλωσόρισε με το "Abyss Of Time" από το πιο πρόσφατο "Omega", οι ορέξεις τους φάνηκαν από νωρίς.

Epica

Με άκρως επαγγελματική εμφάνιση, έδειξαν να περνάνε καλά τόσο στις πιο λυρικές στιγμές όσο και στα ακραία σημεία των κομματιών όπως το "Essense Of Silence", ενώ η συμμετοχή του κόσμου φάνηκε να εκτιμάται από τη μπάντα που όχι μόνο έδειξε άψογη σκηνική παρουσία, αλλά και μπόλικα χαμόγελα ικανοποίησης από την υποδοχή του κοινού.

Το setlist ήταν αναμενόμενα βασισμένο κυρίως στις πιο πρόσφατες δουλειές τους, με το πάντα υπέροχο "Unchain Utopia" να ζορίζει πολλά λαρρύγια (αλλά όχι της Simone που ήταν σε εξαιρετική μέρα), το "Beyond The Matrix" να γίνεται αφορμή να χοροπηδήσει σχεδόν όλη η πλατεία νερού στους ρυθμούς των "metal aerobics" όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η Simone αλλά και το "The Sceleton Key" να δείχνει ότι συνολικά έχει χτιστεί ένα αξιοσημείωτο κοινό που ακολουθεί κάθε κυκλοφορία τους.

Epica

Δε θα μπορούσαν να λείπουν και οι κλασσικές στιγμές, με το "Cry For The Moon" να είναι highlight της εμφάνισης. ενώ στο "Sancta Terra" είχαμε και μια όμορφη αλληλεπίδραση με το κοινό και τον Coen Janssen (πλήκτρα) που έδινε το ρυθμό, ενώ δε δίστασε να κατέβει από τη σκηνή με τα ιδιαίτερα πλήκτρα του και να κάνει crowdsurfing παίζοντας. Στο κλείσιμο με το "Consign To Oblivion" είχαμε και προτροπή για wall of death από τη Simone, στο οποίο ειδικά οι νεαρότεροι του κοινού ανταποκρίθηκαν δεόντως.

Epica

Συνολικά η μπάντα ήταν σε μεγάλα κέφια, με άρτια απόδοση αλλά και ουσιαστική (αν και σε ένα βαθμό καλά σκηνοθετημένη) σκηνική παρουσία. Η θερμή υποδοχή του κόσμου έδωσε το κάτι παραπάνω στην απόδοσή τους, κι όπως χαρακτηριστικά είπε και ο mastermind της μπάντας Mark Janssen "δεν καταλαβαίνω γιατί ο Bruce Dickinson δε σας συμπάθησε, είστε φοβεροί". Μπορεί ο ήλιος να ζόρισε τη Simone που δε δίστασε να αποχωρήσει από τη σκηνή σε κάποια ορχηστρικά σημεία για να πάρει μια ανάσα, αλλά η εμφάνιση τους όχι μόνο ικανοποίησε τους (πολλούς) οπαδούς τους, μα σίγουρα τους έφερε και καινούριους. [N.K.]

SETLIST

Alpha - Anteludium (Intro)
Abyss Of Time - Countdown To Singularity
The Essence Of Silence
Victims Of Contingency
Unchain Utopia
The Skeleton Key
Cry for the Moon
Sancta Terra
The Obsessive Devotion
Code Of Life
Beyond The Matrix
Consign To Oblivion

Στο heavy metal υπάρχουν κάποιες σταθερές και μια εξ αυτών είναι οι Blind Guardian, όπως και η αμφίδρομη σχέση αγάπης που έχουν με το ελληνικό κοινό, από τα ‘90s ή τουλάχιστον όσο εγώ μπορώ να θυμηθώ. Κι αν δισκογραφικά εδώ και χρόνια η πορεία που έχουν πάρει είναι συζητήσιμη σε διάφορα επίπεδα, ποτέ μα ποτέ δεν έχασαν την αξιοπιστία, την αξιοπρέπεια και την καλλιτεχνική τους ταυτότητα ως συγκρότημα και κυρίως - όπως μας απέδειξαν για μια ακόμα φορά χτες το βράδυ - δεν έδωσαν ποτέ καμία δικαιολογία να μην θελήσει κάποιος να τους δει ζωντανά. Το αντίθετο!

Blind Guardian

Γνωρίζαμε εξαρχής πως το σετ θα ήταν αφιερωμένο στα τριάντα χρόνια από το "Somewhere Far Beyond", ένα από τα καλύτερα κι εμβληματικότερα άλμπουμ τους, από την χρυσή δισκογραφικά δεκαετία τους και το (υπέροχο) εξώφυλλο του δίσκου κοσμούσε το background της σκηνής όταν ξεκίνησε να ακούγεται από τα ηχεία, το "War Of Wrarh", η εισαγωγή ενός άλλου σπουδαίου άλμπουμ, του "Nightfall In Middle Earth". Με αυτό δόθηκε το έναυσμα, ώστε μαζί με το εκρηκτικό "Into The Storm" να ξεκινήσουν τα sing along και τα pit στο κοινό.

Blind Guardian

Δυστυχώς ο ήχος ήταν κακός και μπουκωμένος από τα μπάσα και η φωνή μετά βίας ακουγόταν, έστω κι αν αυτό δεν εμπόδισε κανέναν να σταματήσει να τραγουδάει. Ευτυχώς, το όλο ηχητικό θέμα διορθώθηκε πλήρως σταδιακά, με μοναδικό αστερίσκο το ότι η φωνή του Hansi Kursch ήταν σταθερά ένα επίπεδο πιο χαμηλά από ότι θα την ήθελα προσωπικά. Το εν λόγω θέμα, όμως, αποτέλεσε ψήγμα μπροστά στην θυελλώδη εμφάνιση που ακολούθησε, η οποία αποτελεί παράδειγμα του πως το πάθος και η αγάπη των οπαδών της metal μουσικής, όταν δεν ξεπερνάνε το όριο το καφριλικιού, μπορούν να απογειώσουν ένα live.

Blind Guardian

Είναι και τα τραγούδια ρε διάολε! Πως να μην ξελαρυγγιαστείς στο ρεφρέν του "Welcome To Dying" και πως να μείνεις αμέτοχος στο "Time What Is Time". Πως να μην ανοίξει pit στο "Journey Through The Dark" ή στο "Ashes To Ashes", πως να μην απολαύσεις το "Theater Of Pain" και να μην θυμηθείς το πόσο σε έχουν βοηθήσει να ταξιδέψεις με το νου και να ξεχαστείς τα άλμπουμ των Guardian, χάνοντας το δρόμο σου στο "The Quest For Tanelorn".

Blind Guardian

Πέραν του ομώνυμου ύμνου που κλείνει το "Somewhere Far Beyond" το οποίο αποδόθηκε εντυπωσιακά, τα highlights ήταν τα αναμενόμενα και δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς: Το sing along του κοινού στο "The Bard’s Song - In The Forest" είναι μια μοναδική συναυλιακή στιγμή πάντα, κάτι που θα βιώσεις μόνο σε ένα live των Blind Guardian. Tο "Mirror, Mirror" φαντάζομαι πως έχει κερδίσει μια θέση στη συλλογική μας μνήμη ως ένα από τα πιο αγαπημένα metal τραγούδια, ανεξαρτήτου υπό-είδους και εννοείται πως συνοδεύτηκε κι από ενθουσιασμό (ε και λίγα καπνογόνα). Και, τέλος, το κλείσιμο του "Valhalla" με το εμβληματικό ρεφραίν και το μακροσκελές «δικό σας» να μοιάζει σαν μια ανταπόδοση της αγάπης από τους οπαδούς προς το συγκρότημα.

Blind Guardian

Έχουν περάσει πάνω από είκοσι χρόνια από την πρώτη φορά που είδα ζωντανά τους Blind Guardian και η απόλαυση να τους βλέπω ζωντανά παραμένει η ίδια, έστω κι αν εκείνος ο έφηβος που έπαιζε rpg, διάβαζε βιβλία του Τόλκιν και περίμενε να βγουν οι ταινίες του Lord Of The Rings αποτελεί μια σχεδόν ξεχασμένη ανάμνηση. Απέραντη αγάπη και σεβασμός, κι ας μας έκοψαν 2-3 τραγούδια από το σετ που ανυπομονούσαμε να ακούσουμε. Μας τα χρωστάνε για την επόμενη φορά, για την οποία ο Hansi είπε ότι ο πήχης μπήκε πολύ ψηλά μετά από αυτή την βραδιά. Θα είμαστε εκεί, όπως και να έχει. [Χ.Κ.]

SETLIST

Into The Storm
Welcome To Dying
Somewhere Far Beyond
Time What Is Time
Journey Through The Dark
Black Chamber
Theatre Of Pain
The Quest For Tanelorn
Ashes To Ashes
The Bard's Song - In The Forest
The Bard's Song - The Hobbit
The Piper's Calling
Somewhere Far Beyond

Encore:

Mirror Mirror
Valhall

Ελάχιστα λεπτά μετά τις έντεκα και ενώ είχαν προηγηθεί οι προβλεπόμενες εισαγωγές από τα ηχεία, οι Sabaton όρμησαν στην σκηνή με το "Ghost Division", προσφέροντας ταυτόχρονα μία εντυπωσιακή εικόνα με τα αναλογούντα στην συγκυρία πυροτεχνήματα. Με τα σακιά, το drum set επάνω στο τανκ και το ερείπιο να αποτελούν το βασικό σκηνικό, το ενθουσιώδες κοινό συμμετέχει εξαρχής ενεργά και οι φλόγες που ξεπετάγονται συχνά πυκνά δίνουν τον τόνο για το υπόλοιπο της βραδιάς.

Sabaton

Ο μεγάλος ήχος που αρμόζει σε μπάντα αυτού του επιπέδου δεσπόζει και οι εκτελέσεις είναι θαυμάσιες, παρά τα εμφανή προηχογραφημένα μέρη. Επόμενο highlight το "The Red Baron" και κολλητά το "The Attack Of The Dead Men" με καπνογόνο στην αρένα και αντιασφυξιογόνες μάσκες επί σκηνής. Οι κεραυνοί του "Steel Commanders" φέρνουν το "Carolus Rex" από το τρομερό ομότιτλο άλμπουμ και μέσα σε κλίμα γενικότερης ευφορίας  φτάνουμε σιγά σιγά στο φινάλε του main set.

Sabaton

Στο «δικό μας» "Sparta" οι ιαχές ου-χα κατακλύζουν την Πλατεία Νερού και το κλίμα του "300" αναβιώνει, ο παλιός Par Sundstrom μας κανακεύει αναφέροντας ότι είμαστε το καλύτερο κοινό στον κόσμο και το main set ολοκληρώνεται με το κατά τα άλλα όμορφο "Christmas Truce". Κατά τα άλλα επειδή η θεματολογία και το δέντρο που δεσπόζει στο video wall μας προκαλεί μια μικρή σύγχυση, αναμένοντας τον πρώτο πραγματικό καύσωνα του καλοκαιριού.

Sabaton

Το πρώτο κομμάτι του encore δεν είναι άλλο από το "Primo Victoria" και είναι μεγαλιώδες. Σε ένα deja vu από την συναυλία των Maiden πριν το επίσης encore "Aces High" ακούμε το θρυλικό "never surrender" του Churchlill και η κόλαση ξεσπάει. Κανονιές, καπνογόνα, κακός χαμός και όλα τα καλά. "Swedish Pagans" στο καπάκι, και στην αρένα συμβαίνει κάτι αντίστοιχο με τους πλέον ευφυείς πανηγυρισμούς που έχουμε δει στα ποδοσφαιρικά γήπεδα μετά από επίτευξη τέρματος.

Sabaton

Ενα τετράγωνο pit ανοίγει αλλά οι οπαδοί δεν στροβιλίζονται παρά τραβάνε κουπί καθισμένοι στο έδαφος! Ο επιβλητικός frontman Joakim Broden απευθύνεται στο κοινό για τελευταία φορά, επισημαίνοντας ότι όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν (εγώ θα πω ότι είναι καλύτερα να φεύγεις από το πάρτι όσο ακόμα περνάς καλά), παρατηρώντας παράλληλα ότι το κοινό των Sabaton στην Ελλάδα γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο.

Sabaton

Κατά καιρούς έχουν ειπωθεί διάφορα για τους Σουηδούς τα οποία δεν είναι της παρούσης. Ακόμη και ο φανατικότερος πολέμιός τους πάντως οφείλει να αναγνωρίσει ότι έχουν καταφέρει πολλά με το σπαθί τους, ξεκινώντας τις εμφανίσεις τους στην Ελλάδα στις αρχές του 2009, από το Texas Necropolis και το Harley, για να φτάσουν φέτος επικεφαλής σε ένα φεστιβάλ όπως το Release. Δεν θα ήταν μάλιστα υπερβολή να πούμε ότι πλέον μας τιμά η παρουσία τους στην χώρα μας.

Sabaton

Και με τη σειρά τους μας τιμούν κι εκείνοι με τραγούδια όπως το "Coat of Arms", που αποτέλεσε το δεύτερο encore μετά το φλέγομενο "To Hell And Back" και τον ιδανικό επίλογο σε μια ιδιαίτερα επιτυχημένη φεστιβαλική ημέρα. Κάποσες ώρες αργότερα πάντως, εξακολουθεί να τριγυρνάει στο μυαλό μου η μελωδία του "The Bard's Song", αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία... [Θ.Ξ.]

SETLIST

Ghost Division
Stormtroopers
Great War
The Red Baron
Bismarck
The Attack Of The Dead Men
Soldier Of Heaven
Steel Commanders
Carolus Rex
Night Witches
Dreadnought
The Last Stand
Sparta
Christmas Truce

Encore:

Primo Victoria
Swedish Pagans
To Hell And Back

Encore 2:

Coat of Arm

  • SHARE
  • TWEET