Spiritualized

To 'πε και το έκανε ο Pierce. Δημιούργησε έναν δίσκο αντάξιο του κλασικού πλέον "Ladies And Gentlemen We Are Floating In Space". Βαριά κουβέντα μεν, αρκετά αληθινή δε. H τελευταία δουλειά των Spiritualized χαρακτηρίζεται από όλα εκείνα τα στοιχεία για τα οποία έγιναν γνωστοί και αγαπήθηκαν. Λυρικός, επικός, ονειρικός, νοσταλγικός, ελπιδοφόρος, φασαριόζικος, ικανός να διαταράξει κάθε λεπτό την ψυχοσύνθεση του ακροατή.

Όμως όλα τα όμορφα πράγματα σε τούτο τον μάταιο κόσμο έχουν ένα τέλος και ο Pierce αποφάσισε να το δώσει πρόωρα στην μπάντα του, αφού σύμφωνα με τα λεγόμενά του, ο εν λόγω δίσκος αποτελεί τον τελευταίο. Όλα αυτά τα χρόνια αφιερώθηκε πλήρως στις συνθέσεις του, πέρασε μία μεγάλη περιπέτεια υγείας και θεωρεί ότι μπορεί πλέον να αποσυρθεί από την ενεργό δράση έχοντας συνεισφέρει με όλο του το «είναι» στην παγκόσμια μουσική κοινότητα.

Ο συγκεκριμένος δίσκος αποτελεί τον όγδοο του συγκροτήματος και κυκλοφορεί έξι χρόνια μετά το αρκετά επιτυχημένο "Sweet Heart Sweet Light". Ένα μεγάλο μέρος των ηχογραφήσεων έγινε στο σπίτι του Pierce, ενώ ο ίδιος ανέλαβε την παραγωγή. Σε αυτό το άλμπουμ συνδυάζονται όλες οι επιρροές και οι τεχνικές του Pierce με φοβερή συνοχή, μέσα σε κάθε τραγούδι ξεχωριστά, αλλά και σε ολόκληρο τον δίσκο. Όπως το εναρκτήριο "A Perfect Miracle". Μία ωδή στον έρωτα που αρχίζει με μια απλή κιθάρα και τη χαλαρή φωνή του Pierce και καταλήγει σε πλήρη ορχήστρα και επικές διφωνίες που θυμίζουν έντονα το κομμάτι "Ladies And Gentlemen...". Ακολουθεί η μπαλάντα "I' m Your Man" και το "Here It Comes (The Road) Let's Go" ώστε ένα συναισθηματικά φορτισμένο πρώτο μέρος του δίσκου να κλείσει με το "Let's Dance".

Στη συνέχεια ακολουθεί η γνωστή φασαρία στo "On The Sunshine" και στην ακραία της μορφή στο "The Morning After" του οποίου τα τελευταία τέσσερα λεπτά κουράζουν αρκετά, καθώς περισσότερο εκνευριστική παρά «διαστημική» μπορεί να χαρακτηριστεί η σύμπραξη όλων των εφέ, των κρουστών, των πνευστών, των φωνητικών και οτιδήποτε άλλου βρέθηκε στα χέρια του συγκροτήματος. Πρέπει όμως να αναφερθεί πως ενδιάμεσα από τα δύο αυτά κομμάτια υπάρχει το "Damaged", ίσως το καλύτερο του δίσκου. Είναι ό,τι πιο κοντά στον space rock χαρακτηρισμό του συγκροτήματος, με Sigur Ros αναφορές και στίχους που εξαϋλώνουν την ανθρώπινη ύπαρξη μέσα στον χώρο και στον χρόνο.

Στο τέλος του δίσκου παρατηρείται μια επανάληψη διαθέσεων αφού τα "The Prize" και "Sail On Through" αν και αρκετά όμορφα τραγούδια δεν προσφέρουν κάτι καινούργιο το οποίο θα προσάψει το ενδιαφέρον, απλά αποτελούν ένα καλό κλείσιμο, ενός καλού άλμπουμ.

Η απορία όλων είναι αν ο κύριος Spaceman θα σταματήσει εδώ ή μετά από μερικά χρόνια θα επαναδραστηριοποιήσει το συγκρότημα με σκοπό κάποια περαιτέρω κυκλοφορία. Το σίγουρο είναι πως κάθε δημιουργία των Spiritualized έχει να προσφέρει πολλά στα αυτιά των φίλων τους και η απουσία τους θα γίνει αισθητή στους κύκλους του space rock.