Celtic Frost

Μετά από 3,5 χρόνια συνολικής δουλειάς σε στούντιο και σύνθεσης των κομματιών, οι Celtic Frost επανήλθαν στο προσκήνιο με το ένατο κατά σειρά άλμπουμ τους με τίτλο "Monotheist". Η αλήθεια είναι ότι περίμενα με πολύ αγωνία να ακούσω τη δουλειά τους αυτή γιατί τόσα πολλά είχαν ακουστεί όλο αυτό το διάστημα της δισκογραφικής τους απουσίας για το γράψιμο των κομματιών, την παραγωγή, που εδώ είναι εξ ολοκλήρου δική τους, και γενικά για το όλο στήσιμο του άλμπουμ.

Όπως και σε προηγούμενα, έτσι και εδώ το concept έχει να κάνει με τη σχέση ανάμεσα στο Θεό και την ατομική μονοθεϊστική ανθρώπινη οντότητα. Ο ήχος είναι αρκετά βαρύς με ζωηρά, ρυθμικά riffs που δίνουν την ευκαιρία στον ακροατή να ανακαλύψει σιγά - σιγά το συναίσθημα και την ένταση που κρύβονται πίσω απ' αυτά. Οι στίχοι κρύβουν μία νωθρότητα και μία μελαγχολία σε μερικά σημεία, αν και παραμένουν αρκετά προκλητικοί. Κατά ένα παράξενο τρόπο, καταφέρνουν να αναμίξουν στοιχεία του παρελθόντος με κάτι καινούριο και το αποτέλεσμα είναι αυτό που ακούμε σε αυτόν τον δίσκο.

Με μία αρκετά δυναμική αρχή με το "Progeny" μπορούμε εύκολα να διακρίνουμε την επιθετικότητα των βασανιστικών riffs σε ορισμένα σημεία. Καλύτερες στιγμές το "Ground" και το "Drown In Ashes" όπου έχει γίνει μία καλή μίξη του σταθερού ήχου με τον αιθέριο, χάρη στα γυναικεία φωνητικά. Δημιουργικές στιγμές που κάθε συγκρότημα θα ήταν περήφανο να ονομάζει δικές του.

Και εδώ προσπαθούν να ξεσηκώσουν, να ευαισθητοποιήσουν και να επικοινωνήσουν με το κοινό τους και τα καταφέρνουν πολύ καλά. Το τραχύ τους στυλ όμως δυστυχώς δεν τους αφήνει χώρο να αναπτυχθούν μουσικά, είναι πολύ συμμετρικοί και απόλυτοι στην εκτέλεση των κομματιών τους - δεν υπάρχει μαγεία. Είναι πάντως μία καλή υπόσχεση γι' αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει στο μέλλον.

"... Oh God, why are you forsaken me? ..."