Greenleaf

Echoes From A Mass

Napalm Records (2021)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 16/03/2021
Εν αρχή ην ο Hendrix. Μετά ήρθαν οι Kyuss και τώρα είναι η δικιά τους σειρά. Well done gents, well done
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Αυτό το πολύπαθο stoner rock που αποθεώθηκε, έγινε μόδα και με μαθητική ακρίβεια οδηγήθηκε στη σταύρωση μέσω της παρακμής και της ευρείας κατανάλωσής του, χρήζει μελέτης και ανάλυσης. Το να μιλάμε ακόμα το 2021 γι' αυτό το μουσικό ιδίωμα, αποτελεί άθλο. Έχει χάσει την αίγλη του ναι, υπάρχουν όμως οι καλλιτέχνες εκείνοι που δίνουν το ερέθισμα να μην το διαγράψεις.

Η συνεχόμενη και ουσιαστική παρουσία των Σουηδών στην πρόσφατη δισκογραφία είναι ένας από τους κυριότερους λόγους γι' αυτό. Η παρατεταμένη εξαιρετική τους κατάσταση εμφανίζεται κι εδώ. Έχοντας βρει εδώ και κανα δυο δίσκους την ιδανική φόρμουλα stoner / heavy / blues rock, συνεχίζουν με τα συστατικά αυτής. Η μελωδία υπάρχει σε πληθώρα κι αυτό που είχα σε αναμονή ήταν να βρω την πρώτη τραγουδάρα.

Ένα από τα χαρακτηριστικά των Greenleaf, είναι πως σε κάθε δίσκο τους έχουν τουλάχιστον δυο συνθέσεις / ύμνους κι όχι απαραίτητα ραδιοφωνικά χιτάκια. Το πρώτο τους single δεν είναι τέτοιο, λίγο μετά όμως έρχεται το "Needle In My Eye". Να με συμπαθάτε, αλλά αυτό θα κυκλοφορούσα. Ειδικά τα πρώτα του δευτερόλεπτα με την in your face εισαγωγή των ντραμς δημιουργούν παραισθήσεις. Συγκλονιστικές παραισθήσεις.

Αλλά και στη δεύτερη επιλογή τους έχω τις ενστάσεις μου, με την κυριότερη εξ αυτών ν' ακούει στον τίτλο "Hang On": Ένα heavy rock ζεϊμπέκικο με τσαλίμια κι απίθανα φωνητικά γυρίσματα. Δεν έχω ακούσει και πολλά στη ζωή μου. Περί ορέξεως θα μου πεις και θα ‘χεις τα δίκια σου, αλλά υπάρχουν επίσης το "March On Higher Grounds"... το οργασμικό "On Wings Of Gold"... α, κι ένας σπαραξικάρδιος Johnny Cash επίλογος goddammit.

Οπότε οι μόνες μου ενστάσεις είναι η επιλογή των singles; Κοίτα να δεις που δεν έχω να προσάψω κάτι άλλο. Συνεπείς είναι, δημιουργικοί είναι, γράφουν ακόμα τραγουδάρες και κολληματικά riff να τα σφυρίζεις σε ανύποπτο χρόνο και το κυριότερο; Δίνουν νέα πνοή στο stoner rock, ακόμα κι αν δεν το λέμε έτσι, με προσθαφαιρέσεις.

Μειώνοντας το fuzz κι εμπλουτίζοντας το ιδίωμα με διαφορετικά αλλά συγγενικά ηχοχρώματα. Και όχι, δεν αναφέρομαι στην ψυχεδέλεια. Υπάρχει μια διάχυτη λυρικότητα εδώ και το μυαλό έβαλε επιτέλους μια τάξη. Hendrix, Kyuss & Greenleaf είναι οι απαντήσεις. Τα τρία αντίστοιχα ερωτήματα; Εύκολα είναι. Σα να κλέβεις τυφλό. Σε εκκλησία.

  • SHARE
  • TWEET