Firewind

Δεν έχει σημασία να εξηγήσουμε για μία ακόμη φορά πόσο σημαντικό συγκρότημα υπήρξαν οι Firewind για την ελληνική metal σκηνή ή πόσο καταξιωμένος κιθαρίστας είναι ο Gus G. Αξίζει όμως να σταθούμε στο γεγονός ότι οι κατά βάσει Θεσσαλονικείς έχουν συμπληρώσει ήδη δύο δεκαετίες επιτυχημένης καριέρας, με αφετηρία το ντεμπούτο "Between Heaven And Hell" του 2002. Και συνεχίζουν. Υπηρετώντας το μελωδικό heavy/power, ένα ιδίωμα που έχει πάψει να είναι ιδιαίτερα εμπορικό εδώ και πάρα πολλά. Συνεχίζουν με μοναδικό τους όπλο τη μουσική που αγαπούν και κατέχουν σε βάθος. Χωρίς να φορούν ηλίθια κοστούμια, χωρίς να βασίζονται σε υποτίθεται ψαρωτικά concept.

Όπως φανερώνει ο πλήρης τίτλος, το "Still Raging - 20th Anniversary Show - Live At Principal Club Theater" αποτελεί εορτασμό για τα 20 χρόνια των Firewind, και προέρχεται από την επετειακού χαρακτήρα ζωντανή εμφάνιση της τετράδας στο Principal Club Theater της Θεσσαλονίκης την 1η Οκτωβρίου του 2022, με την αντίστοιχη συναυλία στην Αθήνα να πραγματοποιείται μία ημέρα νωρίτερα. Για την ιστορία, έχουν προηγηθεί το live άλμπουμ και video "Live Premonition" το 2008, καθώς και το "Apotheosis - Live 2012" σε συνέχεια των διπλών επετειακών συναυλιών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη για τα δέκα τότε χρόνια.

Με το "Still Raging", οι Firewind επαναλαμβάνουν το μοτίβο του "Live Premonition", με την ηχογράφηση και βιντεοσκόπηση να πραγματοποιούνται στη συμπρωτεύουσα και να αποτυπώνονται στο διπλό CD και Blu-Ray, ενώ όπως αναφέρει και ο ίδιος ο Gus G. απευθυνόμενος στο κοινό φυσικά στα ελληνικά, σηματοδοτείται η επιστροφή της μπάντας για συναυλία στη Θεσσαλονίκη μετά από πέντε ολόκληρα χρόνια. Βασικό στοίχημα που κερδίζεται με το παρόν άλμπουμ είναι η αξιοπιστία της μπάντας ως τετράδας στο σανίδι, με τις τόσο όσο πλάτες των πλήκτρων να μην ενοχλούν. Αντιθέτως, το αποτέλεσμα ακούγεται 100% φυσικό και αληθινό, με ιδανική μίξη ώστε το κοινό να ακούγεται ξεκάθαρα. Ομοίως, εξαιρετική είναι και η βιντεοσκόπηση.

Στα περί τετράδας, ο Gus G. θα μπορούσε να γεμίζει μια σκηνή μόνος του, με την απαράμιλλη τεχνική και κιθαριστική αισθητική του, έχει όμως την τύχη να συνοδεύεται όλα αυτά τα χρόνια από τον μπασισταρά Πέτρο Χριστοδουλίδη, αλλά και από τον τέλειο παικτικά ντράμερ Jo Nunez, από το 2011 παρακαλώ. Όσον αφορά την νευραλγική θέση του τραγουδιστή, ο Herbie Langhans φαίνεται να αποτελεί ιδανική λύση, βγάζοντας με άνεση και ζωντάνια όλο το πρόγραμμα. Αν και προσωπικά προτιμώ το μελωδικό heavy/power με λιγότερο γρέζι στη φωνή, οφείλω να ομολογήσω ότι ο συμπαθέστατος και ορεξάτος Herbie κερδίζει με το σπαθί του της εντυπώσεις καθ' όλη την διάρκεια των 100 και πλέον λεπτών.

Όσον αφορά την επιλογή των 20 συνολικά τραγουδιών, αναμενόμενα το βάρος πέφτει στο εξαιρετικό και πιο πρόσφατο "Firewind", χωρίς βεβαίως να λείπουν τα ταιριαστά στην περίσταση deep cuts, με έξτρα περιποίηση την διασκευή του "Maniac". Μέτριες στιγμές δεν υπάρχουν. Αντιθέτως, είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαλέξει κανείς τις κορυφαίες. Και αυτό γιατί δίπλα στα καταξιωμένα και γνωστότερα κομμάτια των Firewind, στέκονται αντάξια τα πιο πρόσφατα "Orbitual Sunrise", "Overdrive", "Break Away", "Rising Fire" και "Ode to Leonidas". Για να είμαστε ειλικρινείς όμως, δύσκολα μπορούν να κοντραριστούν τα "Head Up High" και "Mercenary Man" με τα υπέροχα μπασίματά τους, το καταιγιστικό "Destination Forever" ή το catchy "Falling Τo Pieces" στο grand finale, όπως επιβεβαιώνει η μεγάλη συμμετοχή του κοινού.

Αν πρέπει όμως να κρατήσω ένα στιγμιότυπο από το "Still Raging", αλλά και από ολόκληρη την καριέρα των Firewind, θα επιλέξω το ασύγκριτο "The Fire & The Fury". Για όλους εμάς τους μεταλλάδες που μας αρέσουν τα εντυπωσιακά πλην ουσιαστικά παιξίματα, τα instrumental κομμάτια αποτελεούν σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του heavy metal, και αναμφίβολα, ο Gus G. και οι Firewind μπορούν να υπερηφανεύονται ότι διαθέτουν ένα από τα κορυφαία. Η εκτέλεση εδώ είναι ψαρωτική, με μια φλεγόμενη Jackson κι ένα πέρασμα από "Misirlou". Ένα τόσο ταιριαστό πέρασμα που θυμίζει την «αδικία» του "Περασμένες Μου Αγάπες". Αλλά δεν είναι ο χρόνος και ο τόπος για γκρίνιες. Χρόνια πολλά Firewind! Να 'μαστε καλά και να τα ξαναπούμε στα 30!