Arcadian Child

Superfonica

Rogue Wave (2018)
Από τον Θοδωρή Ξουρίδα, 27/03/2019
Οι Κύπριοι συνεχίζουν ψυχεδελικά και έχουν τα φόντα να αντέξουν στη δοκιμασία του χρόνου
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Έναν περίπου χρόνο μετά το ντεμπούτο τους "Afterglow", οι Κύπριοι Arcadian Child επέστρεψαν στο φινάλε του '18 με το "Superfonica", τηρώντας εκείνη την ωραία παράδοση, κυρίως των '60s και των '70s, με τις απανωτές ετήσιες κυκλοφορίες. Και αν το πρώτο έτεινε περισσότερο προς το alternative με τα ψυχεδελικά στοιχεία να απαντώνται σε λανθάνουσα μορφή, το δεύτερο και κατά οκτώ λεπτά μεγαλύτερο σε διάρκεια, παρότι περιλαμβάνει επίσης οκτώ κομμάτια, αποτελεί σαφή αλλαγή κατεύθυνσης προς καθαρά ψυχεδελικά τοπία.

Και όταν λέμε ψυχεδελικά τοπία δεν εννοούμε τη στείρα αναπαραγωγή της γνώριμης, μονότονης ως επί το πλέιστον ατμόσφαιρας, αλλά ένα πολύ όμορφο χαρμάνι διαφορετικών επιρροών, παιξιμάτων, μελωδιών, ρυθμών, ήχων και διαθέσεων που απελευθερώνει και ουχί δεσμεύει τους δημιουργούς, σε αντιστοιχία με ότι συμβαίνει στο σύγχρονο progressive rock/metal. Η γενικότερη αύρα του άλμπουμ κατατάσσει τους Arcadian Child στην περισσότερο μοντέρνα παρά αναχρονιστική πλευρά των πραγμάτων, χωρίς βεβαίως να λείπουν τα στοιχεία που μαρτυρούν γνώση και αφομοίωση της χρυσής εποχής.

Το άνοιγμα με το "Bain Marie" φανερώνει τις υφολογικές διαθέσεις της τετράδας, εν συνεχεία το "Twist Your Spirit" είναι το rocker που χρειάζεται σε κάθε rock δίσκο, ενώ οι γνώριμες μελωδίες των "Brothers" και "Constellations" χαρακτηρίζουν θετικά τα τραγούδια. Η έναρξη της δεύτερης πλευράς με το "Painting" λειτουργεί τρόπον τινά ως repsise, "She Flows" και "Before We Die" αποτελούν τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα του σημερινού ηχητικού τοπίου, ενώ παραπάνω από εξαιρετικό είναι το φινάλε με το "The March".

Βρισκόμαστε στο σταυροδρόμι είθισται να λέγεται, με το ένα πόδι στην ανατολή και το άλλο στη δύση, οπότε σχεδόν αξιωματικά υπάρχει κατάλληλο υπόβαθρο για τη μίξη των δύο πλευρών. Στο εν λόγω τραγούδι, οι Arcadian Child συνδυάζουν με θαυμάσιο τρόπο τις ανατολίτικες μελωδίες με τις κλασικές rock φόρμες, επιβεβαιώνοντας πως λόγω καταγωγής και θέσης διαθέτουν συγκριτικό πλεονέκτημα σε αντίστοιχες παντρειές, το οποίο θα μπορούσαν κάλλιστα να εκμεταλλευτούν περαιτέρω στο μέλλον.

Εκτελέσεις, ερμηνείες και παραγωγή υπηρετούν σωστά και χωρίς υπερβολές τα κυρίαρχα τραγούδια, συντελώντας στη σωστή ροή παρά τις διακυμάνσεις, σε ένα άλμπουμ που εκτός από την πολύ καλή αποδοχή που γνώρισε καταρχάς, φαίνεται πως μπορεί να αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου. Κάθε μπάντα που σέβεται τον εαυτό της και το κοινό στο οποίο απευθύνεται, ιδανικά διατηρεί τα κεκτημένα χτίζοντας πάνω σε αυτά, και οι Arcadian Child με το "Superfonica" αποδεικνύουν, ανεξαρτήτως μουσικού γούστου, πως όχι μόνο εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία αλλά έχουν τα φόντα τουλάχιστον να διατηρηθούν σε αυτήν.

  • SHARE
  • TWEET