ProgSession #14: Triumvirat

Όση χαρά προσφέρει στους απανταχού μουσικόφιλους η παρακολούθηση της επικαιρότητας και η βιωματική συναίσθηση του παρόντος, άλλο τόσο, και ίσως και περισσότερο, ενδιαφέρον έχει η ενασχόληση με το άγνωστο παρελθόν, με το σκάλισμα της Ιστορίας, με τις πιο αφώτιστες γωνιές της. Στα πλαίσια αυτής της διαστροφής, το Rocking.gr κάθε μήνα θα παρουσιάζει, μέσω μίας στήλης που καθόλου τυχαία επέλεξε να παίξει με τις λέξεις progress και obsession, ένα δίσκο από το ευρύτατο φάσμα και την κληρονομιά του progressive rock, που δεν κατάφερε ποτέ να ξεφύγει ενός cult συλλεκτικού επιπέδου.

Days of progressive past Vol. 14:

Triumvirat - Mediterranean Tales (Across The Waters)
1972
Harvest

Στις αρχές και τα μέσα της δεκαετίας του '70, η γερμανική progressive σκηνή ταυτίστηκε περισσότερο με το kraut και την ψυχεδέλεια, παρά με το καθαυτό progressive, το πομπώδες, το υπερβολικά φορτωμένο με ιδέες και περίπλοκες θεματολογίες να το διακατέχουν. Εκείνη την περίοδο μεσουράνησε μια all star μπάντα, η οποία έκανε παγκόσμια επιτυχία και εν μέρει εκπροσώπησε τα παραπάνω στοιχεία της Progressive Rock κοσμοθεωρίας. Ο λόγος για τους Emerson, Lake & Palmer, οι οποίοι ήδη από το ντεμπούτο τους κατάφεραν να δημιουργήσουν  έναν ισχυρό πυρήνα οπαδών και να σπρώξουν πολλές σύγχρονες μπάντες τους να επιδιώξουν την επιτυχία που είχε το μαγικό τρίο.

Μεταξύ αυτών και οι Γερμανοί Triumvirat, οι οποίοι με το ντεμπούτο τους, "Mediterranean Tales" παρέδωσαν ένα χαρακτηριστικό δίσκο συμφωνικού Progressive και άνοιξαν τον δρόμο για μερικές ακόμα ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες που ακολούθησαν, όπως για παράδειγμα το "Illusions On A Double Dimple". Το εξαιρετικό ντεμπούτο με άρωμα Μεσογείου και φυσικά την Ελλάδα να φιγουράρει στο εξώφυλλο ως χάρτης εποχής, αντιπαρέβαλλε την μπάντα στον σύγχρονο τότε χάρτη του progressive rock με εμφανείς τις επιρροές βέβαια από τους ELP, τους The Nice, το γκρουπ δηλαδή του Keith Emerson πριν ενταχθεί στο supergroup των ELP, αλλά και τους Beggar's Opera. Οι Triumvirat ως τρίο (άλλη μια ομοιότητα με ELP) όπως είναι φυσικό περιστράφηκαν γύρω από τον πληκτρά, mastermind και ιδρυτικό μέλος, Jürgen Fritz, ο οποίος ανέλαβε και μερικά από τα φωνητικά όπου χρειάστηκε, στο ενδιάμεσο των προοδευτικών εξάρσεων και στις στιγμές που το πομπώδες και υπερβολικό αναζήτησαν την αρωγή του. Η χαρακτηριστική, πιο jazzy χροιά του μπασίστα και τραγουδιστή, Hans Pape παράλληλα με τα backing vocals του Fritz μετέτρεψε το άλμπουμ σε μια άκρως ενδιαφέρουσα εξιστόρηση.

Από το πρώτο κιόλας άλμπουμ τους οι Γερμανοί παρουσίασαν στοιχεία που φανερώνουν την προσωπικότητα της μπάντας και μέσα από έναν ήχο που θα μπορούσε πολύ εύκολα να χαρακτηριστεί -ελέω και της εποχής εκείνης- ανανεωτικός. Σίγουρα οι επιρροές είναι εμφανείς από τα πρώτα κιόλας ακούσματα, αλλά ως ντεμπούτο καταφέρνει από μόνο του σχεδόν να απαγκιστρωθεί από αυτές, μιας και το power trio εκτός της εκτελεστικής δεινότητας που απαιτείται για να αποδώσει τις πιο πληθωρικές-απαιτητικές στιγμές του άλμπουμ, δείχνει ικανό να συμβαδίσει με τις συνθετικές ορμές και να παραδώσει τέσσερις συνθέσεις που χαρακτηρίζονται από ωριμότητα και μια έντονη επική διάθεση.

Όπως λοιπόν και στις παραπάνω μπάντες που αναφέρθησαν, ο συνθετικός και εκτελεστικός οίστρος των Triumvirat προσανατολίζεται και κινείται γύρω από τις εμπνεύσεις και τον πρωταγωνιστικό ρόλο των πλήκτρων. Και όπως κάθε βιρτουόζος πληκτράς της εποχής έβρισκε καταφύγιο στις παρελθούσες, μεγάλες στιγμές της κλασικής μουσικής και τους συνθέτες, έτσι και ο Jurgen Fritz προσθέτει πινελιές από Mozart. Ως βιρτουόζος βέβαια, πειραματίζεται και δείχνει το ταλέντο του με Hammond, electric piano και μερικά ακόμα sythesizers παίζοντας με εξαιρετική ευκολία κάτι που σαφώς και αποτελεί τον πρώτο και κύριο λόγο των συγκρίσεων με τους ELP. Παρόλα αυτά το συμφωνικό Progressive των Triumvirat αποτελεί ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα της υπερπληθώρας αξιόλογων μουσικών και γκρουπ στον ευρωπαϊκό χώρο από τις αρχές της δεκαετίας του '70. Από το καταπληκτικό  δεκαεξάλεπτο "Across The Waters" που εξελίσσεται εντυπωσιακά και μέσα σε ένα πλήθος αλλαγών και πολύπλοκων περασμάτων, μέχρι και το "Broken Mirror" η μπάντα παρουσιάζει ένα πλήρες άλμπουμ, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να πρωταγωνιστήσει και στην εποχή του και να αντιπαρέρχεται σε συγκρίσεις τους μεγάλους του είδους. Απλά οι Γερμανοί έκαναν την είσοδό τους στη δισκογραφία μόλις μετά το "Tarkus" και το "Trilogy" προτού τα διαδεχθεί το "Brain Salad Surgery"...

Οι Triumvirat στη συνέχεια, μετά από διάφορες αλλαγές και προσθήκες στην σύνθεσή τους, κατάφεραν να διατηρήσουν ένα υψηλό συνθετικό επίπεδο και με έξι ακόμα συνολικά άλμπουμ, να συνδράμουν και αυτοί στην παρακαταθήκη της γερμανικής progressive rock σκηνής των 70s. Προτεινόμενο άλμπουμ και το "Illusions On A Double Dimple".

Τον επόμενο μήνα το ProgSession θα πιάσει ...πάτο.