Release Athens (New Order, Johnny Marr, Morcheeba, Fontaines D.C, Ta Toy Boy) @ Πλατεία Νερού, 16/06/19

Η βρετανική επέλαση εξελίχθηκε στο μεγαλύτερο πάρτι του καλοκαιριού

Η Κυριακή πριν του Αγίου Πνεύματος δεν ενδείκνυται για παραμονή στην πόλη, πόσω μάλλον όταν αυτή η πόλη λέγεται Αθήνα και το μπετόν βράζει κάτω από τα πόδια μας. Φέτος πολλοί αποφάσισαν να μείνουν στο κλεινόν άστυ και αρκετοί ακόμα το επισκέφτηκαν με έναν ιερό σκοπό: να προσκυνήσουν τον ήχο από το Μάντσεστερ. Η πιο βρετανική μέρα του Release Festival είχε στο line-up δύο από τα σπουδαιότερα ονόματα του alternative rock ήχου, τους New Order και τον Johnny Marr. Τα δύο σπουδαία ονόματα πλαισίωναν οι φερέλπιδες Ιρλανδοί Fontaines D.C, οι αγαπημένοι αιθέριοι Morcheeba και οι δικοί μας Ta toy boy. 

Ο καυτός ήλιος και οι φωτογραφίες γνωστών και φίλων από εξωτικά μέρη δεν στάθηκαν αρκετά για να αποθαρρύνουν τους τρεις θαρραλέους συντάκτες του rocking από το ιδιότυπο pilgrimage στον αγγλικό ήχο. Με συμμάχους τους άδειους δρόμους, την παγωμένη μπύρα και το μαγευτικό χώρο της Πλατείας Νερού απολαύσαμε μία συναυλιακή μέρα που μπορεί να αποδειχτεί η καλύτερη της σεζόν. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Γύρω στις 17:30 και με τον ήλιο να καίει δυνατά πάνω από τα κεφάλια μας, οι Ta Toy Boy ανέβηκαν στη σκηνή προκειμένου να ανοίξουν τη συναυλία. Το συγκρότημα κυκλοφόρησε το ντεμπούτο του, "This Town", πέρυσι κι έχει ήδη ξεκινήσει να δουλεύει πάνω σε υλικό για τον δεύτερο δίσκο του.

Ta Toy Boy Release Athens

Με έντονες επιρροές από τα βρετανικά 80s και από μερικά από τα σημαντικότερα συγκροτήματα του indie ήχου, το τρίο μας παρέδωσε μεγάλες δόσεις pop-rock μουσικής κι αποδείχθηκε ιδανική επιλογή ως opening act. Ο ήχος ήταν εξαιρετικός, το συγκρότημα έπαιξε καλά και, αν η ζέστη δεν ήταν τόσο έντονη, είμαι σίγουρος πως περισσότερα άτομα θα πλησίαζαν στη σκηνή.

Τηρώντας με συνέπεια το πρόγραμμα που είχε ανακοινωθεί, στις 18:15 οι Fontaines D.C. έξι μήνες μετά την παρθενική εμφάνιση στην Αθήνα, βρέθηκαν στη σκηνή του Release Athens Festival και μας παρουσίασαν κομμάτια από τον πρώτο τους δίσκο, "Dogrel". Το "Big", με το οποίο άνοιξαν τη συναυλία, έπεισε αρκετό κόσμο να σηκωθεί και να εγκαταλείψει τα μικρά σκιερά καταφύγια στα οποία είχε καταφύγει, προκειμένου να δει από κοντά ένα από τα πιο φρέσκα ονόματα της σύγχρονης μουσικής.

Fontaines D.C. Release Athens

Ελάχιστα επικοινωνιακοί αλλά με πολύ καλό ήχο, οι Ιρλανδοί έπαιξαν σχεδόν ολόκληρο το ντεμπούτο τους αψηφώντας τη ζέστη και παρασύροντας το κοινό στο ρυθμό τους. Στο "Too Real" είχαμε και κάποια μικρά sing-along ενώ με το "Boys In The Better Land" έκλεισαν της εμφάνιση τους η οποία διήρκησε λίγο λιγότερο από 45 λεπτά. Η ώρα σίγουρα τους αδίκησε, καθώς η θερμοκρασία στη διάρκεια της εμφάνισης τους ήταν οριακά ανυπόφορη, όμως, από την άλλη, δεν υπάρχει λόγος για γκρίνιες καθώς οι Fontaines D.C. έδωσαν μια συναυλία που δεν θα ξεχάσουμε σύντομα και που σίγουρα τους εξασφάλισε περισσότερο κοινό στη χώρα μας. (A.A.)

Fontaines D.C. Release Athens

SETLIST
 

Big
Sha Sha Sha
Too Real
Hurricane Laughter
Roy’s Tune
The Lotts
Chequeless Reckless
Liberty Belle
Boys in the Better Land

Σειρά πήραν οι αγαπημένοι μας Morcheeba, έξι χρόνια μετά την προηγούμενή τους εμφάνιση στη χώρα μας. Το δίδυμο των αδελφών Godfrey έχει πλέον σπάσει, με τον Paul να έχει αποχωρήσει εδώ και μερικά χρόνια. Όμως, η υπέροχη Skye Edwards και ο Ross Godfrey κρατάνε τη μπάντα σε υψηλά επίπεδα μαζί με τους υπόλοιπους μουσικούς, στους οποίους περιλαμβάνονται ο γιος της Skye στα τύμπανα και ο σύζυγός της στο μπάσο.

Morcheeba Release Athens

Κάτω από έναν ακόμα δυνατό ήλιο, που σίγουρα δεν ταίριαζε σε μια βρετανο-ιρλανδική βραδιά, η εμφάνιση των Morcheeba ξεκίνησε με το "Never Undo", μετά το τέλος του οποίου η Skye αναρωτήθηκε φωναχτά και έκπληκτα "You live here? Wow!"

Το "Friction" ακολούθησε σε ελαφρώς reggae ρυθμούς, ενώ μετά το "Otherwise" ο ήλιος αποφάσισε ευγενικά να κρυφτεί πίσω από παχιά σύννεφα στον μακρινό ορίζοντα και να μη μας κάνει άλλο να βρισκόμαστε στο έλεός του λιώνοντας ανήμποροι. Το "The Sea" το αφιερώσανε στον ιδιοκτήτη του σκάφους που είχαν δει λίγες ώρες πριν να βρίσκεται κάπου στη θάλασσα κοντά μας με ένα ελικόπτερο να αναπαύεται επιδεικτικά πάνω του.

Morcheeba Release Athens

Ο ήχος ήταν πραγματικά κρυστάλλινος - φαίνεται ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά από τη διοργάνωση σε αυτό το τόσο νευραλγικό κομμάτι. Εκτός της χαρισματικής Skye Edwards που δικαιωματικά τραβάει πάνω της την προσοχή, ο Ross Godfrey επίσης πρωταγωνιστεί με το παίξιμό του. Στο "Trigger Hippy" μας δείχνει τις ικανότητές του στο sliding, ενώ το "Blaze Away" τελειώνει με ένα ωραίο σολάκι.

Αφού έβγαλε την καπελαδούρα και τους κοθόρνους της, η Skye μας προκάλεσε να χορέψουμε υπό τους ήχους του "Let's Dance" του Bowie. Το "Let Me See" τελείωσε με τη μπάντα να τζαμάρει επί σκηνής χωρίς τη Skye, η οποία επανήλθε για να τραγουδήσει μια στροφή από το "Summertime" του George Gershwin ακριβώς πριν την εκτέλεση του μεγάλου τους hit. Στο "Rome Wasn’t Built In A Day" είχαμε και τη μεγαλύτερη συμμετοχή από πλευράς κοινού, με τους Morcheeba να μας αποχαιρετούν, ενώ κοινό και μπάντα βρισκόμασταν σε ένα feel-good κλίμα.

Morcheeba Release Athens

Πολύ ωραία εμφάνιση από τους Morcheeba, οι οποίοι ξέρουν να εκμεταλλευτούν το γεγονός ότι έχουν μια χαρισματική παρουσία πίσω από το μικρόφωνο. Η Skye Edwards ήταν μια star με τα όλα της. (Π.Κ.)

SETLIST
 

Never Undo
Friction
Never an Easy Way
Otherwise
The Sea
Trigger Hippie
Blaze Away
Let’s Dance (διασκευή David Bowie)
Blindfold
Let Me See
Summertime (διασκευή George Gershwin) (Sky solo)
Rome Wasn’t Built In A Day

Ο ήλιος είχε αρχίσει να δύει και τα σύννεφα να σκεπάζουν στην Πλατεία Νερού όταν ακούσαμε τις πρώτες νότες από την κιθάρα του Johnny Marr. Ο κιθαρίστας των θρυλικών Smiths έχει κυκλοφορήσει τέσσερα solo άλμπουμ τα οποία μας έχουν δώσει αρκετά ενδιαφέροντα κομμάτια. Το set ξεκίνησε με το "Tracers", από το πιο πρόσφατο "Call The Comet". Επηρεασμένο από το new wave κύμα χτίζει μία γέφυρα ανάμεσα στο σήμερα και στις εποχές που σημάδεψαν τον ήχο του. Εκτός από την επιρροή στη μουσική και τη ντισκόμπαλα που δέσποζε στη σκηνή, τα '80s ήταν παντού τριγύρω μας, με αισθητικό momentum της βραδιάς να αποτελεί το πουκάμισο τύπου Βαρουφάκης του Marr και το απαστράπτον glam ένδυμα του Jack Mitchell πίσω από τα drums. Φυσικά δεν υπάρχουν '80s χωρίς Smiths, με το "Bigmooth Strikes Again" να ξεσηκώνει το κοινό που διψούσε για μία δόση παλιού καλού βιομηχανικού Manchester. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν κάτι περισσότερο από αναμενόμενη αν κρίνουμε από το πόσοι είχαν συρρεύσει φορώντας t-shirts "Meat Is Murder" και "The Queen Is Dead".

Johnny Marr Release Athens

Τα κομμάτια που ακολούθησαν, "Armatopia", "New Dominions" και "Day In Day Out" είναι καινούργια και φάνηκαν να δένουν ωραία στο set, χωρίς όμως να ξετρελαίνουν. Ο Marr εμφανίστηκε ενθουσιώδης, αεικίνητος και προσπάθησε να επικοινωνήσει με το κοινό, λέγοντας, μεταξύ άλλων, πόσο του αρέσει το ελληνικό κοινό και η Ελλάδα. Το ακροατήριο τον αντάμειψε με θερμά χειροκροτήματα και χορό, κυρίως στα κομμάτια των Smiths. Τα "Stop Me If You Think That You’ve Heard This One Before", "Last Night I Dreamt That Someone Loved Me" και "How Soon Is Now?" είναι τα πλέον διαχρονικά και γνωστά τραγούδια της μπάντας και έγιναν συνθήματα για όλους μας, οπότε ήταν αναμενόμενο να αποτελέσουν τις κορυφώσεις της εμφάνισης.

Johnny Marr Release Athens

Προσωπικά καλύτερη στιγμή θεωρώ τα cover στα τραγούδια των Electronic, "Getting Away With It" και "Get The Message", και -οποία έκπληξις!- στο δεύτερο ο Marr ανέβασε στη σκηνή τον Bernard Sumner των New Order! Η συνύπαρξη των δύο συγκροτημάτων στο ίδιο line up αποτέλεσε ιδανική αφορμή για να έχουμε ένα μικρό revival του supergroup που είχε τότε παραγνωριστεί. Ευχάριστη σύμπραξη αλλά, ας μη γελιόμαστε, όχι κάτι για το οποίο δεν είχαμε προετοιμαστεί. Αμέσως μετά το "Easy Money" από το "Playland" του 2014 ακολούθησε η πραγματική έκπληξη: το cover του "I Feel You" των Depeche Mode, το οποίο ενθουσίασε τους παρευρισκόμενους και μας κούνησε, δημιουργώντας μία ηλεκτρισμένη αισθησιακή αύρα στον αέρα.

Johnny Marr Release Athens

Ποιος θα ήταν ο ιδανικός τρόπος για να κλείσει αυτή η εμφάνιση; Μα φυσικά με το "There Is A Light That Never Goes Out", το οποίο ο Johnny Marr μας αφιέρωσε «σε εμάς και σε κανέναν άλλο». Πανζουρλισμός, τραγούδι, αφιερώσεις. Κάπως έτσι έγινε η έξοδος ενός καλλιτέχνη που το ελληνικό κοινό ήθελε πολύ να δει κι εκείνος το αντάμειψε με μία εμφάνιση γεμάτη ενέργεια και νεύρο, άκρως απολαυστική. Σε μία ώρα και είκοσι λεπτά χώρεσε τις μεγάλες επιτυχίες των Smiths και κομμάτια της ύστερης πορείας του, ενώ εκμεταλλεύτηκε και το γεγονός ότι ο Sumner βρισκόταν στα backstage για να ξαναθυμηθούμε το ηλεκτρονικό του παρελθόν, σε μία κοινή εμφάνιση που σίγουρα δε συνηθίζεται. Φεύγοντας μας χάρισε χαμόγελα και ευχαριστίες για την όμορφη ατμόσφαιρα και αναρωτήθηκε αν θα μπορούσαμε να το επαναλάβουμε. It’s a date, mister Marr. (Β.Κ)

SETLIST
 

The Tracers
Bigmooth Strikes Again (The Smiths) 
Armatopia
Day In Day Out
New Dominions 
Stop Me If You Think That You’ve Heard This One Before
Hi Hello Thank You 
Walk Into The Sea 
Getting Away With It (Electronic)
Last Night I Dreamt That Somebody Loved Me (The Smiths)
Spiral Cities 
How Soon Is Now? (The Smiths)
Get The Message (Electronic)
I Feel You (διασκευή Depeche Mode)
There Is A Light That Never Goes Out (The Smiths)

Ήταν λίγα λεπτά πριν τις 23:00 όταν ακούστηκαν τα πρώτα χτυπήματα από το cymbal του Stephen Morris. Το κοινό μαζεύτηκε ευλαβικά γύρω από τη σκηνή και μπορούσες να διακρίνεις την ποικιλία. Τρεις γενιές ανθρώπων ήρθαν για να δουν από κοντά ένα από τα συγκροτήματα που άλλαξαν μια για πάντα την μουσική πορεία της εναλλακτικής μουσικής. Εκείνοι που έζησαν την post-punk των Joy Division, τα παιδιά της electro και της alt dance σκηνής και οι millenials που κοινωνήσαμε τη μουσική κληρονομιά των σπουδαίων Άγγλων βρεθήκαμε δίπλα-δίπλα και μοιραστήκαμε ιστορίες και αναμνήσεις διαφορετικών εποχών, πάντα με τον ίδιο παρονομαστή, τη συγκίνηση που προκαλεί η μουσική. Το "Singularity" άνοιξε τη βραδιά και έκανε τους πάντες να κουνηθούν, δίνοντας τη σκυτάλη στο "Regret" από το πιο παρεξηγημένο και εμπορικό άλμπουμ των New Order, "Republic".

New Order Release Athens

Μετά το "Restless", πάλι από το "Music Complete" ο Sumner μας ρώτησε αν είμαστε fan των Joy Division. Το εμφατικό "yes" δεν μπορούμε να πούμε ότι δε το περιμέναμε, κρίνοντα-και πάλι- από τις ενδυματολογικές επιλογές μίας μεγάλης μερίδας του κοινού. Μπορεί στον «έξω κόσμο» η επιλογή ενός t-shirt συγκροτήματος να μη ταυτίζεται απαραίτητα με τις μουσικές επιλογές του ατόμου (βλέπε το κακό με τους Ramones και τους Kiss) αλλά σε ένα τέτοιο live κάτι σημαίνει. Ο ίδιος ο τραγουδιστής της μπάντας μας έδειξε το μπλουζάκι του, με το εξώφυλλο του "Unknown Pleasures" και μας υπενθύμισε ότι φέτος συμπληρώνονται 40 χρόνια από την κυκλοφορία του θρυλικού δίσκου, λέγοντας ότι θα παίξουν κάποια κομμάτια από αυτή τη μπάντα στην οποία έπαιζε όταν ήταν νέος. "She’s Lost Control Again" και στην οθόνη πίσω από τη μπάντα βλέπουμε ασπρόμαυρα πλάνα με σημαίες να κυματίζουν και ανδρείκελα. Η ιδιαίτερη και λίγο spooky αισθητική στο οπτικό κομμάτι ταίριαζε εξαιρετικά με τους νευρώδεις και σκοτεινούς ήχους των Joy Division, οι οποίοι συνεχίστηκαν με τις εκτελέσεις των "Shadowplay" και "Transmission". Ο κόσμος τραγουδούσε συνεχώς και δεν έχανε στίχο, ενώ στις γιγαντοοθόνες βλέπαμε, μεταξύ άλλων, τη γνωστή φυσιογνωμία του Ian Curtis.

New Order Release Athens

Η συνέχεια ήταν πιο χορευτική, επιστρέφοντας στο μουσικό πεδίο των New Order. Η χαρακτηριστική μελλόντικα και η μελωδικότητα του "Your Silent Face" μας έβαλαν σε ονειρικό κλίμα κάτω από το φως του -σχεδόν- γεμάτου φεγγαριού και το "Bizarre Love Triangle" μας έβαλε με τη σειρά του σε trance. H party στιγμή της βραδιάς περιελάμβανε ορισμένες από τις γνωστότερες συνθέσεις των New Order: "The Perfect Kiss", "True Faith", "Temptation" και φυσικά "Blue Monday"! Ο ενθουσιασμός διάχυτος και ο κόσμος χόρευε μανιωδώς, με τους μουσικούς επί σκηνής να δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό. Σίγουρα η φωνή του Sumner δεν είναι όπως ήταν, αλλά ποτέ δε συγκρινόταν με άλλες κρυστάλλινες φωνές της rock. Το πάθος, όμως, περίσσευε, το ίδιο και η διάθεση να βλέπει τον κόσμο να περνάει καλά. Άλλωστε η rock, σε όλες τις εκφάνσεις της, είτε πιο σκληρή είτε πιο ηλεκτρονική, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, έχει να κάνει με την ψυχή και τη διάθεση κι όχι με τις -ωδειακού επιπέδου- τέλειες ικανότητες.

New Order Release Athens

Από τεχνικής άποψης, ο ήχος και τα video ήταν εξαιρετικά. Σε αντίθεση με τα περισσότερα live που γίνονται σε ανοιχτό χώρο, εδώ είχαμε εξαιρετικό ήχο και ένα απόλυτα επικαιροποιημένο αποτέλεσμα όσον αφορά τα ηλεκτρονικά στοιχεία. Εξάλλου αυτό είναι και το κομμάτι που έκανε τους New Order τόσο καινοτόμους και επιτυχημένους και ήταν πραγματικά αξιοθαύμαστο το πόσο καλό ήταν το ακουστικό κομμάτι. Καταπληκτική δουλειά είχε γίνει και με το φωτισμό, ενώ προσωπικά ξετρελάθηκα όταν είδα να χρησιμοποιείται η ντισκόμπαλα και να μη λειτουργεί απλά ως διακοσμητικό prop.

New Order Release Athens

Μετά από την πρώτη τους αποχώρηση οι New Order ξανανέβηκαν στη σκηνή για να μας αποχαιρετήσουν με τα δύο γνωστότερα κομμάτια των Joy Division. "Atmosphere" και "Love Will Tear Us Apart", με τον Ian Curtis να εμφανίζεται πάλι στις οθόνες και το κοινό να τραγουδά ρυθμικά τα δύο κομμάτια που άλλαξαν το ρου της εναλλακτικής μουσικής. Οι ευχαριστίες ήταν εγκάρδιες, το χειροκρότημα συνεχές και μία βαθιά υπόκλιση είναι απαραίτητη προς αυτούς τους σπουδαίους μουσικούς. Είχαμε την τύχη να απολαύσουμε ένα φοβερό set με σεβασμό στο "Unknown Pleasures" και στο καινοτόμο έργο των New Order. "Joy Division Forever" ήταν το μήνυμα που εμφανιζόταν στην οθόνη ενώ αποχωρούσαμε από τη συναυλία που ενδέχεται να αποδειχτεί η καλύτερη του καλοκαιριού. New Order Forever, κυρίες και κύριοι! (Β.Κ)

Φωτογραφίες: Μάνος Καλαφατέλης

SETLIST
 

Singularity
Regret
Restless
She’s Lost Control (Joy Division)
Shadowplay (Joy Division)
Transmission (Joy Division)
Your Silent Face
Bizarre Love Triangle 
Subculture
Plastic 
The Perfect Kiss
True Faith
Blue Monday
Temptation 

Encore:

Atmosphere (Joy Division)
Love Will Tear Us Apart (Joy Division)

  • SHARE
  • TWEET