Imperial Triumphant @ Temple, 30/06/23

Η είδηση της παρθενικής άφιξης των σπουδαίων Imperial Triumphant στη χώρα μας, έγινε εξαρχής αποδεκτή από τη σχετική κοινότητα ως μια εξαιρετική συναυλιακή κίνηση. Ένα από τα σημαντικότερα, ποιοτικότερα, και φυσικά πιο επιφανή avant-garde extreme metal σχήματα των τελευταίων ετών, έρχεται στα μέρη μας για να παρουσιάσει ένα εξαιρετικό σόου, γεμάτο τεχνική, ατμόσφαιρες και θεατρικότητα. Το οποίο και εν τέλει έκανε, προς τιμήν του, σε μια βραδιά, που είχε και μουσικό ενδιαφέρον μεταξύ άλλων.

Προσωπικά θεωρώ αδύνατο σε μια ανταπόκριση να επικεντρωθώ καθαρά στο μουσικό σκέλος, όταν στα πλαίσια της συναυλίας έχουν συμβεί γεγονότα που την επηρεάζουν άμεσα. Η εμφάνιση ενός σύγκροτήματος ή ενός καλλιτέχνη στη σκηνή, ως γνωστόν, είναι το τελευταίο κομμάτι μιας αλληλουχίας γεγονότων και ευθυνών, που έχουν λάβει χώρα, ώστε αυτή να (μπορεί να) συμβεί. Πράγματι, λίγο πριν τα μεσάνυχτα της Παρασκευής, οι Imperial Triumphant απτόητοι φόρεσαν τις μάσκες τους, και έπειτα από ένα αλαφιασμένο και άκρως αργοπορημένο soundcheck, ανέβηκαν στη σκηνή του Temple.

Σε καθαρά μουσικό επίπεδο, τα περίπου 55, λεπτά που η μπάντα έμεινε στη σκηνή, ήταν άκρως εντυπωσιακά, στα όρια του καθηλωτικού, για να μην πω συγκινητικού. Έχοντας κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ όπως το "Spirit Of Ecstasy", που κατάφερε να «μεγαλώσει» και να εδραιώσει το όνομά τους στη σύγχρονη σκηνή, σε σημείο να τους χαζεύουμε εντυπωσιασμένοι να ισοπεδώνουν την κεντρική σκηνή ενός φεστιβάλ όπως του φετινού Roadburn, κερδίζοντας μερικές χιλιάδες θεατών, οι Imperial Triumphant ήρθαν στη χώρα μας στην καλύτερη φάση της καριέρας τους.

Η τριάδα από τη Νέα Υόρκη, εξαπέλυσε τις extreme/jazz/avant/noise επιθέσεις της μπροστά σε ένα κοινό που είχε σημειώσει ικανοποιητική προσέλευση στο venue. Είναι αλήθεια, πως οι χαοτικές συνθέσεις των δίσκων τους αποτελούν στοίχημα για την επί σκηνής μεταφορά τους. Η χημεία όμως της μπάντας, η κινησιολογία και η ρευστή αξιοποίηση των φορεσιών και των μασκών τους, σε συνδυασμό με την, σοβαροφανή αλλά άκρως πειστική, παρουσία τους στο σανίδι, μετέτρεψε τις δυσθεώρητα απαιτητικές συνθέσεις σε εκρήξεις ενέργειας.

Με κουράγιο και αντοχή αξιομνημόνευτα, οι Imperial Triumphant ήταν σαρωτικοί. Είναι γεγονός πως οι συνθέσεις του "Alphaville", όπως έδειξε και το, τροπον τινά encore, της βραδιάς με το φρενήρες και χαοτικό "Rotted Futures", αποτελούν και τις κορυφαίες στιγμές της εμφάνισης της μπάντας, χάρη στην άτακτη, μα τόσο συνεκτική δόμησή τους. Είναι επίσης γεγονός, πως η απαράμιλλη τεχνική, την οποία τόσο μαξιμαλιστικά επιδείκνυαν σε πλήρη συνέργεια κιθαρίστας/τραγουδιστής και μπασίστας, μαγνήτιζε τα βλέμματα. Ο τρόπος που οι δυσαρμονίες και οι ηχητικές παρεμβολές της κιθάρας έστρωναν ένα χαοτικό και ασφυκτικό τοπίο, σε συνδυασμό με τις καταιγιστικές και αλάνθαστες πολυρυθμικές εξάρσεις των τυμπάνων, ώστε οι μπασογραμμές να ταξιδέψουν και να σοκάρουν, ήταν τρομακτικός.

Οι Imperial Triumphant, σεβόμενοι το κοινό και τους εαυτούς τους, παρέδωσαν μια ηχηρή και μνημειώδη (τουλάχιστον μουσικά και καλλιτεχνικά) συναυλία. Στο "Metrovertigo" ο τρόπος που οι μουσικοί δάμαζαν τις ταστιέρες σε πλήρη υπερένταση, ήταν απολαυστικός. Οι ρυθμικές παύσεις και εξάρσεις, το κτίσιμο της σύνθεσης, η αγχωτική ένταση των τυμπάνων, ήταν σεμιναριακά. Το δε "Atomic Age", ζωντανά αποτελεί μια εμπειρία των αισθήσεων, με τρόπο που σε ωθεί στο κοπάνημα ενώ το βλέμμα σου χάνεται στην επί σκηνής χάρη της μπάντας. Οι Imperial Triumphant συνδύασαν ουσία, άποψη και αισθητική, δίχως να περιοριστούν, διοχετεύοντας πάθος, ορμή και προσήλωση στη μουσικότητα προς πάσα κατεύθυνση.

Οι πόζες των μελών, η επικοινωνία τους, με τόσο παράδοξο τρόπο με το κοινό, και κυρίως η ικανότητά τους να μετατρέπουν τις εναλλαγές μουσικών θεμάτων σε συναυλιακές κορυφώσεις, κέρδιζαν κλιμακωτά τις εντυπώσεις των παρευρισκομένων. Η μετάβαση από το ψυχεδελικό αλλά και αστρικό "Transmission To Mercury" σε ένα από τα καλύτερα bass solos που έχουμε βιώσει ως συναυλιακή εμπειρία, μες το fuzz, μες το κοινό, μες τις πόζες, μες τη μουσικότητα και μες την ενέργεια, ήταν ένα χρονικό διάστημα που επιβεβαίωσε σε κάθε παρευρισκόμενο, πως αυτό το συγκρότημα, δεν είναι απλώς μια προβεβλημένη μπάντα.

Και έτσι να ήταν, κυνικά, οι Imperial Triumphant κέρδισαν με το καλλιτεχνικό τους σπαθί το ετερόκλητο κοινό. Άνοιξαν τις καθιερωμένες σαμπάνιες τους, λούζοντας μας, μερικά «τυχερά» άτομα στις μπροστινές σειρές ήπιαν κιόλας, και επιβεβαίωσαν πως το αστικό, φουτουριστικό, με γενναίες δόσεις από τη δεκαετία του ’30 και ’60 αισθητικά έργο τους, έχει εμποτιστεί στο μεδούλι τους. Έπειτα, έτρεξαν στον πάγκο του merch, το οποίο άμεσα εξαλείφθηκε. Ο frontman (μου) δήλωσε, πως δίχως το κοινό και τον κόσμο γενικότερα, αυτή η εμφάνιση δεν θα μπορούσε να συμβεί. Μια ατάκα, που μόνο υπερβολική δεν είναι. Στην ανάρτησή τους στο facebook έπειτα από τη συναυλία, επανέλαβαν τις γενικότερες ευχαριστίες τους.

Η ανταπόκριση θα μπορούσε να λήξει εδώ, αλλά θα ήταν ελλειπής και παραπλανητική. Οι Imperial Triumphant, τρείς μέρες πριν τη συναυλία με δημόσια ανάρτησή τους, όπου ζητούσαν τη συνδρομή του κόσμου, αποκάλυψαν πως η, ανακοινωμένη μήνες συναυλία, ήταν «στον αέρα», όσον αφορά την έλευσή τους, αεροπορικώς, στη χώρα, για την οποία δεν είχαν λάβει επιβεβαίωση, γεγονός που «λύθηκε» μια ημέρα πριν . Ήταν να εμφανιστούν 11 η ώρα το βράδυ της Παρασκευής, αλλά λίγο αργότερα, έφτασαν στο venue, εξαιτίας καθυστερήσεων σε πτήσεις/ανταποκρίσεις τους, με αποτέλεσμα το, επί τροχάδην, soundcheck να τους ωθήσει να βγουν στη σκηνή με κοντά μια ώρα καθυστέρηση.

Επιπρόσθετα, όπως είχε ανακοινωθεί, την συναυλία των Imperial Triumphant, ήταν προγραμματισμένο να ανοίξουν οι Yovel. Το συγκρότημα, μια ημέρα πριν τη συναυλία, με ανάρτησή του, γνωστοποίησε πως και από δικής του πλευράς βίωνε την κατάσταση ως ένα «ανεξήγητο χάος». Με νεότερη, λεπτομερή ανάρτησή του το πρωί της Παρασκευής, την οποία μπορείτε να βρείτε ελεύθερα στον εξής σύνδεσμο, το συγκρότημα γνωστοποίησε πως αποσύρεται από την συναυλία, αιτιολογώντας επακριβώς τους λόγους που το οδήγησαν σε αυτή την απόφαση.

Όπως γίνεται αντιληπτό, η απόφαση της μπάντας να μην εμφανιστεί μαζί με τους Imperial Triumphant, ήρθε ως συνέπεια δημοσίου σχολίου ατόμου της διοργάνωσης κάτω από την πρότερη ανάρτησή της μπάντας. Σε αυτό το σημείο, οφείλει να διευκρινιστεί πως βρισκόμαστε στη διάθεση της διοργάνωσης, αν επιθυμεί, να προβεί σε κάποια δήλωση επί του θέματος. Οφείλει όμως να αναφερθεί, και δίχως καμία διάθεση διδακτισμού, πως οι συνθήκες υπό τις οποίες διεξάγεται, ή όχι, μια συναυλία, δεν έχουν να κάνουν μόνο με τον καλλιτέχνη, ο οποίος οφείλει με την τέχνη του να βρίσκεται στο προσκήνιο, με σεβασμό, σε όποια θέση του billing και αν είναι. Αντιθέτως.

Καταλήγοντας, και ας μου επιτραπούν κάποια προσωπικά σχόλια πέραν της παράθεσης των γεγονότων, είμαι πεπεισμένος πως η παρουσία σε μια συναυλία έχει πολυσήμαντη χροιά, πέραν της απόλαυσης του (εμπορικού) θεάματος. Υπό αυτό το πρίσμα, η άρτια, συνεπής, συμπεριληπτική και σεβαστική διεξαγωγή της, σε όλους τους τομείς, οφείλει να είναι αμετακίνητη απαίτηση και θέση όλων των εμπλεκομένων, διοργανωτών και παρευρισκόμενου κοινού, αλλά και των μέσων που την υποστηρίζουν επικοινωνιακά. Δεν θα μπορούσα να μιλήσω για την, πολυαναμενόμενη για μένα και μερίδα του εγχώριου κοινού, πρώτη εμφάνιση των Imperial Triumphant στη χώρα, δίχως να αναφερθώ στα παραπάνω, υπό την «άτυπη» σκοπιά της ανταπόκρισης/μουσικής δημοσιογραφίας.

Σκοπός, επαναλαμβάνω, δεν είναι οι αφ’ υψηλού υποδείξεις από μεριάς μου, κάτι τέτοιο θα ήταν αφελές. Βέβαια, δεν θα μπορούσα παρά να επικροτήσω σθεναρά κάθε προσπάθεια, εφόσον είναι συνεκτική και ψύχραιμη, μετατόπισης του δημοσίου διαλόγου προς μια κατεύθυνση η οποία επιθυμεί άρτιες και αξιοπρεπείς συναυλίες, τόσο για τους εμπλεκόμενους, όσο και για το κοινό ως δέκτη αλλά όχι μόνο, και κυρίως για τις ίδιες τις μπάντες που επιθυμούν να συμμετέχουν. Καθώς και τις συνθήκες, υπό τις οποίες κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί. Για μένα, από διαφορετική θέση, την Παρασκευή 30 Ιουνίου, αυτό το έπραξαν τόσο οι Imperial Triumphant, όσο και οι Yovel.

Φωτογραφίες: Μαρίζα Καψαμπέλη