Enslaved, Lucifer's Child @ Fuzz Club, 10/05/19

Η πολύ-αναμενόμενη βραδιά της πρώτης εμφάνισης των Νορβηγών στη χώρα μας

Από τους Αποστόλη Ζαμπάρα, Νικόλα Ρώσση, 13/05/2019 @ 11:32

Μετά από 28 χρόνια αναμονής και μια επική ακύρωση λόγω ανεπαρκούς προπώλησης οι θρυλικοί πλέον Enslaved πραγματοποίησαν μια συναυλία στο νοτιότερο άκρο των Βαλκανίων. Μας δικαίωσε όμως η πολυετής αναμονή; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Με το κοινό να εισέρχεται μέσα στο Fuzz με νωχελικούς ρυθμούς οι Lucifer's Child αναλαμβάνουν το έργο της μεταλλικής μας προθέρμανσης. Η σκηνή περιβάλλεται από ένα κάρο χαρακτηριστικά σημαιάκια και διακοσμητικά στοιχεία των Lucifer's Child κάνοντας έτσι -έστω και για λίγο- το χώρο τελείως δικό τους. Αλλά και το ίδιο το συγκρότημα όταν ανέβηκε πάνω στην σκηνή δεν είχε τον «αέρα» ενός opening act. Οι Lucifer's Child -οι οποίοι άλλωστε αποτελούνται από βετεράνους του χώρου- είναι επαγγελματίες και έχουν προσέξει πολλές λεπτομέρειες. Ο ήχος τους είναι κρυστάλλινος -και φοβάμαι πολύ καλύτερος από αυτόν των Enslaved- και αποδοτικά η εμφάνιση τους είχε συνεχώς ανοδική πορεία. Ειδικά στα δύο τελευταία τραγούδια του σετ οι δυναμικές και το δέσιμο έχει ανέβει αισθητά.

Lucifer's Child

Βέβαια όλα αυτά δεν ήταν αρκετά για να κερδίσουν την καθολική συμμετοχή του κοινού. Οι τακτικές προτροπές του τραγουδιστή για δραστηριότητες στο κέντρο και άλλες τυπικές μεταλλικές συναυλιακές συνήθειες έπεσαν στο κενό ξανά και ξανά και τα guitar-hero σολο του κιθαρίστα -μουσικά και αισθητικά- δεν πιστεύω ότι λειτούργησαν ακριβώς όπως θα σκόπευαν. Οι Lucifer's Child έκαναν ότι μπορούσαν με το generic Rotting Christ metal τους, αν και οι συνθέσεις τους είχαν πολλά ενορχηστρωτικά κόλπα που εκμαιεύουν αντιδράσεις και θαυμασμό.  Η εμπειρία όμως και το στήσιμο του συγκροτήματος δυστυχώς δεν αντιστάθμισαν την εν γένει συμβατικότητα των καλλιτεχνικών τους προτάσεων. [N.Ρ.]

Lucifer's Child

Δεκαπέντε λεπτά αργότερα από το προβλεπόμενο, βγήκαν στην σκηνή οι Νορβηγοί θρύλοι. Ύστερα από την μικρή εισαγωγή, άνοιξαν την εμφάνισή τους με το "Ethica Odini", του "Axioma Ethica Odini". Το συγκρότημα, εμφανώς μουδιασμένο και χωρίς να έχει βρει ακόμη τον ήχο του, στερεί από την σχεδόν άρτια εκτέλεση, λίγη από την δυναμική του. Στα ίδια μήκη κύματος και παρά το πολύ ζεστό κοινό, αποδίδεται και το έπος “Roots Of The Mountain” από το "RIITIIR". Η πορεία βέβαια έκτοτε, είναι μόνο ανοδική, με την μπάντα να προλογίζει και να αποδίδει εξαιρετικά τα "Ruun" και "Ground" με το δεύτερο να είναι η πρώτη κορύφωση της εμφάνισής τους, εκπροσωπώντας επάξια τον δίσκο "Veterbrae". Μετά το πέρασμα από την μεσαία και ύστερη περίοδο της δισκογραφίας τους, ήρθε η ώρα για μια παγωμένη επιστροφή στις ρίζες. Ο φωτισμός από κοκκινωπός γίνεται πιο μπλε, και η εισαγωγή του "Frost" προϊδεάζει για το τι θα ακολουθήσει.

Enslaved

Οι Enslaved παρουσιάζουν ζωντανά τρία τραγούδια από την κλασική αυτή δισκάρα, με το back to back των "Loke" και "Fenris" να συγκλονίζει και να δημιουργεί δέος και ανάλογες αντιδράσεις στο κοινό. Είναι εντυπωσιακό πως οι Νορβηγοί μπορούν να μεταβαίνουν μεταξύ των περιόδων τους τόσο αβίαστα και δεμένα, χωρίς η συναυλία να αποκτά κοιλιά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι πως μετά, η επίσκεψη στο "Below The Lights", με δύο εξαιρετικές επιλογές, δεν στερήθηκε δυναμικής. Ο ήχος δε και η συνολική ατμόσφαιρα κατά την διάρκεια του "Havenless" θα μείνει χαραγμένος στο μυαλό των παρευρισκομένων. Από την κορυφή της προηγούμενης δεκαετίας φτάνουμε στην προπέρσινη, με τα "Storm Son" και "Sacred Horse" να είναι πλέον πολύ οικεία και αποδεκτά, μιας και το "E" χαίρει καθολικής αποδοχής. Ο ήχος, πλέον είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα, ενώ η μπάντα είναι εμφανώς πιο δεμένη σε αυτά τα κομμάτια, λόγω και του νεοεισαχθέντα νεαρού πληκτρά/ τραγουδιστή.

Enslaved

Είναι αλήθεια πως η πρώτη εμφάνιση των Enslaved άργησε υπερβολικά πολύ. Το ξέραμε και εμείς και το ίδιο το συγκρότημα, που προσπαθούσε, όντας πολύ διαχυτικό και ομιλητικό (Ο Grutle σχολίαζε και ευχαριστούσε τον κόσμο σε κάθε διακοπή). Μετά το, αρκούντως μερακλίδικο drum solo, ακολουθεί η παρουσίαση από τον Grutle της μπάντας, με αρκετές δόσεις ελληνικής pop κουλτούρας, δείγμα της άνεσης που ένιωθαν πλέον με τον κόσμο. Το "Isa" με τον αλήτικο ρυθμό και το σπουδαίο του ρεφρέν, θα ξεσηκώσει το κοινό για ακόμη μια φορά, ενώ το κλείσιμο, με το διαμάντι - έπος "Allfadr Odinn" από το, πολύ μακρινό "Hordanes Land", ήταν το πιο ταιριαστό φινάλε για αυτήν την δίωρη συναυλία σταθμό για τα ελληνικά δρώμενα. Η απόδοση, υψηλοτάτου επιπέδου, και είτε παρατηρούσες, την σιωπηλή δύναμη και πυρήνα της μπάντας, Ivar, είτε τον αέρα και το στυλ με το οποίο o Ice Dale απέδιδε στην εντέλεια τα κιθαριστικά του μέρη, έβλεπες μια πολυσυλλεκτικότητα που όμως διατηρεί στο έπακρο την χημεία της μπάντας. Οι Enslaved, ισοπεδώσανε τα πάντα στο διάβα τους, καλύψανε στο έπακρο την αναμονή, ενώ αποδείξανε και στον πλέον δύσπιστο πως μπορούν με ευκολία να τιμάνε και ζωντανά τις ρίζες τους χωρίς να αγνοούν την θεόρατη εξέλιξή τους. [Α.Ζ.]

Enslaved

Φωτογραφίες: Χρήστος Λεμονής / Chris Lemonis Photography

SETLIST
 

Ethica Odini
Roots Of The Mountain
Ruun
Ground
Frost (intro)
Loke
Fenris
Isöders Dronning
As Fire Swept Clean The Earth
Havenless
Storm Son
Sacred Horse
Drum solo
Isa
Allfadr Odinn

  • SHARE
  • TWEET