Blind Guardian @ Floyd, 07/10/23

Και να μην ήθελες να πιαστείς από το κύμα ενθουσιασμού μίας εμφάνισης των Blind Guardian στη χώρα μας, είναι μάλλον δύσκολο να μην σε παρασύρει το διπλό sold out αλλά και η ανακοίνωση τρίτης εν Αθήναις συναυλία την ερχόμενη Τετάρτη 11 Οκτωβρίου. Το σκουλήκι του «fear of missing out» (γνωστό και ως FOMO), ή αλλιώς η ανάγκη να συμπεριληφθούμε σε μεγάλα και σημαντικά γεγονότα, και να αποτελέσουμε κι εμείς κομμάτι μίας συλλογικής εμπειρίας, βρίσκει το δρόμο του μέσα στις πτυχώσεις του μυαλού, και δεν σ’ αφήνει να ησυχάσεις.

Κατευθυνόμενος στο νέο χώρο του Floyd ψηνόμουν από το αναμενόμενο hype, με μερικούς ωστόσο προβληματισμούς να μετριάζουν τον ενθουσιασμό μου. Συγκεκριμένα, η απουσία support η αλήθεια είναι πως ξένιζε, ακόμη κι αν ήταν σίγουρο ένα δίωρο setlist από τους Blind Guardian. Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος ποια λογική κρύβεται πίσω από τέτοιες αποφάσεις, δεδομένης και της τιμής του εισιτηρίου. Συνυπολογίζοντας δε και τις ενστάσεις για τον ήχο από το προηγούμενο βράδυ, αναρωτιόμουν αν η πρώτη συναυλιακή μου εμπειρία με τους βάρδους θα άφηνε πικρή επίγευση.

Ευτυχώς δεν επαληθεύτηκα. «Σήμερα είμαστε πέντε φορές καλύτεροι από χθες, ό,τι έγινε χθες ήταν μία αηδία, μπορείτε να το ξεχάσετε» αστειεύτηκε ο Hansi, και μπορεί να μην ακούγαμε τη ρυθμική κιθάρα του Siepen, και οι μεσαίες συχνότητες να είχαν σχεδόν εξαφανιστεί, αλλά ο ήχος ήταν αρκετά πιο αξιοπρεπής, με τη φωνή, και τα leads του Olbrich να ακούγονται διαυγέστατα. Με το παραβάν να πέφτει και να φανερώνει το σχέδιο του τελευταίου τους άλμπουμ, "The God Machine", το καρδιοχτύπι είχε πάρει μπρος για τα καλά, κι όταν η μπάντα έκανε την εμφάνισή της με το "Imaginations From the Other Side", η κατάσταση ξέφυγε.

Το χαλαρό διάλειμμα ανάμεσα στα κομμάτια για να βρει ο Hansi ανάσες δεν διέκοπτε σημαντικά τη δυναμική της συναυλίας, αντιθέτως, ενίσχυε τον ιδιαίτερο δεσμό που υπάρχει μεταξύ συγκροτήματος και κοινού, καθώς ευχαριστούσε με ειλικρινή συγκίνηση για την αγάπη και την υποστήριξή μας. «Κάθε συναυλία μαζί σας είναι μία γιορτή», έλεγε, και δώσ’ του οι αλαλαγμοί, τα χειροκροτήματα, και τα σφυρίγματα. Οι παύσεις συγχωρούνται διπλά, μάλιστα, εφόσον όσα δεν δίνουν σε περφόρμανς, τα αντισταθμίζουν με εντυπωσιακή, σχεδόν στουντιακή, απόδοση.

Ήταν αναμενόμενο πως το setlist θα έκρυβε εκπλήξεις σε σχέση με την προηγούμενη μέρα, και μπορεί να μην ακούσαμε κάποιους ύμνους, όμως δεν ξέρω αν υπήρξε περιθώριο για παράπονο με το "Time Stands Still (At The Iron Hill)”, το "The Quest For Tanelorn", ή τα σπανιότερα "Banish From Sanctuary" και "Wizard's Crown", στα οποία έγινε και πάρτι. Η δισκογραφία των Γερμανών, εξάλλου, προσφέρει αμέτρητες επιτυχίες για να πλαισιώσεις ογκόλιθους όπως το "Nightfall" ή το “Bard's Song - In the Forest”, που το κοινό κουβάλησε σχεδόν όλο το κομμάτι τραγουδώντας (ή πιο σωστά «ζώντας», όπως παρατήρησε κι ο Hansi) κάθε στίχο.

Προς υπεράσπιση και των νεότερων κομματιών, όχι μόνο φανερώνουν την αξία τους στα live, αλλά αποδεικνύουν και την ικανότητα των Blind Guardian να γράφουν ακόμη μεγάλα και πορωτικά ρεφραίν. Στο "Deliver Us From Evil", για παράδειγμα, νόμιζα ότι πιάσαμε ναδίρ ενθουσιασμού, μέχρι που μπήκε το ρεφραίν και με τα χέρια ψηλά, το κοινό απέδειξε ότι ήταν κάθε δευτερόλεπτο παρόν. Ακούγοντάς τα πια χωρίς το βάρος των προσδοκιών, συλλογίζομαι πως δεν γίνεται παρά να είναι φτιαγμένα από το ίδιο μυθικό υλικό, και ευελπιστώ πως θα παλαιώσουν σαν το καλό κρασί.Όχι, βέβαια, πως περιμένω ποτέ να προκαλέσουν έναν χαμό αντίστοιχο του "Valhalla" ή του "Mirror Mirror", του δίδυμου που έκλεισε την αυλαία.

Υπάρχουν κάποια τραγούδια που υπερβαίνουν την συνθετική τους αξία, και αναγνωρίζονται συμβατικά ως κορυφές στην πορεία ενός συγκροτήματος και ενός είδους. Μόνο ρίγη συγκίνησης, λοιπόν, με το παρατεταμένο sing along του κοινού, τη χορωδιακή συνοδεία στα solo, τους στίχους να ακούγονται δυνατά με γροθιές και devilhorns υψωμένα. Έτσι έκλεισε και η δεύτερη εμφάνιση των Blind Guardian στην Αθήνα, μέσα σε μία πανηγυρική ατμόσφαιρα στο αποκορύφωμά της. Χωρίς τα απρόσμενα προβλήματα της προηγούμενης βραδιάς, και με την πιο φανατική μερίδα του κοινού τους που πέτυχε το πρώτο sold out, οι βάρδοι έκαναν το συναυλιακό «δύο στα δύο», και έχουν μπει σε τροχιά χατ-τρικ για τη Θεσσαλονίκη το βράδυ της Κυριακής.

Φωτογραφίες: Αφροδίτη Ζαγγανά