Release Athens (Cypress Hill, Dub FX, Ταφ Λάθος, 12ος Πίθηκος, Anser x Eversor, Νέγρος Του Μοριά) @ Πλατεία Νερού, 21/06/19
"Don't you know they are locos?"
Είναι γεγονός πως φέτος το Release Athens Festival, έχει καταφέρει σε κάθε ημέρα του, να επικεντρωθεί σε ένα διαφορετικό μουσικό παρακλάδι. Μετά τις πιο reggae, (punk) rock, επικού metal, βρετανικής απόβασης και σκληρότερου rock ημέρες, το hip hop είχε την τιμητική του. Η αρμάδα από την "Killafornia" των H.Π.Α., είχε έρθει με μοναδικό σκοπό να επιβεβαιώσει στο δυναμικά παρόν ελληνικό κοινό, πως παραμένουν ένα από τα σπουδαιότερα και θρυλικότερα hip hop acts στην ιστορία της μουσικής. Μαζί τους, μια πληθώρα σπουδαίων εκπροσώπων της ενεργούς ελληνικής σκηνής και φυσικά, ο ιδιαίτερος performer, Dub FX.
Η τήρηση για ακόμη μια φορά του προγράμματος, ήταν ακριβής, με τον Νέγρο Του Μοριά να εμφανίζεται με το crew του στη σκηνή, ανοίγοντας τη σπουδαία βραδιά. Είναι λογικό πως οι υψηλές θερμοκρασίες και ο ήλιος έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην παρουσία του κοινού, αλλά πάραυτα, σημαντικός αριθμός κόσμου είχε μαζευτεί μπροστά στη σκηνή. Ο καλλιτέχνης, ενθουσιασμένος αναγνώρισε πρόσωπα στο πλήθος, τόσο από, που αλλού, την Κυψέλη, τα Ιλίσια και άλλες περιοχές της μητρόπολης. Ο χορός του μαζί με τη μουσική που μπλέκει παραδοσιακούς ήχους με σύγχρονο hip hop, δεν στέρησαν από τις ρίμες του τον χώρο που δικαιούνταν στιγμή. Παρά τις συνεχείς παροτρύνσεις του στο αφοσιωμένο πλήθος να χορέψει, τελικά δεν ήταν παρά μέχρι το "Παίχτης" όπου ανταποκρίθηκε το κάλεσμα. Στην περίπου μισή ώρα που έμεινε στη σκηνή, αποδείχθηκε ιδανικός για να δώσει το στίγμα που θα επικρατούσε. Το κλείσιμο του setlist του με το πρόσφατο "Kipseli" που έτυχε θερμής ανταπόκρισης, για το οποίο βρέθηκε στη σκηνή μαζί με τον Moose, συνοψίζει ιδανικά όλα όσα είναι ο Νέγρος Του Μοριά. [Α.Ζ.]
Τη σκυτάλη πήρε ο 12ος Πίθηκος, ένας από τους πιο δημοφιλείς εγχώριους καλλιτέχνες της hip-hop σκηνής, κάτι που αποδείχθηκε και από το κοινό που έσπευσε να στηθεί μπροστά στη σκηνή για να τον δει από κοντά αψηφώντας τη ζέστη και τον καυτό ήλιο που παραφυλούσε πάνω από τα κεφάλια μας. Παρόλο που έχασα το κομμάτι με το οποίο άνοιξε τη συναυλία του, το set του ήταν αυτό που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε best-of καθώς ακούστηκαν μερικά από τα πιο διάσημα τραγούδια του. Και όπως ήταν αναμενόμενο, το κοινό ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του τραγουδώντας μαζί του κι επευφημώντας τον σε κάθε ευκαιρία.
Ακολούθησε ένας μικρός πανικός με τραγούδια όπως το "Δεν Φοβάμαι", το "Ο Ρουφιάνος" και το "Μιλάς Πολύ" ενώ τη συναυλία έκλεισε με το "Υπήρχαν Πράγματα" ξεσηκώνοντας για μια τελευταία φορά τον ψημένο (κυριολεκτικά και μεταφορικά) κόσμο από κάτω. Ειδικά μνεία πρέπει να γίνει και στον Dj Waif που έπαιξε μαζί του καταφέρνοντας να κερδίσει τις εντυπώσεις. Ο 12ος Πίθηκος είναι ένας δημιουργός που κάνει καλά αυτό που κάνει ενώ ξέρει πώς να στηθεί σωστά πάνω στη σκηνή και να ξεσηκώσει το κοινό, κάτι που απέδειξε και την Παρασκευή το απόγευμα στο Release Athens Festival.
Setlist: …/ Αξιοπρέπεια / Δεν Φοβάμαι / Ατόφιο / Ζαλίζομαι / Ο Ρουφιάνος / Χαστούκι / Μιλάς Πολύ / Υπήρχαν Πράγματα
Ακολούθησαν οι Anser x Eversor, οι οποίοι ξεχύθηκαν στη σκηνή με το "Παράνομο" ενώ ο κόσμος είχε πλέον αυξηθεί αισθητά. Σε ρυθμό πολυβόλου ο Anser παρέδωσε καυτές ρίμες ενώ, παράλληλα, τα beats του Eversor “ανέβασαν” το πλήθος το οποίο δεν σταμάτησε να χορεύει και να τραγουδά. Ακολούθησε το "Φέτος H Άνοιξη", το "Οπαδός" και το "Όσο Μεγάλωνα" με τους καλλιτέχνες να καλούν το αθηναϊκό κοινό να κάνει λίγο θόρυβο ενώ, στη συνέχεια, σειρά πήρε το "Άμα Ρωτήσουν Που Χάθηκα" από τη συνεργασία του Anser με τον Βέβηλο.
Ο ήχος ήταν καλός ενώ το συγκρότημα αποδείχθηκε αρκετά επικοινωνιάκο. Σε αυτό φυσικά βοήθησε και η παρουσία φανατικών οπαδών τους από κάτω που συνόδευαν τους μουσικούς σε κάθε τους στίχο ή μάλλον, πιο σωστά, σε κάθε στίχο που μπορούσαν να τραγουδήσουν μαζί τους. Και αυτό το λέω καθώς σε τραγούδια όπως το "Εν Δράσει", ο Anser έκανε επίδειξη ικανοτήτων αποδεικνύοντας γιατί μπορεί να περηφανεύεται ότι τεχνικά είναι ένας από τους καλύτερους MCs στην Ελλάδα. Συνολικά, η εμφάνισή τους δεν πρέπει να άφησε κανέναν παραπονεμένο και σίγουρα εντυπωσίασε όσους δεν τους είχαν ξαναδεί από κοντά.
Setlist: Παράνομο / Φέτος Η Άνοιξη / Οπαδός / Όσο Μεγάλωνα / Άμα Ρωτήσουν Που Χάθηκα / Χίλιες Και Μία Νύχτες Μετ / Flowroyal / Αυτοάνοσο / Νους Ιθύνων / Κιχ / Εν Δράσει / Παρανάλωμα / Ό,τι Αγαπάς Δεν Έχει Τέλος / Θα Μείνει Για Πάντα
Στις 20:10, καθώς ο ήλιος είχε αρχίσει να υποχωρεί και το πλήθος είχε αυξηθεί αισθητά, οι πρώτες νότες του "Είναι Εύκολο Να Υπάρξω" άρχισαν να αντηχούν στην Πλατεία Νερού προλογίζοντας την είσοδο του Ταφ Λάθος στη σκηνή. Με το video wall να παίζει το video-clip του τραγουδιού, ο καλλιτέχνης άνοιξε ιδανικά τη συναυλία του παρασύροντας στο ρυθμό του τον κόσμο που ευλαβικά ανέμενε την εμφάνισή του.
Ο καλλιτέχνης έχει μαζέψει δίπλα του μερικούς εξαιρετικούς μουσικούς καθώς οι Γιάννης Γαργαλάκος στην κιθάρα και ο Δημήτρης Λαϊνάς στα πλήκτρα δίνουν μια άλλη δυναμική στις ζωντανές εκτελέσεις των κομματιών ενώ, παράλληλα, ο Dj Micro, σε ρόλο μπαλαντέρ, μοιράζει πόνο σκρατσάροντας και, όπου χρειαστεί, κάνει δεύτερες, δίνοντας ανάσες στον τραγουδιστή.
Ακολούθησαν τα τραγούδια "Στης Φυλακής Το Προαύλιο" και "Καλυψώ" ενώ το "Διηγήματα Χαμένης Νιότης" αποτέλεσε μία από τις πιο όμορφες στιγμές της ημέρας με τον τραγουδιστή να ξετυλίγει τις εξαιρετικές τεχνικές του ικανότητες. Η συνέχεια ήταν δυναμική με παλιότερα αλλά και νέα τραγούδια από τον τελευταίο δίσκο του, "DECA", ενώ στη "Φλόγα", ο Ταφ Λάθος κάλεσε τον κόσμο να τραγουδήσει μαζί του. Η ανταπόκριση του κοινού ήταν συγκινητική σε όλη τη διάρκεια της εμφάνισης του, μια εμφάνιση άκρως επαγγελματική αλλά χωρίς ίχνος επιτήδευσης. Και αυτή η ειλικρινής στάση του πάνω στη σκηνή νομίζω ότι αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της επιτυχίας του.
Και όλα αυτά συνοψίζονται τέλεια στο τραγούδι "Έχω" που ακολούθησε μέσα σε ενθουσιώδεις αντιδράσεις και τον κόσμο να φωνάζει κάθε στίχο. Τελευταίο τραγούδι το "Ό,τι Κάνεις Άστο" από τον φετινό του δίσκο στο οποίο μας παρουσίασε τους μουσικούς που τον περιστοιχίζουν ενώ για το φινάλε μας χάρισε μερικούς στίχους από το "Όταν Σε Είδα Ξανά" πριν ευχαριστήσει τον κόσμο και κλείσει την εμφάνισή του μέσα σε δυνατά χειροκροτήματα. Συνολικά, μια σπουδαία εμφάνιση από τον Ταφ Λάθος που μας άνοιξε την όρεξη για τις 19 Οκτωβρίου όταν και αναμένεται η παρουσίαση του δίσκου "DECA" στο Fuzz. [A.A.]
Είναι Εύκολο Να Υπάρξω
Στης Φυλακής το Προαύλιο
Καλυψώ
Διηγήματα Χαμένης Νιότης
Ευχές Για Όλους
Ξύπνα
Παλιά Μηχανή
Εσύ ξανά
Φλόγα
Έχω
Ότι Κάνεις Άστο
Όταν Σε Είδα Ξανά
Στις εννέα και μισή ακριβώς, ήρθε η σειρά του Dub FX να εμφανιστεί στη σκηνή με το κατάλληλα προσαρμοσμένο stage. Ο ιδιαίτερος αυτός performer, ήταν ίσως η εμφάνιση της ημέρας η οποία αποτελούσε και στοίχημα για τους περισσότερους. Για τη μια ώρα που ακολούθησε, το κοινό έγινε μάρτυρας μιας εμφάνισης, η οποία ήταν ο ορισμός της αυτονομίας. Ο Αυστραλός, με μόνη συντροφιά τα πετάλια και τις λούπες του, δημιουργούσε διαρκώς ήχους, τόσο μέσω beatboxing όσο και με διαφορετικές φωνητικές γραμμές και παραμορφώσεις. Τα αποθήκευε και τα αξιοποιούσε σαν ενορχηστρωτικό χαλί για να τραγουδάει τους στίχους του και να χορεύει πάνω σε αυτά. Το αποτέλεσμα, τράβηξε την προσοχή του ελαφρώς μουδιασμένου κοινού μετά από τα πρώτα δεκαπέντε λεπτά, μιας και οι προηγούμενες εμφανίσεις ήταν λιγότερο ατμοσφαιρικές. Βέβαια όσο προχωρούσε η εμφάνιση του Dub FX, το κοινό άρχισε να μυείται και να ανταποκρίνεται στον ενδιαφέροντα συνδυασμό ήχων και φώτων που παρακολουθούσε.
Η ικανότητα του Dub FX να συνδυάζει ηλεκτρονικές φόρμες, ενίοτε industrial, με trap beats και αρκετή δόση reggae funk και σε σημεία παραδοσιακού rap, πάντα πάνω στους αυτοσχεδιασμούς του, δημιούργησε μια αξιοσημείωτη ποικιλομορφία. Από σαρωτικά beat drops στα οποία το κοινό ανταποκρίθηκε θυμίζοντας rave εποχές, μέχρι τους πιο αισθηματικούς αλλά και κοινωνικούς του στίχους, ο Dub FX κέρδισε τις εντυπώσεις, χορεύοντας διαρκώς, ικανοποιημένος από τον κόσμο. Τα φώτα, προσέφεραν σημαντικά στο show, ενώ το γεγονός πως είναι ως επί το πλείστον performer αυτοσχεδιασμού, φάνηκε ιδιαίτερα σε σημεία που ξεχνούσε να «αποθηκεύσει» τους ήχους του, ή όταν μερικές κραυγές του δεν ηχογραφήθηκαν σωστά. Πάραυτα, η ανταπόκριση του κόσμου στα "Society Gates", "Love Someone" και "Flow" ήταν μαζική, που ήταν και οι κορυφές της εμφάνισής του. Πριν μας αποχαιρετήσει, μας μίλησε για την αγάπη του αλλά και την «επιρροή» που είχε η reggae στη μουσική του, και έκλεισε την εμφάνισή του με το κατάλληλα «οπαδικό» "Listening".
Στις 23:00 ακριβώς, ο Dj Mix Master Mike ήταν πίσω από το set του. Για τα επόμενα 20 περίπου λεπτά, η Πλατεία Νερού κατακλύστηκε από ένα πλήθος που εκτόνωνε την αναμονή του με χορό, απολαμβάνοντας στο πρόγραμμα του, νεοαφιχθέντα DJ των Cypress Hill, ο οποίος παρουσίασε ευδιάθετα και με μεγάλη δεξιοτεχνία τις ικανότητές του, φροντίζοντας να ανεβάσει την αγωνία και το hype στο κατακόρυφο, με τον ίδιο, που φορούσε t-shirt Metallica, να το διασκεδάζει πλήρως. Τότε, οι Eric Bobo, Sen Dog και B-Real ανέβηκαν στη σκηνή και το banner "Band Of Gypsies" έκανε την εμφάνισή του. Η έναρξη, με το τραγούδι αυτό από τον τελευταίο τους δίσκο, "Elephants On Acid", ατμοσφαιρική, με τις ανατολίτικες βέβαια μελωδίες "hashish" να λείπουν από το beat, μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε πως οι θρύλοι ήταν εκεί, μπροστά στα μάτια μας.
Η συνέχεια μας πήγε πίσω, στις απαρχές της δεκαετίας του '90, με το "Real Estate" από το ομώνυμο ντεμπούτο τους να προκαλεί αρκετά επιφωνήματα. Μαζί με το "Hand On The Pump", του οποίου το "lalala" τραγουδήθηκε από όλο σχεδόν το κοινό, ήταν αρκετά για να ανεβάσουν τη διάθεση. Οι Cypress Hill, απέδιδαν με φοβερή ευφράδεια και ενέργεια τους στίχους τους, ενώ ο Eric Bobo αξίζει ειδικής μνείας, αφού ήδη μέχρι τη μέση της εμφάνισής τους, είχε κατεδαφίσει αρκετές φορές τα κύμβαλα του percussion set του, συνεισφέροντας τα μέγιστα στον μαζικό ήχο που έβγαινε από τα ηχεία της σκηνής.
Η επιστροφή στο παρελθόν διήρκησε για δυο τραγούδια ακόμη, τα οποία, κλασικά, συνέχισαν να προκαλούν τις έντονες εκδηλώσεις του κοινού. Η πρώτη μεγάλη στιγμή της εμφάνισης των Cypress Hill ήρθε με το "When The Shit Goes Down" που ακούστηκε πολύ πιο δυναμικό από την αυθεντική του μορφή. Η χημεία των B-Real και Sen Dog, ήταν εκπληκτική με τον έναν να συμπληρώνει τον άλλον δίνοντας σου την αίσθηση πως όσα χρόνια και να περάσουν, η σχετική χαλαρότητα που χαρακτηρίζει το group, θα διακατέχεται πάντα από μια gangster-ική αύρα, πως οι τύποι είναι "harder than you think". Μετά από άλλο ένα πέρασμα από τον τελευταίο δίσκο με το βρώμικο "Put Εm In The ground", ο Sen Dog ανέλαβε να αναδείξει τις latin ρίζες τους, συνεπικουρούμενος αυτήν τη φορά από τον B-Real από άλλο πόστο, αφού μετακινήθηκε και αυτός στα κύμβαλα.
"Latin Thugs" και "Latin Lingo" λοιπόν και η τριάδα συμπληρώνεται από, τι άλλο, το κλασικό "Tequila Sunrise", το οποίο, ήταν η δεύτερη μεγάλη κορύφωση της βραδιάς με το κοινό να φαίνεται πως το περίμενε, και κατά το οποίο τα πρώτα μαζικά pits έκαναν την εμφάνισή τους, ενώ άναψαν και καπνογόνα. Για μερικά λεπτά ακολούθησε, ένα ορχηστρικό διάλλειμα από τους Bobo και Mike, δίνοντας την ευκαιρία για μια, μικρή, ξεκούραση. Η επανεμφάνιση των δυο MCs θα επέφερε το «πράσινο» σερί τους, με το λογότυπο στην οθόνη να στολίζεται κατάλληλα, αφού η επόμενη πεντάδα, είχε κοινή θεματική, την αγάπη τους για τη Μαρία-Ιωάννα.
Με τον κόσμο να αποθεώνει και να συμβάλλει με κάθε τρόπο στο μήνυμα των "I Wanna Get High", "Dr. Greenthumb", "Hits From The Bong", το τέταρτο αυτό, περιελάβανε όλες τις εκφάνσεις ενός live Cypress Hill. Τραγούδι, χορός, κινήσεις στους ρυθμούς των beats, pits όλων των ταχυτήτων και φυσικά, τι άλλο, πολύ κάπνισμα παντός είδους. Η συναυλία έφτανε σιγά σιγά στο φινάλε της και αυτό μόνο ένα πράγμα μπορούσε να σημαίνει. Η τελευταία τετράδα τραγουδιών, ίδια και απαράλλαχτη με κάθε τους εμφάνιση, ήταν αυτή που γνώριζε στίχο στίχο και ο τελευταίος άνθρωπος που παρευρέθηκε στην Πλατεία Νερού.
"How Could I Just Kill A Man" και το κοινό να εκστασιάζεται, να φωνάζει με όλη του τη δύναμη τους στίχους ενός τραγουδιού που σημάδεψε μια γενιά και που το μήνυμά του θα παραμένει δυστυχώ για καιρό ακόμη επίκαιρο. Μπορεί η χαρακτηριστική μελωδία, να πνίγηκε όπως και οι περισσότερες σε μια θυσία προς τα μπάσα που δονούσαν τον χώρο, αλλά ο κόσμος στιγμή δεν έδειξε να απασχολείται, αφού οι στιγμές ήταν ιστορικές. Φυσικά, "They Ain’t Going Out Like That". Η μεγαλύτερη επιτυχία τους, είχε φτάσει η ώρα να ακουστεί, και να σημαδέψει άλλη μια ζωντανή τους εμφάνιση. Οι προτροπές των δύο MCs να χωριστεί ο κόσμος εισακούσθηκαν, και μετά, η ερώτηση για το αν είναι κάποιος στο πλήθος παράφρων, απαντήθηκε μαζικά. Το διαχρονικό "Insane In The Brain" επέφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Παρά την κούραση και την ταλαιπωρία όλων, ένας από τους πιο εμβληματικούς ύμνους του hip hop χαράχθηκε στη μνήμη του κοινού.
Με ένα μικρό ιντερλούδιο, το κλείσιμο της ισοπεδωτικής εμφάνισης των Cypress Hill, θα ερχόταν με το "(Rock) Superstar", όπου τα pits ήταν πιο έντονα από ποτέ, και όλοι, γνωρίζοντας πως η βραδιά έφτασε στο τέλος της, παρέδωσαν τα διαπιστευτήρια ενός υπέροχου κοινού που εντυπωσίασε το group. Οι κιθάρες και ο ρυθμός, λίγο διαφορετικοί, λίγο πιο χορευτικοί, δεν στέρησαν από το τραγούδι την απαράμιλλη δυναμική του, και θα μπορούσε να πει κανείς πως στη λιγότερο rock ημέρα του Release, επήλθε μια από τις πιο rock εμφανίσεις του φεστιβάλ. Με την απαραίτητη φωτογραφία, οι Cypress Hill μας αποχαιρέτησαν και μας ευχαρίστησαν, εμφανώς εντυπωσιασμένοι από την ανταπόκριση.
Σε μια βραδιά όπου η hip hop σκηνή εκπροσωπήθηκε στο έπακρο, παλιοί και νέοι οπαδοί εμπέδωσαν, γεμάτοι χαμόγελα, πως οι μεγάλοι του είδους, δεν είναι μουσειακό έκθεμα, αλλά ζωντανή απόδειξη της ισχύος του ιδιώματος. Παρά τα μικρά τεχνικά ζητήματα της εμφάνισής τους, οι Cypress Hill κέρδισαν κάθε έναν που έδωσε το «παρών», αφού η απόδοση και η ενέργειά τους δεν παρουσίασε στιγμή κάποια καμπή. Εμείς, τέλος, ανανεώνουμε το ραντεβού μας με τον B-Real τον Αύγουστο, που θα μας επισκεφθεί ως μέλος των Prophets Of Rage. [Α.Ζ.]
Φωτογραφίες: Μάνος Καλαφατέλης
Band of Gypsies
Real Estate
Hand On The Pump
Checkmate
The Phuncky Feel One
When the Shit Goes Down
Throw Your Set In The Air
Shots Go Off (Rusko cover)
Put Em In The Ground
Lick A Shot
Latin Lingo
Latin Thugs
Tequila Sunrise
Roll It Up, Light It Up, Smoke It Up / I Wanna Get High / Cisco Kid / Dr. Greenthumb / Hits From The Bong
How I Could Just Kill A Man
Insane In The Brain
I Ain’t Goin’ Out Like That
Illusions
(Rock) Superstar
Jump Around (House Of Pain cover)
LSD (Interval)