A Wilhelm Scream, 63 High, Fall Of Man @ AN Club, 29/11/09

Οι Α Wilhelm Scream, ύστερα απο απουσία ενός έτους αποφάσισαν να μας ξαναεπισκεφτούν και να μας θυμήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο πως βιώνεται μια punk/core συναυλία. Για όσους δεν τους γνωρίζουν οι A Wilhelm Scream, παρ΄ όλο που ανήκουν στο ευρύτερο φάσμα του μελωδικού punk-rock, αυτό που τους κάνει να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους ομοϊδεάτες τους, είναι τα πολλά τεχνικά σημεία, πράγμα το οποίο συναντάται σπάνια σε αυτού του είδους τη μουσική όπου κυριαρχεί κατά κόρον η ταχύτητα, η μελωδία και η "aggressive" διάθεση. Επίσης, είναι άξιο αναφοράς το γεγονός πως η προηγούμενη συναυλία τους είχε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις και είχε αποσπάσει άκρως θετικά σχόλια.

Πρώτοι, στο σανίδι του Αn ανέβηκαν οι Αθηναίοι Fall Of Man, οι οποίοι πρόσφατα κέρδισαν τον φετινό διαγωνισμό του "Battle Of The Bands". Η πρώτη μου επαφή με την μπάντα αυτή έγινε μέσω του myspace και μπορώ να πω πως είχα ενθουσιαστεί. Έτσι, με το live τους αυτό φρόντισαν να με κερδίσουν ακόμα περισσότερο. Παρά τα όποια τεχνικά προβλήματα που συνάντησαν κατά τη διάρκεια της εμφάνισης τους, απέδωσαν, μέσα στο χρονικό διάστημα των 20-25 λεπτών, σχεδόν άψογα τα pop-punk/screamo κομμάτια τους και έχοντας αρκετά καλή και δυνατή σκηνική παρουσία παρέσυραν το νεανικό κοινό να συμμετέχει και να τραγουδά ασταμάτητα. Έντονη μνεία πρέπει να γίνει στον drummer και τραγουδιστή της μπάντας, ο οποίος κατάφερε με χαρακτηριστική ευκολία να συνδυάσει και τους δύο ρόλους που έχει και ιδίως στον τομέα των φωνητικών και στο γεγονός πως κανένα από τα μέλη δεν πρέπει να ξεπερνάει την ηλικία των 20 ετών..

Σειρά είχαν οι Θεσσαλονικείς 63 Ηigh, όπου τον Οκτώβριο μάλιστα, κυκλοφόρησαν και μια καινούργια δισκογραφική δουλειά. Αν μη τι άλλο, οι 63 High θεωρούνται πλέον, ως μία από τις πιο άξιες μπάντες της εγχώριας ska σκηνής. Για περίπου 30 λεπτά κατάφεραν να ζεστάνουν το κοινό και να δώσουν ένα άλλο χρώμα στο μαγαζί και μια «μυρωδιά» καλοκαιριού με τις ska,punk και reggae πινελιές τους. Η τρομερή ενέργεια, η τρομερή αυτοπεποίθηση από τα μέλη της μπάντας και η ωραία σκηνική παρουσία συνέθεσαν ένα πάρα πολύ ευχάριστο σύνολο πριν το κυρίως πιάτο..

Με αφορμή λοιπόν, την κυκλοφορία του νέου τους ep με τίτλο, "Α Wilhelm Scream" οι Αμερικανοί punk-rockers αποφάσισαν να μας συμπεριλάβουν και σε αυτή τη περιοδεία τους και μάλλον δεν έπραξαν καθόλου άσχημα. Η προσέλευση του κόσμου θεωρώ πως ήταν σχετικά αναμενόμενη και ικανοποιητική, αν αναλογιστεί κανείς πως η συγκεκριμένη Κυριακή, ήταν η Κυριακή των ντέρμπυ σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ και πως μας επισκέπτονταν δεύτερη φορά, μετά από διάλειμμα ενός έτους.

Το μόνο σίγουρο είναι πως για την ίδια την μπάντα δεν υπήρχε κανένα ντέρμπυ και πως η μόνη τους έγνοια ήταν να δώσουν ένα πραγματικά καλό live, όπως και έπραξαν για την επόμενη μία ώρα, περιλαμβάνοντας τραγούδια απ’ όλη τη δισκογραφία τους. Από το πρώτο κομμάτι εώς και το τελευταίο αυτοί οι τύποι μας έδειξαν πραγματικά, πως αυτό που κάνουν το αγαπάνε πολύ. Η σκηνική τους παρουσία ήταν τόσο έντονη, δυνατή και αυθόρμητη που δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό να χαμογελάνε, να χοροπηδάνε εώς το ταβάνι και να αγκαλιάζονται με το κοινό, το οποίο ειδικά στις πρώτες σειρές έδινε μάχη και τραγουδούσε αδιάκοπα τους στίχους των κομματιών. Γρήγορα και τεχνικά περάσματα, μελωδικά ρεφραίν οπού το μικρόφωνο άνηκε αποκλειστικά στο κοινό, ατελείωτα sing-along και stage-diving που ήταν αδύνατο να λείψουν από μία τέτοια συναυλία, δημιούργησαν μια πραγματικά ευχάριστη και όμορφη ατμόσφαιρα. Ένα άλλο στοιχείο το οποίο προσωπικά με χαροποίησε ιδιαίτερα είναι, πως παρά το γεγονός πως μας επισκέφτηκαν για την προώθηση της νέας τους κυκλοφορίας, περιορίστηκαν στο να παίξουν μονάχα τρία τραγούδια δίνοντας έτσι έμφαση στις παλαιότερες κυκλοφορίες που τους εδραίωσαν άλλωστε σαν ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα της punk κοινότητας ανά την υφήλιο.

Εν κατακλείδι, μπορώ να πω με σιγουριά πως βίωσα ένα από τα καλύτερα και πιο ειλικρινή live που έχω παρακολουθήσει το τελευταίο καιρό, κάτι που αποδεικνύει για ακόμα μία φορά πως οι καλύτερες συναυλίες γίνονται στα μικρά μαγαζιά, εκεί που κοινό και μπάντα γίνονται ένα.


Setlist:
Jaws 3  People 0
Soft Sell
Get Mad, You Son Of A Bitch
Skid Rock
I Wipe My Ass With Showbiz
5 to 9
Killing It
Australians
Dreaming Of Throwing Up
Walden
The Horse
Me vs. Morrissey In The Pretentiousness Contest (The Ladder Match)
The Rip
The King Is Dead
Famous Friends And Famous Drunks

Encore:
Anchor End
D’s T B’s