Ανασκόπηση 2015: Punk / Hardcore

Τα punk rock αντίδοτα ενός αρρωστημένου έτους

Από τους Nτίνο Παυλίδη, Μανώλη Κληρονόμο, Γαβριήλ Φιλιππόπουλο, 30/12/2015 @ 06:49

Άλλη μια χρονιά φτάνει στο τέλος της και ευτυχώς που έχουμε και αυτές εδώ τις ανασκοπήσεις στο Rocking.gr, γιατί αν προσπαθήσουμε να κάνουμε μια πολιτική ανασκόπηση της χρονιάς που πέρασε τότε μάλλον θα απογοητευτούμε στον υπερθετικό βαθμό. Τρίτο μνημόνιο, ένα πρακτικά «άκυρο» δημοψήφισμα, θαλασσοπνιγμένοι πρόσφυγες στη μέση του Αιγαίου και μια πολιτική παράταξη-φάντασμα του μέχρι πρότινος εαυτού της είναι μόνο μερικά από τα πιο έντονα στιγμιότυπα του ελληνικού 2015, ενώ αν θελήσει κανείς να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα και να κάνει έναν παρόμοιο παγκόσμιο απολογισμό τότε το πιθανότερο είναι να οδηγηθεί σε μια «καταθλιψάρα» άνευ προηγουμένου.

Σε αυτό λοιπόν το δυσοίωνο κάπως κλίμα, και προσωπικά μιλώντας πάντα, οι πιο ευχάριστες στιγμές της χρόνιας ήλθαν από ατομικότητες αλλά και συλλογικότητες, οι οποίες με υπέρμετρη αφοσίωση δίδαξαν τι σημαίνει αλληλεγγύη σε όσους συνανθρώπους μας υποφέρουν. Ήρθαν και από εγχειρήματα και δομές που ακολούθησαν μία διαφορετική τακτική και οργάνωση προτάσσοντας την αυτο-διαχείριση και, φυσικά, από τις αγαπημένες μας μουσικές, το punk rock και το hardcore, που σε τέτοιες δύσκολες περιόδους δεν μπορούν παρά να ακμάζουν, να ανθίζουν, και να εκρήγνυνται καθημερινά σε κάθε γωνιά του κόσμου. Για αυτές, μια μικρή σύνοψη μπορείτε να απολαύσετε παρακάτω. Για τις υπόλοιπες, καλό είναι να κλείσετε τον υπολογιστή και να κυκλοφορήσετε «έξω» στο πραγματικό περιβάλλον.

Ν.Π.  



♦ Όταν το punk παίζεται αξιοπρεπώς και πάνω από τα σαράντα ♦

Tau Cross - Tau Cross

Παρ' όλο που συχνά τα μεγάλα reunion, οι δισκογραφικές επιστροφές παλιών κλασικών ονομάτων και τα πολυσυζητημένα supergroup δεν πείθουν, η φετινή χρόνια είχε να αναδείξει μερικά πραγματικά καλά δείγματα τέτοιων περιπτώσεων με μεσήλικες που δεν λένε να το βάλουν κάτω.

1. Οι Tau Cross, το καινούργιο supergroup με μέλη των Amebix, των Voivod και των Misery, έμπλεξαν με φανταστικό τρόπο τις punk και metal επιρροές τους και κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα εξαιρετικό -ομώνυμο- άλμπουμ, το οποίο αποτέλεσε την ιδανική συνέχεια για το κύκνειο άσμα των πρώτων. Το ίδιο απολαυστική ήταν και η συνέντευξη που μας παραχώρησαν πριν από λίγους μήνες.
2. Μεγάλη ήταν η έκπληξη που προκάλεσαν οι Agnostic Front με το "The American Dream Died", στο οποίο παρουσίασαν με διαφορά το καλύτερο υλικό των τελευταίων δεκαπέντε και βάλε χρόνων τους. Όπως και οι ίδιοι δήλωσαν στο Rocking.gr η επιστροφή στα βασικά και τις old-school φόρμες δεν ήταν καθόλου τυχαία!
3. Από την άλλη μεριά των Ηνωμένων Πολιτειών, οι θρύλοι του hardcore punk Poison Idea κυκλοφόρησαν το άκρως ενδιαφέρον "Confuse & Conquer", που ενώ είναι σχετικά άνισο στο σύνολο του εμπεριέχει μερικές πολύ καλές στιγμές, με σοβαρά riff, εμπνευσμένα lead σημεία και φυσικά τα χαρακτηριστικά φωνητικά τους που όλοι έχουμε αγαπήσει.
4. Το "Freedom" από τους Refused αποτέλεσε το μεγαλύτερο στοίχημα της χρονιάς που πέρασε, αλλά ευτυχώς, απ' ό,τι φάνηκε τελικά, οι Σουηδοί πρωτοπόροι του hardcore το κέρδισαν με την αξία τους, δικαιολογώντας το όνομα που δημιούργησαν μετά το εμβληματικό "The Shape Of Punk To Come" του 1998.
5. Οι Strung Out ήταν, κλασικά, η καλιφορνέζικη απάντηση για τη φετινή χρονιά, αφού το "Transmission. Alpha. Delta" ανταποκρίθηκε ιδανικά στο πολύ υψήλο επίπεδο που οι ίδιοι έχουν θέσει κατά την διάρκεια μιας πλούσιας και σημαντικής δισκογραφίας τεχνικού μελωδικού punk rock.

Check also: Τιμιότατο δείγμα παραδοσιακού hardcore κυκλοφόρησε και στο "The 25th Hour" των Terror, μιας από τις πιο τίμιες και δυνατές μπάντες του παραδοσιακού hardcore, οι οποίοι συνέχισαν πάνω στον δρόμο που έχουν χαράξει εδώ και δεκατρία χρόνια με thrash-αριστο και πολύ τσαμπουκαλεμένο hardcore, μικρής διάρκειας κομμάτια και beatdowns που αφαλοκόβουν.

 



♦ Πιο υπόγεια, πιο μελωδικά, πιο μελαγχολικά ♦

Diat - Positive Energy

Το post-punk και το underground μελωδικό punk rock σταθερά μεγαλούργησαν και μέσα στο 2015, επιδεικνύοντας μερικά εκπληκτικά πρωτοεμφανιζόμενα συγκροτήματα με ντεμπούτα που αναμφίβολα άφησαν το στίγμα τους στην διεθνή punk σκηνή.

1. Οι Γερμανοί Diat ήταν πραγματικά ό,τι καλύτερο ακούστηκε σε αυτόν τον ήχο, με το "Positive Energy" να αφήνει σε κάθε ακρόαση μια έντονη γεύση αρνητισμού και μιζέριας, σε ένα post-punk φόντο που ροκάρει, βγαλμένο από τα '80s.
2. Οι The Stops, το απόλυτα γυναικοκρατούμενο σχήμα του αφιερώματος, μας χάρισαν ένα άριστο και μουσικά άρτιο άλμπουμ, το "Nameless Faces", το οποίο δεν «χάνει» πουθενά, κάνει το δέκα στα δέκα σε ό,τι αφορά τα κομμάτια του και σε αφήνει να σιγοτραγουδάς τα πιασάρικα ρεφρέν του μέρες μετά το κάθε άκουσμα.
3. Το ομότιτλο LP των Σιγκαπουρέζων Daily Ritual υπήρξε μάλλον ο καλύτερος δίσκος που κυκλοφόρησε φέτος από την Άπω Ανατολή, και ενώ κόπιαρε ξεκάθαρα το μοτίβο των αρχηγών του είδους Red Dons κατόρθωσε στα σημεία να τους ξεπεράσει.
4. Η πιο ερωτιάρικη, αισθησιακή, και αιθέρια επιλογή του φετινού χρόνου ήρθε από τους Αμερικανούς Flesh World, οι οποίοι μας μάγεψαν κυριολεκτικά με τον ονειρικό τους θόρυβο στο δροσιστικό ντεμπούτο full-length "The Wild Animals In My Life".
5. To πολυαναμενόμενο "The Dead Hand Of Tradition" των διεθνώς διεσπαρμένων Red Dons, παρ' ότι δεν εντυπωσίασε όσο περιμέναμε, στάθηκε αξιοπρεπώς στις περιστάσεις και πρόσφερε μερικούς μοναδικούς ύμνους μελωδικού μελαγχολικού punk rock.

Check also: Δύο από τις πιο εκπληκτικές κυκλοφορίες της χρονιάς ήταν το 7" Ep των Sheer Mag και το "III" των The Hex Dispensers, το μεν σε κάπως '60s-'70s φόντο το δε σε horror punk / doom pop mood, τα οποία πρόκειται να εκθειάσουμε στο αφιέρωμα μας με τις top underground κυκλοφορίες της χρονιάς, όποτε αναμείνατε στην οθόνη σας!

 



♦ Ώρα για λίγο κοπάνημα ♦

P.R.O.B.L.E.M.S - Another Day

Επειδή ένα διάλειμμα από το post-punk πάντοτε χρειάζεται και επειδή λίγη σωματική άσκηση την ήμερα τον γιατρό τον κάνει πέρα, ψάξαμε καλά τα πιο σκληρά κατατόπια του punk και βρήκαμε για εσάς το γιατρικό που θέλετε με τα παρακάτω πέντε συστατικά...

1. Οι Night Birds είναι μία εξαιρετικά αντικαταθλιπτική μπάντα, η οποία στο φετινό "Mutiny At Muscle Beach", την καλύτερη δισκογραφική στιγμή της πορείας της, δημιούργησε hardcore punk ύμνους για τους φαν των Dead Kennedys -και όχι μόνο- που σε κάνουν να σηκώνεις το κεφάλι και να ξεχνάς τον ψυχολογικό φόρτο της μίζερης καθημερινότητάς σου.
2. Για τους σκοτεινούς ψυχάκηδες του punk, οι Μεξικανοί Muerte, στον ομώνυμο δίσκο τους, κατασκεύασαν το ιδανικό υποκατάστατο για no-future νεαρούς με κατακερματισμένο ψυχισμό, σε μία συνταγή «κάτσα-πανκ» με πολλή φαντασία, έμπνευση, ευφυϊα και πάνω από όλα αισθητική.
3. Για τις μέρες με hangover του 2015, οι αληταράδες P.R.O.B.L.E.M.S από το Portland έδωσαν την δική τους λύση, με το "Another Day", το high-octane punk rock 'n' roll του και τις GG Allin και early-Turbonegro επιρροές του να εμφανίζουν εξαιρετικές ιαματικές ικανότητες.
4. Τη λύση σε θέματα επικοινωνίας και προβλήματα δυσλεξίας έδωσαν οι Φινλανδοί Lapinpolthajat, οι οποίοι στο τρίτο ολοκληρωμένο και ακαταλαβίστικο άλμπουμ τους μας ένωσαν με το φιλανδικό τους hardcore punk και έκαναν την μουσική να μιλήσει με τον δικό της ξέφρενο ρυθμό.
5. Τέλος, σε λίγο διαφορετικό στυλ, εντυπωσιακά θεραπευτικοί υπήρξαν και οι Ισραηλινοί Not On Tour, που στο άκρως εξομολογητικό "Bad Habits" άφησαν την καρδιά να μιλήσει και τους εαυτούς τους να ανακτήσουν αυτοπεποίθηση με μονόλεπτα άσματα female-fronted καλιφορνέζικου punk.

Check also: Για να τελειώσουμε με την ιατρική και το κακόγουστο αυτό αστείο, το ομορφότερο γκολ μπήκε φέτος «στο ενενήντα», από τους Γάλλους Syndrome 81, οι οποίοι έπειτα από ένα απολαυστικό split με τους Litovsk κυκλοφόρησαν το "Desert Urbain", ένα EP με τους καλύτερους μάλλον φετινούς Oi! punk ύμνους.

 



♦ Pushing The Extreme ♦

Halshug - Blodets Band

Χωρίς να έχουμε κυκλοφορίες από βαρύγδουπα ονόματα του extreme hardcore, όπως για παράδειγμα τους Converge, τους Today Is The Day ή άλλα συγκροτήματα του δυναμικού της Deathwish, που σχεδόν πάντα κυκλοφορούν καλά άλμπουμ, γνωρίσαμε πολλά νέα και αξιόλογα γκρουπ τα οποία με τον δικό τους τρόπο θριάμβευσαν στον ακραίο ήχο.

1. Αν υπάρχει μια μπάντα που σηκώνει με περίσσια χάρη το μεσαίο δάχτυλο σε κάθε μπουρζουαζιοκαθωσπρέπει συμβατικότητα τότε αυτοί είναι οι G.L.O.S.S., οι οποίοι στο ντεμπούτο τους ξερνάνε βιτριόλι που καίει περισπούδαστες φάτσες για πλάκα. Αντι-ομοφοβικοί και αντισεξιστές, με μπροστάρισσα την τρανς καυλιάρα Sadie, σπέρνουν τον πανικό, σεβόμενοι τις παραδοσιακές ρίζες τους αλλά με περίσσιο νεύρο που κάνει το όλο εγχείρημα να ακούγεται σαν τρένο που σε χτυπάει στο στήθος.
2. Στο νήμα της σεζόν που φεύγει, οι The Rodeo Idiot Engine από τη Γαλλία κυκλοφόρησαν την καλύτερη, μέχρι τώρα, δουλειά τους, "Malaise". Εξαιρετικά έντονο, σχιζοειδές και χαοτικό hardcore, παιγμένο με φοβερή ακρίβεια, δίνοντας ένα απαράμιλλο συναίσθημα πόνου στις συνθέσεις. Από τις must κυκλοφορίες στον ακραίο ήχο εν γένει.
3. Δυστυχώς οι φανταστικοί Soul Grip από τη Γάνδη έπεσαν στο διάβα μας λίγο αργά, οπότε δεν καταφέραμε να αποτίσουμε τον δέοντα σεβασμό στο ντεμπούτο τους, "Avadon". Οι κολεγιές με τη σκηνή της πόλης τους και λοιπούς «γνωστούς αγνώστους» του Βελγίου (Oathbreaker, Rise And Fall, Hessian) είναι ένα πολύ καλό εχέγγυο για την ποιότητα της μουσικής τους. Φρενιασμένο hardcore με πάρα πολλές δόσεις black metal (όχι, οι Soul Grip δεν παίζουν blackened hardcore) που σε κολλάει στον τοίχο από την πρώτη ακρόαση.
4. Οι Lentic Waters κυκλοφόρησαν τον Ιούλιο του 2015 τον πιο αντι-καλοκαιρινό δίσκο που θα μπορούσε να ακούσει κάποιος. Το "The Path" βρίθει από συναίσθημα, ιδέες και τσαντίλα. Αρκετά κοντά στον ήχο των Trap Them και Tombs, αλλά με μία ολόδική τους ταυτότητα. Πιστοί στις underground αρχές και με συγκεκριμένη πολιτική αντίληψη πάνω στην μουσική.
5. Φέτος οι Converge δεν κυκλοφόρησαν δίσκο για να επισκιάσουν τα πάντα, αλλά οι Σουηδοί Totem Skin το έκαναν. Στο "Weltschmerz" τεκνοθετούν τον νευρόσπαστο και ευρηματικό χαρακτήρα των κορυφαίων Αμερικανών αλλά χώνουν και τόση ευρωπαϊκή σαπίλα, όση χρειάζεται, αφενός για να μας κολλήσουν στον τοίχο και αφετέρου για να μην είναι ακόμα μια αντιγραφή. Βάλτε στο μείγμα και λίγο μεγαλείο από Amenra πλευρά και έδεσε το γλυκό.

Check also: Οι Δανοί Halshug μας ξετίναξαν με τα μπλαστίδια του "Blodets Band", ενώ οι Mutoid Man συνδύασαν εξαιρετικά sludge, hardcore και pop αισθητική στο "Bleeder". Τέλος οι Noisem στον δεύτερο δίσκο τους, "Blossoming Decay", μαγαρίζουν δίχως έλεος με γενναίες δόσεις thrash-ο-death μπουκέτων.

 



♦ Επενδύοντας στο συναίσθημα ♦

Birds In Row - Personal War

Παρά το γεγονός ότι ολόκληρο τον χρόνο περιμέναμε τους Ruined Families για να καλύψουμε -ή και να διευρύνουμε- τα οποιαδήποτε συναισθηματικά κενά μας, οι Αθηναίοι δεν μας έκαναν το χατίρι, γι' αυτό και βρήκαμε καταφύγιο στην συντροφιά μερικών κλασικών ονομάτων που τα τελευταία χρόνια έχουν πρωταγωνιστήσει στις επιλογές μας.

1. Δίσκος-αποκάλυψη για τον χώρο του συναισθηματικού hardcore -με αρκετές δόσεις post-punk και noise rock- ήταν φέτος το "Lovecult" των Jungbluth. Οι Γερμανοί πήγαν τη μουσική τους πολλά σκαλοπάτια πάνω, αφήνοντας παρακαταθήκη ως προς το πώς αποτυπώνεται η σύγχρονη στρατευμένη τέχνη, αρκετά κοντά σε αντίληψη με τους δικούς μας Ruined families που περιόδευσαν πρόσφατα μαζί τους επί ελληνικού εδάφους. Λυρικές κιθάρες, βαθιά τύμπανα, σκισμένα φωνητικά και εξαιρετικοί κοινωνικοπολιτικοί στίχοι ήταν μόνο μερικά χαρακτηριστικά ενός εξαιρετικού δίσκου.
2. Τρία χρόνια μετά το αριστουργηματικό ντεμπούτο τους, οι Birds In Row κυκλοφόρησαν ένα νέο παθιασμένο και ακραία συναισθηματικό screamo έπος, το "Personal War", το οποίο αν και μικρό σε διάρκεια προλαβαίνει να μας στείλει στο διάολο με τις εξαιρετικές του συνθέσεις, την αστείρευτη ενέργεια και την οργιαστική μαεστρία που φέρνει στο νου λίγο τους θεούς του είδους Pg.99.
3. Η κολεκτίβα των Anopheli, από το Όκλαντ των Η.Π.Α., με το "The Ache Of Want" προσπάθησαν να τραβήξουν τα βλέμματα και τις ακροάσεις μας πάνω τους, και γενικά τα κατάφεραν, συνδυάζοντας πολύ έξυπνα και επιτυχημένα παραδοσιακά punk όργανα με τσέλο και διπλά φωνητικά. Μπορεί αυτό που παίζουν να περιγράφεται από την -ελλιπέστατη- ταμπέλα του neocrust, ωστόσο η μουσική τους έχει έναν πλούσιο και επικό χαρακτήρα και μέσα στα μεγάλης διάρκειας τραγούδια τους φιλτράρεται ένα μεγάλο μέρος του μοντέρνου punk / hardcore φάσματος.
4. Το φετινό "Self Portrait" των Loma Prieta δεν εμπεριείχε όλη εκείνη τη βία του εξωπραγματικού "I.V." του 2012, αλλά παρ' όλα αυτά κατόρθωσε να σταθεί πολύ ψηλά και αυτό σε ποιότητα. Με το συναίσθημα να ξεχειλίζει σε κάθε νότα, το νέο πόνημα των Αμερικανών είναι ακόμα μια άσκηση ύφους πάνω στις διδαχές των Gospel, με μιζέρια να αναδύεται μέσα από λυτρωτικούς ρυθμούς και με την εξωπραγματική παραγωγή να δίνει έναν αποθεωτικό αέρα που παρασέρνει τα πάντα στο διάβα του.
5. Οι Γιαπωνέζοι Envy που πολλές φορές στο παρελθόν έχουν αποδείξει με δισκάρες ότι ξέρουν καλά να συνδυάζουν το screamo με post-rock επιρροές, δημιούργησαν φέτος το "Atheist's Cornea", το οποίο φυσικά και δεν παρέκκλινε από τα χνάρια στα οποία μας έχουν συνηθίσει στην μετά-hardcore περιοδό τους. Με σβηστές τις μηχανές, συνεχίζουν να κυκλοφορούν σταθερά αξιόλογες κυκλοφορίες, ενώ το γεγονός ότι στο ύφος τους παίζουν μόνοι τους μπάλα, αρκεί για να ασχοληθείς μαζί τους.

 



♦ Post-referendum, Post-“ΌΧΙ”, post-3rd-rescue-memorandum κυκλοφορίες ♦

Insect Radio - We Are Trouble

Εκεί που η ελπίδα δεν λέει να στεριώσει, εκεί που τα χαστούκια έρχονται το ένα μετά το άλλο, και εκεί όπου τα χρήματα οριακά σε βγάζουν για να επιβιώσεις, εκεί κάπου λοιπόν νέα καταπληκτικά ελληνικά punk σχήματα κάνουν την εμφάνιση τους και δημιουργούν εκρηκτικές μουσικές παρά τις όποιες αντιξοότητες.

1. Οι Ξανθιώτες Era Of Fear ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους Αθηναίους -και πλέον διαλυμένους- Πανδημία, σε ένα εξαιρετικό 12" split όπου το anarcho punk σμίγει θαυμάσια με τα πλήκτρα του post-punk και προσφέρει το απόλυτο γκρίζο soundtrack για την σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.
2. Σε παρόμοια συνεργασία, αλλά πιο γκαζομένους rock 'n' roll ήχους, οδηγήθηκαν το φρέσκο πειραιώτικο γκρουπ των Corpses με τους Θεσσαλονικείς Kamikazi, εγχύοντας όλη την ανόθευτη αλητεία τους στα αυλάκια ενός άκρως εθιστικού άλμπουμ.
3. Οι Μαύρο Γάλα ήταν επιτέλους η ελληνική screamo μπάντα που όλοι περιμέναμε, και πραγματικά έδειξαν στο πρώτο demo τους -για το οποίο θα επεκταθούμε εκτενώς και στο underground αφιέρωμα μας- ότι η μουσική κατεύθυνση που έχουν επιλέξει είναι απόλυτα συνειδητή και ότι φυσικά έχουν τα φόντα και την ωριμότητα για να την διασχίσουν.
4. Παρ' ότι εκνευριζόμαστε όταν οι δίσκοι κυκλοφορούν ολόκληροι σε ηλεκτρονική μορφή στο τέλος του έτους, γιατί πολύ απλά επίσημη είναι πάντα η φυσική μορφή, δεν μπορούμε παρά να υποκλιθούμε και γραπτώς στο d-beat μεγαλείο των Παροξυσμός και του άλμπουμ τους, "Σήψη Γενεών".
5. Υποκλινόμαστε και στο hardcore / mathcore έπος των Insect Radio με τίτλο "We Are Trouble", όπου η εμπειρία των μελών του γκρουπ σε ξακουστές μπάντες της ελληνικής σκηνής, σε συνδυασμό με την εκπληκτική παραγωγή του δίσκου, έχουν συμβάλει σε ένα μοναδικό για τα ελληνικά δεδομένα αποτέλεσμα.

Check also: Από την Αθήνα κυκλοφόρησαν επίσης δύο πωρωτικά demo tapes από τους Molisma σε old school hardcore κλίμα και τους Anticluster σε κάπως πιο σκοτεινά / black μονοπάτια, ενώ από Καρδίτσα μεριά και την μπάντα των Procrastinate ακούσαμε το μοναδικό ίσως επίσημο crust της χρονιάς στο πολύ καλό 7" EP "Ideals To Burn".

  • SHARE
  • TWEET