Strung Out

Επιτέλους το -εδώ και έναν χρόνο ανακοινωμένο- "Transmission.Alpha.Delta" των Strung Out είναι πια γεγονός. Η αναμονή έπειτα από τον αδιαπραγμάτευτα εξαιρετικό προκάτοχο "Agents Of The Underground" του 2009 υπήρξε τεράστια και οι ώριμοι πια θεοί του υπερ-τεχνικού μελωδικού punk rock μας έκαναν φέτος την χάρη, επιστρέφοντας δυναμικά με το πάθος του παρελθόντος και ξεδιπλώνοντας μαγικά -για μία ακόμη φορά- το μεγαλείο τους, στο ένατο κατά σειρά άλμπουμ μιας πλούσιας δισκογραφίας όπου οι καλές στιγμές με μεγάλη βεβαιότητα ισοπεδώνουν τις κακιές.

Το "Transmission.Alpha.Delta" έχει όλα τα χαρακτηριστικά που αγαπήσαμε όλοι στην '00s περίοδο του συγκροτήματος. Η δουλειά που έχει γίνει στις κιθάρες και οι ιδέες που αυτές παρουσιάζουν είναι πραγματικά το κάτι άλλο, ικανότητες και εμπνεύσεις που κάθε άριστος metal κιθαρίστας θα ζήλευε. Το άλμπουμ ξεκινάει μαχητικά με το θαυμάσιο σερί των "Rats In The Walls", "Rebellion Of The Snakes" και "The Animal And The Machine", για να καταστήσει σαφές ότι το μόνο που θα σου προσφέρει είναι ασταμάτητο drumming, επικά lead και δισολίες, ογκώδη mute και aggressive κουπλέ, να διαδέχονται φυσικά από πιασάρικα ρεφρέν με διπλά ψηλά φωνητικά που σου καρφώνονται στο μυαλό και τα σιγοτραγουδάς για το υπόλοιπο της ημέρας.

Το κορυφαίο σημείο του δίσκου σκάει περίπου στην μέση του με το "Black Maps" να δηλώνει με ευκολία υποψηφιότητα για το καλύτερο κομμάτι της χρονιάς, και να παίζει διαρκώς στο repeat. Η συνέχεια είναι εξίσου δυνατή και γουστάρω πραγματικά που αυτή η μπάντα διατηρεί το hardcore στοιχείο της παρά τα μελωδικά φωνητικά του Jason Cruz ο οποίος παρεμπιπτόντως εδώ πέρα με πείθει ξανά ως ένας άριστος τραγουδιστής. Η κυκλοφορία θα έλεγα ότι κλείνει με μία κάπως αισιόδοξη νότα στα "Nowhersville", "Magnolia" και "Westcoasttrendkill", και μου λείπει λίγο αυτή η μελαγχολία και η αίσθηση του απωθημένου που σου αφήνει ακόμη το αξεπέραστο "Matchbook", closing track του μνημειώδους "Twisted By Design", αλλά για ό,τι και να γκρινιάξω θα έχω άδικο. Μιλάμε για μία φανταστική δουλειά.

Χαίρομαι πραγματικά που αυτή η παλιοσειρά της καλιφορνέζικης σκηνής είναι από τα λίγα παλιά συγκροτήματα που το κρατάνε ακόμη ζωντανό, που σφύζουν από δημιουργικότητα και φρέσκες ιδέες, που αψηφούν το πέρασμα του χρόνου και την ηλικία, και βάζουν τα γυαλιά σε εκατοντάδες νεότερες μπάντες του χώρου και όχι μόνο. Οι Lagwagon, οι NOFX, και οι πρόσφατοι Bad Religion του "True North" είναι μόνο μερικά από τα αξιόλογα αυτά παραδείγματα.