Zålomon Grass

Space Opera

Self Released (2023)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 22/03/2023
​Ο Iago Aspas δεν είναι πλέον μονάχος του. Το Vigo απέκτησε νέους ήρωες
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Η σχέση μας με την ισπανική ροκ σκηνή είναι ποιοτική και όχι ποσοτική. Τουτέστιν, γνωρίζουμε λίγα και καλά. Να, όπως εδώ καλή ώρα, για χάρη των The Soulbreaker Company. Αυτούς εδώ τους έχουμε σταμπάρει από πέρσι και μας έκαναν την τιμή να συστηθούν στο ελληνικό κοινό με το EP τους, που δικαίως κέρδισε μια θέση στις Υπόγειες Κυκλοφορίες της χρονιάς.

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, η τελευταία πρόταση του άρθρου που αφορά τους Zålomon Grass, είναι το ερχόμαστε. Τους περίμενα πιο μετά η αλήθεια είναι, αλλά φαίνεται πως οι Ισπανοί δεν κρατιόντουσαν. Και πολύ καλά έκαναν. Το τρίο από το Vigo, συνεχίζει από εκεί που μας άφησε το 2022.

Έχοντας ως παρακαταθήκη μια εκ των αγαπημένων συνθέσεων της τότε χρονιάς, έβαλαν τους ενισχυτές στο ρεύμα, δυνάμωσαν τον ήχο και με την συνδρομή ενός πανέμορφου εξώφυλλου, δημιούργησαν ένα δίσκο που ουδεμία σχέση έχει με τον τίτλο του. Πολύ μικρό το κακό…

…μιας και το "Space Opera" είναι ένα εξαιρετικό δείγμα vintage/blues/psychedelic rock. Από εκείνο που σέβεται τις επιρροές του, τις παρουσιάζει και δεν τις αντιγράφει. Η μπάντα έχει προσωπικότητα που γέρνει προς την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Προς Rival Sons μεριά.

Έχουν ακόμα και το hit εκείνο που θα γυρίσει τα αμερικάνικα βλέμματα προς το μέρος τους. Ξέρετε, από εκείνα που φαινομενικά δεν είναι τα καλύτερα του δίσκου αλλά θα την κάνουν τη δουλειά τους. Με την μπασογραμμή και το σόλο. Ο κος Mckenzie σε κιθάρα/φωνητικά και η παρέα του, γνωρίζουν πολύ καλά τι κάνουν και δεν αφήνουν κανέναν παραπονούμενο.

Ούτε τους ZZ Top, ούτε τους Led Zeppelin. Ούτε τους μπαλαντάκηδες, ούτε εκείνους που συγκλονίζονται από μια σύνθεση και δεν λένε να προχωρήσουν στην ακρόαση του δίσκου. Κι επειδή μαθαίνω πως μαζευτήκαμε πολλοί τέτοιοι, μια ειδική μνεία θα την κάνω για το αγαπημένο τραγούδι του δίσκου.

Και της μέχρι τώρα χρονιάς μη σου πω, καθώς το "Harder To Rise" είναι από εκείνα με την ιδιότητα να χαράσσουν ένα ηλίθιο χαμόγελο στο πρόσωπό σου, όμοιο με κάτι τέτοιο. Από τους στίχους, το ρεφρέν, το σόλο και το φινάλε όπου πέφτεις έξω για το πως θα αποφασίσει να το κλείσει φωνητικά ο Mckenzie, έχουμε να κάνουμε με μια απόλυτη ομορφιά.

Δεν γνωρίζω για ποιο λόγο δεν έχει διανομή το άλμπουμ και προς το παρόν κυκλοφορεί μόνο ψηφιακά, μπορεί να είναι και απόφασή τους. Αν είχα λεφτά πάντως θα τους τα έχωνα κανονικά. Κι αν είχα ακόμα περισσότερα, θα τους έφερνα πακέτο με Rival Sons & El Perro. Πάω να τραγουδήσω τώρα.

♪♪ Everybody here knows
How I took all the blows
cos it’s harder to rise
Than is to fall ♪♪

Bandcamp
Spotify

  • SHARE
  • TWEET