Darkthrone: «Δεν με ενδιαφέρει καθόλου τι αποκαλεί ο κόσμος black metal»

 Οι Darkthrone δεν χρειάζονται συστάσεις. Επί τέσσερις δεκαετίες ακολουθούν το δικό τους μονοπάτι, προσφέροντας ακατάπαυστα ποιοτικούς δίσκους, έχοντας χτίσει στην πορεία έναν μύθο γύρω από το όνομά τους. Από θεμελιωτές αυτού που αναγνωρίζουμε σήμερα ως (νορβηγικό) black metal, εξελίχθηκαν, και όχι μια φορά, πάντα με γνώμονα την εσωτερική τους θέληση για εξερεύνηση, τιμώντας μουσικές τους επιρροές και αξίες.

Κατά μια έννοια, οι Darkthrone ποτέ δεν κρύφτηκαν, αφού ανέκαθεν η φιλοσοφία τους καθρεπτιζόταν στη μουσική τους, παρά τις όποιες υφολογικές της εκφάνσεις. Το φετινό, προφανώς ποιοτικό, άλμπουμ τους, "Astral Fortress", ήταν λοιπόν η ιδανική αφορμή για μια συνομιλία με τον Nocturno Culto. Ο, κιθαρίστας, τραγουδιστής, και ένας εκ των δύο πόλων των Νορβηγών metal θρύλων, απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια στις ερωτήσεις μας, αποκαλύπτοντας τις πτυχές γύρω από τη δισκογραφική επιστροφή της μπάντας, και όχι μόνο.

Από την ερμηνεία του για την έκρηξη της σκηνής της χώρας του στα '90s, μέχρι την οπτική του για τον ήχο και τη φιλοσοφία των Darkthrone, έως τις μουσικές του προτάσεις, ο Nocturno Culto μεταδίδει στο έπακρο το πνεύμα που καθιστά το συγκρότημα ιδιάζουσα περίπτωση στην ιστορία του ακραίου ήχου. Καλή ανάγνωση, και μόνο Darkthrone.

Χαίρεται, είμαι ο Αποστόλης και σε καλωσορίζω στο Rocking.gr! Συγχαρητήρια για την κυκλοφορία του "Astral Fortress"! Ο δίσκος καταφθάνει σχεδόν ένα χρόνο μετά το "Eternal Hails……". Να θεωρούμε τα δύο άλμπουμ μέρη της ίδιας συνθετικής διαδικασίας;

Λοιπόν, ουσιαστικά, μετά το πέρας των ηχογραφήσεων του "Eternal Hails", πήγαμε κατευθείαν στο "Astral Fortress" με ένα σκεπτικό που εξέφραζε την πεποίθησή μας πως αυτά τα δύο άλμπουμ είχαν κοντινή συσχέτιση. Αλλά ως συνήθως, τα πράγματα κατέληξαν αρκετά διαφορετικά. Συνήθως επικεντρωνόμαστε πρώτα στον ήχο όταν είμαστε στο στούντιο, αλλά η μουσική του "Astral Fortress" κατέληξε επίσης να ηχεί πιο μελωδική.

Θεωρήσαμε πως η πορεία μας, από το "F.O.A.D." μέχρι την κατάληξή της στο "The Underground Resistance" είχε κορυφωθεί

Από το "Arctic Thunder" του 2016 οι Darkthrone κατά τη γνώμη μου ακολουθούν ένα διαφορετικό μονοπάτι, επικεντρωμένο περισσότερο στην doom πλευρά, καθώς και στην πρότερη δισκογραφία τους. Στα δύο τελευταία άλμπουμ συγκεκριμένα, εξερευνήσατε και πιο μακροσκελείς doom συνθέσεις. Θεωρείς πως έχετε αλλάξει τη συνθετική σας προσέγγιση με αυτούς τους δίσκους, και έπαιξε ρόλο η πανδημία σε αυτό;

Η πανδημία δεν είχε καμία σχέση με αυτό, παρά το γεγονός πως η περίοδος των ηχογραφήσεων του "Eternal Hails" ήταν αρκετά μελαγχολική. Είσαι όμως σωστός, πράγματι αλλάξαμε τις συνθέσεις μας από το "Arctic Thunder" και μετέπειτα, και αυτό ήταν κάτι που το είχαμε συζητήσει εκ των προτέρων. Θεωρήσαμε πως η πορεία μας, αρχής γενομένης του "F.O.A.D." μέχρι την κατάληξή της στο "The Underground Resistance" είχε κορυφωθεί, με το τελευταίο να ηχεί ως το φυσικό τέλος σε αυτήν την πιο χαλαρή (σ.σ. "floating") συνθετική διαδικασία. Συνεπώς, αποφασίσαμε να κινηθούμε προς μια πιο αυστηρή (σ.σ. "strict") προσέγγιση.

Δεν αντιλαμβάνομαι την ανάγκη για singles ως πρόγευση, αλλά εγώ είμαι πιο παλαιομοδίτης

Πώς καταλήξατε να κυκλοφορήσετε ως μοναδική πρόγευση του δίσκου το "Caravan Of Broken Ghosts";

Δεν ήταν καθόλου εύκολο να διαλέξουμε ένα κομμάτι για να εκπροσωπήσει το άλμπουμ. Καταλήξαμε εν τέλει στο "Caravan Of Broken Ghosts". Προσωπικά δεν αντιλαμβάνομαι την ανάγκη για singles ως πρόγευση, αλλά εγώ είμαι πιο παλαιομοδίτης (σ.σ. "I am old-school").

Το "The Sea Beneath The Seas Of Sea" κεντρίζει το ενδιαφέρον ήδη από τον τίτλο του, πόσο μάλλον από το κόψιμο στα μέσα του και όσα γίνονται στο δεύτερο μέρος. Θα ήθελες να σχολιάσεις την έμπνευση και τη δημιουργία του κομματιού;

Είναι τραγούδι του Fenriz, οπότε το μόνο που μπορώ να μιλήσω σχετικά, είναι για την ηχογράφηση του κομματιού. Κατά βάση χρησιμοποίησα δύο ηλεκτρικές κιθάρες σε αυτό το άλμπουμ, μια για τα solo και τα riffs, και μια για κάποια επιπρόσθετα πράγματα, όπως την έναρξη αυτου του τραγουδιού. Το στούντιο είναι γεμάτο από vintage εξοπλισμό, οπότε το εφέ στην κιθάρα μου στην έναρξη του "The Sea Beneath The Seas Of Sea" είναι επίσης βίντατζ αναλογικό. Θα μπορούσα να συνεχίσω να μιλάω για αυτό, αλλά ίσως φανεί βαρετό.

Κάθε δίσκος των Darkthrone είναι μια ματιά μέσα στις ζωές μας

Το "Astral Fortress" συνεχίζει τους πειραματισμούς των Darkthrone με τα synthesizers. Στοχεύατε κάπου με την ενσωμάτωσή τους στον καθιερωμένο σας ήχο;

Δεν έχει να κάνει με κάποιου είδους στόχευση, πάντα συνθέτουμε και ηχογραφούμε με βάση όσα έχουμε κατά νου τη δεδομένη χρονική στιγμή. Συνεπώς, κάθε δίσκος των Darkthrone είναι μια ματιά μέσα στις ζωές μας. Η μουσική μας ποτέ δεν εξωθήθηκε προς μια μοναδική κατεύθυνση, ανέκαθεν διατηρούσαμε μια φρέσκια οπτική πορευόμενοι προς το επόμενο άλμπουμ μας.

Πόσο σημαντικά είναι τα κιθαριστικά solo σε extreme metal δίσκους;

Θα έλεγα πως δεν είναι τόσο σημαντικά, αλλά εάν θέλεις να έχεις solo, οφείλεις να επιλέξεις προσεκτικά ώστε να μην είναι βεβιασμένα, και θα έπρεπε να εμπλουτίσουν τη σύνθεση, όχι να τη μετατρέψουν σε ένα χάλι (σ.σ. "not make a mess of it").

Το riffing στο "Kervokian Times" είναι χαρακτηριστικό Darkthrone, σκοτεινό και επικό. Τι συναισθήματα αναζητάς με αυτήν την προσέγγιση και τον κιθαριστικό τόνο;

Δύσκολο να το εκφράσω, υποθέτω πως κινηθήκε λίγο προς τον ήχο του "Soulside Journey" ή κάτι τέτοιο. Ο κιθαριστικός τόνος ήταν το πρώτο πράγμα που δουλέψαμε μόλις μπήκαμε στο στούντιο, μαζί με τον ήχο στα τύμπανα. Από τη στιγμή που και τα δύο είναι εκεί όπου θέλουμε να είναι, είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε.

Δεν ξέρουμε ποτέ που θα καταλήξουμε, αυτό εδώ είναι ένα εφ’ όρου ζωής πρότζεκτ metal πάθους

Ο δίσκος ολοκληρώνεται με το "Eon 2", που όπως αντιλαμβάνομαι είναι διάδοχος του "Eon" από το "Thulcandra" demo. Θεωρείς πως ο νέος σας δίσκος ολοκληρώνει ένα κεφάλαιο;

Θα μπορούσε, μερικοί άνθρωποι έχουν την εντύπωση πως αλλάζουμε από λίγο κάθε δύο δίσκους, και υπάρχει μια δόση αλήθειας σε αυτό, παρόλο που δεν το σχεδιάζουμε συνειδητά. Βασικά ακολουθούμε απλά τα ένστικτά μας. Ανακατεύουμε ιδιώματα όλη την ώρα, και αλλάζουμε σε βάθος χρόνου. Από την ενασχόλησή μου με τους Darkthrone επί 35 χρόνια, ξέρω ένα πράγμα με σιγουριά: Δεν ξέρουμε ποτέ που θα καταλήξουμε, αυτό εδώ είναι ένα εφ’ όρου ζωής πρότζεκτ metal πάθους (σ.σ. "a life project of metal passion").

Διακρίνουμε κάποια συμβολικά πράγματα στο εξώφυλλο, ο κόσμος βλέπει διαφορετικά πράγματα. Η Γη είναι αστρική

Θα ήθελες να μας εξηγήσεις πώς καταλήξατε στο συγκεκριμένο εξώφυλλο; Είναι κάποιου είδους αντίθεση προς την περσινή χρήση του διάσημου πίνακα του David Hardy, "Pluto And Charon";

Δεν το προσεγγίζουμε ως ένα αντίθετο εξώφυλλο, ποτέ (σ.σ. "never never") δεν συγκρίνουμε εξώφυλλά μας ή τα σκεφτόμαστε ιδιαίτερα έπειτα από την κυκλοφορία. Το αρχικό πλάνο περιελάμβανε ένα εντελώς διαφορετικό εξώφυλλο, αλλά αυτή η ιδέα ναυάγησε, οπότε προχωρήσαμε. Αφιερώνουμε πολλή σκέψη για τα εξώφυλλά μας και διατηρούμε ανοιχτούς τους ορίζοντές μας (σ.σ. "plenty on the horizon").

Το εξώφυλλο του "Astral Fortress" απαθανατίζει ένα τυχαίο καρέ της πραγματικότητας. Δεν γνωρίζουμε τον τύπο που βλέπεις στο cover. Η φωτογραφία τραβήχθηκε στη λίμνη του Kolbotn, οπότε αυτά τα εδάφη είναι το σπίτι των Darkthrone. Επίσης, διακρίνουμε κάποια συμβολικά πράγματα στο εξώφυλλο, ο κόσμος βλέπει διαφορετικά πράγματα. Η Γη είναι αστρική.

Το "Circle The Wagons" και τα άλμπουμ που το περιτριγυρίζουν, ήταν μια πολύ σημαντική περίοδος για εμάς

Εδώ στο Rocking τρέξαμε πριν δύο χρόνια μια σειρά από αφιερώματα για την προηγούμενη δεκαετία, και συμπεριλάβαμε το "Circle The Wagons" στα 100 καλύτερα metal άλμπουμ των '10s. Κοιτώντας πίσω σε αυτό τον δίσκο, τι θέση κατέχει για σένα στη συνολική σας δισκογραφία;

Δεν ξέρω, κάθε άλμπουμ που κυκλοφορούμε αντανακλά μια περασμένη περίοδο για εμάς. Πάντα κοιτάμε μπροστά, και το κάνουμε αυτό επί 35 χρόνια. Το "Circle The Wagons" και τα άλμπουμ που το περιτριγυρίζουν, ήταν μια πολύ σημαντική περίοδος για εμάς, και είμαι πολύ ευχαριστημένος που τα έχει σε μεγάλη υπόληψη και άλλος κόσμος.

Προήλθαμε από το punk/hardcore, και υποθέτω πως η νοοτροπία του είναι ακόμη μαζί μας

Επηρεάζεστε ακόμη από crust/punk/hardcore μπάντες;

Ναι, αλλά δεν φαίνεται στη μουσική μας σήμερα. Προήλθαμε επίσης από το punk/hardcore, και υποθέτω πως η νοοτροπία του είναι ακόμη μαζί μας. Είμαστε τώρα σε μια περίοδο με εντονότερη τη heavy metal επιρροή. Αλλά αλήθεια, οι επιρροές μας εκτείνονται σε τόσα διαφορετικά ιδιώματα, ανέκαθεν ήταν έτσι, και αυτός είναι και ο λόγος που συνεχώς ανακατεύουμε είδη στα τραγούδια μας.

Εάν έπρεπε να επιλέξεις πέντε δίσκους από τα τελευταία 20 χρόνια, ποιοι θα ήταν;

Autopsy - "Morbidity Triumphant" (2022)
Burzum - "Belus" (2010)
Disrupt - "Foundation Bit" (2007)
The Cult - "Under The Midnight Sun" (2022)
Bathory - "Nordland II" (2003)

Και, αν είχες τώρα να διαλέξεις πέντε απόλυτους δίσκους για πεζοπορία, τι θα περιείχε η λίστα;

Μόνο Bathory.

Οι απόψεις των άλλων δεν μετράνε καθόλου, μείνε πιστό στην αρχική σου φλόγα

Κοιτώντας πίσω στο ξεκίνημά σας, ποια συμβουλή θα έδινες σε μια ανερχόμενη metal μπάντα;

Το καλύτερο πράγμα για να κάνεις, είναι να κάνεις ό,τι θέλεις. Οι απόψεις των άλλων δεν μετράνε καθόλου, μείνε πιστό στην αρχική σου φλόγα.

Θεωρείς πως η συνθήκη που επέφερε η πανδημία επηρέασε τη μουσική βιομηχανία;

Μόνο όσους παίζουν ζωντανά, συνεπώς δεν επηρέασε το δικό μου κόσμο.

Θα έπρεπε να αναμένουμε στροφή του κοινού προς πιο «υπόγειες» κυκλοφορίες με αυτήν την κατάσταση;

Σίγουρα ελπίζω σε κάτι τέτοιο, είναι ως επί το πλείστον στο underground, εκεί όπου συμβαίνουν αληθινά πράγματα.

Η νεολαία είχε μια διαφορετικού είδους φλόγα, και όλα ήταν βασικά μια σύμπτωση. Κανένας μας δεν επηρεάστηκε από τους άλλους εδώ στη Νορβηγία

Πριν μερικά χρόνια η Εθνική Βιβλιοθήκη της Νορβηγίας ενέταξε το "A Blaze In the Northern Sky" στα εκθέματά της και η Νορβηγική Πρεσβεία στην Αθήνα πρότεινε πέντε black metal κυκλοφορίες θέλοντας να τονίσει τη συμβολή του ιδιώματος ως εξαγώγιμο προϊόν της χώρας. Πως βλέπεις σήμερα την κληρονομιά της σκηνής σας στα '90s;

Ήταν με βεβαιότητα μια πολύ ξεχωριστή περίοδος. Όλοι ήταν νέοι και είχαν μεγάλη κάψα. Η νεολαία είχε μια διαφορετικού είδους φλόγα, και όλα ήταν βασικά μια σύμπτωση. Κανένας μας δεν επηρεάστηκε από τους άλλους εδώ στη Νορβηγία, και αυτό ισχύει ακόμη και μέχρι σήμερα. Εκτιμούσαμε δίσκους άλλων συγκροτημάτων, αλλά είχαμε το δικό μας μονοπάτι που οφείλαμε να ακολουθήσουμε.

Ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει καθόλου το τι αποκαλεί ο κόσμος black metal

Προσδιορίζετε ακόμη τον ήχο σας ως black metal, και τι πρεσβεύει για σένα το ιδίωμα, τότε και τώρα;

Κοίταξε, για μένα, το black metal είναι μυστικιστικό (σ.σ. "occult"), και θα μπορούσαμε να συζητάμε για αυτό για τουλάχιστον μια ώρα. Ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει καθόλου το τι αποκαλεί ο κόσμος black metal, είναι κατά βάση όλα metal σε κάθε περίπτωση. "Does your metal know what metal really means?"

Θέλαμε να επιτύχουμε ψυχρότητα

Όταν αποφασίσατε να αλλάξετε ύφος με το "A Blaze In The Northern Sky", μπορούσατε να φανταστείτε έστω στιγμιαία, τον αντίκτυπό του σε ολόκληρη τη metal σκηνή; Τι είχατε κατά νου την περίοδο των ηχογραφήσεων;

Αυτή είναι στην πραγματικότητα μια πολύ σύντομη ιστορία, και σκοπεύω να τη συντομεύσω ακόμη περισσότερο. Οι Darkthrone, έχουν ανέκαθεν, ως οντότητα, ζήσει τη δική τους ανεξάρτητη ζωή. Θέλαμε να επιτύχουμε ψυχρότητα (σ.σ. "coldness"). Δεν είχαμε καμία ιδέα για τον αντίκτυπο που είχε, μέχρι περίπου τα τέλη των ‘90s. Ανέκαθεν κοιτούσαμε μπροστά, και ακόμα το κάνουμε.

Καλύτερος δίσκος του 2022 μέχρι στιγμής;

Ξέρεις, θα έλεγα απλώς το νέο δίσκο των The Cult, "Under The Midnight Sun". Όσοι υποστηρίζουν ότι το rock έχει πεθάνει, καλό θα ήταν να ακούσουν αυτό το δίσκο. Έκαναναν ξαφνικά το rock πολύ πολύ ζωντανό. Οκτώ τραγούδια, 35 λεπτά. Τελειότητα.

Κατευθυνόμαστε στο στούντιο για ηχογραφήσεις τον Απρίλιο του 2023

Τελευταία ερώτηση, και θα ήθελα ειλικρινά να σε ευχαριστήσω για το χρόνο σου. Τι να περιμένουμε από τους Darkthrone στο μέλλον;

Ούτε εμείς δεν ξέρουμε, αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο, και αυτό είναι πως κατευθυνόμαστε στο στούντιο για ηχογραφήσεις τον Απρίλιο του 2023. Ας δούμε που θα καταλήξει αυτό.