Ragana

Desolation's Flower

The Flenser (2023)
Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 20/11/2023
Στην κορυφαία του στιγμή, το ντουέτο εξαπολύει μια post/black/sludge επίθεση κατά πάντων ικανή να συγκινήσει
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Μερικές φορές, οι ιστορίες στη μουσική έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τη μουσική καθεαυτή. Αν υφίσταται κάτι τέτοιο. Άλλες φορές δε, μια κυκλοφορία, ένα τραγούδι, μοιάζει «καταδικασμένο» να τραβήξει την προσοχή από τη στιγμή της δημιουργίας του. Οι Ragana, ιδρύθηκαν στην Ολύμπια στις Η.Π.Α. το 2011, μέσα από την σημαντική D.I.Y. punk σκηνή της. Ντουέτο των queer ατόμων Coley και Maria, τα οποία εναλλάσσονταν σε κάθε κυκλοφορία σε τύμπανα, έγχορδα και φωνητικά. Έχοντας τραβήξει το ενδιαφέρον της ανοιχτόμυαλης και προοδευτικής extreme metal σκηνής, κυκλοφορούν σε major label, αν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι η εκλεκτική και σπουδαία The Flenser, που φέτος μας χάρισε τα νέα Agriculture και Sprain, τον τέταρτο δίσκο τους, και πλέον τα «φώτα» είναι στραμένα πάνω τους.

Το "Desolation's Flower" λοιπόν, καταφθάνει σε μια συγκυρία ικανή να κάνει περισσότερο κόσμο της σκηνής να ασχοληθεί μαζί του, εκ προοιμίου. Το ντουέτο όμως των Ragana, ακολουθεί αυτή την ιδιαίτερη πορεία, σταθερά ανοδικά, εδώ και μια δεκαετία. Και με το νέο του άλμπουμ, αποτελεί την μέχρι τώρα κορυφή της πορείας του. Οι επτά συνθέσεις του "Desolation's Flower", τόσο προσεγμένες, τόσο «αυστηρές», τόσο στοχευμένες και τόσο συναισθηματικές, θα μπορούσαν να είναι μια συλλογή best-of του συγκροτήματος. Θεματικά, αντιμετωπίζει τη δυσφορία, την πατριαρχία, την κοινωνική περιθωριοποίηση μέσα από μια λυτρωτική οργή που ηχεί ως ένας «ύμνος ευγνωμοσύνης προς queer και trans προγόνους, γνωστούς ή αγνώστους, των οποίων η χαρά και η επιβίωση έκαναν τις ζωές μας καλύτερες, και των οποίων η μνήμη μας εμπνέει και μας βοηθά να αντισταθούμε ενάντια στο μίσος και την καταπίεση».

Έτσι, οι post-rock αναφορές που μπλέκονται με μονολιθικό blackened doom/sludge, αποκτούν στα κτισίματά τους ένα λυτρωτικό τέλος. Αυτή ακριβώς η αισθητική ερμηνεία και μεταφυσική σύνδεση που διαχωρίζει το πώς ακούγεται από το τι ακούγεται, που μετατρέπει τη μουσική από άσκηση σε τέχνη, είναι που εξυψώνει το σημασιολογικό και συναισθηματικό φορτίο του δίσκου. Στο "Pain" το γαλήνιο και συντροφικό ξεκίνημα, θα δημιουργήσει μια σχεδόν shoegaze ατμόσφαιρα, η οποία θα συνδυαστεί άψογα με το φλεγόμενο και οργισμένο "Death To America". Το extreme metal των Ragana, καθ' όλη τη διάρκεια του άλμπουμ φαντάζει αυτοπεριορισμένο, αλλά με ένα τρόπο που εξάπτει τη φαντασία, σε ένα κρεσέντο μελαγχολικής αντίστασης και επιμονής.

Ο κόσμος που χαρτογραφούν, βαθιά προσωπικός, κρύβει στον ομιχλώδη ορίζοντα ένα πολιτικοποιημένο, αντιφασιστικό, αντιπατριαρχικό πρόταγμα, που επέρχεται από μόνο του, ως υπεράνω των επιμέρους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το εκτενές εναρκτήριο ομότιτλο κομμάτι, η πιθανώς κορυφαία στιγμή του δίσκου. Το τόσο singular και ευθυτενές black metal lead που σαρώνει το βάναυσο οικοδόμημα λάσπης και χώματος, με τρόπο που θα θυμίσει Mizmor. Η ισορροπία ανάμεσα σε μια hardcore φλόγα, όπως την πραγματεύονται στο ιδίωμα οι Thou, με την τρικυμία των Mares Of Thrace. Σκηνοθετούν την αστική παρακμή και γκρίζα βίαιη αποξένωση με τρόπο που απηχεί τους labelmates Chat Pile. Αφέσου μόνο στην εφιαλτική ατμόσφαιρα και εξέλιξη του ιδιαίτερου "Ruins" που κόβει το δίσκο στη μέση, και θα διακρίνεις την αισθητική σύνδεση.

Οι ρόλοι και οι ταυτότητες εναλλάσσονται, τα ηχοτοπία πάνε και έρχονται, αλλά η εικόνα παραμένει ίδια. Ένα παλιό σύνθημα του CrimethInc έγραφε, σε ελεύθερη μετάφραση, «θα πάμε όπου ανθίζουν τα λουλούδια». Μερικές φορές, αυτά ξεπροβάλλουν και στην ερημιά, στο τσιμέντο, στους τοίχους, στο περιθώριο. Το φινάλε του δίσκου με το επικό, όχι με την ηρωική/πολεμική χροιά, "In The Light Of The Burning World", θα ισορροπήσει ανάμεσα στο απεχθές αίσθημα παρακμής με την ελπίδα που μένει αναμμένη ως φλόγα όταν όλα γύρω καταρρέουν. Αρκεί να υπάρχει αλληλεγγύη.

Έτσι, οι εναλλαγές σκληρών metal περασμάτων με όμορφα φωνητικά, και το κρεσέντο του φινάλε, σκιαγραφούν ένα αίσθημα πληρότητας. Μπορεί το "Desolation's Flower" να μην υπερβαίνει ποτέ τα εσκαμμένα ή τα επιμέρους, μπορεί πιθανώς να μην ηχεί ανατρεπτικό ή ανεπανάληπτο, αλλά εντάσσεται σε μια παράδοση, ηχητική και καλλιτεχνική, που του επιτρέπει να βρει τον ασφαλή χώρο να ανθίσει. Οι Ragana κυκλοφόρησαν ένα άλμπουμ ικανό να συνεπάρει, αλλά και ξυπνήσει βαθιά ενσυναίθηση μέσω extreme metal μουσικής. Και το επιτυγχάνει περήφανα και απελευθερωμένα.

Bandcamp
Youtube

  • SHARE
  • TWEET