Mizmor

Οι Mizmor, το προσωπικό extreme metal σχήμα του A.L.N. από το Portland, αποτελούν μια από τις πλέον επιφανείς μπάντες της σκηνής. Δίσκοι όπως το "Yodh" το 2016 και κυρίως το "Cairn" του 2019, ένα από τα κορυφαία metal άλμπουμ της προηγούμενης δεκαετίας, καθιέρωσαν το project στης συνειδήσεις της ενημερωμένης πτυχής της κοινότητας. Το black/doom metal των Mizmor είναι υπερβατικό αν και μονολιθικό, με βάθος όσο και αιχμή, και, ατικατοπτρίζοντας σε αυτό τη διαμάχη του με το θείο και την κατάθλιψη, αποκτά ένα χαρακτήρα πολυσήμαντο.

Συνεπώς, η κυκλοφορία ενός νέου LP από τη μπάντα, είναι μια είδηση που προσωπικά αποτελεί από τις σημαντικότερες της χρονιάς για τη σκηνή. Και, με κίνδυνο να γίνω ανυπόφορα αυτοαναφορικός, η κυκλοφορία του διαδόχου του κορυφαίου δίσκου του 2019 κατά την προσωπική μου άποψη, έχει απαιτήσεις. Στο ενδιάμεσο, ο A.L.N. με το φανταστικό EP "Wit’s End" το 2022, φάνηκε έτοιμος να εξελίξει τον ήχο του προς πιο τρομακτικές καταστάσεις. Επιπρόσθετα, την ίδια χρονιά, κυκλοφόρησε την αδυσώπητη και κολοσσιαία σύμπραξη με τους Thou, ονόματι "Myopia". Έχοντας εξερευνήσει ηχητικά όλες τις παρελκόμενες ατραπούς του καλλιτεχνικού του τέκνου, ο Mizmor ανακοίνωσε το "Prosaic" (σ.σ. «πεζός, κοινότυπος»).

Σημειολογικά, αξίζει να αναφερθεί πως, σε θέμα περιεχομένου τουλάχιστον, ο εν λόγω δίσκος διαφέρει αισθητά από τους προκατόχους του. Συγκεκριμένα, το άλμπουμ είναι το πρώτο που δεν διακατέχεται από ένα ενιαίο και μεγαλεπήβολο μεταφυσικό concept. Είναι επίσης το πρώτο του Liam Neighbors που δεν ασχολείται με την προσωπική σχέση του με το θείο. Το "Prosaic" είναι ο πιο άμεσος και προσιτός δίσκος του, αποτέλεσμα αυθορμητισμού, και μιας διάθεσης του δημιουργού να μοιραστεί με τον κόσμο. Θεματολογικά, επικεντρώνεται στην οντολογική φύση της εργασίας, και φυσικά στο παράλογο της πάλης για επιβίωση, αλλά και της αποδοχής της θλίψης με την οποία συνοδεύεται. Σε αυτό το πλαίσιο, το εξώφυλλο του δίσκου από απλώς ταιριαστό, καταλήγει να είναι άψογο.

Ηχητικά, οι τέσσερις συνθέσεις του "Prosaic" δεν απομακρύνονται ιδιαίτερα από το καθιερωμένο ύφος της μπάντας. Αν μη τι άλλο, κοιτούν εντονότερα στη λάσπη της συνεργασίας με τους Thou. Πράγματι, ο δίσκος διαθέτει τα περισσότερα up tempo black metal riffs που έχει χωρέσει σε κυκλοφορία του ο Neighbors, πάντα όμως υπό το χαρακτηριστικά τραχύ πείσμα και ηχόχρωμα του. Στο ίδιο μήκος κύματος, αν και απουσιάζουν παντελώς τα τρομακτικά του shrieks, τα howling και σκισμένα του φωνητικά ανακτούν τη μερίδα του λέοντος συνεισφέροντας στο αίσθημα απόγνωσης. Το single του άλμπουμ, "No Place To Arrive", που διανθίζεται και από ηλεκτρακουστικές κιθάρες, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα όλων των πτυχών του δίσκου.

Εδώ υφίσταται και το διακύβευμα του "Prosaic". Η πιο άμεση και επιθετική black metal συνθετική προσέγγιση, αν και ενώνει εξαιρετικά τα κομμάτια του άλμπουμ νοηματοδοτώντας τα σε σχέση και με τις ιδέες που εμπεριέχει, δεν συγκλονίζει, κυρίως γιατί στερείται του μεγαλείου της. Αναγνωρίζοντας την αυστηρότητα αυτής της διατύπωσης, οφείλω σε αυτό το σημείο να ξεκαθαρίσω πως το "Prosaic" ποιοτικά δεν υπολείπεται της πρότερης δισκογραφίας, παρά τη διαφορετική του προσέγγιση. Το εναρκτήριο "Only An Expanse", συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε το 2022 ο A.L.N., και αποτελεί μια από τις πλέον εντυπωσιακές δημιουργίες του. Παρομοίως, το φινάλε του άλμπουμ με την κατανυκτική τελετουργία του οργισμένου μα πένθιμου "Acceptance", το ολοκληρώνει σε υψηλές πτήσεις.

Είναι εντυπωσιακό, υπό μία έννοια, το πώς μπορεί κανένα να μιλάει για ένα blackened doom metal άλμπουμ το 2023, σε ένα εντελώς αυτόνομο από επιρροές και αναφορές πλαίσιο. Οι Mizmor έχουν μια ολόδική τους προσωπικότητα και ένα μοναδικό ηχόχρωμα, ένα απέραντο ηχοτοπίο βουτηγμένο στην καφετιά λάσπη και το ελαφρύ χώμα. Κυκλοφορούν νέο δίσκο που καταφέρνει να αποτελέσει ένα διακριτό κεφάλαιο στην πορεία τους, και ακόμα και αν δεν διαθέτει τις υμνητικές και σπαρακτικές κορυφώσεις που μας έχει συνηθίσει, παραμένει με εντυπωσιακή άνεση μια από τις κυκλοφορίες της χρονιάς. Και όμως, οι ακροάσεις αφήνουν ένα υστερόγραφο πως αυτό δεν αρκεί. Απλώς, δεν διαθέτει το στοιχείο του απροσδόκητου, σε ένα συναισθηματικό επίπεδο.

Η ματαιότητα και η ωμή επίθεση στη ρουτίνα όμως που πρεσβεύει το "Prosaic", δεν έχουν ανάγκη τέτοια στοιχεία για να λάμψει. Μην το υποτιμήσεις, γιατί μόνο εσύ θα χάσεις. Αγνόησε τις υποκειμενικές υπερβολές του γράφοντα. Οι Mizmor μεγαλούργησαν ξανά. Εξακολουθούν να αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα και πιο ρηξικέλευθα metal συγκροτήματα της εποχής. Για τον A.L.N. το προσιτό και το γήινο κρύβει ένα ματζόρε ψύχος, όχι μια οικεία θαλπωρή. Αυτή θα γεννηθεί όταν εξοικειωθείς, αρκεί να επιμείνεις.

Bandcamp
Youtube