Necrot

Mortal

Tankcrimes (2020)
Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 20/10/2020
Οι Necrot είναι ικανοί να αναδειχθούν ως μια από τις κορυφαίες μπάντες της γενιάς τους
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Όταν το 2017 είχε κυκλοφορήσει το ντεμπούτο των Αμερικανών death metallers Necrot, οι οπαδοί ανά την υφήλιο είχαν υποστεί μια μίνι παράκρουση. Η τριάδα από το Οakland, κυκλοφόρησε κάτι παραπάνω από ένα απλά εξαιρετικό old school ντεμπούτο. Η ορμή και η ανανεωτική αύρα που ξεδιπλώθηκαν μέσω του "Blood Offerings", δεν ήταν απλά μια ένδειξη πίστεως στους μεγάλους του ιδιώματος. Ήταν ένα underground διαμάντι που ανάγκασε τα περίφημα mainstream metal media να ασχοληθούν με μια παλαιομοδίτικη death metal μπάντα σε μια εποχή που η αναβίωση έδειχνε να πεθαίνει.

Η φετινή, δεύτερη ολοκληρωμένη κυκλοφορία των Necrot, "Mortal", άθελά της, είχε να πιστοποιήσει προσδοκίες που μπορούσαν να συγκριθούν, πιστεύω, μόνο με τον περσινό δίσκο των Blood Incantation. Αν και υφολογικά θυμίζουν περισσότερο τους έτερους, εξαιρετικούς Tomb Mold, η πεποίθηση των οπαδών ήταν πως εδώ βρίσκεται μια παραπάνω από ελπιδοφόρα μπάντα. Για να μην πολυλογώ, το "Mortal" είναι μια πανηγυρική επιβεβαίωση. Οι Necrot κυκλοφόρησαν κάτι περισσότερο από έναν κατασταλαγμένο διάδοχο του "Blood Offerings". Το αποτέλεσμα είναι ένας δίσκος που περιέχει μερικές από τις καλύτερες death metal συνθέσεις που θα ακούσετε φέτος.

Αν υπάρχει ένα στοιχείο που διαχωρίζει τους Necrot από τις υπόλοιπες, ιδιαίτερα αξιόλογες περιπτώσεις παραπλήσιων ηχητικά συγκροτημάτων της εποχής, είναι η προσήλωση στη λεπτομέρεια. Το εξώφυλλο, δημιουργία του Marald van Haasteren, διαθέτει αυτή την αύρα δημιουργιών του Ed Repka ή των πρώιμων άλμπουμ των Death. Οι Greg Wilkinson και Alan Douches, σε παραγωγή και mastering, παραδίδουν ένα ηχητικό σεμινάριο. Το κυριότερο όμως, είναι ο τρόπος που οι Necrot προσεγγίζουν τη συνθετική διαδικασία. Η ειδοποιός διαφορά του "Mortal" με την ομήγυρη αλλά και τον προκάτοχό του, είναι, όχι απλώς η ποιότητα των συνθέσεων αλλά το πόσο, ευκολομνημόνευτες είναι.

Όπως είναι εύκολα αντιληπτό, οι Necrot βασίζονται στη σύνθεση επιβλητικών riff. Τα τραγούδια τους, διαθέτουν πληθώρα, και η αλληλουχία τους είναι που τα καθιστά εντυπωσιακά. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Τα μέλη της μπάντας έχουν προϋπηρεσία σε μπάντες όπως οι Vastum, Saviours και Acephalix, με τους οποίους μοιράζονται τρόπον τινά μια ηχητική εξέλιξη. Οι hardcore επιρροές των αρχικών ημερών εκλείπουν, όπως συνέβη και με τον φετινό δίσκο των Like Rats. Βέβαια, η ρυθμική δυσωδία των Autopsy δεν έχει αποκλειστεί. Οι Necrot ενσωματώνουν εκ νέου τις επιρροές τους, βελτιώνοντας κατακόρυφα την απόδοσή τους, με τρόπο που η απόλαυση του δίσκου προηγείται της αναζήτησης ηχητικών αναφορών.

Το "Mortal" βρίσκει την μπάντα να μην επιμένει απλώς στη δημιουργία εκπληκτικών riffs, leads αλλά και ρυθμικών εναλλαγών. Όσο και αν οι τελευταίες προσδίδουν στη «μεγαλοπρέπεια» και τη μοχθηρότητα των τραγουδιών, είναι κυρίως η τοποθέτηση τους ακριβώς στο κατάλληλο πλαίσιο που τις αναδεικνύει. Έτσι, όσο εύκολο είναι να αναφωνήσει κανείς από χαρά για ένα εξαιρετικό riff, άλλο τόσο είναι δύσκολο να φανταστεί μια πιο ταιριαστή εξέλιξη στη σύνθεση του δίσκου. Οι επτά συνθέσεις του "Mortal", αποτελούν μια όσμωση που σπάνια απαντάται και υπενθυμίζει obscure δημιουργίες των '90s. Οι Necrot επικεντρώνονται σε σχολές όπως του ολλανδικού death metal, πέραν των αναμενόμενων, όπως παρουσιάζει το εναρκτήριο "Your Hell", ή και σε λεπτομέρειες όπως τα solos των Death.

Είναι τόσο σπουδαία η δισκογραφία των θρύλων, που καθείς αρέσκεται σε διαφορετική τους περίοδο. Η αποτύπωση των κομματιών του "Mortal" στη μνήμη, χρωστάει πολλά στους πρώτους δίσκους της μπάντας του Schuldiner. Η κυρίαρχη επιρροή του όμως, είναι η τεχνική του στα κιθαριστικά solos. Συνδυάζοντας τις διδαχές του με αυτές των Immolation, οι Necrot με πιάνουν απροετοίμαστο καθώς η ποιότητά τους είναι τέτοια που συχνά επιβάλλεται των συνθέσεων καθαυτών. Για την ακρίβεια, είχα καιρό να επιμείνω σε solos και leads death metal δίσκου, με τις μνήμες των Kaamos, Dead Congregation όσο και, πιο πρόσφατα, των Plague να επανέρχονται.

Το riffing των Incantation καθώς και ο οδοστρωτήρας των Bolt Thrower, με τρόπο που ενσωματώνονται από συγκροτήματα όπως οι Nightfell, κυριαρχούν. Ο ρυθμικός όγκος των Obituary είναι διακριτικά παρών, όπως όμως και το σκοτάδι των Grave και Unleashed. Ανά στιγμές όπως το μανιακό "Sinister Will" φαίνεται και η επιρροή του τεράστιου "Clandestine". Οι συνθέσεις του δίσκου, μεταπηδούν ανάλογα το riff μεταξύ αυτών των υποσημειώσεων με την εξέλιξή τους να κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον.

Οφείλω όμως να επαναλάβω πως το "Mortal" ξεπερνάει την ενσωμάτωση των επιρροών του. Είναι τα ίδια τα τραγούδια που πιστοποιούν τα ύψη που κατακτούν οι Necrot. Ο κακός χαμός του "Stench Of Decay" συγκλονίζει, μέχρι να κόψει την ανάσα με το, Morbid Angel-ικής κοπής solo, που αλλάζει όλη την ατμόσφαιρα. Σαν να μην ήταν όμως αρκετό, τα τελικά μέτρα με το ποδοβολητό και το κοφτερό riffing εντείνουν το πηγαίο death metal συναίσθημα. Η διαδοχή του από το "Asleep Forever" είναι όμως η στιγμή που θα κορυφωθεί ο δίσκος. Το εν λόγω κομμάτι, βασίζεται ιδιαίτερα στο κιθαριστικό παίξιμο πάνω σε mid-tempo ρυθμούς, είναι όμως τα leads, τα φωνητικά και ιδιαίτερα το αδιανόητο solo του που το εκτοξεύουν.

Οι Necrot διαθέτουν την ικανότητα να εμφυσούν στις συνθέσεις τους υπέροχους και σκεπτόμενους στίχους. Χωρίς να παρεκκλίνουν της κλασικής death metal αισθητικής, ενσωματώνουν κοινωνικούς προβληματισμούς με τρόπο που εμπλουτίζει την ηχητική τους επίθεση. Σε αυτό το κομμάτι, τους θεωρώ ως ένα τρόπον τινά death metal αντίστοιχο των Power Trip. To "Asleep Forever" αποτελεί χαρακτηριστική στιγμή τους στον εν λόγω τομέα. Ο δίσκος κλείνει με το επιβλητικό οκτάλεπτο ομότιτλο, το οποίο συνοψίζει ιδανικά την ακροαματική εμπειρία.

Οι Necrot παίρνουν κυριολεκτικά τον όρο "death" metal και δημιουργούν ένα δίσκο που θέλει να αναδείξει τη σύγχρονη ματαιοδοξία που αγνοεί επιδεικτικά πως, όλοι θα έχουν την ίδια κατάληξη. Το δεύτερο πόνημα τους, είναι μια από τις κορυφαίες κυκλοφορίες της χρονιάς στον χώρο του, ενώ ευελπιστώ πως το έδαφος που είχε προετοιμάσει η μπάντα με την έως τώρα αναγνώρισή της θα προσφερθεί για διεύρυνση του ακροατηρίου της. Το "Mortal" είναι εντυπωσιακό, άμεσο, διαθέτει συνθετικό και στιχουργικό βάθος και εθίζει με κάθε ακρόαση. Οι Necrot είναι ικανοί να αναδειχθούν ως μια από τις κορυφαίες μπάντες της γενιάς τους, επιβεβαιώνοντας τις έως τώρα προσδοκίες.

Bandcamp
Youtube

  • SHARE
  • TWEET