Bossk

Migration

Deathwish Inc (2021)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 08/06/2021
Τα ίδια Παντελάκη μου... και χειρότερα
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Στον προηγούμενο δίσκο ακούσαμε ένα μέτριο post-κάτι από την πεντάδα από το Kent της Αγγλίας. Δεν είναι κακοί, αλλά δεν κατάφεραν με αυτή τους την κυκλοφορία να δείξουν ότι είναι κάτι παραπάνω από τον μέσο όρο στον χώρο.

H επιστροφή τους μετά από τόσα χρόνια, ουσιαστικά έγινε με ένα κομμάτι που στα φωνητικά ακούμε τον Johannes Persson των Cult Of Luna. Το επίσημο video του "Menhir" έχει πλάνα από ζωντανή εμφάνιση κατά τη διάρκεια του Arctangent Festival. Είναι απλά εξαιρετικό. Εχει τα πάντα και είναι αυτό που θα ήθελα να ακούσω σαν εξέλιξη αυτής της μπάντας. Μια επιπλέον φωνητική βοήθεια έχουν λάβει και στο κομμάτι "HTV-3" που τραγουδά ο frontman των Palm Reader, Josh Mckeown. Το post-metal της μπάντας ακούγεται κι εδώ ώριμο και καλύτερο από ποτέ . Στα κομμάτια με φωνητικά η φάση γίνεται εξαιρετική. Αν τα πάρουμε από την αρχή όμως το "White Stork" βγάζει κάτι στοιχειωμένο και ο ήχος από το αναλογικό synth μαζί με θορύβους και παραμορφώσεις είναι πολύ ατμοσφαιρικός. Αλλά αυτό. Μέχρι εκεί. Δεν το λες καν κομμάτι. Δεν είναι σύνθεση. Κάτι παρόμοιο συμπεραίνεις και στη γέφυρα με όνομα "Iter". Απλά θόρυβος και ambient αισθητική. Τίποτα παραπάνω. Απορώ γιατί τα έφτιαξαν.

Στο υπόλοιπο μισό του δίσκου βρίσκουμε αρχικά το πειραματικό "Kibo" που θα μου έκανε για μια μικρή εισαγωγή σε κομμάτι γνωστής post-metal μπάντας. Τόσα πολλά λεπτά χωρίς ουσία, χωρίς κομμάτι, χωρίς τραγούδι, χωρίς εξέλιξη, πορεία και κρεσέντο, δεν αντιλαμβάνομαι τι νόημα έχουν. Ευτυχώς συνέχεια αυτής της ανούσιας μεγάλης εισαγωγής είναι το "Lira" που στα κοντά δέκα λεπτά του έρχεσαι αντιμέτωπος με ένα απίθανο riff που όπως και να το κάνουμε οφείλω να πω ότι ακούγεται ωραία. Όχι ότι η μεγάλη παύση και παράταιρη ησυχία στη μέση του κομματιού έχουν και πολύ νόημα. Όλα αυτά οδηγούν στο τελευταίο και στο (πολύ θα ήθελε να είναι) επικό "Unberth". Μια όμορφη αργή ambient δημιουργία που θυμίζει κάτι από ψυχεδέλεια, που δεν κατάφερε να γίνει ποτέ πραγματική ψυχεδέλεια και μια ανούσια ηχητική δυναμική κάμψη που όταν πάει να ανέβει προς το τέλος απλά στέκεται και δεν προχωράει πουθενά. Έχει φόντα να γίνει πολύ καλό, αλλά λίγο η παραγωγή, λίγο ο θόρυβος, λίγο η κακή ενορχήστρωση το μπλέκουν άδοξα και το χαλάνε.

Ειλικρινά δεν ξέρω πώς και γιατί αυτός ο δίσκος ενώ έχει δύο πανέμορφες κομματάρες μπορεί να σταθεί σαν σύνολο. Νιώθω ότι έφτιαξαν τα δύο κομμάτια με τις συμμετοχές με τεράστια προσοχή και μεράκι και όλα τα αλλά μπήκαν με το ζόρι για να γεμίσουν τον δίσκο. Εφέ, παραμορφώσεις και ηλεκτρονικά στοιχεία, με κακή παραγωγή στους θορύβους. Λυπάμαι αλλά ναι, θα ακούω τα singlάκια τους αλλά τίποτα άλλο από αυτό το άλμπουμ.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET